Interpretacja indywidualna z dnia 26 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.297.2023.1.DP

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów składek regularnych, jak i dodatkowych opłaconych z tytułu zawartej na rzecz pracownika umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG jako osoba fizyczna. Działalność Pana polega na projektowaniu instalacji elektrycznych i fotowoltaicznych oraz nadzorze prac budowlanych obejmujących zakresem uprawnienia budowlane do projektowania i kierowania robotami budowlanymi otrzymane w 2017 roku.

We wskazanej działalności prowadzona jest ewidencja na podstawie księgi przychodów i rozchodów - podatek liniowy, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawy o PIT”).

W grudniu 2021 roku zatrudnił Pan żonę, dalej „pracownika” lub „ubezpieczoną” na umowę o pracę na czas nieokreślony. Do obowiązków pracownika należą czynności biurowo-administracyjne. Dodatkowo od lipca 2022 roku ustanowił Pan pracownika swoim pełnomocnikiem, żeby podczas Pana nieobecności w firmie mógł Pana zastępować przy podpisywaniu dokumentów i negocjacji umów z kontrahentami.

Nie ma Pan rozdzielności majątkowej z małżonką. Chcąc w pełni zmotywować swojego pracownika poza wynagrodzeniem zasadniczym założył Pan w grudniu 2021 ubezpieczenie na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, dalej „polisa” lub „umowa”.

W polisie tej Pan jest „ubezpieczającym”, pracownik „ubezpieczoną”, a towarzystwo ubezpieczeniowe „ubezpieczycielem”. Podjął Pan decyzję o ubezpieczeniu ww. pracownika w celu zmotywowania go do efektywnego wykonywania pracy na jego rzecz, a także w celu budowania stosunku pracownika wobec Pana i podtrzymywaniu trwającego stosunku pracy.

Efektywna praca, zaangażowanie pracownika wykonującego obowiązki pracownicze na wskazanym stanowisku przekładają się w pośredni sposób na uzyskiwane wyniki finansowe Pana firmy. Dodatkowo opłacanie składek sprzyja większemu zaangażowaniu pracownika w efektywną pracę na Pana rzecz, realizacji wyznaczanych jemu celów, kreowaniu określonych i oczekiwanych postaw. Polisa nie wskazuje stanowiska ubezpieczonej, w związku z którym została zawarta umowa, tj. w związku z trwającym stosunkiem pracy, czy też bycie pełnomocnikiem.

Intencją Pana jest ubezpieczenie swojego pracownika. Planuje Pan zwiększyć zakres możliwości dla pracownika ustanawiając go w przyszłości prokurentem samoistnym i zarządcą sukcesyjnym w swojej firmie. Wszystko zależy od wywiązywania się pracownika z powierzonych mu zadań i funkcji. Na dzień dzisiejszy widzi Pan korzystny wpływ pracy ubezpieczonej i rozwój Pana firmy w związku z zatrudnieniem pracownika (małżonki).

W ramach polisy składki opłaca Pan, który jest jedynym dysponentem części kapitałowej polisy. Umowa nie stanowi grupowej umowy ubezpieczenia, jest indywidualną umową ubezpieczenia i ma charakter ochronno-inwestycyjny, co oznacza że składka podstawowa dzieli się na część ochronną oraz na część funduszową, która jest inwestowana w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe.

Polisa składa się z subkonta podstawowego i dodatkowego. Celem polisy jest ochrona życia ubezpieczonej. Wpłaty na część kapitałową na subkonto dodatkowe podwyższają sumę ubezpieczenia na życie. Zakres Polis obejmuje wyłącznie ryzyka z 1, 3 i 5 działu według klasyfikacji wymienionej w załączniku do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.

Umowa w okresie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto, wyklucza:

‒wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od Umowy (rozumianą jako całkowita wartość polisy),

‒możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy (rozumianą jako brak cesji na bank lub inny podmiot),

‒wypłatę z tytułu dożycia przez ubezpieczonego wieku oznaczonego w umowie (rozumianą jako umowę zawartą na okres dłuższy niż 6 lat).

Umowa zawarta jest na okres 35 lat, a opłaty likwidacyjne występują w pierwszych 10 latach trwania umowy.

Opłacając składki regularne w ramach polisy, wpłaca Pan także dodatkowe środki pieniężne na subkonto składek dodatkowych. Do czasu dokonania cesji praw albo praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia przez ubezpieczającego na ubezpieczoną, dysponentem środków pozostaje ubezpieczający. W drodze umowy cesji ubezpieczający może przenieść na ubezpieczoną prawa do środków zgromadzonych na polisie, ale również może przenieść obowiązki opłacania składek regularnych w wysokości zadeklarowanej we wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia. Możliwy jest częściowy lub całkowity wykup z polisy bez dokonywania cesji praw lub praw i obowiązków przed upływem 10 lat. Taki częściowy wykup wiąże się z poniesieniem opłat likwidacyjnych, jeżeli będzie dokonany przed upływem 10 lat, chyba że dotyczy konta dodatkowego, tam występują opłaty za zarządzanie, czyli pobierane co miesiąc przez Towarzystwo od kapitału zgromadzonego na części kapitałowej. Dodatkowo istnieje ryzyko utraty środków z części kapitałowej, ponieważ rozwiązanie nie gwarantuje zwrotu wpłaconego kapitału. W przypadku śmierci ubezpieczonej w okresie ubezpieczenia, ubezpieczyciel wypłaci uposażonemu lub innej osobie uprawnionej świadczenie ubezpieczeniowe. Do sumy świadczenia zaliczać się będzie również wartość na subkoncie dodatkowym. Pan jako firma nie będzie uposażony do wypłaty świadczenia.

Pytanie

Czy w przedstawionym zdarzeniu może Pan zaliczyć składki, zarówno regularne jak i dodatkowe wpłacane przez Pana w ramach polisy zawartej na rzecz pracownika (Pana żony) do kosztów uzyskania przychodu w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu. W opisie zdarzenia bezsprzecznym jest, że występuje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi kosztami, a osiągniętymi przychodami.

Pana możliwości zarobkowe byłyby w znacznym stopniu ograniczone, gdyby nie wsparcie ze strony pracownika. Po dwóch latach zatrudnienia widzi Pan korzystny wpływ pracy ubezpieczonej i rozwój Pana firmy w związku z jej zatrudnieniem. Ponoszony przez Pana koszt jest w pełni racjonalny, gospodarczo uzasadniony i obiektywnie przyczynia się do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osoba prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki; kosztem uzyskania przychodów jest jednak wynagrodzenie małżonka podatnika i małoletnich dzieci podatnika, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki, należne z tytułów określonych w art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 2, 8 i 9 lub z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. z 2018 r. poz. 1244), z zastrzeżeniem pkt 55 i art. 22 ust. 6ba.

W konsekwencji, kosztem uzyskania przychodu będzie wynagrodzenie ww. osób ze stosunku pracy oraz niektórych rodzajów działalności wykonywanej osobiście, pod warunkiem, że zostało zapłacone. Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka, o którym mowa w dziale I w grupach 1, 3 i 5 oraz w dziale II w grupach 1 i 2 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 895), jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

–wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

–możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

–wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Zatem z powyższej regulacji prawnej wynika, że w przypadku zawarcia przez pracodawcę umowy ubezpieczenia na rzecz pracownika, kosztami podatkowymi dla tego pracodawcy mogą być jedynie składki, które opłaca on z tytułu umów ubezpieczenia, dotyczących ryzyka z grupy 1, 3 i 5 działu I oraz z grupy 1 i 2 działu II (według klasyfikacji wymienionej w ww. załączniku do ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej), przy równoczesnym spełnieniu innych warunków wskazanych w ww. przepisie.

Z powyższego zaś załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 895, z późn. zm.) wynika, że do wskazanych w ww. art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umów ubezpieczenia możliwych do rozliczania w ramach kosztów podatkowych pracodawcy - należy m.in. wymieniona w dziale I w grupie 3 umowa ubezpieczenia na życie, jeżeli jest związana z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Zatem, składki opłacone przez pracodawcę z tytułu zawartej na rzecz pracownika umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, mogą stanowić koszty podatkowe pod warunkiem wypełnienia pozostałych przesłanek wyłączających z ww. art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dotyczących zawartej umowy ubezpieczenia, tj. uprawnionym do otrzymania świadczenia nie może być pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy oraz wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

‒musi zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

‒musi być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

‒musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

‒mu zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

‒musi zostać właściwie udokumentowany,

‒nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 23 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. W myśl wspomnianych wcześniej zasad pracodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez pracodawcę (podatnika) działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Poniesione wydatki muszą być należycie udokumentowane, a na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku przyczynowego przed organem podatkowym.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki; kosztem uzyskania przychodów jest jednak wynagrodzenie małżonka podatnika i małoletnich dzieci podatnika, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki, należne z tytułów określonych w art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 2, 8 i 9 lub z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz.U. z 2018 r. poz. 1244), z zastrzeżeniem pkt 55 i art. 22 ust. 6ba.

Umowa ubezpieczenia została zdefiniowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Zgodnie z art. 805 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Stosownie do treści art. 805 § 2 pkt 2 ww. ustawy:

Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu osobowym - umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.

Przepis art. 829 § 1 pkt 1 Kodeksu cywilnego stanowi że:

Ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć przy ubezpieczeniu na życie - śmierci osoby ubezpieczonej lub dożycia przez nią oznaczonego wieku.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka, o którym mowa w dziale I w grupach 1, 3 i 5 oraz w dziale II w grupach 1 i 2 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz.U. z 2022 r. poz. 2283), jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

a)wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

b)możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

c)wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie;

Z regulacji tej wynika, że w przypadku zawarcia przez pracodawcę umowy ubezpieczenia na rzecz pracownika, kosztami podatkowymi dla tego pracodawcy mogą być jedynie składki, które opłaca on z tytułu umów ubezpieczenia, dotyczących ryzyka z grupy 1, 3 i 5 działu I oraz z grupy 1 i 2 działu II (według klasyfikacji wymienionej w ww. załączniku do ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej), przy równoczesnym spełnieniu innych warunków wskazanych w tym przepisie.

Natomiast z załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 656) wynika, że do wskazanych w ww. art. 23 ust.1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umów ubezpieczenia możliwych do rozliczania w ramach kosztów podatkowych pracodawcy należy m.in. wymieniona w dziale I w grupie 3 umowa ubezpieczenia na życie, jeżeli jest związana z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

Zatem składki opłacone przez pracodawcę z tytułu zawartej na rzecz pracownika umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym mogą stanowić koszty podatkowe, pod warunkiem wypełnienia pozostałych przesłanek wyłączających z art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dotyczących zawartej umowy ubezpieczenia, tj. uprawnionym do otrzymania świadczenia nie może być pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy oraz wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Z powołanego przepisu wynika pośrednio, że składki opłacane na rzecz osób niebędących pracownikami, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jednocześnie w celu zaliczenia ww. wydatków do kosztów podatkowych, pracodawca musi wykazać i udokumentować związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym wydatkiem (opłaconą składką ubezpieczeniową), a uzyskiwanymi przychodami lub z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z opisu zdarzenia wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą. W grudniu 2021 roku zatrudnił Pan żonę, na umowę o pracę na czas nieokreślony. Dodatkowo od lipca 2022 roku ustanowił Pan pracownika swoim pełnomocnikiem. Nie ma Pan rozdzielności majątkowej z małżonką. Chcąc w pełni zmotywować swojego pracownika poza wynagrodzeniem zasadniczym założył Pan w grudniu 2021 ubezpieczenie na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, dalej „polisa” lub „umowa”. W polisie tej Pan jest „ubezpieczającym”, pracownik „ubezpieczoną”, a towarzystwo ubezpieczeniowe „ubezpieczycielem”. Podjął Pan decyzję o ubezpieczeniu ww. pracownika w celu zmotywowania go do efektywnego wykonywania pracy na jego rzecz, a także w celu budowania stosunku pracownika wobec Pana i podtrzymywaniu trwającego stosunku pracy. Efektywna praca, zaangażowanie pracownika wykonującego obowiązki pracownicze na wskazanym stanowisku przekładają się w pośredni sposób na uzyskiwane wyniki finansowe Pana firmy. Dodatkowo opłacanie składek sprzyja większemu zaangażowaniu pracownika w efektywną pracę na Pana rzecz, realizacji wyznaczanych jemu celów, kreowaniu określonych i oczekiwanych postaw. Polisa nie wskazuje stanowiska ubezpieczonej, w związku z którym została zawarta umowa, tj. w związku z trwającym stosunkiem pracy, czy też bycie pełnomocnikiem. Intencją Pana jest ubezpieczenie swojego pracownika. Planuje Pan zwiększyć zakres możliwości dla pracownika ustanawiając go w przyszłości prokurentem samoistnym i zarządcą sukcesyjnym w swojej firmie. W ramach polisy składki opłaca Pan, który jest jedynym dysponentem części kapitałowej polisy. Umowa nie stanowi grupowej umowy ubezpieczenia, jest indywidualną umową ubezpieczenia i ma charakter ochronno-inwestycyjny, co oznacza że składka podstawowa dzieli się na część ochronną oraz na część funduszową, która jest inwestowana w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe. Polisa składa się z subkonta podstawowego i dodatkowego. Celem polisy jest ochrona życia ubezpieczonej. Wpłaty na część kapitałową na subkonto dodatkowe podwyższają sumę ubezpieczenia na życie. Zakres Polis obejmuje wyłącznie ryzyka z 1, 3 i 5 działu według klasyfikacji wymienionej w załączniku do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Umowa w okresie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto, wyklucza:

‒wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od Umowy (rozumianą jako całkowita wartość polisy),

‒możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy (rozumianą jako brak cesji na bank lub inny podmiot),

‒wypłatę z tytułu dożycia przez ubezpieczonego wieku oznaczonego w umowie (rozumianą jako umowę zawartą na okres dłuższy niż 6 lat).

Umowa zawarta jest na okres 35 lat, a opłaty likwidacyjne występują w pierwszych 10 latach trwania umowy. Opłacając składki regularne w ramach polisy, wpłaca Pan także dodatkowe środki pieniężne na subkonto składek dodatkowych.

Pan – jako pracodawca – nie jest uprawniony do otrzymania świadczenia z tej umowy ubezpieczenia.

W związku z tym, że małżonka Pana, jest u Pana zatrudniona na podstawie umowy o pracę, a zawarta umowa ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym spełnia wszystkie przesłanki z art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zarówno składki regularne, jak i dodatkowe opłacone przez Pana z tytułu zawartej na rzecz pracownika (małżonki Pana) umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W interpretacji dokonałem wyłącznie oceny prawnej Pana stanowiska w zakresie objętym pytaniem, tj. kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składki, zarówno regularnej jak i dodatkowej wpłacanej przez Pana w ramach polisy zawartej na rzecz pracownika (Pana małżonki). Nie odniosłem się natomiast do kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składki wpłacanej przez Pana w ramach polisy zawartej na rzecz Pana pełnomocnika oraz prokurenta (Pana małżonki).

Przy tym do obowiązków podatnika należy właściwe udokumentowanie prawa do zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów w tym m.in. okoliczności, że przedstawione świadczenie jest należne z tytułu stosunku pracy. Wydając interpretację indywidualną opieram się bowiem wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli lub postępowania organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy –Ordynacja podatkowa.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).