Interpretacja indywidualna z dnia 26 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.209.2023.1.AK

Brak obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej nieodpłatnie świadczonych usług medycznych oraz brak obowiązku prowadzenia wewnętrznej ewidencji nieodpłatnie świadczonych usług medycznych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 30 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·braku obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej nieodpłatnie świadczonych usług medycznych;

·braku obowiązku prowadzenia wewnętrznej ewidencji nieodpłatnie świadczonych usług medycznych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Jest Pan lekarzem prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą: Indywidualna Specjalistyczna Praktyka Lekarska (…), który posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie kraju i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Prowadzi Pan indywidualną praktykę lekarską oraz nie zatrudnia pracowników.

Każdy lekarz zobowiązany jest złożyć przyrzeczenie lekarskie, które obejmuje m.in. zobowiązanie by służyć życiu i zdrowiu ludzkiemu, jak również przeciwdziałać cierpieniu i zapobiegać chorobom, a chorym nieść pomoc bez żadnych różnic. Zgodnie z Kodeksem Etyki Lekarskiej lekarz może leczyć bezpłatnie, jak również dobrym zwyczajem jest leczenie bezpłatnie innych lekarzy oraz członków ich najbliższej rodziny. Ponadto, lekarz nie może odmówić pomocy lekarskiej w przypadkach niecierpiących zwłoki, jeśli pacjent nie ma możliwości jej uzyskania ze strony instytucji powołanych do udzielenia pomocy.

Z uwagi na to, że jest Pan lekarzem oraz prowadzi Pan specjalistyczną praktykę lekarską, wobec powszechnie stosowanej praktyki oraz uwzględniając zasady Etyki Lekarskiej, świadczy Pan niekiedy nieodpłatne usługi medyczne dla najbliższych członków rodziny oraz osób w potrzebie, działając pro publico bono, tzn. nie pobiera opłaty od ww. pacjentów.

W gabinecie, w którym prowadzi Pan specjalistyczną praktykę lekarską posiada Pan kasę rejestrującą. Nie jest Pan w stanie faktycznie zarejestrować nieodpłatnie świadczonej usługi medycznej „pro bono” na rzecz pacjenta za pomocą kasy rejestrującej, gdyż nie istnieje możliwość wpisania wartości „0 zł” na kasie rejestrującej. Ponadto, wszelkie czynności wykonywane przez lekarza np. wystawienie recepty na rzecz pacjenta są ewidencjonowane w specjalistycznych rejestrach m.in. w elektronicznym rejestrze prowadzonym przez (…) zarejestrowane na platformie (…).

Świadczenie nieodpłatnie usług medycznych „pro bono” przez Pana nie wiąże się z korzyściami ani innymi gratyfikacjami.

Pytania

1)Czy w zaistniałym stanie faktycznym jest Pan zobowiązany do ewidencjonowania nieodpłatnie świadczonych usług medycznych na kasie rejestrującej?

2)Jeżeli nie jest Pan zobowiązany do ewidencjonowania nieodpłatnie świadczonych usług medycznych na kasie rejestrującej, to czy jest zobowiązany do prowadzenia wewnętrznej ewidencji nieodpłatnie świadczonych usług medycznych z wyszczególnieniem pacjentów, którzy z nieodpłatnie świadczonych usług medycznych skorzystali?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie w zaistniałym stanie faktycznym:

1)nie jest Pan zobowiązany do ewidencjonowania nieodpłatnie świadczonych usług medycznych na kasie rejestrującej;

2)nie jest Pan zobowiązany do prowadzenia wewnętrznej ewidencji nieodpłatnie świadczonych usług medycznych z wyszczególnieniem pacjentów, którzy z nieodpłatnie świadczonych usług medycznych skorzystali.

Uzasadnienie Pana stanowiska

1.Charakter nieodpłatnie świadczonych usług na gruncie ustawy o VAT

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako: „Ustawa o VAT”) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika natomiast z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Na podstawie przepisów Ustawy o VAT, aby uznać dane świadczenie za opodatkowane podatkiem VAT musi ono być odpłatne w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, bądź też nieodpłatne, ale spełniające warunki wynikające z art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT.

Wobec powyższego, aby uznać, że dane świadczenie jest odpłatne, stosowanie do art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Natomiast dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu, w świetle art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Wskazać zatem należy, że świadczone nieodpłatnie przez Pana usługi medyczne „pro bono” nie są bezpośrednio związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa przez Pana, bowiem o usłudze związanej z prowadzeniem przedsiębiorstwa można mówić wtedy, gdy funkcjonowanie przedsiębiorstwa bez świadczenia takiej usługi nie byłoby możliwe, a usługa bezpłatnego leczenia pacjentów, nie jest związana z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa jako takiego. W związku z powyższym na gruncie Ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług przez lekarza, który co prawda prowadzi własne przedsiębiorstwo i świadczy usługi w postaci specjalistycznej praktyki lekarskiej, dokonując bezpłatnego leczenia pacjentów, nie dokonuje na gruncie Ustawy o VAT odpłatnego świadczenia usług.

Świadczenie przez Pana nieodpłatnych usług medycznych w postaci bezpłatnego leczenia pacjentów „pro bono”, nie jest ponadto związane z uzyskiwaniem przez Pana jakichkolwiek dochodów, nawet w sposób pośredni poprzez tworzenie pozytywnego wizerunku, a wynika z Kodeksu etyki lekarskiej oraz z charakteru zawodu jakim jest lekarz.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że każdy lekarz zobowiązany jest złożyć przyrzeczenie lekarskie, które obejmuje m.in. zobowiązanie do służenia życiu i zdrowiu ludzkiemu, jak również przeciwdziałać cierpieniu i zapobiegać chorobom, a chorym nieść pomoc bez żadnych różnic. Zgodnie z Kodeksem Etyki Lekarskiej lekarz może leczyć bezpłatnie, jak również dobrym zwyczajem jest leczenie bezpłatnie innych lekarzy oraz członków ich najbliższej rodziny. Ponadto, lekarz nie może odmówić pomocy lekarskiej w przypadkach niecierpiących zwłoki, jeśli pacjent nie ma możliwości jej uzyskania ze strony instytucji powołanych do udzielenia pomocy.

2.Zastosowanie kas rejestrujących

Zgodnie z art. 111 ust. 1 Ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Odnosząc się natomiast do charakteru nieodpłatnie świadczonych przez Pana usług medycznych na gruncie Ustawy o VAT wskazać należy, że ratio legis wprowadzenia przepisów, które zrównują w określonych przypadkach nieodpłatne świadczenia z odpłatnymi świadczeniami, mając na uwadze art. 5 oraz art. 8 ustawy o VAT, wynika z faktu, iż ściśle określone nieodpłatne świadczenie usług lub dostawa towarów z uwagi na swój charakter, tj. bez wynagrodzenia, może stanowić czynność pociągającą za sobą skutek w postaci naruszenia konkurencji, naruszenia zasady neutralności, naruszenia wynikającej z konstrukcji podatku VAT zasady faktycznego opodatkowania konsumpcji oraz zasady powszechności opodatkowania.

Niemniej, na gruncie przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wskazane wyżej przypadki nie mają miejsca. Świadczy Pan nieodpłatnie usługi medyczne na rzecz pacjentów, które wynikają z charakteru Pana zawodu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. a) Ustawy o VAT zwalnia się z podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów lekarza i lekarza dentysty. Wobec powyższego, jeżeli usługi te służą celom przewidzianym w tym przepisie, to w przypadku ich odpłatnego świadczenia (podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 Ustawy o VAT) musiałyby zostać zarazem zwolnione z podatku. Świadczenie tych usług nie wiązałoby się z obowiązkiem uiszczenia kwoty podatku należnego z tego tytułu. Analogicznie sytuacja ta dotyczy usług medycznych świadczonych nieodpłatnie.

Mając zatem na uwadze stanowisko, zgodnie z którym nieodpłatne świadczenie usług medycznych przez lekarza względem pacjentów „pro bono”, stanowi na gruncie Ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług, które nie jest objęte zakresem art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT, a także uznając, że nie mieści się ono również w pojęciu sprzedaży na gruncie art. 2 pkt 22 w zw. z art. 111 ust. 1 Ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług medycznych przez Pana względem pacjentów „pro bono” nie jest objęte obowiązkiem ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Zgodnie z § 1 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 22 grudnia 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 2442) (dalej jako: „Rozporządzenie”) określa ono zwolnienia na czas określony niektórych grup podatników i niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. W odniesieniu do § 4 ust. 1 pkt 2 lit. f) Rozporządzenia zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania nie stosuje się w przypadku świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów. Niemniej, podkreślenia wymaga, że Rozporządzenie zostało wydane na podstawie art. 111 Ustawy o VAT, a jak zostało już wykazane powyżej, powyższy przepis nie znajduje zastosowania w przypadku lekarza, który świadczy nieodpłatne usługi medyczne na rzecz pacjentów „pro bono”, bowiem w takim przypadku nie dochodzi do sprzedaży na gruncie Ustawy o VAT.

Wobec tak zarysowanego Pana stanowiska oraz obowiązujących przepisów prawnych należy uznać, że nie jest Pan zobowiązany do ewidencjonowania nieodpłatnie świadczonych usług medycznych na kasie rejestrującej (podkreślając również, iż fizycznie nie jest w stanie wprowadzić wartości „0 zł” na kasie rejestrującej), a ponadto nie jest Pan zobowiązany do prowadzenia wewnętrznej ewidencji nieodpłatnie świadczonych usług medycznych z wyszczególnieniem pacjentów, którzy z nieodpłatnie świadczonych usług medycznych skorzystali, z uwagi na to, że żaden przepis prawny nie nakłada takiego obowiązku na Pana.

Powyższe stanowisko potwierdza również Interpretacja Ogólna Ministra Finansów z dnia 9 kwietnia 2015 r. nr PT7.8162.4.2015.JDI.57.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy:

Przepisy ustawy formułują zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy:

W myśl art. 109 ust. 8a ustawy:

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 111 ust. 1 ustawy:

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przepisu art. 111 ust. 1 ustawy wynika ponadto, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego.

Ponadto, w myśl ustawy, ewidencjonowaniu na kasie rejestrującej podlega sprzedaż.

Pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że ewidencjonowaniu na kasie rejestrującej podlega sprzedaż, którą co do zasady stanowią świadczenia odpłatne. Nie podlegają natomiast ewidencjonowaniu na kasie rejestrującej świadczenia nieodpłatne. Przepisy nie nakładają na podatników żadnych formalnych obowiązków w zakresie dokumentowania nieodpłatnych świadczeń.

Z opisu sprawy wynika, że z uwagi na to, że jest Pan lekarzem oraz prowadzi Pan specjalistyczną praktykę lekarską, wobec powszechnie stosowanej praktyki oraz uwzględniając zasady Etyki Lekarskiej, świadczy Pan niekiedy nieodpłatne usługi medyczne dla najbliższych członków rodziny oraz osób w potrzebie, działając pro publico bono, tzn. nie pobiera Pan opłaty od ww. pacjentów. W gabinecie, w którym prowadzi Pan specjalistyczną praktykę lekarską posiada Pan kasę rejestrującą. Nie jest Pan w stanie faktycznie zarejestrować nieodpłatnie świadczonej usługi medycznej „pro bono” na rzecz pacjenta za pomocą kasy rejestrującej, gdyż nie istnieje możliwość wpisania wartości „0 zł” na kasie rejestrującej. Ponadto, wszelkie czynności wykonywane przez lekarza np. wystawienie recepty na rzecz pacjenta są ewidencjonowane w specjalistycznych rejestrach m.in. w elektronicznym rejestrze prowadzonym przez Internetowe Konto Pacjenta zarejestrowane na platformie pacjent.gov.pl. Świadczenie nieodpłatnie usług medycznych „pro bono” przez Pana nie wiąże się z korzyściami ani innymi gratyfikacjami.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy jest Pan zobowiązany do ewidencjonowania nieodpłatnie świadczonych usług medycznych na kasie rejestrującej oraz czy jest Pan zobowiązany do prowadzenia wewnętrznej ewidencji nieodpłatnie świadczonych usług medycznych z wyszczególnieniem pacjentów, którzy skorzystali z nieodpłatnie świadczonych usług medycznych.

Odnosząc się do powyższego konieczne jest nawiązanie do cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy. Z jego treści jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jak wynika z powyższego, obowiązek ten uzależniony jest od wystąpienia sprzedaży, która podlegać będzie ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W opisie sprawy wskazał Pan, że prowadzi Pan specjalistyczną praktykę lekarską, a także wobec powszechnie stosowanej praktyki oraz uwzględniając zasady Etyki Lekarskiej, świadczy Pan niekiedy nieodpłatne usługi medyczne.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy:

Należy wskazać, że przepis art. 8 ust. 2 ustawy odnoszący się do nieodpłatnego świadczenia usług, nie znajduje zastosowania w odniesieniu do czynności, które w razie ich uznania za podlegające opodatkowaniu zostałyby zwolnione od podatku. W tym przypadku pozostawienie ich poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług nie prowadzi do naruszenia powołanych powyżej zasad, które należy uznać za uzasadniające zrównanie takich czynności z czynnością odpłatnego świadczenia usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że nieodpłatne świadczenie przez Pana usług medycznych nie spełnia wskazanej w art. 8 ust. 2 ustawy przesłanki do objęcia ich opodatkowaniem. Ww. świadczenia nie mieszczą się więc w definicji sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt. 22 ustawy.

Mając na uwadze treść art. 111 ust. 1 ustawy i wynikający z niego nakaz ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, jedynie lekarze realizujący sprzedaż na rzecz tych podmiotów są zobowiązani do posiadania (celem ewidencjonowania na niej) kasy rejestrującej.

Powyższe dotyczy lekarzy prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy. Jeżeli lekarz prowadzi praktykę lekarską na podstawie umowy o pracę, czynności wykonywane w ramach tej praktyki nie podlegają podatkowi od towarów i usług. Podatkowi temu nie podlegają również czynności nieodpłatnej porady lekarskiej wykonywane poza praktyką.

Kodeks etyki lekarskiej mówi, że lekarz ma prawo świadczyć usługi za darmo. Nie może odmówić pomocy lekarskiej (nawet bez uzyskania zapłaty) w sytuacjach nagłych. Dobrym zwyczajem jest też bezpłatne leczenie innych lekarzy i członków ich rodzin.

Zatem, odnosząc się do kwestii obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej nieodpłatnie świadczonych usług medycznych stwierdzić należy, że z uwagi na to, że świadczenia te nie spełniają definicji sprzedaży w myśl art. 2 ust. 22 ustawy, w świetle art. 111 ust. 1 w powiązaniu z art. 2 pkt 22 ustawy, świadczenia te nie mogą być objęte obowiązkiem ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Ponadto należy wskazać, że obowiązujące przepisy nie nakładają na podatników żadnych formalnych obowiązków w zakresie dokumentowania nieodpłatnych świadczeń. Podatnik ma możliwość prowadzenia dowolnej dokumentacji w tym zakresie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w myśl przepisów prawa podatkowego, nie ma Pan obowiązku prowadzenia wewnętrznej ewidencji nieodpłatnie świadczonych usług medycznych z wyszczególnieniem pacjentów, którzy z tych nieodpłatnych usług skorzystali.

Podsumowując, nie ma Pan obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej nieodpłatnie świadczonych usług medycznych. Ponadto – w myśl przepisów prawa podatkowego – nie ma Pan obowiązku prowadzenia wewnętrznej ewidencji nieodpłatnie świadczonych usług medycznych z wyszczególnieniem pacjentów, którzy z tych nieodpłatnych usług skorzystali.

Tym samym, Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).