Interpretacja indywidualna z dnia 23 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.97.2023.2.JSU

Nieuznanie za podatnika z tytułu sprzedaży niezabudowanej działki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek z 7 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że transakcja sprzedaży nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nawet w sytuacji, gdy wartość transakcji sprzedaży przekroczy 200.000,00 zł, wpłynął 9 marca 2023 r. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 maja 2023 r. (wpływ 17 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu (...) r. został Pan właścicielem niezabudowanej działki gruntu oznaczonej nr A o powierzchni (...) m², położonej w (...) przy ul. (...) obręb ew. 2, dla której prowadzona jest księga wieczysta.

Działkę tę darowała Panu siostra rodzona. Siostra była właścicielką gospodarstwa rolnego przez ponad 30 lat, dokonała jego podziału i darowała Panu ziemię rolną zapisaną jako niezabudowana działka gruntu.

Działka nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie występował Pan o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Działka nigdy nie była udostępniona osobom trzecim w drodze dzierżawy, użyczenia czy najmu, nie osiągał Pan z tego tytułu żadnych przychodów.

Jest Pan osoba fizyczną, emerytem. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. Nie jest i nigdy nie był Pan podatnikiem podatku od towarów i usług.

Nabycie ww. działki nastąpiło w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu [podatkiem] od towarów i usług.

Działka ta stanowi Pana majątek osobisty. Jest Pan w związku małżeńskim, nie posiada Pan z żoną rozdzielności majątkowej. Działkę tą zamierza Pan zbyć w drodze sprzedaży w najbliższym czasie. W tym celu nie angażuje Pan żadnych środków pieniężnych.

Nie prowadzi Pan działań marketingowych, nie inwestuje Pan w nieruchomość. Środki uzyskane ze sprzedaży zamierza Pan przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:

Siostra darowała Panu działkę nr A, ponieważ w (...) roku otrzymaliście Państwo od mamy na współwłasność gospodarstwo rolne oznaczone ówcześnie jako działki nr B i C o łącznej powierzchni (...) ha. Następnie w (...) roku dokonaliście zniesienia współwłasności, żeby podzielić się działkami - siostra nabyła wówczas działkę nr C o obszarze (...) ha, a Pan nabył działkę nr B o obszarze (...) ha. Nie mogliście wtedy podzielić się „po równo”, ponieważ nie można było podzielić działki do której nie ma dojazdu. Umówiliście się wtedy, że kiedyś dokonacie podziału tak, aby każde z Państwa otrzymało podobny wielkościowo obszar i w takim właśnie celu siostra darowała Panu w dniu (...) r. część swojej działki, oraz dlatego, że sama chciałaby dokonać sprzedaży swojej części, więc najpierw musiała odpisać Panu obszar uzgodniony przed laty. Zamiarem wykorzystania jest dla Pana sprzedaż działki i przeznaczenie pieniędzy na pobudowanie domu mieszkalnego na jednej z pozostałych Panu 2 działek lub zakup mieszkania na użytek Pana i żony.

Od momentu nabycia przez Pana przedmiotowej działki do dnia sprzedaży nie planuje Pan wykorzystywać działki w działalności gospodarczej.

Przedmiotowa działka nie jest w żaden sposób wykorzystywana ani przez Pana ani przez kogokolwiek innego.

Działka nr A nie była wykorzystywana na cele prywatne (osobiste) przez cały okres jej posiadania tj. od momentu jej nabycia do momentu planowanej sprzedaży.

Działka nr A nie była i nie jest wykorzystywana przez Pana do prowadzenia działalności rolniczej. Obecnie działka nie wchodzi w skład gospodarstwa rolnego, gdy wchodziła ona w skład gruntu będącego własnością siostry całość posiadanego przez nią obszaru była gospodarstwem rolnym, ponieważ miała obszar (...) ha.

Z przedmiotowej działki nie dokonywał Pan sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Nie było takich płodów, nie użytkował Pan działki.

Aby pozyskać nabywcę dla planowanej sprzedaży działki zamierza Pan osobiście zrobić jej zdjęcie i razem z opisem zamieścić na lokalnych portalach ogłoszeniowych.

Nie pozyskał Pan jeszcze nabywcy dla działki nr A.

Posiada Pan jeszcze dwie niezabudowane działki gruntu: nr D o powierzchni (…) ha oraz nr C o powierzchni (…) ha. Nie wie Pan, czy zostaną one przez Pana sprzedane w przyszłości, ponieważ planuje Pan pobudować na jednej z nich dom mieszkalny dla siebie i żony, a drugą darować dzieciom, bądź kupić mieszkanie dla siebie i żony, a obie działki darować dzieciom. Może się oczywiście zdarzyć, że plany ulegną zmianie i działki zostaną przez Pana sprzedane, natomiast będą to okazjonalne czynności, będące zwykłym wyzbywaniem się majątku osobistego przez osobę fizyczną nie prowadzącą zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Pieniądze pozyskane z ewentualnej sprzedaży przeznaczy Pan na własne cele osobiste.

Nie dokonywał Pan jeszcze nigdy sprzedaży innych nieruchomości.

Na dzień sprzedaży dla działki nr A:

- nie będzie obowiązywał Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego;

- nie będzie wydanych warunków zabudowy, ewentualnie wystąpi o nie przyszły nabywca działki.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 12 maja 2023 r.)

Czy sprzedaż działki opisanej w stanie faktycznym będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy wartość transakcji sprzedaży przekroczy 200.000,00 zł (słownie: dwieście tysięcy złotych)?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 12 maja 2023 r.)

Transakcja sprzedaży działki opisanej w punkcie G61 wniosku stanowić będzie działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Rozporządzanie majątkiem osobistym nie będzie samodzielnym wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność sprzedaży nie ma charakteru zorganizowanego, ani ciągłego, ponadto nie cechuje się profesjonalizmem, ponieważ grunt nie został uzbrojony i nie poniósł Pan żadnych kosztów celem przygotowania go do sprzedaży. Nie prowadzi i nie zamierza Pan prowadzić żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży przedmiotowej działki, sam napisze Pan ogłoszenie o sprzedaży i zamieści w lokalnych mediach. Wobec powyższego, Pana zdaniem przedmiotowa transakcja sprzedaży nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nawet w sytuacji, gdy wartość transakcji sprzedaży przekroczy 200.000,00 zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnika” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działki istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C‑181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów, budynków i budowli) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z informacji przedstawionych w opisie sprawy wynika, że w dniu (...) r. siostra darowała Panu niezabudowaną działkę nr A. Celem darowizny przedmiotowejdziałki było wyrównanie podziału obszaru uzgodnionego przed laty tak, aby każde z Państwa otrzymało podobny wielkościowo obszar.

Działka stanowi Pana majątek osobisty, nie była i nie jest wykorzystywana przez Pana do prowadzenia działalności rolniczej, nigdy nie udostępniał jej Pan osobom trzecim w drodze dzierżawy, użyczenia czy najmu, nie osiągał Pan z tego tytyłu żadnych przychodów. Nie prowadzi Pan również działalności gospodarczej, nie jest i nigdy nie był Pan podatnikiem podatku od towarów i usług.

Działkę zamierza Pan sprzedać w najbliższym czasie a środki uzyskane ze sprzedaży zamierza Pan przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe.

W celu sprzedaży działki nie angażuje Pan żadnych środków pieniężnych, nie prowadzi Pan działań marketingowych, nie inwestuje Pan w nieruchomość.

Aby pozyskać nabywcę dla planowanej sprzedaży działki zamierza Pan osobiście zrobić jej zdjęcie i razem z opisem zamieścić na lokalnych portalach ogłoszeniowych.

Na dzień sprzedaży dla działki nr A:

- nie będzie obowiązywał Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego;

- nie będzie wydanych warunków zabudowy, ewentualnie wystąpi o nie przyszły nabywca działki.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy sprzedaż działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy wartość transakcji sprzedaży przekroczy 200.000,00 zł.

W celu wyjaśnienia Pana wątpliwości istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji brak jest podstaw do uznania Pana – w związku z planowaną sprzedażą działki nr A– za podatnika podatku od towarów i usług.

W niniejszej sprawie, brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia opisanej we wniosku nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzałyby, że planowana sprzedaż działki nr A, będzie wypełniała przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmował Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Działania podejmowane przez Pana tj. zamiar osobistego zrobienia zdjęcia działki i razem z opisem zamieszczenie na lokalnych portalach ogłoszeniowych, należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Działanie to – ogłoszenie sprzedaży działki A – nie świadczy o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Sprzedając przedmiotową działkę będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż przez Pana niezabudowanej działki, nie będzie wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan nie uzyska statusu podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym, przedmiotowa transakcja sprzedaży działki nr A nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nawet w sytuacji, gdy wartość transakcji sprzedaży przekroczy 200.000,00 zł.

Zatem, Pana stanowisko oceniono jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, interpretacja traci aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego przez Pana we wniosku zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).