Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.261.2023.2.MR
Rozliczanie dochodów uzyskanych z pozarolniczej działalności gospodarczej w Wielkiej Brytanii zgodnie z metodą proporcjonalnego odliczenia.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 17 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 maja 2023 r. (wpływ 29 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca mieszkał w Wielkiej Brytanii do 2007 r. W 2022 r. w Polsce uzyskał interpretację indywidualną, że centrum jego interesów znajduje się w Polsce i tu ma nieograniczony obowiązek podatkowy. Wykonywał wtedy pracę najemną.
Obecnie w Wielkiej Brytanii ma zarejestrowaną działalność gospodarczą - usługi budowlane. Tyko na terenie Wielkiej Brytanii świadczy te usługi i tylko tam osiąga z tego tytułu przychody.
W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2022 poz. 2647, ze zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).
Przepisy art. 3 ustawy o pdof stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).
W myśl art. 7 ust. 1 Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. nr 250, poz. 1840) zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność przez położony tam zakład. Określenie „przedsiębiorstwo” ma zastosowanie do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej.
Na terenie Polski Wnioskodawca nie posiada też „Zakładu” w rozumieniu Konwencji.
Zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania z GB, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę ma miejsce zamieszkania i w Polsce i w Wielkiej Brytanii (GB), to wówczas decydujące znaczenie ma to, z którym miejscem ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, czyli gdzie przeniosła swój ośrodek interesów życiowych.
Zgodnie z otrzymaną interpretacją indywidualną Wnioskodawca przyjął, że jego miejsce zamieszkania jest w Polsce. W Polsce nie osiąga żadnych dochodów.
Uzupełnienie wniosku
Złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy dochodów uzyskanych w roku 2022.
W okresie, którego dotyczy zapytanie Wnioskodawca miał miejsce zamieszkania i nieograniczony obowiązek podatkowy (rezydencję) w Polsce (otrzymał interpretację indywidualną Dyrektora KIS potwierdzającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce). Faktycznie większość czasu mieszka w Wielkiej Brytanii, w Polsce mieszka żona i dzieci, mieszka w mieszkaniu rodziców, w otrzymanej interpretacji określono, że „centrum jego interesów życiowych” znajduje się w Polsce. Stan faktyczny i prawny nie uległ zmianie.
W Wielkiej Brytanii ma zarejestrowaną działalność gospodarczą - usługi budowlane, usługi świadczy osobiście u klientów, miejsce w zależności od zlecenia, „biuro” prowadzi sam - w mieszkaniu - laptop i regał na dokumenty, narzędzia przechowuje w pomieszczeniu przynależnym do mieszkania i przewozi do klienta w zależności od potrzeb.
Placówka „zakładu” funkcjonuje jego zdaniem w Wielkiej Brytanii, ponieważ tam prowadzi działalność gospodarczą jednoosobową, tam znajdują się narzędzia, tam świadczy usługi budowlane, tam prowadzi dokumentację, tam otrzymuje wynagrodzenie - na konto w Wielkiej Brytanii.
Działalność jego „przedsiębiorstwa” - osoby fizycznej prowadzi całkowicie w Wielkiej Brytanii. Poszczególne usługi budowlane realizuje wyłącznie na terenie Wielkiej Brytanii - w zależności od otrzymanych zleceń i zawartych umów. Prowadzi firmę jednoosobową, świadczy drobne usługi budowlane, nie ma dostępu do szczegółowej dokumentacji inwestorów - budów - powiązań handlowych i geograficznych itp. Termin realizacji jego poszczególnych umów, czy zleceń, z reguły nie przekracza 12 miesięcy.
Wnioskodawca nie ma wiedzy o powiązaniach poszczególnych budów, bądź ich braku, a także przewidywanym czasie ich trwania - realizuje swój wycinek zleconych prac i posiada wiedzę tylko w tym zakresie.
W Polsce nie prowadzi działalności gospodarczej, nie posiada „zakładu” w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - magazynu, biura, warsztatu, nie świadczy też żadnych usług budowlanych na terenie Polski, nie rejestrował w Polsce działalności gospodarczej w żadnej formie, dlatego też nie dokonał żadnego wyboru formy opodatkowania w Polsce.
W Polsce nie osiąga żadnych dochodów, przychodów - tu mieszka tylko jego rodzina - żona i dzieci.
Pytanie
Czy dochody osiągane z działalności gospodarczej zarejestrowanej i prowadzonej wyłącznie w Wielkiej Brytanii, „przedsiębiorstwa” Wnioskodawcy - osoby fizycznej, bez „zakładu” na terytorium Polski, powinny być opodatkowane wyłącznie w Wielkiej Brytanii i nie wykazywane w PIT/ZG i PIT-36 na terenie Polski? Wnioskodawca rozlicza się wspólnie z żoną.
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, skoro przedsiębiorstwo osoby fizycznej - jego jednoosobowa działalność gospodarcza - zarejestrowana i prowadzona wyłącznie na terytorium Wielkiej Brytanii, osiąga dochody wyłącznie tam i w Polsce nie ma „zakładu”, dochody te są opodatkowane również wyłącznie tam i nie powinny być wykazywane w załączniku ZG i rozliczane w PIT-36 w Polsce.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W myśl art. 7 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840 ze zm.):
Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.
Warunek określony w art. 7 ust. 1 ww. Konwencji należy interpretować zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (OECD) (pkt 3 Komentarza do art. 7 ust. 1), przyjmując, że przedsiębiorstwo jednego Państwa nie może być opodatkowane w drugim Państwie, chyba że prowadzi ono w tym drugim Państwie działalność handlową lub przemysłową za pośrednictwem położonego w tym Państwie zakładu.
Zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej OECD (pkt 4 Komentarza do art. 3 ust. 1):
Fakt, czy działalność jest prowadzona w ramach przedsiębiorstwa powinien być interpretowany na podstawie ustawodawstwa wewnętrznego poszczególnych Państw. Termin „przedsiębiorstwo” należy przy tym rozumieć nie w znaczeniu podmiotowym, ale jako prowadzenie działalności handlowej lub przemysłowej przez rezydenta państwa będącego stroną umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Jak stanowi art. 5 ust. 1 Konwencji:
W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.
W myśl art. 5 ust. 2 i ust. 3 Konwencji:
Określenie „zakład” obejmuje w szczególności:
a)siedzibę zarządu,
b)filię,
c)biuro,
d)fabrykę,
e)warsztat,
f)kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom, albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
Plac budowy albo prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają dłużej niż dwanaście miesięcy.
Generalnie do powstania zakładu przedsiębiorstwa na terytorium innego państwa niezbędne jest:
•istnienie „placówki działalności gospodarczej”, tj. pomieszczeń, a w pewnych okolicznościach maszyn i urządzeń,
•taka placówka musi mieć charakter stały, tzn. musi być utworzona w określonym miejscu, z pewnym stopniem trwałości,
•prowadzenie działalności przedsiębiorstwa za pośrednictwem tej stałej placówki – oznacza to, że osoby, które w taki lub inny sposób są zależne od przedsiębiorstwa, prowadzą działalność przedsiębiorstwa w państwie, w którym stała placówka jest położona.
Jednakże za zakład mogą zostać uznane również swoiste działania gospodarcze przedsiębiorstwa prowadzone na terytorium innego państwa.
Jak wynika z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD:
Plac budowy, prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli obiekty te istnieją dłużej niż dwanaście miesięcy. Obiekt, który nie spełnia tego warunku, nie stanowi sam przez się zakładu, nawet jeżeli w jego ramach istnieje na przykład biuro lub warsztat w rozumieniu ust. 2, związany z działalnością budowlaną. Jeżeli jednak takie biuro lub warsztat jest użytkowany dla realizacji kilku projektów budowlanych, a działalność w nich wykonywana wychodzi poza rodzaje działalności wymienionych w ust. 4, to należy uważać go za zakład, jeżeli spełnione są inne warunki przewidziane w artykule, nawet jeżeli żaden z projektów nie odpowiada placowi budowy lub montażu trwającemu powyżej dwunastu miesięcy.
Analiza powyższych regulacji wskazuje, że dochód przedsiębiorstwa, co do zasady, opodatkowany jest w państwie rezydencji, czyli w Polsce. W państwie zakładu – w Wielkiej Brytanii – opodatkowany jest wyłącznie dochód uzyskany z tego zakładu.
Jednocześnie w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować właściwą metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że art. 22 ust. 2 pkt a) ww. Konwencji polsko-brytyjskiej został zastąpiony przez art. 5 ust. 6 Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369).
Zarówno Polska, jak i Wielka Brytania notyfikowały ww. Konwencję polsko-brytyjską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku.
Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest dzień 1 lipca 2018 r., natomiast dla Wielkiej Brytanii dzień 1 października 2018 r.
Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy).
Dla celów stosowania prawa postanowienia Konwencji MLI muszą być interpretowane równolegle z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z uwzględnieniem stanowisk Umawiających się Państw w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.
Przepisy Konwencji MLI mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2020 r.
Zgodnie z art. 5 ust. 6 lit. a) i b) Konwencji MLI:
W przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającej się Jurysdykcji uzyskuje dochód lub posiada majątek, które zgodnie z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, mogą być opodatkowane przez drugą Umawiającą się Jurysdykcję (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez tę drugą Umawiającą się Jurysdykcję wyłącznie z powodu, że dany dochód jest także dochodem uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji), pierwsza wymieniona Umawiająca się Jurysdykcja zezwoli na:
i)odliczenie od podatku od dochodu takiej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji;
ii)odliczenie od podatku od majątku takiej osoby kwoty równej podatkowi od majątku zapłaconemu w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.
Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu lub od majątku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód lub majątek, które mogą być opodatkowane w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.
Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dochód uzyskany lub majątek posiadany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającej się Jurysdykcji jest zwolniony z opodatkowania przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, wówczas ta Umawiająca się Jurysdykcja może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby uwzględnić zwolniony dochód lub majątek.
Zatem w przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce uzyskuje dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami Konwencji mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez Zjednoczone Królestwo wyłącznie z powodu, że dany dochód lub zyski majątkowe są także dochodem lub zyskami majątkowymi uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Zjednoczonego Królestwa), Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu lub zysków majątkowych zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie.
Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód, który może być opodatkowany w Zjednoczonym Królestwie.
Wobec powyższego do dochodów uzyskanych w 2022 r. zastosowanie ma metoda proporcjonalnego zaliczenia.
W myśl art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.
Stosownie do art. 27 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.
Metodę unikania podwójnego opodatkowania określaną jako metoda proporcjonalnego odliczenia (zaliczenia) stosuje się w przypadku, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody wyłączenia z progresją.
Zgodnie z metodą proporcjonalnego odliczenia (zaliczenia), podatnik osiągający dochody z pracy najemnej za granicą ma obowiązek wykazać łączne dochody (zarówno krajowe, jak i zagraniczne) w zeznaniu, lub w przypadku podatnika uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej te dochody, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą.
Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.
W myśl natomiast art. 45 ust. 1 ustawy:
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
Natomiast według art. 9a ust. 1 ustawy:
Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzonego na piśmie oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego (art. 9a ust. 2 ustawy).
Ocena skutków podatkowych Pana sytuacji
Odnosząc powyższe do tej sprawy, w związku z prowadzoną na terenie Wielkiej Brytanii przez Pana – rezydenta Polski – działalnością gospodarczą doszło we wskazanym okresie do powstania zakładu w Wielkiej Brytanii. Realizowana działalność (usługi budowlane) na terytorium Wielkiej Brytanii odbywała się za pośrednictwem stałej placówki – istniejącego biura, które służyło do rozliczania wykonywanych prac, przechowywania dokumentacji i narzędzi.
Jeżeli więc działalność na terytorium Wielkiej Brytanii prowadzona była za pośrednictwem położonego w tym państwie zakładu, dochód Pana uzyskany z prowadzenia działalności, który może być przypisany temu zakładowi, podlega opodatkowaniu zarówno w Wielkiej Brytanii jak i w państwie miejsca Pana zamieszkania, czyli w Polsce (art. 7 ust. 1 Konwencji).
W konsekwencji dochody uzyskane przez Pana w 2022 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej w Wielkiej Brytanii podlegały opodatkowaniu w Polsce z zastosowaniem metody unikania podwójnego opodatkowania w postaci proporcjonalnego zaliczenia.
Rozliczanie dochodów uzyskanych z pozarolniczej działalności gospodarczej w Wielkiej Brytanii zgodnie z metodą proporcjonalnego odliczenia oznacza obowiązek złożenia przez Pana w Polsce zeznania podatkowego (PIT-36 oraz załącznik PIT/ZG), w którym należy wykazać te dochody.
Obowiązek ten występuje bez względu na to, czy oprócz dochodów z zagranicy uzyskał Pan inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right