Interpretacja indywidualna z dnia 6 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-3.4012.287.2018.13.JK

Podleganie opodatkowaniu i niekorzystania ze zwolnienia od podatku dzierżawy hali na rzecz instytucji kultury, oraz prawo do odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki dotyczące inwestycji pn. „(…)” oraz wydatki bieżące związane z halą.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 29 maja 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok:

- Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 23 stycznia 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 1141/18, oraz

-Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 września 2022 r., sygn. akt I FSK 1309/19; i

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 czerwca 2018 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 maja 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

-podlegania opodatkowaniu i niekorzystania ze zwolnienia od podatku dzierżawy hali na rzecz instytucji kultury, oraz

-prawa do odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki dotyczące inwestycji pn. „(…)” oraz wydatki bieżące związane z halą.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 lipca 2018 r. (wpływ 1 sierpnia 2018 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Na podstawie ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875 ze zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym, zadania własne Gminy obejmują m.in. sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Gmina jest w trakcie realizacji inwestycji pn. „(…)” (dalej: hala, Inwestycja). Na realizację powyższego zadania inwestycyjnego Gminie przyznane zostało dofinansowanie ze środków Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej.

Hala bezpośrednio po oddaniu do użytkowania zostanie wydzierżawiona na podstawie zawartej umowy na rzecz (…) (dalej: instytucja kultury lub MOKiB), który jest odrębną od Gminy osobą prawną. Hala będzie udostępniania przez instytucję kultury na cele sportowo-rekreacyjne oraz inne cele mieszczące się w zakresie jej działalności (oświata, kultura, nauka), w szczególności w celu prowadzenia zajęć wychowania fizycznego oraz pozalekcyjnych zajęć sportowych dla dzieci i młodzieży, a także będzie wykorzystywana przez instytucję kultury na potrzeby odpłatnego udostępniania na rzecz zainteresowanych.

Z tytułu dzierżawy hali, Gmina będzie pobierała od instytucji kultury określone w umowie wynagrodzenie (czynsz dzierżawny). Zgodnie z Zarządzeniem Burmistrza w sprawie ustalenia minimalnych stawek czynszu za dzierżawę lub najem nieruchomości będących własnością Gminy (dalej: Zarządzenie), stawki czynszu za dzierżawę lub najem nieruchomości gminnych uzależnione są od rodzaju prowadzonej w nieruchomości działalności lub przeznaczenia lokalu, a także od powierzchni dzierżawionego lokalu (stawki ustalone są bowiem w przeliczeniu za metr kwadratowy powierzchni lokalu/budynku). Obecnie opłata za dzierżawę lub najem lokali użytkowych oraz hal przemysłowych z przeznaczeniem na działalność naukową, oświatową, kultury oraz pomocy społecznej wynosi 2,30 zł/m² miesięcznie.

Gmina jest w trakcie opracowywania zmiany Zarządzenia, polegającej na włączeniu do katalogu rodzajów działalności objętych przedmiotowym Zarządzeniem działalności sportowej. Gmina zamierza także ustalić, że w przypadku nieruchomości o powierzchni powyżej 1 tys. m² wydzierżawianych na prowadzenie działalności naukowej, oświatowej, kultury, pomocy społecznej oraz sportowej opłata za najem lub dzierżawę wynosić będzie 1 zł/m² miesięcznie. Dla powierzchni poniżej 1 tys. m² opłata będzie wynosiła tyle co dotychczas, tj. 2,30 zł/m². Dodatkowo, zgodnie z § 9 Zarządzenia, nieruchomości mogą być wydzierżawiane lub wynajmowane po obniżonej stawce czynszu w przypadku braku zainteresowania dzierżawą lub najmem.

Zgodnie z projektem budowlanym powierzchnia hali będzie wynosić 1.643,95 m², a zatem planuje się, że miesięczny czynsz ustalony w umowie dzierżawy z Instytucją kultury wynosił będzie (...) zł. Należy tu jednak zaznaczyć, że wysokość czynszu może w przyszłości ulec zmianie (zwiększenie kosztów funkcjonowania hali, zmniejszenie przychodowości działalności sportowej, itd.).

Pobierane przez Gminę wynagrodzenie będzie dokumentowane wystawianymi na instytucję kultury fakturami VAT. Faktury te Gmina będzie ujmować w swoich rejestrach sprzedaży i składanych deklaracjach VAT-7 oraz rozliczać z tego tytułu VAT należny.

Antycypując pytania Organu, Gmina wyjaśniła, że w przypadku obiektów przeznaczonych na działalność naukową, oświatową, kulturową, pomocy społecznej oraz sportową zainteresowanie wynajmem lub dzierżawą jest stosunkowo niewielkie, bowiem niewiele jest podmiotów, które wykonują taką działalność na terenie Gminy. W przypadku obiektów o takim profilu działalności prognozowane przychody dzierżawcy z tytułu komercyjnego wykorzystania będą kształtować się na niskim poziomie, a jednocześnie prognozowane koszty utrzymania tego typu obiektów, zwłaszcza mając na uwadze ich dużą powierzchnię, będą stosunkowo wysokie. Uwarunkowania te Gmina bierze pod uwagę podczas kalkulacji wysokości czynszu za tego typu obiekty, dostosowując jego wysokość do realiów tego rynku.

W ocenie Gminy, ustalona między stronami cena jest zatem skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych w tym sensie, że uwzględnia poziom prognozowanych przychodów i kosztów dzierżawcy związanych z dzierżawionym mieniem, pozwalając instytucji kultury potencjalnie na osiągnięcie racjonalnego zysku.

Gdyby Gmina ustaliła cenę za najem lub dzierżawę w takich przypadkach na zbyt wysokim poziomie, nie znalazłaby podmiotu, który byłby zainteresowany dzierżawą obiektu i ostatecznie stanęłaby przed koniecznością realizowania tych zadań, np. w zakresie udostępniania obiektów sportowych, we własnym zakresie, co byłoby mniej efektywne (konieczność zatrudnienia dodatkowych kadr, zaangażowania nowych zasobów organizacyjnych, itd.), a w rezultacie mogłoby doprowadzić do wzrostu cen za korzystanie z obiektów gminnych, mniejszej dostępności i atrakcyjności oferty lub do większej dysproporcji pomiędzy kosztami inwestycyjnymi a uzyskiwanymi przez Gminę przychodami.

Z powyższych względów, w omawianej sytuacji, wysokość kosztów inwestycyjnych ponoszonych przez Gminę nie ma bezpośredniego przełożenia na cenę za korzystanie przez instytucję kultury z hali, gdyż w takim wypadku cena ta byłaby zbyt wysoka dla instytucji kultury i współpraca pomiędzy stronami nie byłaby możliwa (koszty przewyższyłyby przychody). Tym samym cena określona taką metodą, w opinii Gminy, byłaby zupełnie oderwana od realiów rynkowych.

Należy jednocześnie podkreślić, że zawierana przez Gminę z instytucją kultury umowa dzierżawy ma bardzo konkretne uzasadnienie, tj. pozwala Gminie w sposób bardziej efektywny zarządzać przedmiotową halą poprzez wykorzystanie kadr i zasobów organizacyjnych instytucji kultury, co w efekcie prowadzi do obniżenia kosztów funkcjonowania hali oraz zwiększenia jej dostępności i atrakcyjności dla końcowych użytkowników. Współpraca z instytucją kultury ma zatem w założeniu pozwolić Gminie lepiej realizować cele Gminy związane z halą, w tym w szczególności pełniej wykorzystać potencjał nowopowstającego obiektu. Współpraca ta jest również atrakcyjna dla instytucji kultury, gdyż pozwala jej poszerzyć ofertę aktywności, dla których realizacji instytucja ta została powołana.

Faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z budową hali są/będą wystawione przez kontrahentów na Gminę (dalej: wydatki inwestycyjne).

Wydatki związane z utrzymywaniem i funkcjonowaniem hali zasadniczo będzie ponosiła instytucja kultury. Niemniej jednak, mogą wystąpić przypadki, gdy na mocy ustaleń z instytucją kultury niektóre z tych wydatków będzie ponosić Gmina (dalej: wydatki bieżące).

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Pytanie 1:

Odpowiedź Gminy:

Pytanie 2:

Odpowiedź Gminy:

Pytanie 3:

Odpowiedź Gminy:

Pytania

1.Czy odpłatne udostępnienie hali na rzecz instytucji kultury będzie stanowiło po stronie Gminy czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku?

2.Czy Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące związane z halą?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy,

1)odpłatne udostępnienie hali na rzecz instytucji kultury będzie stanowiło po stronie Gminy czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku;

2)Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące związane z halą.

Uzasadnienie stanowiska Gminy

Ad 1.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm., dalej: ustawa o VAT), za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem, w świetle powyższych regulacji, w przypadku działań podejmowanych przez Gminę na podstawie umowy cywilnoprawnej, działa ona w roli podatnika VAT. Jednocześnie, mając na uwadze, że umowa dzierżawy jest niewątpliwie umową cywilnoprawną, uregulowaną w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.), w opinii Gminy, w ramach wykonywania przedmiotowej czynności, tj. odpłatnego udostępniania hali na rzecz instytucji kultury, na podstawie zawartej umowy dzierżawy, Gmina będzie działać w roli podatnika VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z brzmienia powołanych przepisów wynika, że pojęcia dostawy towarów i świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT uzupełniają się w tym sensie, że, co do zasady, czynności podejmowane przez podatników należy uznać za świadczenie usług, o ile nie stanowią one dostawy towarów. W konsekwencji, w związku z faktem, że czynność dzierżawy nie stanowi dostawy towaru, stanowi ona usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając zatem na uwadze, że Gmina świadczyć będzie usługi dzierżawy na rzecz instytucji kultury za wynagrodzeniem (zgodnie z zawartą umową instytucja kultury uiszczać będzie czynsz dzierżawny) i tym samym działać będzie w tym zakresie w roli podatnika VAT, przedmiotowa czynność podlega opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie, w opinii Gminy, czynność ta nie korzysta ze zwolnienia z VAT, gdyż ani ustawa o VAT, ani też rozporządzenia wykonawcze nie przewidują w takim przypadku zwolnienia z tego podatku.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 13 stycznia 2017 r., sygn. 3063-ILPP1-1.4512.154.2016.1.SJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że: „umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jej dzierżawcę. W związku z tym należy uznać, że dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy”.

Natomiast Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 25 września 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.310.2017.1.MR, stwierdził, że: „Wskazać należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usługi polegającej na udostępnieniu (dzierżawie) Infrastruktury na rzecz zewnętrznego podmiotu, za którą Gmina będzie pobierała wynagrodzenie, w związku z czym, usługa ta nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

W konsekwencji należy stwierdzić, że świadczenie realizowane na mocy zawartej przez Gminę umowy dzierżawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy i nie korzysta ze zwolnienia od podatku”.

Reasumując, zdaniem Gminy, odpłatne udostępnianie przez Gminę hali na podstawie umowy dzierżawy na rzecz instytucji kultury stanowić będzie po stronie Gminy odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT, niekorzystające ze zwolnienia z tego podatku.

Ad 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, że prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje, gdy nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Gminy, w efekcie planowanego zawarcia z instytucją kultury umowy dzierżawy hali, w odniesieniu do wydatków ponoszonych na dany majątek, powyższa przesłanka zostanie spełniona i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wskazanych wydatków.

W ocenie Gminy, za bezsporny należy uznać fakt, że ponoszenie wydatków inwestycyjnych na budowę hali jest konieczne i bezpośrednio związane z planowanym wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanej w postaci usługi dzierżawy. Gdyby Gmina nie przystąpiła do budowy hali, świadczenie usługi dzierżawy w ogóle nie byłoby możliwe – bez poniesienia powyższych wydatków nie powstałby bowiem przedmiot dzierżawy.

Również ponoszenie ewentualnych przyszłych wydatków bieżących będzie bezpośrednio związane z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi w zakresie usług dzierżawy. Kontynuacja umowy dzierżawy ze strony instytucji kultury będzie bowiem zależna od utrzymania przez Gminę hali w stanie odpowiadającym oczekiwaniom dzierżawcy, co jest możliwe dzięki ponoszeniu koniecznych w tym zakresie wydatków, jak np. wydatki na modernizację czy remonty tego majątku. Trudno sobie bowiem wyobrazić, że instytucja kultury byłaby zainteresowana dzierżawą hali w złym stanie technicznym, utrudniającym lub uniemożliwiającym instytucji kultury wykonywanie działalności.

Stanowisko Gminy znajduje swoje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z 23 czerwca 2017 r., sygn. (...), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „w związku z wykorzystaniem boiska przez Gminę na potrzeby odpłatnego udostępniania na rzecz instytucji kultury, Gminie przysługuje prawo do odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne i bieżące związane z boiskiem (...)”.

Również w interpretacji indywidualnej z 24 lutego 2017 r., sygn. 0461-TPP1.4512.54.2017. 1.MN, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy odniósł się do wydatków ponoszonych na mającą być przedmiotem dzierżawy infrastrukturę, w następujący sposób: „Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że zostanie spełniony warunek, o którym mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż jak wynika z wniosku – towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji zadania będą wykorzystywane przez Gminę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT – dzierżawy. W konsekwencji Gminie, będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków w pełnej wysokości, przy założeniu, że nie zajdą wyłączenia określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług”.

Ponadto, Gmina podkreśliła, że stanowisko odmienne od przestawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Gmina przytoczyła orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, że: „Prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny”.

Zdaniem Gminy, nie powinna być ona traktowana inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Skoro bowiem Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana będzie uiszczać VAT należny z tytułu świadczonej na rzecz instytucji kultury odpłatnej usługi udostępniania hali na podstawie umowy dzierżawy, powinna ona mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość świadczenia tej usługi.

Reasumując, zdaniem Gminy, w związku z planowanym, odpłatnym udostępnieniem hali na rzecz instytucji kultury na podstawie umowy dzierżawy, Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych oraz wydatków bieżących związanych z halą.

Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania

Po analizie Państwa wniosku z 29 maja 2018 r. (data wpływu 5 czerwca 2018 r.), uzupełnionego – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 lipca 2018 r. (wpływ 1 sierpnia 2018 r.) 28 sierpnia 2018 r. wydałem dla Państwa postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania znak 0112-KDIL2-3.4012.287.2018.2.ZD.

Postanowienie doręczono Państwu 3 września 2018 r.

Skarga na postanowienie

3 października 2018 r. wnieśli Państwo skargę na postanowienie z 28 sierpnia 2018 r., znak 0112-KDIL2-3.4012.287.2018.2.ZD, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Skarga wpłynęła do mnie 9 października 2018 r.

Wnieśli Państwo o:

-uchylenie zaskarżonego Postanowienia – na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit c) PPSA, oraz

-zasądzenie na rzecz Gminy od strony przeciwnej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm prawem przepisanych – na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 2 i 4 PPSA.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 23 stycznia 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 1141/18 uchylił zaskarżone postanowienie z 28 sierpnia 2018 r., znak 0112-KDIL2-3. 4012.287.2018.2.ZD.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 29 września 2022 r., sygn. akt I FSK 1309/19 (wpływ 29 grudnia 2022 r.) oddalił skargę kasacyjną Organu.

Wyrok, który uchylił zaskarżone postanowienie stał się prawomocny od 29 września 2022 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

• ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podlegania opodatkowaniu i niekorzystania ze zwolnienia od podatku dzierżawy hali na rzecz instytucji kultury, oraz prawa do odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki dotyczące inwestycji pn. „(…)” oraz wydatki bieżące związane z halą stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnego rozstrzygnięcia, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 23 stycznia 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 1141/18 i orzeczenia Naczelnego Sadu Administracyjnego z 29 września 2022 r. sygn. akt I FSK 1309/19.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towaru, w rozumieniu art. 7 ustawy i świadczenie usług, o którym mowa art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

1)wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług ma charakter podmiotowo-przedmiotowy,

2)w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia z podatku, konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:

-czynności – co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT – muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,

-ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższym należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, z kolei czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie bowiem ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 994 ze zm.):

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym:

Na mocy art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Z powyższego wynika, że Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym, zadania własne Gminy obejmują m.in. sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Gmina jest w trakcie realizacji inwestycji pn. „(...)” (dalej: hala, Inwestycja). Na realizację powyższego zadania inwestycyjnego Gminie przyznane zostało dofinansowanie ze środków (…).

Hala bezpośrednio po oddaniu do użytkowania zostanie wydzierżawiona na podstawie zawartej umowy na rzecz instytucji kultury, która jest odrębną od Gminy osobą prawną. Hala będzie udostępniania przez instytucję kultury na cele sportowo-rekreacyjne oraz inne cele mieszczące się w zakresie jej działalności (oświata, kultura, nauka), w szczególności w celu prowadzenia zajęć wychowania fizycznego oraz pozalekcyjnych zajęć sportowych dla dzieci i młodzieży, a także będzie wykorzystywana przez instytucję kultury na potrzeby odpłatnego udostępniania na rzecz zainteresowanych.

Z tytułu dzierżawy hali, Gmina będzie pobierała od instytucji kultury określone w umowie wynagrodzenie (czynsz dzierżawny). Zgodnie z Zarządzeniem w sprawie ustalenia minimalnych stawek czynszu za dzierżawę lub najem nieruchomości będących własnością Gminy, stawki czynszu za dzierżawę lub najem nieruchomości gminnych uzależnione są od rodzaju prowadzonej w nieruchomości działalności lub przeznaczenia lokalu, a także od powierzchni dzierżawionego lokalu (stawki ustalone są bowiem w przeliczeniu za metr kwadratowy powierzchni lokalu/budynku). Obecnie opłata za dzierżawę lub najem lokali użytkowych oraz hal przemysłowych z przeznaczeniem na działalność naukową, oświatową, kultury oraz pomocy społecznej wynosi 2,30 zł/m² miesięcznie.

Gmina jest w trakcie opracowywania zmiany Zarządzenia, polegającej na włączeniu do katalogu rodzajów działalności objętych przedmiotowym Zarządzeniem działalności sportowej. Gmina zamierza także ustalić, że w przypadku nieruchomości o powierzchni powyżej 1 tys. m² wydzierżawianych na prowadzenie działalności naukowej, oświatowej, kultury, pomocy społecznej oraz sportowej opłata za najem lub dzierżawę wynosić będzie 1 zł/m² miesięcznie. Dla powierzchni poniżej 1 tys. m² opłata będzie wynosiła tyle co dotychczas, tj. 2,30 zł/m². Dodatkowo, zgodnie z § 9 Zarządzenia, nieruchomości mogą być wydzierżawiane lub wynajmowane po obniżonej stawce czynszu w przypadku braku zainteresowania dzierżawą lub najmem.

Zgodnie z projektem budowlanym powierzchnia hali będzie wynosić 1.643,95 m², a zatem planuje się, że miesięczny czynsz ustalony w umowie dzierżawy z Instytucją kultury wynosił będzie (...) zł. Wysokość czynszu może w przyszłości ulec zmianie (zwiększenie kosztów funkcjonowania hali, zmniejszenie przychodowości działalności sportowej, itd.).

Pobierane przez Gminę wynagrodzenie będzie dokumentowane wystawianymi na instytucję kultury fakturami VAT. Faktury te Gmina będzie ujmować w swoich rejestrach sprzedaży i składanych deklaracjach VAT-7 oraz rozliczać z tego tytułu VAT należny.

Ustalona między stronami cena jest zatem skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych w tym sensie, że uwzględnia poziom prognozowanych przychodów i kosztów dzierżawcy związanych z dzierżawionym mieniem, pozwalając instytucji kultury potencjalnie na osiągnięcie racjonalnego zysku.

Zawierana przez Gminę z instytucją kultury umowa dzierżawy ma bardzo konkretne uzasadnienie, tj. pozwala Gminie w sposób bardziej efektywny zarządzać przedmiotową halą poprzez wykorzystanie kadr i zasobów organizacyjnych instytucji kultury, co w efekcie prowadzi do obniżenia kosztów funkcjonowania hali oraz zwiększenia jej dostępności i atrakcyjności dla końcowych użytkowników. Współpraca z instytucją kultury ma zatem w założeniu pozwolić Gminie lepiej realizować cele Gminy związane z halą, w tym w szczególności pełniej wykorzystać potencjał nowopowstającego obiektu. Współpraca ta jest również atrakcyjna dla instytucji kultury, gdyż pozwala jej poszerzyć ofertę aktywności, dla których realizacji instytucja ta została powołana.

Faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z budową hali są/będą wystawione przez kontrahentów na Gminę.

Wydatki związane z utrzymywaniem i funkcjonowaniem hali zasadniczo będzie ponosiła instytucja kultury. Niemniej jednak, mogą wystąpić przypadki, gdy na mocy ustaleń z instytucją kultury niektóre z tych wydatków będzie ponosić Gmina (wydatki bieżące).

Wątpliwości Państwa w pierwszej kolejności dotyczą określenia, czy odpłatne udostępnienie hali na rzecz instytucji kultury będzie stanowiło po stronie Gminy czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 ze zm.):

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie przedmiotu dzierżawy przez dzierżawcę.

Należy zatem stwierdzić, że dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji z uwagi na fakt, że dzierżawa jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla tej czynności Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Mając na uwadze przywołane powyżej unormowania należy stwierdzić, że dla czynności odpłatnego udostępniania przez Gminę hali wytworzonej w ramach zrealizowanej Inwestycji na podstawie umowy dzierżawy, z tytułu której Gmina pobiera wynagrodzenie, Gmina występuje w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a ww. czynność – jako usługa zdefiniowana w art. 8 ust. 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że odpłatne udostępnienie przez Państwa hali na rzecz instytucji kultury na podstawie zawartej umowy dzierżawy, za które będą pobierali Państwo wynagrodzenie, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem w odniesieniu do tej czynności nie będą działali Państwo jako organ władzy publicznej i w konsekwencji nie będą korzystali Państwo z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. W analizowanym przypadku będą występowali Państwo w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a ww. czynność, tj. dzierżawa hali – jako usługa zdefiniowana w art. 8 ust. 1 ustawy – będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy:

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 41 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 146a ustawy:

W myśl art. 41 ust. 13 ustawy:

W związku z tym, że ani w ustawie, ani też w wydanych na jej podstawie aktach wykonawczych ustawodawca nie przewidział zwolnienia od podatku dla odpłatnej dzierżawy hali na podstawie zawartej umowy, czynność ta nie będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że z tytułu odpłatnego udostępniania przez Gminę hali na rzecz na rzecz instytucji kultury, która jest odrębną od Gminy osobą prawną, na podstawie umowy dzierżawy, Gmina występuje w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta stanowi usługę podlegającą opodatkowaniu VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku VAT.

Podsumowując, odpłatne udostępnianie przez Gminę, na podstawie umowy dzierżawy, hali na rzecz instytucji kultury stanowi/będzie stanowiło po stronie Gminy czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT niekorzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

W dalszej kolejności wątpliwości Państwa dotyczą określenia, czy Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące związane z halą

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, w myśl którego:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku wykorzystywania ich do czynności zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów, zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że hala bezpośrednio po oddaniu do użytkowania zostanie wydzierżawiona na podstawie zawartej umowy na rzecz (…), który jest odrębną od Gminy osobą prawną. Z tytułu dzierżawy hali, Gmina będzie pobierała od ww. instytucji kultury określone w umowie wynagrodzenie (czynsz dzierżawny). Pobierane przez Gminę wynagrodzenie będzie dokumentowane wystawianymi na instytucję kultury fakturami VAT. Faktury te Gmina będzie ujmować w swoich rejestrach sprzedaży i składanych deklaracjach VAT-7 oraz rozliczać z tego tytułu VAT należny. Wskazali Państwo również, że faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z budową hali są/będą wystawione przez kontrahentów na Gminę. Wydatki związane z utrzymywaniem i funkcjonowaniem hali zasadniczo będzie ponosiła instytucja kultury. Niemniej jednak, mogą wystąpić przypadki, gdy na mocy ustaleń z instytucją kultury niektóre z tych wydatków będzie ponosić Gmina (wydatki bieżące).

Wskazać również należy, że świadczona przez Gminę dzierżawa hali na rzecz instytucji kultury, jak zostało wskazane w niniejszej interpretacji, stanowi/będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy są/będą spełnione, ponieważ Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a wydatki na realizację Inwestycji pn. „(...)” oraz wydatki bieżące związane z halą – jak wynika z wniosku – służą/będą służyły wyłącznie do prowadzonej przez Gminę działalności opodatkowanej.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, są/będą spełnione i Gmina ma/będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Inwestycji oraz wydatków bieżących związanych z halą, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące związane z halą.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania postanowienia o odmowie wydania interpretacji indywidualnej , tj. w dniu 28 sierpnia 2018 r.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).