Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 16 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.109.2023.2.AW

Dotyczy zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym jest:

- nieprawidłowe w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w sytuacji obciążania najemców kosztem faktycznie zużytej energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej na podstawie wskazań podlicznika danego lokalu, w przypadku gdy z wystawionej przez Państwa faktury będzie wynikała należność za wydaną energię elektryczną,

- nieprawidłowe w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w sytuacji obciążania najemców zryczałtowanym kosztem energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, nieposiadających licznika, w przypadku gdy z wystawionej przez Państwa faktury będzie wynikała należność za wydaną energię elektryczną,

- prawidłowe w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w sytuacji obciążania najemców zryczałtowanym kosztem energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, nieposiadających licznika, w przypadku gdy najemcy będą otrzymywać fakturę, na której w jednej kwocie wykazana będzie kwota najmu oraz mediów, tj. bez wyodrębniania kwoty energii elektrycznej,

-prawidłowe w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w sytuacji wykorzystywania energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej do zasilania części wspólnych budynków.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 3 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący skorzystania ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w związku z zużyciem energii elektrycznej, wyprodukowanej w instalacjach fotowoltaicznych wpłynął 11 kwietnia 2023 r.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 czerwca 2023 r. (wpływ 4 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie uzupełniony pismem z 4 czerwca 2023 r.):

(...) (dalej jako: Spółka/Wnioskodawca) podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski. Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z). Spółka jest właścicielem zespołu budynków o łącznej powierzchni (…) m² (dalej jako: Budynki). Budynki te wynajmowane są najemcom w postaci biur, jednak najemcy mogą uzupełniać swoją przestrzeń biurową także o przestrzeń z innym przeznaczeniem - badania i rozwój, laboratoria, magazyny, powierzchnie wystawiennicze.

Spółka planuje w najbliższym czasie zamontowanie na Budynkach instalacji fotowoltaicznej, przeznaczonej do produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej o mocy do 250 kW. Wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia częściowo będzie wykorzystywana do zaspokojenia w energię elektryczną części wspólnych Budynków tj. m.in. do oświetlenia klatek schodowych, korytarzy, parkingów, zasilania wind, urządzeń obsługujących urządzenia przeznaczone do obsługi całej nieruchomości itp., które nie są dedykowane dla poszczególnych najemców, przy czym w niektórych Budynkach wyprodukowana energia elektryczna będzie wykorzystywana tylko do zasilania części wspólnych.

W części wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia będzie wykorzystywana także do zasilania instalacji wytwarzającej ciepło - zimno (klimatyzacja) oraz nie jest wykluczone, że część energii będzie trafiać bezpośrednio do sieci, z której to energii będą mogli korzystać najemcy lokali użytkowych, których właścicielem jest Spółka. W związku z zawartymi umowami najmu, Wnioskodawca obciąża/będzie obciążać najemców lokali kosztami zużytej przez nich energii elektrycznej.

Rozliczenie z najemcami dokonywane jest (i będzie nadal po uruchomieniu instalacji fotowoltaicznej) na dwa sposoby:

1) Lokale użytkowe posiadają swój podlicznik, Wnioskodawca obciąża (i będzie obciążać także po uruchomieniu instalacji fotowoltaicznej) najemców kosztami faktycznie zużytej przez najemców energii elektrycznej (dotyczy to zarówno energii zużytej bezpośrednio jak i energii elektrycznej zasilającej instalację wytwarzającą ciepło - zimno) oraz dolicza ryczałtowo 3% za straty w przesyle energii elektrycznej,

2) Lokale użytkowe nie posiadają swojego licznika, zatem Wnioskodawca obciąża (i będzie obciążać także po uruchomieniu instalacji fotowoltaicznej) najemców zryczałtowanymi kosztami zużycia mediów w tym energii elektrycznej, a także wyprodukowania ciepła/zimna.

Najemcy nie ponoszą dodatkowej, osobnej opłaty (wg wskazań licznika) za zasilenie części wspólnych Budynków, Wnioskodawca pokrywa koszty ze środków pochodzących z czynszu.

W celu doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazuje, że:

1) nie jest podmiotem posiadającym koncesję w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne,

2) w każdym z opisanych przypadków (tj. dla najemców lokali użytkowych posiadających swój podlicznik oraz dla najemców lokali użytkowych nieposiadających swojego licznika) Wnioskodawca będzie wystawiał fakturę, z której wynikać będzie zapłata należności za wydaną energię elektryczną zgodnie z odczytem licznika lub ryczałtowo za miesiąc. Natomiast część najemców, którzy płacą comiesięczną stawkę ryczałtową, będzie otrzymywać fakturę, na której w jednej kwocie wykazana będzie kwota najmu oraz mediów tzn. bez wyodrębnienia kwoty energii elektrycznej.

Pytania

1. Czy obciążając najemców kosztem faktycznie zużytej energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej na podstawie wskazań podlicznika danego lokalu, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego?

2. Czy obciążając najemców zryczałtowanym kosztem energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, nie wynikającym ze wskazań podlicznika danego lokalu, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego?

3. Czy wykorzystując energię elektryczną wyprodukowaną z instalacji fotowoltaicznej do zasilania części wspólnych Budynków, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie doprecyzowane pismem z 4 czerwca 2023 r.

1. W ocenie Wnioskodawcy, Spółka obciążając najemców kosztami energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej zamontowanej na Budynkach ma prawo skorzystać ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego, w sytuacji gdy najemcy obciążani są kosztami faktycznie zużytej energii elektrycznej.

2. W ocenie Wnioskodawcy, Spółka obciążając najemców kosztami energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej zamontowanej na Budynkach ma prawo skorzystać ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego, w sytuacji gdy najemcy obciążani są kosztami zryczałtowanymi zużytej energii elektrycznej.

3. W ocenie Wnioskodawcy, wykorzystując energię elektryczną wyprodukowaną z instalacji fotowoltaicznej do zasilania części wspólnych Budynków, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 u.p.a. ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 u.p.a. użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby akcyzowe – wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 19 u.p.a. nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 716, 868 i 1093), z wyłączeniem:

a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),

c) giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 u.p.a. sprzedaż oznacza czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Jak natomiast wynika z art. 9 ust. 1-3 u.p.a.:

1. W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

a) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

b) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię,

c) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2,

d) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię,

e) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

f) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

2. Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

3. Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 i 2 u.p.a.:

1. W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1) z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2) z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju,

3) z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6,

4) z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

2. Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Na podstawie art. 13 ust. 1 u.p.a. podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

1) nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony,

2) będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu,

3) będący nabywcą lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędący podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym, grupą producentów, organizacją producentów lub producentem surowca tytoniowego, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży suszu tytoniowego.

W myśl art. 24 ust. 1 u.p.a. w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1) upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2) upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju,

3) nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Jak stanowi art. 30 ust. 1 i 2 u.p.a.:

1. Zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wytwarzaną z odnawialnych źródeł energii, na podstawie dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii, w rozumieniu przepisów prawa energetycznego lub przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610, 1093, 1873 i 2376).

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się nie wcześniej niż z chwilą otrzymania dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii, poprzez obniżenie akcyzy należnej od energii elektrycznej za najbliższe okresy rozliczeniowe.

Na podstawie § 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178 z późn. zm.):

1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

2. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 i 1093) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 z późn. zm.; zwana dalej „ustawą o OZE”) odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że obrót energią elektryczną podlega co do zasady opodatkowaniu akcyzą.

Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 u.p.a. katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą. Jedną z tych czynności jest m.in. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię.

Natomiast nabywcą końcowym, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 u.p.a. jest każdy podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (z wyłączeniami wskazanymi w tym przepisie).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi (PKD 68.20.Z). Spółka posiada Budynki usługowe i z tego tytułu osiąga przychody z najmu powierzchni użytkowych, wykorzystywanych przez najemców do prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Do wynajmowanych Budynków zostanie zamontowana instalacja fotowoltaiczna przeznaczona do produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej o mocy do 250 kW, a wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia będzie wykorzystywana do zaspokojenia w energię elektryczną wynajmowanych lokali użytkowych oraz powierzchni wspólnych, których właścicielem jest Wnioskodawca. W związku z zawartymi umowami najmu, Spółka będzie obciążać najemców lokali kosztami zużytej przez nich energii elektrycznej (według wskazań podlicznika lub kosztami zryczałtowanymi).

W świetle powyższego, należy zauważyć, że w opisanej sytuacji, Spółka nie prowadzi działalności, którą jest wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, tylko prowadzi działalność, której przedmiotem jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi.

W związku z tym, że Spółka nie prowadzi działalności, którą jest wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, to obciążanie kosztami zużytej energii z odnawialnych źródeł energii w takim przypadku najemców lokali usługowych również nie powinno być rozpatrywane w kategoriach sprzedaży energii.

W takiej sytuacji nie można również najemcy lokalu przypisać statusu nabywcy końcowego, ponieważ faktycznie podmiot ten nie nabywa energii elektrycznej, lecz w ramach zawartej umowy najmu ponosi koszty zużytej w wynajętym lokalu energii elektrycznej.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym na podstawie zawartej umowy najmu lokalu użytkowego nie dochodzi do sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu. Jest ona bowiem zużywana w ramach prowadzonej działalności w jego lokalach użytkowych wynajmowanych przez najemców na podstawie zawartych umów.

Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju (art. 9 ust. 1 pkt 2 u.p.a.).

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, w przypadku wynajmowania pomieszczeń w Budynkach z zamontowaną instalacją fotowoltaiczną, występuje możliwość zastosowania zwolnienia od akcyzy dla zużycia energii elektrycznej, gdy łączna moc generatorów nie przekroczy 1 MW.

Powyższe potwierdził Szef Krajowej Administracji Skarbowej w interpretacji z dnia 1 lutego 2023 r. (sygn. DOP7.8101.4.2022) zmieniającej interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 maja 2022 r (sygn. 0111-KDIB3-3.4013.80.2022.1.JS).

Zdaniem Wnioskodawcy podstawą do zwolnienia dla zużycia energii elektrycznej jest § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, ściśle względem sformułowanych pytań, jest:

- nieprawidłowe w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w sytuacji obciążania najemców kosztem faktycznie zużytej energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej na podstawie wskazań podlicznika danego lokalu, w przypadku gdy z wystawionej przez Państwa faktury będzie wynikała należność za wydaną energię elektryczną,

- prawidłowe w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w sytuacji wykorzystywania energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej do zasilania części wspólnych budynków.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 143, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy:

Nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.), z wyłączeniem:

a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),

W art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy wskazano, że:

Użyte w ustawie określenie sprzedaż oznacza czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię,

3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2,

4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię,

5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1) z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2) z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju,

3) z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6,

4) z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

W art. 11 ust. 2 ustawy wskazano, że:

Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

3) nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Przepis art. 24 ust. 3 ustawy wskazuje, że:

Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Jak art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy wskazuje:

Obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości, przy czym w przypadku jednostki samorządu terytorialnego łączną moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2022 r. poz. 1378, 1383 i 2370) ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2021 r., poz. 1178, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie w sprawie zwolnień od akcyzy” lub „rozporządzenie”):

1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.

2. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1378, ze zm.):

Odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Stosownie do art. 4 ustawy:

Ulgi i zwolnienia podatkowe udzielone na podstawie odrębnych przepisów nie mają zastosowania do akcyzy.

W myśl art. 5 ustawy:

Czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1-5, art. 9 ust. 1, art. 9a ust. 1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2, art. 9c ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1-2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Na wstępie oceny stanowiska Wnioskodawcy względem wątpliwości postawionych we wniosku zaznaczyć należy, że w toku postępowania o wydanie interpretacji indywidualizowanej przepisów prawa podatkowego, Organ obowiązany jest do indywidualnego rozpatrzenia sprawy, tj. wyłącznie w odniesieniu do okoliczności ściśle przedstawionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i w zakresie treści postawionego pytania/pytań. Zobligowany przy tym jest uwzględnić treść obowiązujących przepisów prawa podatkowego jak i zasady wykładni tego prawa. Organ nie może równocześnie kierować się w swych rozstrzygnięciach innymi aspektami aniżeli wyłącznie tymi, które wynikają z przepisów prawa podatkowego i zasad ich wykładni, gdyż to wyłącznie przepisy prawa podatkowego – w sprawie przepisy ustawy o podatku akcyzowym, określają kiedy i na jakich zasadach dany wyrób/czynność podlega lub nie opodatkowaniu akcyzą.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie sprowadzają się do ustalenia czy w związku ze świadczeniem usług najmu nieruchomości, w których wykorzystywana będzie energia elektryczna pochodząca z odnawialnego źródła energii (instalacji fotowoltaicznej), będą Państwo mogli skorzystać ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego.

W kontekście Państwa stanowiska zaprezentowanego we wniosku zauważyć należy, że zagadnienia związane z opodatkowaniem akcyzą uregulowane są w ustawie o podatku akcyzowym (i aktach wykonawczych do tej ustawy), co wynika z art. 217 Konstytucji RP, w myśl którego nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy.

To właśnie ustawa z 6 marca 2008 r. o podatku akcyzowym reguluje najważniejsze kwestie związane z akcyzą, w tym określa reguły opodatkowania określonych wyrobów akcyzowych, wskazuje podmioty, na których ciąży obowiązek podatkowy (podatników akcyzy), charakteryzuje przedmiot opodatkowania oraz wysokość podatku (określa jego stawki). Ponadto ustawa określa warunki zwolnienia danych wyrobów z podatku. Jednocześnie to właśnie z ustawy wynika, jak zorganizowany jest w Polsce obrót wyrobami akcyzowymi, jakie trzeba spełnić warunki, żeby korzystać z danych preferencji podatkowych, a także jakie obowiązki ciążą na podatnikach tego podatku.

Na potrzeby opodatkowania akcyzą, w art. 4 ustawy o podatku akcyzowym, wprowadzono specyficzne rozwiązanie, które polega na wyłączności ustawy w zakresie regulowania ulg i umorzeń w opodatkowaniu akcyzą. Oznacza to, że niepotwierdzone w przepisach akcyzowych zwolnienia z podatku nie mają zastosowania w akcyzie.

Jak zauważono w komentarzu do art. 4 ustawy (red. W. Modzelewski, 2022, wyd. 13, Legalis C.H. Beck), do podatku akcyzowego stosuje się wyłącznie ulgi i zwolnienia określone w ustawie lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Zgodnie z zasadą autonomiczności akcyzy ulgi i zwolnienia mające do niej zastosowanie mogą być wprowadzane tylko na podstawie ustawy. Dla skuteczności zwolnień i ulg konieczne jest, aby znajdowały się one w komentowanej ustawie lub w akcie prawnym wydanym na mocy delegacji ustawowej z niej wynikającej (jeżeli taka w ogóle została przewidziana). Nie tylko same instytucje ulg i zwolnień muszą być określone w ustawie, lecz również warunki ich stosowania. Zasada wprowadzona omawianym przepisem ma także jeszcze jeden istotny cel – zapewnia ona chociażby minimalną przejrzystość w zakresie istnienia bądź nieistnienia odpowiednich ulg i zwolnień. Gdyby nie przewidziano w ustawie komentowanej regulacji, instytucje te mogłyby się znajdować w wielu aktach prawnych, często w ogóle niezwiązanych z problematyką podatkową. To z kolei spowodowałoby jeszcze większe skomplikowanie i brak jakiejkolwiek transparentności akcyzy.

Co więcej, zgodnie z treścią art. 5 ustawy, czynności lub stany faktyczne, o których mowa m.in. art. 9 ust. 1 ustawy, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Tym samym z punktu widzenia oceny, czy dana czynność, np. produkcja wyrobów akcyzowych, sprzedaż wyrobów akcyzowych, rodzi skutki podatkowe w akcyzie, dochowanie warunków przewidzianych przepisami prawa dla dokonania tych czynności jest obojętne. Zatem zawsze w takich sytuacjach, o ile tylko zostanie spełniona dyspozycja normy wynikająca z przepisów ustawy, określających przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązek podatkowy w akcyzie. De facto zatem warunki lub też forma czynności są obojętne dla sprawy wystąpienia przedmiotu opodatkowania. W konsekwencji kluczowe z punktu widzenia powstania obowiązku podatkowego w akcyzie jest samo dokonanie czynności, z którą ustawa wiąże powstanie tego obowiązku (por. m.in. wyrok WSA w Lublinie z 29 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Lu 249/15).

Podkreślić w tym miejscu należy, że co do zasady powstanie obowiązku podatkowego nie jest zależne od woli podatnika, ale od okoliczności, które je wywołują.

Obowiązek podatkowy w przypadku energii elektrycznej powstaje m.in. w momencie jej sprzedaży nabywcy końcowemu (konsumentowi), przy czym, co wynika z art. 11 ust. 2 ustawy, jest to związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną. Podstawę do obliczenia należnego podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży energii na terytorium kraju stanowi ilość energii fizycznie wydanej danemu klientowi, wyrażoną w MWh, w danym okresie rozliczeniowym (określonej w oparciu o urządzenia pomiarowo-rozliczeniowe lub metodę szacunkową w przypadku braku urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych).

Zgodnie z definicją nabywcy końcowego wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji nabywcy końcowemu, w tym przez podmiot posiadający koncesję, jak i przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię.

Dla opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, co do zasady, nie ma zatem znaczenia status podmiotu sprzedającego. Dla uznania, że dojdzie do sprzedaży energii elektrycznej istotne jest to, aby doszło do wydania energii elektrycznej, a sprzedawca wystawił fakturę lub inny dokument, z którego wynika należność za sprzedaną (wydaną) energię elektryczną.

Z kolei opodatkowaniu akcyzą nie podlega samo wytwarzanie energii elektrycznej, energia elektryczna, która jest przedmiotem obrotu pomiędzy podmiotami posiadającymi koncesję, sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję przez podmiot, który tę energię elektryczną wyprodukował, i który sam takiej koncesji nie posiada, jak i wprowadzenie do sieci przez ten podmiot nadwyżek nieskonsumowanej energii elektrycznej w celu jej zmagazynowania. Opodatkowaniu, zgodnie z zasadą jednofazowości, nie podlega także energia elektryczna nabyta przez nabywcę końcowego (nabyta od podmiotu posiadającego koncesję), która została odsprzedana (refakturowana) innemu podmiotowi.

Powyższe zasady mają zasadnicze przełożenie na obowiązek, który budzi Państwa wątpliwości.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazali Państwo, że w najbliższym czasie planujecie Państwo zamontowanie na wynajmowanych budynkach instalacji fotowoltaicznej, przeznaczonej do produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej o mocy do 250 kW. Wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia będzie częściowo wykorzystywana do zaspokojenia w energię elektryczną części wspólnych wynajmowanych budynków. W części wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia będzie wykorzystywana także do zasilania instalacji wytwarzającej ciepło-zimno (klimatyzacja) oraz nie jest wykluczone, że część energii będzie trafiać bezpośrednio do sieci, z której to energii będą mogli korzystać najemcy lokali użytkowych, których jesteście Państwo właścicielem. W związku z zawartymi umowami najmu, obciążacie i będziecie Państwo obciążać najemców lokali kosztami zużytej przez nich energii elektrycznej.

Dla najemców lokali użytkowych posiadających swój podlicznik oraz dla części najemców lokali użytkowych nieposiadających swojego licznika będziecie Państwo wystawiać fakturę, z której wynikać będzie zapłata należności za wydaną energię elektryczną zgodnie z odczytem licznika lub ryczałtowo za miesiąc.

Natomiast część najemców, którzy płacą comiesięczną stawkę ryczałtową, będzie otrzymywać fakturę, na której w jednej kwocie wykazana będzie kwota najmu oraz mediów tzn. bez wyodrębnienia kwoty energii elektrycznej.

Państwa wątpliwości w zakresie treści sformułowanych pytań i okoliczności przedstawionego po uzupełnieniu wniosku opisu zdarzenia przyszłego w istocie dotyczą rozpoznania, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego, w przypadku:

- obciążania najemców kosztem faktycznie zużytej energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej na podstawie wskazań podlicznika danego lokalu, w przypadku gdy z wystawionej przez Państwa faktury będzie wynikała należność za wydaną energię elektryczną,

- obciążania najemców zryczałtowanym kosztem energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, nieposiadających licznika, w przypadku gdy z wystawionej przez Państwa faktury będzie wynikała należność za wydaną energię elektryczną,

- obciążania najemców zryczałtowanym kosztem energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, nieposiadających licznika, w przypadku gdy najemcy będą otrzymywać fakturę, na której w jednej kwocie wykazana będzie kwota najmu oraz mediów, tj. bez wyodrębniania kwoty energii elektrycznej,

- wykorzystywania energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej do zasilania części wspólnych budynków.

Podstawowe znaczenie dla rozstrzygnięcia Państwa wątpliwości w zakresie obowiązku zapłaty akcyzy, w związku ze świadczeniem usług najmu na rzecz najemców lokali użytkowych, zużywających energię elektryczną wyprodukowaną w instalacjach fotowoltaicznych Wnioskodawcy, jest ustalenie czy dochodzi do sprzedaży energii elektrycznej jako czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą.

W części z opisanych wyżej przypadków będziecie Państwo wystawiać fakturę, z której wynikać będzie zapłata należności za wydaną energię elektryczną zgodnie z odczytem licznika lub ryczałtowo za miesiąc. Oznacza to, że w tych przypadkach rozliczenie z najemcami kosztów zużycia energii elektrycznej spełnia przesłanki do uznania, że w tej sytuacji mamy do czynienia ze sprzedażą energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 oraz w art. 11 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy.

W przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju obowiązek podatkowy powstaje z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu (art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy). W tym wypadku to najemcy posiadają status nabywcy końcowego. Jednocześnie wydanie energii elektrycznej jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury, z której wynika zapłata należności za sprzedaną (wydaną do zużycia) energię elektryczną (art. 11 ust. 2 ustawy).

Zauważyć należy, że skoro będziecie Państwo wystawiać fakturę, z której wynikać będzie zapłata należności za wydaną energię elektryczną zgodnie z odczytem licznika lub ryczałtowo za miesiąc, dokonywać będą Państwo czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą – sprzedaży, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy. W związku z wydaniem tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu powstanie obowiązek podatkowy w myśl art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy, przy czym związane to będzie z wystawieniem faktury, stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy. W konsekwencji Spółka, jako podatnik akcyzy, będzie zobowiązana do obliczenia i zapłaty podatku akcyzowego zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W przedmiotowej sprawie w zakresie pytania nr 1 oraz pytania nr 2 w przypadku gdy z wystawionej przez Państwa faktury będzie wynikała należność za wydaną energię elektryczną nie znajdzie zatem zastosowania zwolnienie od akcyzy energii elektrycznej, wynikające z § 5 rozporządzania w sprawie zwolnień od akcyz. Przepis § 5 rozporządzenia dotyczy bowiem tylko tych podmiotów, które zużywają energię elektryczną, którą wyprodukowały z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

Natomiast odnosząc się do zadanego przez Państwa pytania nr 2, w przypadku gdy część najemców, którzy płacą comiesięczną stawkę ryczałtową będzie otrzymywać fakturę, na której w jednej kwocie wykazana będzie kwota najmu oraz mediów, tzn. bez wyodrębniania kwoty energii elektrycznej oraz do pytania nr 3, w przypadku gdy wykorzystywana energia elektryczna wyprodukowana z instalacji fotowoltaicznej do zasilania części wspólnych budynków, uznać należy, że ta energia elektryczna jest energią zużywaną przez Państwa na własne potrzeby. W tych dwóch sytuacjach nie są spełnione przesłanki do uznania, że mamy do czynienia z czynnością sprzedaży energii elektrycznej w rozumieniu ustawy. W tych bowiem sytuacjach nie jest wypełniona dyspozycja normy wynikająca z art. 11 ust. 2 ustawy.

Zdaniem Organu, zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy akcyzowej w wyżej wymienionych sytuacjach - są Państwo podatnikiem podatku akcyzowego w zakresie zużycia energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię. Wytworzona energia elektryczna będzie zużywana na Państwa potrzeby własne, zatem będą wykonywać Państwo czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Ustawodawca przewidział jednak możliwość zwolnienia z opodatkowania akcyzą zużycia energii elektrycznej przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

W związku z powyższym, w zakresie pytania nr 2 w przypadku gdy część najemców, którzy płacą comiesięczną stawkę ryczałtową będzie otrzymywać fakturę, na której w jednej kwocie wykazana będzie kwota najmu oraz mediów, tzn. bez wyodrębniania kwoty energii elektrycznej oraz w przypadku dotyczącym pytania nr 3, dotyczącym zużycia energii elektrycznej do zasilania części wspólnych, uznać należy, że wykorzystywana energia elektryczna wyprodukowana z instalacji fotowoltaicznej energia elektryczna będzie mogła być objęta zwolnieniem z podatku akcyzowego na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień, zgodnie z którym zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej, wytworzonej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot który zużywa tę energię.

Podsumowując, Państwa stanowisko jest:

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanych zdarzeń przyszłych. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych oraz konkretnych stanów prawnych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm. dalej jako: „Ordynacja podatkowa”). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), ul. (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 259; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

W jakiej sytuacji stacja ładowania pojazdów nie płaci akcyzy

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 16 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.109.2023.2.AW