Interpretacja indywidualna z dnia 31 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDWPT.4011.5.2023.2.SK

Możliwość zwolnienia przedmiotowego-przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości przeznaczony na spłatę kredytu zaciągniętego przez męża jako cel mieszkaniowy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 24 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia przedmiotowego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 maja 2023 r. (wpływ 25 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 29 września 2015 r. Pani mąż zaciągnął kredyt hipoteczny na lokal mieszkalny znajdujący się przy ul. X, w kwocie .... zł. Umowa o kredyt mieszkaniowy E.

Dnia 1 października 2015 r. aktem notarialnym Pani mąż stał się właścicielem mieszkania przy ul. X. Od tego dnia wspólnie z mężem prowadzi Pani gospodarstwo domowe.

Dnia 1 października 2016 r. Pani i Pani mąż wstąpiliście w związek małżeński. Dnia 23 lipca 2020 r. Pani i Pani mąż zakupiliście działkę do wspólności małżeńskiej, działka nr Y położona w miejscowości ... gmina ..., za kwotę .....zł. Działka została sprzedana przed upływem pięciu lat, ponieważ zmusiła do tego Panią i Pani męża sytuacja gospodarcza kraju. Wzrost inflacji i wzrost rat kredytu hipotecznego Pani męża. Dnia 2 czerwca 2022 r. działka nr Y gmina .... została sprzedana za kwotę .... zł. Kwota sprzedaży jest wyższa, ponieważ wspólnie z mężem doprowadziła Pani do działki wodę oraz przy sprzedaży agent nieruchomości pobrał prowizję w kwocie .... zł. Cała kwota ze sprzedaży działki została przeznaczona na własne cele mieszkaniowe. Dokładając własne oszczędności Pani i Pani mąż spłaciliście kredyt hipoteczny Pani męża w całości.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że lokal mieszkalny na dzień dzisiejszy nie został włączony do wspólnego majątku małżeńskiego. Nie została dokonana zmiana umowy kredytu. Nie została Pani uwzględniona jako drugi kredytobiorca. Sprzedaż udziału w działce nr Y nie nastąpiła w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy środki ze sprzedaży działki Y w miejscowości ... gmina ... mogą korzystać ze zwolnienia na własne cele mieszkaniowe tytułem spłaty kredytu hipotecznego zaciągniętego dnia 29 września 2015 r. przez Pani męża w kwocie .... zł (umowa o kredyt mieszkaniowy E.)? Czy przy rozliczeniu PIT-39 będzie Pani mogła w całości korzystać ze zwolnienia przeznaczając środki na spłatę kredytu Pani męża?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, środki w 1/2 ze sprzedaży działki nr Y w miejscowości ... gmina ... mogą korzystać ze zwolnienia tytułem na własne cele mieszkaniowe, jeśli zostały one rozdysponowane na kredyt hipoteczny Pani męża, ponieważ Pani i Pani mąż mieszkacie wspólnie w mieszkaniu Pani męża, znajdującym się przy ul. X. Od dnia zakupu lokalu mieszkalnego, tj. 29 września 2015 r., Pani i Pani mąż prowadzicie wspólne gospodarstwo domowe i wychowują w nim Państwo dwoje dzieci. Pomimo, że Pani mąż nie dopisał Pani jako współwłaścicielki mieszkania, to w Pani ocenie, powinna korzystać ze zwolnienia i nie płacić podatku.

Zauważyć należy, że jako przepisy prawa podatkowego wskazała Pani art. 21 pkt 131. Mając na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, przyjęto, że miała Pani na uwadze treść art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że działka nr Y, którą sprzedała Pani wraz z mężem w dniu 2 czerwca 2022 r. została zakupiona przez Panią i Pani męża w dniu 23 lipca 2020 r.

Tym samym odpłatne zbycie przez Panią udziału w ww. nieruchomości – z uwagi na fakt, że nie minął pięcioletni okres, o którym mowa w wyżej cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c –stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30e ust.2 ustawy:

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 22 ust. 6e ustawy stanowi, że:

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy:

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 21 ust. 26 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy:

W myśl art. 21 ust. 30 ww. ustawy:

W konsekwencji, korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji. W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany zapłaty podatku dochodowego.

Rozstrzygając zatem o prawie do zwolnienia z opodatkowania należy pamiętać, że zawarty w art. 21 ust. 25 ustawy katalog wydatków uprawniających do zwolnienia ma charakter zamknięty i w związku z tym tylko wydatkowanie środków na realizację celów w nim wskazanych pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania. Inne wydatki niż wymienione w tym katalogu nie uprawniają do skorzystania z powyższego zwolnienia.

Ponadto należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Podkreślenia wymaga również kwestia, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przez podatnika przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania wydatku poniesionego na cele określone w art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Jednakże, w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro podatnik zamierza skorzystać ze zwolnienia powinien liczyć się z koniecznością wykazania faktu wydatkowania środków ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe. Organ podatkowy dla celów podatkowych, weryfikując możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego, uprawniony jest żądać od podatników udokumentowania poniesienia wydatków poprzez przedłożenie rzetelnych i wiarygodnych dowodów, z których w sposób niebudzący żadnych wątpliwości będzie wynikało kto, kiedy i jaki wydatek poniósł, czyli np. czy środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania faktycznie wydatkowane zostały przez podatnika na własne cele mieszkaniowe.

Należy zauważyć, że z wykładni językowej przytoczonych wyżej przepisów, a w szczególności z zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy sformułowania: „(…) wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości (…), jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (…)” wynika, że podstawową okolicznością decydującą o stosowaniu powyższego zwolnienia jest przeznaczenie w określonym czasie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe. Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Termin do wydatkowania środków rozpoczyna się bowiem począwszy od dnia sprzedaży a kończy z upływem trzech lat liczonych od końca roku, w którym miała miejsce sprzedaż nieruchomości lub praw. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe muszą bezwzględnie pochodzić ze sprzedaży nieruchomości lub praw.

Ponadto treść ww. art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wskazuje, że oprócz czasu, w którym przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości ma zostać wydatkowany, istotny jest również cel, na który został wydatkowany. Ustawodawca w art. 21 ust. 25 ww. ustawy zawarł katalog wydatków stanowiących „własne cele mieszkaniowe” podatnika, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Katalog tych wydatków - jak już wyżej wyjaśniono - ma charakter zamknięty, jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Ze zwolnienia tego wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik podkreślił, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego przychodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie „własnych celów mieszkaniowych” rozumianych jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie lokata kapitału lub zdobywanie źródła zarobkowania bądź zapewnienie dachu nad głową innym osobom niż podatnik. Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić podmiotowo do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu w znaczeniu jedynie przedmiotowym.

Zamiarem ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych praw majątkowych czy nieruchomości, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. U podstaw omawianego zwolnienia legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego. Powyższe wnioski wynikają wprost z brzmienia przepisu normującego powyższe zwolnienie.

Z przestawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w dniu 29 września 2015 r. Pani mąż zaciągnął kredyt hipoteczny na lokal mieszkalny znajdujący się przy ul. X, w kwocie .... zł. Dnia 1 października 2015 r. aktem notarialnym Pani mąż stał się właścicielem mieszkania przy ul. X. Od tego dnia wspólnie z mężem prowadzi Pani gospodarstwo domowe. Dnia 1 października 2016 r. Pani i Pani mąż wstąpiliście w związek małżeński. Dnia 23 lipca 2020 r. Pani i Pani mąż zakupiliście działkę do wspólności małżeńskiej, działka nr Y położona w miejscowości .... gmina ..., za kwotę ....zł. Działka została sprzedana przed upływem pięciu lat, ponieważ zmusiła do tego Panią i Pani męża sytuacja gospodarcza kraju. Wzrost inflacji i wzrost rat kredytu hipotecznego Pani męża. Dnia 2 czerwca 2022 r. działka nr Y ..... gmina ..... została sprzedana za kwotę kwotę .... zł. Kwota sprzedaży jest wyższa, ponieważ wspólnie z mężem doprowadziła Pani do działki wodę oraz przy sprzedaży agent nieruchomości pobrał prowizję w kwocie .... zł. Cała kwota ze sprzedaży działki została przeznaczona na własne cele mieszkaniowe. Dokładając własne oszczędności Pani i Pani mąż spłaciliście kredyt hipoteczny Pani męża w całości. Lokal mieszkalny, o którym mowa we wniosku na dzień dzisiejszy nie został włączony do wspólnego majątku małżeńskiego Pani i Pani męża. Nie została dokonana zmiana umowy kredytu, nie została Pani uwzględniona jako drugi kredytobiorca. Sprzedaż udziału w działce nr Y nie nastąpiła w ramach wykonywania przez Panią działalności gospodarczej.

Wątpliwość Pani budzi kwestia, czy przeznaczając środki uzyskane przez Panią w 2022 r. ze sprzedaży udziału w nieruchomości (działce nr Y), na spłatę kredytu zaciągniętego przez Pani męża w 2015 r. na zakup przez Niego do majątku odrębnego, mieszkania w X, które stanowi wyłącznie Jego własność, i które nie zostało włączone do majątku wspólnego małżeńskiego, będzie mogła Pani skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do kwestii uznania za wydatki na własne cele mieszkaniowe wydatków poniesionych na spłatę kredytu, o którym mowa we wniosku, wskazać trzeba, że zgodnie z uprzednio cytowanym przepisem art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się m.in. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a), czy nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. b).

Konstrukcja powołanych przepisów oraz ich wykładnia literalna prowadzą do jednoznacznych rezultatów, jeżeli chodzi o kwestię uzależnienia prawa do zwolnienia od faktu zaciągnięcia określonego kredytu. Zwolnienie w sposób literalny odnosi się do sytuacji spłaty kredytu, w przypadku którego wynika, że został on zaciągnięty na ściśle określony cel mieszkaniowy; ustawodawca wymaga dla takiego kredytu określenia konkretnego celu.

Zauważyć bowiem w tym miejscu należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

W myśl art. 35 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Wskazać należy, że zgodnie z art. 47 § 1 ww. ustawy:

Z powyższego jednoznacznie wynika, że kredyt hipoteczny na zakup lokalu mieszkalnego został zaciągnięty przez ówczesnego Pani narzeczonego (obecnego męża), przed zawarciem związku małżeńskiego i stanowi jego osobiste zobowiązanie. Natomiast ustawodawca w art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkuje prawo do ulgi z tytułu spłaty kredytu od wypełnienia wszystkich warunków wskazanych w przepisach, tj.:

·kredyt musi być zaciągnięty przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c,

·kredyt musi być zaciągnięty jedynie na cele określone w pkt 1, czyli między innymi na zakup mieszkania stanowiącego własność lub współwłasność podatnika.

Oznacza to, że zarówno czynność zaciągnięcia kredytu jak i nabycie lokalu mieszkalnego ze środków pieniężnych pochodzących z zaciągniętego kredytu oraz uzyskanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości musi dotyczyć tego samego podatnika. Podatnik, który zaciągnął kredyt, musi również uzyskać przychód z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym, aby następnie wydatkować go na spłatę kredytu, zaciągniętego przez siebie na cele wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w stanie faktycznym sprawy, to Pani mąż zaciągnął kredyt hipoteczny, a nie Pani, natomiast przychód z odpłatnego zbycia udziału w działce nr Y uzyskała Pani, tym samym nie została zachowana tożsamość podmiotów.

Innymi słowy, zaciągnięcie omawianego kredytu przez Pani męża na zakup mieszkania nie było związane z mieszkaniem, którego była/jest Pani właścicielem bądź współwłaścicielem, bowiem ww. mieszkanie stanowi własność (odrębny majątek) jedynie Pani męża, nie zostało ono włączone do majątku wspólnego małżeńskiego.

Przepis art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost określa, że wolne od podatku dochodowego są wydatki poniesione na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, na cele wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 1, czyli m.in. na zakup własnego mieszkania, a więc takiego, do którego przysługuje podatnikowi tytuł własności bądź współwłasności. Natomiast w rozpatrywanej sprawie nie mamy z taką sytuacją do czynienia. Z opisu sprawy jednoznacznie wynika, że sprzedała Pani udział w działce nr Y i spłaciła kredyt hipoteczny zaciągnięty przez Pani męża (ówczesnego narzeczonego) przed zawarciem związku małżeńskiego, na zakup mieszkania będącego wyłącznie jego własnością. Nie ma w tym przypadku znaczenia, że mieszka Pani w tym mieszkaniu i że prowadzi Pani wspólnie z mężem gospodarstwo domowe, skoro kredyt został zaciągnięty na sfinansowanie zakupu mieszkania, którego jedynym właścicielem stał się Pani mąż w ramach majątku odrębnego.

W konsekwencji, przeznaczenie przez Panią środków pieniężnych uzyskanych z odpłatnego zbycia w 2022 r. udziału w nieruchomości (działce nr Y), na spłatę kredytu zaciągniętego przez Pani męża na zakup mieszkania , którego jest on jedynym właścicielem – wbrew Pani twierdzeniu – nie jest realizacją Pani własnego celu mieszkaniowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że dochód uzyskany z odpłatnego zbycia w dniu 2 czerwca 2022 r. udziału w działce nr Y, nie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ spłata kredytu zaciągniętego przez Pani męża na zakup przez Niego lokalu mieszkalnego, nie jest Pani własnym celem mieszkaniowym. Taki sposób wydatkowania uzyskanego przychodu nie wypełnia dyspozycji przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotne jest w świetle art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy, że kredyt ma być kredytem zaciągniętym przez podatnika i zaciągniętym na realizację własnego celu mieszkaniowego podatnika. Tymczasem kredyt został zaciągnięty wyłącznie przez Pani męża, na nabycie przez Niego lokalu mieszkalnego, którego jest On jedynym właścicielem.

W związku z tym, w rozliczeniu rocznym PIT-39 za 2022 r. nie może Pani skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, dochód uzyskany przez Panią z odpłatnego zbycia udziału w działce nr Y, podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Końcowo wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Pani, jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla Pani męża.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).