Interpretacja indywidualna z dnia 26 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.230.2023.2.RK

CIT - dotyczy momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia z tytułu prokury samoistnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wynagrodzenia prokurenta, wypłaconego już za kwiecień 2023 r. oraz wypłacanego w kolejnych miesiącach.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 czerwca 2023 r. (wpływ 21 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej jako: Spółka) posiada siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. W zakresie działalności ujętej w KRS widnieje działalność agentów zajmujących się (...). Aktualnie Spółka uzyskuje przychody z tytułu zawartej umowy o współpracy z inną spółką, na podstawie której Spółka oddała do korzystania naczepy do gazu LPG oraz zbiorniki na gaz - będące własnością Spółki.

Udziałowcami Spółki są T.T. i jego małżonka L.T. T.T. jest jednocześnie prezesem zarządu spółki a zarząd jest jednoosobowy.

W dniu 6 kwietnia 2022 r. prezes zarządu ustanowił prokurę samoistną dla L.T. obejmującą umocowanie do dokonywania czynności sądowych i pozasądowych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa Spółki, z wyłączeniem czynności zbycia przedsiębiorstwa Spółki, dokonywania czynności prawnej, na podstawie której następuje oddanie go do czasowego korzystania oraz zbywania i obciążania nieruchomości Spółki. Uchwałą zarządu Spółki przyznano L.T., ustanowionej prokurentem samoistnym, wynagrodzenie miesięczne z tytułu wykonywania prokury samoistnej. Pierwsze wynagrodzenie zostało wypłacone za kwiecień 2023 r. W kolejnych miesiącach będzie wypłacane miesiące (winno być: wynagrodzenie) za kolejne miesiące wykonywania przez LT prokury samoistnej. Udzielenie prokury samoistnej zostało zgłoszone do rejestru przedsiębiorców.

T.T. ma obecnie miejsce zamieszkania na terytorium Polski i na bieżąco kieruje działalnością Spółki. L.T. ma miejsce zamieszkania na terytorium Wielkiej Brytanii i przyjeżdża do Polski okazjonalnie, gdy zachodzi taka potrzeba.

Wynagrodzenie wypłacone L.T. za kwiecień z tytułu wykonywania prokury samoistnej zostało zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w momencie jego wypłacenia.

W kolejnych miesiącach Spółka będzie wypłacała wynagrodzenie dla L.T. z tytułu wykonywania prokury samoistnej i planuje zaliczać wypłacane wynagrodzenie do kosztów uzyskania przychodów Spółki w podatku dochodowym od osób prawnych każdorazowo w dacie wypłaty wynagrodzenia.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wynagrodzenie wypłacone za miesiąc kwiecień 2023 r. oraz wypłacane w kolejnych miesiącach z tytułu wykonywania prokury samoistnej przez udziałowca Spółki (LT) jest ustalone i będzie ustalone w przyszłości na warunkach rynkowych, to jest na warunkach, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Pytania

1)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że wynagrodzenie wypłacone za kwiecień 2023 r. z tytułu wykonywania przez L.T. prokury samoistnej stanowiło dla Spółki koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w dacie wypłaty tego wynagrodzenia?

2)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że wynagrodzenie, które będzie wypłacane L.T. w kolejnych miesiącach po doręczeniu Spółce interpretacji indywidualnej z tytułu wykonywania przez L.T. prokury samoistniej będzie stanowiło dla Spółki koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych każdorazowo w dacie wypłaty tego wynagrodzenia?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Spółki wynagrodzenie wypłacone za kwiecień 2023 r. z tytułu wykonywania przez L.T. prokury samoistnej stanowiło dla Spółki koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w dacie wypłaty tego wynagrodzenia.

Stosownie do art. 109¹ § 1 k.c., prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Prokura powinna być pod rygorem nieważności udzielona na piśmie. Przepisu art. 99 § 1 nie stosuje się (art. 109² § 1 k.c.). Prokurentem może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych (art. 109² § 2 k.c.). Zgodnie natomiast z art. 109⁸ § 1 k.c., udzielenie i wygaśnięcie prokury przedsiębiorca powinien zgłosić do rejestru przedsiębiorców. Z powyższych przepisów wynika, iż prokura jest szczególnym rodzajem pełnomocnictwa, w którym przedsiębiorca upoważnia inną osobę fizyczną do dokonywania w jego imieniu określonych czynności związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem. Przy czym przepisy nie określają czy za wykonywane czynności prokurentowi należy się wynagrodzenie. Stwierdzić zatem należy, iż możliwość ustalenia wysokości wynagrodzenia należnego prokurentowi z tytułu wykonywania przez niego czynności, a także jego wysokość zależy od woli stron.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm. - dalej: Ustawa), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy. Zatem podstawową cechą kosztu podatkowego jest związek tego kosztu z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów). Ponoszony koszt nie może być kosztem wymienionym na tzw. liście kosztów negatywnych, zawartej w art. 16 Ustawy. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 Ustawy, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zdaniem Spółki wynagrodzenie za kwiecień wypłacone L.T. z tytułu wykonywania prokury samoistnej dotyczyło całokształtu prowadzonej działalności Spółki i nie zostało wymienione w art. 16 ust. 1 Ustawy i służyło zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. W sytuacji zatem, gdy zarząd Spółki jest jednoosobowy, wynagrodzenie dla osoby wykonującej prokurę samoistną było dla Spółki wydatkiem na zabezpieczenie dalszego jej funkcjonowania i zachowania możliwości podejmowania czynności prawnych w sytuacji gdyby nie mógł tego uczynić prezes zarządu (czy to z powodu urlopu czy zdarzeń losowych, choroby a nawet śmierci prezesa zarządu).

Ze względu na to, że wydatek Spółki z tytułu wynagrodzenia wypłaconego L.T. jako prokurentowi samoistnemu był wydatkiem innym niż bezpośrednio związany z przychodami Spółki, to na zasadzie art. 15 ust. 4d Ustawy wydatek ten podlegał zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie wypłaty wynagrodzenia za kwiecień 2023 r., co nastąpiło w kwietniu 2023 r. Prawidłowość stanowiska Spółki potwierdzają dwie przykładowe interpretacje:

• z dnia 28 lipca 2015 r., nr ITPB3/4510-201/15/JG, opartej na przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W interpretacji tej organ podatkowy stwierdził, że " (...) Koszty wynagrodzenia w związku z udzieleniem prokury akcjonariuszowi co prawda nie mają bezpośredniego przełożenia na konkretne przychody, ale jako że dotyczą całokształtu prowadzonej działalności i nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy w świetle (...) art. 15 ust. 1, co do zasady stanowią u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu".
• z dnia 13 lutego 2018 r., nr 0115-KDIT3.4011.18.2018.1.JŁ wydanej na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ale także potwierdzającej możliwość zaliczenia wynagrodzenia prokurenta do kosztów uzyskania przychodów spółki (w interpretacji chodziło o spółkę komandytową).

Ad 2

Zdaniem Spółki wynagrodzenie, które będzie wypłacane L.T. w kolejnych miesiącach po doręczeniu Spółce interpretacji indywidualnej z tytułu wykonywania przez LT prokury samoistnej będzie stanowiło dla Spółki koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych każdorazowo w dacie wypłaty tego wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy. Zatem podstawową cechą kosztu podatkowego jest związek tego kosztu z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów). Ponoszony koszt nie może być kosztem wymienionym na tzw. liście kosztów negatywnych, zawartej w art. 16 Ustawy. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 Ustawy, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Zdaniem Spółki wynagrodzenie, które będzie wypłacane L.T. z tytułu wykonywania prokury samoistnej w kolejnych miesiącach po otrzymaniu interpretacji indywidualnej dotyczyć będzie całokształtu prowadzonej działalności Spółki, wynagrodzenie takie nie jest wymienione w art. 16 ust. 1 Ustawy i będzie służyć zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów Spółki. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła.

W sytuacji zatem, gdy zarząd Spółki jest jednoosobowy, wynagrodzenie dla osoby wykonującej prokurę samoistną będzie właśnie dla Spółki wydatkiem na zabezpieczenie dalszego jej funkcjonowania i zachowania możliwości podejmowania czynności prawnych w sytuacji gdyby nie mógł tego uczynić prezes zarządu (czy to z powodu urlopu czy zdarzeń losowych, choroby a nawet śmierci prezesa zarządu). Ze względu na to, że wydatek Spółki z tytułu wynagrodzenia wypłacanego LT jako prokurentowi samoistnemu będzie wydatkiem innym niż bezpośrednio związany z przychodami Spółki, to na zasadzie art. 15 ust. 4d Ustawy wydatek ten podlegał zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie wypłaty wynagrodzenia za dany miesiąc.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy oraz nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że udziałowcami Spółki są T.T. i jego małżonka L.T. T.T. jest jednocześnie prezesem zarządu Spółki a zarząd jest jednoosobowy.

W dniu 6 kwietnia 2022 r. prezes zarządu ustanowił prokurę samoistną dla L.T. obejmującą umocowanie do dokonywania czynności sądowych i pozasądowych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa Spółki, z wyłączeniem czynności zbycia przedsiębiorstwa Spółki, dokonywania czynności prawnej, na podstawie której następuje oddanie go do czasowego korzystania oraz zbywania i obciążania nieruchomości Spółki. Uchwałą zarządu Spółki przyznano L.T., ustanowionej prokurentem samoistnym, wynagrodzenie miesięczne z tytułu wykonywania prokury samoistnej. Pierwsze wynagrodzenie zostało wypłacone za kwiecień 2023 r. W kolejnych miesiącach będzie wypłacane wynagrodzenie za kolejne miesiące wykonywania przez L.T. prokury samoistnej. Udzielenie prokury samoistnej zostało zgłoszone do rejestru przedsiębiorców.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia momentu zaliczenia do kosztów podatkowych wynagrodzenia z tytułu wykonywania prokury, wypłaconego już za kwiecień 2023 r. oraz, które będzie wypłacane w kolejnych miesiącach.

Instytucja prokury uregulowana została w art. 109¹ § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.) i należy do pełnomocnictw szczególnego rodzaju. Zgodnie z tym przepisem:

Prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Zatem, prokura jest to pełnomocnictwo udzielane przez przedsiębiorcę podlegającego wpisowi do rejestru przedsiębiorców w zakresie czynności związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Innymi słowy, jest formą (postacią) umocowania do działania w cudzym imieniu, opartą na oświadczeniu reprezentowanego.

Kierując się kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), różnicując moment ich potrącalności (art. 15 ust. 4, 4b-4e ustawy o CIT).

Do kategorii kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami należą takie wydatki, których poniesienie ma bezpośrednio na celu uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy o CIT,

koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT,

za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Koszty te jednak są związane z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczyniają się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Zauważyć należy, że wskazane przez Państwa w opisie sprawy koszty wynagrodzenia ponoszone w związku z udzieleniem prokury, co prawda nie mają bezpośredniego przełożenia na konkretne przychody Spółki, ale jako że dotyczą całokształtu prowadzonej działalności i nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy w świetle cytowanego art. 15 ust. 1 co do zasady stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki.

Jednakże z uwagi na fakt, że w analizowanym przypadku prokurent jest jednocześnie udziałowcem Spółki, ocena prawna przedmiotowych wydatków wymaga odniesienia się do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz wspólników lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego.

Zatem w dyspozycji ww. przepisu mieszczą się sytuacje, gdy Spółka wykonuje świadczenie na rzecz swojego wspólnika, nie otrzymując w zamian żadnego świadczenia wzajemnego. Nie znajdzie on natomiast zastosowania w przypadku, gdy świadczenia wypłacane na rzecz udziałowca dotyczą pełnienia funkcji w organie zarządzającym. Odpowiada im wówczas wykonywanie przez tą osobę określonych czynności na rzecz Spółki, co wyklucza możliwość uznania tych świadczeń za mające charakter jednostronny.

W analizowanej sprawie nie można mówić o świadczeniu jednostronnym, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT, bowiem w przedstawionym opisie sprawy świadczeniu Spółki na rzecz jej udziałowca w postaci wypłaty wynagrodzenia odpowiada jego wzajemne świadczenie na rzecz Spółki w postaci wykonywania przez niego określonych czynności prawnych wynikających z udzielonej prokury.

Mając powyższe na względzie, należy wskazać, że wypłacane wynagrodzenie za wykonywanie prokury samoistnej stanowi wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zatem, świadczenie pieniężne przyznane i wypłacane prokurentowi na mocy uchwały zarządu stanowi koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, ponoszone jednorazowo w dacie wypłaty tego świadczenia.

Wobec powyższego, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, stwierdzajacym, że wynagrodzenie wypłacone za kwiecień 2023 r. z tytułu wykonywania przez udziałowca prokury samoistnej stanowiło dla Spółki koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w dacie wypłaty tego wynagrodzenia, jak również wynagrodzenie z tego tytułu, wypłacane w kolejnych miesiącach będzie stanowiło dla Spółki koszt uzyskania przychodów każdorazowo w dacie wypłaty tego wynagrodzenia.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).