Interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.213.2023.2.TR

Ulga na powrót z Holandii

Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych: stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 7 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 maja 2023 r. (wpływ 18 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca mieszkał w Polsce z przerwami przed 3 września 2018 r., z tym że w okresie między lutym 2018 r. a lipcem 2018 r. przebywał w Holandii.

W dniu 3 września 2018 r. Wnioskodawca przyjechał znów do Holandii, gdzie zamieszkał, a w dniu 26 lutego 2019 r. zdobył zameldowanie.

Zamieszkanie Wnioskodawcy w Holandii trwało do 6 lutego 2022 r., kiedy to został wymeldowany oraz wyjechał z kraju. Wnioskodawca wrócił wtedy do Polski.

W okresie zamieszkania w Holandii Wnioskodawca wynajmował dom. Po powrocie do Polski mieszka w domu rodzinnym.

Wnioskodawca posiada rodzinę w Polsce. Pracuje, także z terytorium Polski na rzecz niemieckiej firmy. Dodatkowo posiada polskie obywatelstwo.

Wnioskodawca posiada holenderskie certyfikaty rezydencji za lata: 2019, 2020 oraz 2021.

Wnioskodawca uzyskuje oraz zamierza uzyskiwać przychody ze źródeł wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, co następuje.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte (…) w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44;

Wnioskodawca złożył wniosek, aby uzyskać od organu informację czy może skorzystać z wskazanej w pytaniu ulgi. Jego zdaniem w takiej sytuacji to po stronie organu podatkowego leży obowiązek wskazania konkretnej daty, w której nastąpiła zmiana rezydencji/miejsce zamieszkania, a w konsekwencji wyznaczenia momentu, od którego to Wnioskodawca będzie mógł z niej skorzystać. Umieszczenie takiej informacji w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym zdaniem Wnioskodawcy nie dałoby mu waloru zabezpieczającego, który oferuje interpretacja indywidualna. Organ mógłby ją zakwestionować ustalając inny termin zmiany rezydencji/miejsca zamieszkania.

Tym samym Wnioskodawca nie może udzielić odpowiedzi na pytanie podając konkretną datę. Może on jedynie wskazać, że dnia 6 lutego 2022 r. przyjechał do Polski. Jeżeli organ podatkowy potrzebuje więcej informacji, które pomogą mu ustalić termin zmiany rezydencji powinien wystosować odpowiednie pytania. Chodzi tutaj jednak o pytania dotyczące faktycznego, przeszłego zachowania Wnioskodawcy związanego z wyjazdem, przyjazdem itp. Pytanie dotyczące wskazania daty zmiany rezydencji w zasadzie przerzuca ciężar interpretacyjny z organu na Wnioskodawcę co jest niedopuszczalne. Stan faktyczny/zdarzenie przyszłe to elementy przedstawiające zdarzenia faktyczne, samo pojęcie rezydencji podatkowej czy zmiany miejsca zamieszkania ma jednak charakter materialnoprawny i tym samym podlega interpretacji organu, a nie Wnioskodawcy.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że nie w każdym z objętych pytaniem czterech lat podatkowych suma przychodów Wnioskodawcy objętych pytaniem nie przekroczy kwoty 85 528 złotych. Pytanie Wnioskodawcy dotyczy jednak możliwości zastosowania ulgi jedynie w stosunku do kwoty 85 528 zł. Ma on świadomość, że powyżej tej kwoty będzie musiał zapłacić wyliczony od podstawy opodatkowania podatek.

Pytanie

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca ma/będzie mieć prawo skorzystać w okresie 4 kolejno następujących po sobie lat podatkowych licząc od początku roku, w którym przeniósł on miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo od początku roku następnego z ulgi wskazanej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie przychodów, które zostały wymienione w tym przepisie?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przedstawionym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca ma/będzie mieć prawo skorzystać w okresie 4 kolejno następujących po sobie lat podatkowych licząc od początku roku, w którym przeniósł on miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo od początku roku następnego z ulgi wskazanej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie przychodów, które zostały wymienione w tym przepisie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawy o PIT), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Dodatkowo zgodnie z ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W przedstawionej sytuacji Wnioskodawca spełnił powyższe przesłanki w 2022 r., kiedy to zmienił swoje miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Został on od tamtego czasu rezydentem polskim zmieniając swój ośrodek interesów życiowych. Wnioskodawca został wymeldowany z miejsca zamieszkania na terytorium Holandii oraz przyjechał do Polski z zamiarem stałego zamieszkania. Tym samym zdaniem Wnioskodawcy stał się podatnikiem podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT. Kluczowe znaczenie w powyższej sprawie ma jednak przepis art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, według którego wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy;

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8;

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych;

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44;

Przepis ten nie ma jednak charakteru zupełnego, gdyż ust. 43 wyznacza warunki jakie musi spełnić dany podatnik. Zgodnie z nim, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

- nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wymóg wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ww. ustawy zdaniem Wnioskodawcy został spełniony. Wywód dotyczący tego zagadnienia został przedstawiony we wcześniejszej części wnioski.

Pkt 2 i 3 także zostały przez Wnioskodawcę spełnione, gdyż w okresie od 3 września 2018 r. do 6 lutego 2022 r. przebywał on na terytorium Holandii, które jest państwem członkowskim Unii Europejskiej. Dodatkowo posiada on polskie obywatelstwo tym samym w zakresie pkt 2 spełnia nawet dwie przesłanki.

Wnioskodawca posiada, także holenderskie certyfikaty rezydencji za okres od 2018 r. do 2021 r., w związku z czym pkt 4 nie powinien budzić wątpliwości, a ze względu na to, że ulga weszła w życie dopiero od początku 2022 r. Wnioskodawca nie miał nawet możliwości z niej skorzystać wcześniej (pkt 5 spełniony).

Tym samym zdaniem Wnioskodawcy spełnia on wszystkie wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 ustawy o PIT.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy w związku z przedstawionym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca ma/będzie mieć prawo skorzystać w okresie 4 kolejno następujących po sobie lat podatkowych licząc od początku roku, w którym przeniósł on miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo od początku roku następnego z ulgi wskazanej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie przychodów, które zostały wymienione w tym przepisie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób:

Stosownie do art. 4a ww. ustawy:

W opisie zdarzenia wskazał Pan, że powrócił do Polski 6 lutego 2022 r. i zamieszkał w domu rodzinnym. Wnioskodawca posiada rodzinę w Polsce. Pracuje, także z terytorium Polski na rzecz niemieckiej firmy. Dodatkowo posiada polskie obywatelstwo. Wynika z tego, że od momentu zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, a zatem warunek o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Ponadto z opisu zdarzenia wynika, że zarówno w okresie 3 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej , jak i w okresie od początku roku, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miał Pan miejsce zamieszkania w Holandii.

Zatem uznać należy, że spełnia Pan wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podał Pan również, że spełnia Pan warunek wynikający z art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. regulacji dotyczący posiadania obywatelstwa polskiego, Karty Polaka lub obywatelstwa innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej, jako że posiada Pan obywatelstwo polskie

Kolejnym istotnym kryterium warunkującym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 cytowanej ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z treści ww. regulacji wynika, że podatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do zwolnienia. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie; niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej:

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

W opisie zdarzenia wskazał Pan, że posiada holenderskie certyfikaty rezydencji za lata: 2019, 2020 oraz 2021.

Spełnia Pan zatem również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując: należy stwierdzić, że przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy. Przedmiotowe zwolnienie od opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44, tj. dla Pana w latach 2022-2025 albo od początku roku następnego, tj. w latach 2023-2026.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

·interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).