Interpretacja indywidualna z dnia 11 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.244.2023.1.IN

W przypadku zwrotu zapłaconych zadatków przez Sprzedających na rzecz Spółki, a następnie zapłaty przez Spółkę całości ceny odrębnymi przelewami bankowymi, poniesiony przez Spółkę koszt z tytułu zapłaty całości ceny za nieruchomość będzie stanowił koszt uzyskania przychodów i nie będzie podlegał ograniczeniu w zaliczeniu do kosztu uzyskania przychodu wynikającym z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 maja 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

• dokonanie zapłaty zadatku przelewem przez Notariusza z notarialnego rachunku depozytowego na rachunki bankowe Sprzedających, które nie znajdowały się na Białej Liście, z zastosowaniem MPP będzie skutkowało dla Spółki możliwością zaliczenia zapłaconych kwot do kosztów uzyskania przychodów, bez zastosowania ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15d ust. 4 pkt 3 w zw. z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy CIT;
• w przypadku zwrotu zapłaconych zadatków przez Sprzedających na rzecz Spółki, a następnie zapłaty przez Spółkę całości ceny odrębnymi przelewami bankowymi, poniesiony przez Spółkę koszt z tytułu zapłaty całości ceny za nieruchomość będzie stanowił koszt uzyskania przychodów, tj. nie będzie podlegał ograniczeniu w zaliczeniu do kosztu uzyskania przychodu wynikającym z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością planującą prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami. Spółka jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (t.j.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z zm.; dalej: „ustawa CIT”).

Wnioskodawca, jako kupujący, zawarł z dwoma polskimi spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością („Sprzedający”) prowadzącymi działalność deweloperską w dniu 14 grudnia 2022 r. przed notariuszem (dalej: „Notariusz”) przedwstępne umowy nabycia nieruchomości (dalej: „Umowy”) obejmujących lokale mieszkalne, które zostaną wybudowane przez Sprzedających. Postanowienia Umowy przewidywały wpłatę zadatku na poczet nabycia nieruchomości, co stanowi powszechną praktykę przy tego typu transakcjach. Zadatek należny każdemu ze Sprzedających został wpłacony przez Wnioskodawcę z udziałem Notariusza w dwóch krokach według następującego schematu:

1.przed zawarciem Umów Wnioskodawca wykonał dwa przelewy z rachunku bankowego Spółki na rachunek depozytowy Notariusza (tj. rachunek bankowy otwarty i prowadzony na rzecz Notariusza przez polski bank) na łączną kwotę (…) PLN (przelewy zostały zlecone 14 grudnia 2022 r.) (dalej łącznie określane jako: „Przelewy 1”), oraz

2.po zawarciu Umów Notariusz otrzymaną od Spółki kwotę przekazał Sprzedającym wykonując dwa przelewy z rachunku depozytowego na odpowiedni rachunek bankowy każdego ze Sprzedających na łączną kwotę (…) PLN (przelewy zostały zlecone 15 grudnia 2022 r.) (dalej łącznie określane jako: „Przelewy 2”).

Przelewy 2 zostały dokonane przez Notariusza z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności (dalej: „MPP”), zgodnie z którym kwoty Przelewów 2 zostały wykonane z użyciem komunikatu przelewu, w którym wskazano kwotę netto oraz podatek VAT, tj. łączna kwota netto w wysokości (…) PLN oraz łączna kwota 8% VAT w wysokości (…) PLN.

Celem zastosowania depozytu notarialnego, którego użycie stanowi powszechny instrument stosowany przy obrocie nieruchomościami, było skuteczne zabezpieczenie obu stron transakcji przed ryzykiem związanym z dochodzeniem należności.

Na moment zlecenia Przelewów 1 oraz Przelewów 2, żaden z rachunków bankowych na które dokonano przelewów, tj. zarówno należących do Notariusza, jak i do Sprzedających, nie był wykazany w wykazie podatników VAT prowadzonego przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, o którym mowa w art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (t.j.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.; dalej: „ustawa VAT”) (dalej: „Biała Lista”).

W związku z powyższym, ostrożnościowo, Wnioskodawca zamierzał złożyć zawiadomienie o zapłacie należności na rachunek bankowy inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Białej Liście (tj. zawiadomienie ZAW-NR).

W związku z dokonanymi płatnościami, terminy na skuteczne złożenie zawiadomień ZAW-NR upłynęły odpowiednio: 28 grudnia 2022 r. w stosunku do Przelewów 1 oraz 29 grudnia 2022 r. w stosunku do Przelewów 2.

Jednakże przed upływem wyżej terminów określonych w art. 117ba § 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa z dnia 29 sierpnia 1997 r. (t. j.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.; dalej: „Ordynacja podatkowa”) oraz art. 15zzn ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t. j.: Dz. U. z 2021 r., poz. 2095 ze zm.), Wnioskodawca nie złożył skutecznie zawiadomień ZAW-NR do właściwego urzędu skarbowego, tj. w szczególności do momentu upływu wspomnianych terminów pismo nie zostało złożone we właściwym urzędzie skarbowym, ani nie została faktycznie nadana przesyłka zawierająca formularze ZAW-NR w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego.

Zapłacone Sprzedającym kwoty dotychczas nie były rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów, gdyż zgodnie z ustawą o CIT wydatki na nabycie lokali mieszkalnych mogą być rozpoznawane jako koszty uzyskania przychodów co do zasady w momencie ich odpłatnego zbycia.

W związku z tym, że Spółka nie złożyła w odpowiednim terminie ZAW-NR w stosunku do wpłaconych kwot zadatków, Wnioskodawca planuje dokonanie przez Sprzedających na rzecz Spółki zwrotu zapłaconych zadatków przed zawarciem umowy przyrzeczonej sprzedaży nieruchomości, a następnie zapłatę przez Spółkę całości ceny przewidzianej w umowie przyrzeczonej odrębnymi przelewami bankowymi. Wnioskodawca oraz Sprzedający ustalą przy tym sposób dokonania takich przelewów. Będzie to albo zapłata całości ceny bezpośrednio na rachunki bankowe Sprzedających (znajdujące się na Białej Liście lub/oraz z wykorzystaniem mechanizmu MPP) albo, jeśli rachunki Sprzedających nie będą znajdowały się na Białej Liście oraz przelewy nie zostaną dokonane z wykorzystaniem MPP, Wnioskodawca złoży zawiadomienie ZAW-NR w terminie wynikającym z przepisów Ordynacji podatkowej. W każdym razie, rozważane przelewy zostaną dokonane przy spełnieniu co najmniej jednego z warunków przewidzianych w art. 15d ust. 4 ustawy CIT.

Pytania

1)Czy dokonanie zapłaty zadatku przelewem przez Notariusza z notarialnego rachunku depozytowego na rachunki bankowe Sprzedających, które nie znajdowały się na Białej Liście, z zastosowaniem MPP będzie skutkowało dla Spółki możliwością zaliczenia zapłaconych kwot do kosztów uzyskania przychodów, bez zastosowania ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15d ust. 4 pkt 3 w zw. z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy CIT?

2)Czy w przypadku zwrotu zapłaconych zadatków przez Sprzedających na rzecz Spółki, a następnie zapłaty przez Spółkę całości ceny (odpowiednio każdej nieruchomości) odrębnymi przelewami bankowymi (przy jednoczesnym spełnieniu co najmniej jednego z wymagań przewidzianych w art. 15d ust. 4 ustawy CIT), poniesiony przez Spółkę koszt z tytułu zapłaty całości ceny za nieruchomość będzie stanowił koszt uzyskania przychodów, tj. nie będzie podlegał ograniczeniu w zaliczeniu do kosztu uzyskania przychodu wynikającym z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1)dokonanie zapłaty zadatku przelewem przez Notariusza z notarialnego rachunku depozytowego na rachunki bankowe Sprzedających, które nie znajdowały się na Białej Liście, z zastosowaniem MPP będzie skutkowało dla Spółki możliwością zaliczenia zapłaconych kwot do kosztów uzyskania przychodów, bez zastosowania ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15d ust. 4 pkt 3 w zw. z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy CIT;

2)w przypadku zwrotu zapłaconych zadatków przez Sprzedających na rzecz Spółki, a następnie zapłaty przez Spółkę całości ceny (odpowiednio każdej nieruchomości) odrębnymi przelewami bankowymi (przy jednoczesnym spełnieniu co najmniej jednego z wymagań przewidzianych w art. 15d ust. 4 ustawy CIT), poniesiony przez Spółkę koszt z tytułu zapłaty całości ceny za nieruchomość będzie stanowił koszt uzyskania przychodów, tj. nie będzie podlegał ograniczeniu w zaliczeniu do kosztu uzyskania przychodu wynikającym z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy CIT.

IV. UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Aby zatem określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 16 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.

Należy zatem przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Jako że nabywane nieruchomości będą wynajmowane, w związku z czym Spółka osiągać będzie przychód, poniesione wydatki na ich nabycie będą spełniać powyższe kryterium i co do zasady stanowić koszt uzyskania przychodu. Jednakże, zgodnie z przepisami wprowadzonymi do ustawy o CIT od 2022 r., brak jest możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od budynków i lokali mieszkalnych, w związku z czym, w opisywanym przypadku koszt uzyskania przychodu będzie mógł zostać rozpoznany w momencie odpłatnego zbycia nieruchomości.

Zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (t. j.: Dz. U. z 2023 r. poz. 221; dalej: „Prawo przedsiębiorców”) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15.000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Jednocześnie stosownie do treści art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy CIT, podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy - Prawo przedsiębiorców, została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy VAT - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

W ustępie 2 cytowanego powyżej artykułu wskazano, że w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy w tej części:

1.zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo

2.w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody - w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego, został zlecony przelew albo płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.

Następnie w ustępie 4 cytowanego powyżej artykułu wskazano, że przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 w zakresie, w jakim przepis ten dotyczy płatności dokonanej z naruszeniem ust. 1 pkt 2, nie stosuje się, jeżeli zapłata należności przez podatnika:

1.została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy VAT, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu lub

2.została dokonana przelewem na rachunek banku lub rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej:

1)służący do dokonywania rozliczeń z tytułu nabywanych przez ten bank lub tę kasę wierzytelności pieniężnych lub

2)wykorzystywany przez ten bank lub tę kasę do pobrania należności od nabywcy towarów lub usługobiorcy za dostawę towarów lub świadczenie usług, potwierdzone fakturą, i przekazania jej w całości albo części dostawcy towarów lub usługodawcy, lub

3)prowadzony przez ten bank lub tę kasę w ramach gospodarki własnej, niebędący rachunkiem rozliczeniowym, jeżeli odpowiednio bank, spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa lub podmiot będący wystawcą faktury, wraz z informacją o numerze rachunku do zapłaty, przekazali podatnikowi informację, że rachunek wskazany do zapłaty jest rachunkiem, o którym mowa w lit. a, b lub c, lub

3.została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108a ustawy VAT, lub

4.wynika z faktury dokumentującej czynności z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu towarów, importu usług lub dostawy towarów rozliczanej przez nabywcę.

Na gruncie wyżej wymienionych przepisów ustawy CIT, konsekwencje związane z dokonaniem płatności na rachunek spoza Białej Listy, poza wyłączeniami wskazanymi w ust. 4, realizują się w braku możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów lub konieczności odpowiedniego zwiększenia przychodów.

Uzasadnienie do pytania nr 1

Zgodnie z powyżej przytoczonymi przepisami ustawy CIT, należy stwierdzić, że podatnik nie ponosi negatywnych konsekwencji dokonywania płatności na rachunek bankowy nieznajdujący się na Białej Liście w przypadku, gdy płatność dokonywana jest z wykorzystaniem MPP. W omawianych okolicznościach, jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, płatności z rachunku depozytowego Notariusza, który otrzymał środki od Spółki, zostały wykonane z zastosowaniem MPP.

Wobec powyższego, należy zdaniem Spółki uznać, że w niniejszych okolicznościach zastosowanie znajduje wyłączenie wskazane w art. 15d ust. 4 pkt 3 ustawy CIT, a zatem Spółka w odpowiednim momencie określonym przepisami ustawy o CIT będzie mieć prawo do zaliczania zapłaconych kwot do kosztów uzyskania przychodów, niezależnie od tego, że płatność została dokonana na rachunek sprzedających nieznajdujący się na Białej Liście. Na powyższe nie powinno mieć wpływu, że Spółka nie złożyła zawiadomienia ZAW-NR, gdyż z uwagi na to, że płatność została dokonana z zastosowaniem MPP, Spółka nie miała obowiązku jego składania.

Na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma wpływu fakt, że zwolnienie kwoty z depozytu notarialnego na rachunek bankowy sprzedających było dokonywane przez Notariusza, a nie przez podatnika - czyli Wnioskodawcę.

Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z art. 108 ustawy z 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (t. j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 1799 ze zm.), notariusz w związku z dokonywaną w jego kancelarii czynnością, jest uprawniony do przyjęcia na przechowanie, w celu wydania ich osobie wskazanej przy złożeniu lub jej następcy prawnemu, papierów wartościowych albo pieniędzy w walucie polskiej lub obcej.

Powyższe oznacza, że wpłata na notarialny rachunek depozytowy służy zabezpieczeniu środków pieniężnych do czasu realizacji danej umowy. Tym samym, przelew dokonany przez Notariusza na rzecz każdego ze Sprzedających stanowi jedynie czynność techniczną, polegającą na zwolnieniu środków pieniężnych zdeponowanych wcześniej przez kupującego (podatnika, czyli Spółkę). Notariusz w takim przypadku działał bowiem w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, przyjmując od niego kwoty zadatków, a następnie przekazując ją sprzedającym. Najistotniejsze jest natomiast, że Notariusz dokonał tej płatności w imieniu Wnioskodawcy z zastosowaniem MPP, co w ocenie Spółki, pozwala na zaliczenie przez nią kwot odpowiadającym zapłaconym zadatkom do kosztów uzyskania przychodów (przy jednoczesnym spełnieniu pozostałych warunków przewidzianych ustawą CIT).

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że dokonanie zapłaty zadatku przelewem przez Notariusza z notarialnego rachunku depozytowego na rachunki bankowe Sprzedających, które nie znajdowały się na Białej Liście, z zastosowaniem MPP będzie skutkowało dla Spółki możliwością zaliczenia zapłaconych kwot do kosztów uzyskania przychodów, bez zastosowania ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15d ust. 4 pkt 3 w zw. z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy CIT.

Uzasadnienie do pytania nr 2

W pierwszej kolejności, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że przepisy ustawy CIT nie uniemożliwiają zwrotu płatności, a następnie jej ponownego dokonania na rachunek bankowy wskazany na Białej Liście w celu możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Powyższe zostało m.in. potwierdzone w odpowiedzi na interpelację poselską nr 2109 z dnia 6 marca 2020 r. sygn. DD6.054.2.2020, w której Minister Finansów odpowiadając na pytanie „Czy jeśli po dokonaniu wpłaty bez dochowania zasad zawartych w art. 15d ust. 1 pkt 2 oraz pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik otrzyma zwrot wpłaconych kwot, a następnie ponowi wpłatę z dochowaniem wymogów określonych wyżej przywoływanymi przepisami, to czy zachowa prawo do ujęcia wydatków odpowiadających komentowanym wpłatom w kosztach podatkowych” wskazał, że: „W świetle przedstawionego pytania pierwotne transakcje zapłaty zostały anulowane zarówno po stronie kupującego jak i sprzedającego. Następnie ponownie uregulowano należności z zachowaniem zasad określonych w art. 15d ust. 1 pkt 2 oraz 3 ustawy o CIT, co powinno skutkować zachowaniem prawa do uznania wydatków z tak przeprowadzonych transakcji jako koszty uzyskania przychodu”.

Podkreślenia wymaga, że odpowiedź na interpelację poselską wydał Minister Finansów, a zatem ten sam organ, który opublikował ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania omawianych przepisów (objaśnienia podatkowe) wydawane na podstawie art. 14a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, tj. „Objaśnienia podatkowe z dnia 20 grudnia 2019 r. wykaz podatników VAT” (dalej: „Objaśnienia”). Można zatem uznać, że ww. odpowiedź stanowi niejako doprecyzowanie/uszczegółowienie treści wydanych wcześniej Objaśnień.

Również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych potwierdzają, że możliwe jest dokonanie ponownej płatności w celu zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów. Tytułem przykładu można wskazać na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 grudnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.400.2020.1.PB, w której organ potwierdził, że ponowna płatność dokonana przelewem na rachunek z Białej Listy nie będzie powodowała braku możliwości zaliczenia wydatku z tego tytułu do KUP.

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 17 stycznia 2017 r. sygn. 0461-ITPB1.4511.864.2016.2.DR oraz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2017 r. sygn. 0115-KDIT3.4011.33.2017.1.DW, w których organy wskazały, że w przypadku dokonania swoistej korekty przeprowadzenia płatności uwzględniającej rachunek płatniczy, należy transakcję uznać za opłaconą przelewem, co umożliwia zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Dwie ostatnie Interpretacje zostały wprawdzie wydane w odmiennym stanie prawnym, w którym dokonanie zapłaty z pominięciem rachunku bankowego (tj. dokonanie zapłaty w gotówce) skutkowało brakiem możliwości zaliczenia takiej płatności do kosztów uzyskania przychodów. Niemniej, niezależnie od tego, w ocenie Wnioskodawcy, może płynąć z nich ogólny wniosek, że organy podatkowe nie wykluczają dokonania ponownej płatności mającej na celu doprowadzenie do stanu zgodnego z przepisami.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku zwrotu zapłaconych zadatków przez Sprzedających na rzecz Spółki, a następnie zapłaty przez Spółkę całości ceny (odpowiednio każdej nieruchomości) odrębnymi przelewami bankowymi (przy jednoczesnym spełnieniu co najmniej jednego z wymagań przewidzianych w art. 15d ust. 4 ustawy CIT), poniesiony przez Spółkę koszt z tytułu zapłaty całości ceny za nieruchomość będzie stanowił koszt uzyskania przychodów, tj. nie będzie podlegał ograniczeniu w zaliczeniu do kosztu uzyskania przychodu wynikającym z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy oceniać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Zauważyć należy, że brzmienie przepisów art. 15d ust. 1 i ust. 2 ustawy o CIT zostało nadane na mocy art. 3 ustawy z dnia 12 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r., poz. 1018; dalej: „ustawa nowelizująca”) i zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy nowelizującej ww. przepisy weszły w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.

I tak, zgodnie z art. 15d ust. 1 omawianej ustawy:

podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców:

1)została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub

2)została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, lub

3)pomimo zawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności” zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy.

W art. 15d ust. 2 ustawy o CIT wskazano, że:

w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy w tej części:

1)zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo

2)w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody

- w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego, został zlecony przelew albo płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.

W myśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo Przedsiębiorców (Dz.U z 2023 r., poz. 221),

dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1)stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

2)jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

W myśl art. 15d ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT,

przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 w zakresie, w jakim przepis ten dotyczy płatności dokonanej z naruszeniem ust. 1 pkt 2, nie stosuje się, jeżeli zapłata należności przez podatnika została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu.

Zgodnie z art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.; dalej: „ustawa VAT”),

Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi w postaci elektronicznej wykaz podmiotów:

1)w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT;

2)zarejestrowanych jako podatnicy VAT, w tym podmiotów, których rejestracja jako podatników VAT została przywrócona.

Stosownie do art. 96b ust. 2 ustawy o VAT,

wykaz jest udostępniany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych w sposób umożliwiający sprawdzenie, w tym automatycznie, czy podmiot znajduje się w wykazie na wybrany dzień, przypadający nie wcześniej niż w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym podmiot jest sprawdzany. Dane tego podmiotu są udostępniane według stanu na wybrany dzień, z wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3, które są udostępniane według stanu na dzień sprawdzenia.

Zgodnie z art. 108a ust. 1a ustawy o VAT:

Przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15.000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności. Do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1.zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;

2.zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy dokonanie zapłaty zadatku przelewem przez Notariusza, z notarialnego rachunku depozytowego na rachunki bankowe Sprzedających, które nie znajdowały się na Białej Liście, z zastosowaniem MPP będzie skutkowało dla Spółki możliwością zaliczenia zapłaconych kwot do kosztów uzyskania przychodów bez zastosowania ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15d ust. 4 pkt 3 w zw. z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Spółka zamierza prowadzić działalność deweloperską. W tym celu zawarła przedwstępne umowy nabycia nieruchomości i wykonała dwa przelewy na rachunek depozytowy Notariusza. Po zawarciu umów Notariusz przekazał tą kwotę na rzecz Sprzedających. Zostały one dokonane z zastosowaniem Mechanizmu Podzielonej Płatności. Rachunki bankowe Sprzedających jak i Notariusza nie znajdują się w wykazie podatników Vat, o którym mowa w art. 96b ustawy o VAT.

Zatem wskazać należy, że jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy nowelizującej (Druk nr 3301) wynika, że celem projektowanej ustawy jest dalsze uszczelnienie systemu podatku od towarów i usług oraz zminimalizowanie ryzyka nieświadomego udziału podatników w karuzelach VAT.

W ostatnich latach zarówno w Polsce, jak i w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej obserwuje się niepokojące zjawisko wykorzystywania mechanizmów konstrukcji podatku VAT do uzyskiwania niezgodnych z prawem korzyści. Dotyczy to przede wszystkim uszczuplania należności budżetu państwa przez wyłudzanie nienależnego zwrotu tego podatku lub nieodprowadzanie należności podatkowych z tytułu VAT. (...) Z art. 19 ustawy - Prawo przedsiębiorców wynika obowiązek korzystania przez przedsiębiorcę z rachunku płatniczego, w każdym przypadku gdy stroną transakcji jest inny przedsiębiorca oraz jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty. W art. 12 ust. 4j pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza się przepisy, które wyłączają skutki w postaci konieczności rozpoznania u podatnika przychodu, w sytuacji gdy płatność będzie wynikała z transakcji innej niż określona w art. 19 ustawy - Prawo przedsiębiorców lub zostanie dokonana na inny rachunek niż zawarty w wykazie, pod warunkiem że podatnik złoży w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu zawiadomienie o tym rachunku do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury. Wzór zawiadomienia wraz z podstawowymi informacjami, które powinny być w nim zawarte, zostały określone w art. 117ba § 4 i 5 Ordynacji podatkowej. Wprowadzenie takiego przepisu zrównuje sytuację osób trzecich (np. faktora) z pozostałymi kontrahentami, którzy zgodnie z projektowanymi przepisami będą mogli zaliczyć wydatki do kosztów uzyskania przychodu mimo dokonania zapłaty na rachunek, który nie figuruje w wykazie, jeżeli zawiadomią o tym rachunku naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury.

I tak stosownie do art. 12 ust. 4j ustawy o CIT:

Nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 4i, jeżeli zapłata należności przez podatnika:

1) wynika z transakcji innej niż określona w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców lub

2) została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu, lub

3) została dokonana przelewem na rachunek banku lub rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej:

a) służący do dokonywania rozliczeń z tytułu nabywanych przez ten bank lub tę kasę wierzytelności pieniężnych lub

b) wykorzystywany przez ten bank lub tę kasę do pobrania należności od nabywcy towarów lub usługobiorcy za dostawę towarów lub świadczenie usług, potwierdzone fakturą, i przekazania jej w całości albo części dostawcy towarów lub usługodawcy, lub

c) prowadzony przez ten bank lub tę kasę w ramach gospodarki własnej, niebędący rachunkiem rozliczeniowym

- jeżeli odpowiednio bank, spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa lub podmiot będący wystawcą faktury, wraz z informacją o numerze rachunku do zapłaty, przekazali podatnikowi informację, że rachunek wskazany do zapłaty jest rachunkiem, o którym mowa w lit. a, b lub c, lub

4) została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108a ustawy o podatku od towarów i usług, lub

5) wynika z faktury dokumentującej czynności z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu towarów, importu usług lub dostawy towarów rozliczanej przez nabywcę.

Odnosząc się do powyższego, wskazać należy, że w przypadku dokonania płatności:

• wynikającej z faktury wystawionej przez podatnika VAT czynnego,
• dotyczącej transakcji powyżej 15 000 zł,
• na rachunek niezamieszczony w Wykazie,

w celu uniknięcia negatywnych konsekwencji finansowych podatnik będzie mógł złożyć zawiadomienie o zapłacie należności na ten właśnie rachunek do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Ww. zawiadomienie należy złożyć zgodnie z art. 117ba § 4 i 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Zawiadomienie, o którym mowa w § 3 pkt 2, zawiera:

1) numer identyfikacyjny, firmę (nazwę) oraz adres siedziby albo, w przypadku podatnika będącego osobą fizyczną, imię i nazwisko oraz adres stałego miejsca prowadzenia działalności, a w przypadku nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności - adres miejsca zamieszkania, podatnika, który dokonał zapłaty należności;

2) dane wystawcy faktury wskazane na fakturze (numer identyfikacyjny, nazwę albo imię i nazwisko oraz adres);

3) numer rachunku, na który dokonano zapłaty należności;

4) wysokość należności zapłaconej przelewem na rachunek, o którym mowa w pkt 3, i dzień zlecenia przelewu na ten rachunek.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wzór zawiadomienia, o którym mowa w § 3 pkt 2, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego jego wypełnienia, uwzględniając konieczność uproszczenia i usprawnienia procesu składania zawiadomień.

Zatem, w przypadku wysłania zawiadomienia o dokonaniu zapłaty na rachunek spoza Wykazu, podatnik nie będzie obowiązany dokonywać ponownie takiego zawiadomienia w sytuacji, gdyby kolejna wpłata została dokonana na ten sam rachunek spoza Wykazu, o którym podatnik już raz poinformował organy składając stosowne zawiadomienie. Wystarczające będzie dokonanie jednorazowego zgłoszenia takiego rachunku do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z wniosku – Spółka dokonała zapłaty zadatku przelewem przez Notariusza z notarialnego rachunku depozytowego na rachunki bankowe sprzedających, które nie znajdowały się na Białej Liście, ale zostały zrealizowane z zastosowaniem Mechanizmu Podzielonej Płatności będzie skutkowało dla Spółki możliwością zaliczenia zapłaconych kwot do kosztów uzyskania przychodów z zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Mimo że, przelew został dokonany na rachunek bankowy nie znajdujący się na „białej liście” Spółka nie złożyła zawiadomienia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. W tej sytuacji nie zostały spełnione wszystkie przesłanki, o których stanowi art. 15d ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy w przypadku zwrotu zapłaconych zadatków przez Sprzedających na rzecz Spółki, a następnie zapłaty przez Spółkę całości ceny odrębnymi przelewami bankowymi, poniesiony przez Spółkę koszt z tytułu zapłaty całości ceny za nieruchomość będzie stanowiła koszty uzyskania przychodów i nie będzie podlegał ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów stosownie do art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Jak wynika z opisu sprawy rachunki bankowe, na które została dokonana zapłata za nieruchomości nie znajdowały się w wykazie podatników VAT o których mowa w art. 96b ustawy o VAT. Również nie zostało złożone zawiadomienie o zapłacie należności, o którym stanowi art. 117ba § 4 i 5 Ordynacji Podatkowej. W związku z tym, Spółka planuje dokonać zwrotu zapłaconych zadatków i następnie dokonać zapłaty całości ceny przewidzianej w umowie na odrębne rachunki bankowe. Zapłata zostanie dokonana na rachunki bankowe znajdujące się na białej liście oraz z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności. W przypadku gdy rachunki bankowe nie będą się znajdowały na „białej liście” wówczas Spółka złoży zawiadomienie ZAW-NR do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w wymaganym terminie.

W tym miejscu należy zauważyć, że w sytuacji opisanej we wniosku dochodzi do zawarcia porozumienia mającego na celu uregulowanie kwestii zwrotu płatności przez Sprzedających i ponownego uregulowania przez Państwa należności, która:

• jest dokonywana na rachunek bankowy Sprzedającego, zgłoszony i widniejący w Wykazie podatników VAT lub
• jest dokonywana na rachunek bankowy Sprzedającego, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT, niemniej Spółka składa we właściwym terminie Zawiadomienie.

Jak wynika z wyżej wymienionych przepisów prawa podatkowego, aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów bez zastosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 15d ust. 1 ustawy o CIT muszą być spełnione wszystkie przesłanki tj. płatność musi zostać dokonana:

• za pośrednictwem rachunku bankowego;
• przelewem na rachunek bankowy zawarty w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT;
• z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności w myśl art. 108a ust. 1a ustawy o VAT.

Jak już wcześniej wspomniano, w sytuacji gdy rachunek bankowy, na który został dokonany przelew nie znajduje się w wykazie podmiotów, o którym mowa powyżej, w celu uniknięcia negatywnych konsekwencji finansowych podatnik będzie mógł złożyć zawiadomienie o zapłacie należności na ten właśnie rachunek do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Jeżeli ww. zawiadomienie zostanie złożone w terminie, wówczas warunek o dokonanie przelewu na rachunek bankowy zawarty w wykazie podmiotów określonych w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT zostanie spełniony.

Zatem jak wynika z opisu sprawy w sytuacji, gdy płatność zostanie ponownie dokonana na rachunek bankowy widniejący w Wykazie, wówczas spowoduje to brak zastosowania ograniczenia przewidzianego w art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Również w sytuacji, gdy płatność zostanie ponownie dokonana na rachunek bankowy Sprzedającego, który nie znajduje się w wykazie tzw. „białej liście”, lecz zostanie złożone Zawiadomienie we właściwym terminie, to nie będzie mieć zastosowania ograniczenie wynikające z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Zatem, w przypadku zwrotu zapłaconych zadatków przez Sprzedających na rzecz Spółki, a następnie zapłaty przez Spółkę całości ceny odrębnymi przelewami bankowymi, poniesiony przez Spółkę koszt z tytułu zapłaty całości ceny za nieruchomość będzie stanowił koszt uzyskania przychodów i nie będzie podlegał ograniczeniu w zaliczeniu do kosztu uzyskania przychodu wynikającym z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy CIT.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Spółkę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).