Interpretacja indywidualna z dnia 19 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.221.2023.1.AA

Skoro będą Państwo wynajmować samochody o napędzie elektrycznym, które wykorzystywane będą do działalności opodatkowanej oraz zwolnionej, to będzie Państwu przysługiwać prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących najem tych pojazdów. Wobec okoliczności, że nie będą mieć Państwo możliwości dokonania bezpośredniej alokacji kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących najem pojazdów do czynności opodatkowanych, ani zwolnionych, to w celu obliczenia podatku podlegającego odliczeniu będą Państwo zobowiązani zastosować proporcjonalne odliczenie podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do obniżenia podatku należnego o część podatku naliczonego wyliczoną według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 1 i 2 ustawy. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) S.A. (dalej „S.A.” lub „Spółka”) jest spółką prawa handlowego. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Dokonuje zarówno czynności opodatkowanych VAT, jak i korzystających ze zwolnienia z VAT.

Zgodnie z ustawą z dnia (…) r. o (…), podstawową działalnością Spółki jest:

1)prowadzenie działalności polegającej na świadczeniu usług (…);

2)(…);

3)wykonywanie innych usług przy wykorzystaniu potencjału technicznego i kadrowego Spółki, w tym w zakresie (…);

4)świadczenie usług (…) i wykonywanie czynności z nimi związanych;

5)pośrednictwo w wykonywaniu usług (…), w tym (…);

6)świadczenie usług (…), a w szczególności (…).

Do celów realizacji ww. usług, w głównej mierze opierających się na transporcie, niezbędne jest utrzymywanie odpowiedniego stanu floty samochodowej. Znajdujący się w (...) S.A. zespół pojazdów ciężarowych, jak i osobowych wykorzystywanych w ramach działalności przedsiębiorstwa opiera się na różnych formach prawnych używania tych pojazdów. Część pojazdów stanowi własność (...) S.A, jednak w dużej mierze Spółka korzysta z umów najmu długoterminowego czy też umów leasingu. Flota wymaga cyklicznego odnowienia z uwagi na zużycie pojazdów lub też kończący się okres najmu czy leasingu.

W chwili obecnej (...) S.A rozpoczęła przygotowania do zawarcia umowy najmu 25 pojazdów. Zamiarem jest wynajem samochodów o napędzie elektrycznym do 3,5 tony spełniających wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy o VAT. Będą to zatem pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Pojazdy, które zamierza wynająć Spółka służyć będą do realizacji podstawowego zakresu świadczonych usług, tj. usług (…), Usługę (…) stanowi, wykonywane w obrocie krajowym lub zagranicznym, zarobkowe:

1)realizowane łącznie lub rozdzielnie (…);

2)przemieszczanie (…);

3)(…);

4)prowadzenie (…) umożliwiających (…) między podmiotami korzystającymi z obsługi tych punktów;

5)realizowanie (…).

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia (…), rozróżnia się (…). Kwestia tego rozróżnienia ma istotne znaczenie, gdyż (…) usługi (…) korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. (…) ustawy o VAT, zaś (…) usługi (…) podlegają opodatkowaniu wg stawki podstawowej.

Realizując świadczenia z obszaru usług (…) Spółka wykorzystuje pojazdy samochodowe, które jednocześnie służą do (…), jak i (…). Dodatkowo pojazdy wykorzystywane są do (…).

W związku z wykazywaniem w ramach prowadzonej działalności zarówno sprzedaży opodatkowanej VAT, jak i sprzedaży zwolnionej oraz brakiem możliwości bezpośredniego przypisania niektórych kwot podatku naliczonego do jednego rodzaju sprzedaży, Spółka dokonuje odliczenia części podatku naliczonego w oparciu o współczynnik VAT, tj. proporcję wynikającą z art. 90 ust. 2 i nast. ustawy o VAT.

W związku planowaną umową najmu 25 pojazdów elektrycznych, (...) S.A. zamierza skorzystać z oferowanego w ramach Programu (…). Do wniosku o dofinasowanie Wnioskodawca musi załączyć zbiór niezbędnych oświadczeń, w tym oświadczeń w zakresie podatku VAT, jako tzw. kosztu kwalifikowanego.

Zgodnie z założeniami Programu, w przypadku, gdy Wnioskodawca oświadczy, iż jest podatnikiem VAT, podatek VAT jest kosztem kwalifikowanym i Wnioskodawca nie ma prawnej możliwość odliczenia całej kwoty (100%) podatku naliczonego od podatku należnego w jakiejkolwiek części zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, należy przedstawić interpretację indywidualną, o której mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, potwierdzającą brak możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją przedsięwzięcia.

Pytanie

Czy z uwagi na brak możliwości przypisania kwot podatku naliczonego wykazanych na fakturach z tytułu najmu pojazdów czynnościom, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (…) i odrębnie czynnościom w związku z którymi takie prawo nie przysługuje (…) S.A. nie będzie przysługiwać prawo odliczenia całej kwoty (tj. 100%) podatku naliczonego, ale będzie jej przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o część podatku naliczonego wyliczoną według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem (...) S.A., z uwagi na brak możliwości przypisania kwot podatku naliczonego wykazanych na fakturach z tytułu najmu pojazdów czynnościom, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (…) i odrębnie czynnościom w związku z którymi takie prawo nie przysługuje (…), S.A. nie będzie przysługiwać prawo odliczenia całej kwoty (tj. 100%) podatku naliczonego ale będzie mieć prawo do obniżenia podatku należnego o część podatku naliczonego wyliczoną według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie

W myśl wyrażonej w art. 86. ust. 1 ustawy o VAT podstawowej zasady konstrukcyjnej podatku od towarów i usług, który co do zasady ma charakter neutralny dla finansów przedsiębiorstwa, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W konsekwencji, zgodnie z 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Z kolei, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Należy zauważyć, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością opodatkowaną.

W przypadku podatników wykonujących jednocześnie działalność opodatkowaną VAT i działalność zwolnioną, podstawową zasadą jest bezpośrednia alokacja podatku naliczonego do określonego rodzaju sprzedaży, tj. obowiązek odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Dopiero w przypadku braku możliwości dokonania takiego wyodrębnienia, odliczenie podatku naliczonego powinno być dokonane z zastosowaniem współczynnika struktury sprzedaży (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT). Jak wynika z powyższego, współczynnik ten ma zastosowanie wyłącznie do nabywanych towarów czy usług, których nie można jednoznacznie przypisać do działalności, która uprawnia do odliczenia podatku naliczonego bądź do działalności, która do takiego odliczenia nie uprawnia.

Przepisy ustawy o VAT nie wskazują jednak jakie podatnik może stosować metody alokacji celem określenia kwot podatku naliczonego związanych z poszczególnymi rodzajami sprzedaży.

Na gruncie wydawanych interpretacji indywidualnych czy też orzecznictwa sądowo administracyjnego wyrażany jest pogląd o dopuszczalności stosowania różnych kluczy podziału o ile w konkretnej sytuacji zaproponowany przez danego podatnika klucz podziału jest właściwy i pozwala wystarczająco precyzyjnie określić wartość podatku podlegającego odliczeniu oraz nie budzi wątpliwości (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 października 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.363.2020.2.PS, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 października 2009 r., sygn. IBPP1/443-794/09/AZb czy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 lutego 2020 r., sygn. I FSK 1571/17).

Należy zatem przyjąć, iż zastosowanie alokacji jest możliwe w zasadzie w oparciu o rzeczywiste wykorzystanie nabywanych towarów czy usług do poszczególnych rodzajów sprzedaży i powinno być poparte odpowiednią dokumentacją. W zasadzie wyłącznie przyporządkowanie według faktycznego wykorzystania daje możliwość wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. W przeciwnym razie istnieje ryzyko, iż przyjęte przez danego podatnika klucze podziału mogą mieć de facto wymiar szacunkowy, a w konsekwencji nie pozwalają na precyzyjne określenie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi.

Odnosząc powyższe na grunt przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia, jak już wskazano, (…) pojazdami będącymi przedmiotem najmu dotyczyć będzie zarówno (…), jak i (…). Pojazdy (…) będą więc jednocześnie (…) opodatkowane, jak i zwolnione z podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę fakt, iż w poszczególnych kursach danego pojazdu realizowanych w okresie rozliczeniowym, którego będzie dotyczyć faktura z tytułu najmu, każdorazowo stosunek (…) do (…) kształtowałby się odmiennie, to potencjalne rozliczenie podatku naliczonego wg przyjętego klucza alokacji (np. wg zajmowanej powierzchni), w praktyce byłoby niemożliwe do zastosowania.

Spółka nie jest więc w stanie precyzyjnie określić jaka kwota podatku naliczonego powinna być przypisana do czynności podlegających opodatkowaniu, a jaka do czynności podlegających zwolnieniu z VAT. W zasadzie zastosowanie jakiegokolwiek klucza podziału wydaje się niemożliwe. Brak jest zatem możliwości wyodrębnienia kwot podatku związanego z czynnościami opodatkowanymi, a w konsekwencji pozwala to wyłącznie na zastosowanie proporcjonalnego odliczanie podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy,

w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu,

do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy,

przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ww. ustawy,

przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle ust. 4 cytowanego artykułu,

pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu,

warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1)przeznaczonych wyłącznie do:

a)odprzedaży,

b)sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c)oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2)w odniesieniu do których:

a)kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b)podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

W świetle ust. 9 przywołanego artykułu:

do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a)klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b)z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3)pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a)agregat elektryczny/spawalniczy,

b)do prac wiertniczych,

c)koparka, koparko-spycharka,

d)ładowarka,

e)podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f)żuraw samochodowy

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z art. 86a ust. 10 ustawy:

spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

1)pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

2)pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy wobec braku możliwości przypisania kwot podatku naliczonego wykazanych na fakturach z tytułu najmu pojazdów czynnościom, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (…) i odrębnie czynnościom w związku z którymi takie prawo nie przysługuje (…) nie będzie Państwu przysługiwać prawo odliczenia całej kwoty podatku naliczonego, ale będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o część podatku naliczonego wyliczoną według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 1 i 2 ustawy.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdą przepisy art. 90 ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 90 ust. 1 ustawy:

w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jak wynika z ust. 2 powyższego artykułu:

jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Według ust. 3 tego artykułu:

proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy:

proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Analiza powołanych wyżej regulacji prowadzi do wniosku, iż podatnik w pierwszej kolejności winien ustalić, jaka część ponoszonych wydatków związana jest wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi i dokonać w całości odliczenia podatku naliczonego, a jaka część jest związana z czynnościami zwolnionymi i w tej części w ogóle nie dokonywać odliczenia podatku naliczonego.

Dopiero w przypadku, gdy w odniesieniu do poniesionych wydatków nie jest możliwe wyodrębnienie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, podatnik winien zastosować metodę proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy.

We wniosku wskazali Państwo, że:

• planują Państwo zawarcie umowy najmu 25 samochodów o napędzie elektrycznym do 3,5 tony, spełniających wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy o VAT;
• będą to pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne;
• świadczą Państwo usługi (…) oraz (…) usługi (…), które nie mają cech usług (…). Usługi (…) korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, zaś (…) usługi (…) podlegają opodatkowaniu według stawki podstawowej;
• realizując świadczenia z obszaru usług (…) wykorzystują Państwo pojazdy samochodowe, które jednocześnie służą do (…), jak i (…);
• dodatkowo pojazdy wykorzystywane są do (…);
• nie mają Państwo możliwości bezpośredniego przypisania niektórych kwot podatku naliczonego do jednego rodzaju sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że wynajmowane przez Państwa samochody będą spełniać warunki dające możliwość odliczenia 100% kwoty podatku VAT naliczonego wykazanego na otrzymanej przez Państwa fakturze, na podstawie art. 86a ust. 4 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy.

Wskazali Państwo we wniosku, że wynajmowane samochody będą wykorzystywane do czynności w związku z którymi przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (…) oraz czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje (…). Równocześnie nie będą mieć Państwo możliwości dokonania bezpośredniej alokacji kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących najem pojazdów do czynności opodatkowanych, ani zwolnionych.

W konsekwencji mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz treść powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że skoro będą Państwo wynajmować samochody o napędzie elektrycznym, które wykorzystywane będą do działalności opodatkowanej oraz zwolnionej, to będzie Państwu przysługiwać prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących najem tych pojazdów.

Wobec okoliczności, że nie będą mieć Państwo możliwości dokonania bezpośredniej alokacji kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących najem pojazdów do czynności opodatkowanych, ani zwolnionych, to w celu obliczenia podatku podlegającego odliczeniu będą Państwo zobowiązani zastosować proporcjonalne odliczenie podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Państwu przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o część podatku naliczonego wyliczoną według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy. Inne kwestie nieobjęte pytaniem oraz Państwa stanowiskiem w sprawie, w szczególności dotyczące spełnienia przez opisane pojazdy warunków dających możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego w związku z ich wynajmem, na podstawie art. 86a ust. 4 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy – nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone i zostały przyjęte jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).