Wyrok SN z dnia 17 kwietnia 2023 r., sygn. II CSKP 1080/22

W przypadku sporów dotyczących odpowiedzialności za szkody w kontekście projektowania i realizacji inwestycji budowlanych, istotne jest ustalenie adekwatnego związku przyczynowego między działaniami strony oskarżonej a powstałą szkodą. W przypadku kolizji między różnymi elementami projektu, takimi jak sieci wodociągowe i infrastruktura energetyczna, konieczność poniesienia kosztów związanych z usunięciem takiej kolizji niekoniecznie musi wynikać bezpośrednio z działań projektanta. W takich sytuacjach, ocena związku przyczynowego musi uwzględniać całość okoliczności, w tym alternatywne możliwości uniknięcia kolizji oraz inne czynniki, które mogłyby wymagać podobnych działań niezależnie od konkretnych decyzji projektowych.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Tomasz Szanciło (przewodniczący) 

‎SSN Jarosław Sobutka 

‎SSN Renata Żywicka (sprawozdawca)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 17 kwietnia 2023 r. w Warszawie, ‎skargi kasacyjnej C. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej w G. ‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku ‎z 24 września 2020 r., I AGa 32/20, ‎w sprawie z powództwa C. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej w G. ‎przeciwko Towarzystwo Ubezpieczeń spółce akcyjnej w S., A. J. i P. R. ‎o zapłatę,

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od C. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej w G. na rzecz:

a) A. J. i P. R. kwoty po 1350 zł (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt złotych),

b) Towarzystwa Ubezpieczeń spółki akcyjnej w S. kwotę 2700 zł (dwa tysiące siedemset złotych) - tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód C. sp. z o.o. S.K.A. w G. wniósł przeciwko pozwanym Towarzystwo Ubezpieczeń S.A. w S., A. J., prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą M. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą R. pozew o zapłatę, w którym domagał się zasądzenia od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwoty 207 286,20 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że swoje roszczenie wywodzi z tytułu błędnie sporządzonych przez pozwanego A. J. (dalej: „pozwany ad 2”) prac projektowych, które zawierały istotne wady, które nie zostały wykryte przez sprawdzającego pozwanego P. R. (dalej: „pozwany ad 3”). W ocenie powoda zatwierdzenie projektu przez pozwanego ad 3 wynikało z nienależytego sprawdzenia projektu. Swoje roszenia wobec pozwanego A. J. powód wywodził z art. 471 k.c., wobec pozwanego P. R. z art. 415 k.c., a wobec pozwanego Towarzystwa Ubezpieczeń S.A. – jako ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej pozwanych – z art. 822 k.c.