Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 27 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.198.2023.2.AA

Ulga badawczo-rozwojowa.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 8 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 2 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 maja 2023 r. (wpływ 22 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (…), dalej jako Wnioskodawca.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, dalej zwana „ustawą o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybraną przez niego formą opodatkowania jest podatek liniowy 19%.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

Wnioskodawca nie korzysta z pomocy publicznej ani nie uzyskał dotacji w zakresie opisywanych we wniosku inwestycji. Dodatkowo, jego działalność nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 482).

Przedmiotowa działalność gospodarcza Wnioskodawcy dotyczy opracowywania, projektowania, odtwarzania, modernizacji oraz wytwarzania przyrządów, urządzeń, części maszyn. Wykonywane jest to na zamówienie lub jako własny produkt do dystrybucji lub jako wewnątrzzakładowe oprzyrządowanie produkcyjno-pomiarowe.

Wnioskodawca zajmuje się również przeprojektowywaniem i modernizacją całych maszyn i linii produkcyjnych.

Dodatkowo Wnioskodawca wytwarza ręczny osprzęt kolejowy.

Części wykonywane są w oparciu o projekt wymagający pracy twórczej Wnioskodawcy oraz pracowników, co powoduje poszerzenie wiedzy oraz zasobów technologicznych przedsiębiorstwa. Elementy podczas produkcji z użyciem obrabiarek (...) wykonywane są na bazie przygotowanej dokumentacji technologiczno-rysunkowej. Efekty tej pracy są zapisywane w postaci: modeli (...), kodów źródłowych programów wykonawczych oraz dokumentacji fotograficznej, w celu późniejszego powielenia.

Natomiast jeśli części wykonywane są na bieżąco z pominięciem fazy projektowej, to pracą twórczą zajmują się operatorzy maszyn, ślusarze czy mechanicy.

Wnioskodawca wytwarza również odpowiednie dla potrzeb rynku ręczne narzędzia kolejowe. Proces projektowania zaczyna się od pomysłu, poprzez wykonanie prototypów, naniesienie poprawek, aż do gotowego produktu.

Wytworzone w ten sposób produkty stają się produktem oferowanym w sklepie, dostępnym na magazynie lub na zamówienie.

Dodatkowo wykonywana jest modernizacja maszyn wprowadzająca nowoczesne sterowanie, zwiększające jej dotychczasowe możliwości produkcyjne i ułatwiające serwisowanie. Przy współpracy z automatykami i informatykami są opracowane projekty takich zmian. Modernizacja oraz renowacja poza poszerzeniem możliwości produkcyjnych Wnioskodawcy stanie się nowym produktem oferowanym przez przedsiębiorstwo.

Podejmowane prace można podzielić na poszczególne etapy, które cechują się wykonywaniem różnych zadań, tj.:

-(…)

Podstawowymi kosztami, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności, są:

-koszt materiałów i surowców,

-koszt zatrudnienia pracowników i zleceniobiorców,

-koszt zakupu maszyn oraz odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych,

-koszt oprogramowania,

-koszt uzyskania i przedłużenia atestu,

-koszt współpracy z jednostkami badawczymi.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zatrudnia pracowników zajmujących następujące stanowiska:

-dyrektor – zarządzanie produkcją, poszukiwanie nowych dostawców, (…);

-technolog – dobór surowca, dobór obróbki cieplnej, dobór narzędzi skrawających, tworzenie projektu 2D, 3D, przygotowanie programu z użyciem oprogramowania (...), opracowanie systemu mocowania elementu w maszynie, kontrola jakości, pomiary na maszynie koordynacyjnej, testy wdrożeniowe, dobór parametrów obróbki;

-operator/ustawiacz (...) – dostosowanie i dobór parametrów obróbczych, przygotowanie układu mocowań oraz wprowadzenie do niego niezbędnych zmian, wprowadzenie zmian w otrzymanym programie, przygotowanie mniej skomplikowanych programów;

-operator (...) – obsługa maszyn przy wykonaniu produkcji seryjnej, rejestrowanie zauważonych niedociągnięć w procesie technologicznym, w celu przyspieszenia produkcji;

-manager ds. marketingu – zarządzanie reklamą, zarządzanie stronami internetowymi, rozmowy z potencjalnymi klientami;

-operator maszyn skrawających konwencjonalnych – dostosowanie i dobór parametrów obróbczych, dobór narzędzi skrawających, opracowanie systemu mocowania elementu w maszynie, kontrola jakości, wykonywanie prototypów oraz produkcji jednostkowej;

-księgowa – prowadzenie dokumentacji dla biura rachunkowego;

-mechanik – montaż mechaniczny prototypów, testowanie prototypów, wprowadzanie modernizacji i sporządzanie uwag do prototypów, serwis maszyn kolejowych;

-ślusarz – przygotowanie produkcji, sporządzanie uwag w zakresie technologicznym;

-kierowca – odbiór surowca, transport gotowych elementów/maszyn do klienta, transport międzyoperacyjny.

Charakter podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wskazuje na ich twórczość. Wynika to zarówno z faktu, że efektem prowadzonych prac jest każdorazowo odmienny od poprzednich produkt, jak i ze względu na cały proces wytwarzania odpowiednich rozwiązań, produktów. Konieczne jest bowiem ustalenie założeń, które ma spełnić każdy z realizowanych projektów, zaprojektowanie – w oparciu o konsultacje z klientem oraz o posiadaną wiedzę i umiejętności – przewidywanego efektu końcowego oraz procesów, w trakcie których ma być on osiągnięty, a także przydzielenie odpowiednich zadań pracownikom zajmującym się konkretnymi czynnościami. Dopiero wtedy możliwe jest przejście do fazy właściwego wytwarzania produktu. Choć etap ten został zaprojektowany tak, by był możliwy do odtworzenia w jak najszerszym zakresie przy każdym z projektów, jednak ze względu na wysoki stopień zindywidualizowania każdej realizacji, pracownicy oraz osoby odpowiedzialne za koordynowanie ich prac niejednokrotnie są zmuszeni do wprowadzenia w nim modyfikacji, gwarantujących prawidłowe wykonanie zadań.

W związku z realizacją każdego z projektów Wnioskodawca ponosi następujące koszty, niezbędne z punktu widzenia wykonywania przedmiotowych prac:

-koszt materiałów i surowców;

-koszt zatrudnienia pracowników i zleceniobiorców;

-koszt zakupu maszyn oraz odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych.

Koszt materiałów i surowców obejmuje wydatki na materiały do sztuk testowych, narzędzia skrawające, ostrza skrawające.

Narzędzia te można podzielić na dwa typy: monolityczne oraz składane. Każdy z typów ma uzupełniające się właściwości technologiczne. Narzędzia monolityczne zużywają się całościowo jako element. Narzędzia składane, jako element skrawający, wykorzystują płytki skrawające, które są głównym podzespołem zużywalnym. Zważając na dużą ilość zmiennych występujących podczas wdrażania produkcji, niezwykle łatwo o wyszczerbienie lub całkowite zniszczenie narzędzia; wszystkie zmienne podczas obróbki korelują ze sobą i niewłaściwy dobór jednego parametru w odniesieniu do innych powoduje niestabilność procesu lub go uniemożliwiają. Wydatek ten jest niezbędny dla otrzymania finalnego produktu.

Każde z wymienionych do użytkowania narzędzi ma charakter inwestycyjny i poszerza możliwości obróbcze. Jeśli narzędzie monolityczne zostanie uszkodzone podczas prób, to finalnie, poznając typ narzędzia, Wnioskodawca może dodać daną technologię do zakresu wykonywanych prac. Opracowywane wcześniej procesy pozwalają na głębsze zrozumienie procesu i wykonywanie bardziej skomplikowanych zleceń, co podnosi konkurencyjność firmy Wnioskodawcy na rynku.

Wyspecjalizowani pracownicy i zleceniobiorcy są niezbędni dla funkcjonowania firmy i realizacji poszczególnych projektów, bez ich udziału nie byłoby możliwe realizowanie poszczególnych etapów prac. Do kosztów zatrudnienia pracowników Wnioskodawca kwalifikuje także wydatki na składki na ubezpieczenia społeczne. Pracownicy, aby móc obsługiwać wymagające specjalistycznej wiedzy maszyny, muszą odbywać szkolenia, rozwijać swoją wiedzę technologiczną.

Wnioskodawca zakupił maszyny stanowiące narzędzia pomiarowe i maszyny konwencjonalne.

Narzędzia pomiarowe pozwalają maksymalizować pewność, że produkowany przez Wnioskodawcę jest wykonany tak, jak zostało to wcześniej zaplanowane czy zlecone. Maszyny konwencjonalne, obsługiwane przez wykwalifikowanego operatora, są niezbędne do produkcji jednostkowej. Praca twórcza podczas wdrażania obróbki na maszynie konwencjonalnej wykonywana jest głównie przez operatora, a nie przez technologa/programistę.

Każda maszyna przed rozpoczęciem produkcji jednostkowej lub seryjnej wymaga przygotowania przez operatora maszyny (...). Maszynę z konkretnym programem sterującym należy przygotować poprzez dostosowanie parametrów skrawania i sposobu mocowania nowych elementów w polu pracy. Chodź maszyny (...) mają różne zastosowania, to proces wdrożenia składa się z kilku stałych twórczych procesów: opracowanie technologii i dobór niezbędnych narzędzi, wykonanie programów sterujących, montaż i pomiar narzędzi, sprawdzenie poprawności wykonanego programu, dobór tolerancji wymiarowych zgodnie z dokumentacją.

Wnioskodawca ponosi także wydatki na oprogramowanie (...), które stanowi wartość niematerialną.

Dla zapewnienia najwyższej jakości oferowanych produktów, Wnioskodawca wykorzystuje dostępne źródła wiedzy w celu zdobycia oraz pogłębienia koniecznych kompetencji, a także wykorzystuje wcześniej posiadane informacje wraz z umiejętnościami dla udoskonalenia całego procesu wytwórczego.

Wnioskodawca, w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów, o której mowa w art. 24a ust. 1 ustawy o PIT, wyodrębnia w przeznaczonej do tego kolumnie wydatki, które jego zdaniem stanowią koszty działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością opisaną powyżej, zamierza on dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT, tj. dokonać odliczenia kosztów ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 26e oraz 26f ustawy o PIT.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:

Co jest przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej – w szczególności proszę wskazać, czy przedmiotem Pana działalności jest wyłącznie „działalność w zakresie opracowywania, projektowania, odtwarzania, modernizacji oraz wytwarzania przyrządów, urządzeń, części maszyn oraz maszyn”, czy także inna działalność – jaka?

Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest działalność w zakresie opracowywania, projektowania, odtwarzania, modernizacji, wytwarzania przyrządów, urządzeń, części maszyn oraz maszyn. Wnioskodawca zajmuje się również regeneracją ww. przedmiotów.

Na czym polega i co jest efektem działalności w zakresie „opracowywania, projektowania, odtwarzania, modernizacji oraz wytwarzania przyrządów, urządzeń, części maszyn oraz maszyn”, której ma dotyczyć pytanie oznaczone we wniosku nr 1?

Działalność ta składa się z czynności typu:

-rozpoznanie zaistniałego problemu,

-oględziny maszyn, mechanizmów, układów czy elementów uszkodzonych lub do przeprojektowania,

-pomiary np. mechaniczne, geometryczne, materiałowe,

-opracowanie pomysłu na rozwiązanie problemu,

-opracowanie projektu wraz z opracowaniem technologii wykonania zamienników lub regeneracji istniejących części. W trakcie projektowania zamienników często wprowadzane są względem pierwowzoru ulepszenia produktu, istotne dla użytkownika, np. trwałość lub cena,

-wdrożenie produkcji próbnej,

-korekty okołoprodukcyjne,

-testy jakościowe np. pomiary geometryczne ręczne oraz maszynowe, pomiar twardości materiału, zniszczeniowe metody badawcze, testy użytkowe.

Powyższe czynności można zarysować na przykładzie elementów niekonwencjonalnych, np. opracowanej przez Pana firmę technologii produkcji oraz regeneracji tarcz do młynów do plastiku o drobnej frakcji, które nie mogą być wykonane uniwersalnymi maszynami skrawającymi. Odtworzenie procesu produkcji polega na:

·pomiarach geometrycznych, materiałowych w celu odtworzenia elementu jakościowo zbliżonego do oryginału lub o właściwościach lepszych od pierwowzoru,

·opracowaniu pomysłu na kinematyczny układ obróbczy, umożliwiający wykonanie elementu,

·opracowanie, na podstawie pomysłu, projektu maszyny realizującej obróbkę z uwzględnieniem Panu dostępnych na rynku części, budżetu, wymaganych czynników jakościowych czy dostępnej przestrzeni,

·dobór i późniejszy zakup narzędzi (np. głowicy frezerskiej oraz kilku rodzajów dostępnych na rynku płytek skrawających, wcześniej wyselekcjonowanych do wymaganych warunków pracy),

·wdrożenie opracowanego projektu,

·wstępne testy produkcyjne oraz technologiczne. W trakcie tej fazy wykonywane są testy weryfikujące założenia projektu. Przeprowadzone testy i badania są analizowane, a w przypadku efektu niespełniającego założeń produkcyjnych, może dojść do znacznego przeorganizowania układu obróbczego. Przytaczany przykład zawierał w pierwszej fazie 7 iteracji powyższych punktów,

·okres testów podczas realizacji zamówień od klientów. Realizowane w momencie otrzymania produktu spełniającego wymagania technologiczne oraz budżetowe. W trakcie tych testów badana jest żywotność zakupionych narzędzi oraz powtarzalność i stabilność procesu. Głównym kosztem są testowane różne gatunki dostępnych płytek skrawających w celu uzyskania maksymalnej wydajności procesu,

·wnioski z obserwacji powstałego procesu mogą posłużyć do wykonania układu obróbczego o wyższej sprawności. Pozwoli to oferować lepszy produkt oraz przyjąć zlecenia od kolejnych klientów. Podejmowane są ponownie opisane powyżej kroki, przy czym dokładny wynik każdej kolejnej iteracji można oszacować z coraz wyższą dokładnością, uwzględniając wnioski z poprzednich prac,

·w trakcie prac następuje archiwizacja dokumentacji rysunkowej oraz technologicznej.

Efektem prac jest opracowana technologia produkcyjna, wewnętrzne procedury, instrukcje programowe dla maszyn, rysunkowa dokumentacja techniczna, oprzyrządowanie produkcyjne, wykonane narzędzia, informacje zakupowe odnośnie narzędzi i materiałów, maszyna produkcyjna, zespół maszyn.

Jakie konkretnie „przyrządy, urządzenia, części maszyn oraz maszyny” Pan tworzy/zamierza tworzyć w ramach działalności mającej stanowić „działalność badawczo-rozwojową”– proszę je wskazać i opisać ich zastosowanie?

Do przytoczonych rzeczy można zaliczyć m.in.:

-oprzyrządowanie spawalnicze, frezerskie, tokarskie, szlifierskie, ślusarskie pozwalające na wykonanie jeszcze bardziej wyspecjalizowanej obróbki i zwiększające możliwości dotychczas stosowanych narzędzi,

-części maszyn, opracowywanie wytworzenia i wykonywanie podzespołów, tj. (…),

-urządzenia pomiarowe, tj. (…),

-maszyny, tj. (…).

Czy w ramach działalności mającej stanowić „działalność badawczo-rozwojową” zajmuje się Pan „przeprojektowywaniem i modernizacją całych maszyn i linii produkcyjnych”?

Wnioskodawca w ramach działalności, która jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową, zajmuje się głównie przeprojektowywaniem i modernizacją całych maszyn. Obecnie całe linie produkcyjne są rzadziej przeprojektowywane.

Jakie konkretnie „maszyny i linie produkcyjne” Pan przeprojektowuje i modernizuje w ramach działalności mającej stanowić „działalność badawczo-rozwojową”– proszę je wskazać i opisać ich zastosowanie; co jest efektem tych prac?

Firma zajmuje się m.in. przeprojektowaniem i modernizacją maszyn i linii produkcyjnych, które są związane z potrzebami klienta. Nie prowadzi Pan wyspecjalizowanej modernizacji maszyny czy linii konkretnej gałęzi przemysłu. Nasza praca jest odpowiedzią na problemy zaistniałe u klienta. Co wiąże się z poszerzeniem naszej wiedzy z różnych dziedzin oraz zapoznaniu się z nowymi rozwiązaniami technologicznymi związanymi z przeprojektowaniem/modernizacją. Każda kolejna modernizacja wzbogaca zakres naszych kompetencji, dzięki czemu możemy przenosić rozwojowe rozwiązania z jednej branży do innej.

Aktualnie zajmujemy się lub zajmowaliśmy się projektowaniem i modernizacją m.in.:

-(…)

Czy w ramach działalności mającej stanowić „działalność badawczo-rozwojową” zajmuje się Pan „wytwarzaniem ręcznego osprzętu kolejowego”?

W ramach działalności, która zdaniem Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo- rozwojową, zajmuje się on wytwarzaniem ręcznego osprzętu kolejowego.

Jaki konkretnie „osprzęt kolejowy” Pan wytwarza w ramach działalności mającej stanowić „działalność badawczo-rozwojową”– proszę go wskazać i opisać jego zastosowanie?

Wnioskodawca wytwarza w ramach działalności, która jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową, osprzęt kolejowy taki, jak:

Płoza blokująca koła kolejowe – osprzęt służący do podparcia koła kolejowego, żeby nie toczyło się dalej.

Ściskacze do pękniętych szyn – służące do awaryjnego ściskania pękniętych szyn na torze.

Zmodernizowane (…) „dwudrogowe” – dokonano montażu zestawu szynowego do (…).

Zmodernizowanie (…) polegało na wymianie wanny na platformę służącą do transportu podkładów kolejowych.

Części zamienne do zakrętarek kolejowych, tj. (…).

Czy w ramach działalności mającej stanowić „działalność badawczo-rozwojową” zajmuje się Pan „wytwarzaniem ręcznych narzędzi kolejowych”?

W ramach działalności, która zdaniem Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo-rozwojową, zajmuje się on wytwarzaniem ręcznych narzędzi kolejowych.

Jakie konkretnie „narzędzia kolejowe” Pan wytwarza w ramach działalności mającej stanowić „działalność badawczo-rozwojową”– proszę je wskazać i opisać ich zastosowanie?

Wnioskodawca wytwarza w ramach działalności, która jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową, narzędzia kolejowe takie, jak:

(…)

Czy działalność, której dotyczy wniosek, mająca stanowić „działalność badawczo-rozwojową”, była/jest/będzie prowadzona przez Pana w celu:

·zwiększenia zasobów wiedzy – jeżeli tak, w jaki sposób dzięki tej działalności zwiększają się zasoby wiedzy,

·wykorzystania zasobów wiedzy – jeżeli tak, to w czym (w jakich czynnościach, zadaniach) przejawia się wykorzystanie posiadanych już zasobów wiedzy?

Działalność, której dotyczy wniosek, była/jest/będzie prowadzona przez Wnioskodawcę zarówno w celu zwiększania zasobów wiedzy, jak i do wykorzystania zasobów wiedzy. Dla zapewnienia najwyższej jakości oferowanych produktów, Wnioskodawca wykorzystuje dostępne źródła wiedzy w celu zdobycia oraz pogłębienia koniecznych kompetencji, a także wykorzystuje wcześniej posiadane informacje wraz z umiejętnościami dla udoskonalenia całego procesu wytwórczego. Części wykonywane są w oparciu o projekt wymagający pracy twórczej Wnioskodawcy oraz pracowników, co powoduje poszerzenie wiedzy oraz zasobów technologicznych przedsiębiorstwa. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności. Wnioskodawca podkreśla, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych zasobów wiedzy, które posiada w swojej działalności, planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania.

Jakie materiały i surowce, których dotyczy zadane we wniosku pytanie nr 2, oraz w jaki sposób wykorzystywał/wykorzystuje/będzie Pan wykorzystywać w ramach podejmowanej przez Pana działalności mającej stanowić „działalność badawczo-rozwojową”?

Materiały i surowce, których dotyczy zadane pytanie nr 2, to pręty i blachy metalowe, profile konstrukcyjne i materiały spawalnicze oraz podzespoły normowane.

Wnioskodawca wykorzystywał/wykorzystuje/będzie wykorzystywał ww. materiały i surowce w następujący sposób:

-pręty i blachy metalowe – do wytwarzania wszelkich podzespołów maszyn;

-profile konstrukcyjne i materiały spawalnicze – do wytwarzania konstrukcji maszyn i oprzyrządowania,

-podzespoły normowane, tj. śruby, nakrętki, podkładki, łożyska – do łączenia elementów.

Czy materiały i surowce, których dotyczy zadane we wniosku pytanie nr 2, były/są/będą bezpośrednio związane z prowadzoną przez Pana działalnościąmającą stanowić „działalność badawczo-rozwojową”?

Materiały i surowce, których dotyczy zadane we wniosku pytanie nr 2, były/są/będą bezpośrednio związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, która jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Czy narzędzia skrawające i ostrza skrawające stanowią materiały bezpośrednio związane z prowadzoną przez Pana działalnością mającą stanowić „działalność badawczo-rozwojową”, czy też stanowią niebędący środkami trwałymi sprzęt specjalistyczny wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności mającej stanowić „działalność badawczo-rozwojową”?

Narzędzia skrawające i ostrza skrawające stanowią materiały bezpośrednio związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, która jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Czy maszyny stanowiące narzędzia pomiarowe, o których mowa we wniosku, były/są/będą:

a)niebędącym środkami trwałymi sprzętem specjalistycznym wykorzystywanym bezpośrednio w prowadzonej przez Pana działalności mającej stanowić działalność „badawczo-rozwojową” czy

b)środkami trwałymi wykorzystywanymi w prowadzonej przez Pana działalności mającej stanowić działalność „badawczo-rozwojową”?

Część maszyn stanowiących narzędzia pomiarowe, o których mowa we wniosku, jest sprzętem specjalistycznym wykorzystywanym przez Wnioskodawcę w ramach działalności, która jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową. Od maszyn, których wartość przekroczyła 10 tysięcy zł, dokonywane były odpisy amortyzacyjne.

Czy maszyny konwencjonalne, o których mowa we wniosku, były/są/będą:

a)niebędącym środkami trwałymi sprzętem specjalistycznym wykorzystywanym bezpośrednio w prowadzonej przez Pana działalności mającej stanowić działalność „badawczo-rozwojową” czy

b)środkami trwałymi wykorzystywanymi w prowadzonej przez Pana działalności mającej stanowić działalność „badawczo-rozwojową”?

Część maszyn konwencjonalnych, o których mowa we wniosku, jest sprzętem specjalistycznym wykorzystywanym przez Wnioskodawcę w ramach działalności, która Jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową. Od maszyn konwencjonalnych, których wartość przekroczyła 10 tysięcy zł, dokonywane były odpisy amortyzacyjne.

Czy poniesione wydatki na te maszyny były/są/będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne?

Wydatki poniesione na te maszyny były/są/będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.

Jakie środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, których dotyczy zadane we wniosku pytanie nr 2, oraz w jaki sposób wykorzystywał/wykorzystuje/będzie Pan wykorzystywać w ramachpodejmowanej przez Pana działalności mającej stanowić „działalność badawczo-rozwojową”?

Do środków trwałych, których dotyczy zadane we wniosku pytanie nr 2, należy zaliczyć tokarki, frezarki oraz maszyny pomiarowe.

Tokarki wykorzystywane są np. do toczenia wałów (w trakcie przygotowywania produkcji, projektowania, prototypowania wytwarzane jest kilka elementów testowych).

Frezarki wykorzystywane są do m.in. frezowania, wiercenia, wytaczania np. korpusów, do frezowania wypustów, płyt montażowych itp. Na frezarkach obrabiane są przygotówki z procesu toczenia.

Maszyna pomiarowa wykorzystywana jest do pobierania z natury wymiarów elementów, do opracowywania kart pomiarowych.

Czy środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne były/są/będą wykorzystywane wyłącznie w prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej, czy też do innych czynności – jakich; w tym przypadku proszę wskazać, w jaki sposób następuje udokumentowanie tego wykorzystywania dla działalności badawczo-rozwojowej?

Środki trwałe były/są/będą są wykorzystywane do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności, która jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową. Gdyby zastosowanie środków trwałych się zmieniło, wówczas Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję korzystania z maszyn.

Czy pracownicy, o których mowa we wniosku, byli/są/będą zatrudnieni na podstawie umowy o pracę czy umowy cywilnoprawnej (np. umowa o dzieło, umowa zlecenia)?

Pracownicy, o których mowa we wniosku byli/są/będą zatrudnieni na podstawie umów o pracę oraz umów zlecenia.

Czy usługi wykonywane przez zleceniobiorców stanowią wyłącznie należności ze źródła określonego w treści art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Usługi wykonywane przez zleceniobiorców stanowią wyłącznie należności ze źródła określonego w treści art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jakie składniki wchodzą w skład wynagrodzeń z tytułu umów o pracę dotyczących pracowników zatrudnianych przez Pana do prowadzonej działalności mającej stanowić „działalność badawczo-rozwojową”?

Przez koszty wynagrodzeń należy rozumieć poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody ze stosunku pracy, służbowego, pracy nakładczej, (pojęcie pracownika ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności, która zdaniem Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo-rozwojową, pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Czy koszty, których dotyczy zadane we wniosku pytanie nr 2, były/są/będą:

·odliczone przez Pana od podstawy obliczenia podatku;

·zwrócone Panu w jakiejkolwiek formie?

Koszty, o których mowa w zadanym pytaniu nr 2, nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały odliczone od postawy obliczenia podatku.

Jakiego okresu (roku podatkowego/lat podatkowych) dotyczy złożony przez Pana wniosek?

Przedmiotem wniosku jest okres od 1 stycznia 2018 r. do chwili, kiedy stan faktyczny lub prawny Wnioskodawcy ulegnie zmianie.

Jaki rodzaj ksiąg podatkowych (podatkową księgę przychodów i rozchodów, księgi rachunkowe) Pan prowadzi?

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Czy uwzględniał, uwzględnia, będzie Pan uwzględniał koszty, których dotyczy zadane we wniosku pytanie nr 2, w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Nie.

Czy w ramach podejmowanej przez Pana działalności w zakresie opracowywania, projektowania, odtwarzania, modernizacji oraz wytwarzania przyrządów, urządzeń, części maszyn oraz maszyn prowadził/prowadzi/będzie prowadzić Pan – w okresie, którego dotyczy wniosek – badania naukowe i/lub prace rozwojowe w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.)?

W ramach podejmowanej przez Wnioskodawcę działalności w zakresie opracowywania, projektowania, odtwarzania, modernizacji oraz wytwarzania przyrządów, urządzeń, części maszyn oraz maszyn, zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on prace rozwojowe.

Prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność w zakresie opracowywania, projektowania, odtwarzania, modernizacji oraz wytwarzania przyrządów, urządzeń, części maszyn oraz maszyn obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych funkcjonalności (ulepszania lub powstawania nowych produktów lub usług). Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, iż nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do wytwarzanych produktów.

Czy opisana we wniosku działalność prowadzona przez Pana wpisywała się/wpisuje się/będzie wpisywać się we wszystkie niżej wymienione kryteria – jeżeli tak, to dlaczego:

-była/jest/będzie ukierunkowana na nowe odkrycia (działalność nowatorska – umożliwia pozyskanie nowej wiedzy, w szczególności w kontekście rozwoju nowych koncepcji i pomysłów związanych z projektowaniem nowych produktów lub procesów),

Działalność Wnioskodawcy była/jest/będzie ukierunkowana na nowe odkrycia. Charakter działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę wskazuje na jej twórczość – zarówno pod kątem przebiegu procesu wykonywania prac, jak i ich efektów. Charakter podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wskazuje na ich twórczość. Wynika to zarówno z faktu, że efektem prowadzonych prac jest każdorazowo odmienny od poprzednich produkt bądź wynik, jak i ze względu na cały proces wytwarzania odpowiednich rozwiązań, produktów. Konieczne jest bowiem ustalenie założeń, które ma spełnić każdy z realizowanych projektów, zaprojektowanie – w oparciu o konsultacje z klientem oraz o posiadaną wiedzę i umiejętności – przewidywanego efektu końcowego oraz procesów, w trakcie których ma być on osiągnięty, a także przydzielenie odpowiednich zadań pracownikom zajmującym się konkretnymi czynnościami. Dopiero wtedy możliwe jest przejście do fazy właściwego wytwarzania produktu. Choć etap ten został zaprojektowany tak, by był możliwy do odtworzenia w jak najszerszym zakresie przy każdym z projektów, jednak ze względu na wysoki stopień zindywidualizowania każdej realizacji, pracownicy oraz osoby odpowiedzialne za koordynowanie ich prac niejednokrotnie są zmuszeni do wprowadzenia w nim modyfikacji, gwarantujących prawidłowe wykonanie zadań.

-była/jest/będzie oparta na oryginalnych/nieoczywistych koncepcjach i hipotezach (działalność twórcza wykluczająca wszelkie rutynowe, odtwórcze działania związane np. ze zmianami w produkcie) – proszę opisać, jakie to koncepcje i jakie hipotezy oraz na czym polega ich oryginalność,

Działalność Wnioskodawcy była/jest/będzie oparta na oryginalnych/nieoczywistych koncepcjach i hipotezach, jest ona działalnością twórczą, nie jest działalnością rutynową, odtwórczą. Każdy wytworzony przez Wnioskodawcę produkt jest od podstaw zaprojektowany przez Wnioskodawcę. Proces projektowania zaczyna się od pomysłu, poprzez wykonanie prototypów, naniesienie poprawek, aż do gotowego produktu. Jeśli w jakimś produkcie dokonywana jest modernizacja i renowacja, te również opierają się o nowe, oryginalne koncepcje, które przekładają się na nowe zastosowanie produktów.

-jej efektem było/jest/będzie projektowanie i tworzenie przez Pana produktów i procesów, które – w stosunku do dotychczasowej Pana działalności – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; czy te produkty i procesy w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie Pana albo w ogóle w praktyce gospodarczej – proszę opisać, na czym polega ta innowacyjność oraz ulepszony charakter,

Efektem działalności Wnioskodawcy było/jest/będzie projektowanie i tworzenie przez Wnioskodawcę produktów i procesów, które – w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Produkty i procesy w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie Wnioskodawcy. Kolejne, wytworzone przez Wnioskodawcę przyrządy, urządzenia, części maszyn oraz maszyn są udoskonalane dzięki nabytej przez Wnioskodawcę wiedzy przy wytwarzaniu poprzednich produktów. Są one innowacyjne w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

-była/jest/będzie zaplanowana formalnie i uwzględniona w budżecie (działalność systematyczna – przeprowadzana w sposób zaplanowany, przy użyciu określonych zasobów ludzkich i finansowych),

Była/jest/będzie zaplanowana formalnie i uwzględniona w budżecie. Działalność jest systematyczna, przeprowadzana w sposób zaplanowany, przy użyciu zasobów ludzkich i finansowych.

-brak było/jest/będzie pewności co do jej wyniku końcowego (działalność w warunkach niepewności) – proszę opisać, na czym polega nieprzewidywalność wyniku końcowego,

W przypadku działalności Wnioskodawcy brak było/jest/będzie pewności co do jej wyniku końcowego. Skutek prowadzonych prac, mających na celu wytworzenie nowych usług/produktów, co do zasady jest zaplanowany. Jednakże sam proces realizacji danych projektów, pomimo korzystania z istniejących metod, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację dawnych rozwiązań, stosowanych oraz wytwarzanych uprzednio w praktyce Wnioskodawcy. Już sam tego fakt powoduje, że nie może być mowy o przewidywalności, bowiem wytwarzanie czegoś wcześniej niewystępującego w danym środowisku – w tym przypadku – wiąże się z niepewnością efektu końcowego oraz ryzykiem wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, mających wpływ na proces wytwórczy.

-prowadzi/będzie prowadzić do uzyskania wyników, które mogą być powtórzone (działalność powtarzalna i/lub możliwa do odtworzenia).

Wnioskodawca prowadzi/będzie prowadzić do uzyskania wyników, które mogą być powtórzone. Oprócz wytworzenia zaprojektowanego produktu, stanowiącego novum w działalności Wnioskodawcy oraz jego klientów, Wnioskodawca dąży również do tego, by wytworzone rozwiązania mogły być przez niego odtwarzane i wykorzystywane również w późniejszym czasie. Jest to skutek nieustannej potrzeby udoskonalania rozwiązań stosowanych w przedsiębiorstwie, wynikającej z uwarunkowania rynku oraz konieczności pozostawania konkurencyjnym. Dlatego też podejmowane prace, jak np. te będące przedmiotem wniosku, są dokumentowane w sposób, który umożliwia późniejsze odtworzenie i zwielokrotnienie wdrożonych rozwiązań.

W uzupełnieniu wniosku przyporządkował Pan poszczególne pytania przedstawione we wniosku do opisu stanu faktycznego i zdarzeń przyszłych.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność w zakresie opracowywania, projektowania, odtwarzania, modernizacji oraz wytwarzania przyrządów, urządzeń, części maszyn oraz maszyn, w całości lub w którejś z części, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 26e ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 5a pkt 38-40 tej ustawy w zw. z art. 4 ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r., a tym samym czy Wnioskodawca będzie mógł odliczyć od podstawy obliczenia podatku część kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową?

2.Czy wydatki na:

a)materiały i surowce;

b)zatrudnienie pracowników i zleceniobiorców;

c)zakup maszyn oraz odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych;

można uznać za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, o których mowa jest w art. 26e ust. 2 oraz 3 ustawy o PIT?

3.Czy w przypadku, gdy Organ uzna wydatki związane z wynagrodzeniem pracowników za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową działalności, to czy Wnioskodawca może zastosować limit 200% odliczenia kosztów, o którym mowa w art. 26e. ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT od 1 stycznia 2022 roku?

4.Czy w przypadku, gdy Organ uzna, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, to czy w sposób poprawny prowadzi on wyodrębnioną w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w art. 24a ust. 1 ustawy o PIT, ewidencję rachunkową kosztów kwalifikowanych?

Pytanie nr 1 oraz własne stanowisko do tego pytania wynikają z uzupełnienia wniosku.

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 – artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Natomiast, w odniesieniu do definicji badań naukowych oraz prac rozwojowych, ustawa o PIT odwołuje się do ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. I tak, badaniami naukowymi są więc:

1)badania podstawowe, które w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce są rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przedewszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2)badania aplikacyjne, które w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce są rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Odnosząc się zaś do pojęcia prac rozwojowych, zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT w związku z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jest to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej o sygnaturze 0114-KDIP3- 1.4011.318.2019.3.MG i stanowiska wnioskodawcy, które zostało w niej przedstawione oraz zaaprobowane przez Organ interpretacyjny, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl). Według Wnioskodawcy działalność badawczo- rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna oraz możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność Wnioskodawcy spełnia cechy takowej:

a)nowatorskość i twórczość: charakter działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę wskazuje na jej twórczość – zarówno pod kątem przebiegu procesu wykonywania prac, jak i ich efektów. Każde z opisanych we wniosku działań prowadzi do wytworzenia zupełnie nowego produktu w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, a tym samym również w działalności klientów, na rzecz których podejmowane są prace. Nawet jeśli do ich podjęcia wykorzystywane są wcześniej opracowane oraz wykorzystywane rozwiązania, to ostateczny wynik podjętych prac jest czymś oryginalnym. Wynika to z faktu, że zarówno opracowanie planu działania, jak i poszczególne etapy wdrażania danych procesów oraz opracowywania i wytwarzania produktów, wymagają i wymagać będą twórczego działania w postaci planowania oraz projektowania. Jednocześnie warto w tym miejscu zaznaczyć, że zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX „uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”. Do twórczości, jako cechy warunkującej możliwość zakwalifikowania działalności jako badawczo-rozwojowej, odniósł się również Naczelny Sąd Administracyjny w swoim wyroku z dnia 9 października 2019 r., sygn. II FSK 3589/17. Wskazał w nim, że „zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego należy przyjąć, że legislator podatkowy miał na celu to drugie znaczenie [twórczości], które związane jest nie tylko z nabywaniem i stosowaniem nowych technologii, ale także z ich tworzeniem lub co najmniej współtworzeniem. Wskazuje na to egzemplifikacyjne wyliczenie zawarte w ppkt a) i b) z art. 4a pkt 28) u.p.d.o.p., które za prace rozwojowe uznaje takie, które polegają na opracowywaniu prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, a dodatkowo ich celem ma być dalsze ulepszenie procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Mając zatem na uwadze charakter ulgi podatkowej uregulowanej w art. 18d u.p.d.o.p., która zakłada poniesienie tzw. wydatków kwalifikowanych stwierdzić należy, że ma ona na celu aktywizację przedsiębiorców w kierunku finansowania polskiej nauki, także w przypadku nowatorskich prac rozwojowych”. Zgodnie z powyższymi rozważaniami, należy uznać że podejmowane przez Wnioskodawcę działania mają twórczy charakter, bowiem w wymierny sposób powodują stworzenie zupełnie nowych bądź też znacznie ulepszonych rozwiązań oraz produktów;

b)nieprzewidywalność: skutek prowadzonych prac, mających na celu wytworzenie nowych produktów, co do zasady jest zaplanowany. Jednakże sam proces realizacji danych projektów, pomimo korzystania z istniejących metod, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację dawnych rozwiązań, stosowanych oraz wytwarzanych uprzednio w praktyce Wnioskodawcy. Już sam tego fakt powoduje, że nie może być mowy o przewidywalności, bowiem wytwarzanie czegoś wcześniej niewystępującego w danym środowisku – w tym przypadku w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy – wiąże się z niepewnością efektu końcowego oraz ryzykiem wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, mających wpływ na proces wytwórczy;

c)metodyczność: pracownicy zatrudnieni przez Wnioskodawcę, jak i on sam, zobowiązani są w ramach umowy z nim do ścisłej, zgodnej z harmonogramem pracy, którą zobowiązani są należycie udokumentować oraz wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Wnioskodawcy iuchwaloną polityką B+R. Jednocześnie charakterystyka podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności, mających jego zdaniem charakter prac rozwojowych, wymaga ich realizowania według określonego schematu. Wytwarzanie zupełnie nowych bądź też znacznie zmienionych w stosunku do tych wcześniej opracowanych produktów nie może odbywać się bez odpowiedniego planu, jeśli ma zakończyć się zgodnie z oczekiwaniami. W przypadku pracowników, którzy zaangażowani są w wykonywanie prac o charakterze badawczo-rozwojowym, są oni dodatkowo zobowiązani do prowadzenia odpowiedniej ewidencji czasu pracy poświęconego na wykonywanie prac rozwojowych. Służy to nie tylko celom skorzystania z ulgi, o której mowa jest w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT, ale również monitorowaniu postępów oraz zaangażowania poszczególnych pracowników w podejmowanedziałania;

d)możliwość przeniesienia lub odtworzenia: oprócz wytworzenia zaprojektowanego produktu, stanowiącego novumw działalności Wnioskodawcy oraz jego klientów, Wnioskodawca dąży również do tego, by wytworzone rozwiązania mogły być przez niego odtwarzane i wykorzystywane również w późniejszym czasie. Jest to skutek nieustannej potrzeby udoskonalania rozwiązań stosowanych w przedsiębiorstwie, wynikającej z uwarunkowania rynku oraz konieczności pozostawania konkurencyjnym. Dlatego też podejmowane prace, jak np. te będące przedmiotem wniosku, są dokumentowane w sposób, który umożliwia późniejsze odtworzenie i zwielokrotnienie wdrożonych rozwiązań.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy można stwierdzić, że prowadzona przez niego działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w PodręcznikuFrascati oraz art. 26e ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.

Warto zaznaczyć, że przed dniem 1 października 2018 roku ustawa PIT wprost zawierała definicję prac rozwojowych oraz badań naukowych. Zgodnie z ówczesnym brzmieniem art. 5a pkt 39 i 40:

-badania naukowe rozumiane były jako:

a)badania podstawowe, czyli oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b)badania stosowane, czyli prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,

c)badania przemysłowe, czyli badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych;

-prace rozwojowe rozumiane były jako nabywanie, łączenie, kształtowanie, wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

a) (…),

b)(…).

Zdaniem Wnioskodawcy jego działalność wypełnia znamiona działalności badawczo- rozwojowej. Co za tym idzie – zdaniem Wnioskodawcy będzie mógł odliczyć od podstawy obliczenia podatku część kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 – zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi kosztami działalności badawczo-rozwojowej są:

1)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2)nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a)przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b)prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c)odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d)opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Zgodnie z art. 26e ust. 3 ustawy o PIT za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

By uznać wydatki za koszty kwalifikowane, spełnione muszą być następujące przesłanki:

1) wydatek stanowi koszt podatkowy dla podatnika;

2) wydatek nie został zwrócony podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie został odliczony od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym jako koszt kwalifikowany;

3) wydatek nie jest uwzględniany przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a lub art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy PIT (przepisy o specjalnej strefie ekonomicznej lub Polskiej Strefie Inwestycji);

4) wydatek ponoszony w ramach badań podstawowych wynika z umowy lub porozumienia z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

5) koszty kwalifikowane zostały wykazane w zeznaniu rocznym.

W związku z prowadzoną działalnością, która zdaniem Wnioskodawcy spełnia kryteria konieczne dla uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi wydatki na:

1)materiały i surowce;

2)zatrudnienie pracowników i zleceniobiorców;

3)zakup maszyn oraz odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych.

Powyższe wydatki, stanowiące dla Wnioskodawcy koszt podatkowy, są niezbędne do podjęcia oraz realizowania prac projektowych oraz wytwórczych w zakresie zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Jak Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym, bez ich poniesienia w ogóle nie byłoby możliwe podjęcie przedmiotowych działań, z czego wynika bezpośredni związek między nimi a pracami rozwojowymi.

Materiały i surowce, a także maszyny poszerzają możliwości obróbcze, dają możliwość dodania nowej technologii do zakresu wykonywanych prac, pozwalają na wytworzenie nowych produktów. Opracowywane za pomocą maszyn i materiałów produkty pozwalają na głębsze zrozumienie procesu i wykonywanie bardziej skomplikowanych zleceń, co podnosi konkurencyjność firmy Wnioskodawcy na rynku.

Pracownicy i osoby zatrudnione na umowie zlecenie wykonują wszelkie czynności niezbędne do wytworzenia nowego produktu. Bez ich udziału nie byłoby możliwe realizowanie poszczególnych etapów prac.

Oprogramowanie niezbędne do właściwego działania maszyn pozwala na właściwe ustawienie danej maszyny, odpowiadające właściwościom finalnego produktu.

Wskazane wydatki nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie – nie korzystał on z pomocy publicznej ani nie uzyskiwał dotacji – a także nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Dodatkowo, działalność Wnioskodawcy nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani Polskiej Strefy Inwestycji, więc koszty nie są uwzględniane przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a lub art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy PIT.

Zgodnie z art. 24a ust. 1b ustawy o PIT Wnioskodawca wyodrębnia wskazane koszty, które jego zdaniem stanowią koszty kwalifikowane ponoszone na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonej księdze przychodów i rozchodów.

W związku z faktem, że wskazane koszty mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych wyszczególnionym przez Ustawodawcę oraz spełniają postawione w ustawie PIT wymogi dla uznania ich za wydatki kwalifikowane, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać je za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 3 – w związku ze zmianą sposobu rozliczania ulgi B+R w 2022 roku, Ustawodawca w artykule 26d ust. 7 pkt 3 Ustawy z dnia o podatku dochodowym od osób fizycznych ustanowił limit odliczenia kosztów kwalifikowanych dla podatników nieposiadających statusu centrum badawczo-rozwojowego. Wnioskodawca zadając pytanie nr 3, nawiązuje do kosztów związanych z wynagrodzeniem pracowników, ponoszonych od 1 stycznia 2022 roku, o których mowa w ust. 2 pkt 1a tego samego artykułu. Jako iż w stanie faktycznym wniosku Wnioskodawca uzasadnił konieczność poniesienia wydatków na wynagrodzenie pracowników w prowadzonej działalności, Wnioskodawca nie widzi przeciwwskazań, aby zastosować możliwość odliczenia 200% od przychodu tychże kosztów, jednak aby mieć pewność, zwrócił się on do Organu z postawionym pytaniem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r.:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a)badania podstawowe – oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b)badania stosowane – prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,

c)badania przemysłowe – badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

W myśl art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r.:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

a)opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,

b)opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Ustawa z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1669) znowelizowała definicję badań naukowych oraz prac rozwojowych zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tą ustawą – nowelizacja tych pojęć weszła w życie 1 października 2018 r.

I tak, stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r.:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2018 r.:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt Pana sprawy, wyraźnie podkreślam, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podmiotu, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podmiotu lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u tego podmiotu.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podmiot stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z tego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podmiot podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podmiot zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe, badania stosowane i badania przemysłowe zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwracam uwagę na wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podmiotu, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z Podręcznika Frascati wynika, że:

Pojęcia prac rozwojowych nie należy mylić z pojęciem „rozwoju produktu” (product development) oznaczającego cały proces – od formułowania pomysłów i koncepcji aż do komercjalizacji, którego celem jest wprowadzenie nowego produktu (wyrobu lub usługi) na rynek. Prace rozwojowe są tylko jednym z możliwych etapów procesu rozwoju produktu – etapem, na którym wiedzę ogólną testuje się pod kątem konkretnych zastosowań niezbędnych do pomyślnego zakończenia tego procesu. W fazie prac rozwojowych powstaje nowa wiedza i etap ten kończy się, gdy przestają mieć zastosowanie kryteria działalności B+R (nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna oraz możliwa do przeniesienia/odtworzenia).

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem jest opracowywanie, projektowanie, odtwarzanie, modernizacja oraz wytwarzania przyrządów, urządzeń, części maszyn. Wykonywane jest to na zamówienie lub jako własny produkt do dystrybucji lub jako wewnątrzakładowe oprzyrządowanie produkcyjno-pomiarowe. Zajmuje się Pan również przeprojektowywaniem i modernizacją całych maszyn i linii produkcyjnych. Dodatkowo wytwarza Pan ręczny osprzęt kolejowy i narzędzia kolejowe. Ponadto wykonywana jest modernizacja maszyn wprowadzająca nowoczesne sterowania. Działalność, której dotyczy wniosek, była/jest/będzie prowadzona przez Pana zarówno w celu zwiększania zasobów wiedzy, jak i do wykorzystania zasobów wiedzy. Dla zapewnienia najwyższej jakości oferowanych produktów, wykorzystuje Pan dostępne źródła wiedzy w celu zdobycia oraz pogłębienia koniecznych kompetencji, a także wykorzystuje wcześniej posiadane informacje wraz z umiejętnościami dla udoskonalenia całego procesu wytwórczego. Części wykonywane są w oparciu o Pana projekt wymagający pracy twórczej oraz pracowników, co powoduje poszerzenie wiedzy oraz zasobów technologicznych przedsiębiorstwa. W swojej działalności zawsze stara się Pan dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności. Podkreśla Pan, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych zasobów wiedzy, które posiada w swojej działalności, planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania. W ramach podejmowanej przez Pana działalności w zakresie opracowywania, projektowania, odtwarzania, modernizacji oraz wytwarzania przyrządów, urządzeń, części maszyn oraz maszyn, Pana zdaniem prowadzi Pan prace rozwojowe. Prowadzona bezpośrednio przez Pana działalność w zakresie opracowywania, projektowania, odtwarzania, modernizacji oraz wytwarzania przyrządów, urządzeń, części maszyn oraz maszyn obejmuje bowiem nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych funkcjonalności (ulepszania lub powstawania nowych produktów lub usług). Dodatkowo wskazuje Pan, że nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do wytwarzanych produktów. Pana działalność była/jest/będzie ukierunkowana na nowe odkrycia. Charakter prowadzonej przez Pana działalności wskazuje na jej twórczość – zarówno pod kątem przebiegu procesu wykonywania prac, jak i ich efektów. Efektem prowadzonych prac jest każdorazowo odmienny od poprzednich produkt lub wynik. Pana działalność była/jest/będzie oparta na oryginalnych/nieoczywistych koncepcjach i hipotezach, jest ona działalnością twórczą, nie jest działalnością rutynową, odtwórczą. Każdy wytworzony przez Pana produkt jest od podstaw zaprojektowany przez Pana. Pana działalność była/jest/będzie zaplanowana formalnie i uwzględniona w budżecie. Efektem Pana działalności było/jest/będzie projektowanie i tworzenie produktów i procesów, które – w stosunku do dotychczasowej Pana działalności – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Produkty i procesy w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w Pana ofercie. Pana działalność była/jest/będzie zaplanowana formalnie i uwzględniona w budżecie. Działalność jest systematyczna, przeprowadzana w sposób zaplanowany, przy użyciu zasobów ludzkich i finansowych. W przypadku Pana działalności brak było/jest/będzie pewności co do jej wyniku końcowego. Skutek prowadzonych prac, mających na celu wytworzenie nowych usług/produktów, co do zasady, jest zaplanowany.

Z opisu sprawy wynika więc, że Pana działalność w zakresie opracowywania, projektowania, odtwarzania, modernizacji oraz wytwarzania przyrządów, urządzeń, części maszyn oraz maszyn mieści się w definicji działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ spełnione są następujące cechy:

-działalność ta ma charakter innowacyjny i twórczy,

-obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r. oraz – zgodnie z podanymi przez Pana informacjami – spełnia definicję prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

-podejmowana jest w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując - podejmowana przez Pana działalność w zakresie opracowywania, projektowania, odtwarzania, modernizacji oraz wytwarzania przyrządów, urządzeń, części maszyn oraz maszyn mieści się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych co przy spełnieniu pozostałych warunków uprawnia Pana do skorzystania z tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby stwierdzić, czy przysługuje Panu prawo do skorzystania z odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezbędna jest ocena, czy spełnione są pozostałe warunki konieczne do skorzystania z tego zwolnienia, w tym czy koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2, 2a i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej ,,kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się:

1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

W myśl art. 26e ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

Zgodnie z art. 26e ust. 3 ww. ustawy:

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane  do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 29 czerwca 2018 r.:

Podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

Natomiast, od 30 czerwca 2018 r. ww. art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymał brzmienie:

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Regulacja art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 29 kwietnia 2018 r. stanowi natomiast, że:

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Natomiast, w myśl powyższego przepisu, w brzmieniu obowiązującym od 30 kwietnia 2018 r., który został zmieniony na podstawie art. 27 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej (Dz. U. 2018 r. poz. 650):

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Jednocześnie na podstawie art. 26e ust. 7 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5,  ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Natomiast zgodnie z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych –  w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 26eb ust. 1.

W myśl art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Na podstawie powyższych przepisów stwierdzam, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1)podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2)koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3)koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2, 2a i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

4)podatnik nie uwzględnił kosztów kwalifikowanych w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ww. ustawy,

5)w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

6)podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

7)kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

8)koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały przez niego odliczone od podstawy obliczenia podatku.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że:

1)nie korzystali/korzystają/będą korzystać ze zwolnień od podatku, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a oraz 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

2)wydatki opisane we wniosku stanowią koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,

3)wydatki nie zostały Państwu zwrócone w jakiejkolwiek formie,

4)koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową nie zostały przez Państwa odliczone od podstawy obliczenia podatku,

5)dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzą Państwo księgi rachunkowe,

6)w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyodrębniają Państwo koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe oznacza, że zostały spełnione przesłanki do zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Do rozpatrzenia pozostaje kwestia uznania ponoszonych przez Państwa w związku z działalnością badawczo-rozwojową opisanych we wniosku wydatków za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu – każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z wniosku wynika, że w związku z działalnością badawczo-rozwojową ponoszą Państwo koszty zatrudnienia pracowników oraz składki na ubezpieczenia społeczne od wynagrodzeń w części finansowanej przez Państwa jako płatnika.

Kwestia dotycząca możliwości zaliczenia wynagrodzeń pracowników (tj. osób zatrudnionych na umowy o pracę) do kosztów kwalifikowanych została uregulowana w cytowanym wyżej art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Należności ze stosunku pracy mogą być uznane za koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Przez „ogólny czas pracy pracownika w danym miesiącu” należy rozumieć wyłącznie czas faktycznie przepracowany. Zwracam uwagę, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika, tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy. Powyższe rozumienie przepisu prowadzi do sytuacji, w której każdy składnik wynagrodzenia pracownika, uzyskującego należności z tego tytułu, musi być przeanalizowany pod kątem tego, czy może być uznany za koszt kwalifikowany.

Zwracam też uwagę, że istotne jest, aby pracownicy – (tj. osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę) faktycznie wykonywali zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę bądź inny dokument potwierdza, że w zakresie kompetencji pracownika znajduje się wykonywanie czynności stanowiących realizację działalności badawczo-rozwojowej, pracownik ten musi też faktycznie uczestniczyć w tych pracach. Tylko wówczas ich wynagrodzenia obejmujące ww. koszty pracownicze będą mogły stanowić dla Pana koszt kwalifikowany w całości.

W sytuacji jednak, gdy pracownicy wykonują obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadne jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzeń wypłaconych pracownikom, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Podkreślam, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Można zatem przyjąć, że podatnik korzystający z ulgi – dla celów dowodowych – winien prowadzić ewidencję czasu pracy poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas to wynagrodzenie nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem koszty pracownicze oraz składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez Pana stanowią koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Ponadto stosownie do art. 13 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Wynagrodzenia osób wykonujących usługi na Pana rzecz na podstawie umów cywilnoprawnych wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia w danym miesiącu stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie powyższego przyjmuję zatem, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wynagrodzenia osób wykonujących usługi na Pana rzecz na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia) wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia w danym miesiącu, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – wydatki poniesione na wynagrodzenia pracowników i wynagrodzenia zleceniobiorców oraz sfinansowane przez płatnika składki z tego tytułu w części, w jakiej w danym miesiącu wykonują oni czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej, może Pan uznać za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26 ust. 1 w zw. z art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w celu skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e tej ustawy.

Odnosząc się natomiast do Pana wątpliwości odnośnie do uznania jako koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków na nabycie materiałów i surowców związanych z prowadzonymi projektami badawczo-rozwojowymi, stwierdzam, co następuje.

W myśl powołanego wyżej art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej uznaje się wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zwracam uwagę, że w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach tej ustawy, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji tego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei, w zakresie interpretacji pojęcia „materiały” należy odwołać się do interpretacji tego pojęcia funkcjonującego na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.).

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości:

Materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług, czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.

Konstrukcja art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z poczynionymi powyżej uwagami, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów wszelkich materiałów i surowców, których definicje słownikowe przytoczono powyżej, stanowiących koszty uzyskania przychodów, niezbędnych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli bez takich elementów niemożliwe będzie jej prowadzenie. Innymi słowy – kosztami kwalifikowanymi są wydatki na surowce i materiały, bez których niemożliwe jest nie tylko prowadzenie samych badań, wdrażania różnych procesów w ramach działalności badawczo-rozwojowych, ale również, bez których niemożliwym byłoby wprowadzenie i wykorzystanie odpowiednich narzędzi i oprzyrządowania dla prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach podejmowanej przez Pana działalności mającej stanowić działalność badawczo-rozwojową jako materiały i surowce wykorzystuje Pan pręty i blachy metalowe, profile konstrukcyjne i materiały spawalnicze oraz podzespoły normowane. Również narzędzia skrawające i ostrza skrawające stanowią materiały bezpośrednio związane z prowadzoną przez Pana działalnością badawczo-rozwojową.

Ponadto materiały i surowce, których dotyczy zadane przez Pana pytanie, były/są/będą bezpośrednio związane z prowadzoną przez Pana działalnością badawczo-rozwojową.

Reasumując – wydatki na materiały i surowce opisane we wniosku może Pan uznać za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w celu skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e tej ustawy.

Zatem kosztami kwalifikowanymi będą wydatki na materiały i surowce, bez których niemożliwe byłoby nie tylko wytworzenie jakichś prototypów, prowadzenie samych badań, wdrażania różnych procesów w ramach prac badawczo-rozwojowych, ale również bez których niemożliwe byłoby wprowadzenie i wykorzystanie odpowiednich narzędzi i oprzyrządowania dla prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejną kwestią są Pana wątpliwości odnośnie do uznania jako koszty kwalifikowane wydatków na zakup maszyn oraz odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (…).

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W przypadku odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej przez Pana działalności wskazuję na przepis art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Choć ustawodawca nie użył w tym przepisie sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast w sytuacji, gdy takie składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, działalności podstawowej niezwiązanej z działalnością badawczo-rozwojową, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że na potrzeby podejmowanej działalności badawczo-rozwojowej wykorzystuje Pan następujące środki trwałe: tokarki, frezarki i maszyny pomiarowe. Wyjaśnił Pan również, że od wartości maszyn pomiarowych i konwencjonalnych, których wartość przekroczyła 10.000 zł, dokonywane były opisy amortyzacyjne. Ponadto na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wykorzystuje Pan oprogramowanie, które stanowi wartość niematerialną i prawną. Środki trwałe były/są/będą wykorzystywane do prowadzenia przez Pana działalności badawczo-rozwojowej. Gdy zastosowanie środków trwałych się zmieni, wówczas zaprowadzi Pan ewidencję korzystania z tych maszyn.

Skoro więc środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wskazane w opisie sprawy są wykorzystywane w Pana działalności badawczo-rozwojowej, to odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią koszty kwalifikowane na podstawie art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym – w sytuacji, gdy środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne będą wykorzystywane nie tylko do działalności badawczo-rozwojowej, wówczas winna być prowadzona odrębna (od ewidencji czasu pracy pracowników) ewidencja każdego środka trwałego oraz każdej wartości niematerialnej i prawnej, która wykaże czas pracy tego środka trwałego/tej wartości niematerialnej i prawnej służący działalności badawczo-rozwojowej.

Reasumując – odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (w tym maszyn) oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych do prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej, może Pan uznać za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 1 w zw. z ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w celu skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e tej ustawy.

Zauważam, że część wykorzystywanych przez Pana maszyn stanowiących narzędzia pomiarowe i konwencjonalne jest sprzętem specjalistycznym wykorzystywanym do działalności badawczo-rozwojowej. W związku z tym zaznaczam, co następuje.

Przyjmuje się, że nabycie sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w przypadku którego istnieje możliwość przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Zgodnie bowiem z art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Konstrukcja art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych zakup sprzętu specjalistycznego niebędącego środkiem trwałym, stanowiącego koszty uzyskania przychodów niezbędne w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W tym miejscu zaznaczam, że art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy wprowadzono do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych 1 stycznia 2018 r. i stosuje się go do osiągniętych przychodów i poniesionych kosztów począwszy od pierwszego roku podatkowego i rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2017 r. (patrz ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 2201) o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej – art. 1 pkt 2 lit. a tej ustawy).

Z przepisu tego wynika, że aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny uznać za koszty kwalifikowane, muszą być spełnione następujące warunki:

·sprzęt nie stanowi środka trwałego,

·zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego” oraz

·jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, przyjmuje się, że nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w przypadku którego istnieje możliwość przypisania go do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W związku z brakiem definicji pojęcia sprzętu specjalistycznego na gruncie przepisów podatkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „sprzęt” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie sprzęt oznacza

„1) przedmiot użytkowy

2) przedmioty używane do jakichś prac lub w jakichś okolicznościach” (www.sjp.pwn.pl).

Pojęcie „specjalistyczny” wg Słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego oznacza „związany z pewną specjalnością; dotyczący specjalisty lub specjalizacji; specjalny”.

Reasumując – wydatki na sprzęt specjalistyczny w postaci maszyn pomiarowych oraz konwencjonalnych wykorzystywanych bezpośrednio w prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej można uznać koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w celu skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e tej ustawy.

Pana wątpliwości budzi również kwestia, czy w przypadku, gdy Organ uzna wydatki związane z wynagrodzeniem pracowników za kwalifikowane koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową, to czy może Pan zastosować limit 200% odliczenia kosztów, o którym mowa w art. 26e ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od 1 stycznia 2022 roku.

Stosownie do art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Zauważam, że – jak Pan wskazał – nie jest Pan podatnikiem posiadającym status centrum badawczo-rozwojowego. Nie jest Pan zatem podatnikiem, o którym mowa w art. 26e ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym nie mają do Pana zastosowania limity wskazane w art. 26e ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tylko limity wskazane w ust. 3 tego przepisu.

W związku z tym może Pan odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej 200% kosztów wynagrodzeń pracowników ponoszonych przez Pana na działalność badawczo-rozwojową – jako kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zgodnie z art. 26e ust. 7 pkt 3 ww. ustawy. Przy czym zaznaczam, że odliczenie następuje od podstawy obliczenia podatku, a nie – jak Pan wskazał – od przychodu.

Resumując – w odniesieniu do kosztów wynagrodzeń pracowników ponoszonych przez Pana na działalność badawczo-rozwojową jako kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – może Pan zastosować limit 200% odliczenia, o którym mowa w art. 26e ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy pytań nr 1-3. Natomiast wniosek w zakresie pytania nr 4 został rozpatrzony odrębnym pismem.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Ponadto wskazuję, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości tej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00