Interpretacja indywidualna z dnia 24 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.165.2023.2.AS

Sposób opodatkowania przychodów uzyskiwanych z umowy dzierżawy prawa do dysponowania stronami internetowymi wraz z domenami.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

•prawidłowe w części, w jakiej wskazuje Pan na możliwość zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne,

•nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z zawartej ze Spółką umowy. Wniosek został uzupełniony, w odpowiedzi na wezwanie, 26 kwietnia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca dysponuje prawem do korzystania z dwóch domen internetowych oraz posiada autorskie prawa majątkowe do znajdujących się na nich stron internetowych. Wnioskodawca zawarł z Kontrahentem (spółką z o.o., podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 24a ust. 2 lit. 4 ustawy z dnia 25 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych) umowę dzierżawy prawa do dysponowania ww. dwoma stronami internetowymi wraz z domenami, na których są umieszczone, w zamian za określony, płatny cyklicznie czynsz. Czynsz składa się z części określonej ryczałtowo oraz części zależnej od ilości organicznych wejść na dzierżawione strony internetowe. Kontrahent na podstawie umowy ma prawo do dysponowania ww. stronami internetowymi i domenami na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Umowa została zawarta na czas nieokreślony.

Uzupełnienie wniosku

Wniosek dotyczy przychodów za 2022 r. i lata następne. Wnioskodawca zawarł wskazaną we wniosku umowę ze Spółką 28 grudnia 2022 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1 sierpnia 2005 r. Działalność została zawieszona dnia 23 lutego 2022 r., a następnie wznowiona 30 grudnia 2022 r. Aktualny zakres działalności gospodarczej polega na dzierżawie domen i stron internetowych wyłącznie na rzecz Spółki. Umowę ze Spółką (z ostrożności, gdyby przychód z tytułu dzierżawy domen nie mógł być uznany za przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 uPIT) Wnioskodawca zawarł w ramach tej działalności.

Wnioskodawca przesyła poniżej zestawienie nabytych domen na podstawie umowy o rejestrację i utrzymanie domeny, o których mowa we Wniosku wraz z datą ich pierwszej rejestracji:

1)... .pl – 17 kwietnia 2012 r.;

2)... .pl – 25 września 2015 r.;

3)... .pl – 21 lutego 2015 r.;

4)... .pl – 7 października 2014 r.;

5)... .pl – 30 września 2014 r.;

6)... .pl – 19 maja 2015 r.

W Polsce domeny internetowe są rejestrowane na rzecz określonego podmiotu na okres jednego roku, a ich opłacanie jest coroczne. Jeśli domena jest regularnie opłacana można korzystać z niej przez czas nieokreślony.

Wnioskodawca nabył prawa do domen w celu zwiększenia swojego majątku prywatnego o domeny, w których Wnioskodawca widział potencjał z uwagi na branżę, w której prowadził działalność gospodarczą. Oprócz powyższego celem Wnioskodawcy było zwiększenie sprzedaży usług i towarów, które były świadczone w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy w tym okresie poprzez generowanie ruchu na stronach internetowych i domenach (działania marketingowe). Wnioskodawca nie nabył tych domen dla działalności Spółki, a celem powiększenia swojego majątku prywatnego.

Wnioskodawca nabył prawa do domen będących przedmiotem wniosku do swojego majątku prywatnego (nie rozliczał ich w prowadzonej działalności gospodarczej), natomiast domeny te były wykorzystywane (do 2021 r.) w działalności gospodarczej (co można porównać do wykorzystywania samochodu prywatnego - zakupionego jako osoba prywatna, który może być wykorzystywany również w ramach działalności gospodarczej). Wykorzystywanie ich polegało na generowaniu dodatkowych zapytań o towary i usługi świadczone w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie rozliczył kosztów nabycia praw do domen w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z umową: „Dzierżawca jest obowiązany do korzystania z Przedmiotu Umowy w sposób zgodny z prawem. Dzierżawca jest obowiązany do uzyskania akceptacji Wydzierżawiającego co do zmian treści oraz grafik zamieszczonych na Stronach internetowych. Dzierżawca jest obowiązany do umieszczenia Polityki Prywatności na Stronach internetowych.Dzierżawca jest uprawniony do podania swoich danych kontaktowych dla Użytkowników odwiedzających Strony internetowej”.

Wnioskodawca jest autorem stron internetowych, o których mowa we wniosku. Wnioskodawca nie nabył majątkowych praw autorskich do stron internetowych od innego podmiotu. Wnioskodawca stworzył te strony celem zwiększenia wartości nabytych domen poprzez zwiększenie ruchu (ilości odwiedzających użytkowników) na tych stronach. Wnioskodawca nie stworzył ich z myślą o działalności Spółki. Spółka na dzień tworzenia tych stron nie istniała.

Strony te były upublicznione. Strony dotyczyły marek związanych ze (...). Wnioskodawca wykorzystywał strony internetowe w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej do końca 2021 r. Wnioskodawca nie rozliczył kosztów związanych z uzyskaniem autorskich praw majątkowych do stron internetowych w ramach działalności gospodarczej.

Przedmiotem umowy jest prawo do korzystania. Zgodnie z umową zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką: „Przedmiotem niniejszej Umowy jest oddanie dzierżawcy w dzierżawę prawa do dysponowania Stronami internetowymi na cele związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez dzierżawcę”.

Umowa najmu oraz umowa dzierżawy są umowami nazwanymi, uregulowanymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U.2022.1360). Zgodnie z art. 659 § 1 ww. ustawy, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. W myśl natomiast art. 693 § 1 tej ustawy, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Zgodnie natomiast z art. 709 ww. ustawy, przepisy o dzierżawie rzeczy stosuje się odpowiednio do dzierżawy praw.

W rezultacie, zgodnie z obowiązującymi regułami prawa cywilnego, przedmiotem dzierżawy może być jedynie rzecz (przedmiot materialny) i prawo, a przedmiotem najmu tylko rzecz. Domena internetowa nie jest ani rzeczą, ani prawem. W konsekwencji nie może być przedmiotem dzierżawy, czy też najmu w rozumieniu ustawy - Kodeks cywilny. Niemniej jednak umowa ta traktowana jest jako umowa o charakterze podobnym do umowy najmu lub dzierżawy. Umowa, na podstawie której jeden podmiot udostępnia innemu podmiotowi możliwość korzystania z domen internetowych jest umową nienazwaną o charakterze podobnym do najmu lub dzierżawy. Wprawdzie przedmiotem takiej umowy nie jest ani najem rzeczy, ani dzierżawa rzeczy lub prawa, jednakże następuje oddanie do używania bytu wirtualnego, jakim jest domena internetowa.

Warty w tym miejscu do przytoczenia jest wyrok Sądu Najwyższego z 26 stycznia 2011 r., w którym to SN wypowiedział się o dopuszczalności ustanowienia dzierżawy na prawach autorskich i wskazaniu różnic pomiędzy umową dzierżawy a umową licencji.

„Unormowanie w prawie autorskim umów mających za przedmiot prawa autorskie nie eliminuje stosowania przepisów kodeksu cywilnego, w tym jego części szczególnej. Nie jest więc wykluczone zawieranie umów innych, aniżeli przewidziane w prawie autorskim umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych albo umowy o korzystanie z utworu (licencyjne), przy uwzględnieniu specyfiki praw autorskich. Nie ma też więc podstaw do wyłączenia - z zasady - dopuszczalności ustanowienia dzierżawy na prawach autorskich, oczywiście przy spełnieniu przesłanek określonych w art. 709 k.c. Dzierżawa musiałaby obejmować przynajmniej jedno pole eksploatacji i związaną z nim możliwość uzyskiwania pożytków, na przykład dawać dzierżawcy prawo odpłatnego wystawiania utworu”.

Wobec powyższego to twórca, w tym wypadku Wnioskodawca i Spółka w ramach swobody kontraktowania wybrali możliwość korzystania ze stron internetowych na podstawie umowy dzierżawy, a nie umowy licencji, co jest dopuszczalne w świetle ww. wyroku SN.

Wnioskodawca poza opisaną umową ze Spółką nie zawierał innych umów, które dotyczyły domen internetowych bądź stron internetowych.

Pytania

1.Czy uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody uzyskiwane na podstawie umowy dzierżawy prawa do dysponowania stronami internetowymi wraz z domenami, na których są umieszczone, mogą zostać przyporządkowane do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 uPIT?

2.Czy uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody uzyskiwane na podstawie umowy dzierżawy prawa do dysponowania stronami internetowymi wraz z domenami, na których są umieszczone, mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym z zastosowaniem stawki podatku określonej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. b uRycz, tj. stawką 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody uzyskiwane na podstawie umowy dzierżawy prawa do dysponowania stronami internetowymi wraz z domenami, na których są umieszczone, mogą zostać przyporządkowane do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 uPIT.

Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 maja 2021 r. sygn. II FPS1/21, w myśl której przychody z najmu należy kwalifikować bez ograniczeń do źródła „najem, podnajem...", chyba że wynajmowany składnik majątku został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w ramach działalności gospodarczej. Oznacza to, że kwalifikacja najmu jako tzw. najmu prywatnego jest zależna wyłącznie od decyzji podatnika. Jeżeli bowiem wprowadzi on określony składnik majątku do ewidencji środków trwałych w ramach działalności gospodarczej, to najem takiego składnika będzie podlegał rozliczeniom w ramach działalności gospodarczej. A jeżeli tego nie zrobi, to taki najem będzie mógł być opodatkowany na zasadach właściwych dla najmu prywatnego.

Wobec powyższego to wyłącznie od decyzji Wnioskodawcy zależy do którego źródła zostanie przypisany przychód z tytułu dzierżawy prawa do dysponowania stronami internetowymi wraz z domenami, na których są umieszczone. Podkreślenia wymaga fakt, że Wnioskodawca nie świadczy w sposób profesjonalny, na szeroką skalę usług dzierżawy domen wraz ze stronami internetowymi. Wnioskodawca jako osoba fizyczna jest właścicielem domen internetowych, na których stworzył określone strony internetowe i jego intencją jest wyłącznie ich dzierżawa na rzecz podmiotu powiązanego - spółki z o.o. Wnioskodawca nie oferuj swoich usług na rynku i nie świadczy ich w sposób profesjonalny na rzecz innych podmiotów.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody uzyskiwane na podstawie umowy dzierżawy prawa do dysponowania stronami internetowymi wraz z domenami, na których są umieszczone mogą zostać przyporządkowane do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 uPIT.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy przychody uzyskiwane przez niego na podstawie umowy dzierżawy prawa do dysponowania stronami internetowymi wraz z domenami, na których są umieszczone, mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym z zastosowaniem stawki podatku określonej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. b, tj. 8,5% przychodów do kwoty 100.000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100.000 zł.

Składniki majątku niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą być przedmiotem najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, a przychody osiągane z tego tytułu stanowią przychód określony w art. 10 ust. 1 pkt 6 uPIT.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami polskiego prawa cywilnego przedmiotem dzierżawy może być jedynie rzecz (fizyczna) lub prawo, a przedmiotem najmu tylko rzecz. Strona internetowa nie jest ani rzeczą, ani prawem. W konsekwencji nie może być ona przedmiotem dzierżawy, czy też najmu w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Niemniej jednak doktryna i organy podatkowe są zgodne, że umowa mająca na celu oddanie strony internetowej wraz z domeną do odpłatnego korzystania i pobierania pożytków traktowana być powinna jako umowa o charakterze podobnym do umowy dzierżawy. Wprawdzie przedmiotem takiej umowy nie jest rzecz istniejąca fizycznie, jednakże następuje oddanie do używania wirtualnego bytu, jakim jest strona internetowa (tak: M. Stec (red.), Prawo umów handlowych. System Prawa Prywatnego. Tom 5a, Warszawa 2020, str. 1016).

Właściwość stawki ryczałtu w wysokości 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł potwierdza jednolita praktyka administracji skarbowej, której przykładem są wydane interpretacje indywidualne, jak np. interpretacja indywidualna z dnia 26 listopada 2019 r. znak: 0113-KDIPT2-1.4011.483.2019.1.RK; interpretacja indywidualna z dnia 23 grudnia 2021 r. znak: 0112-KDIL2-2.4011.795.2021.2.MM, w której to Dyrektor KIS stwierdził, że:

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem/dzierżawa dla celów podatkowych mogą być traktowane jako pozarolnicza działalność gospodarcza, albo jako odrębne źródło przychodów (tzw. najem/dzierżawa prywatne). Jeśli najem spełnia obiektywne przesłanki uznania ich za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 przywołanej ustawy lub ich przedmiotem są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Umowa najmu oraz umowa dzierżawy są umowami nazwanymi, uregulowanymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 659 § 1 ww. ustawy, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W myśl natomiast art. 693 § 1 tej ustawy, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Zgodnie natomiast z art. 709 ww. ustawy, przepisy o dzierżawie rzeczy stosuje się odpowiednio do dzierżawy praw.

W rezultacie, zgodnie z obowiązującymi regułami prawa cywilnego przedmiotem dzierżawy może być jedynie rzecz (przedmiot materialny) i prawo, a przedmiotem najmu tylko rzecz. Domena internetowa nie jest ani rzeczą, ani prawem. W konsekwencji nie może być przedmiotem dzierżawy, czy też najmu w rozumieniu ustawy - Kodeks cywilny. Niemniej jednak umowa ta traktowana jest jako umowa o charakterze podobnym do umowy najmu, lub dzierżawy. Umowa, na podstawie której jeden podmiot udostępnia innemu podmiotowi możliwość korzystania z domen internetowych jest umową nienazwaną o charakterze podobnym do najmu lub dzierżawy. Wprawdzie przedmiotem takiej umowy nie jest ani najem rzeczy, ani dzierżawa rzeczy lub prawa, jednakże następuje oddanie do używania bytu wirtualnego, jakim jest domena internetowa.

Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy wybiorą opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym - o czym stanowi art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne: osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przepisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy wynika, że opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym d osób fizycznych.

Stosownie do art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego - złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

W związku z tym do ww. przychodów zastosowanie znajdzie stawka ryczałtu w wysokości 8,5% do kwoty 100 000 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę w wysokości 12,5%, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. b Ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W ustawie z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) wskazane zostały poszczególne źródła przychodów oraz sposoby opodatkowania dochodów z każdego z tych źródeł.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Według przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są, określone w art. 10 ust. 1 ww. ustawy:

–pozarolnicza działalność gospodarcza (wskazana w pkt 3);

–najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (wskazane w pkt 6).

Ustawa powyższa zawiera definicję pojęcia działalności gospodarczej, wyrażoną w art. 5a pkt 6. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu:

Za działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

–jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

–wykonywana jest w sposób ciągły, jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu,

–prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa obrocie gospodarczym.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą. Decydujące znaczenie dla takiej kwalifikacji mają obiektywne kryteria wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie subiektywne przekonanie podatnika.

Ponadto w myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że aktualny zakres działalności gospodarczej polega na dzierżawie domen i stron internetowych. Umowę ze Spółką zawarł Pan w ramach tej działalności. Nabył Pan w latach 2012-2015 prawa do 6 różnych domen, z których dwie – na podstawie umowy dzierżawy prawa do dysponowania dwoma stronami internetowymi wraz z domenami, na których są umieszczone – udostępnił do korzystania Spółce. Domeny te są więc wykorzystywane w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej i stanowią składniki majątku związane z tą działalnością.

W konsekwencji tak uzyskiwane przychody nie mogą być zakwalifikowane do tzw. najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zostać opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz treść wniosku, uzyskiwane przez Pana przychody z tytułu umowy dzierżawy prawa do dysponowania stronami internetowymi wraz z domenami będą opodatkowane w danym roku podatkowym w takiej formie, jaką wybrał Pan na dany rok podatkowy dla opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej.

Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – w przypadku wyboru tej formy opodatkowania – uregulowane są w przepisach ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.).

Według art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Jak wynika z art. 6 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy:

Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli:

1)w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a)uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub

b)uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2.000.000 euro.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przewiduje również wyłączenia z tej formy opodatkowania, o czym stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest złożenie oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Jak stanowi art. 9 ust. 1 ww. ustawy:

Sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku - według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Prowadzona przez Pana działalność może być opodatkowana ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli spełnione są ustawowe przesłanki opodatkowania w tej formie. Z treści przedstawionego zdarzenia nie wynika, aby w Pana przypadku miały miejsce wyłączenia od opodatkowania Pana działalności w formie ryczałtu. W konsekwencji przychody uzyskiwane przez Pana z tytułu ww. umowy dzierżawy składników majątku związanych z działalnością gospodarczą podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. b) ww. ustawy, zgodnie z którym:

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym.

Należy przy tym mieć na względzie treść art. 23o ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącego transakcji między podmiotami powiązanymi. Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Powołane przez Pana interpretacje indywidualne dotyczą indywidualnych spraw innych podmiotów w innych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych niż przedstawione w Pana wniosku i tylko w tych sprawach są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).