Interpretacja indywidualna z dnia 9 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.160.2023.2.ID

Wycofanie Nieruchomości wykorzystywanego w działalności gospodarczej do majątku prywatnego w związku z najmem nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz w związku z wycofaniem Nieruchomości do majątku prywatnego nie spowoduje obowiązku skorygowania podatku VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 17 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

· braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT wycofania Nieruchomości z majątku wykorzystywanego w ramach działalności gospodarczej do majątku prywatnego w związku z planowanym wynajmem tych Nieruchomości,

·braku korekty podatku naliczonego w zawiązku z wycofaniem Nieruchomości do majątku prywatnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej: Przedsiębiorca lub Wnioskodawca) od roku 1994 prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…). Przeważającym przedmiotem działalności jest produkcja wyrobów z tworzyw sztucznych wykorzystywanych w dekoracjach roślinnych. Sprzedaż tych wyrobów w kraju podlega opodatkowaniu wg stawki VAT 23%.

Wnioskodawca jest z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca nabył oraz wykorzystuje nieruchomości (dalej „Nieruchomości”) objęte KW nr: (…) (zabudowana dwiema halami produkcyjnymi i halą magazynowo-biurową) oraz (…), wprowadzone do ewidencji środków trwałych (dalej „Ewidencja”): żadna ze wskazanych powyżej Nieruchomości nie ma charakteru nieruchomości mieszkalnej. Budynki podlegają amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast grunty nie są amortyzowane. Wartość każdego z ww. środków trwałych jest większa od 15.000 zł. Wszystkie Nieruchomości są wykorzystywane do działalności prowadzonej przez Przedsiębiorcę opodatkowanej VAT należnym. Z tytułu wydatków związanych z Nieruchomościami, tj. wydatków na nabycie, wybudowanie, wytworzenie, ulepszenie, modernizację itp., Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku z tym Wnioskodawca odliczał VAT naliczony od ponoszonych wydatków na nabycie, wybudowanie, wytworzenie, ulepszenie, modernizację itp. Nieruchomości.

W związku z rozwojem firmy, Wnioskodawca planuje zmienić formę prowadzonej działalności poprzez przekształcenie jednoosobowej działalności prowadzonej pod firmą (…) w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Spółka”) na podstawie art. 551 § 5 w zw. z art. 584¹ i n. Kodeksu spółek handlowych (dalej „KSH”). Przekształcona Spółka będzie czynnym podatnikiem VAT i będzie kontynuować działalność prowadzoną przez Przedsiębiorcę.

Z uwagi na skutki prawne przekształcenia działalności gospodarczej w spółkę kapitałową określone w art. 584² § 1 KSH, tj. sukcesję praw Przedsiębiorcy przez Spółkę, Wnioskodawca rozważa wycofanie Nieruchomości z ewidencji środków trwałych przed przekształceniem w Spółkę, tak aby Nieruchomości pozostały jego własnością. Tak więc przed dniem przekształcenia w Spółkę, Nieruchomości zostaną wykreślone z ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, po wpisie Spółki powstałej z przekształcenia Przedsiębiorcy do rejestru przedsiębiorców KRS, dotychczasowa działalność Wnioskodawcy zostanie wykreślona z CEIDG, a działalność w zakresie produkcji tworzyw sztucznych będzie kontynuowana przez Spółkę. Natomiast Nieruchomości wycofane z firmy Przedsiębiorcy, będą wynajmowane do prowadzenia działalności przez Spółkę (najem na cele niemieszkalne) i nie będą wykorzystywane na cele osobiste Wnioskodawcy.

Planowany najem Nieruchomości przez Spółkę będzie odbywał się na warunkach rynkowych. Usługa w postaci oddania Nieruchomości Spółce do odpłatnego korzystania będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Wartość przedmiotowych usług będzie przekraczać kwotę 200.000 zł rocznie. Wnioskodawca nie będzie zatem korzystał ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy VAT i będzie wykazywać VAT należny z tytułu świadczenia usługi najmu. Wnioskodawca po przekształceniu jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z o.o. w powyższym trybie nie złoży zawiadomienia o zaprzestaniu wykonywania czynności opodatkowanych VAT (formularz VAT-Z).

Pytania

1.Czy wycofanie Nieruchomości z majątku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w ramach (…) do majątku prywatnego, w związku z planowanym wynajmem tych Nieruchomości, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

2.Czy w związku z wycofaniem Nieruchomości z majątku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w ramach (…) do majątku prywatnego, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, który został odliczony w związku z nabywaniem, modernizowaniem, ulepszaniem itp. Nieruchomości?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie Nieruchomości z majątku wykorzystywanego przez niego w ramach (…) do majątku prywatnego, w związku z planowanym wynajmem tych Nieruchomości na rzecz Spółki, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2:

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie Nieruchomości z majątku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w ramach (…) do majątku prywatnego, w związku z planowanym wynajmem tych Nieruchomości, nie będzie skutkować koniecznością dokonania przez Wnioskodawcę korekty podatku naliczonego, który został odliczony w związku z nabywaniem, modernizowaniem, ulepszaniem itp. Nieruchomości.

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Dz. U. 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm. (dalej ustawa VAT) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Stosownie do art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub wspólników, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika może zostać uznane za odpłatną dostawę towarów, jeśli łącznie spełnione zostaną dwie przesłanki, tj.:

a)przekazanie nastąpi na cele osobiste m.in. podatnika, oraz

b)z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy VAT, w tym również:

a)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

b)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

c)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei według art. 15 ust. 2 ustawy VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych (najem prywatny). Prywatny najem lokali niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy VAT i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że po wycofaniu Nieruchomości z Przedsiębiorstwa do majątku prywatnego Wnioskodawcy, przed przekształceniem firmy (…) w Spółkę, będą one nadal wykorzystywane do działalności podlegającej opodatkowaniu VAT (najem). Zatem w przedmiotowej sprawie nie nastąpi dostawa towaru w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy VAT, bowiem Nieruchomości nie będą przekazane na cele osobiste Wnioskodawcy.

Nieruchomości będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w sposób ciągły do celów zarobkowych, o czym świadczy planowany wynajem Nieruchomości na rzecz Spółki, a zatem Wnioskodawca nadal będzie prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 2195 oraz z 2021 r. poz. 11, 1177 i 1243).

Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym są opodatkowane.

Przenosząc powyższe na grunt zdarzenia przyszłego, świadczenie usługi w postaci oddania Nieruchomości Spółce do odpłatnego korzystania będzie spełniać określoną w art. 15 ust. 2 ustawy VAT definicję działalności gospodarczej. Oddawanie Nieruchomości Spółce do odpłatnego korzystania będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy VAT i będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że wraz z wycofaniem Nieruchomości do majątku prywatnego Wnioskodawcy nie dojdzie do przekazania towarów (Nieruchomości) na jego cele osobiste, bowiem Nieruchomości będą nadal stanowić składniki majątku wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT – usługi wynajmu. W konsekwencji nie dojdzie do spełnienia przesłanek określonych w art. 7 ust. 2 ustawy VAT dotyczących uznania nieodpłatnego przekazania towarów za odpłatną dostawę towarów opodatkowaną VAT. Podsumowując, wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości wraz z poniesionymi na nie nakładami nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tożsame stanowisko prezentowane jest przez przedstawicieli doktryny prawa podatkowego. W ślad za J. Matarewiczem należy stwierdzić, że już samo założenie, że hipotetycznie w przyszłości będzie dochodziło do komercyjnego wynajmowania nieruchomości wycofywanych z ewidencji środków trwałych i przenoszonych do majątku prywatnego, wyłącza możliwość uznania, że przekazanie nieruchomości następuje na cele osobiste. W takim przypadku w ogóle nie dochodzi do czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Przekazanie składnika do majątku prywatnego może pozostawać neutralne podatkowo, jeżeli podatnik będzie kontynuował wykorzystanie składników tego majątku w ramach czynności opodatkowanych VAT. Czynność polegająca na wycofaniu nieruchomości z ewidencji środków trwałych – w sytuacji gdy będzie ona w dalszym ciągu wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych – nie będzie rodziła żadnych konsekwencji w podatku VAT – nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług (J. Matarewicz [w:] ustawa o podatku od towarów i usług. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2022, art. 7).

Podobne stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 11 września 2015 r., IBPP3/4512-448/15/KG, LEX nr 274620, w której stwierdził, że „w opisanej we wniosku sytuacji mimo wycofania z ewidencji środków trwałych lokalu użytkowego, nie dojdzie do jego przekazania z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, gdyż przedmiotowy lokal użytkowy został nabyty przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych oraz przedmiotowy lokal użytkowy Wnioskodawca planuje wycofać z działalności gospodarczej na cele osobiste z przeznaczeniem do wynajmu. Tym samym Wnioskodawca będzie w dalszym ciągu występował w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą”.

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone przez Dyrektora KIS m.in. w:

·interpretacji indywidualnej z 24 stycznia 2022 r., znak 0111 -KDIB3-3.4012.624.2021 .LWR,

·interpretacji indywidualnej z 9 listopada 2021 r., znak 0111-KDIB3-1.4012.784.2021.1 .AB,

·interpretacji indywidualnej z 26 czerwca 2020 r., znak 0114-KDIP4-1.4012.174.2020.2. AM,

·interpretacji indywidualnej z 6 czerwca 2017 r., znak 0114-KDIP4.4012.180.2017.1.EK.

Ad 2

Odnosząc się do drugiego pytania, Wnioskodawca wskazuje że w stosunku do Nieruchomości Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie z art. 91 ust. 2 ustawy VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy o VAT).

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 ustawy VAT – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy VAT).

Zgodnie z art. 90a ust. ustawy VAT, w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa powyżej, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10a ustawy VAT, zastosowaną przy odliczeniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe regulacje nie znajdą zastosowania w przedmiotowej sprawie, ponieważ pomimo, że Nieruchomości wraz z poniesionymi nakładami zostaną wycofane z Przedsiębiorstwa przed przekształceniem w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, to nadal będzie mieć związek z czynnościami opodatkowanymi VAT (najmem na rzecz Spółki). Zatem nie ulegnie zmianie przeznaczenie Nieruchomości, które nadal będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a nie na cele osobiste Wnioskodawcy.

Przepis art. 7 ust. 2 ustawy VAT, dotyczący uznania za dostawę towarów nieodpłatnego przekazania towarów należących do podatnika, wymaga by przekazanie to nastąpiło na cele osobiste podatnika lub jego pracowników. Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego w niniejszym wniosku, nastąpi kontynuacja działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy VAT poprzez świadczenie usług wynajmu, a zatem Nieruchomości wycofane z ewidencji środków trwałych nadal będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wskazać należy że umowa najmu jest umową cywilnoprawną, w której wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz (w pieniądzu lub świadczeniach innego rodzaju). Wobec powyższego jest to umowa dwustronnie zobowiązująca, wzajemna. Najem wypełnia więc określoną w art. 15 ust. 2 ustawy VAT definicję działalności gospodarczej, co prowadzi do uznania, że stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT i prowadzi do opodatkowania tym podatkiem.

W stanie faktycznym dotyczącym Wnioskodawcy nie dojdzie do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy VAT, tj. poprzez przekazanie nieruchomości na cele osobiste podatnika. Nie ulegnie również zmianie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (przesłanka wskazana w art. 91 ust. 7 ustawy VAT), ponieważ nie nastąpi zmiana sposobu wykorzystania Nieruchomości i usługi świadczone przy wykorzystaniu nieruchomości będą w dalszym ciągu czynnościami opodatkowanymi.

Z uwagi na powyższe, nie będą miały zastosowania przepisy art. 90a ustawy VAT, który określa zasady korygowania podatku od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość jest używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. W omawianym stanie faktycznym Nieruchomości będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podobnie jak przed jej wycofaniem z ewidencji środków trwałych.

Uwzględniając powołane powyżej przepisy, zdaniem Wnioskodawcy czynność związana z wycofaniem Nieruchomości z ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej przy kontynuowaniu działalności związanej z czynnościami opodatkowanymi (najem na rzecz Spółki), nie spowoduje powstania obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach podatkowych, przykładowo:

a)z 6 czerwca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej Nr 0114- KDIP4.4012.180.2017.1.EK,

b)z 9 lutego 2017 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy Nr 0461-ITPP2.4512.926.2016.1.AD,

c)z 9 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi Nr 1061-IPTPP2.4512.29.2016.1.JS,

d)z 3 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi Nr 1061-IPTPP2.4512.3.2016.1.PRP,

e)z 31 stycznia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Nr 0113-KDIPT1-3.4012.870.2018.2. JM,

f)z 9 listopada 2017 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej Nr 0113-KDIPT1-1.4012.654.2017.1.RG,

g)z 30 października 2017 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy, 0111-KDIB4.4014.301.2017.1.MCZ.

Wnioskodawca jest świadomy, że przytoczone powyżej interpretacje indywidualne organów podatkowych nie stanowią źródła prawa i nie są wiążące w przedmiocie wniosku. Były one jednak pomocne przy formułowaniu uzasadnienia własnego stanowiska.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy czynność polegająca na wycofaniu Nieruchomości z działalności gospodarczej, w sytuacji gdy będą one nadal wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (odpłatne korzystanie) nie będzie rodziła żadnych konsekwencji w podatku od towarów i usług – nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług oraz nie powoduje konieczności korekty podatku naliczonego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Jak wynika z art. 659 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w której przeważającym przedmiotem jest produkcja wyrobów z tworzyw sztucznych wykorzystywanych w dekoracjach roślinnych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca nabył oraz wykorzystywał nieruchomości , tj. dwie hale produkcyjne oraz hala magazynowo-biurowa. Żadna ze wskazanych Nieruchomości nie ma charakteru nieruchomości mieszkalnej. Wymienione budynki podlegają amortyzacji, a wartość każdego z ww. środka trwałego przekracza 15 000,00 zł. Wszystkie Nieruchomości są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności opodatkowanej VAT należnym. Z tytułu wydatków związanych z Nieruchomościami, tj. wydatków na nabycie, wybudowanie, wytworzenie, ulepszenie, modernizację itp. przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku z rozwojem firmy, Wnioskodawca planuje zmienić formę prowadzonej działalności poprzez przekształcenie jednoosobowej działalności w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Po przekształceniu Wnioskodawca nadal będzie czynnym podatnikiem VAT i w ramach prowadzenia Spółki będzie kontynuował działalność prowadzoną jako Przedsiębiorca w zakresie produkcji tworzyw sztucznych. Przed przekształceniem Wnioskodawca planuje wycofać Nieruchomości z ewidencji środków trwałych, tak aby pozostały jego własnością. Wycofane Nieruchomości z firmy Przedsiębiorcy będą wynajmowane do prowadzenia działalności przez Spółkę (najem na cele niemieszkalne) w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT i nie będą wykorzystywane na cele osobiste. Wartość przedmiotowych usług będzie przekraczać kwotę 200.000 zł, Wnioskodawca zatem nie będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

W pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy wycofanie Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego w związku z planowanym wynajmem, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze niemieszkalnym są opodatkowane podatkiem VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, „prywatny” najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje wycofać Nieruchomości do majątku prywatnego, natomiast po wycofaniu z firmy Przedsiębiorcy będą wynajmowane (na cele niemieszkalne) do prowadzenia działalności przez Spółkę. Działalność Wnioskodawcy w zakresie produkcji tworzyw sztucznych będzie nadal kontynuowana przez Spółkę. Nieruchomości nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę na cele osobiste. W ramach prowadzonej działalności w zakresie najmu nieruchomości Wnioskodawca nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i będzie wykonywał ten najem jako podatnik VAT czynny, a ww. czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy, które następnie będą przez Wnioskodawcę – jako podatnika VAT czynnego – wynajmowane Spółce, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste Wnioskodawcy, a co za tym idzie, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, wycofanie Nieruchomości z majątku wykorzystywanego w ramach działalności gospodarczej do majątku prywatnego w związku z planowanym najmem tych Nieruchomości nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia, czy w związku z wycofaniem Nieruchomości z majątku wykorzystywanego w ramach działalności gospodarczej do majątku prywatnego, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do Nieruchomości mających być przedmiotem planowanego najmu, gdyż:

·przekazanie przedmiotowych Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy celem ich dalszego wynajmu na cele użytkowe nie będzie stanowiło zmiany w sposobie ich wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;

·Nieruchomości nadal będą wykorzystywane do działalności gospodarczej, tzn. do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu na cele niemieszkalne.

Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia tych Nieruchomości.

W świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości, mimo że Wnioskodawca obniżał kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z nabywaniem, modernizowaniem, ulepszaniem itp., nie spowoduje, że zajdzie konieczność dokonania korekty odliczonego wcześniej podatku VAT, ponieważ najem będzie nadal czynnością opodatkowana podatkiem VAT.

Podsumowując, w związku z wycofaniemNieruchomości z majątku wykorzystywanego w ramach działalności gospodarczej do majątku prywatnego, w związku z planowanym najmem opodatkowanym podatkiem VAT, nie spowoduje na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy, obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego od wydatków związanych z nabywaniem, modernizowaniem, ulepszaniem itp. przedmiotowej Nieruchomości.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Ponadto, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pana do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).