Interpretacja indywidualna z dnia 9 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.153.2023.4.AKS

Brak podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT darowizny samochodu wykupionego uprzednio z leasingu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 22 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT darowizny samochodu wykupionego uprzednio z leasingu. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 czerwca 2023 r. (wpływ 6 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan wspólnikiem spółki cywilnej (dalej: „Spółka”). Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wspólnikami Spółki są trzy osoby fizyczne, posiadające równe udziały w Spółce.

W 2018 r. Spółka zawarła trzy umowy leasingu operacyjnego dotyczące trzech samochodów osobowych wykorzystywanych do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Umowy leasingu operacyjnego zostały zakończone i zgodnie z warunkami tych umów leasingobiorcy przysługiwało prawo do wykupu przedmiotu leasingu. Spółka skorzystała z tego prawa i wykupiła przedmiotowe samochody. Faktury dokumentujące wykup zostały wystawione na leasingobiorcę, czyli Spółkę (łącznie trzy faktury).

Wykup został sfinansowany przez Spółkę z pożyczek udzielonych przez jej wspólników na podstawie umowy pożyczki z 27 grudnia 2022 r.

Na dzień wykupu pierwszego samochodu, tj. 28 grudnia 2022 r. odbyło się zebranie wspólników spółki cywilnej, gdzie podjęto stosowne uchwały. Postanowieniem wspólników Spółki, w dniu wykupu samochodów, nastąpi wycofanie ich z majątku Spółki, przeznaczenie ich na cele osobiste wspólników (niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą) oraz przeniesienie własności samochodów do majątków odrębnych wspólników. W efekcie nastąpiło przekształcenie współwłasności łącznej samochodów na współwłasność w częściach ułamkowych.

W związku z powyższym, samochody te nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, ich nabycie (w cenie netto) nie stanowiło kosztów uzyskania przychodu. Ponieważ wykup samochodów będzie związany z przekazaniem ich na cele prywatne i przekazanie to nie było związane z działalnością opodatkowaną, Spółka nie dokonała odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wykupu samochodów z leasingu.

Ponadto wspólnicy Spółki zawarli, w wykonaniu podjętej uchwały, umowę o zniesieniu współwłasności przedmiotowych samochodów. Wspólnicy dokonali nieodpłatnego zniesienia współwłasności w ten sposób, że każdy ze wspólników stał się wyłącznym właścicielem określonego w umowie samochodu. Każdy ze wspólników dokonał rejestracji własnego pojazdu we właściwym dla siebie Wydziale Komunikacji oraz poniósł stosowne opłaty. Wszelkie poniesione koszty związane z tymi samochodami od momentu ich wykupu z leasingu nie są ujmowane w kosztach uzyskania przychodów. Samochody nie są wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Rozważa Pan dokonanie darowizny ww. samochodu.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą wyłącznie w formie spółki cywilnej.

W okresie użytkowania pojazdu nie dokonał i nie dokona Pan zakupów części składowych, które powodowałyby trwały wzrost wartości samochodu.

Pytanie

Czy postąpi Pan prawidłowo, uznając, że przy dokonaniu darowizny wykupionego wcześniej przez Spółkę samochodu z leasingu, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie rozumiana jako działalność gospodarcza w rozumieniu Ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, ewentualna darowizna samochodu wykupionego z leasingu i przekazanego na Pana cele osobiste, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie

Przepis art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem w sytuacji, gdy po wykupie samochodu przeznaczonego na cele prywatne, dokona Pan jego ewentualnej darowizny, to czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ przede wszystkim realizując ją dany wspólnik nie wystąpi w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust 1 Ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy:

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynność ta jest wykonywana odpłatnie.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Natomiast stosownie do treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:

Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Według art. 7 ust. 2 ustawy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Podkreślić jednak należy, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy jest dokonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 709¹ Kodeksu cywilnego:

Natomiast w myśl art. 709¹⁶ Kodeksu cywilnego:

Wobec powyższego, umowa leasingu – co do zasady – sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, leasing jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.

Należy ponownie wskazać, że z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

·dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

·przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,

·przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

W tym miejscu powtórzyć należy, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powołanych przepisów ustawy jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie. Po pierwsze, dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne do określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych ustaleń należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając towar (np. pojazd) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu ruchomościami (np. pojazdami), która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną mogą być np.: działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży pojazdu, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług handlu pojazdami.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że jest Pan wspólnikiem spółki cywilnej. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wspólnikami Spółki są trzy osoby fizyczne, posiadające równe udziały w Spółce. W 2018 r. Spółka zawarła trzy umowy leasingu operacyjnego dotyczące trzech samochodów osobowych wykorzystywanych do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Umowy leasingu operacyjnego zostały zakończone i zgodnie z warunkami tych umów leasingobiorcy przysługiwało prawo do wykupu przedmiotu leasingu. Spółka skorzystała z tego prawa i wykupiła przedmiotowe samochody. Faktury dokumentujące wykup zostały wystawione na leasingobiorcę, czyli Spółkę (łącznie trzy faktury). Wykup został sfinansowany przez Spółkę z pożyczek udzielonych przez jej wspólników na podstawie umowy pożyczki z 27 grudnia 2022 r. Na dzień wykupu pierwszego samochodu, tj. 28 grudnia 2022 r. odbyło się zebranie wspólników spółki cywilnej, gdzie podjęto stosowne uchwały. Postanowieniem wspólników Spółki, w dniu wykupu samochodów, nastąpi wycofanie ich z majątku Spółki, przeznaczenie ich na cele osobiste wspólników (niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą) oraz przeniesienie własności samochodów do majątków odrębnych wspólników. W efekcie nastąpiło przekształcenie współwłasności łącznej samochodów na współwłasność w częściach ułamkowych. W związku z powyższym, samochody te nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, ich nabycie (w cenie netto) nie stanowiło kosztów uzyskania przychodu. Ponieważ wykup samochodów będzie związany z przekazaniem ich na cele prywatne i przekazanie to nie było związane z działalnością opodatkowaną, Spółka nie dokonała odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wykupu samochodów z leasingu. Ponadto wspólnicy Spółki zawarli, w wykonaniu podjętej uchwały, umowę o zniesieniu współwłasności przedmiotowych samochodów. Wspólnicy dokonali nieodpłatnego zniesienia współwłasności w ten sposób, że każdy ze wspólników stał się wyłącznym właścicielem określonego w umowie samochodu. Każdy ze wspólników dokonał rejestracji własnego pojazdu we właściwym dla siebie Wydziale Komunikacji oraz poniósł stosowne opłaty. Wszelkie poniesione koszty związane z tymi samochodami od momentu ich wykupu z leasingu nie są ujmowane w kosztach uzyskania przychodów. Samochody nie są wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Prowadzi Pan działalność gospodarczą wyłącznie w formie spółki cywilnej. W okresie użytkowania pojazdu nie dokonał i nie dokona Pan zakupów części składowych, które powodowałyby trwały wzrost wartości samochodu.

Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy przy dokonaniu darowizny wykupionego wcześniej przez Spółkę samochodu z leasingu, nie będzie Pan działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie rozumiana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności uznać należy, że przekaże Pan w darowiźnie samochód osobowy, stanowiący Pana majątek prywatny, korzystając z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem, w związku z darowizną przedmiotowego samochodu nie będzie działał Pan w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz dokona Pan zarządu majątkiem osobistym. Tym samym, darowizna przedmiotowego samochodu, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem w rozpatrywanym przypadku, dokonując darowizny samochodu osobowego, wykupionego wcześniej przez Spółkę od leasingodawcy i przekazanego do Pana majątku osobistego, nie działa Pan w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Podsumowując, dokonując darowizny wykupionego wcześniej przez Spółkę samochodu z leasingu, nie będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a czynność ta nie będzie rozumiana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy. W konsekwencji planowana darowizna samochodu osobowego nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy wniosku wyłącznie w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).