Interpretacja indywidualna z dnia 3 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.324.2023.1.JSZ

Brak możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla usług świadczonych na rzecz Akceptantów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT usług świadczonych na rzecz Akceptantów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcą jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej również jako: „Spółka”), będącą czynnym podatnikiem VAT. Podmiot prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, której jest rezydentem podatkowym. Do przedmiotów działalności Wnioskodawcy należą m.in. „działalność portali internetowych” (PKD 63.12 Z), „przetwarzanie danych oraz zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność” (PKD 63.11.Z), jak również „działalność związana z oprogramowaniem” (PKD 62.01. Z). Wnioskodawca oferuje swoim klientom kompleksowe rozwiązanie technologiczne dedykowane tzw. sprzedaży … (dalej również jako „Platforma Internetowa”). Zintegrowany system udostępniany klientom Wnioskodawcy obejmuje automatyzację procesów sprzedażowych, zarządzanie zamówieniami i płatnościami oraz automatyczną komunikację z odbiorcami transmisji na żywo za pomocą rozwiązań opartych na sztucznej inteligencji (tzw. „chatboty”). W ramach zawartych umów współpracy, Spółka dostarcza klientom niezbędną technologię automatyzującą proces sprzedaży produktów w czasie transmisji na żywo. Klienci Spółki opłacają abonament, który umożliwia im korzystanie z narzędzi oferowanych przez Platformę Internetową Spółki.

Wnioskodawca w celu rozszerzenia funkcjonalności oferowanego rozwiązania technologicznego o usługi dodatkowe nawiązał współpracę ze spółką „.....”, będącą operatorem płatności i dostawcą bramek płatniczych w systemie bankowości elektronicznej (dalej również jako „system e-płatności”). Spółka „....” świadczy dla Wnioskodawcy usługi tzw. „szybkich płatności”, których faktycznymi beneficjentami końcowymi są klienci Wnioskodawcy (dalej także jako: „Akceptanci”). Przy świadczeniu usług przez podmiot „.....” wykorzystywane jest środowisko Platformy Internetowej Wnioskodawcy. Zgodnie z treścią umowy współpracy zawartej z Wnioskodawcą, spółka „.....” udostępnia Wnioskodawcy możliwość utworzenia kont w serwisie e-płatności dla obecnych i przyszłych klientów Wnioskodawcy w celu obsługi zleceń płatniczych jako usług połączonych funkcjonalnie z głównymi usługami Wnioskodawcy lub świadczonych oddzielnie poza Platformą Internetową – w zakresie ustalonym wcześniej z Wnioskodawcą.

Spółka „.....” świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi finansowe w modelu pasażu koszykowego. Usługi te polegają na obsłudze tzw. szybkich płatności za pomocą interfejsu programu aplikacyjnego (API) należącego do spółki „.....” przy udziale środowiska Platformy Internetowej Wnioskodawcy. Nabywana przez Wnioskodawcę usługa pozwala na obsługę wszelkich transakcji zawartych za pośrednictwem Platformy Internetowej Wnioskodawcy integrującej oferty różnych sprzedawców poprzez rejestrowanie wielu indywidualnych kont w systemie e-płatności i rozdzielanie przyjętych środków z transakcji na poszczególnych sprzedawców (Akceptantów) w oparciu o zamówienia złożone w systemie Wnioskodawcy. Podmiotem, do którego docelowo kierowane są nabywane przez Wnioskodawcę od „.....” usługi realizacji płatności przez bramkę płatniczą są więc Akceptanci (klienci Wnioskodawcy). Przedmiotowe usługi są świadczone w modelu pasażu koszykowego z użyciem konta rozliczeniowego przypisanego Wnioskodawcy. Współpraca spółek w tym zakresie polega na tym, że Wnioskodawca nabywa odpłatnie od spółki „....” usługi przyjmowania płatności poprzez bramkę płatniczą, a następnie przy wykorzystaniu wykupionego dostępu do systemu e-płatności „P” oferuje swoim klientom możliwość pobierania w ich imieniu zapłaty w ramach tzw. szybkich płatności oraz przekazywania ich na przypisane Akceptantom konta rozliczeniowe, pobierając z tego tytułu od Akceptantów wynagrodzenie w postaci prowizji od transakcji zrealizowanych w systemie e-płatności. Na stawkę wynagrodzenia prowizyjnego pobieranego od Akceptantów ustaloną przez Wnioskodawcę składa się współczynnik prowizji należnej spółce „.....” za zrealizowane w systemie transakcje oraz kwota narzutu, będąca jego rzeczywistym dochodem z tytułu świadczonej usługi.

Klienci zewnętrzni dokonują płatności na rzecz sprzedawców korzystających z Platformy Internetowej Wnioskodawcy (Akceptantów) posiadających indywidualne konto w serwisie spółki „.....” powiązane funkcjonalnie z kontem Wnioskodawcy w ten sposób, że przesyłają oni środki pieniężne na konto techniczne Wnioskodawcy, po czym dochodzi do automatycznego rozdzielenia płatności – właściwa zapłata trafia na rachunek sprzedawcy (Akceptanta), a prowizja za możliwość dokonania w ten sposób płatności w ustalonej wysokości trafia ostatecznie w określonej części do spółki „....” i w pozostałej części pozostaje dochodem Wnioskodawcy z tytułu usług na rzecz Akceptantów. Przebiega to w sposób opisany poniżej.

Po złożeniu zamówienia klienci sklepów Akceptantów otrzymują wiadomości z linkiem do koszyka, w którym za pośrednictwem interfejsu aplikacji spółki „.....” udostępnionego w Platformie Internetowej przekierowywani są do systemu e-płatności, który umożliwia szybką realizację zleceń płatniczych. Po wyborze dogodnej formy zapłaty, na kolejnym etapie realizacji zamówienia następuje przekazanie przez klientów zewnętrznych środków pieniężnych na konto techniczne Wnioskodawcy w systemie spółki „.....” – przy zleceniu płatności jako dane odbiorcy płatności klienci podają dane Wnioskodawcy, a nie Akceptanta. Po opłaceniu zamówienia następuje automatyczny podział środków za transakcję w ramach pasażu koszykowego. Naliczenie prowizji od poszczególnych transakcji odbywa się z poziomu konta technicznego przydzielonego Wnioskodawcy – wpłaty dokonywane przez klientów przed przypisaniem do indywidualnego konta Akceptanta w systemie pomniejszane są o opłaty manipulacyjne, które są naliczane procentowo od wartości transakcji według stawki ustanowionej przez Wnioskodawcę. Obowiązująca wysokość opłat manipulacyjnych przypisywanych temporalnie do konta technicznego Wnioskodawcy w trakcie procesu płatności została ustalona bezpośrednio pomiędzy Wnioskodawcą a Akceptantami poprzez zapis w cenniku usług dodatkowych, który stanowi załącznik do regulaminu portalu internetowego Wnioskodawcy.

Podkreślenia wymaga, że przedmiotowe usługi nabywane są przez Akceptantów od Wnioskodawcy, a nie od spółki „.....”. Zdarzają się wprawdzie sytuacje, że „.....” zawiera dodatkowe umowy bezpośrednio z Akceptantami, jednak w takich przypadkach zapisy tych umów dotyczą wyłącznie kwestii technicznych związanych z przetwarzaniem danych Akceptantów w systemie e-płatności i nie zawierają elementu wynagrodzenia należnego „.....” od Akceptanta. Akceptanci nie znają wysokości prowizji należnej spółce „....”... od Wnioskodawcy – wartość określona w cenniku usług stanowi stawkę łączną narzuconą przez Wnioskodawcę. Rozliczenie kwot jakie należne są „.....” tytułem wynagrodzenia za operowanie płatnościami następuje na podstawie faktury wystawianej przez Spółkę „.....” na rzecz Wnioskodawcy.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy są skutki podatkowe usług świadczonych przez niego na rzecz Akceptantów. Wnioskodawca udostępnienia Akceptantom możliwość dokonywania e-płatności przy wykorzystaniu systemu spółki „.....” za pośrednictwem Platformy Internetowej, przedstawiając tę usługę w swojej ofercie jako opcję dodatkową, niezależną od usługi głównej w postaci zintegrowanego systemu obsługi sprzedaży „…” w ramach Platformy Internetowej, za której świadczenie na rzecz Klientów Spółka pobiera odrębne wynagrodzenie w postaci marży obliczanej od każdej dokonanej i opłaconej transakcji za pośrednictwem systemu e-płatności, zgodnie z przyjętym cennikiem. Jest to wynagrodzenie całkowicie odrębne od opłaty w postaci abonamentu za oprogramowanie obsługujące sprzedaż „…”. Wnioskodawca wraz z podmiotem „.....” są ogniwami pośredniczącymi w procesie przepływu płatności od klientów zewnętrznych do Akceptantów. W Regulaminie Portalu Internetowego określającego zakres praw i obowiązków Wnioskodawcy oraz Akceptantów, a więc ustanawiającego ramy prawne dla świadczenia przez Wnioskodawcę usług postanowiono, że Wnioskodawca za pośrednictwem Aplikacji zapewnia Sprzedawcom (Akceptantom) możliwość korzystania z usług kurierskich oraz operatorów płatności i zawarł stosowne umowy z podmiotami działającymi w tych obszarach. Regulamin zawiera zastrzeżenia, że Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności za nieprawidłowe działanie tych podmiotów, jak również nie pośredniczy w transakcjach i nie jest stroną pomiędzy Klientem a tymi podmiotami.

W ocenie Spółki, z perspektywy klienta działania Wnioskodawcy polegające na przyjmowaniu i przekazywaniu zapłaty przy wykorzystaniu funkcjonalności systemu e-płatności spółki „.....” stanowią istotne ułatwienie w poborze środków pieniężnych od użytkowników zewnętrznych, zapewniając wygodę, wyższy komfort i bezpieczeństwo przy realizacji transakcji.

W celu uzyskania wynagrodzenia, Wnioskodawca podejmuje działania mające na celu założenie przez Akceptantów konta powiązanego z własnym kontem rozliczeniowych w systemie spółki „....”. W związku z tym zamiarem, udostępnienia Akceptantom odpowiednią wtyczkę (interfejs programu aplikacyjnego spółki „.....”) umożliwiającą rejestrację w systemie e-płatności bezpośrednio z poziomu Platformy Internetowej poprzez dedykowany formularz rejestracyjny, do którego Akceptant zostanie przekierowany dzięki linkowi przypisanemu indywidualnie Wnioskodawcy przez „....”. Za pośrednictwem swojej Platformy, Wnioskodawca umożliwia Akceptantowi wstępną rejestrację w serwisie prowadzonym przez spółkę „.....” Pozostając na stronie internetowej Wnioskodawcy, potencjalny przyszły Akceptant wypełnia podstawowe informacje na temat działalności swojego podmiotu gospodarczego oraz otrzymuje unikalny numer identyfikacyjny, który później jest wykorzystywany do jego identyfikacji zarówno na Platformie Internetowej Wnioskodawcy, jak i w obrębie serwisu płatności obsługiwanego przez spółkę „.....”

Zaznaczenia wymaga, że żaden Akceptant nie może indywidualnie zapoczątkować współpracy ze spółką „.....” bez wiedzy i udziału Wnioskodawcy w procesie przyjmowania płatności, jeżeli chce korzystać z usług szybkich płatności jako usług zintegrowanych funkcjonalnie z Platformą Internetową. Z uwagi na znaczną ilość generowanych transakcji przez klientów, udział Wnioskodawcy jako ogniwa pośredniczącego przy przyjmowaniu zapłaty w modelu pasażu koszykowego jest niezbędny dla sprawnego operowania płatnościami. Rejestracja w systemie z poziomu Platformy Internetowej Wnioskodawcy lub poprzez formularz pozwala na przypisanie nowoutworzonych kont Akceptantów do konta technicznego Wnioskodawcy, które stanowi jednocześnie konto rozliczeniowe, na które wpływać będą płatności od podmiotów zewnętrznych na rzecz Akceptantów.

Wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy w wartości brutto obliczana jest każdorazowo na podstawie określonych w cenniku załączonym do regulaminu portalu internetowego współczynników procentowych przemnożonych przez wartość płatności krajowych zrealizowanych przez użytkowników za pomocą interfejsu programu aplikacyjnego spółki „.....” na rzecz danego Akceptanta. Dane do rozliczenia prowizji przez Wnioskodawcę z Akceptantami są udostępniane mu przez „.....” do 7 dnia każdego miesiąca za miesiąc ubiegły w postaci zbiorczego miesięcznego raportu transakcji dokonanych przez Akceptantów z klientami zewnętrznymi. Faktycznym dochodem Wnioskodawcy jest różnica między wartością opłat manipulacyjnych pobranych od płatności na rzecz Akceptantów wpływających na rachunek przypisany Wnioskodawcy, a kwotą prowizji, którą jest on zobowiązany uiścić na rzecz spółki „.....” na podstawie obrotu konta rozliczeniowego w systemie e-płatności.

Pytanie

Czy usługi Wnioskodawcy świadczone na rzecz Akceptantów na gruncie umowy współpracy ze spółką „.....” opisane w przedstawionym stanie faktycznym są usługami zwolnionymi przedmiotowo od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.; dalej jako „ustawa o VAT”) jako usługi „wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych”?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w stanie faktycznym usługi dodatkowe świadczone na rzecz Akceptantów w postaci usług pośredniczenia w przyjmowaniu zapłaty korzystają ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług. Jednocześnie, na mocy art. 43 ust. 15 ustawy o VAT, omawiane zwolnienie nie ma zastosowania do czynności ściągania długów, w tym faktoringu, usług doradztwa oraz usług w zakresie leasingu.

Zaznaczenia wymaga, że powyższe zwolnienie ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy, w konsekwencji czego kluczową przesłankę do skorzystania ze zwolnienia od podatku stanowi zgodność rodzaju świadczonej usługi z zakresem usług wskazanych przez ustawodawcę. W celu objęcia czynności zwolnieniem od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy za wystarczające należy uznać więc wykazanie jej ścisłego związku z usługami finansowymi wymienionymi enumeratywnie przez ustawodawcę w tym przepisie.

Przytoczony art. 43 ust. 1 pkt 40 stanowi implementację do polskiej ustawy o VAT art. 135 ust. 1 lit. d Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE z 11 grudnia 2006 r., Nr L 347, poz. 1, dalej jako: "Dyrektywa VAT"), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

Jednocześnie, w świetle artykułu 137 ust. 1 lit. a Dyrektywy VAT, państwa członkowskie mogą przyznać podatnikom prawo wyboru opodatkowania transakcji finansowych, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. b-g Dyrektywy VAT. Takie rozwiązanie wprowadził również polski ustawodawca za pomocą obowiązującego od 2022 roku art. 43 ust. 22 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 38-41 ustawy o VAT, świadczonych na rzecz podatników i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem że jest on zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia. Wskazania wymaga, że do tej pory Wnioskodawca nie skorzystał z powyższej możliwości rezygnacji ze zwolnienia od opodatkowania usług finansowych i jednocześnie nie powziął zamiaru dokonania tej czynności w niedalekiej przyszłości.

Przedmiotem zapytania wystosowanego przez Wnioskodawcę jest ocena, czy przedstawione w stanie faktycznym usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Akceptantów za pomocą serwisu e-płatności spółki „.....” należy uznać za usługi transakcji płatniczych korzystające ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem TSUE, zwolnienia przedmiotowe od podatku powinny być interpretowane w sposób ścisły, z uwzględnieniem celów jakim służą oraz zasady neutralności podatku.

Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu z dnia 25.07.2018 r. (C-5/17), w sprawie Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs V. Dpas Limited wskazał, że świadczona usługa może zostać zakwalifikowana jako "transakcja dotycząca przelewów" lub "transakcja dotycząca płatności" wyłącznie w przypadku, gdy spełnia ona specyficzne i zasadnicze funkcje takich przelewów lub płatności, a mianowicie skutkuje przeniesieniem środków pieniężnych i powoduje zmiany prawne i finansowe urzeczywistniające to przeniesienie. W związku z tym świadczenie usług, aby zostało objęte zwolnieniem musi „prowadzić do powstania zmian prawnych i finansowych charakteryzujących przeniesienie własności środków pieniężnych”. W zakres tego pojęcia nie wchodzi zaś zwykłe świadczenie rzeczowe, techniczne lub administracyjne, które nie wywołuje takich zmian.

Wykładnia omawianego art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT nakazuje zatem przyjąć, że pojęcie usług w zakresie „wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych” obejmuje również swym zakresem transakcje, których skutkiem jest pełnienie szczególnych i istotnych funkcji przelewu lub płatności, i które w konsekwencji skutkują przeniesieniem środków pieniężnych i powodują zmiany prawne i finansowe. Pojęcie usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych nie obejmuje natomiast usług o charakterze technicznym, w których odpowiedzialność usługodawcy ograniczona jest wyłącznie do kwestii technicznych.

Z literalnego brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT wynika, iż intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Aby dana usługa finansowa mogła zostać zwolniona od podatku na gruncie ustawy o VAT, nie musi być ona przeprowadzana ściśle przez instytucję finansową taką jak bank, a więc status Wnioskodawcy nie stanowi przeszkody do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt. 40 ustawy o VAT. W wyroku z dnia 28 lipca 2011 r. w sprawie Nordea C-350/10 Trybunał„......” Sprawiedliwości UE wskazał, że (cyt.) „nic nie stoi na przeszkodzie temu, by usługi zlecane zewnętrznym operatorom spoza instytucji finansowych, niemającym tym samym bezpośredniego związku z klientami tych instytucji, były zwolnione z VAT, o ile usługi te stanowią oddzielną całość, której skutkiem - jeśli ją oceniać globalnie – jest spełnienie specyficznych i istotnych funkcji transakcji finansowych określonych w art. 13 część B lit. d) pkt 3 i 5 szóstej dyrektywy”.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez Spółkę przy wykorzystaniu usług nabytych od „....” na rzecz Akceptantów spełniają definicję „wszelkich transakcji dotyczących płatności”. Współpracując operacyjnie z „......”, przy wykorzystaniu nabytego od „......” dostępu do systemu e-płatności Wnioskodawca zajmuje się procesowaniem operacji w zakresie transakcji płatniczych. Istotą działalności Wnioskodawcy jest więc nie tylko zapewnienie technicznej dostępności systemu e-płatności w ramach rozszerzenia funkcjonalności prowadzonej Platformy Internetowej, ale faktyczne umożliwienie realizacji transakcji płatniczych zainicjowanych przez klientów Akceptantów, skutkujących bezpośrednio zmianą stanu rachunku płatniczego obu stron, tj. odpowiednio zmniejszeniem stanu rachunku klienta zewnętrznego i zwiększeniem stanu rachunku Akceptanta za pomocą konta w systemie e-płatności „.....” przynależącego do Wnioskodawcy.

Zaznaczyć trzeba, że usługa Wnioskodawcy sprzedawana odbiorcom finalnym (Akceptantom) jest przez nich postrzegana jako jedno świadczenie. Wynagrodzenie prowizyjne pobierane przez na podstawie umowy z Wnioskodawcą nie jest wyodrębnione w dokumentach rozliczeniowych udostępnianych Akceptantom, gdyż jest ono pobierane niezależnie, na podstawie ustaleń indywidualnych pomiędzy Wnioskodawcą i spółką „.....”, a jego wysokość (stawka) nie ma wiążącego wpływu na stawkę wynagrodzenia, którą Wnioskodawca narzuca Akceptantom w cenniku usług dodatkowych zawartym w regulaminie portalu internetowego. Faktyczna korzyść ekonomiczna uzyskana przez Wnioskodawcę jest zależna wyłącznie od ustanowionej przez niego wysokości prowizji i obrotu generowanego przez pozyskanych Akceptantów.

Działania Wnioskodawcy, polegające na zachęcaniu Akceptantów do korzystania z usług systemu e-płatności przy jednoczesnym aktywnym udziale w procesie przyjmowania zapłaty nakierowane są jednocześnie na uatrakcyjnienie oferty głównej w zakresie świadczonych usług systemu obsługi … sprzedażowych i usprawnienie procesu sprzedażowego, jak i osiągnięcie zysku z operowanych płatności. Spółka aktywnie poszukuje potencjalnych Akceptantów. W celu zachęcenia podmiotów do skorzystania z usług e-płatności, Wnioskodawca ułatwił proces zawierania umów technicznych o świadczenie usług z podmiotem „....”, implementując na prowadzonej przez siebie platformie rozwiązanie technologiczne pozwalające na rozpoczęcie procedury zawierania umowy na operowanie płatności bezpośrednio w serwisie Wnioskodawcy, zintegrowanym z serwisem (API) należącym do „......”

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie ograniczają się wyłącznie do działań o charakterze technicznym, czy też informacyjnym. Wnioskodawca nie tylko udostępniania interfejs aplikacji umożliwiający zrealizowanie zapłaty, lecz bierze aktywny udział w procesie przyjmowania i przekazywania tej płatności. Środki pieniężne pobrane od klientów zewnętrznych na rzecz Akceptantów faktycznie przepływają przez rachunek rozliczeniowy Spółki w systemie i jest to element kształtujący jej wynagrodzenie. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi polegające na dokonywaniu rozliczeń transakcji spełniają więc definicję „wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych”, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

W wyroku z dnia 12.01.2017 r. (sygn. I FSK 1002/15) Naczelny Sąd Administracyjny sprecyzował, że zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41. Organ zaznaczył, że „zwolnienie takie nie ma zastosowania do zwykłego świadczenia rzeczowego lub technicznego. Warunki [do zastosowania zwolnienia] spełniają usługi polegające na:

‒przetwarzaniu transakcji polegającym na przeprocesowaniu transakcji pomiędzy uczestnikami rozliczeń,

‒przeprowadzaniu autoryzacji transakcji wykonywanych przy użyciu kart poprzez uzyskanie lub odmowę uzyskania potwierdzenia autoryzacyjnego dla takiej transakcji u wnioskodawcy lub wystawcy karty,

‒przeprowadzaniu codziennych rozliczeń pomiędzy uczestnikami systemu rozliczeniowego oraz innymi podmiotami, wynikających, między innymi, z transakcji wykonywanych przez posiadaczy kart, np. wypłat z bankomatów, płatności za towary i usługi przy użyciu kart.”

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy dla uznania, że świadczona usługa ma charakter usługi wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych nie jest konieczne, aby uznawanie lub obciążanie rachunków bankowych odpowiednio Akceptantów i podmiotów trzecich było dokonywane samodzielne i bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Na standardowy proces realizacji transakcji płatniczych składa się w istocie zbiór określonych świadczeń złożonych realizowanych przez podmioty zaangażowane w ten proces. Możliwość samodzielnego dokonania poboru środków płatniczych z rachunków bankowych wymaga spełnienia szeregu wymogów formalnych i prawnych, w tym np. uzyskania wpisu do rejestru małych instytucji płatniczych prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego, dlatego korzystanie z usług podmiotów profesjonalnie zajmujących się usługami płatniczymi (takich jak „.....”, która jest Krajową Instytucją Płatniczą podlegającą nadzorowi Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego) przy realizacji usług transakcji płatniczych jest powszechne w wielu modelach biznesowych.

Fakt, że Wnioskodawca nie dokonuje wszystkich czynności samodzielnie, lecz korzysta z usług podmiotów zewnętrznych nie zmienia jednak w opinii Wnioskodawcy kwalifikacji podatkowej świadczonych usług. Z punktu widzenia Akceptanta, to Wnioskodawca będzie dostawcą usługi płatniczej i dla niego będzie to jedna usługa prowadząca do zmiany sytuacji prawnej i finansowej pomiędzy nim, a jego klientem.

Wskutek wyrażenia przez Akceptantów woli skorzystania z usług e-płatności poprzez rejestrację w systemie e-płatności, do konta rozliczeniowego Wnioskodawcy przypisywane są konta pozyskanych Akceptantów. Wnioskodawca aktywnie poszukuje potencjalnych akceptantów pośród grona klientów swojej platformy i proponuje im zakup usługi e-płatności poprzez udostępnienie akceptantom dedykowanego formularza rejestracyjnego przez interfejs programu aplikacyjnego spółki „.....” lub specjalny przypisany Wnioskodawcy link (adres URL).

W związku z powyższym, Wnioskodawca pragnie wskazać, że w jego ocenie nie można stwierdzić, że świadczone przez niego usługi ograniczają się wyłącznie do czynności udostępnienia zewnętrznego narzędzia informatycznego (interfejsu programu aplikacyjnego spółki „....” w Platformie Internetowej Wnioskodawcy). Podkreślenia wymaga, że Akceptanci nie nabywają ani nie wykorzystują usługi technicznego dostępu do systemu e-płatności oraz poboru płatności od klientów bezpośrednio od podmiotu „....”, lecz czynności te wchodzą w zakres świadczenia zbiorczego nabytego przez Wnioskodawcę – usługi pasażu koszykowego, która jest wykorzystywana w procesach rozliczenia płatności w ramach usług e-płatności oferowanych i świadczonych na rzecz poszczególnych Akceptantów przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze powołane argumenty Wnioskodawca stoi na stanowisku, że świadczone przez niego usługi opisane w treści wniosku są usługami zwolnionymi przedmiotowo od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT jako usługi wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych. Efektem finalnym działań podejmowanych przez Wnioskodawcę w korelacji z działaniami „....” jest bowiem materialne zrealizowanie całej usługi przeprocesowania transakcji pomiędzy uczestnikami rozliczeń, a więc zmiana sytuacji prawnej i finansowej klientów zewnętrznych oraz Akceptantów. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczona przez niego usługa powinna więc korzystać ze zwolnienia jako usługa stanowiąca element usługi finansowej, gdyż obejmuje funkcje charakterystyczne dla tego rodzaju usługi zwolnionej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 146ea pkt 1 ustawy:

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy:

Powyższy przepis jest efektem implementacji do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1. lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1 ze zm.) , który stanowi, że:

Z kolei w myśl art. 43 ust. 15 ustawy:

Odnosząc się kwestii objętej zakresem postawionego pytania należy zauważyć, że w celu ustalenia, czy świadczone przez Państwa usługi korzystają ze zwolnienia od podatku należy w pierwszej kolejności wskazać, że kryteria, jakie należy przyjąć w celu kwalifikacji konkretnych usług jako transakcji dotyczących płatności i przelewów, zwolnionych od podatku na podstawie art. 135 ust. 1 lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zostały określone w orzecznictwie TSUE.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem TSUE, zwolnienia, o których mowa w art. 135 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, stanowią autonomiczne pojęcia prawa unijnego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Ponadto, pojęcia użyte do opisania zwolnień od podatku powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Wykładnia tych pojęć musi być jednakże zgodna z celami, jakim służą zwolnienia oraz musi spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej. Zasada ścisłej wykładni nie oznacza zatem, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień powinny być interpretowane w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków (np. wyrok w sprawie C-334/14 De Fruytier, pkt 18).

W tym miejscu należy wskazać na istotne w zakresie objętym wnioskiem orzeczenie z 5 czerwca 1997 r. w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC) dotyczące przedmiotowych zwolnień na gruncie wspólnego systemu VAT, w którym TSUE wskazał cechy charakterystyczne usługi finansowej w kontekście ustalenia warunków stosowania zwolnienia dla konkretnych podtypów usług finansowych wymienionych w art. 13 (B) B(d) pkt 3 i 5 VI Dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. d i lit. f Dyrektywy 2006/112/WE). Sprawa dotyczyła usług świadczonych przez SDC (stowarzyszenie) przede wszystkim na rzecz banków oraz innych jednostek podłączonych do jego systemu informatycznego. SDC świadczyło usługi przetwarzania danych związanych z transakcjami prowadzonymi przez jego klientów, a także pewnych usług związanych ze sprawami administracyjnymi swoich członków. Trybunał orzekł, że ani sposób wykonywania usług, ani charakter prawny usługodawcy, ani nawet brak bezpośredniej umowy podmiotu wykonującego usługi z ostatecznym odbiorcą nie wykluczają zastosowania zwolnień, o których mowa w art. 13 (B) (D) pkt 3 i 5 VI Dyrektywy, pod warunkiem, że usługi świadczone przez dany podmiot są przez klienta Banku postrzegane jako element otrzymanej usługi finansowej. Ponadto, aby świadczone usługi korzystały ze zwolnienia powinny stosownie do orzecznictwa TSUE dotyczyć specyficznych i istotnych elementów związanych z daną usługą finansową. Należy też wskazać, że TSUE w ww. orzeczeniu dodał, że „Sam fakt, że jakiś element jest niezbędny do zakończenia transakcji zwolnionej z podatku, nie daje podstaw do konkluzji, że usługa, którą dany element reprezentuje jest zwolniona”. Nadto, TSUE odniósł się również do kwestii wykonywania czynności pomocniczych (stanowiących element usługi zasadniczej) oraz dostarczył wskazówek interpretacyjnych w zakresie dotyczącym m.in. transakcji płatniczych. Aby świadczone usługi korzystały ze zwolnienia powinny stosownie do orzecznictwa TSUE dotyczyć specyficznych i istotnych elementów związanych z daną usługą finansową. Samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym nie jest objęte zwolnieniem – „aby stanowić »transakcję dotyczącą przelewów« świadczone usługi muszą zatem mieć skutek przelania funduszy oraz pociągać za sobą zmiany sytuacji prawnej i finansowej. Usługę zwolnioną na gruncie Dyrektywy należy odróżnić od czysto fizycznego lub technicznego świadczenia, takiego jak udostępnianie bankowi systemu przetwarzania danych”. W powyższym wyroku TSUE uznał także, że usługi pomocnicze dla usług finansowych mogą korzystać ze zwolnienia z VAT tylko jeśli same w znacznym stopniu „stają się” usługą finansową. Dla uznania usług związanych z przelewami za zwolnione, Trybunał w istocie wymaga, aby te usługi wywoływały taki efekt jak przelew, tzn. prowadziły do przeniesienia środków i zmieniały sytuację prawną i finansową zainteresowanego podmiotu. Trybunał wskazał również, że usługi polegające na udostępnieniu finansowych informacji bankom i innym użytkownikom nie są objęte zwolnieniem przewidzianym w podpunktach (3) i (5) art. 13(B)(d) VI Dyrektywy.

Podobne stanowisko zostało przedstawione przez Trybunał w orzeczeniu z 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 CSC Financial Services Ltd. W wyroku tym TSUE stwierdził, że „obrót papierami wartościowymi polega na działaniach zmieniających sytuację prawną i finansową między stronami i działania te są porównywalne do przypadków przeniesienia lub płatności. Dostawa zwykłej usługi technicznej lub administracyjnej, nie zmieniającej sytuacji prawnej lub finansowej nie wydaje się więc być objęta zwolnieniem ustalonym w art. 13 część B lit. d pkt 5 Szóstej dyrektywy. (…) Wynika z tego więc, że usługi o charakterze administracyjnym nie zmieniające prawnej bądź finansowej pozycji stron nie są objęte zwolnieniem ustalonym w art. 13 część B lit. d pkt 5”.

Z kolei w wyroku w sprawie C-350/10 Nordea Pankki Suomi Oyj TSUE wskazał że, aby móc zakwalifikować świadczone usługi jako czynności zwolnione z opodatkowania w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 3 i 5 szóstej dyrektywy, powinny one tworzyć odrębną całość, która – jeśli ją oceniać globalnie – w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w tym przepisie. W odniesieniu do operacji dotyczących przelewów w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 3 szóstej dyrektywy świadczone usługi muszą skutkować przekazaniem środków pieniężnych oraz prowadzić do zmian prawnych i finansowych. Należy dokonać rozróżnienia między usługą zwolnioną w rozumieniu wspomnianej dyrektywy a dostarczaniem zwykłego świadczenia fizycznego lub technicznego, takiego jak udostępnienie bankowi systemu informatycznego. W tym celu sąd krajowy powinien w szczególności zbadać zakres odpowiedzialności usługodawcy względem banków, zwłaszcza to, czy odpowiedzialność ta ograniczona jest do aspektów technicznych, czy też obejmuje specyficzne i istotne elementy czynności.

W orzeczeniu z 26 maja 2016 r. w sprawie C-607/14 Bookit Ltd TSUE podkreślił, że transakcje zwolnione na podstawie art. 135 ust. 1 lit. d) dyrektywy VAT zostały zdefiniowane ze względu na charakter świadczonych usług, a nie ze względu na usługodawcę lub usługobiorcę. Zwolnienie nie jest zatem uzależnione od spełnienia wymogu, by transakcje były dokonywane przez określony rodzaj zakładu lub osoby prawnej, jeśli wchodzą one w zakres transakcji finansowych. Trybunał orzekł, że „przelew jest transakcją polegającą na realizacji dyspozycji przekazania określonej sumy pieniędzy z jednego rachunku na drugi. Transakcja ta cechuje się w szczególności tym, że powoduje zmianę sytuacji prawnej i finansowej istniejącej z jednej strony między udzielającym dyspozycji a beneficjentem, a z drugiej strony między nimi a ich bankiem, w odpowiednim przypadku, między bankami. Ponadto transakcją powodującą tę zmianę jest sam przelew środków między kontami, niezależnie od jego kauzy (…). (…) brzmienie art. 135 ust. 1 lit. d) dyrektywy VAT nie wyklucza co do zasady, aby transakcja przelewu składała się z różnych odrębnych usług, które stanowią wówczas „transakcje dotyczące” przelewów w rozumieniu tego przepisu (…). Jakkolwiek nie można wykluczyć, że omawiane zwolnienie może obejmować usługi niebędące w swej istocie przelewami, to jednak zwolnienie to może dotyczyć jedynie transakcji tworzących odrębną całość, ocenianą w sposób ogólny, których skutkiem jest pełnienie jedynie szczególnych i istotnych funkcji takich przelewów (zob. podobnie wyrok z dnia 5 czerwca 1997 r. , SDC, C-2/95 EU:C:1997:278, pkt 66-68)”.

Zdaniem TSUE z powyższego wynika, że „aby można było zaklasyfikować świadczone usługi jako transakcje dotyczące przelewów w rozumieniu art. 135 ust. 1 lit. d) dyrektywy VAT, muszą tworzyć odrębną całość, ocenianą w sposób ogólny, której skutkiem jest pełnienie szczególnych i istotnych funkcji przelewu i która w konsekwencji skutkuje przeniesieniem środków pieniężnych i powoduje zmiany prawne i finansowe. W tym względzie należy odróżnić usługę zwolnioną z podatku w rozumieniu dyrektywy VAT od wykonania zwykłego świadczenia rzeczowego lub technicznego. Istotne jest w szczególności, aby w tym celu zbadać zakres odpowiedzialności usługodawcy, a zwłaszcza to, czy odpowiedzialność ta ograniczona jest do aspektów technicznych, czy też obejmuje specyficzne i istotne elementy transakcji (zob. podobnie: wyrok z dnia 5 czerwca 1997 r., SDC, C-2/95, z dnia 28 lipca 2011 r. Nordea Pankki Suomi, C-350/10)”.

Zatem zgodnie z orzecznictwem TSUE ze zwolnienia z tytułu usług finansowych nie korzystają świadczone odrębnie usługi wspierające usługi finansowe, nawet jeśli są niezbędne do ich świadczenia, ale mają czysto techniczny charakter, np. usługi administracyjne, usługi call center czy usługi „swift”.

Z analizy ww. orzeczeń wynika więc, że ze zwolnienia będą korzystać usługi stanowiące element usług finansowych, jeżeli:

1)z ogólnego punktu widzenia stanowią osobną całość,

2)obejmują funkcje charakterystyczne dla usługi zwolnionej,

3)świadczone usługi muszą pociągać za sobą zmiany w sytuacji prawnej i finansowej zainteresowanych podmiotów.

Wykładnia przepisu art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, uwzględniająca orzecznictwo TSUE, nakazuje zatem przyjąć, że pojęcie usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych obejmuje również transakcje tworzące odrębną całość, których skutkiem jest pełnienie szczególnych i istotnych funkcji przelewu lub płatności, i które w konsekwencji skutkują przeniesieniem środków pieniężnych i powodują zmiany prawne i finansowe. Pojęcie usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych nie obejmuje natomiast usług o charakterze technicznym, w których odpowiedzialność usługodawcy ograniczona jest do kwestii technicznych i nie obejmuje istotnych elementów transakcji płatniczej.

W rozpatrywanej sprawie w celu rozszerzenia funkcjonalności oferowanego rozwiązania technologicznego o usługi dodatkowe nawiązali Państwo współpracę ze spółką „.....”, będącą operatorem płatności i dostawcą bramek płatniczych w systemie bankowości elektronicznej („system e-płatności”). Spółka „.....” świadczy dla Państwa usługi tzw. „szybkich płatności”, których faktycznymi beneficjentami końcowymi są klienci Wnioskodawcy („Akceptanci”). Przy świadczeniu usług przez podmiot „.....” wykorzystywane jest środowisko Platformy Internetowej Wnioskodawcy. Zgodnie z treścią umowy współpracy zawartej z Państwem, spółka „....” udostępnia Państwu możliwość utworzenia kont w serwisie e-płatności dla obecnych i przyszłych Państwa klientów w celu obsługi zleceń płatniczych jako usług połączonych funkcjonalnie z głównymi Państwa usługami lub świadczonych oddzielnie poza Platformą Internetową – w zakresie ustalonym wcześniej z Państwem.

Udostępniają Państwo Akceptantom możliwość dokonywania e-płatności przy wykorzystaniu systemu spółki „.....” za pośrednictwem Platformy Internetowej, przedstawiając tę usługę w swojej ofercie jako opcję dodatkową, niezależną od usługi głównej w postaci zintegrowanego systemu obsługi sprzedaży „…” w ramach Platformy Internetowej, za której świadczenie na rzecz Klientów Spółka pobiera odrębne wynagrodzenie w postaci marży obliczanej od każdej dokonanej i opłaconej transakcji za pośrednictwem systemu e-płatności, zgodnie z przyjętym cennikiem. Jest to wynagrodzenie całkowicie odrębne od opłaty w postaci abonamentu za oprogramowanie obsługujące sprzedaż „…”. Państwo wraz z podmiotem „....” są ogniwami pośredniczącymi w procesie przepływu płatności od klientów zewnętrznych do Akceptantów. W Regulaminie Portalu Internetowego określającego zakres praw i obowiązków Państwa oraz Akceptantów, a więc ustanawiającego ramy prawne dla świadczenia przez Państwa usług postanowiono, że za pośrednictwem Aplikacji zapewniają Państwo Sprzedawcom (Akceptantom) możliwość korzystania z usług kurierskich oraz operatorów płatności i zawarli Państwo stosowne umowy z podmiotami działającymi w tych obszarach. Regulamin zawiera zastrzeżenia, że Państwo nie ponoszą odpowiedzialności za nieprawidłowe działanie tych podmiotów, jak również nie pośredniczą w transakcjach i nie są stroną pomiędzy Klientem a tymi podmiotami.

Z perspektywy klienta Państwa działania polegające na przyjmowaniu i przekazywaniu zapłaty przy wykorzystaniu funkcjonalności systemu e-płatności spółki „.....” stanowią istotne ułatwienie w poborze środków pieniężnych od użytkowników zewnętrznych, zapewniając wygodę, wyższy komfort i bezpieczeństwo przy realizacji transakcji.

W celu uzyskania wynagrodzenia, podejmują Państwo działania mające na celu założenie przez Akceptantów konta powiązanego z własnym kontem rozliczeniowych w systemie spółki „.....”. W związku z tym zamiarem, udostępniają Państwo Akceptantom odpowiednią wtyczkę (interfejs programu aplikacyjnego spółki „....”) umożliwiającą rejestrację w systemie e-płatności bezpośrednio z poziomu Platformy Internetowej poprzez dedykowany formularz rejestracyjny, do którego Akceptant zostanie przekierowany dzięki linkowi przypisanemu indywidualnie Wnioskodawcy przez „.....”. Za pośrednictwem swojej Platformy, Wnioskodawca umożliwia Akceptantowi wstępną rejestrację w serwisie prowadzonym przez spółkę „.....” Pozostając na Państwa stronie internetowej, potencjalny przyszły Akceptant wypełnia podstawowe informacje na temat działalności swojego podmiotu gospodarczego oraz otrzymuje unikalny numer identyfikacyjny, który później jest wykorzystywany do jego identyfikacji zarówno na Państwa Platformie Internetowej, jak i w obrębie serwisu płatności obsługiwanego przez spółkę „.....”

Mając na uwadze powyższe w pierwszej kolejności należy wskazać, że jakkolwiek ww. czynności wykonywane przez Państwa na rzecz Akceptantów związane są z usługami finansowymi (usługami płatniczymi) – poprzez obsługę pewnych procesów technicznych związanych z transakcjami płatniczymi, same w sobie jednak takimi usługami nie są. Państwo udostępniając Platformę Internetową umożliwiającą dokonywanie e-płatności, nie dokonują bezpośrednio świadczenia usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, gdyż przykładowo nie obciążają ani nie uznają sami bezpośrednio danych rachunków, nie dokonują na nich zapisów. Wdrażają Państwo jedynie środki techniczne i administracyjne związane z realizacją usług tzw. „szybkich płatności” na rzecz Akceptantów.Udostępniają Państwo Akceptantom możliwość dokonywania e-płatności przy wykorzystaniu systemu spółki „.....” za pośrednictwem Państwa Platformy Internetowej. Jednocześnie w Regulaminie Portalu Internetowego postanowiono, że Państwo za pośrednictwem Aplikacji zapewniają Sprzedawcom (Akceptantom) możliwość korzystania m.in. z operatorów płatności i zawarli Państwo stosowne umowy z tymi podmiotami. Regulamin zawiera zastrzeżenia, że nie ponoszą Państwo odpowiedzialności za nieprawidłowe działanie operatorów płatności, jak również nie pośredniczą Państwo w transakcjach i nie są Państwo stroną pomiędzy Klientem a tymi podmiotami.

Należy zatem stwierdzić, że Państwo świadcząc tę usługę nie uczestniczą w żadnym stopniu w świadczeniu usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, a jedynie zapewniają możliwość dokonywania e-płatności przy wykorzystaniu systemu spółki „.....” za pośrednictwem Państwa Platformy Internetowej.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opisane we wniosku usługi świadczone przez Państwa usługi świadczone na rzecz Akceptantów na gruncie umowy współpracy ze spółką „.....”, nie stanowią usług wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, a co za tym idzie nie są objęte zwolnieniem od podatku przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach opisu sprawy przedstawionego przez Państwa. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisu sprawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).