Interpretacja indywidualna z dnia 23 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.434.2023.1.GG

Obowiązki płatnika w zakresie zastosowania 50 % kosztów uzyskania przychodów z tytułu działalności twórczej na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy PIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie pytania nr 2 wniosku jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z wypłatą wynagrodzenia Grafikom. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 czerwca 2023 r. (data wpływu 9 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą obejmującą między innymi import, dystrybucję i sprzedaż detaliczną w prowadzonej przez siebie sieci sklepów (a także online) towarów, w tym przede wszystkim odzież, obuwie, dekoracje wnętrz, sprzęt gospodarstwa domowego, gry i zabawki. Z uwagi na rodzaj prowadzonej działalności, w celu poszerzania katalogu produktów oraz dopasowania oferowanych produktów do aktualnych oraz przyszłych trendów i preferencji konsumentów Wnioskodawca zatrudnia pracowników wykonujących w sposób ciągły działalność twórczą na stanowiskach Menedżer ds. wzornictwa (ang. Graphic & Design Manager) oraz Grafik (ang. Graphic Designer).

Menedżer ds. wzornictwa i Graficy (w dalszej części razem, jako „Pracownicy Kreatywni”) tworzą odpowiednio utwory plastyczne i wzory przemysłowe, do których prawa majątkowe są przenoszone na Wnioskodawcę na podstawie umowy o pracę. W swojej pracy wykorzystują głównie programy graficzne oraz programy do projektowania, a jej rezultaty zapisują zwykle w postaci cyfrowej.

Celem adekwatnego do charakteru pracy określenia zasad wynagradzania Pracowników Kreatywnych, Wnioskodawca zamierza zmodyfikować ich umowy o pracę, w taki sposób, że wynagrodzenie pracowników zostanie podzielone na dwie części. Pierwszą z nich będzie stanowić wynagrodzenie za wykonywanie obowiązków pracowniczych, a drugą honorarium autorskie za przeniesienie na Wnioskodawcę:

1)w przypadku Menedżera ds. wzornictwa - majątkowych praw autorskich do utworów lub

2)w przypadku Grafików - praw własności wzorów przemysłowych.

Wysokość honorarium autorskiego poszczególnych Pracowników Kreatywnych zostanie określona w ich umowach o pracę, jako stały procent wynagrodzenia za pracę. Honorarium autorskie zostanie umownie wyodrębnione od innych składników ich wynagrodzenia.

Stosowanie 50 % KUP będzie każdorazowo poprzedzone weryfikacją, czy pracownik przeniósł na Wnioskodawcę majątkowe prawa autorskie do utworów lub prawa własności wzorów przemysłowych. W tym celu Wnioskodawca stworzy wydzielone repozytorium, w którym Pracownicy Kreatywni wykonujący pracę twórczą zapisywać będą na bieżąco wszystkie jej rezultaty.

Weryfikacja będzie prowadzona na podstawie raportów, które każdy z Pracowników Kreatywnych będzie zobowiązany sporządzić w terminie maksymalnie do 5 dnia następnego miesiąca. Dopiero po pozytywnej weryfikacji raportu sporządzonego przez danego pracownika Dział płac Wnioskodawcy otrzyma polecenie zastosowania do wynagrodzenia pracownika, na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 1 i pkt 3 oraz art. 22 ust. 9b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., UPDOF), 50 % kosztów uzyskania przychodów („50 % KUP”).

Jeżeli w wyniku weryfikacji okaże się, że w danym miesiącu Pracownik Kreatywny nie stworzył żadnej pracy dającej podstawę do zastosowania 50 % KUP, Wnioskodawca nie zastosuje tych kosztów przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy.

W uzupełnieniu wniosku stwierdzili Państwo, że we wniosku został przedstawiony stan przyszły dotyczący pracowników zatrudnionych na dwóch stanowiskach: Menedżera ds. wzornictwa oraz Grafika.

W ocenie Wnioskodawcy, Menedżer ds. wzornictwa wykonuje działalność twórczą dającą podstawę do wypłacania mu honorarium autorskiego podlegającego 50 % kosztom uzyskania przychodów z tytułu przenoszenia na Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do utworów jego autorstwa, podczas gdy w przypadku Grafików, ww. koszty mogą być zastosowane do wynagrodzenia za przeniesienie praw własności wzorów przemysłowych.

Pracownicy, o których mowa w złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w świetle art. 3 ust. 1 w związku za ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Menedżer ds. wzornictwa, który ma otrzymywać honorarium za nabycie praw autorskich do utworów jest twórcą dzieł podlegających ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 324 ze zm.).

W wyniku umowy o pracę zawartej z Menedżerem ds. wzornictwa, mającym otrzymywać honorarium za nabycie praw autorskich, powstają utwory na gruncie art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Pracownicy zatrudnieni na stanowisku Grafik, mający otrzymywać honorarium za przeniesienie prawa własności wzoru przemysłowego będą twórcami wzorów przemysłowych w rozumieniu art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2021 r. poz. 324 ze zm.).

Prace wykonywane przez pracownika zatrudnionego na stanowisku Menedżera ds. wzornictwa posiadają charakter twórczy związany z działalnością wskazaną w art. 22 ust. 9b pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Konkretnie, jest to działalność twórcza w zakresie sztuk plastycznych, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania Wnioskodawcy

1.Czy w świetle przedstawionego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie uprawniony do stosowania 50 % KUP, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 UPDOF do honorarium wypłacanego Menedżerowi ds. wzornictwa za nabycie praw autorskich do utworów jego autorstwa stanowiących utwory plastyczne w rozumieniu art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: UPAPP)?

2.Czy w świetle przedstawionego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie uprawniony do stosowania 50 % KUP, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1 UPDOF do honorarium wypłacanego Grafikom za przeniesienie prawa własności wzoru przemysłowego w rozumieniu art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (dalej: „UPWP”)?

Niniejsza interpretacja dotyczy udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2 wniosku, natomiast w zakresie pytania nr 1 wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 2

W świetle przedstawionego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania 50 % KUP, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1 UPDOF do honorarium wypłacanego Grafikom za przeniesienie prawa własności wzorów przemysłowych w rozumieniu art. 102 ust. 1 UPWP.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 1 UPAPP, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1)wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2)plastyczne;

3)fotograficzne;

4)lutnicze;

5)wzornictwa przemysłowego;

6)architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne:

7)muzyczne i słowno-muzyczne;

8)sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9)audiowizualne (w tym filmowe).

Zgodnie z art. 22 ust. 9 UPDOF, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się:

1. z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego - w wysokości 50 % uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
2. z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną - w wysokości 50 % uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
3. z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50 % uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3 UPDOF nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 tej ustawy.

Jednocześnie, zgodnie z art. 22 ust. 9b UPDOF, przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:

1. działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
2. działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;
3. produkcji audialnej i audiowizualnej;
4. działalności publicystycznej;
5. działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;
6. działalności konserwatorskiej;
7. prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 oraz z 2020 r. poz. 288), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;
8. działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

UPAPP i UPDOF nie definiują pojęć „utwór plastyczny” ani „działalność twórcza w zakresie sztuk plastycznych”, ani też nie odsyłają w celu wyjaśnienia ich znaczenia do innych przepisów prawa.

Zdaniem Wnioskodawcy, poszukując znaczenia tych pojęć, należy odnieść się do języka powszechnego.

Zgodnie z definicjami słownikowymi, sztuki plastyczne to dziedzina twórczości artystycznej, z którą wiążą się dzieła sztuki doznawane wizualnie, mające charakter płaszczyznowy (wytwory malarstwa, rysunku i grafiki) i trójwymiarowy (wytwory architektury, rzeźby i rzemiosła artystycznego).

Działalność twórcza natomiast stanowi przeciwieństwo pracy o charakterze technicznym, polegającej na wykonywaniu czynności wymagających jedynie posiadanie pewnej wiedzy i biegłości w posługiwaniu się określonymi narzędziami lub technologiami. Cechą pracy technicznej jest przewidywalność i powtarzalność rezultatu. Natomiast działalność twórcza prowadzi do rezultatu stanowiącego projekcję wyobraźni autora, a nie jedynie wynik zastosowania określonej wiedzy, umiejętności czy technologii. W tym ujęciu praca twórcza ma charakter subiektywny.

W związku z postępem technologicznym, wykorzystanie programów komputerowych przy tworzeniu prac plastycznych jest powszechne, a grafika komputerowa jest coraz częściej uważana za autonomiczną dyscyplinę artystyczną. Nie korzysta ona z klasycznych technik przypisanych konkretnym dyscyplinom plastycznym i posiada własne środki ekspresji i narzędzia. Prace plastyczne stworzone przy zastosowaniu oprogramowania, nawet jeżeli podobne do prac wykonanych technikami klasycznymi, powstają dzięki możliwościom graficznym narzędzi komputerowych (zarówno sprzętowych jak i programistycznych). Komputer stanowi jedynie narzędzie umożliwiające wzbogacenie indywidualnych zdolności twórczych artysty, który korzysta ze zdobyczy współczesnej techniki w procesie twórczym. Stąd akt twórczy w tej dziedzinie wymaga czynnika ludzkiego (autora) uzupełnionego możliwościami graficznymi komputera. Wykorzystanie komputera pozwala na istotne skrócenie czasu procesu twórczego oraz - co nie mniej istotne - wycofywanie dokonanych czynności (często niemożliwe w klasycznych sztukach plastycznych). Zastąpienie pędzla czy rysika myszką lub tabletem pozwala na swobodny wybór koloru, kreski ograniczony jedynie paletą oferowaną przez oprogramowanie, z którego korzysta twórca (a nie dostępem do fizycznego narzędzia).

Menedżer ds. wzornictwa tworzy indywidualne, oryginalne prace, do których zaliczają się przede wszystkim prace plastyczne przedstawiające trendy, które jego zdaniem powinny zostać zrealizowane w kolekcjach produktów Wnioskodawcy w nadchodzących sezonach. Wśród tych prac dominują moodboardy i styleboardy. Zadaniem tych pierwszych jest przekazanie ogólnej koncepcji dotyczącej przyszłych produktów za pomocą wyselekcjonowanych obrazów, które najlepiej oddają zamysł twórczy autora. Ten ogólny zamysł jest następnie rozwijany na styleboardach stanowiących już pewne ukonkretnienie ogólnej koncepcji stworzonej przez Menedżera ds. wzornictwa, tym razem w postaci przedstawienia zarysu pomysłów na konkretne, przyszłe produkty. Oprócz tego Menedżer ds. wzornictwa tworzy także palety kolorów, które będą kolorami dominującymi w nowych kolekcjach.

W ocenie Wnioskodawcy, prace plastyczne tworzone przez Menedżera ds. wzornictwa są oryginalnymi i indywidualnymi rezultatami jego kreatywności i stanowią utwory w rozumieniu art 1 UPAPP.

Z kolei Graficy mają za zadanie stworzenie projektów konkretnych produktów m.in. elementów odzieży, dekoracji wnętrz, czy obuwia, które następnie są produkowane na zlecenie Wnioskodawcy i sprzedawane w sieci jego sklepów lub online, inspiracją dla Grafików są rezultaty pracy Menedżera ds. wzornictwa. Jednak swoboda twórcza Grafików nie jest ograniczona do realizacji koncepcji Menedżera ds. wzornictwa (ustalonej w stworzonych przez niego utworach), ale stanowi ich twórcze, oryginalne rozwinięcie przybierające kształt konkretnych produktów.

Projekty produktów tworzonych przez Grafików z całą pewnością mają charakter twórczy i indywidualny. Celem Wnioskodawcy jest bowiem posiadanie atrakcyjnej dla klientów, oryginalnej i wyróżniającej się na rynku palety produktów. Zadaniem Pracowników Kreatywnych, w tym Grafików, jest stworzenie takich produktów, które z oczywistych powodów nie mogą kopiować produktów konkurencyjnych. Jednocześnie, każdego roku Wnioskodawca przygotowuje szereg nowych kolekcji, które są inne od poprzednich, a ich przygotowanie wymaga stworzenia wielu projektów, z których tylko część zostanie przyjęta i będzie stanowić element danej kolekcji. Stąd liczba projektów tworzonych przez poszczególnych Grafików jest bardzo duża.

Zgodnie art. 102 ust. UPWP, wzorem przemysłowym jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, strukturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację.

Wzór przemysłowy musi być nowy i wykazywać cechy indywidualnego charakteru, który jest „mierzony” ogólnym wrażeniem, jakie wzór wywołuje na tzw. zorientowanym użytkowniku, przy czym - co wynika z normatywnej definicji wzoru przemysłowego i co stanowi o jego istocie - wrażenie to budują cechy nadające wytworowi konkretną, widoczną postać. Przy ocenie indywidualnego charakteru wzoru przemysłowego bierze się pod uwagę zakres swobody twórczej przy opracowywaniu wzoru.

Wzór przemysłowy nie wymaga rejestracji dla uzyskania ochrony. Oczywiście, przed wprowadzeniem go na rynek, może zostać zarejestrowany w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), co skutkuje uzyskaniem statusu zarejestrowanego wzoru wspólnotowego (ZWW), ale może także zostać wprowadzony bezpośrednio do obiegu handlowego bez rejestracji na prawach niezarejestrowanego wzoru wspólnotowego (NWW).

Zdaniem Wnioskodawcy, część projektów tworzonych w ramach stosunku pracy przez Grafików stanowi wzory przemysłowe w rozumieniu UPWP. Umowy o pracę zawarte z Grafikami będą przewidywały, że przenoszą oni na Wnioskodawcę prawa własności wzorów przemysłowych stworzonych w wyniku wykonywania przez nich obowiązków ze stosunku pracy.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, uzasadnione będzie stosowanie 50 % KUP do honorarium autorskiego wypłacanego Menedżerowi ds. wzornictwa oraz Grafikom.

Jednocześnie, Wnioskodawca potwierdza, że jest Mu znana interpretacja ogólna nr DD3.8201.1.2018 w sprawie zastosowania 50 % kosztów uzyskania przychodów do honorarium autorskiego wydana 15 września 2020 r. przez Ministra Finansów („Interpretacja Ogólna”) i wynikające z niej warunki, które muszą zostać spełnione, by 50 % KUP mogły zostać zastosowane, tzn.:

1. powstanie w ramach stosunku pracy utworu będącego przedmiotem prawa autorskiego,
2. dysponowanie obiektywnymi dowodami potwierdzającymi stworzenie przez pracownika utworu będącego przedmiotem prawa autorskiego; przy czym dowodem może być oświadczenie pracodawcy i pracownika stwierdzające, że została wykonana praca twórcza, jeżeli określa, jaki utwór powstał,
3. wyraźne wyodrębnienie honorarium autorskiego od innych składników wynagrodzenia twórcy.

Wnioskodawca chciałby jednak mieć pewność, że opisany poniżej sposób rejestrowania rezultatów pracy twórczej Menedżera ds. wzornictwa oraz ich weryfikacji może zostać zakwalifikowany jako „dysponowanie obiektywnymi dowodami potwierdzającymi stworzenie przez pracownika utworu będącego przedmiotem prawa autorskiego”.

Ponadto Wnioskodawca zauważa, że Interpretacja Ogólna nie wspomina o stosowaniu 50 % KUP do przychodów z tytułu przeniesienia praw do wzorów przemysłowych, choć jednocześnie, w Jego ocenie, może stanowić pewien wzorzec dla płatników i podatników, którzy chcieliby z tego uprawnienia skorzystać.

Również z tego powodu Wnioskodawca chciałby uzyskać potwierdzenie, że ujednolicony sposób rejestrowania rezultatów pracy twórczej, który zamierza wprowadzić dla Pracowników Kreatywnych, w tym też Grafików, pozwoli na zgodne z przepisami stosowanie 50 % KUP.

Wnioskodawca zamierza bowiem wprowadzić wewnętrzny regulamin nakładający na Pracowników Kreatywnych obowiązek zapisywania rezultatów działalności twórczej w postaci utworów lub wzorów przemysłowych w specjalnie stworzonym repozytorium elektronicznym.

Na podstawie prac zapisanych w repozytorium tworzone będą comiesięczne indywidualne raporty, które w terminie maksymalnie do 5 dnia następnego miesiąca, będą przedstawiane przez Pracowników Kreatywnych do weryfikacji osobie wskazanej przez Wnioskodawcę. Raporty będą zawierały listę prac stworzonych przez danego pracownika oraz odnośniki (linki) do poszczególnych prac w repozytorium.

Weryfikacja będzie polegać na sprawdzeniu, czy rezultat pracy twórczej został rzeczywiście zapisany w repozytorium oraz czy posiada cechy pozwalające uznać go za utwór lub wzór przemysłowy w rozumieniu odpowiednio UPAPP lub UPWP. W toku weryfikacji Pracownicy Kreatywni będą zobowiązani do udzielania odpowiedzi na pytania osoby kontrolującej ich prace.

Dopiero po pozytywnej weryfikacji raportu sporządzonego przez danego pracownika Dział płac Wnioskodawcy otrzyma polecenie zastosowania 50 % KUP do jego wynagrodzenia za dany miesiąc.

Jeżeli pracownik nie przedstawi raportu albo nie zostanie on pozytywnie zweryfikowany, Wnioskodawca nie zastosuje 50 % KUP przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy pobieranej z wynagrodzenia danego pracownika.

Raporty oraz repozytorium zawierające utwory i wzory przemysłowe stworzone przez pracowników kreatywnych będą przechowywane przez Wnioskodawcę przez okres nie krótszy niż okres przedawnienia zobowiązań podatkowych pracowników kreatywnych obliczonych z zastosowaniem 50 % KUP.

Wnioskodawca uważa, że prowadzenie weryfikacji według powyższych zasad zapewni, że spełnione będą warunki 1) i 2) stosowania 50 % KUP wynikające z Interpretacji Ogólnej.

Co do warunku 3) zostanie on zrealizowany w ten sposób, że wynagrodzenie Pracowników Kreatywnych zostanie podzielone na dwie części. Pierwszą część wynagrodzenia stanowić będzie wynagrodzenie za wykonywanie obowiązków pracowniczych, a drugą - honorarium autorskie za przeniesienie na Wnioskodawcę praw autorskich do utworów albo prawa własności wzoru przemysłowego.

Przepisy prawa podatkowego ani UPAPP nie regulują kwestii ustalenia wysokości honorarium autorskiego. Interpretacja Ogólna stanowi natomiast wprost, że ustalenie wysokości honorarium leży w zakresie swobody kontraktowej stron umowy (stosunku pracy, umowy cywilnoprawnej). Minister Finansów nie wskazał także sposobu określenia wysokości honorarium i ograniczył się w tym przedmiocie do stwierdzenia, że „umowa może wprost wskazywać kwotę honorarium lub przewidywać zasadę procentowego określania honorarium w stosunku do ogólnej kwoty wynagrodzenia, z tym, że honorarium musi być powiązane z konkretnym utworem (czy utworami określonymi rodzajowo)”.

W związku z tym, Wnioskodawca zamierza określić wysokość honorarium autorskiego należnego Pracownikom Kreatywnym, jako pewien ułamek (procent) ich całkowitego wynagrodzenia zapewniając jednocześnie, że wypłata honorarium będzie w każdym przypadku powiązana z nabyciem przez praw do konkretnych utworów lub wzorów przemysłowych.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca uważa, że:

1)w świetle przedstawionego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego, jest uprawniony do stosowania 50% KUP, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 UPDOF do honorarium wypłacanego Menedżerowi ds. wzornictwa za nabycie praw autorskich do utworów jego autorstwa stanowiących utwory plastyczne i w rozumieniu art. art. 1 ust. 1 i 2 UPAPP;

2)w świetle przedstawionego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego, jest uprawniony do stosowania 50% KUP, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1 UPDOF do honorarium wypłacanego Grafikom za przeniesienie na Wnioskodawcę prawa własności wzorów przemysłowych w rozumieniu art. 102 ust 1 UPWP.

W uzupełnieniu wniosku w zakresie własnego stanowiska do pytania nr 2 Wnioskodawca stwierdził, że w świetle przedstawionego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego, będzie uprawniony do stosowania 50% KUP, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1 UPDOF do honorarium wypłacanego Grafikom za przeniesienie prawa własności wzorów przemysłowych w rozumieniu art. 102 ust. 1 UPWP.

Ocena stanowiska

Stanowisko w zakresie pytania nr 2 wniosku, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawodawca zobowiązał płatnika do poboru zaliczek w prawidłowej wysokości, tj. od dochodu ustalonego zgodnie z regułami określonymi w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), a więc z uwzględnieniem kosztów w takiej wysokości, w jakiej ustawodawca w danych okolicznościach przewidział. Tym samym, jeśli zgodnie z uregulowaniami wskazanej ustawy pracownikowi mogą być uwzględnione 50% koszty uzyskania przychodu, to płatnik winien takie koszty zastosować.

Koszty uzyskania przychodów są uregulowane w przepisach Rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 1:

Przy czym - stosownie do art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu do przychodów uzyskanych z tytułu honorarium wypłacanego Grafikom za przeniesienie prawa własności wzorów przemysłowych należy wskazać, że zgodnie z cytowanym wcześniej art. 22 ust. 9 pkt 1, 50% koszty uzyskania przychodu mogą przysługiwać twórcom z tytułu przeniesienia prawa własności wzoru przemysłowego.

W myśl art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 1, takich jak „twórca”, „wzór przemysłowy”, zatem należy odnieść się w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć Ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jak również Ustawę o prawie własności przemysłowej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509):

W rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Co do zasady, twórcom utworów, objętych ochroną prawa autorskiego przysługuje wyłączność do tychże praw.

Dla uzyskania przychodu z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami konieczne jest spełnienie dwóch przesłanek:

-po pierwsze konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu,

-po drugie zaś konieczne jest osiągnięcie przychodu w postaci wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego, bezpośrednio powiązanego z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzania nimi.

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 324 ze zm.):

Zgodnie z art. 102 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy:

Z kolei w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Natomiast art. 11 ust. 2 tej ustawy stanowi, że:

Stosownie do treści art. 11 ust. 3 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Zgodnie z art. 11 ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 20 ww. ustawy:

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Zatem, aby możliwe było zastosowanie 50 % kosztów uzyskania przychodu, warunkiem koniecznym jest, aby pracownik w ramach działalności twórczej w zakresie wzornictwa przemysłowego stworzył wzór przemysłowy, czyli aby wynik jego działań nosił cechy indywidualnej twórczości oraz pracownik dokonał rozporządzania prawami albo skorzystał ze swoich praw.

Wynagrodzenie uzyskane z tytułu przeniesienia prawa własności przemysłowej do wzoru przemysłowego w rozumieniu art. 102 ustawy Prawo własności przemysłowej może stanowić honorarium autorskie, do którego przysługują 50% koszty uzyskania przychodów. Dla potraktowania wynagrodzenia, jako honorarium i dla zastosowania wobec niego 50% kosztów uzyskania przychodów niezbędne jest:

• powstanie wzoru przemysłowego będącego przedmiotem prawa własności przemysłowej,
• dysponowanie obiektywnymi dowodami potwierdzającymi powstanie tego wzoru przemysłowego,
• wyraźne wyodrębnienie honorarium od innych składników wynagrodzenia.

Z opisanego przez Państwa zdarzenia przyszłego wynika, że:

• Graficy tworzą wzory przemysłowe, do których prawa majątkowe są przenoszone na Spółkę na podstawie umowy o pracę. W swojej pracy wykorzystują głównie programy graficzne oraz programy do projektowania, a jej rezultaty zapisują zwykle w postaci cyfrowej;
• wynagrodzenie pracowników zostanie podzielone na dwie części - pierwszą z nich będzie stanowić wynagrodzenie za wykonywanie obowiązków pracowniczych, a drugą honorarium autorskie za przeniesienie na Spółkę praw własności wzorów przemysłowych (w przypadku Grafików);
• wysokość honorarium autorskiego poszczególnych Pracowników Kreatywnych zostanie określona w ich umowach o pracę, jako stały procent wynagrodzenia za pracę, a honorarium autorskie zostanie umownie wyodrębnione od innych składników ich wynagrodzenia;
• Spółka stworzy wydzielone repozytorium, w którym Pracownicy Kreatywni (Graficy) wykonujący pracę twórczą zapisywać będą na bieżąco wszystkie jej rezultaty;
• weryfikacja powstania wzorów przemysłowych będzie prowadzona na podstawie raportów, które każdy z Grafików będzie zobowiązany sporządzić.

Tym samym, w opisanej sytuacji, będziecie Państwo uprawnieni do stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do honorarium wypłacanego Grafikom za przeniesienie prawa własności wzorów przemysłowych w rozumieniu art. 102 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej.

Dodatkowe informacje

Niniejsza interpretacja dotyczy udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2 wniosku, natomiast w zakresie pytania nr 1 wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Końcowo zaznaczam, że pytanie przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy wniosku. W związku z powyższym informuję, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa zapytania.

Nadmienia się ponadto, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania tej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa(t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).