Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 26 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.186.2023.3.SR

Brak wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy Transakcji zbycia Działek A, B, C, D, E i F, jako transakcji niestanowiącej zbycia przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, opodatkowanie podatkiem VAT Transakcji zbycia Działek A, B, C, D, E i F, oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ww. Transakcji przez Nabywcę.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

15 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 15 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie:

- braku wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy Transakcji zbycia Działek A, B, C, D, E i F, jako transakcji niestanowiącej zbycia przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

- opodatkowania podatkiem VAT Transakcji zbycia Działek A, B, C, D, E i F,

- prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ww. Transakcji przez Nabywcę.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 maja 2023 r. (wpływ 19 maja 2023 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania: X. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością;

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:Y. spółka komandytowo-akcyjna;

Opis zdarzenia przyszłego

Y. i X. są spółkami prawa handlowego oraz czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami VAT. Pomiędzy Y. i X. występują powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT.

Y. i X. planują przeprowadzenie transakcji, w wyniku której dojdzie do odpłatnego przeniesienia części majątku X. na rzecz Y. (dalej: „Transakcja”). Przedmiotem Transakcji będzie:

(i)działka ewidencyjna nr 1 w obrębie nr (…) stanowiąca nieruchomość gruntową, dla której Sąd Rejonowy w (…), VI Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…) (dalej: „Działka A”);

(ii)działka ewidencyjna nr 2 w obrębie nr (…) stanowiąca część nieruchomości gruntowej, dla której Sąd Rejonowy w (…), VI Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…) (dalej: „Działka B”);

(iii) działka ewidencyjna nr 3 w obrębie nr (…) stanowiąca część nieruchomości gruntowej, dla której Sąd Rejonowy w (…), VI Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…) (dalej: „Działka C”);

(iv) działka ewidencyjna nr 4 w obrębie nr (…) stanowiąca część nieruchomości gruntowej, dla której Sąd Rejonowy w (…), VI Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…) (dalej: „Działka D”);

(v) działka ewidencyjna nr 5 w obrębie nr (…) stanowiąca część nieruchomości gruntowej, dla której Sąd Rejonowy w (…), VI Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…) (dalej: „Działka E”);

(vi) działka ewidencyjna nr 6 w obrębie nr (…) stanowiąca część nieruchomości gruntowej, dla której Sąd Rejonowy w (…), VI Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…) (dalej: „Działka F”).

Działka A.

Działka A stanowi własność X. Działka A położona jest przy ul. (…) w (…) (gmina (…), powiat (...), województwo (…)) i ma powierzchnię 1.570 m². Dla nieruchomości gruntowej stanowiącej Działkę A Sąd Rejonowy w (…), VI Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…).

Działka A wraz ze znajdującymi się na niej zabudowaniami została nabyta przez X. w formie aportu wniesionego przez Pana A.B. i Pana C.D. działających jako wspólnicy spółki cywilnej Z. na podstawie aktu notarialnego z 8 grudnia 2016 r. stanowiącego umowę przeniesienia nieruchomości w wykonaniu zobowiązania do wniesienia wkładu niepieniężnego. Aport stanowił czynność opodatkowaną VAT, a X. miała prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Działka A objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (dalej: „MPZP”) uchwalonym 21 października 2021 r. przez Radę Miejską (nr …). Zgodnie z MPZP przeznaczeniem Działki A są:

(i) tereny dróg publicznych klasy zbiorczej „4KD-Z” oraz

(ii)tereny usług „1U”.

Na Działce A usytuowany jest budynek gastronomiczny wraz z przybudówkami gospodarczymi (kotłownia oraz magazynek), które stanowią własność X. Budynek został wzniesiony w latach 90 XX. wieku i początkowo jego przeznaczeniem była działalność handlowo-usługowa. Budynek został przebudowany w 2015 r., kiedy to zmieniono sposób jego użytkowania na aktualny (gastronomiczny). Po przebudowie, budynek został oddany do użytkowania 26 października 2015 r.

Jednocześnie po nabyciu nieruchomości X. nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, które podnosiłyby wartość początkową budynku. Budynek był jedynie przedmiotem remontów.

W budynku znajdują się:

(i) okap przyścienny nawiewno-wyciągowy z oświetleniem i filtrami,

(ii)okap wyciągowy prześcienny z filtrami i oświetleniem,

(iii) klimatyzacja,

(iv) chłodnia,

(v) system wentylacyjny,

- które stanowią odrębne środki trwałe. Aktywa te mogą zostać zdemontowane i użyte w inny sposób lub w innej lokalizacji, jednak demontaż taki spowodowałby stratę w ich stanie technicznym oraz wartości użytkowej.

Ponadto na Działce A znajdują się:

(i)ogrodzenie,

(ii)wiata śmietnikowa,

(iii) kontener morski magazynowy 40'HC 12m oraz

(iv) dwa podziemne zbiorniki asenizacyjne.

Od 8 grudnia 2016 r. Działka A jest przedmiotem najmu z przeznaczeniem na prowadzenie działalności cateringowej. Najemcą budynku jest Y.

Działka B.

Działka B znajduje się w użytkowaniu wieczystym X. Działka B położona jest przy ul. (…) w (…) (gmina (…), powiat (…), województwo (…)) i ma powierzchnię 761 m². Dla nieruchomości gruntowej, na którą składa się Działka B, Sąd Rejonowy w (…), VI Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…).

Prawo użytkowania wieczystego Działki B zostało nabyte przez Spółkę na podstawie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego z dnia 12 grudnia 2018 r. Nabycie prawa użytkowania wieczystego stanowiło czynność opodatkowaną VAT, a X. przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Działka B jest objęta MPZP zatwierdzonym uchwałą nr (…) Rady Miejskiej w (…) z dnia 28 marca 2017 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta (…) – północ z częścią wsi (…) – część II. Zgodnie z MPZP Działka B położona jest na w obszarze obiektów produkcyjnych i magazynów – (…) (oznaczona symbolem „P”), dla których ustala się:

(i)przeznaczenie podstawowe: produkcja, magazyny wraz z obiektami i urządzeniami towarzyszącymi związanymi funkcjonalnie z przeznaczeniem podstawowym:

(ii)przeznaczenie towarzyszące: urządzenia budowlane, garaże, budynki gospodarcze, zieleń urządzona, obiekty małej architektury;

(iii) przeznaczenie dopuszczalne: usługi, drogi wewnętrzne.

Na działce znajdują się naniesienia w postaci:

(i)namiotu stalowego o konstrukcji lekkiej, który nie jest połączony w sposób trwały z gruntem,

(ii)placu utwardzonego betonem,

(iii) ogrodzenia.

Działka B nie jest obecnie przedmiotem żadnej umowy najmu. Niemniej jednak w przeszłości namiot stalowy i plac betonowy były przedmiotem najmu w celu prowadzenia zakładu obróbki metalu (umowa najmu od 1 stycznia 2019 r. do 31 stycznia 2020 r.

Działka C.

Działka C znajduje się w użytkowaniu wieczystym X. Działka C położona jest przy ul. (…) w (…) (gmina (…), powiat (…), województwo (…)) i ma powierzchnię 2.100 m². Dla nieruchomości gruntowej, na którą składa się Działka C, Sąd Rejonowy w (…), VI Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…).

Prawo użytkowania wieczystego Działki C (przed podziałem jako użytkowanie wieczyste działki nr 7) zostało nabyte przez Spółkę na podstawie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego z dnia 12 grudnia 2018 r. Nabycie prawa użytkowania wieczystego stanowiło czynność opodatkowaną VAT, a X. przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Działka C powstała z podziału działki nr 7 zatwierdzonego decyzją Burmistrza nr (…) z 12 maja 2021 r. Działka C jest objęta MPZP zatwierdzonym uchwałą nr (…) Rady Miejskiej w (…) z dnia 28 marca 2017 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta (…) – północ z częścią wsi (…) – część II. Zgodnie z MPZP przestrzennego Działka D położona jest na w obszarze obiektów produkcyjnych i magazynów – (…) (oznaczona symbolem „P”), dla których ustala się:

(i)przeznaczenie podstawowe: produkcja, magazyny wraz z obiektami i urządzeniami towarzyszącymi związanymi funkcjonalnie z przeznaczeniem podstawowym:

(ii)przeznaczenie towarzyszące: urządzenia budowlane, garaże, budynki gospodarcze, zieleń urządzona, obiekty małej architektury;

(iii) przeznaczenie dopuszczalne: usługi, drogi wewnętrzne.

Działka C posiada naniesienie w postaci budynku warsztatowego o powierzchni zabudowy 378 m² (powierzchnia użytkowa 339 m²), na który składa się hala warsztatowa oraz część biurowo-socjalna. Budynek jest jednokondygnacyjny i niepodpiwniczony. Ponadto, budynek jest wyposażony w instalację elektryczną, wodno-kanalizacyjną i centralnego ogrzewania i klimatyzator. X. nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budynku usytuowanego na Działce C, które podnosiłyby jego wartość początkową.

Na Działce C znajdują się również następujące obiekty:

(i) chodniki, podjazdy i parkingi utwardzone kostką betonową,

(ii)fundament pod halę namiotową,

(iii) stacja transformatorowa,

(iv) ogrodzenie z siatki stalowej i paneli blaszanych,

(v) oświetlenie.

W przeszłości Działka C była przedmiotem najmu z przeznaczeniem na prowadzenie warsztatu samochodowego (umowa najmu od 1 stycznia 2019 r. do 13 maja 2022 r.). Aktualnie X. nie ma zawartej umowy najmu, której przedmiotem byłaby Działka C.

Działka D.

Działka D znajduje się w użytkowaniu wieczystym X. Działka D położona jest przy ul. (…) w (…) (gmina (…), powiat (…), województwo (…)) i ma powierzchnię 2.974 m². Dla nieruchomości gruntowej, na którą składa się m.in. Działka D, Sąd Rejonowy w (…), VI Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…).

Prawo użytkowania wieczystego Działki D (przed podziałem jako użytkowanie wieczyste działki nr 7) zostało nabyte przez Spółkę na podstawie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego z dnia 12 grudnia 2018 r. Nabycie prawa użytkowania wieczystego stanowiło czynność opodatkowaną VAT, a X. przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Działka D powstała z podziału działki nr 7 zatwierdzonego decyzją Burmistrza nr (…) z 12 maja 2021 r. Działka D jest objęta MPZP zatwierdzonym uchwałą nr (…) Rady Miejskiej w (…) z dnia 28 marca 2017 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta (…) – północ z częścią wsi (…) – część II. Zgodnie z MPZP działka D położona jest na w obszarze obiektów produkcyjnych i magazynów – (…) (oznaczona symbolem „P”), dla których ustala się:

(i)przeznaczenie podstawowe: produkcja, magazyny wraz z obiektami i urządzeniami towarzyszącymi związanymi funkcjonalnie z przeznaczeniem podstawowym;

(ii)przeznaczenie towarzyszące: urządzenia budowlane, garaże, budynki gospodarcze, zieleń urządzona, obiekty małej architektury;

(iii) przeznaczenie dopuszczalne: usługi, drogi wewnętrzne.

Działka D posiada naniesienie w postaci budynku hali do przygotowywania posiłków gotowych z częścią biurową położonego przy ul. (…) w (…) o łącznej powierzchni użytkowej 2.939,27 m². Budynek jest jednokondygnacyjny w części hali i trzykondygnacyjny w części biurowej, podpiwniczony i wolnostojący. Budynek wyposażony jest w instalację elektryczną, wodno-kanalizacyjną i centralnego ogrzewania. Ponadto w budynku znajdują się:

(i)telewizja przemysłowa,

(ii)dźwigi towarowe,

(iii) chłodnia,

(iv) system wentylacyjny,

Pierwotnie wartość początkowa budynku zlokalizowanego na Działce D wynosiła (…) zł. W wyniku inwestycji X. poniosła wydatki na przebudowę i rozbudowę budynku o łącznej wartości (…) zł, przy czym zakończenie ostatniego etapu prac o wartości (…) zł potwierdzają zaświadczenia nr (…) i (…) z dnia 11 maja 2021 r. uprawniające do użytkowania budynku w części, która uległa rozbudowie i przebudowie.

X. przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od ww. wydatków na rozbudowę i przebudowę budynku posadowionego na Działce D.

Na Działce D znajdują się również następujące obiekty:

(i)chodniki, podjazdy i parkingi utwardzone kostką betonową,

(ii)ogrodzenie z siatki stalowej,

(iii) oświetlenie.

Od dnia 19 listopada 2019 r. budynek usytuowany na Działce D jest przedmiotem umowy najmu zawartej pomiędzy X. a Y. z przeznaczeniem na prowadzenie przez Y. zakładu produkcji dań gotowych (cateringu).

Działki E i F.

Działki E i F znajdują się w użytkowaniu wieczystym X. Działki są położone w (…) (gmina (…), powiat (…), województwo (…)) i mają łącznie powierzchnię 370 m² (Działka E ma powierzchnię 139 m², a Działka F 231 m²). Dla nieruchomości gruntowej, w skład w której wchodzi m.in. Działka E i F, Sąd Rejonowy w (…), VI Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą KW nr (…).

Prawo użytkowania wieczystego Działek E i F (przed podziałem jako użytkowanie wieczyste działki nr 8) zostało nabyte przez X. na podstawie aktu notarialnego z 15 marca 2021 r. Nabycie stanowiło czynność opodatkowaną VAT, a X. miała prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Działki E i F powstały z podziału działki nr 8 zatwierdzonego decyzją Burmistrza nr (…) z 12 maja 2021 r. Działki są objęte MPZP uchwalonym 28 marca 2017 r. przez Radę Miejską w (…) (nr …). Zgodnie z MPZP przeznaczeniem obu działek jest teren obiektów produkcyjnych i magazynów – (…) (P).

Na Działkach E i F znajduje się droga utwardzona kostką brukową. Droga została przyjęta do użytkowania 31 grudnia 2019 r. i jest wykorzystywana przez X. na zapewnienie dojazdu do budynku znajdującego się na Działce D, będącego przedmiotem najmu na rzecz Y. Przed nabyciem użytkowania wieczystego Działek E i F przez X., były one wykorzystywane przez poprzedni podmiot jako tereny zielone.

Pozostałe informacje.

Poza wymienionymi powyżej aktywami (Działki A, B, C, D, E i F) na Y. nie przejdą inne aktywa (materialne, niematerialne), należności czy zobowiązania. W szczególności, w związku z przeprowadzeniem Transakcji, Y.:

- nie przejmie pracowników, ani zakładu pracy X.,

- nie będzie kontynuowała umów dotyczących nieruchomości zawartych przez X.,

- nie przejmie żadnych zobowiązań,

- nie nabędzie wierzytelności przysługujących X. względem innych podmiotów, ani żadnych środków pieniężnych Spółki (czy to w formie gotówki, czy też znajdujących się na rachunkach bankowych),

- nie nabędzie zapasów, materiałów, wyrobów czy towarów należących do X.,

- nie uzyska od Spółki żadnego know-how, ani tajemnic przedsiębiorstwa prowadzonego przez X.,

- nie przejmie nazwy przedsiębiorstwa X.,

- nie przejmie majątkowych praw autorskich i praw pokrewnych.

W szczególności Wnioskodawca wskazuje, że na nabywcę nie przejdą umowy najmu związane z nieruchomościami, gdyż: (i) umowy najmu zawarte z podmiotami innymi niż Y. zostały już rozwiązane, a (ii) w przypadku umów najmu zawartych z Y. (Działki A i D) dojdzie do konfuzji praw wynikających z tych umów, co będzie skutkowało ich wygaśnięciem (tj. nastąpi zejście praw i obowiązków z umów najmu w jednym podmiocie – Y., która stanie się wierzycielem i dłużnikiem).

Zamiarem Y. jest, aby przejęte w ramach Transakcji nieruchomości były wykorzystywane przez nią w ramach własnej działalności gospodarczej o charakterze cateringowym, zasadniczo do produkcji dań gotowych (tzw. pudełek).

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo następujące informacje:

Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, że X. i Y. planują przeprowadzić Transakcję zbycia Działek A, B, C, D, E i F na koniec maja 2023 r. lub na początku czerwca 2023 r.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Działki A, B, C, D, E i F będące przedmiotem Transakcji nie stanowiły, nie stanowią, ani na moment dokonania transakcji nie będą stanowiły organizacyjnie i finansowo wyodrębnionego w istniejącym przedsiębiorstwie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że Działki A, B, C, D, E i F będące przedmiotem Transakcji nie mają swojego wyodrębnionego miejsca w strukturze organizacyjnej Spółki, w szczególności jako: dział, wydział lub oddział oraz, że takie wyodrębnienie nie jest ani nie było przewidziane w jakimkolwiek statucie, regulaminie, czy w innym akcie o podobnym charakterze i – co istotne – na dzień dokonania Transakcji nie będzie przewidziane.

Wnioskodawca wskazuje również, że Działki A, B, C, D, E i F będące przedmiotem Transakcji nie były, nie są ani na moment dokonania transakcji nie będą cechowały się wyodrębnieniem finansowym, a w szczególności jakimkolwiek odrębnym prowadzeniem ewidencji zdarzeń gospodarczych, poprzez którą możliwe byłoby przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tej części przedsiębiorstwa (Wnioskodawca nie sporządza odrębnego rachunku zysków i strat oraz bilansu dla zbywanych nieruchomości). W konsekwencji, Wnioskodawca ustala jeden wspólny wynik finansowy obejmujący całość działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Co więcej, wraz ze zbywanymi nieruchomościami, na nabywcę nie przejdą żadne środki finansowe czy zobowiązania stanowiące źródła finansowania przedmiotowych nieruchomości.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że Działki A, B, C, D, E i F będące przedmiotem Transakcji nie były, nie są ani na moment dokonania Transakcji nie będą cechowały się wyodrębnieniem funkcjonalnym, albowiem – obiektywnie – nie ma możliwości ich samodzielnego funkcjonowania bez dodatkowych, niezbędnych elementów takich jak np. pracownicy, know-how, wyposażenie, finansowanie, umowy z klientami. Dopiero w gestii nabywcy będzie leżało dodanie do nabytych aktywów takich składników, aby działki A, B, C, D, E i F będące przedmiotem Transakcji mogły być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej.

Powoływany brak wyodrębnienia – prócz ww. okoliczności – przejawia się także w okoliczności tego, że (jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego) na Y. nie przejdą w związku z planowaną transakcją inne aktywa (materialne, niematerialne), należności czy zobowiązania. W szczególności, w związku z przeprowadzeniem Transakcji, Y.:

- nie przejmie pracowników, ani zakładu pracy X.,

- nie będzie kontynuowała umów najmu nieruchomości zawartych przez X.,

- nie przejmie żadnych zobowiązań,

- nie nabędzie zapasów, materiałów, wyrobów czy towarów należących do X.,

- nie uzyska od Spółki żadnego know-how, ani tajemnic przedsiębiorstwa prowadzonego przez X.,

- nie przejmie nazwy przedsiębiorstwa X.,

- nie przejmie majątkowych praw autorskich i praw pokrewnych (z wyjątkiem praw autorskich do projektów budowlanych).

Uznać należy, że wykluczona jest/będzie ewentualność uznania przedmiotu planowanej Transakcji za niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę transakcji będą poszczególne działki ewidencyjne oznaczone w opisie zdarzenia przyszłego jako Działka A, B, C, D, E i F, na których znajdują się określone naniesienia, ale które nie będą samodzielnie służyć realizacji żadnych zadań gospodarczych i obiektywnie nie będą stanowić zespołu składników majątkowych (zaplecza) umożliwiających podejmowanie jakichkolwiek działań w ramach odrębnego (niezależnego) przedsiębiorstwa bez dodania do nich istotnych elementów aktywów lub pasywów.

Co równie istotne, oprócz braku faktycznej, czy nawet potencjalnej możliwości kontynuacji działalności przy pomocy nabywanych składników majątku (bez konieczności angażowania przez Y. innych składników majątku, które nie są przedmiotem omawianej transakcji), Y nie ma zamiaru kontunuowania działalności w zakresie prowadzonym dotychczas przez Spółkę, tj. wynajem nieruchomości, co zostało wprost wskazane w opisie zdarzenia przyszłego. Zamiarem Y. jest, aby nabyte w ramach Transakcji nieruchomości były wykorzystywane przez nią w ramach własnej działalności gospodarczej o charakterze cateringowym, zasadniczo do produkcji dań gotowych (tzw. pudełek).

W analizowanym zdarzeniu przyszłym ww. warunki dotyczące wydzielenia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego nie są/nie będą spełnione. Trudno bowiem uznać za samodzielny zespół składników majątkowych bez pracowników, bez środków na rachunkach bankowych, a przede wszystkim praw i obowiązków (w tym należności i zobowiązań) wynikających z umów związanych z Działkami A, B, C, D, E i F).

Zbiór aktywów, który przejdzie na rzecz Y. w ramach planowanej transakcji, nie będzie zdatny do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Jak bowiem wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, transakcja nie obejmie szeregu elementów (jak np. dokumentacja księgowo-rachunkowa), które są niezbędne z perspektywy wykorzystywania w przyszłości nieruchomości dla potrzeb działalności gospodarczej Y.

Przedmiot transakcji nie będzie spełniał kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego, gdyż nie będzie obejmował wszystkich elementów niezbędnych do samodzielnego prowadzenia działalności przez Y.

Zbywane aktywa (Działki A, B, C, D, E i F) będą niewystarczające do samodzielnego prowadzenia działalności bez konieczności zaangażowania przez Y. dodatkowych środków lub składników majątkowych, w tym wykorzystania dodatkowego zaplecza osobowego lub podjęcia dodatkowych działań faktycznych lub prawnych, przykładowo związanych z zawarciem właściwych umów handlowych, gdyż:

1.przenoszony na nabywcę (tu: Y.) zespół składników nie będzie zawierał zespołu składników majątku (zaplecze) umożliwiającego kontynuację działalności gospodarczej prowadzonej przez zbywcę (tu: X.) i wystarczającego do prowadzenia tej działalności, a jednocześnie

2.nabywca (tu: Y.) – w ramach swojej działalności – nie ma zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez zbywcę (tu: X.) polegającą na wynajmie nieruchomości.

W związku z przeprowadzeniem Transakcji, Y.:

- nie przejmie pracowników, ani zakładu pracy X.,

- nie będzie kontynuowała umów najmu nieruchomości zawartych przez X.,

- nie przejmie żadnych zobowiązań,

- nie nabędzie zapasów, materiałów, wyrobów czy towarów należących do X.,

- nie uzyska od Spółki żadnego know-how, ani tajemnic przedsiębiorstwa prowadzonego przez X.,

- nie przejmie nazwy przedsiębiorstwa X.,

- nie przejmie majątkowych praw autorskich i praw pokrewnych, z wyjątkiem praw autorskich do projektów budowlanych.

W odniesieniu do Działki A:

Budynek gastronomiczny wraz z przybudówkami gospodarczymi (kotłownia oraz magazynek) spełnia definicję budynku w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (dalej jako: „prawo budowlane”).

Naniesienia znajdujące się na Działce A w postaci:

(i) ogrodzenia – należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce A stanowi infrastrukturę towarzyszącą budynku gastronomicznego wraz z przybudówkami gospodarczymi (kotłownią oraz magazynkiem),

(ii)wiaty śmietnikowej – należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce A stanowi infrastrukturę towarzyszącą budynku gastronomicznego wraz z przybudówkami gospodarczymi (kotłownią oraz magazynkiem),

(iii) kontenera morskiego magazynowego 40'HC 12m – należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce A stanowi infrastrukturę towarzyszącą budynku gastronomicznego wraz z przybudówkami gospodarczymi (kotłownią oraz magazynkiem),

(iv) dwóch podziemnych zbiorników asenizacyjnych – należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce A stanowi infrastrukturę towarzyszącą budynku gastronomicznego wraz z przybudówkami gospodarczymi (kotłownią oraz magazynkiem).

Naniesienia znajdujące się na Działce A nie stanowią budowli, w szczególności:

(i)ogrodzenia – należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce A stanowi infrastrukturę towarzyszącą budynku gastronomicznego wraz z przybudówkami gospodarczymi (kotłownią oraz magazynkiem),

Wyposażenie znajdujące się w posadowionym na Działce A budynku gastronomicznym (tj. okap przyścienny nawiewno-wyciągowy z oświetleniem i filtrami, okap wyciągowy prześcienny z filtrami i oświetleniem, klimatyzacja, chłodnia oraz system wentylacyjny) uznać należy za trwale związane z budynkiem i stanowiące łącznie z nim nierozerwalną całość, gdyż ich ewentualne odłączenie od budynku spowodowałoby stratę w ich stanie technicznym oraz wartości użytkowej.

Odłącznie wyposażenia znajdującego się w posadowionym na Działce A budynku gastronomicznym (tj. okap przyścienny nawiewno-wyciągowy z oświetleniem i filtrami, okap wyciągowy prześcienny z filtrami i oświetleniem, klimatyzacja, chłodnia oraz system wentylacyjny) doprowadziłoby do uszkodzenia lub istotnej zmiany elementów wyposażenia.

W odniesieniu do Działki B:

Naniesienie znajdujące się na Działce B w postaci:

a)placu utwardzonego betonem – należy uznać za budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego;

b)ogrodzenia – należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

Za budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego należy uznać wyłącznie plac utwardzony betonem, który został nabyty przez X. w momencie nabycia prawa użytkowania wieczystego Działki B.

Za budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego należy uznać wyłącznie plac utwardzony betonem, w związku z nabyciem którego X. przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Za budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego należy uznać wyłącznie plac utwardzony betonem. Do oddania pierwszemu nabywcy lub użytkowania lub rozpoczęcia użytkowania na potrzeby własne placu utwardzonego betonem doszło najpóźniej w dniu 31 grudnia 2019 r. (oddanie w najem podmiotowi zajmującemu się obróbką metalu na podstawie zawartej w tym dniu umowy najmu) i tym samym od ww. momentu oddania do użytkowania placu do momentu Transakcji upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Za budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego należy uznać wyłącznie plac utwardzony betonem, przy czym X. nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowego placu (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym), które były równe lub wyższe niż 30% wartości początkowej przedmiotowego naniesienia.

Za budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego należy uznać wyłącznie plac utwardzony betonem, przy czym przedmiotowy plac nie był wykorzystywany przez X. wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Namiot stalowy o konstrukcji lekkiej należy uznać za tymczasowy obiekt budowlany w rozumieniu art. 3 pkt 5 prawa budowlanego.

Namiot stalowy o konstrukcji lekkiej należy uznać za tymczasowy obiekt budowlany w rozumieniu art. 3 pkt 5 prawa budowlanego. W związku z nabyciem namiotu stalowego o konstrukcji lekkiej (wiata), X. przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, że namiot stalowy o konstrukcji lekkiej (wiata) nie był wykorzystywany przez X. wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W odniesieniu do Działki C:

Budynek warsztatowy spełnia definicję budynku w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

Naniesienia znajdujące się na Działce C w postaci:

(i)chodników, podjazdów i parkingów utwardzonych kostką betonową – należy uznać za urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce C stanowi infrastrukturę towarzyszącą budynku warsztatowego,

(ii)fundamentów pod halę namiotową – należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce C stanowi infrastrukturę towarzyszącą budynku warsztatowego,

(iii) stacji transformatorowej – należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce C stanowi infrastrukturę towarzyszącą budynku warsztatowego,

(iv) ogrodzenia z siatki stalowej i paneli blaszanych – należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce C stanowi infrastrukturę towarzyszącą budynku warsztatowego,

(v) oświetlenia – należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce C stanowi infrastrukturę towarzyszącą budynku warsztatowego.

Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, że budynek warsztatowy znajdujący się na Działce C nie był wykorzystywany przez X. wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Z kolei naniesienia znajdujące się na Działce C w postaci:

(ii)fundamentów pod halę namiotową - należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce C stanowi infrastrukturę towarzyszącą budynku warsztatowego,

(iii) stacji transformatorowej - należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce C stanowi infrastrukturę towarzyszącą budynku warsztatowego,

(iv) ogrodzenia z siatki stalowej i paneli blaszanych - należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce C stanowi infrastrukturę towarzyszącą budynku warsztatowego,

(v) oświetlenia - należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce C stanowi infrastrukturę towarzyszącą budynku warsztatowego.

W odniesieniu do działki D:

Budynek hali spełnia definicję budynku w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

Wydatki poniesione przez X. na ulepszenie budynku hali do przygotowywania posiłków gotowych z częścią biurową znajdującego się na działce D w rozumieniu przepisów o podatku dochodowych były wyższe niż 30% jego wartości początkowej.

W budynku hali do przygotowywania posiłków gotowych z częścią biurową nie zostały wyodrębnione odrębne, samodzielne lokale, zatem przedmiotowy budynek stanowi jedną całość (dalej: „Budynek”).

Inwestycja przeprowadzona przez X. polegała na przebudowie i rozbudowie Budynku i przebiegała etapowo (dalej: „Inwestycja”), tj.

(i)przebudowa i zmiana sposobu użytkowania Budynku (decyzja nr (…) o pozwoleniu na budowę z dnia 21 stycznia 2019 r.), przy czym:

- w ramach etapu I nastąpiła przebudowa hali magazynowej oraz rozbudowa o szyb windowy z przedsionkami i parter części biurowej Budynku,

- w ramach etapu II nastąpiła budowa 1. i 2. piętra Budynku,

(ii)rozbudowa i przebudowa Budynku (decyzja z dnia 3 lipca 2020 r. o nr (…) zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, która została zmieniona decyzją z dnia 19 lutego 2021 r. o nr (…) zatwierdzającą projekt zamienny).

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że mimo prac realizowanych w ramach Inwestycji, Budynek był użytkowany przez Y. na podstawie umowy najmu nieprzerwanie od dnia 19 listopada 2019 r.

Ostatni etap prac w ramach Inwestycji należy uznać za zakończony najpóźniej w dniu 11 maja 2021 r. (zaświadczenia nr (…) i (…) z dnia 11 maja 2021 r. uprawniające do użytkowania Budynku w części, która uległa rozbudowie i przebudowie).

Z uwagi na okoliczność, że Budynek jest przedmiotem umowy najmu pomiędzy X. a Y. nieprzerwanie od dnia 19 listopada 2019 r., przy czym w przedmiotowym Budynku po zakończeniu Inwestycji nie zostały wyodrębnione odrębne, samodzielne lokale, to uznać należy, że do oddania pierwszemu nabywcy lub użytkowania lub rozpoczęcia użytkowania na potrzeby własne przedmiotowego Budynku doszło najpóźniej w dniu 11 maja 2021 r.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że na dzień sporządzenia niniejszego pisma (tj. 19 maja 2023 r.) Transakcja nie została jeszcze przeprowadzona, uznać należy, że od zajęcia (używania) budynku po jego ulepszeniu do momentu dostawy Budynku w ramach Transakcji upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Wnioskodawca wyjaśnia, że X. przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem Budynku znajdującego się na Działce D.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że X. przysługiwało także prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do poniesionych nakładów na ulepszenie Budynku znajdującego się na Działce D.

Wnioskodawcy wyjaśnia, że Budynek znajdujący się na Działce D nie był wykorzystywany przez X. wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Naniesienia znajdujące się na Działce D w postaci:

(i)chodników – należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce D stanowi infrastrukturę towarzyszącą Budynku,

(ii)podjazdów i parkingów utwardzonych kostką betonową – należy uznać za urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce D stanowi infrastrukturę towarzyszącą Budynku,

(iii) ogrodzenia z siatki stalowej – należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce D stanowi infrastrukturę towarzyszącą Budynku,

(iv) oświetlenia – należy uznać za urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które wraz z innymi naniesieniami znajdującymi się na Działce D stanowi infrastrukturę towarzyszącą Budynku.

Wyposażenie znajdujące się w posadowionym na Działce D Budynku (tj. telewizja przemysłowa, dźwigi towarowe, chłodnia, system wentylacyjny) uznać należy za stanowiące łącznie z nim nierozerwalną całość, gdyż ich ewentualne odłączenie od Budynku spowodowałoby stratę w ich stanie technicznym oraz wartości użytkowej.

Odłączenie wyposażenia znajdującego się w posadowionym na Działce D Budynku (tj. telewizja przemysłowa, dźwigi towarowe, chłodnia, system wentylacyjny) doprowadziłoby do uszkodzenia lub istotnej zmiany elementów wyposażenia.

W odniesieniu do Działek E i F:

Znajdującą się na Działkach E i F drogę utwardzoną kostką brukową należy uznać za budowlę w rozumieniu prawa budowlanego.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że X. nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowego naniesienia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były równe lub wyższe niż 30% wartości początkowej przedmiotowego naniesienia.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że droga znajdująca się na Działkach E i F nie była wykorzystywana przez X. wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Działki A, B, C, D, E i F będące przedmiotem Transakcji będą wykorzystywane przez Y. wyłącznie do czynności opodatkowanego podatkiem VAT.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Działki A, B, C, D, E i F będące przedmiotem Transakcji będą wykorzystywane przez Y. wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca pragnie sprostować numer księgi wieczystej. Prawidłowy numer księgi wieczystej dla Działek E i F jest następujący: (…).

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że aktywa będące przedmiotem Transakcji (tj. Działka A, B, C, D, E i F wraz ze znajdującymi się na nich naniesieniami) zostaną przeniesione za odpłatnością na podstawie umowy sprzedaży zawartej pomiędzy X. a Y.

Naniesienia w postaci budynku warsztatowego usytuowanego na Działce C oraz Budynku usytuowanego na Działce D spełniają definicję budynku w rozumieniu prawa budowlanego, a tym samym stanowią nieruchomość w rozumieniu art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: „Kodeks cywilny”) w zw. z art. 235 Kodeksu cywilnego.

Żadne z naniesień nie stanowi części składowych budynków.

Naniesienia w postaci budynku warsztatowego usytuowanego na Działce C oraz Budynku usytuowanego na Działce D, jak również budynek gastronomiczny z przybudówkami gospodarczymi (kotłownia oraz magazynek) spełniają definicję budynku usytuowany na Działce A stanowią budynki w rozumienia prawa budowlanego. Pozostałe naniesienia stanowią infrastrukturę towarzyszącą dla tych budynków.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług

1)Czy Działki A, B, C, D, E i F, które będą przedmiotem Transakcji, będą stanowić przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji Transakcja będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu VAT, do której nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

2)W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za prawidłowe, czy dostawa budynku wraz ze znajdującymi się w nim urządzeniami oraz naniesień zlokalizowanych na Działce A będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

3)W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za prawidłowe, czy dostawa placu utwardzonego betonem wraz z ogrodzeniem, zlokalizowanych na Działce B będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, a dostawa namiotu stalowego o konstrukcji lekkiej i niepołączonego trwale z gruntem będzie stanowić czynność opodatkowaną VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

4)W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za prawidłowe, czy dostawa budynku oraz naniesień zlokalizowanych na Działce C będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

5)W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za prawidłowe, czy dostawa budynku wraz ze znajdującymi się w nim urządzeniami oraz naniesień zlokalizowanych na Działce D począwszy od dnia 12 maja 2023 r. będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu w miejsce pytań oznaczonych we wniosku nr 5 i 6)

6)W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za prawidłowe, czy dostawa drogi położonej na Działkach E i F będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 7)

7)Czy w przypadku opodatkowania podatkiem VAT dostaw w ramach Transakcji (wybór przez strony Transakcji opcji opodatkowania dostaw zwolnionych z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT; opodatkowanie dostaw ze względu na niespełnienie przesłanek do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT), Y. będzie miała prawo do odliczenia VAT naliczonego? (pytanie oznaczone we wniosku nr 8)

Państwa stanowisko w sprawie

1)W ocenie Wnioskodawcy Działki A, B, C D, E i F, które będą przedmiotem Transakcji, nie będą stanowić przedsiębiorstwa lub zorganizowanej część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji Transakcja będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu VAT, do której nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. (stanowisko oznaczone we wniosku nr 1)

2)W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za prawidłowe, dostawa budynku wraz ze znajdującymi się w nim urządzeniami oraz naniesień zlokalizowanych na Działce A będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT. (stanowisko oznaczone we wniosku nr 2)

3)W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za prawidłowe, dostawa placu utwardzonego betonem wraz z ogrodzeniem, zlokalizowanych na Działce B będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, a dostawa namiotu stalowego o konstrukcji lekkiej i niepołączonego trwale z gruntem będzie stanowić czynność opodatkowaną VAT. (stanowisko oznaczone we wniosku nr 3)

4)W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za prawidłowe, dostawa budynku wraz ze znajdującymi się w nim urządzeniami oraz naniesień zlokalizowanych na Działce C będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT. (stanowisko oznaczone we wniosku nr 4)

5)W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za prawidłowe, dostawa budynku wraz ze znajdującymi się w nim urządzeniami oraz naniesień zlokalizowanych na Działce D począwszy od dnia 12 maja 2023 r. będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT. (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu w miejsce stanowiska oznaczonego we wniosku nr 5 i 6)

6)W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za prawidłowe, dostawa drogi położonej na Działkach E i F będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT. (stanowisko oznaczone we wniosku nr 7)

7)W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku opodatkowania podatkiem VAT dostaw w ramach Transakcji (wybór przez strony Transakcji opcji opodatkowania dostaw zwolnionych z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT; opodatkowanie dostaw ze względu na niespełnienie przesłanek do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT), Y. będzie miała prawo do odliczenia VAT naliczonego. (stanowisko oznaczone we wniosku nr 8)

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

W zakresie pytania pierwszego.

W myśl przepisów ustawy o VAT opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT), a więc zasadniczo niemal każde świadczenie wykonywane przez podatnika VAT.

Zgodnie natomiast z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej także jako: „ZCP”).

Przyjmuje się, że pod pojęciem „transakcji zbycia”, o której mowa w powyższym przepisie należy rozumieć wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Z uwagi na fakt, że art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wprowadza wyjątek od reguły powszechnego opodatkowania, a więc ma charakter przepisu szczególnego, powinien być interpretowany ściśle, co oznacza, że znajdzie zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Z tego powodu, w celu ustalenia znaczenia tego pojęcia, posiłkowo należy odwoływać się do definicji sformułowanej w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm., dalej: „Kodeks cywilny”). Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jednocześnie jednak należy wskazać, że Minister Finansów w objaśnieniach w sprawie opodatkowania VAT nieruchomości komercyjnych, opublikowanych 11 grudnia 2018 r. (dalej: „Objaśnienia”) wskazał, że przy definiowaniu pojęcia „przedsiębiorstwa” dla potrzeb podatku VAT samo odwołanie się do definicji przedsiębiorstwa zawartej w art. 55¹ Kodeksu cywilnego jest niewystarczające i może mieć jedynie charakter pomocniczy (ze względu na autonomię prawa podatkowego). W tym kontekście Minister Finansów zwrócił uwagę na sposób definiowania pojęcia „przedsiębiorstwa” wypracowanego przez praktykę orzeczniczą sądów administracyjnych (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego dalej: „NSA” z dnia 20 kwietnia 2018 r., sygn. akt I FSK 1113/16), które za „przedsiębiorstwo” w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT uważają każdy zespół składników służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, jeżeli jest wystarczający do prowadzenia przez nabywcę w oparciu o przekazane składniki majątkowe w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej.

Natomiast definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a pod pojęciem tym rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie ustawy o VAT mamy więc do czynienia z ZCP, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Niemniej, z Objaśnień Ministra Finansów wynika także, że przy badaniu czy mamy do czynienia z przedsiębiorstwem lub ZCP, oprócz spełnienia powyższych przesłanek, należy uwzględniać następujące okoliczności:

(i)zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

(ii)faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Jednocześnie, zdaniem Ministra Finansów, oba te kryteria powinny zostać spełnione łącznie, a wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.

Poniżej, Wnioskodawca szczegółowo omawia poszczególne kryteria uznania składników majątkowych za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego.

1)Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „zespołu składników materialnych i niematerialnych” tworzących ZCP. Przyjmuje się jednak, że składniki materialne i niematerialne (w tym zobowiązania) tworzą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeśli są one w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego (tak przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 stycznia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.521. 2020.2.MAT). Warunek realizacji określonych zadań gospodarczych zawarty w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa oznacza, iż składniki materialne i niematerialne (ich zespół) muszą być przeznaczone w obrębie istniejącego przedsiębiorstwa do realizacji określonych zadań gospodarczych (tak: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lipca 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.152.2019.2.MAZ).

W skład majątku mającego być przedmiotem Transakcji wchodzą wyłącznie nieruchomości (grunty, budynki i budowle). Majątek, który będzie przedmiotem transakcji nie obejmie innych składników wymienionych w art. 55¹ Kodeksu cywilnego (tzn. np. nazwy firmy, wierzytelności, koncesji, licencji, zezwoleń, patentów, majątkowych praw autorskich i praw pokrewnych, tajemnic przedsiębiorstwa). W ocenie Wnioskodawcy, zakres majątku, który ma być przedmiotem Transakcji jest niewystarczający, aby twierdzić, że spełnia on definicję przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W szczególności Wnioskodawca podkreśla, że w wyniku Transakcji na nabywcę nie przejdą takie składniki majątku jak: pracownicy, zakład pracy, umowy dotyczące nieruchomości zawarte przez X., zobowiązania, wierzytelności przysługujące X. względem innych podmiotów, ani żadne środki pieniężne Spółki (czy to w formie gotówki, czy też znajdujące się na rachunkach bankowych), zapasy, materiały, wyroby czy towary należące do X., know-how, tajemnice przedsiębiorstwa prowadzonego przez X., majątkowe prawa autorskie i prawa pokrewne.

W wyniku Transakcji Y. nabędzie wyłącznie nieruchomości (Działki A, B, C, D, E i F).

Poszczególne nieruchomości, za wyjątkiem Działek E i F, na których położona jest droga stanowiąca dojazd do nieruchomości D, są niezależnymi składnikami majątku i każda z nich istnieje i zachowuje swoją funkcjonalność niezależnie od innych nieruchomości. Jednocześnie, nieruchomości te jako całość nie są przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych przez Spółkę. Część z nieruchomości jest bowiem przedmiotem najmu na rzecz Y., czyli drugiej strony planowanej Transakcji i wykorzystywana jest do prowadzenia przez X. działalności w zakresie najmu, a w stosunku do pozostałej części umowy najmu zostały rozwiązane. Co więcej, nawet w sytuacji, gdy wszystkie nieruchomości były przedmiotem najmu, najem ten miał inny cel w odniesieniu do każdej z nieruchomości (działalność cateringowa, prowadzenie zakładu obróbki metali, prowadzenie warsztatu samochodowego). Ponadto, Wnioskodawca podkreśla, że po realizacji Transakcji dojdzie do wygaśnięcia stosunku najmu z Y. w wyniku konfuzji praw z tych umów (tj. nastąpi zejście praw i obowiązków z umów najmu w jednym podmiocie –Y., która stanie się wierzycielem i dłużnikiem).

Z powyższych względów, w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do składników majątku, które mają być przedmiotem transakcji, nie jest spełniona pierwsza przesłanka warunkująca istnieje przedsiębiorstwa lub ZCP.

2)Organizacyjne i finansowe wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie.

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych przedstawionym w interpretacjach indywidualnych, organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa (tak np.: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.229.2019.4.RM).

Natomiast wyodrębnienie finansowe, zgodnie z przyjętą praktyką organów podatkowych, nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie danych finansowych do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe poparte jest również licznymi wyrokami sądów administracyjnych, w tym także NSA (np. wyrokami NSA z dnia 20 stycznia 2017 r., sygn. II FSK 2463/16 oraz z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. II FSK 2991/15).

W ocenie Wnioskodawcy składniki majątkowe, które mają być przedmiotem Transakcji nie charakteryzują się w istniejącym przedsiębiorstwie ani wyodrębnieniem organizacyjnym, ani wyodrębnieniem finansowym.

Jak już zostało wskazane powyżej, poszczególne nieruchomości stanowią zasadniczo niezależne składniki majątkowe i nie pozostają ze sobą w relacjach, które wskazywałyby na ich wyodrębnienie organizacyjne w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez X. Podobnie, Spółka nie prowadzi odpowiedniej ewidencji zdarzeń gospodarczych tak by możliwe było przyporządkowanie danych finansowych do wszystkich nieruchomości jako do całości, ale wyłącznie do poszczególnych nieruchomości jako osobnych składników majątkowych.

3)Przeznaczenie składników do realizacji określonych zadań gospodarczych, które to zadania mogłyby być samodzielnie realizowane przez zespół składników funkcjonujący jako niezależne przedsiębiorstwo (tzw. wyodrębnienie funkcjonalne).

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Kwestia wyodrębnienia funkcjonalnego stanowi istotę uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przesłanka ta była przedmiotem rozważań w licznych wyrokach sądów administracyjnych, interpretacjach organów podatkowych, a także orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). Zdaniem TSUE, przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej (por. wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. C-444/10).

Podobne do powyższego stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: „WSA”) w Krakowie „kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego, sprowadza się natomiast do zbadania, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. W istocie, aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy” (wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 września 2017 r., sygn. I SA/Kr 796/17).

W ocenie Wnioskodawcy składniki majątkowe, które mają być przedmiotem Transakcji nie spełniają kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego. Zdaniem Wnioskodawcy całość tych składników nie pozwala na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Nieruchomości same w sobie są niewystarczające, aby przy wykorzystaniu wyłącznie tych składników prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, czy to przez Spółkę – zbywcę, czy to przez Y. – nabywcę, będzie możliwe dopiero po uzupełnieniu nieruchomości o dodatkowe składniki, np. personel, know-how, materiały i towary, maszyny, środki pieniężne, relacje handlowe itp. w zależności od rodzaju działalności gospodarczej, która miałaby być prowadzona przy użyciu nieruchomości, które będą przedmiotem Transakcji. Same nieruchomości nie posiadają jeszcze potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

4)Zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji.

Zgodnie z Objaśnieniami przy ocenie, czy nabywca nieruchomości komercyjnych ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę należy uwzględnić całokształt okoliczności związanych z transakcją ocenianych na moment zawarcia transakcji, a w szczególności podjęcie przez nabywcę działań potwierdzających jego zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę. Zatem w celu stwierdzenia zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę konieczne jest istnienie dowodów potwierdzających istnienie na moment transakcji takiego zamiaru po stronie nabywcy (np. w formie korespondencji elektronicznej/mailowej). Zaznaczyć należy, że jeżeli w takiej sytuacji – po pewnym czasie – zostanie zmieniony – np. ze względu na zmianę sytuacji gospodarczej podatnika – sposób wykorzystania nieruchomości brak jest podstaw do uznania, że nabywca nie miał zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym część nieruchomości, które mają być przedmiotem Transakcji, na moment jej realizacji, będzie przedmiotem najmu na rzecz ich nabywcy (Działki A i D). Pozostałe nieruchomości nie będą natomiast przedmiotem najmu z uwagi na rozwiązanie umów najmu. W wyniku Transakcji, w przypadku Działek A i D, dojdzie do konfuzji praw wynikających z umów najmu, co będzie skutkowało ich wygaśnięciem (tj. nastąpi zejście praw i obowiązków z umów najmu w jednym podmiocie –Y., która stanie się wierzycielem i dłużnikiem). Z uwagi na brak innych umów najmu, Y. nie będzie także kontynuatorem żadnego stosunku najmu. Ponadto, zamiarem Y. – nabywcy jest wykorzystanie przejętych składników majątkowych do działalności cateringowej (zasadniczo do produkcji dań gotowych, tzw. pudełek). Y. nie zamierza oddać przejętych składników majątkowych w najem. Nabywca nie będzie więc przejawiał zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej przez zbywcę, gdyż nieruchomości będą przez niego wykorzystywane we własnej działalności i nie zostaną oddane w najem.

Podobna sytuacja obrazowana jest przez jeden z przykładów przytoczonych w Objaśnieniach, w którym Minister Finansów z przekonaniem i wprost stwierdza, że w ramach transakcji nie dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części: „Przedmiotem transakcji jest wynajmowana nieruchomość, przy czym kupującym jest dotychczasowy najemca tej nieruchomości, który wykonuje w niej działalność gospodarczą, która nie polega na podnajmie tej nieruchomości na rzecz innych podmiotów. Powyższe okoliczności dostawy są istotne i wskazują, że nie dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP”.

5)Faktyczną możliwość kontynuowania działalności zbywcy w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Zgodnie z Objaśnieniami dla przesądzenia analizowanego kryterium należy ocenić m.in. czy zespół składników majątkowych stanowiący przedsiębiorstwo lub ZCP zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej realizowanej uprzednio przez zbywcę bez konieczności:

-angażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub

-podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

W ocenie Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy podkreślić, że w zdarzeniu przyszłym niespełniona pozostaje już pierwsza przesłanka uznania transakcji za zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP – nabywca nie ma zamiaru kontynuowania działalności zbywcy.

Na marginesie Wnioskodawca pragnie jednak podkreślić, że nabyte w ramach Transakcji składniki majątku (nieruchomości) nie będą same w sobie pozwalały na wykonywanie jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Prowadzenie działalności gospodarczej przez nabywcę będzie możliwe dopiero po zaangażowaniu przez niego innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji (np. pracownicy, maszyny, know-how, towary i materiały itp.), jak i będzie wymagało podjęcia przez niego dodatkowych działań, zarówno faktycznych jak i prawnych (np. zaangażowanie personelu, pozyskanie klientów i umów handlowych, zaangażowanie maszyn, towarów, czy materiałów umożliwiających produkcję dań gotowych, a także własnej wiedzy w tym zakresie).

W ocenie Wnioskodawcy całość powyższych okoliczności przemawia za stwierdzeniem, że składniki majątkowe przenoszone w ramach Transakcji nie będą stanowić przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części z uwagi na: (i) fakt, że nie tworzą one zespołu wystarczających składników materialnych i niematerialnych, (ii) brak organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego ich wyodrębnienia w istniejącym przedsiębiorstwie, (iii) brak samodzielności, która pozwoliłaby na niezależne realizowanie określonych zadań gospodarczych, (iv) brak zamiaru kontynuowania działalności zbywcy przez nabywcę, (v) faktyczny brak możliwości podjęcia działalności w oparciu o same składniki majątkowe będące przedmiotem Transakcji, bez angażowania dodatkowych aktywów.

W zakresie pytań od drugiego do szóstego (oznaczonych we wniosku nr od 2 do 7).

Analiza – część ogólna.

Mając na względzie, że przedmiotem Transakcji nie będzie sprzedaż nieruchomości stanowiących przedsiębiorstwo lub ZCP, lecz nieruchomości jako odrębnych składników majątkowych, w celu ustalenia zasad opodatkowania VAT należy ustalić status poszczególnych działek ewidencyjnych (tereny budowlane, tereny inne niż budowlane) oraz prześledzić sposób ich zagospodarowania (tereny zabudowane, tereny niezabudowane).

Tereny niezabudowane.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwolnieniu z opodatkowania VAT podlega dostawa terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane.

Tereny budowlane to, w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z MPZP, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Tereny, które nie są przeznaczone pod zabudowę w MPZP lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, należy uznać za tereny inne niż tereny budowlane.

Zasady obowiązujące dla dostawy terenów zabudowanych.

Dla oceny, czy dana działka jest działką zabudowaną dla celów VAT istotne są przede wszystkim okoliczności faktyczne.

Jeżeli na działce znajdują się jakiekolwiek naniesienia mające charakter budynków lub budowli w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 2351 ze zm., dalej: „Prawo budowlane”), to taka działka będzie miała najczęściej charakter zabudowany. W tym zakresie praktyka interpretacyjna prezentowana przez organy podatkowe jest zasadniczo jednolita.

Zgodnie z zasadą obowiązującą na gruncie VAT, w przypadku terenów zabudowanych, dla celów określenia konsekwencji opodatkowania VAT, ocenie podlega dostawa budynku lub budowli zlokalizowanego na danym gruncie, a dostawa gruntu, na którym posadowiony jest dany budynek lub budowla, dzieli los podatkowy określony dla dostawy naniesienia (art. 29a ust. 8 ustawy o VAT). Reguła ta dotyczy zarówno tych działek gruntu, które są przedmiotem własności podatnika, jak i prawa użytkowania wieczystego. [Tak np. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 4 lipca 2017 r. (sygn. akt I SA/Gd 555/17), J. Matarewicz [w:] Ustawa o podatku od towarów i usług. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2021, art. 29(a)].

W tym kontekście należy zwrócić uwagę na dwa rodzaje zwolnień wprowadzone przez ustawę o VAT dla dostawy budynków lub budowli.

Pierwsze ze zwolnień uregulowane jest w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem dostawa budynków, budowli lub ich części zasadniczo jest zwolniona z opodatkowania, o ile:

(i)dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, lub

(ii)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynęło co najmniej 2 lata.

Za pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT uważa się oddanie budynków, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, jak również rozpoczęcie ich użytkowania na potrzeby własne, po ich:

(i)wybudowaniu lub

(ii)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Pojęcie „pierwszego zasiedlenia” było przedmiotem licznych sporów między podatnikami i organami podatkowymi ze względu na fakt, że odmawiano charakteru pierwszego zasiedlenia rozpoczęciu użytkowania budynku na potrzeby własne podatnika. Niemniej pod wpływem orzecznictwa sądów administracyjnych i – przede wszystkim– wyroku TSUE [Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie Kozuba Premium Selection sp. z o.o. sygn. akt C-308/16], który uznał poprzednią wersję ustawy o VAT za niezgodną z przepisami unijnymi, definicja pierwszego zasiedlenia w ustawie o VAT została zmieniona (rozszerzona).

Nowe przepisy obowiązują co prawda od dnia 1 września 2019 r., ale – ze względu na brak przepisów przejściowych – przyjmuje się, że nowa definicja pierwszego zasiedlenia może być stosowana do budynków i budowli oddanych do używania także przed 1 września 2019 r. [A. Bartosiewicz [w:] VAT. Komentarz, wyd. XV, Warszawa 2021, art. 43.]. To oznacza, że rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części należy uznać za pierwsze zasiedlenie niezależnie od tego kiedy miało ono miejsce (przed czy po 1 września 2019 r.).

Należy jednak zaznaczyć, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części podlega pod zwolnienie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, to podatnik ma możliwość zrezygnowania z tego zwolnienia i opodatkowania danej dostawy, o ile:

(i)dostawca i nabywca są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni oraz

(ii)złożą oni zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części (oświadczenie takie może zostać złożone przed dniem dokonania dostawy właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub w akcie notarialnym, w związku z którym dochodzi do danej transakcji).

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy o VAT zgodne oświadczenie stron transakcji powinno zawierać również: imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy, adres budynku, budowli lub ich części, planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części (jeśli oświadczenie jest składane przed zawarciem umowy w formie aktu notarialnego).

Z kolei drugie ze zwolnień uregulowane jest w art. 43 ust. 1 pkt 10a. W myśl tego przepisu zwolniona z opodatkowania jest dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Drugie z omawianych zwolnień ma charakter obowiązkowy i podatnicy nie mogą z niego zrezygnować.

Definicje budynku, budowli lub ich części na gruncie podatku VAT.

W ustawie o VAT nie wprowadzono definicji budynku, budowli lub ich części. W związku z powyższym organy podatkowe i sądy administracyjne przy wykładni ww. pojęć odwołują się do definicji zawartych w Prawie budowlanym.

Budynek.

Pod pojęciem „budynek” w myśl art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego należy rozumieć obiekt budowlany, który łącznie posiada następujące cechy:

(i)jest trwale związany z gruntem,

(ii)jest wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych,

(iii) posiada fundamenty i dach.

Jeżeli zatem dany obiekt posiada wszystkie wymienione wyżej cechy, to dla celów VAT powinien zostać uznany za budynek.

Budowla.

Pod pojęciem „budowla” w myśl art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury. [Zgodnie z art. 3 pkt 4 Prawa budowlanego za obiekty małej architektury uznaje się niewielkie obiekty, w szczególności takie jak: obiekty związane z kultem religijnym (kapliczki, posągi, krzyże przydrożne), obiekty architektury ogrodowej czy obiekty użytkowe związane z utrzymaniem porządku lub rekreacją (piaskownice, huśtawki, śmietniki)].

Dodatkowo w przepisie tym zawarty został rozbudowany katalog obiektów, które powinny być uznawane za budowle: obiekty liniowe (np. droga, linia kolejowa, wodociąg)

[Zgodnie z art. 3 pkt 3a Prawa Budowlanego należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable zainstalowane w kanalizacji kablowej, kable zainstalowane w kanale technologicznym oraz kable telekomunikacyjne dowieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.], lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Wyliczenie to ma wyłącznie przykładowy charakter i może obejmować także inne obiekty.

W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjęto pogląd, zgodnie z którym dla celów podatkowych budowlą jest każdy obiekt budowlany, który nie jest budynkiem lub obiektem małej architektury, ale który jest podobny do wymienionych w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego wytworów ludzkiej działalności. [Tak np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 stycznia 2010 r. (sygn. akt II OSK 186/09)]. To oznacza, że w przypadku działek, na których znajdują się obiekty inne niż budynki, konieczne staje się szczególnie wnikliwe przeanalizowanie statusu tych obiektów.

Urządzenie techniczne.

Przepisy ustawy o VAT i Prawa budowlanego nie zawierają definicji „urządzenia technicznego”.

W praktyce orzeczniczej sądów administracyjnych przyjmuje się, że pojęcie urządzenia technicznego ma szeroki zakres, gdyż zawiera w swym zakresie pojęciowym również urządzenia budowlane. Każde urządzenie budowlane jest urządzeniem technicznym, jednak nie każde urządzenie techniczne jest urządzeniem budowlanym. Urządzenia techniczne, które nie stanowią całości techniczno-użytkowej, a zostały posadowione (przymocowane) jedynie dla przemijającego użytkowania, nie stanowią części obiektu budowlanego.

W praktyce organów podatkowych dostawę urządzeń technicznych (np. chłodnie, dźwigi), które są związane z danym obiektem budowlanym (np. budynkiem, budowlą), należy traktować dla celów podatku VAT jako jedną dostawę budynku lub budowli i opodatkować stawką na zasadach właściwych dla tego budynku lub budowli.

Urządzenie budowlane.

Pod pojęciem „urządzeń budowlanych” należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki (art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego).

Elementy wyposażenia.

Wyposażenie dodatkowe, które ma charakter ruchomy (niezamocowane w sposób trwały), nie będzie raczej stanowiło elementu kompleksowej dostawy budowli lub budynku na gruncie ustawy o VAT. Elementy ruchome wyposażenia mogą stanowić przedmiot samodzielnej, odrębnej dostawy i powinny być opodatkowane według zasad odpowiednich dla tej dostawy.

Z kolei dostawa wyposażenia, które może zostać uznane za element składowy budynku lub budowli, tzn. takie, które jest z nimi trwale połączone w taki sposób, że nie możliwe byłoby ich odłączenie bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego, powinna zostać uznana za część kompleksowej dostawy budynku lub budowli (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 17 grudnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.814.2021.1.MSO).

Działka A.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego budynek zlokalizowany na Działce A 8 grudnia 2016 roku był przedmiotem aportu i od tej daty jest również przedmiotem najmu. Po oddaniu w najem, budynek nie był ulepszany.

W ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że doszło już do pierwszego zasiedlenia budynku – najpóźniej za ten moment należy, zdaniem Wnioskodawcy, uznać 8 grudnia 2016 roku, kiedy to budynek był przedmiotem aportu, czyli czynności opodatkowanej VAT. W dalszej kolejności oznacza to, że między pierwszym zasiedleniem budynku a dniem Transakcji upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, dostawa budynku zlokalizowanego na Działce A będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a Spółka i Y. będą mogły wybrać opcję opodatkowania tej dostawy na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

W dalszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, że jego zdaniem, znajdujące się w budynku (i) okap przyścienny nawiewno-wyciągowy z oświetleniem i filtrami, (ii) okap wyciągowy przyścienny z filtrami i oświetleniem, (iii) klimatyzacja, (iv) chłodnia, (v) system wentylacyjny powinny zostać uznane za części składowe tego budynku, trwale z nim połączone i związane, gdyż ich ewentualne odłączenie od budynku spowodowałoby stratę w ich stanie technicznym oraz wartości użytkowej (art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego). Stanowią więc one nierozerwalną część budynku. Oznacza to, że nie można przenieść prawa do rozporządzania budynkiem bez przenoszenia własności wymienionych części składowych.

Z powyższych względów, zdaniem Wnioskodawcy, dostawa wymienionych powyżej elementów będzie stanowić część kompleksowej dostawy budynku i będzie dzielić konsekwencje podatkowe dostawy budynku (zwolnienie z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z możliwością wyboru opcji opodatkowania).

Podobnie, za element kompleksowej dostawy budynku, korzystającej ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z możliwością wyboru opcji opodatkowania, powinna zostać uznana dostawa naniesień znajdujących się na Działce A: (i) ogrodzenia, (ii) wiaty śmietnikowej, (iii) konteneru morskiego magazynowego 40'H12m oraz (iv) dwóch podziemnych zbiorników asenizacyjnych. Zdaniem Wnioskodawcy naniesienia te stanowią infrastrukturę towarzyszącą budynkowi, są związane z budynkiem, a w konsekwencji ich dostawa powinna dzielić los podatkowy dostawy budynku.

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, dostawa wszystkich naniesień zlokalizowanych na Działce A wraz z gruntem będzie korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z prawem wyboru opcji opodatkowania tej dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

Działka B.

W ocenie Wnioskodawcy, z obiektów zlokalizowanych na Działce B, jako budowlę należy zakwalifikować plac utwardzony betonem.

Zgodnie z art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego plac postojowy został wymieniony jako urządzenie budowlane. Niemniej jednak, w orzecznictwie podnosi się, że aby dany element mógł zostać uznany za urządzenie budowlane, musi spełniać rolę służebną wobec obiektu budowlanego (jest z nim związany i urządzenie to zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z przeznaczeniem, tak np. NSA w wyroku z 28 kwietnia 2020 r., sygn. II OSK 1646/19). Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Działka B nie jest zabudowana obiektem budowlanym, z którym plac mógłby pozostawać w związku. Z tego powodu, zdaniem Wnioskodawcy, plac utwardzony betonem należy uznać za budowlę (podobnie np. NSA w wyroku z 15 grudnia 2016 r. II OSK 1463/16).

W szczególności, w ocenie Wnioskodawcy, za obiekty budowlane, względem których plac mógłby pełnić rolę służebną, nie można uznać namiotu stalowego o konstrukcji lekkiej i niepołączonego trwale z gruntem, ani ogrodzenia.

Namiot stalowy o konstrukcji lekkiej (wiata) nie spełnia definicji budynku z uwagi na brak fundamentów. Wiata nie spełnia również definicji budowli – nie została wymieniona wprost w katalogu z art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, ani nie jest podobna do obiektów wymienionych w tym przepisie.

Budowlą nie będzie również ogrodzenie, które zostało wprost zakwalifikowane do urządzeń budowlanych, zdefiniowanych w art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego. W ocenie Wnioskodawcy to ogrodzenie będzie pełnić rolę służebną wobec budowli, jaką jest plac utwardzony betonem, a jego dostawa powinna zostać uznana dla celów VAT za element kompleksowej dostawy budowli.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy:

- dostawa budowli, jaką jest plac utwardzony betonem wraz z ogrodzeniem stanowiącym infrastrukturę towarzyszącą względem placu będzie stanowić kompleksową dostawę zwolnioną z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT – z uwagi na fakt, że Działka B została oddana w najem 1 stycznia 2019 roku, doszło do jej pierwszego zasiedlenia, a między pierwszym zasiedleniem a Transakcją upłynie okres dłuższy niż 2 lata; jednocześnie strony Transakcji będą miały prawo wyboru opcji opodatkowania na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT,

- dostawa namiotu stalowego o lekkiej konstrukcji (wiaty), z uwagi na fakt, że naniesienie to nie stanowi ani budynku, ani budowli, a także nie spełnia funkcji infrastruktury towarzyszącej względem budowli – placu utwardzonego betonem, będzie czynnością opodatkowaną VAT.

Działka C.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego budynek zlokalizowany na Działce C został nabyty przez Spółkę 12 grudnia 2018 r., a od 1 stycznia 2019 r. jest przedmiotem najmu. Jednocześnie, po tej dacie budynek nie był ulepszany.

W ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że doszło już do pierwszego zasiedlenia budynku – najpóźniej za ten moment należy, zdaniem Wnioskodawcy, uznać 12 grudnia 2018 roku, kiedy to budynek został przez Spółkę nabyty w wyniku czynności opodatkowanej VAT. W dalszej kolejności oznacza to, że między pierwszym zasiedleniem budynku a dniem Transakcji upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, dostawa budynku zlokalizowanego na Działce C będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a Spółka i Y. będą mogły wybrać opcję opodatkowania tej dostawy na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, znajdujące na Działce C (i) chodniki, podjazdy i parkingi utwardzone kostką betonową, (ii) fundament pod halę namiotową, (iii) stacja transformatorowa, (iv) ogrodzenie z siatki stalowej i paneli blaszanych oraz (v) oświetlenie powinny zostać uznane za infrastrukturę towarzyszącą budynku. W ocenie Wnioskodawcy naniesienia te są związane z budynkiem, a w konsekwencji ich dostawa powinna dzielić los podatkowy dostawy budynku.

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, dostawa wszystkich naniesień zlokalizowanych na Działce C wraz z gruntem będzie korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z prawem wyboru opcji opodatkowania tej dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

Działka D.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego budynek zlokalizowany na Działce D został nabyty 12 grudnia 2018 r. w ramach czynności opodatkowanej VAT.

Pierwotnie wartość początkowa budynku zlokalizowanego na Działce D wynosiła (…) zł. W wyniku inwestycji X. poniosła nakłady na ulepszenie budynku (rozbudowę i przebudowę) o łącznej wartości (…) zł, przy czym zdaniem Wnioskodawcy ostatni etap prac o wartości (…) zł należy uznać za zakończony najpóźniej w dniu 11 maja 2021 r. (zaświadczenia nr (…) i (…) z dnia 11 maja 2021 r. uprawniające do użytkowania budynku w części, która uległa rozbudowie i przebudowie). W związku z tym, że wartość ostatniego ulepszenia przekroczyła 30% zaktualizowanej wartości początkowej budynku, to w ocenie Wnioskodawcy doszło do ponownego pierwszego zasiedlenia budynku.

Ze względu na okoliczność, że zaświadczenia uprawniające X. do użytkowania rozbudowanych i przebudowanych części budynku wydane zostały 11 maja 2021 r., to Wnioskodawca uważa, że jeżeli do Transakcji dojdzie:

(i)przed upływem dnia 11 maja 2023 r. – pomiędzy ponownym pierwszym zasiedleniem a Transakcją upłynie okres krótszy niż 2 lata i w konsekwencji dostawa budynku zlokalizowanego na Działce D będzie opodatkowana VAT na podstawie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT,

(ii)w dniu 12 maja 2023 r. lub później – pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku a Transakcją upłynie okres dłuższy niż 2 lata i w konsekwencji dostawa budynku zlokalizowanego na Działce D będzie mogła korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a strony Transakcji będą mogły wybrać opcję opodatkowania dostawy zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

W dalszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, że jego zdaniem, znajdujące się w budynku: (i) telewizja przemysłowa, (ii) dźwigi towarowe, (iii) chłodnia, (iv) system wentylacyjny powinny zostać uznane za części składowe tego budynku, trwale z nim połączone i związane, gdyż ich ewentualne odłączenie od budynku spowodowałoby stratę w ich stanie technicznym oraz wartości użytkowej (art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego). Stanowią więc one nierozerwalną część budynku. Oznacza to, że nie można przenieść prawa do rozporządzania budynkiem bez przenoszenia własności wymienionych części składowych.

Z powyższych względów, zdaniem Wnioskodawcy, dostawa wymienionych powyżej elementów będzie stanowić część kompleksowej dostawy budynku i będzie dzielić konsekwencje podatkowe dostawy budynku (w zależności od daty Transakcji – zwolnienie z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z możliwością wyboru opcji opodatkowania albo opodatkowanie VAT na podstawie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Podobnie, za element kompleksowej dostawy budynku, opodatkowanej VAT na mocy art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, powinna zostać uznana dostawa naniesień znajdujących się na Działce D: (i) chodników, (ii) podjazdów i parkingów utwardzonych kostką betonową, (iii) ogrodzenia z siatki stalowej, (iv) oświetlenia. Zdaniem Wnioskodawcy naniesienia te stanowią infrastrukturę towarzyszącą budynkowi, są związane z budynkiem, a w konsekwencji ich dostawa powinna dzielić los podatkowy dostawy budynku (w zależności od daty Transakcji – zwolnienie z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z możliwością wyboru opcji opodatkowania albo opodatkowanie VAT na podstawie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, dostawa wszystkich naniesień zlokalizowanych na Działce D wraz z gruntem będzie:

(i)zwolniona z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z możliwością wyboru opcji opodatkowania, jeżeli do Transakcji dojdzie przed upływem dnia 11 maja 2023 r., albo,

(ii)opodatkowana VAT na podstawie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jeżeli do Transakcji dojdzie w dniu 12 maja 2023 r. lub później.

W przypadku, gdy dostawa będzie opodatkowana (wybór opcji opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, brak spełnienia przesłanek do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT), to w ocenie Wnioskodawcy, nabywcy –Y. będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego, gdyż nabyte składniki majątku będą służyć działalności opodatkowanej Y. w zakresie cateringu i przygotowania dań gotowych.

Działki E i F.

W ocenie Wnioskodawcy znajdująca się na Działkach E i F droga utwardzona kostką brukową powinna zostać uznana za budowlę. Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 3a w zw. z art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego droga stanowi budowlę – obiekt liniowy.

Wnioskodawca wskazuje, że drogi utwardzane kostką brukową są kwalifikowane jako budowle w orzecznictwie i interpretacjach podatkowych. Przykładowo:

(i)w wyroku WSA w Krakowie z 13 maja 2022 r., sygn. II SA/Kr 288/22, sąd ten uznał, że: „wykonana nawierzchnia umożliwia korzystanie z niej jako szlaku komunikacyjnego umożliwiającego przejazd, co stanowi wykonanie obiektu spełniającego funkcję drogi. Droga w myśl przepisów prawa budowlanego jest obiektem budowlanym – budowlą stanowiącą obiekt liniowy (art. 3 pkt 3 i 3a ustawy prawo budowlane). Decydującym kryterium zakwalifikowania samowolnie wykonanego obiektu do określonej kategorii obiektów budowlanych powinna być, obok spełniania przez wykonany obiekt przesłanek wskazanych w art. 3 ustawy, zamierzona przez inwestora funkcja obiektu. W orzecznictwie przyjmuje się, że utwardzenie części nieruchomości w taki sposób, że wykonana nawierzchnia umożliwia wykorzystanie jej jako szlaku komunikacyjnego dla samochodów stanowi wykonanie obiektu spełniającego funkcję drogi, a więc stanowi budowę drogi, w rozumieniu art. 3 pkt 3a ustawy prawo budowlane”; podobnie także WSA w Krakowie w wyroku z 24 lutego 2021 r., sygn. II SA/Kr 109/21, NSA w wyroku z 3 marca 2021 r., sygn. II OSK 1809/18,

(ii)w interpretacji indywidualnej z 20 czerwca 2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.173. 2017.12.MK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „na działce nr 1 znajduje się również utwardzenie utworzone poprzez wyłożenie powierzchni kostką brukową. Ww. obiekty stanowią budowle w myśl przepisów Prawo budowlane”,

(iii) w interpretacji indywidualnej z 15 stycznia 2018 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.504. 2017.2.JK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że: „utwardzenie z kostki brukowej stanowi budowlę w rozumieniu Prawa budowlanego, jako obiekt liniowy, przez który – stosownie do art. 3 pkt 3a Prawa budowlanego – rozumie się między innymi drogi wraz ze zjazdami”,

(iv) w interpretacji indywidualnej z 8 stycznia 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.634. 2017.1. AO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że: „na działce nr 1 znajduje się budowla w postaci utwardzonego parkingu i budowla w postaci drogi z kostki brukowej”,

(v) w interpretacji indywidualnej z 8 października 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.357. 2020.2.MMA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „Budowla stanowi drogę i chodnik wyłożone kostką brukową, które służą współwłaścicielom Nieruchomości III do dojazdu do swoich posesji”.

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że droga wzniesiona na Działkach E i F rzeczywiście pełni funkcję drogi, gdyż jest wykorzystywana jako dojazd do innych nieruchomości.

Biorąc pod uwagę fakt, że droga wzniesiona na Działkach E i F została przyjęta do użytkowania 31 grudnia 2019 r. i od tego momentu jest wykorzystywana przez X. w działalności gospodarczej, w celu zapewnienia dojazdu do Działki D będącej przedmiotem najmu, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że do jej pierwszego zasiedlenia doszło 31 grudnia 2019 r. oraz że między pierwszym zasiedleniem drogi a jej dostawą w ramach Transakcji upłynie więcej niż 2 lata. W konsekwencji, dostawa drogi zlokalizowanej na Działkach E i F będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a strony Transakcji będą miały prawo wyboru opcji opodatkowania dostawy zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

W zakresie pytania siódmego (oznaczonego we wniosku nr 8).

Prawo do odliczenia VAT naliczonego.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższy przepis jest wyrazem zasady neutralności VAT, zgodnie z którą podatek ten nie powinien obciążać podatnika, pozostając dla niego neutralny, a ostatecznego konsumenta. Jednocześnie, przepis ten nie precyzuje, w jaki sposób i w jakim zakresie towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby umożliwiało to podatnikowi dokonanie odliczenia podatku naliczonego. W związku z tym przyjmuje się, że związek ten może być pośredni, a dany zakup może wiązać się nawet z wykonaniem czynności niepodlegającej opodatkowaniu, która jest jednak niezbędna lub potrzebna do prowadzenia działalności opodatkowanej.

W przypadku, gdy będące przedmiotem Transakcji dostawy będą opodatkowane podatkiem VAT (wybór przez strony Transakcji opcji opodatkowania dostaw zwolnionych z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT; opodatkowanie dostaw ze względu na niespełnienie przesłanek do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT), to zdaniem Wnioskodawcy, nabywcy – Y. będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego, gdyż nabyte składniki majątku będą służyć działalności opodatkowanej Y. w zakresie cateringu i przygotowania dań gotowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5) koncesje, licencje i zezwolenia;

6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8) tajemnice przedsiębiorstwa;

9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

- zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

- faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z dnia 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316). Zgodnie natomiast z orzecznictwem TSUE (wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, pkt 26) ocena, jakie dobra – ruchome lub nieruchome – są niezbędne do utworzenia przedsiębiorstwa lub ZCP, musi być dokonywana „(…) z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”.

W rozpatrywanej sprawie zasługuje na uwagę orzeczenie NSA z 24 listopada 2016 r., sygn. I FSK 1316/15, w którym Sąd stwierdził, że „Same w sobie nieruchomości (zabudowane nieruchomości) nie tworzą całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Nie stanowią zatem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nawet jeżeli były wykorzystywane przez sprzedawcę również do działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu tych nieruchomości lub ich części, albo znajdujących się na nich obiektów budowlanych i ich części. (...) Natomiast sprzedaż wyodrębnionych z takiego zakładu pojedynczych lub nawet wszystkich nieruchomości, nie mogłaby być uznana za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Bez całej struktury składającej się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości – wciąż byłaby to jedynie sprzedaż nieruchomości, jako składników majątkowych”. Podobna teza została zawarta w wyroku z 26 stycznia 2018 r., sygn. I FSK 1127/17.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Y. i X. planują przeprowadzenie transakcji, w wyniku której dojdzie do odpłatnego przeniesienia części majątku X. na rzecz Y. Przedmiotem Transakcji będzie: działka ewidencyjna nr 1 („Działka A”), działka ewidencyjna nr 2 („Działka B”), działka ewidencyjna nr 3 („Działka C”), działka ewidencyjna nr 4 („Działka D”), działka ewidencyjna nr 5 („Działka E”), działka ewidencyjna nr 6 („Działka F”).

Jak Państwo podali, poza wymienionymi powyżej aktywami (Działki A, B, C, D, E i F) na Y. nie przejdą inne aktywa (materialne, niematerialne), należności czy zobowiązania. W szczególności, w związku z przeprowadzeniem Transakcji, Y. nie przejmie pracowników, ani zakładu pracy X., nie będzie kontynuowała umów dotyczących nieruchomości zawartych przez X., nie przejmie żadnych zobowiązań, nie nabędzie wierzytelności przysługujących X. względem innych podmiotów, ani żadnych środków pieniężnych Spółki (czy to w formie gotówki, czy też znajdujących się na rachunkach bankowych), nie nabędzie zapasów, materiałów, wyrobów czy towarów należących do X., nie uzyska od Spółki żadnego know-how, ani tajemnic przedsiębiorstwa prowadzonego przez X., nie przejmie nazwy przedsiębiorstwa X., nie przejmie majątkowych praw autorskich i praw pokrewnych. Ponadto na nabywcę nie przejdą umowy najmu związane z nieruchomościami, gdyż umowy najmu zawarte z podmiotami innymi niż Y. zostały już rozwiązane, a w przypadku umów najmu zawartych z Y. (Działki A i D) dojdzie do konfuzji praw wynikających z tych umów, co będzie skutkowało ich wygaśnięciem.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że przedmiot planowanej transakcji sprzedaży nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ponieważ zbyciu nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Zbywcy. Zbyciu będą podlegały bowiem wyłącznie nieruchomości składające się z Działki A, B, C, D, E i F, których nie sposób uznać za przedsiębiorstwo w rozumieniu powołanego przepisu.

Planowana transakcja sprzedaży nie będzie również stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa Zbywcy, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy. Z okoliczności sprawy podanych przez Państwa wynika bowiem, że Działki A, B, C, D, E i F będące przedmiotem Transakcji nie mają swojego wyodrębnionego miejsca w strukturze organizacyjnej Spółki, w szczególności jako: dział, wydział lub oddział oraz, że takie wyodrębnienie nie jest ani nie było przewidziane w jakimkolwiek statucie, regulaminie, czy w innym akcie o podobnym charakterze i – co istotne – na dzień dokonania Transakcji nie będzie przewidziane. Działki A, B, C, D, E i F będące przedmiotem Transakcji nie były, nie są ani na moment dokonania transakcji nie będą cechowały się wyodrębnieniem finansowym, a w szczególności jakimkolwiek odrębnym prowadzeniem ewidencji zdarzeń gospodarczych, poprzez którą możliwe byłoby przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tej części przedsiębiorstwa (Spółka nie sporządza odrębnego rachunku zysków i strat oraz bilansu dla zbywanych nieruchomości). W konsekwencji, Spółka ustala jeden wspólny wynik finansowy obejmujący całość działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Co więcej, wraz ze zbywanymi nieruchomościami, na nabywcę nie przejdą żadne środki finansowe czy zobowiązania stanowiące źródła finansowania przedmiotowych nieruchomości. Działki A, B, C, D, E i F będące przedmiotem Transakcji również nie były, nie są ani na moment dokonania Transakcji nie będą cechowały się wyodrębnieniem funkcjonalnym, albowiem – obiektywnie – nie ma możliwości ich samodzielnego funkcjonowania bez dodatkowych, niezbędnych elementów takich jak np. pracownicy, know-how, wyposażenie, finansowanie, umowy z klientami. Dopiero w gestii nabywcy będzie leżało dodanie do nabytych aktywów takich składników, aby działki A, B, C, D, E i F będące przedmiotem Transakcji mogły być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto wykluczona jest/będzie ewentualność uznania przedmiotu planowanej Transakcji za niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie sprzedaż Działek A, B, C, D, E i F nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, której definicję zawiera art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym do transakcji tej przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie miał zastosowania. Sprzedaż ww. Działek A, B, C, D, E i F będzie stanowić w myśl art. 7 ust. 1 ustawy dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży ww. Działek A, B, C, D, E i F.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Dla dostawy budynków, budowli lub ich części ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a lub art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2. złożą:

a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1) imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2) planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części – w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3) adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Ww. przepis ma zastosowanie również do dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym obiekt jest posadowiony.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli” oraz „urządzenia budowlanego”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Na mocy art. 3 pkt 3a cyt. ustawy:

Przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, droga kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable zainstalowane w kanalizacji kablowej, kable zainstalowane w kanale technologicznym oraz kable telekomunikacyjne dowieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

Przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W świetle powyższych przepisów urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z tym budynkiem/budowlą, z którym/którą są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie budowlane.

W celu ustalenia czy w odniesieniu do dostawy Działek A, B, C, D, E i F zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy i kiedy względem budynków i budowli znajdujących się na ww. działkach doszło do pierwszego zasiedlenia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że na Działce A usytuowany jest budynek gastronomiczny wraz z przybudówkami gospodarczymi (kotłownia oraz magazynek). Ponadto na Działce A znajdują się naniesienia w postaci ogrodzenia, wiaty śmietnikowej, kontenera morskiego magazynowego 40’HC 12m oraz dwóch podziemnych zbiorników asenizacyjnych. Przy czym naniesienia te – jak Państwo wskazali – stanowią urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

Analizując przedstawione informacje w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie dostawa budynku gastronomicznego wraz z przybudówkami gospodarczymi, znajdującego się na Działce A, nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – budynek ten został już zasiedlony. Jednocześnie pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynku, a planowaną dostawą nieruchomości nie upłynie okres krótszy niż 2 lata. Jak wynika z treści wniosku, budynek został wzniesiony w latach 90 XX. wieku. Wprawdzie budynek został przebudowany w 2015 r., kiedy to zmieniono sposób jego użytkowania na aktualny (gastronomiczny), jednakże po przebudowie, budynek został oddany do użytkowania 26 października 2015 r., a od 8 grudnia 2016 r. (tj. od momentu nabycia przez Zbywcę) budynek ten jest przedmiotem najmu. Ponadto po nabyciu nieruchomości Zbywca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku.

Zatem w odniesieniu do ww. budynku gastronomicznego wraz z przybudówkami gospodarczymi znajdującego się na Działce A będą spełnione przesłanki wymagane dla zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W konsekwencji dostawa gruntu (Działki nr A), z którym ww. budynek jest związany – przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy – również będzie objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Przy czym ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Należy również zauważyć, że w analizowanej sprawie przedmiotem dostawy będą oprócz budynku gastronomicznego wraz z przybudówkami gospodarczymi, urządzenia znajdujące się wewnątrz tego budynku, tj. okap przyścienny nawiewno-wyciągowy z oświetleniem i filtrami, okap wyciągowy prześcienny z filtrami i oświetleniem, klimatyzacja, chłodnia oraz system wentylacyjny.

Należy podkreślić, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do niej, nie regulują pojęcia „części składowych”. Zatem w tym celu należy odwołać się do przepisów ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 47 Kodeksu cywilnego:

§ 1 Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

§ 2 Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Aby uzyskać atrybut części składowej rzeczy nadrzędnej, w tym przypadku budynku, wyposażenie dodatkowe powinno być połączone z tą rzeczą w taki sposób, że będzie istniała:

- więź fizykalno-przestrzenna oraz,

- więź funkcjonalna (gospodarcza)

a połączenie będzie miało charakter trwały (nie dla przemijającego użytku). Przy czym przesłanki te muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji takiego połączenia elementy wykończenia dodatkowego powinny stracić byt w sensie prawnym, gospodarczym i fizycznym. Zatem elementy wykończenia dodatkowego nie będą mogły samoistnie stanowić rzeczy, lecz powinny tworzyć z budynkiem jedną całość.

Stosownie jednak do art. 47 § 3 Kodeksu cywilnego:

Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Według przepisu art. 51 § 1 i § 3 Kodeksu cywilnego:

§ 1 Przynależnościami są rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającym temu celowi.

§ 3 Przynależność nie traci tego charakteru przez przemijające pozbawienie jej faktycznego związku z rzeczą główną.

Pojęcie przynależności należy zatem odróżnić od pojęcia części składowej, bowiem związek, jaki zachodzi pomiędzy rzeczą przynależną (pomocniczą), a rzeczą główną, jest luźniejszy niż związek pomiędzy częścią składową, a rzeczą nadrzędną. Wprawdzie przynależności i części składowe dzielą los prawny rzeczy głównej (nadrzędnej), lecz w przypadku przynależności zasada ta nie ma charakteru bezwzględnie obowiązującego. Pomiędzy rzeczą główną, a przynależną zachodzi wyłącznie związek funkcjonalny. Nie ma więc ścisłej więzi fizycznej, która powoduje, że rzecz staje się częścią składową innej rzeczy. W stosunku przynależności występują dwa odrębne podmiotowe prawa własności – do rzeczy głównej i do rzeczy pomocniczej. Zatem przynależność (rzecz pomocnicza) nie traci samodzielnego bytu prawnego wskutek jej związku z rzeczą główną – pozostaje, w przeciwieństwie do części składowej, samoistną rzeczą ruchomą. Dlatego też przynależność może stanowić przedmiot samoistnego obrotu, natomiast część składowa nie może być przedmiotem odrębnej dostawy.

W kontekście powyższych uwag podkreślić należy, że wszelkie elementy wyposażenia, które są połączone z budynkiem w sposób trwały, będąc jego częściami składowymi, mogą stanowić nierozerwalną część budynku. I wyłącznie w takiej sytuacji nie można przenieść prawa do rozporządzenia budynkiem bez przenoszenia własności jego części składowych.

Takiego związku nie wykazują jednak te rzeczy, które nie będą z budynkiem połączone w sposób trwały. Wyposażenie, które nie będzie w sposób trwały związane z bryłą budynku, jako mogące być odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego, będzie stanowić wyposażenie niebędące częściami składowymi budynku i winno zostać opodatkowane odrębnie od dostawy budynku, według stawki właściwej dla dostawy danego rodzaju towaru.

W opisie sprawy podali Państwo, że wskazane elementy stanowią odrębne środki trwałe. Wyposażenie znajdujące się w posadowionym na Działce A budynku gastronomicznym (tj. okap przyścienny nawiewno-wyciągowy z oświetleniem i filtrami, okap wyciągowy prześcienny z filtrami i oświetleniem, klimatyzacja, chłodnia oraz system wentylacyjny) uznać należy za trwale związane z budynkiem i stanowiące łącznie z nim nierozerwalną całość, gdyż ich ewentualne odłączenie od budynku spowodowałoby stratę w ich stanie technicznym oraz wartości użytkowej. Odłączenie wyposażenia znajdującego się w posadowionym na Działce A budynku gastronomicznym (tj. okap przyścienny nawiewno-wyciągowy z oświetleniem i filtrami, okap wyciągowy prześcienny z filtrami i oświetleniem, klimatyzacja, chłodnia oraz system wentylacyjny) doprowadziłoby do uszkodzenia lub istotnej zmiany elementów wyposażenia.

Zatem mając na uwadze wskazane we wniosku okoliczności sprawy stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku dostawa ww. elementów znajdujących się wewnątrz ww. budynku, tj. elementów, które są trwale związane z budynkiem będzie podlegała opodatkowaniu według zasad właściwych dla dostawy tego budynku.

Reasumując, dostawa budynku wraz ze znajdującymi się w nim urządzeniami oraz naniesień (urządzeń budowlanych) zlokalizowanych na Działce A będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do Działki B, należy zauważyć, że na działce tej znajduje się budowla w postaci placu utwardzonego betonem, ogrodzenie stanowiące urządzenie budowlane oraz namiot stalowy o konstrukcji lekkiej, który – jak Państwo wskazali – należy uznać za tymczasowy obiekt budowlany.

W odniesieniu do namiotu stalowego o konstrukcji lekkiej należy zaznaczyć, że ustawa Prawo budowlane w art. 3 pkt 5 odnosi się do tymczasowego obiektu budowlanego i definiuje go jako obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe, przenośne wolno stojące maszty antenowe.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że zarówno pojęcie budynku, budowli jak i tymczasowego obiektu budowlanego zostało odrębnie zdefiniowane w ustawie Prawo budowlane.

Odnosząc zatem powyższe do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a należy wyjaśnić, że dotyczy ono przy spełnieniu określonych warunków, wyłącznie obiektów, do których zaliczono budynek oraz budowlę, zatem brak jest podstaw do tego aby zwolnienie to rozciągać na tymczasowy obiekt budowlany.

Budynek i budowla to obiekty trwale związane z gruntem, zaś tymczasowy obiekt budowlany tych warunków nie spełnia wobec tego należy go traktować jak rzecz (ruchomą), będącą towarem, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy.

W świetle okoliczności sprawy, namiot sklasyfikowany jako tymczasowy obiekt budowlany niezwiązany trwale z gruntem nie mieści się w definicji budynku jak również budowli, do których odnoszą się przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy. Oznacza to, że dostawa ww. obiektu nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT zarówno na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 jak i 10a ustawy.

W związku z powyższym, w niniejszej sytuacji zasadne jest przeanalizowanie przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Aby zastosować zwolnienie, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj:

1.towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2.przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Odnosząc więc powołane przepisy do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że planowana przez Zbywcę dostawa namiotu nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem nie zostały spełnione warunki wymienione w tym przepisie. Jak wynika z okoliczności sprawy, namiot nie był wykorzystywany przez Zbywcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT, a ponadto w związku z nabyciem ww. namiotu Zbywcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji należy stwierdzić, że dostawa ww. namiotu nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 10 oraz 10a ustawy. Tym samym dostawa ww. namiotu będzie opodatkowana właściwą stawką podatku od towarów i usług.

Natomiast odnośnie budowli znajdującej się na Działce B, tj. placu utwardzonego betonem, należy zauważyć, że dostawa ww. budowli nie będzie następowała w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim. Jednocześnie pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budowli, a planowaną dostawą nieruchomości nie upłynie okres krótszy niż 2 lata. W opisie sprawy wskazali Państwo bowiem, że do oddania pierwszemu nabywcy lub użytkowania lub rozpoczęcia użytkowania na potrzeby własne placu utwardzonego betonem doszło najpóźniej w dniu 31 grudnia 2019 r. (oddanie w najem podmiotowi zajmującemu się obróbką metalu na podstawie zawartej w tym dniu umowy najmu) i tym samym od ww. momentu oddania do użytkowania placu do momentu Transakcji upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Zatem w stosunku do budowli znajdującej się na Działce B, tj. placu utwardzonego betonem będą spełnione przesłanki wymagane dla zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Tym samym dostawa gruntu (Działki nr B), z którym ww. budowla jest związana – przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy – również będzie objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Przy czym spełniając warunki, o których mowa w art. 43 ust. 10 oraz art. 43 ust. 11 ustawy będą mogli Państwo skorzystać z rezygnacji ze zwolnienia od podatku przy dostawie ww. budowli wraz z prawem użytkowania wieczystego Działki B, na której ww. budowla jest posadowiona i wybrać opodatkowanie tej dostawy.

Podsumowując, dostawa budowli w postaci placu utwardzonego betonem wraz z ogrodzeniem stanowiącym urządzenie budowlane, zlokalizowanych na Działce B będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, a dostawa namiotu stalowego o konstrukcji lekkiej i niepołączonego trwale z gruntem będzie stanowić czynność opodatkowaną VAT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

W przypadku Działki C należy natomiast zauważyć, że działka ta posiada naniesienia w postaci budynku warsztatowego. Ponadto na Działce C znajdują się chodniki, podjazdy i parkingi utwardzone kostką betonową, fundament pod halę namiotową, stacja transformatorowa, ogrodzenie z siatki stalowej i paneli blaszanych oraz oświetlenie. Przy czym naniesienia te stanowią – jak Państwo podali – urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

Odnosząc się zatem do dostawy budynku warsztatowego znajdującego się na Działce C, należy zauważyć, że – jak wynika z treści wniosku – budynek ten był przedmiotem najmu od 1 stycznia 2019 r., a ponadto nie ponoszono wydatków na ulepszenie ww. budynku. Zatem dostawa ww. budynku warsztatowego również nie będzie następowała w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim, a od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej dostawy nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Tym samym dostawa ww. budynku warsztatowego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji dostawa gruntu (Działki nr C), na którym ww. budynek jest posadowiony – zgodnie z treścią art. 29a ust. 8 ustawy – również będzie objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Jednocześnie po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10 oraz art. 43 ust. 11 ustawy będą mogli Państwo skorzystać z rezygnacji ze zwolnienia od podatku przy dostawie ww. budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego Działki C, na której ww. budynek jest posadowiony i wybrać opodatkowanie tej dostawy.

Tym samym, dostawa budynku oraz naniesień (urządzeń budowlanych) zlokalizowanych na Działce C będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Przechodząc z kolei do Działki D, należy zauważyć, że na działce tej znajduje się budynek hali. Ponadto na działce tej znajdują się chodniki, podjazdy i parkingi utwardzone kostką betonową, ogrodzenie z sitaki stalowej, oświetlenie. Naniesienia te – jak Państwo wskazali – stanowią urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowalnego.

Należy zauważyć, że budynek hali znajdujący się na Działce D od 19 listopada 2019 r. jest przedmiotem umowy najmu. Zbywca poniósł wprawdzie wydatki na ulepszenie budynku hali do przygotowywania posiłków gotowych z częścią biurową znajdującego się na działce D w rozumieniu przepisów o podatku dochodowych, które były wyższe niż 30% jego wartości początkowej, jednakże mimo prac realizowanych w ramach Inwestycji, budynek był użytkowany przez Y. na podstawie umowy najmu nieprzerwanie od dnia 19 listopada 2019 r. Ostatni etap prac w ramach Inwestycji należy uznać za zakończony najpóźniej w dniu 11 maja 2021 r. (zaświadczenia nr (…) i (…) z dnia 11 maja 2021 r. uprawniające do użytkowania Budynku w części, która uległa rozbudowie i przebudowie). Z uwagi na okoliczność, że budynek jest przedmiotem umowy najmu pomiędzy X. a Y. nieprzerwanie od dnia 19 listopada 2019 r., to uznać należy, że do oddania pierwszemu nabywcy lub użytkowania lub rozpoczęcia użytkowania na potrzeby własne przedmiotowego budynku doszło najpóźniej w dniu 11 maja 2021 r. Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że na dzień sporządzenia pisma (tj. 19 maja 2023 r.) Transakcja nie została jeszcze przeprowadzona, uznać należy, że od zajęcia (używania) budynku po jego ulepszeniu do momentu dostawy budynku w ramach Transakcji upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że w odniesieniu do ww. budynku hali znajdującego się na Działce D będą spełnione przesłanki wymagane dla zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W konsekwencji dostawa gruntu (Działki nr D), z którym ww. budynek jest związany również będzie objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług (art. 29a ust. 8 ustawy).

Przy czym, jak już zostało wskazane powyżej, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Należy również zauważyć, że w przypadku Działki D przedmiotem dostawy będą oprócz budynku hali, urządzenia znajdujące się wewnątrz tego budynku, tj. telewizja przemysłowa, dźwigi towarowe, chłodnia, system wentylacyjny.

Jak Państwo wskazali, wyposażenie znajdujące się w posadowionym na Działce D budynku (tj. telewizja przemysłowa, dźwigi towarowe, chłodnia, system wentylacyjny) uznać należy za stanowiące łącznie z nim nierozerwalną całość, gdyż ich ewentualne odłączenie od budynku spowodowałoby stratę w ich stanie technicznym oraz wartości użytkowej. Odłączenie wyposażenia znajdującego się w posadowionym na Działce D budynku (tj. telewizja przemysłowa, dźwigi towarowe, chłodnia, system wentylacyjny) doprowadziłoby do uszkodzenia lub istotnej zmiany elementów wyposażenia.

Zatem mając na uwadze wskazane we wniosku okoliczności sprawy stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku dostawa ww. elementów znajdujących się wewnątrz ww. budynku, tj. elementów, które są trwale związane z budynkiem hali będzie podlegała opodatkowaniu według zasad właściwych dla dostawy tego budynku.

Reasumując, dostawa budynku wraz ze znajdującymi się w nim urządzeniami oraz naniesień (urządzeń budowlanych) zlokalizowanych na Działce D będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do budowli znajdującej się na Działkach E i F, tj. drogi utwardzonej kostką brukową, należy stwierdzić, że dostawa ww. drogi nie będzie następowała w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – droga ta została już zasiedlona. Jednocześnie pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. drogi, a planowaną dostawą Działek E i F nie upłynie okres krótszy niż 2 lata. W opisie sprawy wskazali Państwo bowiem, że droga została przyjęta do użytkowania 31 grudnia 2019 r., a ponadto nie ponoszono wydatków na ulepszenie przedmiotowego naniesienia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były równe lub wyższe niż 30% wartości początkowej przedmiotowego naniesienia.

Tym samym w stosunku do drogi znajdującej się na Działkach E i F będą spełnione przesłanki wymagane dla zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zatem mając na uwadze treść art. 29a ust. 8 ustawy należy stwierdzić, że dostawa gruntu (Działek nr E i F), z którym ww. budowla jest związana również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Przy czym po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10 oraz art. 43 ust. 11 ustawy będą mogli Państwo skorzystać z rezygnacji ze zwolnienia od podatku przy dostawie ww. budowli wraz z prawem użytkowania wieczystego Działki E i F, na której ww. budowla się znajduje i wybrać opodatkowanie tej dostawy.

Reasumując dostawa drogi położonej na Działkach E i F będzie stanowić czynność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opcji opodatkowania dostawy na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 6 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również prawa nabywcy do odliczenia podatku naliczonego wynikającego.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy również podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W opisie sprawy jednoznacznie wskazano, że Działki A, B, C, D, E i F będące przedmiotem Transakcji będą wykorzystywane przez Nabywcę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zamiarem Nabywcy jest, aby przejęte w ramach Transakcji nieruchomości były wykorzystywane przez niego w ramach własnej działalności gospodarczej o charakterze cateringowym, zasadniczo do produkcji dań gotowych (tzw. pudełek).

Jednocześnie, jak rozstrzygnięto powyżej, planowana Transakcja zbycia Działek A, B, C, D, E i F nie będzie stanowiła transakcji zbycia przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa i nie będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Ponadto, w sytuacji, gdy Strony transakcji skorzystają z możliwości wyboru opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy dla dostawy budynków i budowli korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dostawa Działek A, B, C, D, E i F będzie w całości podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa towarów niekorzystająca ze zwolnienia od podatku VAT.

W konsekwencji, po otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej dokonanie ww. transakcji, Nabywcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu tej transakcji, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 7 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska nieobjęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

X. sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Praktyczny leksykon VAT 2024. Wszystko o zmianach w rozliczeniach VAT

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 26 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.186.2023.3.SR