Interpretacja indywidualna z dnia 5 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.334.2023.2.MR

Ustalenie podstawy opodatkowania podatkiem od dochodu zagranicznej jednostki kontrolowanej.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 21 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania trustu za zagraniczną jednostkę kontrolowaną. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 czerwca 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (Podatnik) jest rezydentem podatkowym Republiki Singapuru. Od 2024 r. planuje zostać rezydentem podatkowym w Polsce. Podatnik w Polsce planuje być zatrudniony na podstawie umowy o pracę lub na podstawie umowy cywilnoprawnej według prawa polskiego.

Poza dochodami uzyskiwanymi w Polsce Podatnik będzie otrzymywał dywidendy z australijskiej spółki X LTD (dalej jako: Spółka) za pośrednictwem australijskiego trustu. Udziałowcem Spółki jest Y Ltd, będący trustee (powiernikiem, dalej jako: Powiernik) w Z (dalej jako: Trust).

PTY LTD to rodzaj spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zorganizowanej w jurysdykcji prawa australijskiego.

Podatnik wraz z żoną za pośrednictwem Powiernika posiada 33,3% udziałów Spółki.

Wybór beneficjentów Trustu leży w gestii Powiernika, ale z zastrzeżeniem zapisów aktu powierniczego. Zgodnie z umową powierniczą żaden beneficjent nie ma stałego ani bezwzględnego prawa do dochodów lub aktywów powierniczych. Podatnik wraz z żoną są domyślnymi beneficjentami Trustu, chyba że Powiernik skorzysta z przysługującego mu prawa do dystrybucji kapitału funduszu powierniczego na rzecz jakiegokolwiek innego beneficjenta Trustu.

W przypadku Trustu potencjalnymi beneficjentami są Podatnik wraz z żoną i dalsi członkowie rodziny oraz każdy inny fundusz powierniczy lub spółka, w których Podatnik lub członkowie jego rodziny mają udziały lub uprawnienia. Innymi potencjalnymi beneficjentami są wszelkie organizacje charytatywne, stowarzyszenia, towarzystwa, władze, instytucje, kościoły, zakony, korporacje, osoby lub inne podmioty, które są zwolnione z podatku dochodowego zgodnie z australijską ustawą podatkową.

W 2024 r. i latach następnych planowane jest, że dywidenda w całości ze Spółki za pośrednictwem Trustu zostanie wypłacona Podatnikowi.

W 2024 r. i latach następnych planowane jest, aby zysk wypłacany przez Trust odpowiadał kwocie dywidendy.

Kontrola nad Trustem sprawowana jest przez Podatnika za pośrednictwem spółki Y Ltd jako trustee.

Na chwilę obecną jedynymi dochodami Trustu są dochody uzyskiwane z tytułu wypłaty dywidendy od Spółki.

Australijski system podatkowy zakłada, że dywidendy mogą mieć charakter franked dividend (dywidenda frankowa) lub unfranked dividend (dywidenda niefrankowa). Dodatkowo dywidendy frankowe mogą być całkowicie frankowe (fully franked) lub częściowo frankowe (partially franked).

Dywidenda frankowa jest wypłacana z dołączoną ulgą podatkową (zwaną kredytem frankowym), który ma na celu wyeliminowanie problemu podwójnego opodatkowania dywidend dla inwestorów. Zyski wypłacane akcjonariuszom lub beneficjentom niebędącym rezydentami podatkowymi Australii poprzez dywidendę w pełni frankowaną są już w całości opodatkowane, tak więc osoba, która otrzymuje taką dywidendę nie musi w konsekwencji płacić żadnego podatku od tej dywidendy, ponieważ może zaliczyć (na poczet swojego podatku) podatek już zapłacony przez Spółkę.

Tymczasem w przypadku rozliczenia dywidendy niefrankowanej dywidenda jest wypłacana z nieopodatkowanych zysków, a indywidualny podatnik australijski niebędący rezydentem otrzymujący taką dywidendę jest zobowiązany do zapłaty pełnego podatku osobistego od otrzymanej kwoty.

W przypadku dywidendy częściowo frankowanej mamy do czynienia z systemem mieszanym, w którym dywidenda jest częściowo frankowana, tj. podatnik australijski niebędący rezydentem otrzymujący dywidendę jest zobowiązany do zapłaty podatku od tej części dywidendy, która nie została wcześniej opodatkowana przez spółkę wypłacającą dywidendę, a w części, w której została wcześniej opodatkowana, nie musi już płacić podatku.

W przypadku Podatnika dywidendy wypłacane ze Spółki są na zasadzie fully franked dividend, która to metoda rozliczenia nie posiada odpowiednika w polskim systemie prawa.

Stawki podatku dla spółek w Australii w roku podatkowym 2021/2022 wahają się do 25% do 30% w zależności od źródeł przychodu. Historycznie stawka odpowiednia dla Spółki w roku podatkowym 2021/2022 wynosiła 25%.

Uzupełnienie wniosku

Według ustawodawstwa Australii Trust jest rodzajem zobowiązania nałożonego na osobę lub inny podmiot do posiadania majątku na rzecz beneficjentów. W ujęciu prawnym Trust nie jest podmiotem prawnym (osobą prawną lub zorganizowaną jednostką nieposiadającą osobowości prawnej), ale relacją (stosunkiem zobowiązaniowym). Niemniej według ustawodawstwa Australii trusty są traktowane tak jak podatnicy do celów administracji podatkowej.

Powiernik (Trustee - w niniejszej sprawie spółka Y Ltd) jest odpowiedzialny za zarządzanie sprawami podatkowymi Trustu, w tym rejestrację Trustu w systemie podatkowym, składanie deklaracji podatkowych Trustu i płacenie niektórych zobowiązań podatkowych.

Trust, pomimo braku osobowości prawnej, podlega opodatkowaniu od całości dochodów Wnioskodawcy (w imieniu Wnioskodawcy), a to z uwagi na to, że Wnioskodawca jest nierezydentem Australii. Zatem Trust, chociaż sam nie jest podatnikiem, jest jednak zobowiązany do obliczenia i pobrania podatku od wypłat na rzecz Wnioskodawcy. Innymi słowy Trust jest swego rodzaju płatnikiem podatku Wnioskodawcy od wypłat dokonywanych na rzecz Wnioskodawcy będącego beneficjentem tego Trustu.

Powiernik (Trustee - Y Ltd) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą opodatkowaniu jako spółka kapitałowa.

Środki wypłacane Wnioskodawcy z Trustu będą pochodzić wyłącznie z dywidend wypłacanych przez X LTD (dalej jako: Spółka). Wypłacane dywidendy będą pochodzić z opodatkowanych zysków Spółki. Sama Spółka jest opodatkowana w taki sam sposób, w jaki opodatkowane są spółki kapitałowe w Australii. Jak już Wnioskodawca wyjaśniał we wniosku, stawki podatku dla spółek w Australii w roku podatkowym 2021/2022 mieszczą się w zakresie od 25% do 30% - w zależności od źródeł przychodu. Historycznie stawka odpowiednia dla Spółki w roku podatkowym 2021/2022 wynosiła 25%.

W przypadku wypłaty dywidendy na rzecz Trustu Wnioskodawcy, ponieważ Wnioskodawca jest nierezydentem Australii, skutki podatkowe obciążają Powiernika (Trustee), który działa w imieniu Wnioskodawcy (beneficjenta).

Trust posiada jeden rodzaj dochodów i są to dywidendy ze spółki kapitałowej, które są związane z udziałem w zysku tej spółki kapitałowej i nie odnoszą się do roszczeń z tytułu wierzytelności.

Na gruncie prawa australijskiego dochód otrzymywany przez Trust należy rozpatrywać w dwóch etapach:

1.Początkowo otrzymanie dochodu (dywidendy) przez Trust jest traktowane jako dochód Trustu / Powiernika. Jeśli żaden z beneficjentów nie jest uprawniony do dochodu, taki dochód pozostaje dochodem Trustu. Jednak w niniejszej sprawie taka sytuacja nie będzie miała miejsca, ponieważ planowane jest wypłacenie całości dochodu Trustu beneficjentowi;

2.Jeśli dochód Trustu (dywidendy) jest jednocześnie albo później dystrybuowany do beneficjenta, wówczas dochód ten jest traktowany jako dochód beneficjenta (w tym przypadku - Wnioskodawcy). Następnie:

a.jeżeli dochód jest dystrybuowany do beneficjenta będącego dorosłym rezydentem australijskim albo podmiotem prawnym, wówczas beneficjent jest odpowiedzialny za rozliczenia podatkowe swojego dochodu;

b.jeżeli dochód jest dystrybuowany do beneficjenta będącego nierezydentem australijskim (przypadek Wnioskodawcy) albo nieletnim rezydentem australijskim, wówczas dochód ten jest opodatkowany jako dochód beneficjenta, ale za jego opodatkowanie (rozliczenie) odpowiada Trust w imieniu beneficjenta.

W niniejszej sprawie wypłacany zysk będzie dystrybuowany z Trustu do Wnioskodawcy, zatem stanowi on dochód Wnioskodawcy, jednak płatnikiem podatku od tego dochodu będzie Trust działający w imieniu Wnioskodawcy (nierezydenta australijskiego).

Uwzględniając, że Wnioskodawca jest nierezydentem australijskim i dochód z dywidendy wypłaconej do Trustu zostanie przekazany Wnioskodawcy (jako beneficjentowi), to stwierdzić należy, że w sensie materialnym obowiązek podatkowy będzie obciążał Wnioskodawcę, a w sensie proceduralnym podatek ten powinien zostać rozliczony przez Trust (działający jako quasi płatnik). Innymi słowy, Trust rozliczy podatek Wnioskodawcy działając w jego imieniu.

Jednak w przypadku Wnioskodawcy należy zauważyć, że Trust nie będzie w jego imieniu miał do zapłaty żadnego podatku związanego z zyskiem pochodzącym z wypłaconej dywidendy, a to ze względu na fakt wykorzystania mechanizmu fully franked dividend i fakt, że Wnioskodawca nie jest rezydentem australijskim.

Jednocześnie Wnioskodawca doprecyzowując stan faktyczny wskazuje, że nie wyklucza, że zmiana rezydencji podatkowej Wnioskodawcy na polską może nastąpić przed początkiem 2024 r., w drugiej połowie 2023 r. - co jednak w ocenie Wnioskodawcy nie wpływa na zasady rozliczenia jego podatków, a jedynie na moment, kiedy zaczną go obciążać zobowiązania podatkowe w Polsce.

Pytania

1.Czy Trust będzie dla Podatnika zagraniczną jednostką kontrolowaną w rozumieniu art. 30f ustawy PIT, tj. w szczególności czy zostanie spełniony warunek określony w art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. c, określony również w art. 30f ust. 3 pkt 4 lit. b lub art. 30f ust. 3 pkt 5 lit. d ww. ustawy?

2.Czy jeżeli Trust uznać dla Podatnika za zagraniczną jednostką kontrolowaną w rozumieniu art. 30f ustawy PIT, to wypłaty dokonywane przez Trust na rzecz Wnioskodawcy powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychody z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy PIT, opodatkowane zgodnie z zasadami określonymi w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT?

3.Czy jeżeli Trust uznać za zagraniczną jednostkę kontrolowaną, to Wnioskodawca, ustalając w oparciu o art. 30f ust. 5 ustawy PIT podstawę opodatkowania podatkiem od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej za dany rok podatkowy, będzie mógł odliczyć od niej wartość wypłaconego na jego rzecz udziału w dochodach Trustu w danym roku podatkowym?

4.Czy jeżeli Trust nie będzie dla Podatnika zagraniczną jednostką kontrolowaną w rozumieniu art. 30f ustawy PIT, to wypłaty dokonywane przez Trust na rzecz Wnioskodawcy powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychody z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy PIT, opodatkowane zgodnie z zasadami określonymi w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT?

5.Czy jeżeli uznać, że wypłaty z Trustu należy opodatkować zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT, to Wnioskodawca jest uprawniony, aby od zryczałtowanego podatku - obliczonego zgodnie z art. 30a ust. 1 ustawy PIT od tych wypłat - odliczać kwotę podatku w wysokości wynikającej z UPO, tj. w przypadku dywidendy - 15%?

Pana stanowisko w sprawie pytania 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Trust nie będzie dla Podatnika zagraniczną jednostką kontrolowaną w rozumieniu art. 30f ustawy PIT, tj. w szczególności nie zostanie spełniony warunek określony w art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. c, określony również w art. 30f ust. 3 pkt 4 lit. b lub art. 30f ust. 3 pkt 5 lit. d ww. ustawy.

Pana stanowisko w sprawie pytania 2

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli Trust uznać dla Podatnika za zagraniczną jednostkę kontrolowaną w rozumieniu art. 30f ustawy PIT, to wypłaty dokonywane przez Trust na rzecz Wnioskodawcy powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychody z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy PIT, opodatkowane zgodnie z zasadami określonymi w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT.

Pana stanowisko w sprawie pytania 3

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli Trust uznać za zagraniczną jednostkę kontrolowaną, to Wnioskodawca, ustalając w oparciu o art. 30f ust. 5 ustawy PIT podstawę opodatkowania podatkiem od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej za dany rok podatkowy, będzie mógł odliczyć od niej wartość wypłaconego na jego rzecz udziału w dochodach Trustu w danym roku podatkowym.

Pana stanowisko w sprawie pytania 4

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli Trust nie będzie dla Podatnika zagraniczną jednostką kontrolowaną w rozumieniu art. 30f ustawy PIT, to wypłaty dokonywane przez Trust na rzecz Wnioskodawcy powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychody z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy PIT, opodatkowane zgodnie z zasadami określonymi w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT.

Pana stanowisko w sprawie pytania 5

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli uznać, że wypłaty z Trustu należy opodatkować zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT, to Wnioskodawca jest uprawniony, aby od zryczałtowanego podatku - obliczonego zgodnie z art. 30a ust. 1 ustawy PIT od tych wypłat - odliczać kwotę podatku w wysokości wynikającej z UPO, tj. w przypadku dywidendy - 15%.

Zagadnienia ogólne

Zgodnie z art. 30f ust. 2 pkt 1 lit. e) ustawy PIT, zagraniczna jednostka oznacza: fundację, trust lub inny podmiot albo stosunek prawny o charakterze powierniczym, nieposiadające siedziby, zarządu ani rejestracji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w których podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi lub innymi podatnikami mającymi miejsce zamieszkania albo siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiada bezpośrednio lub pośrednio, udział w kapitale, prawo głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających lub prawo do uczestnictwa w zysku, w tym ich ekspektatywę, lub w których w przyszłości będzie uprawniony do nabycia takich praw, w tym jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym, lub nad którymi podatnik sprawuje kontrolę faktyczną.

Natomiast w myśl art. 30f ust. 3 pkt 3 ustawy PIT, zagraniczną jednostką kontrolowaną (dalej jako: CFC) jest zagraniczna jednostka spełniającą łącznie następujące warunki:

a)w jednostce tej podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy PIT, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi lub innymi podatnikami mającymi miejsce zamieszkania albo siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiada bezpośrednio lub pośrednio ponad 50% udziałów w kapitale lub ponad 50% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub ponad 50% prawa do uczestnictwa w zysku lub sprawuje kontrolę faktyczną nad zagraniczną jednostką,

b)co najmniej 33% przychodów tej jednostki osiągniętych w roku podatkowym, o którym mowa w ust. 7, pochodzi: z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych (...),

c)faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę jednostkę jest niższy o co najmniej 25% od podatku dochodowego od osób prawnych, który byłby od niej należny z zastosowaniem stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyby jednostka ta była podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym przez podatek faktycznie zapłacony rozumie się podatek niepodlegający zwrotowi lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, w tym na rzecz innego podmiotu.

Polski rezydent podatkowy posiadający udział w jednostce spełniającej ww. cechy zobowiązany jest do rozliczania dochodów takiej jednostki zgodnie z przepisami art. 30f ustawy PIT.

Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 1aa tej ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności prowadzonej przez zagraniczne jednostki kontrolowane, na zasadach określonych w art. 30f ustawy PIT, są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu z zagranicznej jednostki kontrolowanej osiągniętego w roku podatkowym, o którym mowa w art. 30f ust. 7 ustawy PIT, w terminie do końca dziewiątego miesiąca następnego roku podatkowego i w tym terminie wpłacić podatek należny. Jeżeli podatnik osiąga dochody z więcej niż jednej zagranicznej jednostki kontrolowanej, składa odrębne zeznanie o dochodach z każdej z tych jednostek.

Jednocześnie w myśl art. 30f ust. 5 pkt 1 ustawy PIT, podstawę opodatkowania, o której mowa w ust. 1 ww. przepisu, stanowi kwota odpowiadająca dochodowi zagranicznej jednostki kontrolowanej proporcjonalnie do okresu, w którym jednostka zagraniczna była kontrolowana przez podatnika w jej roku podatkowym, albo do okresu, o którym mowa w ust. 9 albo 10, w takiej części, jaka odpowiada posiadanym prawom do uczestnictwa w zysku tej jednostki, po odliczeniu kwot: uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej od zagranicznej jednostki kontrolowanej.

Mając na uwadze powyższe przepisy podatnik, ustalając podstawę opodatkowania swojej zagranicznej jednostki kontrolowanej, od dochodu tejże zagranicznej jednostki kontrolowanej odlicza kwotę otrzymanej przez niego i uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania dywidendy z tej zagranicznej jednostki kontrolowanej.

Należy zatem rozważyć, co należy rozumieć pod pojęciem "dywidendy" w świetle regulacji ustawy PIT, ponieważ ustawa nie definiuje tego pojęcia.

Sięgając do wykładni językowej i wykładni systemowej wewnętrznej należy zauważyć, że art. 30f ust. 2 pkt 1a ustawy PIT stanowi, że prawo do uczestnictwa w zysku, w rozumieniu przepisów o CFC, oznacza również prawo do uzyskania środków należących do zagranicznej jednostki w związku z jej likwidacją, prawo do otrzymania świadczenia pieniężnego lub niepieniężnego, w tym jego ekspektatywy, jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym, lub ekspektatywy uzyskania zysków zagranicznej jednostki wypracowanych lub uzyskanych w przyszłości. Przywoływany przepis ustawy PIT posługuje się zatem szerokim rozumieniem pojęcia "prawo do uczestnictwa w zysku", które nie zostało ograniczone do dywidend wypłacanych przez spółki kapitałowe, lecz obejmuje wszelkie wskazane w powołanym przepisie wypłaty, w tym na rzecz beneficjenta trustu. Skoro wszelkie wypłaty na rzecz beneficjentów podmiotów zagranicznych konstytuują obowiązek podatkowy w CFC, to uzasadnionym wydaje się jednoczesne uznawanie wszelkich tego typu wypłat za podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania CFC na podstawie art. 30f ust. 5 pkt 1 Ustawy PIT, jeżeli w myśl tego przepisu włączone zostaną do podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 8 ust. 5 Dyrektywy ATAD, państwa członkowskie obowiązane są zastosować metodę eliminacji podwójnego opodatkowania podziału zysków zagranicznej jednostki kontrolowanej, gdy z jednej strony podlegają one podatkowi CFC, a z drugiej strony wypłaty z tytułu takiego podziału zysków włączane są do podstawy opodatkowania tego samego podatnika (postanowienie to stanowi: "W przypadku gdy podmiot dokonuje podziału zysków na rzecz podatnika, a te podzielone zyski zostają włączone do dochodu podatnika podlegającego opodatkowaniu, kwoty dochodu uprzednio uwzględnionego w podstawie opodatkowania zgodnie z art. 7 odlicza się od podstawy opodatkowania przy obliczaniu kwoty podatku należnego z tytułu tych podzielonych zysków, aby zapewnić brak podwójnego opodatkowania").

Należy zważyć, że powołana Dyrektywa ATAD wprowadzając obowiązek eliminacji podwójnego opodatkowania posługuje się szerokim pojęciem "podziału zysków" zagranicznej jednostki kontrolowanej. Z kolei pojęcie "podziału zysków" niewątpliwie obejmuje swoim zakresem wszelkie formy wypłat z zagranicznych jednostek kontrolowanych na rzecz ich wspólników, założycieli lub beneficjentów.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że uczestnictwo w zysku jest niewątpliwie pojęciem szerszym, aniżeli udział w zyskach lub prawo do dywidendy. Dotyczy bowiem również każdego prawa do otrzymania świadczenia pieniężnego lub niepieniężnego lub jego ekspektatywy, nawet jeśli nie opiera się ono na uprzednio nabytym, ściśle rozumianym prawie udziałowym. Z tych też względów pojęcie dywidendy, o którym mowa w art. 30f ust. 5 pkt 1 Ustawy PIT, musi być interpretowane na tyle szeroko, aby odpowiadało bezpośredniemu otoczeniu normatywnemu tego przepisu, w szczególności zdefiniowanemu w art. 30f ust. 2 pkt 1a Ustawy PIT pojęciu uczestnictwa w zyskach jednostki kontrolowanej.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, przez wypłatę dywidendy, wskazanej w art. 30f ust. 5 pkt 1 ustawy PIT, należy rozumieć każdą sytuację, w której zmaterializowaniu ulega uczestnictwo w zysku jednostki kontrolowanej, niezależnie od formy w jakiej to następuje. Dla możliwości potrącenia wartości otrzymanego świadczenia wystarczające jest zatem, że dana osoba realizuje prawo do uczestnictwa w zysku, czyli także gdy realizuje jedno z uprawnień, o których mowa w art. 30f ust. 2 pkt 1a Ustawy PIT.

W ocenie Wnioskodawcy odmienne rozumienie tego pojęcia doprowadziłoby również do nieuzasadnionego i dyskryminującego zróżnicowania opodatkowania podatników z tytułu dochodów CFC osiąganych przez spółki kapitałowe w jurysdykcjach przewidujących wypłaty z zysku spółek wyłącznie w formie dywidend sensu stricte (jak np. Polska) oraz z tytułu dochodów CFC osiąganych przez osoby prawne niewystępujące w polskim porządku prawnym (jak trusty), które przewidują ponadto inne formy wypłat środków do ich wspólników, założycieli lub beneficjentów.

Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 października 2021 r., sygn. akt II FSK 2905/20: "Pod pojęciem dywidendy może się zatem również mieścić prawo do udziału w zyskach inne niż typowa wypłata wynikająca z podziału zysku na rzecz wspólników. Wprawdzie przywołana definicja odnosi się do dochodów pochodzących ze spółek, jednakże nie można nie zauważyć, że pojęcie dywidendy, także na tle prawa międzynarodowego nie jest ograniczone do znaczenia słownikowego, przywołanego przez organ w odniesieniu do dywidendy wypłacanej na podstawie kodeksu spółek handlowych, a odnosi się szeroko do wypłat mających źródło w zysku podmiotu wypłacającego to świadczenie. Wykładnia literalna i systemowa pojęcia dywidendy nie prowadzi zatem do jednoznacznych rezultatów, a przyjęcie tak ograniczonego jej znaczenia (wyłącznie odnoszącego się do wypłat z zysku dokonywanych przez spółki kapitałowe) prowadziłaby, jak słusznie zauważył sąd pierwszej instancji, do rezultatów niemożliwych do zaakceptowania, tj. podwójnego (w sensie prawnym) opodatkowania spornych świadczeń w przypadku podatnika osiągającego przychody z działalności zagranicznej jednostki kontrolowanej będącej fundacją. Założyciel (fundator) byłby opodatkowany dwukrotnie w odniesieniu do tego samego dochodu - raz dochód ten byłby uwzględniony w podstawie opodatkowania dochodu od zagranicznej jednostki kontrolowanej, po raz drugi - w podstawie opodatkowania z tytułu świadczenia otrzymanego od fundacji. Przyjęty przez polskiego ustawodawcę środek, mający zapobiegać erozji podstawy opodatkowania w podatku dochodowym byłby zatem, przy przyjęciu takiego znaczenia normy prawnej, nieproporcjonalny (zbyt restrykcyjny) dla realizacji założonego celu. Już bowiem opodatkowanie dochodów CFC na poziomie podatnika - rezydenta, który osiąga przychody z jej działalności, wystarczające jest dla osiągnięcia celu w postaci zapobieżenia erozji podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych. Obciążenie go dwukrotnie podatkiem od tego samego dochodu stanowi już nadmierne obciążenie daniną, przy czym obciążenie to nie jest konieczne dla osiągnięcia założonego celu przeciwdziałania unikaniu opodatkowania"(...) „Przesądzenie szerokiego rozumienia dywidendy ma znaczenie również dla oceny, czy podlega ona odliczeniu od podstawy opodatkowania CFC jako uwzględniona w podstawie opodatkowania podatnika. Podatnik w swoim stanowisku zawartym we wniosku o interpretację oraz na etapie postępowania sądowo- administracyjnego wyraził pogląd, że z tytułu świadczeń od fundacji rodzinnej będzie płacił podatek dochodowy i podatek od darowizn i spadków (choć w opisie stanu przyszłego odnosił opodatkowanie podatkiem od spadków i darowizn do beneficjenta fundacji). Także sąd pierwszej instancji uznał, że opodatkowanie świadczenia otrzymanego od fundacji opodatkowane będzie podatkiem od spadków i darowizn. Zauważyć jednak należy, na co wskazano wyżej, że ustawodawca przyjmuje fikcję prawną prawa do uczestnictwa założyciela (fundatora) w zyskach CFC. Świadczenie, ujmowane w kategoriach dywidendy, nie powinno zatem na gruncie prawa polskiego być kwalifikowane - w odniesieniu do tego założyciela (fundatora) - jako darowizna, ale jako dochód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przyjęcie poglądu, że jest to darowizna, powodowałoby niespójność systemu podatkowego poprzez uznanie tej samej kwoty raz za dywidendę, związaną z prawem do uczestnictwa w zysku (z uwagi na przekazanie majątku), a raz za darowiznę opodatkowaną podatkiem majątkowym. Skoro w tym przypadku fundacja rodzinna jest osobą prawną, to świadczenie wypłacone założycielowi (fundatorowi) powinno być opodatkowane u niego jako podatnika podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z kapitałów pieniężnych - art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. Tym samym, skoro kwota dywidendy w rozumieniu art. 30f ust. 5a pkt 1 u.p.d.o.f. byłaby uwzględniona w podstawie opodatkowania podatnika podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to pomniejszałaby podstawę opodatkowania od dochodu zagranicznej jednostki kontrolowanej. Zapewniałoby to spójność systemu podatkowego (poprzez rozliczanie tego samego dochodu w ramach jednego rodzaju podatku) i było zgodne z zasadą proporcjonalności, nie prowadząc do podwójnego opodatkowania tego samego dochodu u jednego podatnika”.

Istotne w niniejszej sprawie jest również to, że wypłaty z trustu australijskiego są dokonywane z instytucji nieznanej prawu polskiemu, a znanej prawu australijskiemu, w związku z czym, aby potwierdzić czy wpłaty z trustu należy kwalifikować jako dywidendy należy odnieść się do UPO (umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską i Australią).

Zgodnie z art. 10 ust. 1-3 tej umowy: (i) Dywidendy, które płaci spółka mająca dla celów podatkowych siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie, która ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie i która jest uprawniona do ich otrzymywania, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie; (ii) dywidendy te mogą być opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę dla celów podatkowych i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz wymierzony tak podatek nie może przekroczyć 15% kwoty dywidend brutto; (iii) użyte w tym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również inny dochód podlegający takiemu samemu traktowaniu podatkowemu jak dochód z akcji zgodnie z ustawodawstwem Państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma swoją siedzibę.

Końcowo należałoby również podnieść, że nie można uznać, iż wypłaty z trustu stanowią darowizny, gdyż Podatnik, aby je otrzymać musiał wnieść udziały Spółki do Powiernika, zatem wypłaty z Trustu są analogiczne jak w przypadku wypłat ze spółki. Wniesienie wkładu -otrzymywanie wypłat z tytułu udziału w zysku.

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy Trust nie będzie dla Podatnika zagraniczną jednostką kontrolowaną w rozumieniu art. 30f ustawy PIT, tj. w szczególności nie zostanie spełniony warunek określony w art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. c, określony również w art. 30f ust. 3 pkt 4 lit. b lub art. 30f ust. 3 pkt 5 lit. d ww. ustawy.

Nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca sprawuje faktyczną kontrolę nad Trustem, nie ulega też wątpliwości, że ponad 33% dochodów Trustu to dochody pasywne z dywidend, wątpliwości Wnioskodawcy związane są z tym, jak faktycznie należy traktować podatek zapłacony w systemie prawa australijskiego.

Warunek określony w art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. c, pkt 4 lit. b lub pkt 5 lit. d stanowi, że faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę jednostkę jest niższy o co najmniej 25% od podatku dochodowego od osób prawnych, który byłby od niej należny z zastosowaniem stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyby jednostka ta była podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym przez podatek faktycznie zapłacony rozumie się podatek niepodlegający zwrotowi lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, w tym na rzecz innego podmiotu.

Jak wynika ze stanu faktycznego Trust otrzymuje dywidendy od Spółki, które mają charakter fully franked dividend, co oznacza, że wypłacane są z już opodatkowanego zysku na etapie rozliczeń samej spółki, gdyby nie były wypłacane z wcześniej opodatkowanego zysku podlegałyby opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Jak wynika z uzasadnienia do ustawy wprowadzającj CFC - celem przedmiotowej zmiany systemowej było przeciwdziałanie odraczaniu lub unikaniu opodatkowania na skutek transferowania dochodu wypracowanego przez polskich podatników do podmiotów zagranicznych z siedzibą w krajach stosujących niski poziom opodatkowania (lub jego brak). Istota rozwiązania dotyczącego CFC realizuje się w obowiązku ustalenia przez podatnika objętego nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce przypadającego na niego dochodu spółki CFC poprzez wykazanie jako podstawy opodatkowania uzyskanej w roku podatkowym nadwyżki sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania (po odliczeniu kwot dywidendy i kwot z odpłatnego zbycia udziału), bez względu na rodzaj źródeł przychodów spółki CFC.

W przypadku Wnioskodawcy i jego Trustu nie dochodzi do transferowania dochodu wypracowanego w Polsce do Australii, Podatnik ma stworzoną strukturę swojego biznesu w Australii, i jedynie przenosi miejsce zamieszkania do Polski, obarczanie go dodatkowym podatkiem za zmianę miejsca zamieszkania z tego powodu, że system podatkowy polski jest nieporównywalny do australijskiego jest sprzeczne z celem przepisów CFC. Dodatkowo, nie można karać podatnika tylko za to, że w innej (australijskiej) jurysdykcji podatkowej struktura zapłaty podatku jest inna niż w przewidziana w systemie polskim, tj. ma ona charakter zunifikowany już na poziomie rozliczeń podmiotu generującego zysk, a nie na poziomie podmiotu otrzymującego ten zysk.

Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy za faktycznie zapłacony podatek należy uznać podatek zapłacony przez Spółkę od dochodu, z którego wypłacana jest dywidenda, gdyż system australijski zakłada, że dywidendy dla nierezydentów są opodatkowane już w spółce, która je wypłaca. W niniejszym przypadku Spółka wypłaca dywidendy z zysku opodatkowanego. Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że dywidendy wypłacone ze Spółki są wypłacane do Trustu z opodatkowanego zysku (fully franked dividend) należy uznać, że faktycznie zapłacony podatek przez Trust jest wyższy niż 14,25% (19% - [19% x 0,25]). Tym samym Trust nie będzie dla Podatnika zagraniczną jednostką kontrolowaną w rozumieniu art. 30f ustawy PIT, tj. w szczególności nie zostanie spełniony warunek określony w art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. c, określony również w art. 30f ust. 3 pkt 4 lit. b lub art. 30f ust. 3 pkt 5 lit. d ww. ustawy.

Ad 2.

Jeżeli Trust uznać dla Podatnika za zagraniczną jednostkę kontrolowaną w rozumieniu art. 30f ustawy PIT, to wypłaty dokonywane przez Trust na rzecz Wnioskodawcy powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychody z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy PIT, opodatkowane zgodnie z zasadami określonymi w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT.

Tak, jak wyjaśnił Wnioskodawca w zagadnieniach ogólnych, prawodawca przyjął w przepisach o CFC fikcję prawną co do uczestnictwa założyciela (fundatora) w zyskach trustu. Jej wynikiem jest m.in. - w opinii Wnioskodawcy - możliwość odliczania wypłat z Trustu od podstawy opodatkowania CFC Wnioskodawcy.

Jednocześnie patrząc szerzej należy stwierdzić, że wypłaty z Trustu - jako świadczenia ujmowane w kategoriach dywidendy w kontekście art. 30f ust. 5 Ustawy PIT - powinny zatem na gruncie prawa polskiego być kwalifikowane jako dochody opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przyjęcie odmiennego poglądu doprowadziłoby do niespójności systemu podatkowego.

Prawidłowość powyższego podejścia znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 października 2021 r., sygn. akt II FSK 207/21, sygn. akt II FSK 2904/20, wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 23 listopada 2021 r., sygn. akt I SA/Gd 879/21.

Ad 3.

Jeżeli Trust uznać za zagraniczną jednostkę kontrolowaną, to Wnioskodawca, ustalając w oparciu o art. 30f ust. 5 ustawy PIT podstawę opodatkowania podatkiem od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej za dany rok podatkowy, będzie mógł odliczyć od niej wartość wypłaconego na jego rzecz udziału w dochodach Trustu w danym roku podatkowym.

Zgodnie z art. 30f ust. 5 pkt 1 ustawy PIT, podstawę opodatkowania, o której mowa w ust. 1, stanowi kwota odpowiadająca dochodowi zagranicznej jednostki kontrolowanej proporcjonalnie do okresu, w którym jednostka zagraniczna była kontrolowana przez podatnika w jej roku podatkowym, albo do okresu, o którym mowa w ust. 9 albo 10, w takiej części, jaka odpowiada posiadanym prawom do uczestnictwa w zysku tej jednostki, po odliczeniu kwot: uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej od zagranicznej jednostki kontrolowanej.

Zdaniem Wnioskodawcy przychód z Trustu powinien podlegać opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT oraz UPO. Jak już wyjaśniono w zagadnieniach wstępnych wypłaty z Trustu należy traktować jak dywidendy na gruncie prawa polskiego, w związku z czym zdaniem Wnioskodawcy ustalając w oparciu o art. 30f ust. 5 ustawy PIT podstawę opodatkowania podatkiem od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej za dany rok podatkowy, może odliczyć od niej wartość wypłaconego na jego rzecz udziału w dochodach Trustu w danym roku podatkowym.

Tożsame stanowisko zostało zaaprobowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 27 lipca 2022 r. 0113-KDIPT2-3.4011.380.2022.1.IR, gdzie organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, w którym ten ustalając w oparciu o art. 30f ust. 5 ustawy PIT podstawę opodatkowania podatkiem od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej za dany rok podatkowy, może odliczyć od niej wartość Share Premium Repayment wypłaconej na jego rzecz w danym roku podatkowym.

Ad 4.

W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli Trust nie będzie dla Podatnika zagraniczną jednostką kontrolowaną w rozumieniu art. 30f ustawy PIT, to wypłaty dokonywane przez Trust na rzecz Wnioskodawcy powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychody z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy PIT, opodatkowane zgodnie z zasadami określonymi w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT.

Jak wskazano w zagadnieniach ogólnych wypłaty z Trustu na gruncie UPO należałoby traktować jako dywidendy. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału (...).

Natomiast zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Mając na uwadze treść powyższych przepisów oraz fakt, że wypłaty z Trustu należy traktować jak dywidendy to zgodnie z ustawą PIT powinny być opodatkowane zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT.

Ad 5.

W ocenie Wnioskodawcy, jeśli uznać, że wypłaty z Trustu należy opodatkować zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT, to Wnioskodawca jest uprawniony, aby od zryczałtowanego podatku - obliczonego zgodnie z art. 30a ust. 1 ustawy PIT od tych wypłat - odliczać kwotę podatku w wysokości wynikającej z UPO, tj. w przypadku dywidendy - 15%.

Jak już wyżej wykazano zdaniem Wnioskodawcy otrzymywane z Trustu dochody powinny być traktowane jako dywidendy i opodatkowane jako przychody z kapitałów pieniężnych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1-2 UPO:

1)dywidendy, które płaci spółka mająca dla celów podatkowych siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie, która ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie i która jest uprawniona do ich otrzymywania, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie;

2)dywidendy te mogą być opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę dla celów podatkowych i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz wymierzony tak podatek nie może przekroczyć 15% kwoty dywidend brutto.

Oznacza to, że dywidenda otrzymywana ze spółki w Australii przez osobę fizyczną będącą polskim rezydentem podatkowym, zgodnie z umową może być opodatkowana zarówno w Polsce, jak i w Australii, przy czym podatek pobierany w Australii nie może przekroczyć 15% kwoty dywidendy brutto.

W przypadku opodatkowania dywidendy w obu krajach UPO reguluje w art. 24 ust. 1 metodę unikania podwójnego opodatkowania; i tak - jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z niniejszą umową może być opodatkowany w Australii, to Polska potrąci z polskiego podatku płaconego z tytułu tego dochodu kwotę równą podatkowi australijskiemu w odniesieniu do tego dochodu. Takie potrącenie nie może jednak przewyższyć kwoty podatku polskiego, wyliczonego przed dokonaniem potrącenia podlegającego opłacie z tytułu tego dochodu.

Na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT, dywidendy otrzymane przez osoby fizyczne opodatkowane są 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym; danina ta pobierana jest bez uprzedniego pomniejszania przychodu o koszty jego uzyskania.

Zgodnie z art. 30a ust. 9 ustawy PIT, polski rezydent podatkowy uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) w postaci dywidendy, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów) może odliczyć kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

Jednak mając na uwadze treść UPO oraz fakt, że ratyfikowane umowy międzynarodowe stoją w hierarchii prawa wyżej od ustaw podatkowych, pierwszeństwo w zakresie metody unikania podwójnego opodatkowania ma metoda przedstawiona w UPO i zgodnie z tą metodą bez znaczenia pozostaje, czy podatek został zapłacony w Australii, czy też nie, ponieważ UPO mówi o potrąceniu podatku australijskiego, a nie o potrąceniu podatku zapłaconego. Zdaniem Wnioskodawcy jest to celowy zapis w razie wątpliwości jak należy traktować fully franked dividend. Niemniej, jak już wskazywano w uzasadnieniu do pkt 1, podatek od wypłat z Trustu jest pobierany na poziomie Spółki.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy jest on uprawniony, aby od zryczałtowanego podatku - obliczonego zgodnie z art. 30a ust. 1 ustawy PIT od tych wypłat - odliczyć kwotę podatku w wysokości wynikającej z UPO, tj. w przypadku dywidendy - 15%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Źródła przychodów zostały wymienione w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.). Wśród nich wskazano:

•kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7);

•działalność prowadzoną przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną (pkt 8a).

Podatek od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej uzyskanych przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku (art. 30f ust. 1 ustawy).

Stosownie do treści art. 30f ust. 2 pkt 1 lit. e) ustawy:

Użyte w niniejszym artykule określenie zagraniczna jednostka oznacza fundację, trust lub inny podmiot albo stosunek prawny o charakterze powierniczym.

Według art. 30f ust. 3 pkt 3 i pkt 4 ustawy:

Zagraniczną jednostką kontrolowaną jest zagraniczna jednostka spełniająca łącznie następujące warunki:

a)w jednostce tej podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi lub innymi podatnikami mającymi miejsce zamieszkania albo siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiada bezpośrednio lub pośrednio ponad 50% udziałów w kapitale lub ponad 50% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub ponad 50% prawa do uczestnictwa w zysku lub sprawuje kontrolę faktyczną nad zagraniczną jednostką,

b)co najmniej 33% przychodów tej jednostki osiągniętych w roku podatkowym, o którym mowa w ust. 7, pochodzi:

‒z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych,

‒ze zbycia udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze,

‒z wierzytelności,

‒z tytułu usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu oraz świadczeń o podobnym charakterze,

‒z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy i innych umów o podobnym charakterze,

‒z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,

‒z części odsetkowej raty leasingowej,

‒z poręczeń i gwarancji,

‒z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,

‒z praw autorskich lub praw własności przemysłowej uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

‒ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,

‒z działalności ubezpieczeniowej, bankowej lub innej działalności finansowej,

‒z transakcji z podmiotami powiązanymi, w przypadku gdy jednostka nie wytwarza w związku z tymi transakcjami wartości dodanej pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma,

c)faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę jednostkę jest niższy o co najmniej 25% od podatku dochodowego od osób prawnych, który byłby od niej należny z zastosowaniem stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyby jednostka ta była podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym przez podatek faktycznie zapłacony rozumie się podatek niepodlegający zwrotowi lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, w tym na rzecz innego podmiotu, albo

Zagraniczna jednostka spełniająca łącznie następujące warunki:

a.w jednostce tej podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi lub innymi podatnikami mającymi miejsce zamieszkania albo siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiada bezpośrednio lub pośrednio ponad 50% udziałów w kapitale lub ponad 50% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub ponad 50% prawa do uczestnictwa w zysku lub sprawuje kontrolę faktyczną nad zagraniczną jednostką,

b.faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę jednostkę jest niższy o co najmniej 25% od podatku dochodowego od osób prawnych, który byłby od niej należny przy zastosowaniu stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyby jednostka ta była podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym przez podatek faktycznie zapłacony rozumie się podatek niepodlegający zwrotowi lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, w tym na rzecz innego podmiotu,

c.przychody tej jednostki, o których mowa w pkt 3 lit. b, są niższe niż 30% sumy wartości posiadanych:

‒udziałów (akcji) w innej spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej, należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), praw o podobnym charakterze do tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa,

‒nieruchomości lub ruchomości będących własnością albo współwłasnością podatnika lub używanych przez niego na podstawie umowy leasingu,

‒wartości niematerialnych i prawnych,

‒należności z tytułów, o których mowa w pkt 3 lit. b, wobec podmiotów powiązanych,

d)aktywa, o których mowa w lit. c, stanowią co najmniej 50% wartości aktywów takiej jednostki, przy czym przy ustalaniu tej proporcji w wartości aktywów, o których mowa w lit. c, nie uwzględnia się udziałów (akcji) w innej spółce:

‒niemającej siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz

‒nieposiadającej, bezpośrednio lub pośrednio, udziałów (akcji) w spółce mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przesłanka, która powtarza się w art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. c, pkt 4 lit. b i pkt 5 lit. d ustawy, została określona następująco:

„faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę jednostkę jest niższy o co najmniej 25% od podatku dochodowego od osób prawnych, który byłby od niej należny z zastosowaniem stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyby jednostka ta była podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym przez podatek faktycznie zapłacony rozumie się podatek niepodlegający zwrotowi lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, w tym na rzecz innego podmiotu”.

Ocena czy warunek ten jest spełniony wymaga porównania wartości:

1)podatku dochodowego faktycznie zapłaconego przez jednostkę – przy czym przez podatek faktycznie zapłacony rozumie się podatek niepodlegający zwrotowi lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, w tym na rzecz innego podmiotu, oraz

2)podatku dochodowego od osób prawnych, który byłby należny od tej jednostki z zastosowaniem stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyby jednostka ta była podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Porównujemy więc:

1)podatek, który faktycznie obciążył jednostkę w miejscu jej rezydencji podatkowej, oraz

2)hipotetyczny podatek dochodowy od osób prawnych, jaki byłby należny od jej dochodów, gdyby jednostka miała nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce i gdybyśmy wyliczyli ten należny podatek z uwzględnieniem:

•dochodów tej jednostki i

•stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. stawki podatku 19%.

Co istotne, analizowany zapis nie mówi o:

1)podatku obliczonym według zasad określonych w art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. z uwzględnieniem stawki i podstawy opodatkowania, o której mowa w tym przepisie), czy też

2)podatku od dochodów, które podlegałyby opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosi się wyłącznie do samej stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Z kolei jak stanowi art. 30f ust. 5 ww. ustawy:

Podstawę opodatkowania, o której mowa w ust. 1, stanowi kwota odpowiadająca dochodowi zagranicznej jednostki kontrolowanej proporcjonalnie do okresu, w którym jednostka zagraniczna była kontrolowana przez podatnika w jej roku podatkowym, albo do okresu, o którym mowa w ust. 9 albo 10, w takiej części, jaka odpowiada posiadanym prawom do uczestnictwa w zysku tej jednostki, po odliczeniu kwot:

1)uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej od zagranicznej jednostki kontrolowanej;

2)dochodu z odpłatnego zbycia przez podatnika udziału w zagranicznej jednostce kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania.

W przypadku, gdy podatnik jest założycielem (fundatorem) podmiotu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e, przysługujące mu prawo do uczestnictwa w zysku określa się poprzez odniesienie do proporcji, w jakiej pozostaje rynkowa wartość przekazanego przez niego majątku na dzień jego przekazania do całego majątku trustu, fundacji lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym. W przypadku gdy podatnikiem jest zarówno założyciel (fundator), jak i beneficjent podmiotu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e, przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio, chyba że podatnik będący założycielem (fundatorem) wykaże, że faktycznie przysługujące prawo do uczestnictwa w zysku podmiotu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e, przysługuje w całości podatnikowi będącemu beneficjentem (art. 30f ust. 5a ustawy).

W myśl art. 30f ust. 2 pkt 1a ustawy:

Prawo do uczestnictwa w zysku oznacza również prawo do uzyskania środków należących do zagranicznej jednostki w związku z jej likwidacją, prawo do otrzymania świadczenia pieniężnego lub niepieniężnego, w tym jego ekspektatywy, jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym, lub ekspektatywę uzyskania zysków zagranicznej jednostki wypracowanych lub uzyskanych w przyszłości.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych posługuje się pojęciem dywidendy nie tylko przy okazji przepisów o zagranicznej jednostce kontrolowanej, nie definiując jej znaczenia w żadnym z przepisów. Zgodnie z zasadami interpretacyjnymi wykładni językowej, w sytuacji gdy nie ma w tekście prawnym definicji legalnych, interpretowanym zwrotom prawnym nie należy nadawać znaczenia odmiennego od potocznego, chyba że istnieją dostateczne racje przypisania im odmiennego znaczenia, a także, że bez umotywowanych racji nie należy identycznym sformułowaniom w tym samym akcie prawnym nadawać różnych znaczeń.

Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego PWN dywidenda to:

1.„część rocznego zysku spółki akcyjnej dzielona między akcjonariuszy odpowiednio do posiadanych przez nich akcji”

2.„wpłata do budżetu państwa z tytułu użytkowania przez przedsiębiorstwo państwowe wydzielonej części majątku skarbu państwa”

Tym samym znaczenie dywidendy wymienionej zarówno w art. 30f (i to nie tylko w ust. 5, ale także w ust. 3 pkt 3 lit. b), jak i np. w art. 17, 24, 30a ustawy powinno być identyczne.

Podkreślenia również wymaga, iż ustawodawca w art. 30f w ust. 2 pkt 1a ustawy wprowadził definicję pojęcia prawa do uczestnictwa w zysku obejmujące również prawo do otrzymania świadczenia pieniężnego i niepieniężnego przez założyciela lub beneficjenta fundacji. Natomiast art. 30f ust. 5 ustawy nie został rozszerzony o inne świadczenia niż wcześniej wymienione dywidendy.

W myśl zaś art. 17 ust. 1 pkt 4 cytowanej ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału (…).

Według art. 10 ust. 1 umowy z dnia 7 maja 1991 r. między Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1992 r. Nr 41 poz. 177) (dalej: „Umowa”):

Dywidendy, które płaci spółka mająca dla celów podatkowych siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie, która ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie i która jest uprawniona do ich otrzymywania, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże jak stanowi art. 10 ust. 2 analizowanej Umowy:

Dywidendy te mogą być opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę dla celów podatkowych i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz wymierzony tak podatek nie może przekroczyć 15% kwoty dywidend brutto.

W myśl art. 10 ust. 3 tej Umowy:

Użyte w tym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również inny dochód podlegający takiemu samemu traktowaniu podatkowemu jak dochód z akcji zgodnie z ustawodawstwem Państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma swoją siedzibę.

Analiza wskazanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że warunkiem ograniczenia prawa państwa rezydencji spółki wypłacającej dywidendę do jej opodatkowania, w postaci wyznaczenia progu maksymalnej wysokości podatku mogącego być pobranego przez to państwo, jest to by odbiorca dywidendy będący rezydentem państwa strony danej umowy innego niż państwo rezydencji spółki wypłacającej dywidendę, był osobą do nich uprawnioną (ang. beneficial owner). W przypadku bowiem, gdy odbiorca dywidendy – rezydent drugiej strony umowy – nie jest osobą do nich uprawnioną państwo rezydencji spółki wypłacającej dywidendę posiada nieograniczone prawo do opodatkowania dywidend.

Ocena skutków podatkowych Pana sytuacji

W opisanym zdarzeniu wskazał Pan, że jest beneficjentem Trustu, nad którym sprawuje kontrolę za pośrednictwem spółki – trustee. Trust posiada jeden rodzaj dochodów i są to dywidendy ze spółki kapitałowej, które są związane z udziałem w zysku tej spółki kapitałowej i nie odnoszą się do roszczeń z tytułu wierzytelności. Trust nie będzie miał do zapłaty żadnego podatku związanego z zyskiem pochodzącym z wypłaconej dywidendy, a to ze względu na fakt wykorzystania mechanizmu fully franked dividend i fakt, że nie jest Pan rezydentem australijskim.

Spełnione zostały więc warunki określone w art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W szczególności, w sytuacji opisanej we wniosku zachodzi różnica w tak ustalonych hipotetycznie podatkach większa niż 25%. Można zatem uznać, że podatek faktyczne zapłacony przez Trust będzie niższy o co najmniej 25% od hipotetycznego podatku, jaki zapłaciłby Trust od swoich dochodów (przychodów), gdyby podlegały opodatkowaniu w Polsce według stawki 19% określonej w art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nie można wobec tego zgodzić się z Panem, że nie zostanie spełniony warunek określony m.in. w ust. 3 pkt 3 lit. c art. 30f ustawy. Oznacza to, że Trust stanowi dla Pana zagraniczną jednostkę kontrolowaną w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Następnie, skoro – jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy – posiada Pan status rzeczywistego beneficjenta to skutki podatkowe wypłaty dywidendy do Trustu powinny być odnoszone bezpośrednio do Pana osoby.

Zatem już w momencie wypłaty dywidendy przez Spółkę do Trustu powstanie u Pana przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem postanowień art. 10 ust. 2 Umowy.

Ewentualne późniejsze przekazanie środków (wypłaty) z Trustu na Pana rzecz (jako rezydenta Polski) nie powinno być traktowane jak przychód na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadą jednokrotności opodatkowania.

Natomiast mając na uwadze literalne brzmienie art. 30f ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można wypłat oraz innych świadczeń otrzymywanych przez Pana – beneficjenta Trustu utożsamiać z dywidendą. Tym samym nie można również uznać za słuszną możliwości odliczenia otrzymanych świadczeń od podstawy opodatkowania dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej – Trustu, gdyż odliczenie takie obejmuje swoim zakresem tylko dywidendy.

Z uwagi na dokonaną powyżej ocenę Pana stanowiska w zakresie pytań 1-3 bezprzedmiotowa stała się odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku nr 4 i 5.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wyroki powołane przez Pana dotyczą indywidualnych spraw odrębnych podmiotów. Niemniej jednak w toku rozważań nad sposobem rozstrzygnięcia wniosku organ miał na względzie także prezentowane w nich stanowiska i argumenty.

Natomiast interpretację indywidualną nr 0113-KDIPT2-3.4011.380.2022.1.IR z 27 lipca 2022 r. wydano na tle odmiennego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).