Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.284.2023.1.MGO
Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów/usług w związku z realizacją projektu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że stanowisko Państwa Instytutu w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 kwietnia 2023 r. wpłynął wniosek Państwa Instytutu z 14 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów/usług w związku z realizacją projektu pn. „...”.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Instytut ... (dalej: Wnioskodawca lub Instytut) jest instytutem badawczym, funkcjonującym na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (tekst jedn. Dz.U. z 2017 poz. 1158, z późn. zm.). Wnioskodawca posiada osobowość prawną. Zgodnie z przepisami ustawy o instytutach badawczych, do podstawowej działalności Instytutu należy prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, przystosowywanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych do potrzeb praktyki oraz ich wdrażanie. W związku z prowadzoną działalnością podstawową Instytut może upowszechniać wyniki badań naukowych i prac rozwojowych.
Program badawczy Instytutu obejmuje wszystkie zagadnienia związane z produkcją ogrodniczą, począwszy od badań nad biologicznymi podstawami produkcji owoców, warzyw i roślin ozdobnych przez biotechnologię, genetykę i hodowlę twórczą roślin ogrodniczych, agrotechnikę, fitopatologię, szkółkarstwo i ochronę zasobów genowych roślin sadowniczych, warzywnych i ozdobnych, nawadnianie roślin, uprawę grzybów jadalnych, przetwórstwo i przechowalnictwo owoców i warzyw, bezpieczeństwo żywności, agroinżynierię, ekonomikę i marketing.
Instytut może prowadzić działalność gospodarczą w zakresie określonym w statucie. Działalność gospodarcza jest wyodrębniona pod względem finansowym i rachunkowym z działalności statutowej Instytutu.
Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Instytut uczestniczy w projekcie „...” (dalej: Projekt lub Operacja). Projekt polega na badaniach dotyczących rolnictwa i jest związany z opracowywaniem narzędzi i technologii integrowanej ochrony roślin (...). Główny wymiar działań to rozwój odpowiedniej i praktycznej wiedzy naukowej. Zbierane dane mają doprowadzić do identyfikacji barier i możliwości w całym łańcuchu rolno-spożywczym dla przyjęcia integrowanej ochrony roślin. Przeanalizowana będzie rola tych barier w podejmowaniu decyzji przez rolników. Wyniki analizy zostaną wykorzystane jako podstawa do opracowania strategii i polityk umożliwiających i wspierających rolników i inne zainteresowane strony w stosowaniu integrowanej ochrony roślin. Ostatecznym efektem Projektu ma być opracowanie przewodnika dotyczącego projektowania polityki, który zapewni mapę drogową skutecznego przejścia na ..., mającą na celu wsparcie decydentów na poziomie krajowym i unijnym.
Projekt ma charakter międzynarodowy i jest realizowany w partnerstwie 18 podmiotów z Unii Europejskiej i Szwajcarii: instytucji naukowych, uczelni oraz podmiotów rolniczych. Grupa występuje jedynie jako forma współpracy na potrzeby Projektu. Poprzez jej zawiązanie nie jest tworzony odrębny podmiot ani spółka. Oprócz Wnioskodawcy w jej skład wchodzą dwa podmioty z Polski: ... oraz inny instytut …..
Ogólnie ujmując prace badawcze w ramach Projektu będą podzielone na 6 pakietów roboczych (… - WP):
WP1 - zwiększenie możliwości zrozumienia wpływu istniejących i przyszłych strategii ochrony uprawy;
WP2 - zidentyfikowanie barier i szans na wprowadzenie zintegrowanej ochrony roślin;
WP3 - analiza i opracowanie strategii;
WP4 -rozwój krajowych klastrów upraw i społeczności praktyk w celu opracowania wielopodmiotowego podejścia do gromadzenia danych, współtworzenia i rekomendacji politycznych;
WP5 - upowszechnianie wyników projektu wśród interesariuszy;
WP6 - podejmowanie decyzji strategicznych związanych z realizacją projektu.
Poszczególne czynności w ramach pakietów są szczegółowo podzielone na uczestników partnerstwa. Ogólnie ujmując, grupa dąży do rozwoju wiedzy.
Liderem (koordynatorem) konsorcjum jest podmiot … - fundacja zajmująca się badaniami. Lider oprócz samodzielnego prowadzenia własnych badań (w ramach wszystkich sześciu pakietów), będzie koordynować i nadzorować czynności prowadzone przez innych uczestników (w tym przez Instytut).
Instytut będzie prowadzić badania w oparciu o prowadzoną uprawę określonych roślin, w ramach pakietów: WP1, WP4, WP5 oraz WP6.
Zarówno Lider, jak i pozostali członkowie partnerstwa (w tym Wnioskodawca), będą uczestniczyć w rozpowszechnianiu wniosków z wyników badań.
Projekt podzielony jest na zadania, przyporządkowane do poszczególnych z członków grupy (w ramach wspomnianych sześciu pakietów). Każdy z partnerów wykonuje zadania, które są jemu przyporządkowane. Wszystkie zadania mają jednak zasadniczo wspólny cel badawczy.
Projekt korzysta z dofinansowania ze środków unijnych - pochodzących od Komisji Europejskiej (KE). Wszelkie płatności na rzecz konsorcjum dokonywane są za pośrednictwem koordynatora, który ma obowiązek dokonać dystrybucji otrzymanych środków od partnerów zgodnie z zapisami umowy grantowej oraz umowy konsorcjum. W trakcie realizacji Komisja Europejska dokonuje następujących płatności: zaliczka po rozpoczęciu realizacji projektu; płatność pośrednia po złożeniu raportu okresowego; płatność końcowa po złożeniu raportu okresowego. Płatności okresowe są wypłacane na podstawie zaakceptowanych kosztów dotyczących danego okresu, wynikających ze sprawozdań finansowych. Płatność końcowa następuje po zakończeniu ostatniego okresu sprawozdawczego o przyjęciu raportu końcowego. Komisja Europejska prześle za pośrednictwem koordynatora płatności na rzecz konsorcjum w terminie do 90 dni od daty wpłynięcia sprawozdań.
Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją Projektu, w części realizowanej przez Wnioskodawcę, będą wystawiane na Wnioskodawcę.
Koszty w tym dokumentowane fakturami, jakie ponosić będzie Instytut w ramach realizacji Projektu to m.in.: podwykonawstwo (ankieterzy), koszt materiałów eksploatacyjnych, podróży oraz wynagrodzeń.
Przeprowadzenie Projektu zależy od otrzymania dofinansowania. Instytut nie realizowałby Projektu w przypadku braku dofinansowania.
Każdy z uczestników partnerstwa otrzymuje dofinansowanie na swoje działania. Instytut nie odpowiada za działania pozostałych uczestników.
Każdy z partnerów Projektu, wykonuje przyjęte na siebie zadania i ponosi pełną odpowiedzialność za ich realizację. Każdy z partnerów ponosi koszty kwalifikowalne w zależności od przypisanego zadania we własnym imieniu.
Instytut nie planuje wykorzystywania wyników Projektu w sposób komercyjny. Możliwe jest wykorzystanie wyników realizacji Projektu do dalszych badań naukowych. Wiedza o Projekcie będzie upowszechniana w sposób nieodpłatny. Instytut nie będzie świadczył odpłatnie usług, ani nie będzie dokonywał odpłatnej dostawy towarów w ramach projektu, ani po jego zakończeniu. W szczególności, prowadzenie przez Instytut upraw będzie związane wyłącznie z celami badawczymi w ramach Projektu. W zakresie Projektu, Instytut nie dąży do uzyskania żadnych środków finansowych z tytułu działalności rolnej (w tym sadowniczej).
Dofinansowanie stanowi refundację poniesionych przez Instytut kosztów kwalifikowanych operacji. W ramach Projektu, Instytut nie będzie wykorzystywał zakupionych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych. Podobnie będzie po zakończeniu Projektu.
Z perspektywy Instytutu, wyniki realizacji Projektu to upowszechnianie zdobytej wiedzy. Wiedza uzyskiwana w Projekcie ma w założeniu być udostępniana publicznie (w sposób nieodpłatny).
Ewentualnie wyniki, czyli powstałe prawa do efektów realizowanego projektu (np. utwory) będą własnością tego z członków partnerstwa, który je wytworzył. Instytutowi będą przysługiwać prawa stosownie do wykonanych przez Instytut czynności (finansowanych w całości z dofinansowania). Wnioskodawca docelowo nie zamierza przenosić (ani udostępniać, np. w drodze licencji) odpłatnie żadnych praw do wyników badań powstałych w związku z realizacją przedmiotowego projektu na rzecz innych podmiotów.
W razie wspólnego uzyskania wyników przez dwóch lub więcej uczestników partnerstwa, wyniki będą przedmiotem współwłasności. Każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do korzystania ze wspólnie posiadanych wyników w niekomercyjnej działalności badawczej i dydaktycznej na zasadzie nieodpłatności i bez konieczności uzyskania uprzedniej zgody pozostałych współwłaścicieli.
Wyniki realizacji projektu w formie danych naukowych wykorzystane będą do opracowania: publikacji do czasopism naukowych, artykułów popularnych do prasy branżowej, doniesień i posterów na konferencjach naukowych, materiałów upowszechnieniowych w formie ulotek i broszur oraz przewodnika IRM z zaleceniami.
Wiedza zawarta w powyższych publikacjach będzie upowszechniana nieodpłatnie. Docelowymi faktycznymi beneficjentami wyników prac badawczych są rolnicy, producenci działający w sektorze rolniczym, związki rolnicze, doradcy, przedsiębiorstwa rolno-spożywcze, decydenci polityczni, ministerstwa, społeczność naukowa.
Nieodpłatne rozpowszechnianie wyników (wiedzy) stanowić będzie przejaw działalności statutowej Wnioskodawcy - niebędącej działalnością gospodarczą.
Ponoszone przez Instytut wydatki, związane z realizacją Projektu, nie będą służyły sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, a efekty operacji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Pochodzące od Komisji Europejskiej (za pośrednictwem Lidera) środki (dofinansowanie) będą przeznaczone na realizacje zadań Instytutu w ramach Projektu i nie mogą być wydatkowane na inne cele.
Pytanie
Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaki wynika z faktur dokumentujących nabycie towarów/usług w toku realizacji Projektu?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie przysługuje mu prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z otrzymanych faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację Projektu.
W świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dokonanie odliczenia warunkowane jest więc istnieniem związku pomiędzy danym zakupem, a sprzedażą opodatkowaną.
Należy zatem ustalić, czy zakupy finansowane ze środków Projektu mają być wykorzystane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a więc zasadniczo do odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług.
Powyższa zasada wyklucza skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku zakupów wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Stosownie do tego przepisu podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT przez działalność gospodarczą rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zaznaczyć należy, że status podatnika VAT powinien być weryfikowany w odniesieniu do każdej wykonywanej przez dany podmiot czynności z osobna. Jak wynika bowiem z art. 2 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, opodatkowaniu podlegają, z zasady wyłącznie czynności wykonywane przez podatnika VAT działającego w takim charakterze. Regulacja ta daje podstawy do wyciągnięcia wniosku, że ten sam podmiot część czynności może dokonywać jako podatnik VAT, a części nie działając w takim charakterze. Okoliczność ta została podkreślona w orzecznictwie TSUE, przykładowo w wyroku z 4.10.1995 r., C-291/92.
Poza działalnością gospodarczą Instytut wykonuje także działalność niegospodarczą, w ramach której, w szczególności, przeprowadza badania naukowe.
W odniesieniu do konkretnego Projektu podstawowe znaczenie na fakt, że czynności badawcze Instytutu nie są związane z odpłatnym świadczeniem usług; nie mają prowadzić do odpłatnego świadczenia usług w przyszłości; wyniki natomiast będą upowszechniane nieodpłatnie.
Z perspektywy Instytutu, udział w Projekcie wpisuje się natomiast w upowszechnianie wiedzy - poprzez przekazywanie rezultatów operacji do publicznej wiadomości, w szczególności poprzez różnego rodzaju publikacje (przewodniki).
Z samej istoty nie występują tutaj określone (wybrane) podmioty, do których kierowana jest wiedza. W konsekwencji, trzeba uznać, że działania Wnioskodawcy nie będą miały wyodrębnionych beneficjentów tj. podmiotów, które można byłoby uznać za odbiorców.
Z powyższego wynika, że sposób działania Instytutu w ramach konkretnego Projektu mieści się w ramach nieodpłatnej działalności statutowej - upowszechniania wiedzy; niestanowiącej działalności gospodarczej.
W rezultacie, Instytut w związku z Projektem nie będzie świadczył odpłatnej dostawy towarów, ani odpłatnego świadczenia usług tj. wyniki badań nie będą odsprzedawane. W konsekwencji, zakupy finansowane ze środków Projektu nie wykazują związku z działalnością opodatkowaną. Nieodpłatne upowszechnianie wyników badań należy do czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.
W związku z tym, Instytutowi nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji Projektu.
Dodatkowo w kontekście braku prawa do odliczenia podatku naliczonego, istotne jest to, że otrzymywane od dofinansowanie nie ma wpływu na cenę żadnych usług.
Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Przepis ten nakazuje wliczać dofinansowanie do podstawy opodatkowania, ale tylko jeśli ma ono bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.
Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest to, czy jest ono przyznawane w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.
W rozpatrywanej sytuacji, dofinansowanie Projektu, przyznawane ze środków publicznych, stanowi refundację poniesionych przez Instytut kosztów kwalifikowanych. Nie jest to tym samym wynagrodzeniem dla Instytutu za świadczone usługi, a jedynie formą finansowania Projektu.
W opinii Instytutu, nie można w ogóle mówić o świadczeniu usług w ramach tego konkretnego Projektu.
W każdym zaś razie, nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy usługami Instytutu a otrzymywanym dofinansowaniem. Dofinansowanie od Komisji Europejskiej nie jest korelatem usług i nie jest wypłacane tylko w razie ich świadczenia; dofinansowanie nie zależy również kwotowo od liczby usług. Dofinansowanie nie ma wpływu na cenę. Nie zaistnieje sytuacja, w której ostateczny odbiorca nie musiałby płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dofinansowaniem.
Instytutowi będą przysługiwać prawa (efekty realizowanego projektu), w tej części w jakiej to prace Instytutu doprowadzą do powstania tych praw.
Tak więc czynności Instytutu (finansowane w całości przez Komisję Europejską) doprowadzą do powstania praw przysługujących Instytutowi. Prawa te nie będą przekazywane, ani udostępniane odpłatnie żadnemu podmiotowi (w tym pozostałym członkom grupy operacyjnej).
Wskazane prawa będą natomiast związane z pewną wiedzą - wynikami badań. Wyniki badań nie będą przez Instytut przekazywane odpłatnie. Może mieć miejsce jedynie ich nieodpłatne udostępnianie.
Otrzymane od dofinansowanie przeznaczone będzie wyłącznie na realizację zadania naukowo-badawczego i nie będzie stanowić dopłaty do ceny. Instytut otrzymuje środki pochodzące od na realizację swoich zadań. Środki te nie mogą być wydatkowane na cele inne niż wyznaczone.
Przedstawione stanowisko znajduje dodatkowe potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15.04.2021 r., sygn. I FSK 1164/18, w którym stwierdzono: „kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT stanowi stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opodatkowaniu podlegają bowiem jedynie przedmiotowe dotacje do ceny sprzedaży (u dostawcy towaru lub usługi). Nie podlegają natomiast opodatkowaniu przedmiotowe dotacje do ceny zakupu (u nabywcy towaru lub usługi). Dofinansowanie przekazane przez ma zaś za zadanie sfinansować prowadzone przez lidera i członków konsorcjum prace rozwojowe i badania naukowe. Tym samym dofinansowanie pokrywa koszty z nimi związane. Nie stanowi ono zatem dotacji, subwencji ani innej dopłaty o podobnym charakterze, mającej bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Powyższa konstatacja znajduje w pełni zastosowanie w niniejszej sprawie. Jak bowiem wynika z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, umowa konsorcjum zakłada, że koszt udziału w projekcie badawczym uczestnicy konsorcjum sfinansują we własnym zakresie lub ze środków pozyskanych z . Skarżąca otrzymuje od lidera konsorcjum środki na realizację swoich zadań, które to środki pochodzą od i nie mogą być wydatkowane na inne cele niż określone w umowie konsorcjum. Jak zatem trafnie wskazał Sąd pierwszej instancji w zaskarżonym wyroku, owe środki bezpośrednio wpływają wyłącznie na koszt realizacji usługi, który - gdyby nie dotacja z - Skarżąca musiałaby pokryć samodzielnie’’.
Brak związku dofinansowania z ceną jakiejkolwiek usługi potwierdza niewykonywanie przez Instytut czynności opodatkowanych, a w rezultacie brak prawa do odliczenia podatku naliczonego.
W zakończeniu warto zauważyć, że identyczne stanowisko zostało wyrażone w interpretacjach prawa podatkowego wydanych w sytuacjach zbliżonych do rozpatrywanej: interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15.12.2021 r., znak: 0113-KDIPT1-1.4012.754.2021.2.JK oraz interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13.12.2021 r., znak: 0113-KDIPT1-3.4012.868.2021.1.MJ.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwa Instytut przedstawił we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W tym miejscu wskazać należy, że konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Jakkolwiek ani w prawie cywilnym, ani w prawie podatkowym nie występuje legalna definicja konsorcjum, przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.) w ramach tzw. swobody umów.
W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcjum podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (lider konsorcjum). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez lidera konsorcjum.
Konsorcjum, w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Zatem przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Oznacza to, że działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych.
Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ - jak Państwo wskazali - ponoszone przez Instytut wydatki związane z realizacją Projektu nie będą służyły sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, a efekty operacji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, Państwa Instytut nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. Projektu. Tym samym Państwa Instytutowi z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.
Reasumując, Państwa Instytutowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów/usług w związku z realizacją Projektu pn. „...”, ponieważ efekty Projektu nie będą wykorzystywane przez Państwa Instytut do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawił Państwa Instytut i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Wydana interpretacja indywidualna dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie, w tym wliczenie otrzymanego przez Państwa Instytut dofinansowania w ramach ww. Projektu do podstawy opodatkowania, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji wskazuję, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Natomiast w odniesieniu do powołanego przez Państwa we wniosku wyroku sądu, tutejszy organ wyjaśnia, że powołany wyrok jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzonym w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża. Zatem wskazany we wniosku wyrok sądu nie ma wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Państwa Instytutu będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i Państwa Instytut zastosuje się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right