Interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.121.2023.3.ANK

Czy wskazane instalacje należy amortyzować dla celów CIT jako odrębne środki trwałe, według stawki 10% wynikającej z załącznika nr 1 do ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 marca 2023 r. za wpłynął Państwa wniosek z 15 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy wskazane instalacje należy amortyzować dla celów CIT jako odrębne środki trwałe, według stawki 10% wynikającej z załącznika nr 1 do ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 5). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

SE (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wynajem powierzchni komercyjnych. Wnioskodawca posiada, siedzibę w miejscowości (…) oraz cztery oddziały (…) są to powierzchnie biurowe, hale produkcyjne, powierzchnie magazynowe. Wnioskodawca osiąga przychody z najmu powierzchni użytkowych, wykorzystywanych przez najemców do prowadzenia przez nich działalności gospodarczej.

Na dachach budynków będących własnością Wnioskodawcy zostaną zamontowane instalacje fotowoltaiczne - 3 instalacje, każda będąca instalacją odrębną, przeznaczone do produkcji energii elektrycznej pozyskanej z energii słonecznej o mocy do 50 kW każda.

Mając na uwadze, że instalacje są niezależne, każda z instalacji obsługuje inny obiekt i wpięta jest do sieci w innym punkcie poboru energii (PPE), każda z tych instalacji będzie „mikroinstalacją” w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii.

Instalacje te zgodnie ze specyfikacją techniczną podłączone zostaną do wewnętrznych instalacji elektrycznych znajdujących się w poszczególnych budynkach Wnioskodawcy.

Każda z instalacji opisanych wyżej znajduje się w innym budynku - podłączone są oddzielnie do wewnętrznych instalacji każdego z budynków.

Wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia będzie wykorzystywana do zaspokojenia w energię elektryczną wynajmowanych lokali użytkowych, których właścicielem jest spółka a które oddane są w najem na podstawie stosownych umów wyłącznie podmiotom będącym przedsiębiorcami.

Rozliczenie z tytułu zużycia energii elektrycznej z najemcami dokonywane jest przez Wnioskodawcę w okresach miesięcznych na dwa sposoby:

1.Lokale użytkowe posiadają swój podlicznik, zatem Wnioskodawca Spółka obciąża najemców kosztami faktycznie zużytej przez najemców energii elektrycznej.

2.Lokale użytkowe nie posiadają swojego licznika, zatem Wnioskodawca Spółka obciąża najemców zryczałtowanymi kosztami zużycia energii elektrycznej w wysokości uzgodnionej przez Wnioskodawcę oraz najemcę w umowie najmu.

Rozliczenie energii elektrycznej wyprodukowanej przez instalacje Wnioskodawcy każda o mocy do 50kW będzie następowało na zasadach opisanych wyżej, tj. w zależności od treści zawartej z najemcą umowy najmu bądź zgodnie ze wskazaniem podlicznika energii elektrycznej stosownie do ilości faktycznie zużytej energii elektrycznej, bądź na bazie szacunkowej (ryczałtowej) przyjętej przez Strony ilości zużywanej energii elektrycznej wskazanej w umowie najmu.

W przypadku najemców obciążanych kosztami faktycznie zużytej energii elektrycznej Cena sprzedaży energii elektrycznej na rzecz najemców Wnioskodawcy będzie następowała stosownie do postanowień obowiązujących przepisów prawa po rynkowej cenie energii.

Prace konstrukcyjne lub prace związane z montażem elementów konstrukcyjnych instalacji fotowoltaicznych, w tym paneli fotowoltaicznych, wykonywała Spółka oraz wyspecjalizowane podmioty trzecie - zewnętrzni wykonawcy.

Instalacje fotowoltaiczne stanowią urządzenia o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, będące własnością Spółki, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania. Mogą one zostać zdemontowane i przeniesione na inne miejsce - bez ich uszkodzenia oraz bez uszczerbku dla konstrukcji obiektu budowlanego, na co pozwala konstrukcja samych instalacji oraz sposób ich montażu. Spółka na podstawie posiadanej wiedzy i dostępnych źródeł, uważa iż przedmiotowe instalacje fotowoltaiczne mieszczą się w grupowaniu KŚT w grupie 6, podgrupie 66, rodzaj 669 – „Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe”.

W uzupełnieniu wniosku z 15 maja 2023 r. Wnioskodawca wskazał, że urządzenia instalacji fotowoltaicznych mieszczą się w grupowaniu KŚT w grupie 6, podgrupie 66, rodzaj 669 – „Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe”.

Pytanie

Czy wskazane instalacje należy amortyzować dla celów CIT jako odrębne środki trwałe, według stawki 10% wynikającej z załącznika nr 1 do ustawy o PDOP? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku opisanej instalacji fotowoltaicznej, Wnioskodawca/ Spółka będzie amortyzowała dla celów CIT, każdą instalację fotowoltaiczną jako osobny środek trwały według stawki 10%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”):

Na podstawie art. 15 ust. 6 updop:

W myśl art. 16a ust. 1 updop:

Ponadto, aby składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogły zostać zaliczone do środków trwałych podatnika, muszą spełniać następujące warunki:

·przewidywany okres ich używania musi przekraczać jeden rok – o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik,

·muszą stanowić własność lub współwłasność podatnika – amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

·muszą być kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania – ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, iż warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem,

·muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą lub ich oddaniem do używania na podstawie umowy leasingu, najmu lub dzierżawy.

Zgodnie z art. 16f ust. 1 updop:

Natomiast na podstawie art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 16i ust. 1 updop:

W myśl art. 16h ust. 2 updop:

Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych stanowi Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stawki amortyzacyjne przyporządkowane są do środków trwałych oznaczonych symbolami. Ich rozwinięcie znajduje się w Klasyfikacji Środków Trwałych, którą określa Rozporządzenie Rady Ministrów z 3 października 2016 r. w sprawie klasyfikacji środków trwałych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1864).

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy wskazane instalacje należy amortyzować dla celów CIT jako odrębne środki trwałe, według stawki 10% wynikającej z załącznika nr 1 do ustawy o CIT

We wniosku wskazano że urządzenia instalacji fotowoltaicznych mieszczą się w grupowaniu KŚT w grupie 6, podgrupie 66, rodzaj 669 – „Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe”. A każda z instalacji jest odrębną i znajduje się w innym budynku.

Zgodnie z Wykazem stawek amortyzacyjnych, stawka amortyzacyjna dla obiektów, sklasyfikowanych w grupie 6 (z wyjątkami wymienionymi w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych) wynosi 10%.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że opisane przez Wnioskodawcę Instalacje fotowoltaiczne należy amortyzować dla celów rozliczania podatku dochodowego od osób prawnych jako odrębne środki trwałe, według stawki 10% wynikającej z załącznika nr 1 do ustawy o CIT.

Jeżeli zatem Instalacje fotowoltaiczne stanowią odrębne środki trwałe Spółki i zostały prawidłowo zakwalifikowany przez Spółkę do ww. grupy Klasyfikacji Środków Trwałych (co nie podlega ocenie i stanowi element zdarzenia przyszłego), to prezentowane we wniosku stanowisko Spółki, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydając niniejszą interpretację w zakresie zastosowania właściwej stawki amortyzacji, tutejszy Organ oparł się wyłącznie na wskazanym przez Państwo grupowaniu środka trwałego.

Nadmienia się, że to na podatniku ciąży obowiązek dokonania prawidłowej klasyfikacji środka trwałego (środków trwałych) do odpowiedniej grupy KŚT. Po dokonaniu zaś takiej klasyfikacji to na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia faktu, iż dany środek trwały podlega odpowiedniej klasyfikacji, gdyż to podatnik jest osobą, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Dotyczy to również ustalenia, czy w wyniku podjętych przez niego działań został wytworzony, jeden, czy też kilka środków trwałych.

W zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-4 oraz nr 6-7 wydano/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).