Interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.131.2023.2.RM

Opodatkowanie transakcji dokonywanych przez Oddział w Polsce oraz dane zamieszczane na fakturach.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2023 r., za pośrednictwem ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z 22 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania transakcji dokonywanych przez Oddział w Polsce oraz danych zamieszczanych fakturach. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 maja 2023 r. (wpływ za pośrednictwem ePUAP 24 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

A GmbH (dalej: Spółka) jest podmiotem prawa niemieckiego. Spółka posiada w Niemczech siedzibę działalności gospodarczej oraz jest zarejestrowana jako niemiecki podatnik VAT.

Przedmiotem Państwa działalności jest dostarczanie nowoczesnych rozwiązań technologicznych m.in. mikroskopów, sprzętu NDT, wideoskopów i analizatorów XRF do branż przemysłowych i medycznych, a także w ramach nauk przyrodniczych. Spółka świadczy także usługi na dostarczanym sprzęcie m.in. usługi montażu, usługi kalibracji, usługi napraw gwarancyjnych i pogwarancyjnych.

Z dniem (…) r. Spółka utworzyła wraz z inną spółką z grupy A grupę VAT w Niemczech, która to grupa VAT dla potrzeb rozliczenia VAT uznawana jest za jednego podatnika tego podatku w Niemczech.

Spółka utworzyła w Polsce Oddział, za pośrednictwem którego prowadzi w Polsce działalność gospodarczą (dalej: Oddział).

Oddział został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: KRS) w dniu (…) pod nazwą „A GmbH Sp. z o.o. Oddział w Polsce”. NIP nadany oddziałowi Spółki podczas rejestracji w KRS to (...). Oddział rozpoczął działalność operacyjną w dniu (…).

Na dzień (…) Spółka zarejestrowała się w Polsce dla celów podatku VAT i transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółce został nadany NIP: (...), który stanowi również jej numer rejestracji dla potrzeb podatku VAT. NIP: (...) jest objęty wykazem podatników VAT (na tzw. białej liście podatników VAT czynnych), o którym mowa w art. 96b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2022.931 tj. ze zm.) prowadzonym przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej. W przedmiotowym wykazie Spółka widnieje jako A GmbH, bez odniesienia do funkcjonowania w Polsce poprzez zarejestrowany w KRS oddział.

Jako że Spółka i jej Oddział stanowią na gruncie VAT jednego podatnika, brak jest możliwości odrębnego zarejestrowania na potrzeby VAT Spółki i jej Oddziału.

Dla potrzeb realizacji zadań Oddziału, w Polsce zatrudnieni są pracownicy (dalej: Polski zespół).

Spółka nie posiada na terytorium Polski magazynu. Magazyn, który Spółka wykorzystuje dla potrzeb prowadzonej działalności znajduje się na terytorium Niemiec.

W ramach funkcjonowania Oddziału na terytorium Polski realizowane są następujące zadania:

‒bezpośredni kontakt z kontrahentami na terytorium Polski, w tym obsługa klienta i zapytań poprzez stronę internetową,

‒pozyskiwanie nowych zleceń na terytorium Polski,

‒przygotowywanie ofert (dla klientów biznesowych jak również podmiotów publicznych), w tym uczestnictwo w procedurach przetargowych,

‒negocjowanie i podpisywanie umów z kontrahentami na dostawy (jedynie w zakresie postępowań przetargowych) i świadczenie usług na terytorium Polski,

‒obsługa sprzedaży rozumiana jako przyjmowanie zamówień oraz ich wprowadzanie (zespół wsparcia sprzedaży zlokalizowany jest na terytorium Czech i zatrudniony przez spółkę B s.r.o. (dalej: B) która stanowi centrum usług wspólnych i której jedynym właścicielem jest Spółka),

‒obsługa posprzedażowa (w tym usługi wsparcia, usługi instruktażowe) i gwarancyjna,

‒realizacja polityki marketingowej na terytorium Polski, w tym prezentacje produktowe, doradztwo produktowe, uczestnictwo w targach/wystawach, realizacja szkoleń/warsztatów,

‒wprowadzanie faktur do obrotu gospodarczego w Polsce oraz kontakt w tym zakresie z klientami w Polsce (po stronie B następuje systemowe wystawianie faktur dokumentujących transakcje dokonane w ramach Oddziału w Polsce, niemniej jednak odbywa się to przy wsparciu Polskiego zespołu, który również odpowiada za ich przekazanie do kontrahentów w Polsce).

W związku z prowadzoną za pośrednictwem Oddziału na terytorium Polski działalnością gospodarczą realizowane są następujące typy świadczeń w rozumieniu ustawy o VAT: dostawa towarów, świadczenie usług oraz dostawa towarów wraz ze świadczeniem usług.

Dostawa towarów: towary w momencie zamówienia znajdują się w Państwa magazynie zlokalizowanym na terytorium Niemiec. Towary, które znajdują się w magazynie są przez Państwa Spółkę nabywane od producentów z grupy A.

Świadczenie usług: odpowiedzialne za świadczenie usług w Polsce są jedynie osoby z polskiego Oddziału Spółki.

Z dniem (…) Spółka rozpoczynając działalność gospodarczą na terytorium Polski przyjęła model biznesowy, który zakłada, że:

W momencie otrzymania zamówienia, jest ono procesowane (wprowadzane do systemu, akceptowane, monitorowane) przez zespół wsparcia sprzedaży z Czech we współpracy z Polskim zespołem i przekazywane do systemu obsługującego magazyn zlokalizowany na terytorium Niemiec.

W przypadku zamówienia, którego przedmiotem jest:

·dostawa towarów

‒informacja o zapotrzebowaniu na towary przekazywana jest do magazynu, z którego następuje przemieszczenie towarów do Polski,

‒zamówienie transportu jest zautomatyzowanym procesem zachodzącym w systemie SAP - wprowadzenie zamówienia do systemu powoduje automatyczne zlecenie transportu towarów do Polski,

‒zasadniczo towary są dostarczane bezpośrednio z magazynu do kontrahenta w Polsce,

‒koszty transportu są przypisane do Oddziału,

‒w momencie wysyłki towarów z magazynu znane jest miejsce ich przeznaczenia,

‒przemieszczenie własnych towarów z terytorium Niemiec na terytorium Polski udokumentowane jest dokumentem wewnętrznym,

‒na dokumencie wewnętrznym widnieje niemiecki numer nadany Państwu dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych oraz polski numer nadany Państwu dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, jak również informacja o miejscu przeznaczenia towarów,

‒po zakończeniu transportu towarów do miejsca wskazanego przez kontrahenta, Spółka działająca za pośrednictwem Oddziału przenosi prawo do dysponowania towarami jak właściciel na kontrahenta w Polsce,

‒w odniesieniu do towarów, dla których świadczone są usługi pozwalające na prawidłowe uruchomienie/użytkowanie towarów, świadczenie usług ma miejsce bezpośrednio w miejscu dostawy wskazanym przez kontrahenta w Polsce. Wówczas, w momencie zakończenia świadczenia usług na kontrahenta w Polsce przechodzi prawo do dysponowania towarami jak właściciel,

·świadczenie usług

‒realizowane są m.in. usługi naprawy, usługi szkoleniowo-treningowe, czy usługi pogwarancyjne przez okres od 2 do 5 lat,

‒usługi realizowane są na towarach dostarczonych przez Państwa do kontrahenta w ramach zrealizowanej przez Państwa dostawy towarów, bądź na towarach które nie stanowiły przedmiotu dostawy towarów dokonanej przez Państwa,

‒za realizację usług odpowiedzialny jest Polski zespół, w zależności od rodzaju usługi realizując świadczenie własnymi zasobami lub korzystając z usług i wsparcia podmiotów z grupy A (np. B).

Sprzedaż realizowana w Polsce w ramach opisanych typów transakcji oraz przyjętego modelu biznesowego jest opodatkowywana dla potrzeb VAT na terytorium Polski i wykazywana w rozliczeniach podatku VAT Spółki w Polsce.

Faktury dokumentujące dostawę towarów i świadczenie usług zrealizowane przez Oddział, zawierają polski podatek VAT.

Polski zespół (we współpracy z centrum usług wsparcia w Czechach) odpowiedzialny jest za prawidłowe udokumentowanie transakcji w systemie oraz fakturowanie.

Polski zespół odpowiada za obsługę klienta w ramach tzw. obsługi posprzedażowej oraz gwarancyjnej.

Spółka może dokonywać również dostaw towarów bezpośrednio z terytorium Niemiec do nabywców zlokalizowanych w Polsce, w które Oddział nie jest zaangażowany. Te dostawy jako nierealizowane przez Oddział nie są objęte polskim rozliczeniem podatku VAT.

Fakt, iż Państwo prowadzą w Polsce działalność gospodarczą poprzez Oddział wywołuje praktyczne problemy dla Państwa we współpracy z kontrahentami. Kontrahenci bowiem obawiają się, że rozbieżności w danych wskazanych w wykazie podatników VAT oraz w KRS mogą wywołać po ich stronie negatywne konsekwencje w przypadku weryfikacji ze strony organów administracji publicznej (w szczególności organów podatkowych i celno-skarbowych).

Spółka w celu dokumentowania wszystkich transakcji dokonywanych za pomocą Oddziału wystawia na rzecz kontrahentów faktury, na których widnieją następujące dane:

(...)

Zarząd:

Rejestr handlowy:

NIP: PL(...)

[nazwa banku i nr konta Spółki]

Oddział w Polsce

ul. (…)

Spółka nie posiada w Polsce innych oddziałów, więc A GmbH Sp. z o.o. Oddział w Polsce jest jedynym Oddziałem Spółki w Polsce wykonującym czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania, czy Państwa Spółka (A GmbH) posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, tj. czy utworzony przez Państwa Oddział stanowi stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, które uczestniczy w realizacji świadczeń objętych wnioskiem, wskazali Państwo, że:

Spółka utworzyła w Polsce Oddział, za pośrednictwem którego prowadzi w Polsce działalność gospodarczą (dalej: Oddział).

Oddział został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: KRS) w dniu (…) pod nazwą „A GmbH Sp. z o.o. Oddział w Polsce”. NIP nadany oddziałowi Spółki podczas rejestracji w KRS to (...). Oddział rozpoczął działalność operacyjną w dniu (…).

Dla potrzeb realizacji zadań Oddziału, w Polsce zatrudnieni są pracownicy oraz funkcjonuje zaplecze techniczne (biuro zlokalizowane w (…)), które wraz z zapleczem personalnym pozwala na prowadzenie przez Spółkę w Polsce działalności gospodarczej w sposób zorganizowany i ciągły.

Ze względu na posiadane zaplecze personalne i techniczne oraz zaangażowanie w prowadzenie działalności w Polsce, oddział Spółki stanowi stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, które uczestniczy w realizacji świadczeń objętych wnioskiem.

Pytania

1)Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym dokonując za pośrednictwem Oddziału transakcji wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT występuje w roli podatnika podatku VAT w Polsce i jest zobowiązana do rozliczenia podatku VAT z tego tytułu?

2)Czy w sytuacji, gdy Oddział uczestniczy w transakcji w sposób opisany w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wskazanie danych Spółki, tj. nazwy Spółki, adresu oraz NIP Spółki, który widnieje w wykazie podatników VAT (tzw. biała lista) na fakturach wystawianych przez Spółkę/otrzymywanych przez Spółkę spełnia wymogi określone w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT oraz odpowiednio art. 106e ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem:

1)W stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym dokonując za pośrednictwem Oddziału transakcji wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT występują Państwo w roli podatnika podatku VAT w Polsce i jesteście zobowiązani do rozliczenia podatku VAT z tego tytułu.

2)W sytuacji, gdy Oddział uczestniczy w transakcji w sposób opisany w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wskazanie danych Spółki, tj. nazwy Spółki, adresu oraz NIP Spółki, który widnieje w wykazie podatników VAT (tzw. biała lista) na fakturach wystawianych przez Spółkę/otrzymywanych przez Spółkę spełnia wymogi określone w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT oraz odpowiednio art. 106e ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o VAT.

Ad 1

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT: „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.”

Jak wskazuje natomiast art. 15 ust. 2 ustawy o VAT: „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.”

Jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym:

‒Spółka utworzyła w Polsce Oddział, za pośrednictwem którego prowadzi w Polsce działalność gospodarczą.

‒Dla potrzeb realizacji zadań Oddziału, w Polsce zatrudnieni są pracownicy.

‒W związku z prowadzoną za pośrednictwem Oddziału na terytorium Polski działalnością gospodarczą realizowane są następujące typy świadczeń: dostawa towarów, świadczenie usług oraz dostawa towarów wraz ze świadczeniem usług.

Spółka wykorzystuje towary nabywane od producentów z grupy A do celów zarobkowych dokonując ich sprzedaży w Polsce. Jednocześnie utworzenie Oddziału w Polsce wraz z zapleczem personalnym oraz technicznym (biuro zlokalizowane w (…)), bezpośrednio wskazuje na podjęcie przez Spółkę w sposób zorganizowany i ciągły działalności.

Powyższe wskazuje zatem, iż tworząc w Polsce Oddział intencją Spółki było prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu powołanego przepisu ustawy o VAT.

Wniosek:

Spółka, działając za pośrednictwem Oddziału, występuje w roli podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Fakt posiadania przez Spółkę Oddziału w Polsce pozostaje bez wpływu na uznanie jej za podatnika VAT. Oddział nie może bowiem zostać uznany za odrębny podmiot w stosunku do jednostki macierzystej. Oddział posiada samodzielność organizacyjną, która pozwala Spółce realizować czynności opodatkowane VAT w Polsce na rzecz jej nabywców, jednak nadal jest on częścią jednostki macierzystej. Należy bowiem oddzielić fakt tożsamości formalnoprawnej Oddziału i jednostki macierzystej, od występowania w charakterze podatnika VAT w Polsce w stosunku do dokonywanych na jej terytorium czynności.

Wniosek:

Spółka i jej Oddział stanowią jednego podatnika w rozumieniu przepisu art. 15 ustawy o VAT.

W celu ustalenia sposobu opodatkowania VAT w Polsce dokonywanych przez Spółkę transakcji, w których to transakcjach uczestniczy jej Oddział, należy ustalić:

1)czy dokonywane przez Oddział transakcje podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce, a jeśli tak,

2)czy Spółka (jej Oddział) jest zobowiązana do rozliczenia podatku VAT z tytułu przedmiotowych transakcji.

Ad 1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.”

Przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

W kwestii rozumienia pojęcia „przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” wielokrotnie wypowiadały się organy podatkowe oraz sądy administracyjne, jak również TSUE. Przykładowo:

‒interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 kwietnia 2021 r., sygn.: 0111-KDIB3-3.4012.50.2021.1.PK, cyt.: „W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią. Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

‒interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 czerwca 2021 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.177.2021.1.RM, cyt.: „Pojęcie "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" - art. 7 ust. 1 ustawy - dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności". Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ "dostawa towarów" nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.”

‒wyrok WSA w Krakowie z dnia 30 stycznia 2020 r., sygn.: I SA/Kr 1250/19, cyt.: „Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W tym przypadku chodzi przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności", lecz jako własność w sensie ekonomicznym. Przy czym co istotne, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym.”

‒Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2022 r., sygn.: I FSK 1488/18, cyt.: „Pojęcie "rozporządzania towarami jak właściciel" w ujęciu art. 7 ust. 1 u.p.t.u. należy rozumieć szeroko. Jak wskazuje orzecznictwo TSUE, np. w orzeczeniu w sprawie C-320/88 S. and F. B. (H.), wyrażenie "dostawa towarów" w rozumieniu art. 5 (1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym. Z przepisu tego, zdaniem Trybunału, wynika, że kładzie on raczej nacisk na faktyczne dysponowanie rzeczą jak właściciel, a nie na zbycie prawa własności (M. Chomiuk, (w:) VI Dyrektywa VAT, pod red. K. Sachsa, op. cit., s. 108 i 122).

Aby zatem dysponować towarem jak właściciel, nabywca powinien mieć swobodę w dysponowaniu towarem zbliżoną do właściciela (J. Martini, Ł. Karpiesiuk, VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, op. cit., s. 62). Istotnym jest zatem przede wszystkim, aby sprzedawca lub nabywca towaru dysponował własnością tegoż towaru w aspekcie ekonomicznym. Własność nie jest bowiem pojęciem wyłącznie prawnym, gdyż stanowi ona głównie kategorię ekonomiczną.”

‒Wyrok TSUE z dnia 8 lutego 1990 r., sygn.: C-320/88, cyt.: „Należy stwierdzić, że art. 5 ust. 1 Szóstej Dyrektywy przewiduje: „dostawa towarów oznacza przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel”. Z brzmienia tego przepisu wynika, że „dostawa towarów” nie odnosi się do przeniesienia własności zgodnie z procedurami określonymi w stosownych przepisach krajowych, ale obejmuje każde przeniesienie majątku rzeczowego przez jedną stronę, która upoważnia drugą stronę do rozporządzenia tym majątkiem, tak jak gdyby była ona ich właścicielem.”

W świetle powołanych przepisów oraz interpretacji i wyroków sądów administracyjnych, transakcję dokonywaną przez Spółkę można uznać za dostawę towarów, w rozumieniu art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT jeśli Spółka przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel w Polsce.

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym:

‒w zakresie funkcji przypisanych do Oddziału, pracownicy Oddziału inicjują transakcje dokonywane na terytorium Polski (dostawa towarów, świadczenie usług i dostawa towarów z towarzyszącymi usługami) m.in. poprzez bezpośredni kontakt z kontrahentem, przygotowywanie ofert, negocjowanie kontraktów i ich podpisywanie,

‒w odniesieniu do dostawy towarów, towary w momencie zamówienia znajdują się w magazynie Spółki zlokalizowanym na terytorium Niemiec. Towary, które znajdują się w magazynie są przez Spółkę nabywane od producentów z grupy A,

‒zasadniczo towary są dostarczane bezpośrednio z magazynu do kontrahenta w Polsce, tj. w momencie wysyłki towarów z magazynu znane jest miejsce ich przeznaczenia,

‒koszty transportu są przypisane do Oddziału,

‒po zakończeniu transportu towarów do miejsca wskazanego przez kontrahenta, Spółka działająca za pośrednictwem Oddziału przenosi prawo do dysponowania towarami jak właściciel na kontrahenta w Polsce,

‒pracownicy Oddziału są odpowiedzialni za obsługę posprzedażową dostarczonych towarów oraz przekazują nabywcom faktury dokumentujące dokonane na ich rzecz dostawy,

‒w odniesieniu do towarów, dla których świadczone są usługi pozwalające na prawidłowe uruchomienie/użytkowanie towarów, świadczenie usług ma miejsce bezpośrednio w miejscu dostawy wskazanym przez kontrahenta w Polsce. Wówczas, w momencie zakończenia świadczenia usług na kontrahenta w Polsce przechodzi prawo do dysponowania towarami jak właściciel.

W tym stanie rzeczy dopiero moment rzeczywistego wydania towaru na terytorium Polski pozwala nabywcy na faktyczne nim rozporządzanie, co w wielu przypadkach poprzedzone jest świadczeniem usług przez pracowników Oddziału w Polsce, pozwalających na prawidłowe uruchomienie czy użytkowanie towarów.

Wniosek:

Do przeniesienia prawa do dysponowania towarami jak właściciel ze Spółki na nabywcę dochodzi na terytorium Polski, po zakończeniu wszystkich wskazanych powyżej czynności podejmowanych przez Polski zespół. Oznacza to, że do dostawy towarów opodatkowanej VAT dochodzi na terytorium Polski po tym jak w wyniku działań Polskiego zespołu kontrahent będzie swobodnie dysponował przedmiotem dostawy.

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie ulega jednak wątpliwości, że:

·następuje transfer towarów z Niemiec (z magazynu Spółki) do Polski,

·w transferze towarów z Niemiec do Polski uczestniczy Oddział, w szczególności zakresie:

‒pozyskania zamówienia na towar,

‒zlecenia transportu,

‒sprzedaży tego towaru do nabywcy,

·Oddział nie jest odrębnym od Spółki podatnikiem VAT,

·towar jest transferowany do Polski w celu prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej poprzez jej Oddział.

Należy zatem uznać, że Spółka dokonuje transferu towarów z Niemiec do Polski w ramach własnego przedsiębiorstwa, tj. z jednostki macierzystej do Oddziału.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, aby przemieszczenie towarów mogło zostać uznane za wewnątrzwspólnotowe nabycie własnych towarów, tzw. WNT nietransakcyjne, konieczne jest spełnienie następujących warunków:

a)towary są przemieszczane przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz;

b)przemieszczenie jest dokonywane z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski na terytorium Polski;

c)towary są własnością podatnika podatku od wartości dodanej, który je przemieszcza;

d)towary te zostały przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte lub nabyte (w tym również w ramach WNT), bądź zaimportowane;

e)towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Biorąc pod uwagę fakt, iż w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym:

‒towary przemieszczane są przez Spółkę bądź na jej rzecz,

‒przemieszczenie jest dokonywane z terytorium Niemiec na terytorium Polski,

‒towary są własnością Spółki,

‒towary zostały przez Spółkę w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa nabyte od producentów z grupy A,

‒koszty transportu są przypisane do Oddziału/stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej,

‒dostawa towarów do nabywcy nie następuje w związku z przemieszczeniem towarów z Niemiec do Polski - do przeniesienia ze Spółki na kontrahenta prawa do dysponowania towarami jak właściciel dochodzi na terytorium Polski, po zakończeniu wszystkich czynności podejmowanych przez Polski zespół, dopiero wtedy kontrahent będzie swobodnie dysponował przedmiotem dostawy,

‒przemieszczenie towarów z Niemiec do Polski ma służyć dostawie towarów realizowanej przez Oddział,

spełnione są warunki dla uznania, że przemieszczenie towarów pomiędzy Spółką a Oddziałem stanowi wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie własnych towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym, Spółka jest zobowiązana do wykazania w Polsce WNT tych towarów, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT.

Warto również podkreślić, iż Polski zespół czuwa nad prawidłowym przebiegiem dostawy, w tym: ma bezpośredni kontakt z kontrahentem oraz zapewnienia wszelkiego rodzaju świadczenia w momencie przekazania ekonomicznego władztwa nad towarem. W sytuacji, gdy przedmiotem zamówienia jest dostawa wraz z czynnościami towarzyszącymi takimi jak usługi pozwalające na prawidłowe uruchomienie/użytkowanie towarów, to Polski zespół odpowiada za realizację przedmiotowych świadczeń. W momencie zakończenia ich realizacji, następuje przeniesienie prawa do dysponowania towarami jak właściciel w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Ten moment, który w całości ma miejsce na terytorium Polski, determinuje zatem dokonanie przez Spółkę za pośrednictwem Oddziału dostawy.

Biorąc pod uwagę stopień zaangażowania Oddziału w Polsce od etapu przygotowania oferty, po podpisanie umowy, poprzez kontakt z klientem, świadczenie usług niezbędnych do przeniesienia prawa do dysponowania towarem w Polsce na kontrahenta, po obsługę posprzedażową i działania księgowo-administracyjne, należy uznać, iż zaangażowanie Oddziału na terytorium Polski nie ma charakteru pomocniczego, a kluczowy w aspekcie dokonywania transakcji w Polsce w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przemieszczenie własnych towarów z Niemiec do Polski jest jedynie czynnością, mającą na celu umożliwienie Spółce za pośrednictwem Oddziału realizację transakcji (dostaw) dla których Oddział został w Polsce utworzony.

Ad 2)

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne:

4)nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b)usługobiorcą jest:

‒w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,

‒w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,

‒w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4;

5)nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów:

‒innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej,

‒innej niż transfer bonów jednego przeznaczenia

- podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b)nabywcą jest:

‒w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej - podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,

‒ w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem dostawy towarów, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,

‒ w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,

c)dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub sprzedaży na odległość towarów importowanych rozliczanej w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, lub na zasadach odpowiadających tym regulacjom.

Jako, że Spółka jest zarejestrowana w Polsce na potrzeby VAT, powołany przepis art. 17 ust. 1 pkt 5 nie znajdzie zastosowania. Oznacza to, że Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia podatku należnego z tytułu dokonanych przez nią dostaw w Polsce.

W celu ustalenia podatnika zobowiązanego do rozliczenia VAT w przypadku świadczenia usług, konieczne jest ustalenie czy Spółka posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Przepisy ustawy o VAT, jak i przepisy wykonawcze do tego aktu prawnego nie definiują pojęcia „stałe miejsce prowadzenia działalności”.

Definicja stałego miejsca prowadzenia działalności zawarta została w art. 11 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym, cyt.:

„1. Na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

2. Na użytek stosowania następujących artykułów „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu świadczenie usług, które wykonuje:

a)art. 45 dyrektywy 2006/112/WE;

b)począwszy od 1 stycznia 2013 r. - art. 56 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE;

c)do 31 grudnia 2014 r. - art. 58 dyrektywy 2006/112/WE;

d)art. 192a dyrektywy 2006/112/WE.

3. Fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.”

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 1 Rozporządzenia 282/2011, cyt.: „Aby określić stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa, usługodawca analizuje charakter i zastosowanie świadczonej usługi.

W przypadku gdy charakter i zastosowanie świadczonej usługi nie pozwalają usługodawcy określić stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, na rzecz którego świadczona jest usługa, określając to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, analizuje on w szczególności, czy umowa, zamówienie i numer identyfikacyjny VAT przyznany przez państwo członkowskie usługobiorcy i przekazany usługodawcy przez usługobiorcę wskazują stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej jako miejsce odbioru usługi i czy stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej jest tożsame z podmiotem płacącym za usługę.

W przypadku gdy na mocy akapitów pierwszego i drugiego niniejszego ustępu nie można określić stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa, lub gdy usługi objęte art. 44 dyrektywy 2006/112/WE są świadczone na rzecz podatnika w ramach umowy obejmującej co najmniej jedną usługę wykorzystywaną w sposób nieidentyfikowalny i niewymierny, usługodawca ma prawo stwierdzić, że usługi są świadczone na rzecz miejsca, w którym usługobiorca ma siedzibę działalności gospodarczej.”

Dodatkowo, zgodnie ze zdaniem drugim art. 53 ust. 2 Rozporządzenia 282/2011, cyt.: „W przypadku gdy zasoby stałego miejsca prowadzenia działalności wykorzystuje się jedynie do zadań administracyjnych, takich jak księgowość, fakturowanie i odzyskiwanie należności, uznaje się, że nie są one wykorzystywane do celów realizacji dostawy towarów lub świadczenia usług.”

W celu zdefiniowania tego pojęcia należy odnieść się również do przepisów Dyrektywy VAT 2006/112/WE (dalej: Dyrektywa VAT).

Zgodnie z art. 44 Dyrektywy VAT, miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

W związku z faktem, że pkt. 14 preambuły do Rozporządzenia wskazuje, iż „Aby zapewnić jednolite stosowanie zasad dotyczących miejsca dokonania transakcji podlegających opodatkowaniu, należy wyjaśnić pojęcia, takie jak: siedziba działalności gospodarczej podatnika, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, stałe miejsce zamieszkania oraz zwykłe miejsce pobytu. Stosowanie możliwie jak najbardziej precyzyjnych i obiektywnych kryteriów powinno ułatwić stosowanie tych pojęć w praktyce; należy przy tym uwzględniać orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości” - orzecznictwo takie powinno zostać uwzględnione dokonując wykładni m.in. pojęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla potrzeb VAT.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) wielokrotnie wypowiadał się w przedmiocie wskazanych w przepisach unijnych warunków kształtujących definicję stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, np.: wyrok TSUE z dnia 7 maja 2020 r., sygn.: C-547/18, cyt.: „jeżeli najbardziej użytecznym łącznikiem w celu określenia miejsca świadczenia usług z podatkowego punktu widzenia, a zatem łącznikiem głównym, jest miejsce, w którym podatnik ma siedzibę działalności gospodarczej, uwzględnienie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika stanowi odstępstwo od tej ogólnej zasady, jeżeli są spełnione określone warunki (wyrok z dnia 16 października 2014 r., Welmory, C-605/12, EU:C:2014:2298, pkt 53, 56).”

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje unijne jak i wskazane stanowisko TSUE należy stwierdzić, iż determinanty stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej zawierają się w łącznym spełnieniu poniższych warunków:

1)Wystarczający poziom stałości miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

2)Występowanie odpowiedniej struktury w zakresie zaplecza personalnego i technicznego.

3)Prowadzenie działalności gospodarczej w sposób umożliwiający odbiór i wykorzystanie usług świadczonych dla własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając na względzie definicję pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” brak spełnienia choćby jednego ze wskazanych warunków prowadzi do uznania, iż nie powstało stałe miejsce prowadzenia działalności w rozumieniu przepisów o VAT.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym:

·Spółka utworzyła w Polsce Oddział, za pośrednictwem którego prowadzi w Polsce działalność gospodarczą (dalej: Oddział).

·Dla potrzeb realizacji zadań Oddziału, w Polsce zatrudnieni są pracownicy,

·Adres Oddziału gdzie pracę realizują zatrudnieni pracownicy to ul. (...)

·Siedziba Oddziału wyposażona jest we wszelkie zasoby techniczne tak aby w ramach przypisanych mu funkcji prowadzić działalność gospodarczą.

·Do Polskiego zespołu przypisany jest szereg istotnych rodzajowo i przedmiotowo zadań i funkcji, które są bezpośrednio związane z transakcjami opodatkowanymi VAT na terytorium Polski, w szczególności:

‒bezpośredni kontakt z kontrahentami na terytorium Polski, w tym obsługa klienta i zapytań poprzez stronę internetową,

‒pozyskiwanie nowych zleceń na terytorium Polski,

‒przygotowywanie ofert (dla klientów biznesowych jak również podmiotów publicznych), w tym uczestnictwo w procedurach przetargowych,

‒negocjowanie i podpisywanie umów z kontrahentami na dostawy (jedynie w zakresie postępowań przetargowych) i świadczenie usług na terytorium Polski,

‒obsługa sprzedaży rozumiana jako przyjmowanie zamówień oraz ich wprowadzanie do wspólnego systemu zamówień,

‒obsługa posprzedażowa (w tym usługi wsparcia, usługi instruktażowe) i gwarancyjna,

‒realizacja polityki marketingowej na terytorium Polski, w tym prezentacje produktowe, doradztwo produktowe, uczestnictwo w targach/wystawach, realizacja szkoleń/warsztatów,

‒wprowadzanie faktur do obrotu gospodarczego w Polsce oraz kontakt w tym zakresie z klientami w Polsce,

·Polski zespół jest bezpośrednio zaangażowany zarówno w świadczenie usług opodatkowanych VAT w Polsce jak i w dostawę towarów.

·Oddział będzie funkcjonował tak długo, jak długo Spółka będzie prowadziła działalność gospodarczą w Polsce, został powołany na czas nieokreślony.

Powyższe okoliczności potwierdzają spełnienie przesłanek pozwalających na uznanie Oddziału za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Spółki w Polsce, tj. przesłanki stałości, odpowiedniego zaplecza personalnego jak i technicznego jak również zasoby pozwalające na umożliwiający odbiór i wykorzystanie usług świadczonych dla własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto, odnosząc się do treści art. 53 ust. 2 zdanie drugie Rozporządzenia 282/2011, podkreślić należy, iż zasoby Oddziału Spółki w Polsce nie są wykorzystywane jedynie do zadań administracyjnych, takich jak księgowość, fakturowanie a realnie uczestniczą w przeważającej części czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w Polsce, tj. sprzedaży i wszelkich czynności związanych z tą sprzedażą.

Fakt uznania oddziału za stałego miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce potwierdzają organy podatkowe w wydanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo:

‒interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 11 maja 2018 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.58.2018.2.JŻ, cyt.:

„Zatem, w przedstawionych okolicznościach sprawy spełnione są kryteria posiadania stałej obecności personelu oraz środków technicznych niezbędnych do wykonywania części działalności Spółki. Aktywność Oddziału Spółki na terytorium kraju, posiadającego zaplecze techniczne w postaci biura i personalne w postaci pracowników, charakteryzująca się stałym kontaktem z klientem/Akceptantem oraz wykonywaniem szeregu czynności operacyjnych prowadzonej działalności - sprowadza się do uznania, że wykorzystanie zasobów technicznych oraz personelu zatrudnionego w Polsce do wykonywania części prowadzonej działalności Spółki w sposób zorganizowany oraz ciągły kwalifikuje prowadzoną aktywność Spółki na terytorium kraju jako stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. (...) W konsekwencji, w związku z charakterem prowadzonej działalności przez Oddział, Spółka posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.”

‒interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 2 sierpnia 2017 r., sygn.: 0112-KDIL3-3.4011.85.2017.1.AK, cyt.: „posiadanie oficjalnej siedziby Oddziału Spółki ("Adres Oddziału"), skutkuje posiadaniem własnego zaplecza technicznego w postaci udostępnionego lokalu wraz z prawem do korzystania z niego w dniach roboczych w określonych godzinach oraz organizowania spotkań i konferencji. Oddział uprawniony jest do korzystania z urządzeń biurowych stanowiących wyposażenie lokalu i będących własnością udostępniającego, a w szczególności kserokopiarek, skanerów, zestawów komputerów wraz z drukarkami oraz wewnętrznej centrali telefonicznej. (…) Tym samym należy stwierdzić, że w przedstawionym przypadku istnienie w Polsce Oddziału przedsiębiorstwa Spółki potwierdza istnienie wyodrębnionej i samodzielnej organizacyjnie części działalności gospodarczej przedsiębiorstwa Spółki świadczącej usługi dla Kontrahenta i nabywającej w tym celu usługi od Biura Rachunkowego oraz jednocześnie wykorzystującej infrastrukturę techniczną oraz personel zatrudniony w Polsce stanowiącej stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.”

Wniosek:

Oddział Spółki utworzony w Polsce dla celów prowadzenia działalności gospodarczej Spółki spełnia kryteria uznania go za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które uczestniczy w transakcjach realizowanych przez Spółkę na terytorium Polski. Cechy Oddziału Spółki utworzonego w Polsce świadczą o rzeczywistym realizowaniu przez Oddział czynności w Polsce przez zatrudniony personel oraz zorganizowane zaplecze techniczne Oddziału.

Wniosek:

Wobec przedstawionych powyżej przesłanek należy stwierdzić, iż Spółka dokonując za pośrednictwem Oddziału transakcji wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT występuje w roli podatnika podatku VAT w Polsce i jest zobowiązana do rozliczenia podatku VAT z tego tytułu.

Dodatkowo należy podkreślić, iż Oddział zagranicznego podmiotu będącego członkiem grupy VAT w Niemczech stanowi dla niego odrębnego podatnika VAT na podstawie przepisów ustawy o VAT, które weszły w życie 1 stycznia 2023 r. Do polskiego porządku prawnego z tym dniem wprowadzona została instytucja Grup VAT. Jak wskazuje art. 2 pkt 47 ustawy o VAT, przez Grupę VAT rozumie się przez to grupę podmiotów powiązanych finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, zarejestrowaną jako podatnik podatku.

Jednocześnie rozszerzono również definicję podatnika w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o VAT: „Podatnikiem, o którym mowa w art. 15, może być również grupa podmiotów powiązanych finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, które zawrą umowę o utworzeniu grupy VAT.”

Z kolei art. 15a ust. 12 ustawy o VAT wskazuje, iż „Grupa VAT nabywa status podatnika z dniem wskazanym w umowie o utworzeniu grupy VAT (...)”.

Jak wskazuje natomiast art. 8c ust. 6 i 7 ustawy o VAT:

„Dostawę towarów i świadczenie usług dokonane na rzecz oddziału będącego członkiem grupy VAT utworzonej w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska, przez podatnika posiadającego siedzibę na terytorium kraju, który utworzył ten oddział, uważa się za dokonane na rzecz tej grupy VAT.” oraz „Dostawę towarów i świadczenie usług dokonane przez oddział będący członkiem grupy VAT utworzonej w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska, na rzecz podatnika posiadającego siedzibę na terytorium kraju, który utworzył ten oddział, uważa się za dokonane przez tę grupę VAT.”

Powyższe oznacza, iż Spółka będąc członkiem Grupy VAT, jako Grupa VAT staje się odrębnym podatnikiem względem Oddziału który utworzyła, natomiast transakcje towarowe i usługowe realizowane przez Oddział na rzecz Grupy VAT oraz przez Grupę VAT na rzecz oddziału należy uznać za podlegające opodatkowaniu.

Przepisy ustawy o VAT nie precyzują jak prawidłowo rozpoznać czynności w sytuacji odwrotnej, tj. w takiej w której spółka będąca podmiotem z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska utworzyła w Polsce oddział natomiast w kraju siedziby stała się członkiem Grupy VAT.

Niemniej jednak przedmiotowe zagadnienie stało się przedmiotem objaśnień do przepisów wprowadzających tzw. Grupy VAT w Polsce wydanych przez Ministra Finansów dnia 11 października 2022 r. (dalej: Objaśnienia). Zgodnie z ich treścią: „w przypadku, gdy podmiot zagraniczny prowadzący w Polsce działalność za pośrednictwem oddziału zdecyduje się wejść do grupy VAT będzie miał taką możliwość, ale do grupy VAT wejdzie w takiej sytuacji tylko ta część przedsiębiorstwa, która jest oddziałem. Oznacza to że w pozostałym zakresie podmiot ten nie będzie traktowany jako część grupy VAT co będzie skutkowało konsekwencjami podatkowymi polegającymi na opodatkowaniu czynności dokonywanych pomiędzy oddziałem, który wejdzie do grupy VAT, a centralą przedsiębiorcy z siedzibą w innym kraju”.

W objaśnieniach posłużono się także przykładem odzwierciedlającym sytuację odwrotną do sytuacji wskazanej w przepisach ustawy o VAT, tj.: „Spółka A (z siedzibą w Czechach) jest członkiem grupy VAT w kraju siedziby. Spółka A utworzyła w Polsce Oddział X. Oddział X nie wchodzi w skład grupy VAT na terenie Polski. Oddział X uzyskał od Naczelnika US numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (numer VAT-UE). Następnie Oddział X nabył tkaniny od Spółki A z siedzibą w Czechach (transakcja między podmiotem spoza grupy VAT, a grupą VAT, w skład której wchodzi - spółka meblarska zlokalizowana w Czechach). W wyniku tej dostawy tkaniny zostały przetransportowane z Czech do Polski. W powyższej sytuacji transakcja między Oddziałem X i Spółką A stanowić będzie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) na terytorium Polski. Podatnikiem VAT UE z tego tytułu będzie Oddział X posługujący się nadanym numerem VAT-UE. Oddział X nabędzie bowiem status podatnika VAT w Polsce względem transakcji ze Spółką A w momencie, gdy jego zakład główny (Spółka A) wejdzie w skład grupy VAT w Czechach (tj. z chwilą rejestracji grupy VAT). To zatem Oddział X jako podatnik rozliczy WNT w deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej VAT-UE.”

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym:

‒A GmbH jest podmiotem prawa niemieckiego,

‒Spółka utworzyła w Polsce Oddział, za pośrednictwem którego prowadzi w Polsce działalność gospodarczą ,

‒Spółka z dniem (…) utworzyła wraz z inną Spółką z grupy A grupę VAT w Niemczech, która dla potrzeb rozliczenia VAT stanowi jeden podmiot,

‒Oddział Spółki w Polsce nie jest członkiem grupy VAT w Polsce.

Powyższe oznacza, iż Spółka tworząc w Polsce Oddział i jednocześnie tworząc w kraju siedziby grupę VAT, stała się wobec Oddziału odrębnym podatnikiem w świetle ustawy o VAT, a transakcje dokonywane pomiędzy Spółką a Oddziałem podlegają opodatkowaniu VAT.

Wskazane stanowisko potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, np.:

‒interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 19 stycznia 2023 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.467.2022.2.RD, cyt.: „Pomimo, że Spółka (Jednostka macierzysta) powiązana jest z oddziałem w Polsce, należy ona do Grupy VAT w Finlandii zaś oddziały w Szwecji, Danii i Norwegii należą do Grupy VAT (odpowiednio w Szwecji, Danii, Norwegii) stanowią więc one innego podatnika w zakresie podatku VAT. Dlatego też transakcje wykonywane przez Oddział na rzecz Spółki (należącej do Grupy VAT), lub na rzecz innych oddziałów Spółki należących do Grup VAT w innych krajach UE i poza UE należy uznać za transakcje (usługi świadczone między dwoma odrębnymi podatnikami). Tym samym transakcje wykonywane przez Oddział na rzecz Spółki, transakcje Spółki na rzecz Oddziału, transakcje Oddziału na rzecz innych oddziałów Spółki należących do Grup VAT w innych krajach UE i poza UE, jak i transakcje oddziałów Spółki należących do Grup VAT w innych krajach UE i poza UE na rzecz Oddziału w Polsce będą podlegały opodatkowaniu. Będą to świadczenia dokonywane pomiędzy odrębnymi podatnikami a nie w ramach jednego podmiotu. Nie będą to transakcje wewnętrzne wyłączone z zakresu opodatkowania.”

‒interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 19 października 2022 r., sygn.: 0111-KDIB3-3.4012.353.2022.2.PK, cyt.: „Ze względu na fakt, że Państwa Oddział nie jest członkiem Grupy VAT w Niemczech to w kontekście powołanych orzeczeń TSUE oraz wprowadzeniu do polskich przepisów nowego rodzaju podatnika jakim jest Grupa VAT należy wskazać, że Oddział dokonując Świadczeń na rzecz Centrali w istocie świadczy je na rzecz Grupy VAT, której Centrala jest członkiem. Zaś Centrala dokonując Świadczeń na rzecz Oddziału dokonuje świadczeń jako Grupa VAT na rzecz Oddziału. Pomimo, że Centrala powiązana jest z oddziałem, należy ona do Grupy VAT w Niemczech, stanowi więc ona z wybranymi innymi jednostkami z grupy kapitałowej innego podatnika w zakresie podatku VAT. Dlatego usługi świadczone przez Oddział na rzecz Centrali i usługi świadczone przez Centralę na rzecz Oddziału (w tym koszty alokowane do działalności Oddziału), należy uznać za usługi świadczone między dwoma odrębnymi podatnikami podlegające opodatkowaniu”.

‒interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 10 maja 2022 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.546.2021.1.RD, cyt.: „Ze względu na fakt, że Oddział nie jest członkiem Grupy VAT to w kontekście powołanych orzeczeń TSUE oraz wprowadzeniu do polskich przepisów nowego rodzaju podatnika jakim jest Grupa VAT należy wskazać, że Oddział dokonując Świadczeń na rzecz Centrali w istocie świadczy je na rzecz Grupy VAT, której Centrala jest członkiem. Zaś Centrala dokonując Świadczeń na rzecz oddziału dokonuje świadczeń jako Grupa VAT na rzecz Oddziału. Pomimo, że Centrala powiązana jest z oddziałem, należy ona do Grupy VAT w Holandii, stanowi więc ona z wybranymi innymi jednostkami z grupy kapitałowej A. innego podatnika w zakresie podatku VAT. Dlatego usługi świadczone przez Oddział na rzecz Centrali lub odwrotnie, należy uznać za usługi świadczone między dwoma odrębnymi podatnikami. Tym samym Świadczenia wykonywane przez Oddział na rzecz Centrali i Świadczenia Centrali na rzecz Oddziału, których koszty są alokowane do działalności Oddziału będą podlegały opodatkowaniu. Będą to świadczenia dokonywane pomiędzy odrębnymi podatnikami a nie w ramach jednego podmiotu. ”

Fakt istnienia grupy VAT na terytorium Niemiec i pozostawania Oddziału poza strukturą tej grupy VAT dodatkowo podkreśla, iż dokonywane przez Spółkę za pośrednictwem Oddziału czynności (WNT i krajowa dostawa towarów) podlegają odrębnemu wykazaniu przez Spółkę jako polskiego podatnika VAT.

Ad 2

Przepisy regulujące funkcjonowanie oddziału podmiotu zagranicznego utworzonego w Polsce w celu prowadzenia za pomocą tego oddziału działalności gospodarczej zostały wprowadzone ustawą z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2022 r. poz. 470 t. j. z późn. zm.), dalej: „Ustawa o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych”.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 Ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pojęcie „oddział” zdefiniowane zostało w art. 3 pkt 4 Ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych, zgodnie z którym oddziałem jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Natomiast jak wskazuje art. 15 Ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych, przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą.

W związku z powyższym, pomimo braku odrębności formalnoprawnej, Oddział posiada samodzielność organizacyjną od jednostki macierzystej. Nie prowadzi działalności gospodarczej na własny rachunek i we własnym imieniu, i jako taki z perspektywy przytoczonych powyżej przepisów, nie jest odrębnym podatnikiem VAT od Spółki. Jak jednak zostało udowodnione w pkt 1 powyżej, Oddział za pośrednictwem którego Spółka działa jako podatnik VAT w Polsce, podlega opodatkowaniu VAT w stosunku do podejmowanych przez niego czynności niezależnie od tego co wykazuje Spółka jako podatnik VAT w kraju siedziby.

Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie, np.:

‒Wyrok TSUE z dnia 23 marca 2006 r., sygn.: C-210/04, cyt.: „stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki, do której należy, na rzecz którego spółka świadczy usługi, nie może być uznany za podatnika (...) oddział spółki będącej nierezydentem pozbawiony jest niezależności oraz że w konsekwencji nie może istnieć żaden stosunek prawny pomiędzy tymi dwoma podmiotami. Należy je uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 szóstej dyrektywy”;

‒Wyrok NSA z dnia 12 lutego 2014 r., sygn.: I FSK 353/13, cyt.: „Sąd uznał, że oddział zagranicznego przedsiębiorcy nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług, bowiem w sytuacji, gdy przedsiębiorstwo zagraniczne rejestruje swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z tym pomimo, iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału”;

‒Interpretacja indywidualna z dnia 10 maja 2022 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.546.2021.1.RD, cyt.: „podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią”.

Zgodnie z zaprezentowanym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym:

‒Spółka utworzyła w Polsce Oddział, za pośrednictwem którego prowadzi w Polsce działalność gospodarczą,

‒Spółka zarejestrowała się również na potrzeby podatkowe w Polsce, w tym również dla celów podatku VAT i transakcji wewnątrzwspólnotowych,

‒Spółka w związku z rejestracją dla potrzeb podatku VAT w Polsce otrzymała NIP: (...), który stanowi również jej numer rejestracji dla potrzeb podatku VAT.

Wniosek:

Pomimo zarejestrowania w Polsce Oddziału, Spółka pozostaje podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych, „przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów "oddział w Polsce".

Z kolei zgodnie z treścią przepisu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnych charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106e ust 1 ustawy o VAT faktura powinna zawierać:

1)datę wystawienia;

2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15)kwotę należności ogółem;

(...)

24)w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:

a)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,

b)numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego”.

Na podstawie przytoczonych przepisów należy wskazać, że treść faktury obejmuje m.in. nazwę podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy. Powyższe przepisy nie odnoszą się do sytuacji, w której podatnik/nabywca prowadzi działalność gospodarczą za pośrednictwem oddziału podmiotu zagranicznego. Wskazane regulacje, w szczególności nie precyzują jakie dane podatnika/nabywcy powinny znaleźć się na fakturze - dane siedziby podatnika/nabywcy, czy też dane oddziału.

Wobec braku precyzyjnego określenia w przepisach ustawy o VAT jaka nazwa/adres powinny znaleźć się na fakturze wystawionej/otrzymanej przez podatnika, który jest zagraniczną spółką działającą w Polsce poprzez zarejestrowany oddział, w ocenie Spółki dopuszczalne jest wskazanie oprócz danych Spółki również danych Oddziału. Tak wystawione faktury nie naruszają treści przepisu art. 106e ust. 1 ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko Spółki potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo:

‒Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 16 lutego 2021 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.545.2020.1.AC, cyt.: „W przypadku gdy Wnioskodawca wystawi faktury sprzedażowe zawierające NIP Spółki oraz nazwę i adres Oddziału (bez danych adresowych Spółki macierzystej w Chinach) jednocześnie zawierające pozostałe wymagane przepisami ustawy elementy pomimo, że wystawione przez Wnioskodawcę faktury powinny co do zasady zawierać nazwę i adres Wnioskodawcy, ewentualnie jedynie dodatkowo adres Oddziału - to faktury sprzedażowe ze wskazaną nazwą Oddziału można uznać za prawidłowe jako dokumentujące transakcje opodatkowane na terytorium RP.”

Jednocześnie, organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych wskazują, iż w przypadku gdy faktura zakupu otrzymana przez podatnika nie zawiera danych adresowych spółki, a jedynie oddziału, nie jest przyczyną odmowy podatnikowi prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabytych towarów i usług. Powyższe wymaga jednak spełnienia wymogu wskazania pozostałych elementów wymaganych przepisami ustawy o VAT oraz warunków uprawniających do skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu otrzymanych faktur. Przykładowo:

‒interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 16 lutego 2021 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.545.2020.1.AC, cyt.: „skoro Wnioskodawca otrzyma faktury zakupowe zawierające NIP Spółki oraz nazwę i adres Oddziału (bez danych adresowych Spółki macierzystej w Chinach) jednocześnie zawierające pozostałe wymagane przepisami ustawy elementy i spełnione są warunki z art. 86 ust. 1 ustawy pomimo, że otrzymywane przez Wnioskodawcę faktury powinny co do zasady zawierać nazwę i adres Wnioskodawcy, ewentualnie jedynie dodatkowo adres Oddziału - to należy uznać, że faktury zakupowe ze wskazaną nazwą Oddziału uprawniają Wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w ww. fakturach.”

‒interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 25 kwietnia 2019 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.198.2019.1.KT, cyt.: „Zatem w przypadku, gdy na wystawionych/ otrzymanych przez Wnioskodawcę fakturach wskazano nazwę Spółki oraz numer identyfikacji podatkowej Spółki wraz z adresem Oddziału, bez wskazania adresu siedziby Spółki w Niemczech, to wskazanie takich danych należy uznać za wystarczające, aby faktury te spełniały wymogi określone w art. 106e ustawy o VAT. W takiej sytuacji występuje bowiem pełna identyfikacji podmiotu wystawiającego/ otrzymującego faktury - jego nazwa, numer identyfikacji podatkowej dla celów VAT oraz adres prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce za pośrednictwem Oddziału. W takim przypadku nie może być mowy o braku możliwości powiązania adresu Oddziału z nazwą i numerem VAT Spółki. Jak już wskazano, na gruncie podatku VAT spółka macierzysta i jej oddział stanowią jednego podatnika. Oznacza to, że mimo iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału.”

Wniosek:

Spółka wystawiając faktury sprzedaży może wskazać adres Oddziału spełniając warunek wskazany w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. To samo dotyczy faktur dokumentających zakupy Spółki. W przypadku, gdy faktura zakupu otrzymana przez Spółkę zawierać będzie nazwę Spółki oraz jedynie adres Oddziału (bez podania adresu Spółki) - w sytuacji spełnienia pozostałych wymogów wynikających z ustawy o VAT - taka faktura powinna zostać uznana za prawidłową.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (dalej: ustawa o ewidencji), „Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.”

Jak wskazuje z kolei art. 2 ust. 2 i 3 ustawy o ewidencji, „Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków” oraz „Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.”

Powyższe oznacza, iż obowiązkiem dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego objęte są podmioty, które na podstawie innych ustaw są podatnikami lub płatnikami podatków bądź płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym Spółka tworząc w Polsce Oddział:

1)Zarejestrowana została w Krajowym Rejestrze Sądowym pod nazwą „A GmbH Sp. z o.o. Oddział w Polsce”. NIP nadany dla potrzeb przedmiotowej rejestracji to (...),

2)Zarejestrowana została również na potrzeby podatkowe w Polsce, w tym również dla celów podatku VAT i transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółce został nadany NIP: (...), który stanowi również jej numer rejestracji dla potrzeb podatku VAT. NIP: (...) jest objęty wykazem podatników VAT prowadzonym przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej. W przedmiotowym wykazie Spółka widnieje jako A GmbH, bez odniesienia do funkcjonowania w Polsce poprzez zarejestrowany w KRS oddział.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym kontrahenci obawiają się, że rozbieżności w danych wskazanych w wykazie podatników VAT oraz w KRS mogą wywołać po ich stronie negatywne konsekwencje w przypadku weryfikacji ze strony organów administracji publicznej (w szczególności organów podatkowych i celno-skarbowych).

Z uwagi na fakt, iż Spółka działa w Polsce za pośrednictwem utworzonego Oddziału, jako podatnik zarejestrowany dla potrzeb VAT, zobowiązana jest posługiwać się w prowadzonej działalności gospodarczej NIP nadanym dla tych celów. Jest to numer, który widnieje w wykazie podatników VAT prowadzonym przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej i który znajdować się powinien na wystawianych i otrzymywanych przez Spółkę fakturach.

Numer, który Spółka uzyskała podczas rejestracji Oddziału w Krajowym Rejestrze Sądowym stanowi zasadniczo numer, który Spółce nadano dla celów rozliczeń na cele podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: PIT) i rozliczeń z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS), na podstawie art. 2 ust. 2 i 3 ustawy o ewidencji, z uwagi na fakt, iż z tego tytułu zarejestrowany Oddział Spółki występuje w roli płatnika. W pozostałym zakresie Spółka występuje w charakterze podatnika i dla celów podatkowych Spółki powinna posługiwać się numerem nadanym jej w procedurze rejestracji dla potrzeb podatkowych.

Prezentowane podejście jest spójne ze stanowiskiem organów podatkowych w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo:

‒Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 16 lipca 2021 r., sygn.: 0111-KDIB3-2.4018.8.2021.1.AZ, cyt: „oddział przedsiębiorcy zagranicznego, z racji posiadania statusu płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek ubezpieczeniowych, powinien posługiwać się własnym Numerem Identyfikacji Podatkowej tylko i wyłącznie w tym zakresie. NIP nadany oddziałowi spółki zagranicznej na terytorium Polski jako płatnikowi składek powinien służyć wyłącznie do rozliczeń składek ZUS i PIT. Nie powinien być on wykazywany na fakturach, ponieważ w ewidencji księgowej oddziału, na potrzeby podatku CIT, należy stosować NIP zagranicznego przedsiębiorstwa.”

Wniosek:

Wskazanie wyłącznie NIP Spółki, który widnieje w wykazie podatników VAT (tzw. biała lista) na fakturach wystawianych przez Spółkę/otrzymywanych przez Spółkę w ramach działalności Oddziału spełnia wymogi określone w art. 106e ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o VAT. Tym samym tak wystawione faktury należy uznać za prawidłowe i zgodne z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju

Przy czym, stosownie do art. 2 pkt 1 i 3 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 22 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy:

Stosownie do art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1)ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy:

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 470), zwanej dalej ustawą o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych:

Pojęcie „oddział” zdefiniowane zostało w art. 3 pkt 4 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, jako:

Na podstawie art. 15 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych):

W myśl art. 19 pkt 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych:

W świetle powołanych regulacji prawnych, podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Zatem oddział nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. Mimo, że na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału, natomiast czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych (realizowanych na rzecz jednostki macierzystej).

Pogląd ten jest zgodny z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 23 marca 2006 r. w sprawie FCE Bank, sygn. C-210/04, Trybunał stwierdził, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki (będącej nierezydentem), do której należy (…) pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Tak więc spółkę oraz jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Tezy powyższego wyroku zostały doprecyzowane przez TSUE w wyroku w sprawie C-7/13 Skandia America Corp. wydanym w dniu 17 września 2014 r. Wyrok ten wskazał, że od zasady ogólnej przedstawionej w przytoczonym powyżej wyroku C-210/04, zgodnie z którą świadczenia między centralą podatnika i jego oddziałami pozostają poza zakresem VAT, istnieje wyjątek. Wyjątek ten dotyczy specyficznej sytuacji, gdy oddział jest członkiem tzw. grupy VAT. Wówczas rozliczenia pomiędzy centralą podatnika z państwa trzeciego i jego oddziałem powinny być objęte opodatkowaniem VAT.

Warto w tym miejscu wskazać również na orzeczenie TSUE z 11 marca 2021 r. C-812/19 Danske Bank dotyczący sposobu klasyfikacji w ramach UE świadczeń pomiędzy centralą firmy należącą do grupy VAT oraz jej oddziałem. Trybunał uznał, iż obie jednostki organizacyjne to odrębni podatnicy dla potrzeb rozliczeń z tytułu VAT. Tym samym, TSUE podtrzymał tok rozumowania wyrażony w sprawie C-7/13 Skandia America (który dotyczył relacji z podmiotem spoza UE). TSUE m.in. wskazał, że artykuł 9 ust. 1 i art. 11 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że do celów podatku od wartości dodanej (VAT) zakład główny spółki znajdujący się w danym państwie członkowskim, który należy do utworzonej na podstawie owego art. 11 grupy VAT, oraz oddział tej spółki, który ma siedzibę w innym państwie członkowskim, należy uznać za odrębnych podatników, gdy ów zakład główny świadczy na rzecz wspomnianego oddziału usługi, których koszty przypisuje temu oddziałowi.

Warto również wskazać na ustawę z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) podpisaną 23 listopada 2021 r. zwaną dalej „ustawą zmieniającą”, w której wprowadzono nową definicję i nowe regulacje dotyczące grup podatkowych. Przepisy te związane z grupami podatkowymi weszły w życie od 1 stycznia 2023 r.

I tak na podstawie przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2023 r., zgodnie z art. 2 pkt 47 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 48 ustawy:

Na podstawie art. 15a ust. 1 i 2 ustawy:

Zatem, grupę VAT mogą utworzyć podmioty, które mają ze sobą jednocześnie powiązania o charakterze finansowym, ekonomicznym i organizacyjnym. Obowiązki związane z rozliczaniem podatku VAT takiej grupy przejmuje jej przedstawiciel, a transakcje pomiędzy członkami grupy nie podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 8c ustawy:

1.Dostawa towarów i świadczenie usług dokonane przez członka grupy VAT na rzecz innego członka tej samej grupy VAT nie podlegają opodatkowaniu.

2.Dostawę towarów i świadczenie usług dokonane przez członka grupy VAT na rzecz podmiotu spoza tej grupy VAT uważa się za dokonane przez tę grupę VAT.

3.Dostawę towarów i świadczenie usług dokonane na rzecz członka grupy VAT przez podmiot spoza tej grupy VAT uważa się za dokonane na rzecz tej grupy VAT.

4.Dostawę towarów i świadczenie usług dokonane przez oddział będący członkiem grupy VAT na rzecz:

1)podatnika nieposiadającego siedziby na terytorium kraju, który utworzył ten oddział,

2)innego oddziału podatnika, o którym mowa w pkt 1, położonego poza terytorium kraju

- uważa się za dokonane przez grupę VAT na rzecz podmiotu, który do niej nie należy.

5.Dostawę towarów i świadczenie usług dokonane na rzecz oddziału będącego członkiem grupy VAT przez:

1)podatnika nieposiadającego siedziby na terytorium kraju, który utworzył ten oddział,

2)inny oddział podatnika, o którym mowa w pkt 1, położony poza terytorium kraju

- uważa się za dokonane na rzecz grupy VAT przez podmiot spoza tej grupy.

6.Dostawę towarów i świadczenie usług dokonane na rzecz oddziału będącego członkiem grupy VAT utworzonej w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska, przez podatnika posiadającego siedzibę na terytorium kraju, który utworzył ten oddział, uważa się za dokonane na rzecz tej grupy VAT.

7.Dostawę towarów i świadczenie usług dokonane przez oddział będący członkiem grupy VAT utworzonej w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska, na rzecz podatnika posiadającego siedzibę na terytorium kraju, który utworzył ten oddział, uważa się za dokonane przez tę grupę VAT.

W myśl art. 15a ust. 12 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że posiadają Państwo siedzibę działalności gospodarczej w Niemczech i jesteście tam zarejestrowani jako niemiecki podatnik VAT.

1 kwietnia 2022 r. utworzyli Państwo w Niemczech wraz z inną spółką z grupy A grupę VAT. Zajmują się Państwo dostarczaniem nowoczesnych rozwiązań technologicznych m.in. do branż przemysłowych i medycznych oraz świadczeniem usług na dostarczanym sprzęcie.

W Polsce utworzyli Państwo Oddział, za pośrednictwem którego prowadzą Państwo w Polsce działalność gospodarczą (dostawa towarów, świadczenie usług oraz dostawa towarów wraz ze świadczeniem usług, w rozumieniu przepisów ustawy). Oddział został zarejestrowany (…) r. pod nazwą „A Sp. z o.o. Oddział w Polsce” natomiast  działalność operacyjną rozpoczął (…) r. Oddział Spółki stanowi stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, które uczestniczy w realizacji świadczeń objętych wnioskiem. Dla potrzeb realizacji zadań Oddziału, w Polsce zatrudnieni są pracownicy (Polski zespół).

(...) kwietnia 2022 r. Spółka zarejestrowała się w Polsce dla celów podatku VAT i transakcji wewnątrzwspólnotowych (NIP: (...)). W wykazie czynnych podatników VAT Spółka widnieje jako A GmbH, bez odniesienia do funkcjonowania w Polsce poprzez zarejestrowany w KRS oddział.

Rozpoczynając działalność gospodarczą na terytorium Polski (…) r., Spółka przyjęła model biznesowy, który zakłada, że w momencie otrzymania zamówienia, jest ono wprowadzane do systemu, akceptowane i monitorowane przez zespół wsparcia sprzedaży z Czech we współpracy z Polskim zespołem i przekazywane do systemu obsługującego magazyn zlokalizowany na terytorium Niemiec. W przypadku, gdy przedmiotem zamówienia jest dostawa towarów - informacja o zapotrzebowaniu na towary przekazywana jest do ww. magazynu, z którego następuje przemieszczenie towarów do kontrahenta w Polsce (wprowadzenie zamówienia do systemu powoduje automatyczne zlecenie transportu towarów do Polski). Koszty transportu są przypisane do Oddziału. Po zakończeniu transportu towarów do miejsca wskazanego przez kontrahenta, Spółka działająca za pośrednictwem Oddziału przenosi prawo do dysponowania towarami jak właściciel na kontrahenta w Polsce. W odniesieniu do towarów, dla których świadczone są usługi pozwalające na prawidłowe uruchomienie/użytkowanie dostarczonych towarów, świadczenie usług ma miejsce bezpośrednio w miejscu dostawy wskazanym przez kontrahenta w Polsce. W takim przypadku, prawo do dysponowania towarami jak właściciel przechodzi na kontrahenta w momencie zakończenia świadczenia tych usług w Polsce.

Świadczą Państwo również m.in. usługi naprawy, usługi szkoleniowo-treningowe oraz pogwarancyjne. Usługi realizowane są na towarach dostarczonych przez Państwa do kontrahenta w ramach zrealizowanej przez Państwa dostawy towarów, jak i takich, które nie były przedmiotem dokonanej przez Państwa dostawy towarów. Za realizację usług odpowiada Polski zespół. Polski zespół we współpracy z centrum usług wsparcia w Czechach odpowiada również za prawidłowe dokumentowanie transakcji w systemie, fakturowanie oraz za obsługę klienta w ramach tzw. obsługi posprzedażowej i gwarancyjnej.

Sprzedaż realizowana w Polsce jest opodatkowywana dla potrzeb VAT i wykazywana w rozliczeniach podatku VAT Spółki w Polsce. Faktury dokumentujące dostawę towarów i świadczenie usług zrealizowane przez Oddział, zawierają polski podatek VAT.

Ad 1

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia czy dokonując za pośrednictwem Oddziału transakcji wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jesteście Państwo podatnikiem podatku VAT w Polsce zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu dokonanych transakcji.

Wskazali Państwo, że utworzyli Państwo Oddział w Polsce i za jego pośrednictwem prowadzą Państwo w Polsce działalność gospodarczą. W transakcjach realizowanych na terytorium Polski uczestniczą pracownicy Oddziału, którzy m.in. nawiązują bezpośredni kontakt z kontrahentami na terytorium Polski, pozyskują nowe zlecenia, przygotowują oferty a także negocjują i podpisują umowy z kontrahentami na dostawy towarów i świadczenie usług na terytorium Polski.

Odnośnie dostaw towarów wskazali Państwo, że nie posiadają Państwo magazynu w Polsce w związku z czym zamówiony towar transportowany jest z magazynu położonego w Niemczech bezpośrednio do klienta w Polsce (w momencie wysyłki towarów z magazynu znane jest miejsce ich przeznaczenia). Po zakończeniu transportu towarów do miejsca wskazanego przez kontrahenta w Polsce, działając za pośrednictwem Oddziału przenoszą Państwo prawo do dysponowania towarem jak właściciel na kontrahenta. W przypadku, gdy w odniesieniu do dostarczonych towarów świadczone są usługi pozwalające na prawidłowe uruchomienie/użytkowanie towarów - realizacja tych usług odbywa się w Polsce, w miejscu dostawy wskazanym przez kontrahenta. Również w tym przypadku, prawo do dysponowania towarami jak właściciel przechodzi na kontrahenta w Polsce, w momencie zakończenia świadczenia przedmiotowych usług. Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika więc, że do przeniesienia prawa do dysponowania towarami jak właściciel pomiędzy Państwa Spółką a klientem (nabywcą) dochodzi na terytorium Polski - bezpośrednio po dostarczeniu towarów lub po wykonaniu usług na towarach podejmowanych przez Polski zespół.

Zatem, skoro działając za pośrednictwem Oddziału Spółka przenosi prawo do dysponowania towarami jak właściciel na nabywcę na terytorium Polski, należy uznać, że opisana transakcja stanowi dostawę towarów opodatkowaną na terytorium kraju, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Powołany art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy przewiduje tzw. instytucję odwrotnego obciążenia, polegającą na przerzuceniu obowiązku opodatkowania transakcji ze sprzedawcy na nabywcę towarów. Dla uznania nabywcy za podatnika z tytułu rozliczenia danej transakcji, zagraniczny dostawca towarów nie może posiadać w Polsce siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i nie może być zarejestrowany w Polsce dla celów VAT (przy dostawie towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej). Natomiast nabywca towarów powinien być podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy posiadającym siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce lub osobą prawną niebędącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy posiadającą siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowanym zgodnie z art. 97 ust. 4 ustawy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika natomiast, że Państwo (dostawca towarów) jesteście zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce. Jednocześnie wskazali Państwo, że Oddział Spółki stanowi stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, które uczestniczy w realizacji świadczeń objętych wnioskiem. Oznacza to, że regulacje zawarte w powołanym art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy nie znajdą zastosowania. W konsekwencji, Państwo jako dostawca towarów jesteście podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu dokonanych dostaw towarów.

Za pośrednictwem utworzonego w Polsce Oddziału świadczą Państwo również usługi m.in. usługi naprawy, usługi szkoleniowo-treningowe oraz usługi pogwarancyjne. Za realizację przedmiotowych usług odpowiada Polski zespół, który w zależności od rodzaju usługi realizuje je własnymi zasobami lub korzysta w tym zakresie ze wsparcia podmiotów z grupy A. Wskazali Państwo, że sprzedaż realizowana w Polsce w ramach opisanych typów transakcji oraz przyjętego modelu biznesowego jest opodatkowywana dla potrzeb VAT na terytorium Polski.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Państwo (usługodawca) posiadają stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, które uczestniczy w realizacji świadczeń objętych wnioskiem, a zatem art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy nie znajduje zastosowania w analizowanej sprawie. Tym samym również w przypadku świadczenia usług są Państwo podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT w Polsce.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 1, z którego wynika, że Spółka dokonując za pośrednictwem Oddziału transakcji wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy występuje w roli podatnika podatku VAT w Polsce i jest zobowiązana do rozliczenia podatku VAT z tego tytułu jest prawidłowe.

Ad 2

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii dokumentowania transakcji dokonywanych na terytorium kraju.

Wskazali Państwo, że sprzedaż realizowana w Polsce w ramach opisanych typów transakcji oraz przyjętego modelu biznesowego jest opodatkowywana dla potrzeb VAT na terytorium Polski i wykazywana w rozliczeniach podatku VAT Spółki w Polsce. Faktury dokumentujące dostawę towarów i świadczenie usług zrealizowane przez Oddział, zawierają polski podatek VAT. W celu dokumentowania wszystkich transakcji dokonywanych za pomocą Oddziału wystawiają Państwo na rzecz kontrahentów faktury, na których widnieją następujące dane:

A GmbH

(…), (…), Germany

Zarząd:

Rejestr handlowy:

NIP: PL(...)

[nazwa banku i nr konta Spółki]

Oddział w Polsce

ul. (…), (…), Polska.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 3-5 ustawy:

Z cytowanych przepisów wynika, że podmiot który wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury. Faktura dokumentująca sprzedaż powinna zawierać m.in. dane dotyczące nabywcy i sprzedawcy, określone w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. nazwę podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy a także ich numery identyfikacji podatkowej (art. 106e ust. 4 i 5 ustawy).

Należy również zwrócić uwagę na uregulowania prawne zawarte w przepisach ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2022 r. poz. 2500 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o NIP”, dotyczące posiadania i posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej NIP.

Stosownie do art. 2 ust. 1-3 ustawy o NIP:

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o NIP:

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy o NIP:

Trzeba podkreślić, że numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej. Numer identyfikacji podatkowej może być przypisany wyłącznie jednemu podatnikowi (płatnikowi). Zgodnie bowiem z art. 11 ustawy o NIP, podatnik jest zobowiązany do podawania numeru identyfikacji podatkowej na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru obowiązane są organy podatkowe lub celne. Inaczej rzecz ujmując, identyfikacja danego podmiotu, a tym samym wynikających z tego tytułu obowiązków, odbywa się na podstawie nadanego mu numeru identyfikacji podatkowej. Konsekwencją decyzji administracyjnej o nadaniu numeru NIP jest jednoznaczna identyfikacja podmiotu poprzez jego NIP, nazwę i adres.

W świetle powyższych regulacji prawnych należy stwierdzić, że podmiotem identyfikowanym na podstawie numeru identyfikacji podatkowej jesteście Państwo jako spółka macierzysta. Państwo jesteście zobowiązani do podawania na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych swojej nazwy wraz z numerem identyfikacji podatkowej oraz adresem.

Przy tym, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich jej elementów. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas gdy odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że prawidłowo wystawiona faktura powinna zawierać nazwę spółki macierzystej z jej danymi i numerem NIP. Dodatkowo, w celu łatwiejszej identyfikacji, oprócz danych identyfikacyjnych spółki macierzystej, faktury mogą zawierać informacje dodatkowe pozwalające na identyfikację oddziału (np. nazwę jaką posługuje się w obrocie gospodarczym oraz jego adres). Przy tym, jak wskazuje cytowany art. 19 pkt 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”. Natomiast w odniesieniu do adresu jaki w tym przypadku powinien znajdować się na fakturze należy przyjąć, iż wystawiona faktura zasadniczo powinna zawierać adres podmiotu zagranicznego, który może zostać uzupełniony o adres jego oddziału w Polsce.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że faktury dokumentujące transakcje wykonane przez Państwa za pomocą Oddziału wystawiane na rzecz kontrahentów zawierają oryginalną nazwę przedsiębiorcy zagranicznego (A GmbH), Państwa adres w Niemczech oraz numer identyfikacji podatkowej nadany Państwu dla celów VAT w Polsce - PL(...) (numer ten widnieje również na tzw. białej liście podatników VAT czynnych prowadzonej przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej). Ponadto faktura zawiera również dane adresowe Oddziału w Polsce, tj. „Oddział w Polsce, ul. (…), (…), Polska”.

W świetle powołanych przepisów należy uznać, że dane wskazane na wystawianych fakturach, tj. pełna nazwa przedsiębiorcy zagranicznego, numer identyfikacji podatkowej nadany Państwu na potrzeby dokonywania rozliczeń podatkowych w Polsce, a także dane adresowe utworzonego w Polsce Oddziału, są wystarczające, aby faktury te spełniały wymogi określone w art. 106e ustawy. W tej sytuacji możliwa jest identyfikacja podmiotu wystawiającego faktury - jego nazwa, numer identyfikacji podatkowej dla celów VAT oraz adres prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce za pośrednictwem oddziału. W takim przypadku nie może być mowy o braku możliwości powiązania adresu oddziału z nazwą i numerem VAT spółki macierzystej. Jak już wskazano, na gruncie podatku VAT spółka macierzysta i jej oddział stanowią jednego podatnika. Oznacza to, że mimo iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania 2, z którego wynika, że wskazanie na fakturach wystawianych/otrzymywanych przez Spółkę w ramach działalności Oddziału wyłącznie numeru NIP Spółki widniejącego w wykazie podatników VAT (tzw. biała lista) spełnia wymogi określone w art. 106e ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;

1)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

2)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.)