Interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.161.2023.2.ENB

Opodatkowania dochodów z pracy wykonywanej na rzecz francuskiej firmy oraz obowiązek wykazania ich w składanym zeznaniu podatkowym.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe w części dotyczącej wykazywania osobno dochodów z pracy wykonywanej na rzecz francuskiej firmy jako „inne dochody” oraz jest prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z pracy wykonywanej na rzecz francuskiej firmy oraz obowiązku wykazania ich w składanym zeznaniu podatkowym. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem w dniu 17 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan obywatelem Francji, lecz obecnie, według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest Pan rezydentem podatkowym w Polsce. Pracuje i mieszka Pan w Polsce.

Jest Pan „expatriatem” i pracował Pan w różnych krajach.

Posiada Pan umowy o pracę we Francji i w Polsce. Suma Pana wynagrodzeń składa się z 2 części. Pierwsza część jest płatna w kraju (w Polsce) na podstawie lokalnej umowy podpisanej z filią francuskiej firmy, która zatrudnia Pana we Francji. Polska część jest rozliczana z tytułu umowy o pracę w PIT-11, na podstawie standardowej umowy o pracę. Druga część jest opłacana we Francji. Część wypłacana z Francji jest zadeklarowana w ,,PIT-53” i odprowadzany jest na bieżąco podatek w Polsce. W tym celu macierzysta firma zatrudniająca Pana we Francji przedstawia dla celów emerytalnych kompletne dane z odcinków wypłat do urzędów. Ma to na celu zapewnienie pełnej emerytury w przyszłości.

Posiada Pan wszystkie odcinki wypłat, wyciągi bankowe potwierdzające kwoty wypłacone we Francji oraz zaświadczenie z firmy macierzystej we Francji potwierdzające działanie mechanizmu.

Wszystkie podatki odprowadza Pan obecnie w Polsce, tj. od przychodu z Francji (podstawa opodatkowania) i z polskiej umowy. Zależy Panu na tym, by ustandaryzować proces.

Uzupełniając wniosek wyjaśnił Pan, że wniosek dotyczy rozliczania podatku na druku PIT-36.

Przykładowo w PIT-36 za 2016 r. dochody z tytułu umowy o pracę w Polsce wpisał Pan w pozycje dotyczące „Należności ze stosunku pracy”, natomiast dochody z zagranicy wpisał Pan w pozycje „Inne źródła, niewymienione w wierszach od 1 do 7”.

Kolejne dane wpisywał Pan na podstawie PIT-11 wystawionego przez pracodawcę oraz w części „N.3. NALEŻNE ZALICZKI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 44 UST. 1a, 1c i 7 ustawy – PODATNIK” były wpisywane kwoty „PIT-53”, gdzie w każdym miesiącu kwoty były odprowadzane do Urzędu Skarbowego. Wszystkie dane są uzupełniane na podstawie dokumentów źródłowych, tj. PIT-11 oraz informacji o przychodach z Francji (podatek odprowadzany w Polsce).

Pana pytanie jest głównie związane z dokumentacją za lata 2016-2018, ale i wcześniej, i w kolejnych latach po potwierdzeniu z Urzędem Skarbowym dane uzupełniane były w ten sam sposób.

Potwierdził Pan, że na podstawie umowy o pracę zawartej z filią francuskiej firmy w Polsce (Spółka z o.o. z siedzibą w Polsce) wykonuje Pan pracę na terenie Polski. Również praca na podstawie umowy o pracę zawartej we Francji z francuską firmą jest wykonywana w Polsce.

Odpowiadając na pytanie „Czy na podstawie umowy o pracę zawartej we Francji z francuską firmą praca jest wykonywana w Polsce bez pośrednictwa płatnika i wskazane we wniosku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadza Pan samodzielnie” wskazał Pan: „Tak – PIT-53”.

Pytania

Czy dochody z pracy wykonywanej na rzecz francuskiej firmy podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i należy je wykazywać w składanym zeznaniu podatkowym? W jakich pozycjach PIT dochody te powinny być wpisywane?

Pana stanowisko w sprawie

Przedstawiając stanowisko wskazał Pan „W Polsce – w stosownych pozycjach PIT uzupełniam osobno przychody. Wcześniej uzgodnione i poprawne”.

Przyjęliśmy zatem, że Pana zdaniem, dochody te podlegają opodatkowaniu w Polsce i powinny być wykazywane w PIT-36, przy czym dochody te powinny być wykazywane „osobno” co koreluje z opisanym przez Pana w stanie faktycznym sposobem wykazywania tych dochodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe w części dotyczącej wykazywania osobno dochodów z pracy wykonywanej na rzecz francuskiej firmy jako „inne dochody” oraz jest prawidłowe w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl natomiast art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z opisu zdarzenia wynika, że jest Pan rezydentem podatkowym w Polsce. Pracuje i mieszka Pan w Polsce. Posiada Pan umowy o pracę we Francji i w Polsce. Suma Pana wynagrodzeń składa się z 2 części. Pierwsza część jest płatna w Polsce na podstawie lokalnej umowy podpisanej z filią francuskiej firmy, która zatrudnia Pana we Francji. Polska część jest rozliczana z tytułu umowy o pracę w PIT-11, na podstawie standardowej umowy o pracę. Druga część jest opłacana we Francji. Część wypłacana z Francji jest zadeklarowana w „PIT-53” i odprowadzany jest na bieżąco podatek w Polsce. W tym celu macierzysta firma zatrudniająca Pana we Francji przedstawia dla celów emerytalnych kompletne dane z odcinków wypłat do urzędów. Ma to na celu zapewnienie pełnej emerytury w przyszłości. Posiada Pan wszystkie odcinki wypłat, wyciągi bankowe potwierdzające kwoty wypłacone we Francji oraz zaświadczenie z firmy macierzystej we Francji potwierdzające działanie mechanizmu. Wszystkie podatki odprowadza Pan obecnie w Polsce, tj. od przychodu z Francji (podstawa opodatkowania) i z polskiej umowy. Zależy Panu na tym, by ustandaryzować proces. Wniosek dotyczy rozliczania podatku na druku PIT-36. Przykładowo w PIT-36 za 2016 r. dochody z tytułu umowy o pracę w Polsce wpisał Pan w pozycje dotyczące „Należności ze stosunku pracy”, natomiast dochody z zagranicy wpisał Pan w pozycje „Inne źródła, niewymienione w wierszach od 1 do 7”. Kolejne dane wpisywał Pan na podstawie PIT-11 wystawionego przez pracodawcę oraz w części „N.3. NALEŻNE ZALICZKI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 44 UST. 1a, 1c i 7 ustawy – PODATNIK” były wpisywane kwoty „PIT-53”, gdzie w każdym miesiącu kwoty były odprowadzane do Urzędu Skarbowego. Wszystkie dane są uzupełniane na podstawie dokumentów źródłowych, tj. PIT-11 oraz informacji o przychodach z Francji (podatek odprowadzany w Polsce). Pana pytanie jest głównie związane z dokumentacją za lata 2016-2018, ale i wcześniej i w kolejnych latach po potwierdzeniu z Urzędem Skarbowym dane uzupełniane były w ten sam sposób. Potwierdził Pan, że na podstawie umowy o pracę zawartej z filią francuskiej firmy w Polsce (Spółka z o.o. z siedzibą w Polsce) wykonuje Pan pracę na terenie Polski. Również praca na podstawie umowy o pracę zawartej we Francji z francuską firmą jest wykonywana w Polsce. Odpowiadając na pytanie „Czy na podstawie umowy o pracę zawartej we Francji z francuską firmą praca jest wykonywana w Polsce bez pośrednictwa płatnika i wskazane we wniosku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadza Pan samodzielnie” wskazał Pan: „Tak – PIT-53”.

Mając zatem na uwadze, że w okresie, którego dotyczy wniosek, na podstawie umowy o pracę zawartej we Francji z tamtejszą firmą wykonywał Pan pracę w Polsce należy odnieść do przepisówUmowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 1 poz. 5).

Stosownie do art. 15 ust. 1 tej umowy:

Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18 i 19 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie.

Jeżeli praca jest tam wykonywana, wówczas osiągnięte za nią wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 umowy:

Bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej na terenie drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

a)odbiorca przebywa w drugim Państwie podczas jednego lub kilku okresów, nie przekraczających łącznie 183 dni w danym roku podatkowym,

b)wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby,

c)wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Jak wynika z powyższego art. 15 ust. 2 umowy ma zastosowanie w przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie wykonuje pracę w drugim Umawiającym się Państwie.

Natomiast z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że ma Pan miejsce zamieszkania w Polsce oraz wykonuje pracę w Polsce na rzecz francuskiego pracodawcy. W konsekwencji, zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy, Pana wynagrodzenie wypłacane przez francuskiego pracodawcę podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

W Polsce dochód z tytułu pracy najemnej podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52,52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy:

•w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15,art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b,art. 30ca,art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

•w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2018 r.:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15,art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 i ust. 3 ustawy:

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Kwoty uprawniające do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub obniżenia podatku, wydatki oraz podatek, wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku lub zapłaty podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Należy zauważyć, że użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Zatem w sytuacji gdy uzyskiwał Pan przychody ze stosunku pracy w związku z umową o pracę zawartą z polskim pracodawcą, wypłacającym to wynagrodzenie, uzyskany przychód należy zaliczyć do przychodów ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analogicznie, gdy uzyskiwał Pan przychody ze stosunku pracy w związku z umową o pracę zawartą we Francji z francuskim pracodawcą – uzyskany przychód również należy zaliczyć do przychodów ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód z tytułu stosunku pracy nie powinien być kwalifikowanych do „innych źródeł przychodu”.

Skoro zatem dochody uzyskiwane przez Pana bez pośrednictwa płatnika ze stosunku pracy w związku z umową o pracę zawartą we Francji z francuskim pracodawcą podlegają opodatkowaniu w Polsce jako przychód ze stosunku pracy, to zastosowanie znajduje zasada samodzielnego obliczania i wpłacania przez podatnika zaliczek na podatek dochodowy.

W myśl bowiem art. 44 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy:

Podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników ze stosunku pracy z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Zasady ustalania zaliczek wynikają z art. 44 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

•w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.:

Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej wart. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

•w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.:

Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na podstawie art. 44 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – obowiązującego do 31 grudnia 2021 . (uchylony z dniem 1 stycznia 2022 r.):

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawione przez Pana okoliczności stwierdzić należy, że skoro bez pośrednictwa płatnika uzyskiwał Pan dochody ze stosunku pracy z zagranicy (z Francji), a pracę na podstawie umowy zawartej z francuskim pracodawcą wykonywał Pan w Polsce, to był Pan zobowiązany do obliczania (od dochodu) bez wezwania i wpłacania w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy, według zasad określonych w ww. art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wysokość przychodu osiąganego w walutach obcych, w myśl art. 11a ust. 1 ustawy, powinien Pan przeliczać na złote według kursu średniego Euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

W celu obliczaniu dochodu mógł Pan pomniejszyć przychód o koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaliczkę na podatek dochodowy od ww. wynagrodzeń uzyskanych od francuskiego pracodawcy był Pan zobowiązany obliczać według najniższej stawki określonej w skali podatkowej, lub według własnego uznania – można bowiem zastosować większą stawkę podatkową. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że zaliczkę tę oblicza się od miesięcznych dochodów przy zastosowaniu najniższej stawki podatku określonej w skali lub przy zastosowaniu wyższej stawki określonej w tejże skali.

Wskazać również należy, że w obowiązującym stanie prawnym podatnicy samodzielnie płacący miesięczne zaliczki na podatek dochodowy nie składają już miesięcznych deklaracji PIT-53.

Natomiast po zakończeniu roku podatkowego, zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, miał Pan obowiązek złożenia zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty).

Stosownie bowiem do art. 45 ust. 1 ww. ustawy:

•w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

•w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Zatem dochody z uzyskane z tytułu wynagrodzenia wypłacanego przez francuskiego pracodawcę z pracy wykonywanej w Polsce wraz z innymi dochodami uzyskanymi w danym roku podatkowym, podlegającymi opodatkowaniu stosownie do przepisów art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zobowiązany był Pan wykazywać w rocznych zeznaniach podatkowych składanych na druku PIT-36.

Druk tego formularza przeznaczony jest bowiem dla podatników, do których ma zastosowanie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i którzy niezależnie od liczby źródeł przychodów uzyskali m.in. przychody, od których byli obowiązani samodzielnie opłacać zaliczki na podatek. Do ww. druku nie był Pan zobowiązany dołączać załącznika PIT-ZG, gdyż załącznik ten jest przeznaczony dla osób, do których ma zastosowanie jedna z metod unikania opodatkowania, o których mowa w art. 27 ust. 8, 9 i 9a ww. ustawy. W przypadku zeznania podatkowego za rok 2016 właściwy był odpowiednio formularz PIT-36₍₂₂₎ lub PIT-36₍₂₃₎,za rok 2017 był to odpowiednio PIT-36₍₂₃₎,PIT-36₍₂₄₎ lub PIT-36₍₂₅₎, za rok 2018 – PIT-36₍₂₆₎, za rok 2019 – PIT-36₍₂₇₎, za rok 2020 – PIT-36₍₂₈₎, za rok 2021 – PIT-36₍₂₉₎, za rok 2020 – PIT-36_(30).

Zarówno przychody ze stosunku pracy uzyskiwane w związku z umową o pracę zawartą z polskim pracodawcą (wykazane w PIT-11), jak i przychody uzyskiwane w związku z umową o pracę zawartą we Francji z francuskim pracodawcą powinny być wykazywane w PIT-36 w pozycji „Należności ze stosunku: pracy, służbowego, spółdzielczego i z pracy nakładczej, a także zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakład pracy”.

W składanym PIT-36 był Pan zobowiązany również do wykazania zaliczek pobranych przez płatnika w Polsce (wynikających z PIT-11) w pozycji „Należna zaliczka, w tym zaliczka pobrana przez płatnika” przyporządkowanej do źródła przychodu jakim jest stosunek pracy.

Również samodzielnie wpłacone zaliczki od dochodów uzyskiwanych w związku z umową o pracę zawartą z francuskim pracodawcą powinien Pan wykazywać w PIT-36 w pozycji „Należna zaliczka, w tym zaliczka pobrana przez płatnika” przyporządkowanej do źródła przychodu jakim jest stosunek pracy. Należne zaliczki z tytułu pracy wykonywanej na rzecz francuskiego pracodawcy powinny być również wykazane w pozycji „Należne zaliczki, o których mowa w art. 44 ust. 1a, 1c i 7 ustawy – podatnik”. Przy czym podkreślić należy, że oznaczenia literowe konkretnych części formularzy, jak i oznaczenia numerowe/literowe wierszy i kolumn, mogą się różnić w zależności od tego, którego roku podatkowego dotyczy formularz PIT-36.

W ww. zeznaniu podatkowym PIT-36 zobowiązany był Pan od sumy dochodów uzyskanych w danym roku podatkowym, podlegających opodatkowaniu stosownie do przepisów art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym również dochodów uzyskanych od pracodawcy z Francji), obliczyć podatek dochodowy zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji Pana stanowisko uznaliśmy za nieprawidłowe w części dotyczącej wykazywania osobno dochodów z pracy wykonywanej na rzecz francuskiej firmy jako „inne dochody” oraz za prawidłowe w pozostałym zakresie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

 Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).