Interpretacja indywidualna z dnia 29 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.219.2023.2.MF

Dotyczy ustalenia, czy nieodliczona część VAT od wydatków wskazanych w stanie faktycznym sprawy, tj. rat leasingowych (brak wydzielenia na część odsetkową i kapitałową), zakupu paliwa, kosztów myjni, przeglądów, serwisu, zakupów płynów do spryskiwaczy, kosmetyków do samochodu dotyczących samochodów osobowych w leasingu operacyjnym, może być zaliczana do kosztów uzyskania przychodów, jeśli tak czy metodologia zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów nieodliczonej części VAT będzie taka sama zarówno do aut poniżej jak i powyżej progu 150.000 zł.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tej samej daty o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy nieodliczona część VAT od wydatków wskazanych w stanie faktycznym sprawy, tj. rat leasingowych (brak wydzielenia na część odsetkową i kapitałową), zakupu paliwa, kosztów myjni, przeglądów, serwisu, zakupów płynów do spryskiwaczy, kosmetyków do samochodu dotyczących samochodów osobowych w leasingu operacyjnym, może być zaliczana do kosztów uzyskania przychodów, jeśli tak czy metodologia zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów nieodliczonej części VAT będzie taka sama zarówno do aut poniżej jak i powyżej progu 150.000 zł.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 czerwca 2023 r. oraz 23 czerwca 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 21 czerwca 2023 r.)

Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z prowadzoną działalności gospodarczą Spółka zawiera umowy leasingu operacyjnego lub umowy najmów długoterminowych samochodów osobowych. Wnioskodawca użytkuje przedmiotowe samochody do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wobec tego Spółce przysługuje prawo do odliczenia 50% wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT.

Zdarza się, że zawierane umowy dotyczą samochodów do 150.000 zł oraz również w innych przypadkach powyżej 150.000 zł. Samochody osobowe będące przedmiotem umów spełniają definicję samochodu osobowego w myśl art. 9a pkt 94 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (winno być: „art. 4a pkt 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”). Rzeczona umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 17b ust. 1 i 2 ustawy o CIT.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 21 czerwca 2023 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że:

Wydatki które Spółka ponosi w związku z samochodami osobowymi dotyczą nieodliczonej części podatku VAT w przypadku rat leasingowych (brak wydzielenia część odsetkowa, część kapitałowa - Spółka nie posiada żadnych dokumentów wskazujących taki podział), opłat serwisowych zakupu paliwa, kosztów myjni, przeglądów, serwisów, zakupu płynów do spryskiwaczy, kosmetyków do samochodu.

Natomiast w wyniku weryfikacji stanu faktycznego objętego niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji, działając w imieniu Wnioskodawcy, informuję, iż aktualnie Spółka nie posiada zawartych umów najmu długoterminowego. Tym samym wniosek dotyczy wyłącznie wydatków ponoszonych w związku z zawartymi umowami leasingu operacyjnego samochodów osobowych.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 21 czerwca 2023 r.)

Czy nieodliczona część VAT od wydatków wskazanych w stanie faktycznym sprawy, tj. rat leasingowych (brak wydzielenia na część odsetkową i kapitałową), zakupu paliwa, kosztów myjni, przeglądów, serwisu, zakupów płynów do spryskiwaczy, kosmetyków do samochodu dotyczących samochodów osobowych w leasingu operacyjnym, może być zaliczana do kosztów uzyskania przychodów? Jeśli tak, czy metodologia zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów nieodliczonej części VAT będzie taka sama zarówno do aut poniżej jak i powyżej progu 150.000 zł?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 21 czerwca 2023 r.)

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nieodliczony VAT od wydatków wskazanych w stanie faktycznym sprawy, tj. rat leasingowych (brak wydzielenia część odsetkowa, część kapitałowa), zakupu paliwa, kosztów myjni, przeglądów, serwisów, zakupu płynów do spryskiwaczy, kosmetyków do samochodu dotyczących samochodów osobowych w leasingu operacyjnym może zostać ujęty do kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wartości samochodu osobowego objętego leasingiem.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Nadto stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 49a tej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Jednocześnie, na podstawie art. 16 ust. 5a wskazanej ustawy, kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 49a, obejmuje także podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, w ocenie Wnioskodawcy nieodliczona kwota podatku VAT od wydatków wskazanych w stanie faktycznym sprawy, tj. raty leasingowe (brak wydzielenia część odsetkowa, część kapitałowa), zakup paliwa, koszty myjni, przeglądów, serwisów, zakupów płynów do spryskiwaczy, kosmetyków do samochodu dotyczących samochodów osobowych w leasingu operacyjnym, może zostać ujęta do kosztów uzyskania przychodów w całości niezależnie, czy mamy do czynienia z samochodem do 150.000 zł czy powyżej 150.000 zł.

Uzasadniając powyższe wskazać należy, iż przepisy ustawy o CIT nie wskazują jaką wartość samochodu osobowego będącego przedmiotem umowy leasingu należy przyjąć, celem ustalenia proporcji. Ustawa nie wskazuje też, czy chodzi o wartość początkową środka trwałego, o której mowa w art. 16g ustawy o CIT.

Z art. 16 ust. 5a ustawy o CIT wynika, że kwota wskazana w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT obejmuje niepodlegający odliczeniu VAT. Biorąc pod uwagę, że jedyną kwotą, o której jest mowa w tych przepisach, jest 150.000 zł, należy uznać, że to ona obejmuje VAT, który nie podlega odliczeniu po stronie podatnika. Ustawowy limit brutto 150.000 zł pomniejszany jest zatem o połowę nieodliczonego VAT. Jeśli tak, to proporcja do wartości samochodu powinna mieć zastosowanie wyłącznie do kwoty netto raty leasingowej/czynszu. Jedynym przepisem, który odnosi się do nieodliczonego VAT z raty/czynszu, jest art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o CIT, zgodnie z którym do kosztów podatkowych zasadniczo nie zalicza się VAT, oprócz tej części, w której podatnikowi nie przysługuje prawo do jego odliczenia.

Tym samym nieodliczony VAT od wydatków wskazanych w stanie faktycznym sprawy, tj. raty leasingowe (brak wydzielenia część odsetkowa, część kapitałowa), zakup paliwa, koszty myjni, przeglądów, serwisów, zakupu płynów do spryskiwaczy, kosmetyków do samochodu dotyczących samochodów osobowych w leasingu operacyjnym może zostać ujęty do kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wartości samochodu osobowego objętego leasingiem, tj. w przypadku samochodu osobowego powyżej 150.000 zł nie podlega limitowaniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje Rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587  ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy o CIT,

Z kolei art. 17a pkt 2 ustawy o CIT stanowi, że:

Stosownie do art. 17b ust. 1 ustawy o CIT,

W związku z powyższym, co do zasady jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 17b ustawy o CIT, warunki oraz finansujący w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 17b ust. 2 ustawy o CIT, to korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym wydatek związany z uiszczeniem wstępnej opłaty leasingowej.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT,

Na mocy art. 16 ust. 5c ustawy o CIT,

Na podstawie art. 16 ust. 5a ustawy o CIT,

Przy czym w myśl art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

Z niniejszej regulacji wynika, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

- został poniesiony przez podatnika,

- jest definitywny, a więc bezzwrotny,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

- nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT,

- został właściwie udokumentowany.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z prowadzoną działalności gospodarczą Spółka zawiera umowy leasingu operacyjnego. Wnioskodawca użytkuje przedmiotowe samochody do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wobec tego Spółce przysługuje prawo do odliczenia 50% wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT.

Zdarza się, że zawierane umowy dotyczą samochodów do 150.000 zł oraz również w innych przypadkach powyżej 150.000 zł. Samochody osobowe będące przedmiotem umów spełniają definicję samochodu osobowego w myśl art. 9a pkt 94 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (winno być: „art. 4a pkt 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”). Rzeczona umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 17b ust. 1 i 2 ustawy o CIT.

Wydatki które Spółka ponosi w związku z samochodami osobowymi dotyczą nieodliczonej części podatku VAT w przypadku rat leasingowych (brak wydzielenia część odsetkowa, część kapitałowa - Spółka nie posiada żadnych dokumentów wskazujących taki podział), opłat serwisowych zakupu paliwa, kosztów myjni, przeglądów, serwisów, zakupu płynów do spryskiwaczy, kosmetyków do samochodu.

Wątpliwości Państwa dotyczą ustalenia, czy nieodliczona część VAT od wydatków wskazanych w stanie faktycznym sprawy, tj. rat leasingowych (brak wydzielenia na część odsetkową i kapitałową), zakupu paliwa, kosztów myjni, przeglądów, serwisu, zakupów płynów do spryskiwaczy, kosmetyków do samochodu dotyczących samochodów osobowych w leasingu operacyjnym, może być zaliczana do kosztów uzyskania przychodów. Jeśli tak czy metodologia zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów nieodliczonej części VAT będzie taka sama zarówno do aut poniżej jak i powyżej progu 150.000 zł.

Odnosząc się zatem do kwestii dotyczącej nieodliczonej części VAT od wydatków wskazanych w stanie faktycznym sprawy, tj. rat leasingowych (brak wydzielenia na część odsetkową i kapitałową) wskazać należy, iż zgodnie z powołanymi przepisami tj. art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT w zw. z art. 16 ust. 5c ustawy o CIT w przypadku samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, omawiane ograniczenie, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.

Zawarcie umów leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód osobowy skutkuje tym, że Wnioskodawca do kosztów uzyskania przychodów może zaliczyć tą część opłaty wstępnej i każdej miesięcznej raty (w części dotyczącej spłaty wartości samochodu), która proporcjonalnie do ceny samochodu nie przekracza 150.000 zł. Zatem, jeżeli wartość samochodu będącego przedmiotem leasingu przekracza 150.000 zł, to ww. wydatki nie będą kosztem w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego, będącego przedmiotem tej umowy. Zatem powyższy limit 150.000 zł ma zastosowanie do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego – części kapitałowej raty leasingowej. Tą samą zasadę należy zastosować do nieodliczonego podatku od towarów i usług, która będzie powiększać część kapitałową raty leasingowej. Natomiast limit ten nie będzie dotyczył części odsetkowej takiej opłaty, która będzie kosztem w całości bez ograniczenia kwotowego. Nieodliczony podatek od towarów i usług od tej części raty odsetkowej w części w jakiej podatnikowi nie przysługuje odliczenie zgodnie z odrębnymi przepisami, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o CIT stanowi koszt uzyskania przychodów. Zatem tylko część odsetkowa z nieodliczonym naliczonym podatkiem od towarów i usług będzie stanowić w całości koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

W związku z powyższym nieodliczona część podatku VAT (zgodnie z odrębnymi przepisami) od części kapitałowej raty leasingowej, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 49a w zw. z art. 16 ust. 5c ustawy o CIT będzie podlegała limitowaniu ze względu na wartość samochodu przekraczającego 150.000 zł. Natomiast część nieodliczonego podatku VAT od części odsetkowej rat leasingowych będzie kosztem uzyskania przychodu w całości, niezależnie od wartości samochodu osobowego czyli nie będzie objęta limitem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT.

Natomiast odnosząc się do nieodliczonej części podatku VAT od wydatków eksploatacyjnych, tj. wydatków dotyczących zakupu paliwa, kosztów myjni, przeglądów, serwisu, zakupów płynów do spryskiwaczy, kosmetyków do samochodu dotyczących samochodów osobowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego wskazać należy, że wydatki eksploatacyjne nie podlegają limitowaniu, proporcją o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, ponieważ nie dotyczą opłat stanowiących spłatę wartości początkowej samochodu. Tym samym nieodliczona część podatku VAT od tych wydatków nie będzie podlegać limitowaniu na podstawie tego przepisu. Niemniej jednak do tych wydatków mogą mieć zastosowanie inne przepisy dotyczące limitowania kosztów uzyskania przychodów w tym art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT. Jednak kwestia ta nie była przedmiotem złożonego wniosku i tym samym nie została oceniona w ramach niniejszej interpretacji.

W związku z powyższym nieodliczona część podatku VAT od wskazanych we wniosku wydatków będzie stanowić koszty uzyskania przychodu. Jednakże część nieodliczonego VAT od części kapitałowej raty leasingowej będzie podlegać limitowaniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, ze względu na wartość samochodu osobowego powyżej 150.000 zł. Natomiast nieodliczona część VAT od pozostałych wskazanych we wniosku wydatków nie będzie podlegać limitowaniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT.

Jednocześnie wskazać należy, że obowiązek właściwego wyodrębnienia z raty leasingowej ww. samochodów osobowych części odsetkowej i kapitałowej leży po stronie Wnioskodawcy.

Reasumując Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy nieodliczony VAT od wydatków wskazanych w stanie faktycznym sprawy, tj. raty leasingowe (brak wydzielenia część odsetkowa, część kapitałowa), zakup paliwa, koszty myjni, przeglądów, serwisów, zakupu płynów do spryskiwaczy, kosmetyków do samochodu dotyczących samochodów osobowych w leasingu operacyjnym może zostać ujęty do kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wartości samochodu osobowego objętego leasingiem, tj. w przypadku samochodu osobowego powyżej 150.000 zł nie podlega limitowaniu:

- w części dotyczącej opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego w przypadku leasingu operacyjnego – jest nieprawidłowe,

- w pozostałej części – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).