Interpretacja indywidualna z dnia 9 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.224.2023.2.AB

Uznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu najmu działki oraz możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

- nieprawidłowe w zakresie uznania, że nie będzie Pan działał jako podatnik podatku VAT z tytułu najmu działki budowlanej po zakończeniu działalności gospodarczej,

- prawidłowe w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 15 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że będzie Pan działał jako podatnik podatku VAT z tytułu najmu działki budowlanej po zakończeniu działalności gospodarczej oraz możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wniosek uzupełnił Pan pismem z 12 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest właścicielem działki budowlanej położonej w (...), którą wydzierżawia osobie fizycznej na cele rekreacyjne, na okres kilku lat. Dzierżawca zamieszkuje w domu położonym na działce granicznej z działką którą wydzierżawia Wnioskodawca. Dzięki przedmiotowej dzierżawie, dzierżawca korzysta z większej działki, bo oprócz swojej korzysta również z Wnioskodawcy, która bezpośrednio przylega do jego działki. Z tytułu tej dzierżawy Wnioskodawca uzyskuje miesięcznie kwotę 292,69 zł + 23% podatku VAT, czyli razem z podatkiem VAT wychodzi 360 zł. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (kancelaria radcy prawnego) i jest podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast dzierżawiony grunt jest prywatny Wnioskodawcy i nic nie ma wspólnego z prowadzoną działalnością oraz Wnioskodawca dzierżawi go nie dla przedsiębiorcy, tylko dla osoby fizycznej. Aktualnie Wnioskodawca odprowadza od tej dzierżawy podatek VAT z tego względu, że prowadzi działalność gospodarczą (kancelaria radcy prawnego) i jest podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności. Wnioskodawca zamierza całkowicie zlikwidować działalność i już nie prowadzić żadnej działalności.

W uzupełnieniu do wniosku wskazał Pan, że:

 1. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT wyłącznie z tytułu prowadzonej działalności tj. „(...)”. Działalność tę Wnioskodawca prowadzi od 1 kwietnia 2007 r.

 2. Od początku prowadzenia działalności Wnioskodawca nigdy nie osiągnął wartości sprzedaży przekraczającej 200.000 zł. A w poprzednim roku podatkowym Wnioskodawca odniósł stratę.

 3. Wartość sprzedaży związana z dzierżawą działki w poprzednim roku podatkowym, ani wcześniej nigdy nie przekroczyła 200.000 zł. Z tytułu dzierżawy Wnioskodawca uzyskuje miesięcznie kwotę 292,69 zł + 23% podatku VAT tj. 67,31 zł, czyli razem z podatkiem VAT 360 zł.

 4. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej odnośnie czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca świadczy wyłącznie usługi prawnicze. W pozostałym zakresie Wnioskodawca nie dokonuje innych czynności, ani nie świadczy innych usług przewidzianych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym po likwidacji działalności Wnioskodawca nie będzie już świadczył usług prawniczych, ani prowadził jakiejkolwiek działalności gospodarczej (zadane pytania dotyczą stanu jaki zaistnieje po likwidacji działalności gospodarczej).

Pytania

 1. W przypadku całkowitej likwidacji działalności gospodarczej, czy Wnioskodawca nadal powinien płacić podatek VAT od opisanej we wniosku dzierżawy działki? Czy nadal Wnioskodawca byłby podatnikiem podatku VAT w tym zakresie?

 2. W przypadku gdyby Wnioskodawca po likwidacji działalności gospodarczej nadal był podatnikiem VAT z tytułu opisanej dzierżawy, to czy przysługiwałoby Wnioskodawcy zwolnienie z tego podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy od podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku całkowitego zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie będzie już podatnikiem VAT w zakresie opisanej we wniosku dzierżawy działki.

W przypadku gdyby jednak nawet po likwidacji działalności gospodarczej uznać Wnioskodawcę za podatnika VAT odnośnie tej działki, to Wnioskodawca uważa, że powinien być zwolniony z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż z przedmiotowej dzierżawy Wnioskodawca osiąga przychód 292,69 miesięcznie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

- nieprawidłowe w zakresie uznania, że nie będzie Pan działał jako podatnik podatku VAT z tytułu najmu działki budowlanej po zakończeniu działalności gospodarczej,

- prawidłowe w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy,

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT,

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy,

Według art. 15 ust. 2 ustawy,

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan jest właścicielem działki budowlanej, którą wydzierżawia osobie fizycznej na okres kilku lat. Z tytułu tej dzierżawy uzyskuje Pan miesięcznie kwotę 292.69 zł + 23% podatku VAT, czyli razem z podatkiem VAT wychodzi 360 zł. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT wyłącznie z tytułu prowadzonej działalności tj. „(...)”. Działalność tę prowadzi Pan od 1 kwietnia 2007 r. Natomiast dzierżawiony grunt jest Pana prywatny. Zamierza Pan całkowicie zlikwidować działalność i już nie prowadzić żadnej działalności.

Przedmiotem rozstrzygnięcia jest kwestia czy po zakończeniu działalności gospodarczej będzie Pan podatnikiem podatku VAT z tytułu dzierżawy działki.

Z szeroko sformułowanej definicji świadczenia usług zawartej w art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W myśl art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.),

Z powyższych przepisów wynika, że umowa dzierżawy jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego polegającego na oddaniu rzeczy do używania/pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. A zatem, umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i pobierania pożytków, w związku z czym stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie przedmiotu dzierżawy przez dzierżawcę.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług usługa dzierżawy wypełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i jako czynność odpłatna, świadczona za wynagrodzeniem, wypełnia dyspozycję art. 5 ust. 1 ustawy, tj. jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego takim charakterze w odniesieniu do danej czynności. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego prowadzi do stwierdzenia, że działka budowlana, która jest przedmiotem dzierżawy wykorzystywana była i będzie w celach zarobkowych. Zawarcie przez Pana umowy dzierżawy przedmiotowej działki wypełnia definicję działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, w konsekwencji tego występuje Pan w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Bez znaczenia, dla uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu podatku VAT z tytułu najmu działki, pozostaje okoliczność zakończenia przez Pana działalności gospodarczej – Kancelaria Radcy Prawnego. Oznacza to tym samym, że w sytuacji, gdy zakończy Pan prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie Kancelaria Radcy Prawnego, to nadal na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług będzie Pan prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu tej ustawy i będzie Pan miał status podatnika podatku VAT.

W związku z powyższym, dzierżawa nieruchomości, z uwagi na fakt, iż wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych skutkujących uzyskiwaniem korzyści majątkowych (w pieniądzu lub w świadczeniu innego rodzaju), stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

W związku z powyższym z tytułu przedmiotowej dzierżawy nieruchomości będzie Pan podatnikiem podatku VAT w myśl art. 15 ust. 1 ustawy.

Zatem Pana stanowisko w ww. zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Przechodząc do kwestii możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT należy zauważyć co następuje:

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy,

W myśl art. 113 ust. 2 pkt 2 i pkt 3 ustawy,

do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

 2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

 3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy,

Na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy,

zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, że od początku prowadzenia działalności nigdy nie osiągnął Pan wartości sprzedaży przekraczającej 200.000 zł. A w poprzednim roku podatkowym odniósł Pan stratę. Wartość sprzedaży związana z dzierżawą działki w poprzednim roku podatkowym, ani wcześniej nigdy nie przekroczyła 200.000 zł. Z tytułu dzierżawy uzyskuje miesięcznie kwotę 292,69 zł + 23% podatku VAT tj. 67,31 zł, czyli razem z podatkiem VAT 360 zł. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej odnośnie czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, świadczy Pan wyłącznie usługi prawnicze. W pozostałym zakresie nie dokonuje Pan innych czynności, ani nie świadczy innych usług przewidzianych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym po likwidacji działalności nie będzie Pan już świadczył usług prawniczych, ani prowadził jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Jak wcześniej wskazano, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, pomimo, że zakończy Pan prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie Kancelarii Radcy Prawnego, dzierżawa przez Pana działki budowlanej wpisuje się w działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan z tytułu tej czynności występować będzie w charakterze podatnika podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie, będzie Pan mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie wyżej powołanego art. 113 ust. 1. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła 200.000 zł i nie będzie Pan wykonywać działalności w zakresie dostaw towarów lub świadczenia usług określonych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zaznaczyć jednak należy, że zarówno w sytuacji, gdy w ciągu roku wartość sprzedaży przekroczy kwotę 200.000 zł, a także w sytuacji, gdy przedmiotem transakcji będą czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy utraci Pan prawo do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Zatem Pan stanowisko, odnośnie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji