Interpretacja indywidualna z dnia 24 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.191.2023.2.MŻ

W zakresie uznania, że z tytułu sprzedaży w drodze licytacji komorniczej Nieruchomości zabudowanej obiektem handlowym z zapleczem administracyjno-socjalnym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą Wnioskodawca zobowiązany będzie do odprowadzenia podatku VAT.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 30 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania, że z tytułu sprzedaży w drodze licytacji komorniczej Nieruchomości zabudowanej obiektem handlowym z zapleczem administracyjno-socjalnym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą będzie Pan zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 maja 2023 r. (wpływ 22 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca działając jako Komornik Sądowy prowadzi postępowanie egzekucyjne pod sygn. (…) - przeciwko dłużnikowi Panu B. D., Pesel: (…), NIP: (…) z Nieruchomości o nr KW (…), (…), (…).

Nieruchomość objęta księgą KW (…) stanowi działkę nr 9/4 zabudowaną obiektem handlowym z zapleczem administracyjno-socjalnym i wiatą. Oszacowana została przez biegłego na kwotę 367.600,00 zł. Nieruchomość objęta księgą KW (…) stanowi działkę nr 9/8 zabudowaną budynkiem magazynowym. Oszacowana została przez biegłego sądowego na kwotę 216 200,00 zł. Nieruchomość objęta księgą wieczystą KW (…) stanowi działkę nr 9/1 zabudowaną drogą. Oszacowana została przez biegłego sadowego na kwotę 900.000 zł.

Komornik sądowy, w myśl art. 43 ust. 21 ustawy o VAT, wezwał dłużnika do udzielenia informacji, czy w przypadku sprzedaży w trybie licytacji, Komornik jako płatnik powinien za dłużnika odprowadzić z uzyskanej ceny podatek od towarów i usług, czy też sprzedaż będzie zwolniona od podatku VAT. Dłużnik pisemnie oświadczył, że w przypadku sprzedaży ww. Nieruchomości nie należy odprowadzić podatku VAT.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:

Dłużnikiem jest Pan B. D. Według oświadczenia w stosunku do Nieruchomości o nr KW (...), (…), (…) dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy ich nabyciu. Według Pana, Dłużnik zgodnie ze złożonym oświadczeniem z 5 maja 2017 r. był czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT w momencie nabycia Nieruchomości. Dłużnik wykorzystywał Nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie skupu zbóż oraz usług rolnych. Dłużnik nie wskazał, aby z kimkolwiek zawierał umowy najmu Nieruchomości.

Nie posiada Pan natomiast wiedzy:

‒kiedy, od kogo i w jakim celu dłużnik nabył Nieruchomość (działki nr 9/8, 9/4, 9/1,

‒czy dłużnik nabył Nieruchomość niezabudowaną, czy zabudowaną obiektem handlowym z zapleczem administracyjno-socjalnym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą,

‒jeżeli niezabudowaną, to kiedy dłużnik wybudował ww. naniesienia,

‒czy z tytułu wybudowania przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT,

‒w jakim celu wybudował te naniesienia,

‒czy obiekt handlowy z zapleczem administracyjno-socjalnym i wiatą znajdujący się na działce nr 9/4, droga znajdująca się na działce nr 9/1 stanowi odpowiednio budynek/budowlę w rozumieniu przepisów Prawo budowlane,

‒czy Nieruchomość zabudowana obiektem handlowym z zapleczem administracyjno-socjalnym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą była przedmiotem odpłatnych umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze,

‒w stosunku do każdego z naniesień, czy były środkiem trwałym w prowadzonej przez dłużnika działalności gospodarczej,

‒czy były przedmiotem odpłatnych umów najmu, dzierżawy lub innych umów,

‒czy dłużnik poniósł na ww. naniesienia wydatki na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, od których przysługiwało dłużnikowi prawo do odliczenia, a jeśli tak, to czy wydatki te przekroczyły 30% wartości początkowej danego naniesienia.

Pomimo podjętych przez Pana udokumentowanych działań brak jest możliwości uzyskania przez Pana żądanych informacji od dłużnika.

Pytania

1.Czy w związku z dokonaną sprzedażą Nieruchomości o nr KW (…), (...), (…) Komornik sądowy w myśl art. 18 ustawy o VAT jako płatnik będzie zobowiązany odprowadzić za dłużnika z sumy uzyskanej z licytacji należny podatek VAT i wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż?

2.Czy też sprzedaż tych Nieruchomości będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT i tylko na ewentualne żądanie nabywcy, Komornik będzie obowiązany wystawić fakturę ze stawką zwolnioną od podatku VAT w myśl art. 106c i nast. ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie ostatecznie sprecyzowane w nadesłanym uzupełnieniu

Według Komornika przy sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości nie należy odprowadzić podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Tym samym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie nieruchomości stanowi dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel nieruchomości – jest podatnikiem podatku VAT, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy tej nieruchomości.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionych przez Pana okoliczności sprawy wynika, że jako Komornik prowadzi Pan na wniosek Wierzyciela przeciwko Dłużnikowi – Panu B. . – postępowanie egzekucyjne z Nieruchomości gruntowej składającej się z działek nr 9/8, 9/4, 9/1 zabudowanej obiektem handlowym z zapleczem administracyjno-magazynowym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą. Dłużnik w momencie nabycia Nieruchomości był czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i wykorzystywał przedmiotową Nieruchomość do działalności gospodarczej w zakresie skupu zbóż oraz usług rolnych. Nie przysługiwało dłużnikowi prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu Nieruchomości.

Pana wątpliwości w sprawie dotyczą tego, czy w z tytułu sprzedaży w drodze licytacji komorniczej opisanej we wniosku Nieruchomości zabudowanej obiektem handlowym z zapleczem administracyjno-magazynowym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą będzie Pan zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży wskazanej we wniosku Nieruchomości zabudowanej, na którą składają się działki o nr 9/8, 9/4, 9/1, dłużnik – Pan B. D. - występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Jak Pan wskazał w opisie sprawy, dłużnik w momencie nabycia Nieruchomości była czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i wykorzystywał przedmiotową Nieruchomość do działalności gospodarczej w zakresie skupu zbóż oraz usług rolnych. Tym samym, sposób wykorzystywania Nieruchomości bezspornie wskazuje, że Nieruchomość utraciła walor majątku osobistego. Posiadana przez dłużnika Nieruchomość nie była wykorzystywana w celu zaspokojenia potrzeb osobistych dłużnika, lecz była wykorzystywana w jego działalności gospodarczej w zakresie skupu zbóż i usług rolnych.

Zatem kierując się orzeczeniem TSUE C-291/92, które wskazuje kierunek w jakim należy dokonywać interpretacji pojęcia „majątku prywatnego” nie sposób uznać, że Nieruchomość wraz z naniesieniami, tj. obiektem handlowym z zapleczem administracyjno-magazynowym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą stanowi dłużnika majątek osobisty, a tym samym jej sprzedaż będzie dysponowaniem przez dłużnika własnym majątkiem osobistym.

Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego dłużnika. Dokonując sprzedaży Nieruchomości zabudowanej obiektem handlowym z zapleczem administracyjno-magazynowym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą, dłużnik nie będzie korzystać z prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. Jak wyjaśniłem i co wynika również z opisu sprawy, sposób wykorzystywania Nieruchomości wyklucza sprzedaż Nieruchomości w ramach zarządu majątkiem osobistym.

W związku z powyższym, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania dłużnika za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, to sprzedaż Nieruchomości obejmującej działki nr 9/8, 9/4, 9/1 zabudowanej obiektem handlowym z zapleczem administracyjno-magazynowym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy trzeba przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym ww. obiekty są posadowione.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:

Wobec powyższego, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

Jak wskazał Pan w opisie sprawy, nie uzyskał Pan od dłużnika informacji dotyczących tego, jak wszedł w posiadanie Nieruchomości, kiedy i od kogo ją nabył, czy była to transakcja opodatkowana podatkiem VAT, czy też zwolniona z podatku, czy była udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT, czy obiekt handlowy z zapleczem administracyjno-magazynowym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą były zaliczone do środków trwałych dłużnika, czy obiekt handlowy z zapleczem administracyjno-magazynowym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą były na Nieruchomości w momencie ich nabycia, czy też dłużnik wybudował je sam oraz czy dłużnik poniósł na dane ww. naniesienia wydatki na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, od których przysługiwało dłużnikowi prawo do odliczenia, a jeśli tak, to czy wydatki te przekroczyły 30% wartości początkowej danych naniesień pomimo podjętych przez Pana udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania ich od dłużnika.

Przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego nie pozwala zatem stwierdzić, czy sprzedaż przez Pana w drodze licytacji komorniczej Nieruchomości składającej się z działek o nr 9/8, 9/4, 9/1 zabudowanej obiektem handlowym z zapleczem administracyjno-magazynowym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą będzie korzystać ze zwolnień od podatku VAT przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a ustawy.

W związku z powyższym w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, gdyż jak Pan wskazał, podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły do uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, które umożliwiłyby potwierdzenie spełnienia warunków zastosowania do dostawy Nieruchomości zwolnienia od podatku VAT. Zaznaczyć jednak tu należy, że kwestia oceny podjętych przez Pana działań nie była przedmiotem interpretacji.

Skoro dostawa obiektu handlowego z zapleczem administracyjno-magazynowym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a ustawy w zw. z art. 43 ust. 21 ustawy, to na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, również grunt, na którym są one posadowione, nie będzie objęty zwolnieniem od podatku.

Podsumowując, opisana we wniosku sprzedaż Nieruchomości zabudowanej będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podatku właściwej dla przedmiotu sprzedaży i nie będzie tu miało zastosowania zwolnienie od podatku VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 ani pkt 10a ustawy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy:

Jak wynika z powyższego fakturę wystawia się w celu udokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 106c ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że będzie Pan jako komornik dokonywał sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT Nieruchomości składającej się z działek nr 9/8, 9/4, 9/1 należących do dłużnika, który w ramach tej transakcji będzie podatnikiem podatku VAT.

Zatem Pan jako płatnik, o którym mowa w art. 18 ustawy, zobowiązany będzie do odprowadzenia podatku VAT z tytułu dokonanej w imieniu dłużnika dostawy w drodze sprzedaży licytacyjnej Nieruchomości zabudowanej obiektem handlowym z zapleczem administracyjno-magazynowym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą oraz do wystawienia faktury w imieniu i na rzecz dłużnika dokumentującej sprzedaż, stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 106c ustawy.

W związku z tym, Pana stanowisko, że przy sprzedaży Nieruchomości zabudowanej obiektem handlowym z zapleczem administracyjno-socjalnym i wiatą, budynkiem magazynowym i drogą nie będzie Pan zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).