Interpretacja indywidualna z dnia 23 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.217.2023.2.DA

Skutki podatkowe sprzedaży udziału w nieruchomości przez małoletnie dziecko.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości (spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 19 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca działa przez swojego opiekuna prawnego, którym jest ….

Wnioskodawca urodził się … listopada 2006 r.

..... 2019 r. Wnioskodawca otrzymał udział 1/2 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego położonego w … przy ul. … (akt notarialny przed notariuszem …, kancelaria w …, Rep. A nr …).

...... 2022 r. Sąd Rejonowy … w … w sprawie o sygnaturze akt … wydał postanowienie zezwalające opiekunom prawnym małoletniego na sprzedaż posiadanego udziału w ww. nieruchomości za kwotę nie niższą niż ..... zł. Dodatkowo zobowiązał wnioskodawców do zgromadzenia uzyskanych ze sprzedaży środków na oprocentowany rachunek małoletniego założony na małoletniego.

..... 2022 r. przed notariuszem … podpisany został akt notarialny Rep. A nr …, na mocy którego nieruchomość została sprzedana za kwotę .... zł, z czego udział jaki przysługiwał małoletniemu sprzedano za kwotę ..... zł.

Zgodnie z postanowieniem Sądu oraz oświadczeniami złożonymi przez wnioskodawców i przyjętych przez Sąd, założyli oni oprocentowany rachunek bankowy na Wnioskodawcę i dokonali wpłaty na Niego kwoty uzgodnionej z Sądem Rodzinnym.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że … kwietnia 2021 r. zmarła babcia Wnioskodawcy …, jednakże nieruchomość, której dotyczy wniosek, nie była przedmiotem spadku. Od ..... 2019 r. nie była ona właścicielem nieruchomości, bowiem w tym dniu darowała ją swoim dwóm wnukom (Wnioskodawcy i … po udziale 1/2).

.... 2019 r. Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od babci udział 1/2 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego (akt notarialny Rep A nr …).

Babcia Wnioskodawcy nie posiadała żadnego majątku w chwili śmierci. Przedmiotowy lokal został nabyty przez Wnioskodawcę w drodze umowy darowizny, a nie spadku po babci. Nie został przeprowadzony dział spadku po babci. W skład masy spadkowej nie wchodziły żadne istotne składniki majątkowe. Masę spadkową stanowiły jedynie przedmioty osobiste zmarłej bez wartości rynkowej.

Aktem notarialnym Rep A nr … z .... 2019 r. współwłaścicielami tego prawa stali się Wnioskodawca oraz … (wnukowie darczyńcy). Te same osoby były właścicielami w chwili śmierci babci.

Obecnie prawo do ww. lokalu mieszkalnego zostało zbyte − zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego … na rzecz osoby trzeciej (niespokrewnionej z Wnioskodawcą). Udział 1/2 w przedmiotowym lokalu został sprzedany wspólnie z pozostałymi współwłaścicielami, tj. …, która w chwili tej czynności prawnej działała już we własnym imieniu w związku z uzyskaniem pełnoletniości.

Dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż ..... 2022 r. nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie zamieszkiwał ww. lokalu, mieszka wspólnie ze swoimi rodzicami w …. W nieruchomości mieszkała babcia Wnioskodawcy (darczyńca).

Nie przeprowadzono żadnych czynności związanych z uatrakcyjnieniem ww. lokalu przed jego sprzedażą. Zostały z niego wyniesione rzeczy osobiste zmarłej babci.

Nie szukano najemców ww. lokalu, nie podejmowano żadnych działań marketingowych związanych z poszukiwaniem jego kupców lub najemców. Sąsiadka zmarłej babci w trakcie rozmowy z opiekunem prawnym Wnioskodawcy powiedziała, że jakby chcieli kiedyś sprzedać mieszkanie, to ona ma kogoś chętnego ze swojej najbliższej rodziny. Zważywszy, że mieszkanie wymagałoby remontu i sporych nakładów, podjęto decyzję o jego sprzedaży bez remontu.

Wnioskodawca nie posiada żadnych innych nieruchomości. Nie sprzedawał w przeszłości innych nieruchomości.

Pytanie

Czy Wnioskodawca lub opiekunowie prawni zobowiązani są do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z uwagi na fakt, że sprzedaż nieruchomości nastąpiła przed upływem pięciu lat?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien uiszczać podatku dochodowego od osób fizycznych. W przedstawionym stanie faktycznym opiekunowie prawni Wnioskodawcy zostali zobowiązani przez Sąd powszechny do założenia małoletniemu (Wnioskodawcy) rachunku bankowego i złożenia na tym rachunku środków pochodzących ze sprzedaży udziału w prawie własności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. W żadnym miejscu postanowienia Sąd nie upoważnił Wnioskodawcy ani opiekunów prawnych Wnioskodawcy do pomniejszenia uzyskanej kwoty o należny podatek. Tym samym, Wnioskodawca nie mógł tego zrobić. Środki zostały zgromadzone na rachunku bankowym i opiekunowie prawni Wnioskodawcy nie mogą nimi dysponować. Wnioskodawca jako małoletni przed ukończeniem 18 roku życia, także nie może nimi dysponować.

Opisany stan faktyczny, w szczególności postanowienie Sądu, uniemożliwia Wnioskodawcy czy to zapłatę podatku, czy przeznaczenie kwoty na cele mieszkaniowe. W tym stanie rzeczy zapłata podatku jest w ocenie Wnioskodawcy niedopuszczalna.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu i rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

W myśl art. 158 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że nienastępująca w wykonaniu działalności gospodarczej sprzedaż przez małoletnie dziecko .... 2022 r. udziału 1/2 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, nabytego .... 2019 r. w drodze umowy darowizny, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z powyższym, przychodem z odpłatnego zbycia jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Jak stanowi z art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

W tym miejscu wskazać należy, że w myśl art. 98 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.):

Zgodnie z art. 101 § 1 ww. Kodeksu:

Stosownie do art. 101 § 2 ww. Kodeksu:

W myśl art. 101 § 3 ww. Kodeksu:

Jak stanowi art. 156 ww. Kodeksu:

Stosownie do art. 161 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl art. 161 § 2 ww. Kodeksu:

Zgodnie natomiast z art. 22 Kodeksu cywilnego:

Zauważyć należy, że przepis art. 22 Kodeksu cywilnego, który odnosi się do małoletnich, którzy ukończyli lat trzynaście, obejmuje wyłącznie przedmioty oddane do swobodnego użytku przez przedstawiciela ustawowego, czyli przez rodziców sprawujących władzę rodzicielką lub opiekuna.

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że opieka rodziców nad dzieckiem obejmuje nie tylko jego osobę, ale i majątek. Zarządzanie majątkiem dziecka wymaga podejmowania różnych decyzji. W tej mierze Kodeks rodzinny i opiekuńczy rozróżnia czynności dokonywane w ramach zwykłego zarządu oraz czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu. Na zwykły zarząd składają się działania służące prowadzeniu bieżących spraw związanych ze zwykłym korzystaniem z przedmiotów należących do majątku dziecka.

Ustawodawca nie podał natomiast katalogu czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu. Należy przyjąć, że taki charakter mają wszystkie czynności dotyczące nieruchomości, a zatem również sprzedaż nieruchomości.

„Przez czynności zwykłego zarządu należy rozumieć załatwianie przez rodziców bieżących spraw związanych ze zwykłym korzystaniem z przedmiotów wchodzących w skład majątku małoletniego, utrzymywanie ich w stanie niepogorszonym. Wszystko, co nie mieści się w tych granicach, należy do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu. Przykładowo do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu należy zaliczyć: odpłatne nabycie składnika majątkowego przez dziecko, zrzeczenie się własności wartościowej rzeczy, ustanowienie na nieruchomości ograniczonego prawa rzeczowego, zaciągnięcie pożyczki w kwocie przekraczającej bieżące potrzeby, zawarcie na czas dłuższy umowy dzierżawy, zrzeczenie się dziedziczenia, odrzucenie spadku, przyjęcie spadku wprost” (J. Ignatowicz, Kodeks rodzinny…, red. K. Pietrzykowski, 2010, s. 908–909). W doktrynie i orzecznictwie funkcjonuje pogląd, że o potraktowaniu danej czynności jako czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu decyduje ciężar gatunkowy tej czynności, wartość przedmiotu czynności, skutki w sferze majątku dziecka przy uwzględnieniu dobra dziecka i ochrony jego interesów życiowych (uchwała pełnego składu Izby Cywilnej SN z 30 kwietnia 1977 r., sygn. akt III CZP 73/76 OSNCP 1978, nr 2, poz. 19, i orzeczenie SN z 17 października 2000 r., sygn. akt I CKN 319/2000, Lexis.pl nr 7297897).

„Miernikiem czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu jest ciężar gatunkowy dokonywanej czynności, jej skutków w sferze majątku małoletniego, wartości przedmiotu danej czynności oraz szeroko pojęte dobro dziecka i ochrona jego interesów życiowych. Konsekwencją braku zezwolenia sądu opiekuńczego z art. 101 § 3 jest nieważność dokonanej czynności” (uchwała pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z 30 kwietnia 1977 r.).

Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy zauważyć należy, że dochód ze sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego osoby małoletniej nie jest przekazywany rodzicom. Sąd opiekuńczy najpierw musi wyrazić zgodę na sprzedaż nieruchomości lub prawa (sprzedaż nieruchomości stanowiącej własność lub współwłasność małoletniego jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu jego majątkiem, do którego z mocy prawa upoważnieni są rodzice), następnie środki, co do zasady, złożone są w depozycie sądowym do czasu osiągnięcia przez małoletniego pełnoletniości. Każde wydatkowanie pieniędzy odbywa się tylko za zgodą sądu, także gdy chodzi o wydatkowanie na cele umożliwiające zwolnienie z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości lub wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych praw do nieruchomości.

Jak wskazuje art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z ww. przepisu, dochody małoletnich dzieci podlegają doliczeniu do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci. Warunek ten znajdzie zastosowanie w przypadku sprzedaży nieruchomości lub praw do nieruchomości osoby małoletniej.

Powyższe oznacza, że jeśli małoletnie dziecko osiąga dochody, które nie mogą być doliczane do dochodów rodziców, należy złożyć odrębne zeznanie podatkowe na imię i nazwisko dziecka. Zeznanie takie wypełniają jednak i podpisują w imieniu dziecka rodzice (rodzic). Nie ma podstaw prawnych, aby rodzice (rodzic) małoletniego dziecka doliczali do swoich dochodów i opodatkowywali dochód osiągnięty przez małoletniego ze sprzedaży należącej do niego nieruchomości lub praw do nieruchomości wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego).

Z opisu sprawy wynika, że Sąd Rejonowy wydał postanowienie zezwalające opiekunom prawnym małoletniego dziecka (Wnioskodawcy) na sprzedaż posiadanego udziału 1/2 w lokalu mieszkalnym. Dodatkowo zobowiązał opiekunów prawnych do zgromadzenia uzyskanych ze sprzedaży środków na oprocentowany rachunek małoletniego założony na małoletniego (Wnioskodawcę). Opiekunowie prawni dokonali ..... 2022 r. sprzedaży udziału 1/2 w lokalu mieszkalnym należącego do małoletniego dziecka (Wnioskodawcy).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że sprzedaż przez małoletnie dziecko (Wnioskodawcę) ....2022 r. udziału 1/2 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięcioletniego terminu określonego w ww. przepisie.

W konsekwencji, dochód uzyskany przez małoletnie dziecko (Wnioskodawcę) powinien zostać rozliczony w podpisanym przez opiekuna prawnego zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym (PIT-39) złożonym przez podatnika (małoletnie dziecko), na którym ciąży obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.)

Przedstawione powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 grudnia 2018 r., sygn. akt II FSK 3492/16, w którym wskazano, że: „Dochód z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości osoby małoletniej nie jest co do zasady przekazywany rodzicom. Sąd opiekuńczy najpierw musi wyrazić zgodę na sprzedaż (udziału) nieruchomości (sprzedaż nieruchomości stanowiącej własność lub współwłasność małoletniego jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu jego majątkiem, do którego z mocy prawa upoważnieni są rodzice), następnie środki, co do zasady, złożone są w depozycie sądowym do czasu osiągnięcia przez małoletniego pełnoletniości. Każde wydatkowanie pieniędzy odbywa się tylko za zgodą sądu. Mówiąc inaczej, rodzice w tego rodzaju sytuacjach są uprawnieni do dokonania czynności prawnej (sprzedaży nieruchomości), ale są pozbawieni możności dysponowania dochodami uzyskanymi z tego źródła. Oznacza to, że dochodów małoletnich dzieci z tego tytułu rodzice nie mogą doliczyć do swoich dochodów. Powinni złożyć zeznanie na imię i nazwisko każdego małoletniego dziecka i podpisać te zeznania (…)”.

Zatem stanowisko Pana, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).