Interpretacja indywidualna z dnia 29 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.281.2023.2.AKU

Odliczenie wydatków w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 15 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od 2000 r. jest Pani osobą niepełnosprawną. W 1999 r. uległa Pani wypadkowi w drodze z pracy uszkadzając sobie kręgosłup, przez ponad dwa lata nie była Pani zdolna do pracy (była Pani na zwolnieniu lekarskim, świadczeniu rehabilitacyjnym, a później na rencie chorobowej). W 2013 r. miała Pani przeprowadzoną operację kręgosłupa. Od tego czasu, Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w … orzeczeniem z dnia 17 lipca 2013 r. zakwalifikował Panią do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności (wcześniej miała Pani lekki stopień niepełnosprawności), symbol przyczyny niepełnosprawności 05-R (upośledzenie narządu ruchu), numer orzeczenia: …).

Pani poruszanie się spełnia znamiona pewnych dysfunkcji, wynikających z obecności następnych przepuklin w odcinku lędźwiowo-krzyżowym, powodujących często występowanie zaburzeń czucia, tj. drętwień od palców aż do podudzia prawej nogi. Stan Pani zdrowia pogarsza się.

W 2023 r. planuje Pani, do czego jest zmuszona, ponieść wydatki związane z adaptacją łazienki stosownie do Jej potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Wiąże się to z kapitalnym remontem łazienki, która jest obecnie wykafelkowana, w dobrym stanie. Remont będzie polegać na wymianie wanny na kabinę prysznicową z niskim brodzikiem, aby ułatwić codzienną kąpiel. Kabina składająca się z wykafelkowanych ścianek i drzwi, będzie wyposażona w uchwyt i baterię prysznicową. Koniecznością jest również wymiana muszli klozetowej na wyższą (jest Pani osobą wysokiego wzrostu). Ściany będą wyłożone płytkami. W związku z tym, że umywalka będzie znajdować się w innym miejscu niż obecnie, nastąpi wymiana instalacji wodno-kanalizacyjnej oraz elektrycznej. Remont łazienki będzie polegał na wymianie wanny na kabinę prysznicową z niskim brodzikiem oraz wymianie sanitariatów. W związku z tym konieczny jest zakup nowych płytek, kabiny prysznicowej, sanitariatów oraz koszt robocizny. Wymiana wanny na kabinę oraz sanitariatów usprawni Pani wykonywanie podstawowych czynności życiowych.

Ponadto, oświadczyła Pani, że jest współwłaścicielem domu, w którym planuje prace remontowe. Nie będzie Pani korzystała z innych źródeł finansowania, koszty pokryje Pani ze swoich oszczędności i bieżącego wynagrodzenia za pracę. Każdy koszt zostanie udokumentowany fakturą.

W uzupełnieniu wniosku wyjaśniła Pani, że oczekuje wydania interpretacji za rok podatkowy 2023. Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności nr … z dnia 17 lipca 2013 r. zostało wydane na stałe (obejmuje rok podatkowy 2023).

Pytanie

Czy w rozliczeniu za 2023 r. będzie Pani mogła odliczyć od dochodu faktycznie poniesione koszty przystosowania łazienki z wanną na łazienkę z kabinę prysznicową, tj. koszty zakupu materiałów budowlanych: płytek podłogowych, ściennych, kabiny, armatury, baterii, sedesu, umywalki, koszty demontażu obecnego stanu i montażu zakupionych urządzeń sanitarnych i położenie płytek będą kwalifikowalne do odliczenia od dochodu za 2023 r.?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w rozliczeniu za rok podatkowy 2023, będzie Pani mogła odliczyć od dochodu faktycznie poniesione koszty przystosowania łazienki z wanną na łazienkę z kabiną prysznicową, tj. koszty zakupu materiałów budowlanych: płytek podłogowych, ściennych, kabiny, armatury, baterii, sedesu, umywalki, koszty demontażu obecnego stanu i montażu zakupionych urządzeń sanitarnych i położenie płytek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy stanowi, że:

Na podstawie art. 26 ust. 7b ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7g ww. ustawy:

Zauważyć należy, że odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Stosownie do treści art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy zaznaczyć, że katalog wydatków wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a ww. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Z przedstawionego we wniosku oraz uzupełnieniu zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pani osobą niepełnosprawną. Na podstawie orzeczenia z dnia 17 lipca 2013 r. została Pani zakwalifikowana do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, symbol przyczyny niepełnosprawności 05-R (upośledzenie narządu ruchu). Orzeczenie to zostało wydane na stałe (obejmuje rok podatkowy 2023).

W 2023 r. planuje Pani ponieść wydatki związane z adaptacją łazienki stosownie do Jej potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Remont będzie polegać na wymianie wanny na kabinę prysznicową z niskim brodzikiem, aby ułatwić codzienną kąpiel. Kabina składająca się z wykafelkowanych ścianek i drzwi będzie wyposażona w uchwyt i baterię prysznicową. Koniecznością jest również wymiana muszli klozetowej na wyższą, ponieważ jest Pani osobą wysokiego wzrostu. Ściany będą wyłożone płytkami. W związku z tym, że umywalka będzie znajdować się w innym miejscu niż obecnie, nastąpi wymiana instalacji wodno-kanalizacyjnej oraz elektrycznej. W związku z tym konieczny jest zakup nowych płytek, kabiny prysznicowej, sanitariatów oraz koszt robocizny. Wymiana wanny na kabinę oraz sanitariatów usprawni Pani wykonywanie podstawowych czynności życiowych.

Jest Pani współwłaścicielem domu, w którym planuje prace remontowe. Nie będzie Pani korzystała z innych źródeł finansowania, koszty pokryje Pani ze swoich oszczędności i bieżącego wynagrodzenia za pracę. Każdy koszt zostanie udokumentowany fakturą.

Odnosząc powyższe do zacytowanych powyżej przepisów należy wskazać, że odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, w tym m.in. wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Rozpatrując, czy wymienione wyżej wydatki mieszczą się w pojęciu adaptacji i wyposażenia mieszkań lub budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy ustalić znaczenie użytych w przepisie pojęć „adaptacja” i „wyposażenie”.

Zgodnie z językowym znaczeniem terminu – „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

Adaptacją mieszkania lub budynku mieszkalnego jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania oraz budynku mieszkalnego – to przydanie jemu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem, adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań (budynków mieszkalnych), stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy wskazać, że w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II). Należy zwrócić uwagę, że pojęcie „adaptacja” rozumieć należy jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy – w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej – wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 667/11.

Dokonanie adaptacji mieszkania lub budynku mieszkalnego do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma – dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne – znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu.

W związku z przytoczonym przepisem art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki takie można uznać wydatki poniesione na np. likwidację barier architektonicznych, budowę podjazdów dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, „poszerzenie drzwi”, likwidację progów, założenie okien zamykanych z niskiego poziomu, położenie terakoty antypoślizgowej, likwidację wanny i zainstalowanie brodzika z panelem prysznicowym i siedziskiem dla osób niepełnosprawnych ruchowo, założenie „wiszącego” sedesu oraz umywalki „bez nogi” umożliwiających swobodne podjechanie wózkiem, także montaż wszelkiego rodzajów uchwytów, specjalnych baterii dla osób z niepełnosprawnymi dłońmi, montaż drzwi przesuwnych.

Wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań (budynków mieszkalnych), w przeciwieństwie do wydatków z tytułu zakupu sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych nie muszą mieć indywidualnego charakteru. Istotne jest jedynie czy wydatki te są podyktowane potrzebami osoby niepełnosprawnej związanymi z tą niepełnosprawnością.

Pogląd ten potwierdził m.in. WSA w Łodzi w wyroku z dnia 17 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1541/11, stwierdzając, że „nie można zgodzić się z tą częścią dokonanej przez organ wykładni art. 26 ust. 7a pkt 1 i 3 pdf, wedle której wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań muszą mieć, tak samo jak sprzęt rehabilitacyjny, indywidualny charakter. Z gramatycznego brzmienia pierwszego unormowania wynika bowiem, że wymóg „indywidualnego przeznaczenia” w ogóle nie dotyczy wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 pdf, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Uwzględniając regulację zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 6 pdf należy tego rodzaju wydatkom stawiać nadto warunek by służyły rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiały jej wykonywanie czynności życiowych. Są to jedyne ustawowe wymogi stawiane wspomnianym wydatkom”.

Z treści wniosku wynika, że wskazane wydatki zostaną poniesione stosownie do potrzeb wynikających z Pani niepełnosprawności, ułatwiając wykonywanie Pani funkcji życiowych przy chorym kręgosłupie, ponieważ stan Pani zdrowia pogarsza się. Wymiana wanny na kabinę oraz sanitariatów usprawni Pani wykonywanie podstawowych czynności życiowych.

W związku z powyższym – w niniejszej sprawie – wydatki poniesione na przystosowanie łazienki znajdującej się w domu, którego jest Pani współwłaścicielem, poprzez wyposażenie jej do Pani indywidualnych potrzeb, stanowią wydatki na przystosowanie budynku mieszkalnego odpowiadające potrzebom wynikającym z Pani niepełnosprawności.

Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że poniesione przez Panią wydatki, związane z dostosowaniem łazienki do potrzeb wynikających z Pani niepełnosprawności, stanowić będą wydatki na adaptację i wyposażenie budynku mieszkalnego, przyczynią się bowiem do ułatwienia wykonywania codziennych czynności życiowych przez Panią. Zatem wydatki, które planuje Pani ponieść w 2023 r. na ww. adaptację, będą mogły zostać zaliczone do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie przez Panią. Tym samym, będzie Pani mogła odliczyć przedmiotowe wydatki od dochodu w zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego za rok podatkowy, w którym wydatki zostały poniesione (w zeznaniu rocznym za 2023 r.) przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z powyżej zacytowanych przepisów ww. ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).