Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 24 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.76.2023.2.AS

Skutki podatkowe sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

Interpretacja indywidualna– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług– jest prawidłowe w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług i możliwości rezygnacji z tego zwolnienia (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) oraz rozpoznania jako podstawy opodatkowania wartość stanowiącą całość należności z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, czyli wszystko co będzie stanowić zapłatę z tytułu dostawy (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) i nieprawidłowe w zakresie określenia podstawy opodatkowania (w przypadku zastosowania łącznej ceny sprzedaży) odrębnie dla lokalu użytkowego i lokalu mieszkalnego według udziału powierzchni użytkowej poszczególnych lokali w łącznej powierzchni użytkowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lutego 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 10 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług i możliwości rezygnacji z tego zwolnienia (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1);

·rozpoznania jako podstawy opodatkowania wartość stanowiącą całość należności z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, czyli wszystko co będzie stanowić zapłatę z tytułu dostawy (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1);

·określenia podstawy opodatkowania (w przypadku zastosowania łącznej ceny sprzedaży) odrębnie dla lokalu użytkowego i lokalu mieszkalnego według udziału powierzchni użytkowej poszczególnych lokali w łącznej powierzchni użytkowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 kwietnia 2023 r. (wpływ 19 kwietnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(...) (dalej jako: „Wnioskodawczyni” lub „Podatniczka”) jest polską rezydentką podatkową i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawczyni wyjaśnia dodatkowo, że od 1 stycznia 2005 r. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (…). Od 31 stycznia 2005 r. jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawczyni wraz z mężem (...) 4 kwietnia 2017 r. nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu niemieszkalnego znajdujące się w budynku położonym w (…), o łącznej powierzchni użytkowej wynoszącej 389,60 m2, będące w zasobach (…) Spółdzielni Mieszkaniowej (…) z siedzibą w (…). Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nabyła na podstawie umowy sprzedaży zawartej 4 kwietnia 2017 roku, sporządzonej przez (...) notariusza w (…) w formie aktu notarialnego, zarejestrowanego w Repertorium A kancelarii tego notariusza pod numerem (…) na rok 2017, co ujawnione jest w księdze wieczystej numer (…), prowadzonej przez Sąd Rejonowy (…).

W związku ze sprzedażą 18 sierpnia 2016 r. (…) Spółdzielnia Mieszkaniowa (…) wydała zaświadczenie, w którym potwierdza, że zbywca własnościowego prawa do lokalu jest członkiem Spółdzielni oraz posiada spółdzielcze własnościowe prawo do kamieniczki przy ul. (…), w której znajdują się dwa samodzielne lokale użytkowe: lokal A o powierzchni całkowitej 223,39 m2 oraz powierzchni użytkowej 186,82 m2, którego udział w częściach wspólnych kompleksu oraz prawie użytkowania wieczystego gruntu wynosi 8395/1000000 części i lokal B o powierzchni całkowitej 174,18 m2 oraz powierzchni użytkowej 140,13 m2, którego udział w częściach wspólnych kompleksu oraz prawie użytkowania wieczystego gruntu wynosi 6545/1000000 części.

Wnioskodawczyni pozostawała w tym czasie w związku małżeńskim z (...), w którym panował ustawowy ustrój majątkowy – wspólność majątkowa. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu zostało nabyte do ich majątku wspólnego.

Małżonkowie oświadczyli w akcie notarialnym, że nabycia tego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu dokonali dla celów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej pod firmą: (…) z siedzibą w (…) (z adresem stałego wykonywania działalności: (…)), posiadającej NIP: (…) i REGON: (…), wpisanej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

W związku z nabyciem własnościowego prawa do lokalu Wnioskodawczyni otrzymała fakturę VAT z wykazanym podatkiem należnym w stawce 23%. Z tytułu nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych i amortyzowane jako wartość niematerialna i prawna. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest do dnia złożenia niniejszego Wniosku wykorzystywane w całości i nieprzerwanie w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni i stanowi składnik związany z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawczynię, przy czym nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mąż nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Lokal użytkowy B o powierzchni całkowitej 174,18 m2 oraz powierzchni użytkowej 140,13 m2 został w roku 2018 przekwalifikowany na lokal mieszkalny.

Od dnia nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu 4 kwietnia 2017 r. nie były dokonywane w nim ulepszenia, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, na rzecz których poniesione wydatki wynosiłyby przynajmniej 30% wartości początkowej.

W 2019 roku małżonkowie (...) zawarli umowę majątkową małżeńską i ustanowili ustrój rozdzielności majątkowej bez podziału majątku. Wnioskodawczyni dysponuje obecnie udziałem w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu wnoszącym 50%.

Wnioskodawczyni planuje zbyć swój udział w przedmiotowym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu. Formalnie każdy ze współwłaścicieli, czyli Wnioskodawczyni i jej mąż dokona zbycia swojego udziału na rzecz nabywcy i stosownie do tego otrzyma jedynie udział w cenie sprzedaży.

Sprzedaż przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię. Nabywca spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i dokonuje nabycia na cele związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. Strony umowy planują zamieścić w akcie notarialnym przenoszącym własność przedmiotowego prawa do lokalu oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, w którym wybiorą opodatkowanie dostawy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Oświadczenie będzie zawierać dane, o których mowa w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT.

Z zaświadczenia wydanego przez (…) Spółdzielnię Mieszkaniową (…) z siedzibą w (…) 23 grudnia 2022 roku, za numerem (…), wynika, że: (…) Spółdzielnia Mieszkaniowa (…) zaświadcza, że małżonkowie (...) są członkami Spółdzielni wpisanymi do rejestru członków pod numerem członkowskim (…); wyżej wymienieni posiadają na podstawie Umowy Notarialnej Repetytorium A (…) z 4 kwietnia 2017 r. spółdzielcze własnościowe prawa do lokalu użytkowego A o powierzchni użytkowej 186,82 m2 oraz lokalu mieszkalnego B o powierzchni użytkowej 140,13 m2, znajdujących się w kamieniczce w (…), objętych księgą wieczystą numer (…); Kamienica przy ulicy (…) wchodzi w skład kompleksu usługowo-mieszkalnego położonego na działce gruntu nr (...), o powierzchni 5,455 m2, dla której Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (…).

Stan prawny i stan faktyczny spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu niemieszkalnego, ujawniony w księdze wieczystej nie jest zgodny z rzeczywistym stanem prawnym i stanem faktycznym. Rzeczywisty stan prawny i stan faktyczny spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu niemieszkalnego ujawniony jest w zaświadczeniu (…) Spółdzielni Mieszkaniowej (…) z siedzibą w (…), które wskazuje, że wyodrębniono dwa lokale: lokal A – użytkowy i lokal B – mieszkalny.

Cena za przeniesienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu będzie ustalona w sposób łączny, bez podziału na lokali A i lokal B.

Doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

1.Przedmiotem zbycia będzie jedno spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu obejmujące lokale A i B.

2.W związku z przekwalifikowaniem lokalu użytkowego B na lokal mieszkalny pozostaje on w dalszym ciągu w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię jako jedna wartość niematerialna i prawna razem z lokalem A – spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Lokal B jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej.

3.W związku z przekwalifikowaniem lokalu użytkowego B na lokal mieszkalny Wnioskodawczyni nie poniosła nakładów na jego ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej lokalu.

4.Na pytanie Organu: „Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 3 jest pozytywna prosimy o wskazanie, czy od ww. wydatków na ulepszenie lokalu B przysługiwało Pani prawo do odliczenia?”

Wnioskodawca odpowiedział: „Nie dotyczy w związku z negatywną odpowiedzią na pytanie nr 3”.

5.Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu w budynku w (...) 4 kwietnia 2017 r. Od tego dnia w budynku nie zaistniały zdarzenia, które można określić jako pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli lokal nie był oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi i nie rozpoczęto użytkowania na potrzeby własne budynku lub jego części po jego wybudowaniu lub ulepszeniu.

W okresie tym nie miał również miejsca podział lokalu. W akcie notarialnym z 4 kwietnia 2017 r. wskazano, że małżonkowie (...) nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu niemieszkalnego w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) o powierzchni użytkowej 389,60 m2 położonego na czterech kondygnacjach budynku niemieszkalnego (…). W treści aktu powołano również, że przy akcie okazano zaświadczenie z 18 sierpnia 2016 r. wydane przez (...) Spółdzielnię Mieszkaniową (...), w którym potwierdza, że zbywca własnościowego prawa do lokalu jest członkiem Spółdzielni oraz posiada spółdzielcze własnościowe prawo do kamieniczki w (...), w której znajdują się dwa samodzielne lokale użytkowe: lokal A o powierzchni całkowitej 223,39 m2 oraz powierzchni użytkowej 186,82 m2, którego udział w częściach wspólnych kompleksu oraz prawie użytkowania wieczystego gruntu wynosi 8395/1000000 części i lokal B o powierzchni całkowitej 174,18 m2 oraz powierzchni użytkowej 140,13 m2, którego udział w częściach wspólnych kompleksu oraz prawie użytkowania wieczystego gruntu wynosi 6545/1000000 części. Podział na dwa lokale istniał już zatem w dniu podpisania aktu notarialnego, czyli 4 kwietnia 2017 r.

Od dnia 4 kwietnia 2017 r. nie przeprowadzono w lokalach ulepszeń przekraczających 30% ich wartości początkowej.

Budynek, w którym znajdują się lokale jest budynkiem historycznym, kamienicą i Wnioskodawczyni nie jest znana jej dokładna data wybudowana oraz oddania do użytkowania. Nie ma również wiedzy o historii ulepszeń przeprowadzanych w budynku. Stąd Wnioskodawczyni wskazuje ostatnią datę pewną, od której nie miało miejsce pierwsze zasiedlenie przedmiotowych lokali w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o VAT jako 4 kwietnia 2017 r.

W związku z tym, że wniosek dotyczy sprzedaży jednego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu obejmującego lokale A i B odpowiedź udzielona jest łącznie.

6.Między pierwszym zasiedleniem a dostawą lokalu upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

W związku z tym, że wniosek dotyczy sprzedaży jednego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu obejmującego lokale A i B odpowiedź udzielona jest łącznie

Pytania

1.Czy sprzedaż przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z możliwością rezygnacji z przedmiotowego zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT, co w konsekwencji spowoduje, że dokonując sprzedaży udziału w nieruchomości Wnioskodawczyni powinna rozpoznać jako podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług wartość stanowiącą całość należności z tytułu sprzedaży całego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, czyli wszystko co będzie stanowić zapłatę z tytułu dostawy?

2.Czy prawidłowym będzie w przypadku zastosowania łącznej ceny sprzedaży określenie odrębnie podstawy opodatkowania dla dostawy lokalu użytkowego oraz dla dostawy lokalu mieszkalnego według udziału powierzchni użytkowej poszczególnych lokali w łącznej powierzchni użytkowej będącej przedmiotem dostawy jako spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1) Sprzedaż przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu podlega zwolnieniu z VAT na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z możliwością rezygnacji ze zwolnienia, co w konsekwencji powoduje, że dla Wnioskodawczyni przy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu podstawą opodatkowania VAT będzie wszystko, co będzie stanowić zapłatę z tytułu sprzedaży (dostawy).

Ad. 2) Prawidłowe będzie w przypadku zastosowania łącznej ceny sprzedaży określenie podstawy opodatkowania w stawce 23% właściwej dla sprzedaży lokali użytkowych oraz w stawce 8% właściwej dla dostawy lokali mieszkalnych według udziału powierzchni użytkowej poszczególnych lokali w łącznej powierzchni użytkowej będącej przedmiotem dostawy jako spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

Uzasadnienie

Zdaniem Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu powinna rozpoznając jako podstawę opodatkowania VAT wartość stanowiącą całość należności z tytułu sprzedaży całego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu z uwagi na to, że Wnioskodawczyni pozostaje w sensie ekonomicznym właścicielem tego prawa, które jest wykorzystywane w jej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie praw, o których mowa w pkt 5, w tym spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W art. 15 ust. 2 ustawy o VAT stwierdzono, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawą opodatkowania jest na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W myśl art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa).

Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego (dalej jako: „KC”) współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (art. 195 KC). Współwłasność ułamkowa polega na tym, że udział każdego współwłaściciela we wspólnym prawie jest określony kwotowo ułamkiem. Współwłaściciel rzeczy wspólnej, któremu przysługuje udział jest uprawniony do posiadania całej rzeczy będącej przedmiotem współwłasności i do korzystania z niej w takim zakresie, w jakim nie przeszkadza on w posiadaniu jej przez innych współwłaścicieli.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Należy zaznaczyć, że autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Małżeństwo nie jest osobną kategorią podatnika w ustawie o VAT.

Zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nastąpił w ramach istniejącej małżeńskiej wspólnoty majątkowej, jednak ten składnik majątku był przeznaczony i wykorzystywany przez Wnioskodawczynię do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Sprzedaż składników majątku wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawczyni prowadząc działalność gospodarczą w oparciu o część składników majątku wspólnego miała nad tym majątkiem kontrolę ekonomiczną. W wyniku ustanowienia rozdzielności majątkowej małżeńskiej, majątek wykorzystywany w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, w odniesieniu do którego Wnioskodawczyni działała jako podatnik VAT, nie uległ zmianie. Na gruncie podatku od towarów i usług nie doszło do przeniesienia prawa do rozporządzania składnikami majątku wykorzystywanymi do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. W wyniku ustanowienia rozdzielności majątkowej małżeńskiej majątek Wnioskodawczyni, jako podatnika VAT, nie uległ powiększeniu lub zmniejszeniu, bowiem Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą w oparciu o te same składniki majątku.

Stanowisko zgodnie z którym ustanowienie rozdzielności majątkowej między małżonkami, nie wpływa na opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży składników majątku wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej przez jednego z małżonków zostało potwierdzone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 października 2021 r., sygn. akt I FSK 731/18, w którym stwierdzono:

(...) w przypadku sprzedaży nieruchomości w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Skarżącą (nieruchomości należącej do małżonków będących jej współwłaścicielami w częściach ułamkowych z uwagi na ustanowioną pomiędzy nimi rozdzielność majątkową), za zbywcę (stronę transakcji – czynności opodatkowanej dostawy) należało uznać wyłącznie Skarżącą, będącą podatnikiem podatku od towarów i usług. Stan własnościowy sprzedawanej nieruchomości, czy też uprawnienia do rozporządzania nieruchomością nie miały znaczenia dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

(...) w sytuacji gdy daną nieruchomość nabyto do majątku wspólnego, ale jest ona wykorzystywana przez przedsiębiorcę, to jej sprzedaż podlega opodatkowaniu według zasad właściwych dla działalności gospodarczej. Zdaniem NSA zmiana panującego między małżonkami ustroju majątkowego małżeńskiego w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości, pozostaje bez wpływu na ocenę skutków podatkowych w podatku od towarów i usług jej zbycia. W niniejszej sprawie decydujące znaczenie miały bowiem przepisy prawa podatkowego, nie zaś okoliczność, że w sensie cywilnoprawnym do Skarżącej należał jedynie udział w nieruchomości.

Wnioskodawczyni planuje dokonanie dostawy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Jak wynika z powołanych powyżej przepisów art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę, z wyjątkiem kwoty podatku.

Zatem Podatniczka powinna rozpoznać jako podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług wartość stanowiącą całość należności z tytułu sprzedaży całego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, czyli wszystko co będzie stanowić zapłatę z tytułu dostawy, a nie jedynie należność za przysługujący jej udział.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Na podstawie podanych definicji można stwierdzić, że pierwsze zasiedlenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nie miało miejsca w ciągu ostatnich dwóch lat. Budynek został wybudowany przed 2017 rokiem, kiedy doszło do nabycia, a od tego czasu nie ponoszono wydatków na ulepszenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.

Pomimo że podział na dwa lokale nie jest ujawniony do tej pory w księgach wieczystych, to 18 sierpnia 2016 r. (…) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) wydała zaświadczenie, w którym potwierdziła, że w kamieniczce przy ul. (...) znajdują się dwa samodzielne lokale użytkowe. Nie można zatem mówić o tym, że podział na dwa lokale powstał w ciągu ostatnich dwóch lat. W związku z tym dostawa przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu podlega zwolnieniu od podatku VAT na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W art. 43 ust. 10 ustawy o VAT przewidziano, że podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2)złożą:

a)przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b)w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

– zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3)adres budynku, budowli lub ich części.

W związku z powyższym strony planują zamieścić oświadczenie o wyborze opodatkowania w akcie notarialnym przenoszącym własność spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

W przypadku łącznej sprzedaży towarów objętych różnymi stawkami VAT przepisy nie przewidują wprost metody ustalania, jaka część podstawy opodatkowania ma być objęta jaką stawką VAT.W związku z tym prawidłowe jest postępowanie, które nie prowadzi do manipulowania ceną sprzedaży, co prowadziłoby do objęcia niższą stawką nieproporcjonalnie dużej części nieuzasadnionej udziałem danego przedmiotu dostawy w cenie sprzedaży.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie:

·możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług i możliwości rezygnacji z tego zwolnienia (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) – jest prawidłowe

·rozpoznania jako podstawy opodatkowania wartość stanowiącą całość należności z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, czyli wszystko co będzie stanowić zapłatę z tytułu dostawy (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) – jest prawidłowe

·określenia podstawy opodatkowania (w przypadku zastosowania łącznej ceny sprzedaży) odrębnie dla lokalu użytkowego i lokalu mieszkalnego według udziału powierzchni użytkowej poszczególnych lokali w łącznej powierzchni użytkowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 5 i 7 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle powyższych przepisów, sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego traktować należy jak dostawę, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W rozumieniu art. 172 ust. 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 438 ze zm.):

Przedmiotem zbycia może być ułamkowa część spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Pozostałym współuprawnionym z tytułu własnościowego prawa do lokalu przysługuje prawo pierwokupu. Umowa zbycia ułamkowej części własnościowego prawa do lokalu zawarta bezwarunkowo albo bez zawiadomienia uprawnionych o zbyciu lub z podaniem im do wiadomości istotnych postanowień umowy niezgodnie z rzeczywistością jest nieważna.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359):

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Zgodnie z art. 36 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

§ 1. Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

§ 2. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

§ 3. Przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności.

Na mocy art. 37 § 1 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia prawa rzeczowego, którego przedmiotem jest budynek lub lokal.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne, w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości, wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Stosownie do zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W myśl art. 47 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

§ 1. Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

§ 2. Umowa majątkowa małżeńska może być zmieniona albo rozwiązana. W razie jej rozwiązania w czasie trwania małżeństwa, powstaje między małżonkami wspólność ustawowa, chyba że strony postanowiły inaczej.

Zgodnie z art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3.

Jak stanowi art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360):

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Stosownie do treści art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Na mocy art. 198 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Art. 45 Kodeksu cywilnego definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 oraz art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni wraz z mężem 4 kwietnia 2017 r. nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu niemieszkalnego o łącznej powierzchni użytkowej wynoszącej 389,60 m2. W związku ze sprzedażą 18 sierpnia 2016 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa wydała zaświadczenie, w którym potwierdza, że zbywca własnościowego prawa do lokalu jest członkiem Spółdzielni oraz posiada spółdzielcze własnościowe prawo do kamieniczki w której znajdują się dwa samodzielne lokale użytkowe: lokal A o powierzchni całkowitej 223,39 m2 oraz powierzchni użytkowej 186,82 m2 i lokal B o powierzchni całkowitej 174,18 m2 oraz powierzchni użytkowej 140,13 m2. Wnioskodawczyni pozostawała w tym czasie w związku małżeńskim, w którym panował ustawowy ustrój majątkowy – wspólność majątkowa. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu zostało nabyte do majątku wspólnego. Małżonkowie oświadczyli w akcie notarialnym, że nabycia tego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu dokonali dla celów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Z tytułu nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych i amortyzowane jako wartość niematerialna i prawna. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest do dnia złożenia niniejszego wniosku wykorzystywane w całości i nieprzerwanie w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni i stanowi składnik związany z prowadzoną przez Nią działalnością gospodarczą, przy czym nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Mąż Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Lokal użytkowy B został w roku 2018 przekwalifikowany na lokal mieszkalny. Od dnia nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu 4 kwietnia 2017 r. nie były dokonywane w nim ulepszenia, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, na rzecz których poniesione wydatki wynosiłyby przynajmniej 30% wartości początkowej. W 2019 roku małżonkowie zawarli umowę majątkową małżeńską i ustanowili ustrój rozdzielności majątkowej bez podziału majątku. Wnioskodawczyni dysponuje obecnie udziałem w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu wnoszącym 50%. Wnioskodawczyni planuje zbyć swój udział w przedmiotowym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu. Formalnie każdy ze współwłaścicieli, czyli Wnioskodawczyni i jej mąż dokona zbycia swojego udziału na rzecz nabywcy i stosownie do tego otrzyma jedynie udział w cenie sprzedaży. Sprzedaż przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię. Nabywca spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i dokonuje nabycia na cele związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. Strony umowy planują zamieścić w akcie notarialnym przenoszącym własność przedmiotowego prawa do lokalu oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, w którym wybiorą opodatkowanie dostawy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Oświadczenie będzie zawierać dane, o których mowa w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT. Cena za przeniesienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu będzie ustalona w sposób łączny, bez podziału na lokali A i lokal B.

Ponadto, Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotem zbycia będzie jedno spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu obejmujące lokale A i B.

W związku z przekwalifikowaniem lokalu użytkowego B na lokal mieszkalny pozostaje on w dalszym ciągu w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię jako jedna wartość niematerialna i prawna razem z lokalem A. Lokal B jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z przekwalifikowaniem lokalu użytkowego B na lokal mieszkalny Wnioskodawczyni nie poniosła nakładów na jego ulepszenie przekraczających

30% wartości początkowej lokalu.

Budynek, w którym znajdują się lokale jest budynkiem historycznym, kamienicą i Wnioskodawczyni nie jest znana jej dokładna data wybudowana oraz oddania do użytkowania. Nie ma również wiedzy o historii ulepszeń przeprowadzanych w budynku. Stąd Wnioskodawczyni wskazuje ostatnią datę pewną, od której nie miało miejsce pierwsze zasiedlenie przedmiotowych lokali w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o VAT jako 4 kwietnia 2017 r. Między pierwszym zasiedleniem a dostawą lokalu upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

Wątpliwości Wnioskodawczyni w pierwszej kolejności dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i możliwości rezygnacji z tego zwolnienia.

Na wstępie należy podkreślić, że w przedmiotowej sprawie, przedmiotem dostawy będzie jedno spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu obejmujące lokale A i B, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5 i 7 ustawy. Zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu stanowi więc dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt. 1, w związku z art. 2 pkt 6 ustawy.

Jak wskazała Wnioskodawczyni, 4 kwietnia 2017 r. nabyła wraz z mężem spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu niemieszkalnego. Wskazała również, że przedmiotem zbycia będzie jedno spółdzielcze prawo do lokalu, obejmujące lokale A i B. Ponadto, oba lokale pozostają w ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jako jedna wartość niematerialna i prawna – spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Co więcej, z treści wniosku wynika, że podział na dwa lokale nie jest ujawniony w księdze wieczystej.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że pomimo tego, iż zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nastąpił w ramach istniejącej małżeńskiej wspólnoty majątkowej, to jednak prawo to było przeznaczone i wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Czyli Wnioskodawczyni prowadząc działalność gospodarczą w oparciu o część składników majątku wspólnego miała nad tym majątkiem kontrolę ekonomiczną. W wyniku ustanowienia rozdzielności majątkowej małżeńskiej, majątek wykorzystywany w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, w odniesieniu do którego Wnioskodawczyni działała jako podatnik VAT, nie uległ zmianie. Na gruncie podatku od towarów i usług nie doszło do przeniesienia prawa do rozporządzania składnikami majątku wykorzystywanymi do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. W wyniku ustanowienia rozdzielności majątkowej małżeńskiej majątek Wnioskodawczyni, jako podatnika VAT, nie uległ powiększeniu lub zmniejszeniu, bowiem Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą w oparciu o te same składniki majątku. Zmianie ulegnie tylko forma własności na gruncie przepisów prawa cywilnego.

Odnosząc się do powyższego, należy wskazać, że przy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu spełnione będą przesłanki do uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składnika majątku wykorzystywanego przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej. W konsekwencji, dostawa spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, wykorzystywanego w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii opodatkowania sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu należy wskazać, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana podatkiem VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest, co do zasady, zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w odniesieniu do spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, będącego przedmiotem sprzedaży, zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jak bowiem wskazano we wniosku, pierwsze zasiedlenie lokalu, objętego spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu, w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy nastąpiło 4 kwietnia 2017 r., a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą lokalu upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

Jednocześnie należy wskazać, że strony transakcji mogą skorzystać z opcji opodatkowania dostawy nieruchomości przy zachowaniu warunków określonych w przepisach art. 43 ust. 10 oraz art. 43 ust. 11 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2)złożą:

a)przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b)w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów – zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Według art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części – w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3)adres budynku, budowli lub ich części.

A zatem ustawodawca zapewnił podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym należy podkreślić, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wnioskodawczyni wskazała, że strony umowy planują zamieścić w akcie notarialnym przenoszącym własność spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, w którym wybiorą opodatkowanie dostawy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Oświadczenie będzie zawierać dane, o których mowa w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT. W związku z powyższym, jeżeli dojdzie do złożenia tego oświadczenia, to dostawa spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Podsumowując, Wnioskodawczyni ma prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, jak również ma prawo zrezygnować z tego zwolnienia w myśl art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy.

Tym samym, Pani stanowisko w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i możliwości rezygnacji z tego zwolnienia (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą także kwestii ustalenia, czy podstawą opodatkowania jest wartość stanowiąca całość należności z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, czyli wszystko co będzie stanowić zapłatę z tytułu dostawy (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1).

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zapis art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę, obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.

Z przepisów tych wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Skoro spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu zostało nabyte dla celów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej i zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych i amortyzowane jako wartość niematerialna i prawna oraz jest do dnia złożenia wniosku wykorzystywane w całości i nieprzerwanie w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, to – jak wyżej wskazano – właśnie Wnioskodawczyni jest w sensie ekonomicznym właścicielem tego prawa. Zatem to Wnioskodawczyni, jako podatnik podatku VAT, dokona dostawy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Należy zaznaczyć, że autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Tym samym, przy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, podstawą opodatkowania VAT jest należna zapłata, którą Wnioskodawczyni otrzyma od nabywcy z tytułu sprzedaży tego prawa, pomniejszone o kwotę podatku od towarów i usług, a nie Jej udziału w tym prawie.

Podsumowując, Wnioskodawczyni powinna rozpoznać jako podstawę opodatkowania, wartość stanowiącą całość należności z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, czyli wszystko co będzie stanowić zapłatę z tytułu dostawy.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie rozpoznania jako podstawy opodatkowania wartość stanowiącą całość należności z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, czyli wszystko co będzie stanowić zapłatę z tytułu dostawy (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą również określenia podstawy opodatkowania (w przypadku zastosowania łącznej ceny sprzedaży) odrębnie dla lokalu użytkowego i lokalu mieszkalnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy:

Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy:

Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138 i ust. 4.

Stosownie do art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy:

Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W oparciu o art. 41 ust. 12a ustawy:

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2021 r. poz. 610, 1093, 1873 i 2376 oraz z 2022 r. poz. 467), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy:

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1) budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2) lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Na mocy art. 41 ust. 12c ustawy:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej, z zastrzeżeniem ust. 12 pkt 2.

Według art. 2 pkt 12 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o obiektach budownictwa mieszkaniowego – rozumie się przez to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048 ze zm.).

Stosownie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy o własności lokali:

Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Jak stanowi art. 2 ust. 1a cyt. ustawy o własności lokali:

Ustanowienie odrębnej własności samodzielnego lokalu następuje zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo treścią decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu albo uchwały o ustaleniu lokalizacji inwestycji mieszkaniowej oraz zgodnie z pozwoleniem na budowę albo skutecznie dokonanym zgłoszeniem, i zgodnie z pozwoleniem na użytkowanie albo skutecznie dokonanym zawiadomieniem o zakończeniu budowy.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali:

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ww. ustawy:

Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 1a-2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia.

W tym miejscu zdecydowanego pokreślenia wymaga, że o tym czy dany lokal jest lokalem mieszkalnym decyduje posiadanie przez niego cech określonych w art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali. Nie jest to jednak jedyne kryterium oceny. Ustawa o własności lokali w art. 2 ust. 1a dokładnie wskazuje, że ustanowienie odrębnej własności samodzielnego lokalu następuje na podstawie stosownej dokumentacji, która charakteryzuje zarówno sam budynek – pozwolenie na budowę, jak i teren na którym dany obiekt się znajduje – miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Z kolei, spełnienie warunków dla lokali mieszkalnych potwierdza starosta, tj. wymagań w zakresie samodzielności lokalu oraz jego przeznaczeniu – mieszkalnym lub niemieszkalnym. Fakt, czy lokal jest lokalem mieszkalnym wynika z treści zaświadczenia wydanego przez starostę zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia „lokal użytkowy” zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1225 ze zm.). Jak wynika z tego przepisu:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o lokalu użytkowym – należy przez to rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Według § 3 pkt 9 ww. rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o mieszkaniu – należy przez to rozumieć zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego.

W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje, poza wyjątkiem określonym w art. 32 ustawy, w sferę podejmowania decyzji, co do sposobu określenia należności za sprzedawany towar. Ze wskazanych wyżej przepisów art. 29a ustawy wynika natomiast, że podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, stwierdzić należy, że w związku ze sprzedażą spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, obejmującego lokale A i B, podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy, w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, będzie wszystko, co stanowi zapłatę z tytułu dokonanej sprzedaży całego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, pomniejszone o kwotę podatku VAT.

Jak wynika z treści wniosku, przedmiotem sprzedaży jest spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, obejmujące lokale A i B, których podział nie jest jednak ujawniony w księgach wieczystych. Wnioskodawczyni wskazała, że akt notarialny, dokumentujący nabycie przez Wnioskodawczynię i jej męża przedmiotowego prawa, stanowi, iż nabyli Oni spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu niemieszkalnego. Skoro zatem lokale nie zostały formalnie wyodrębnione jako lokal użytkowy i lokal mieszkalny, a w księdze wieczystej są określone jako „lokal niemieszkalny” nie ma podstaw do tego, aby uznać, że podstawa opodatkowania powinna zostać ustalona odrębnie dla lokalu A i lokalu B. Sam fakt, że lokal B może być wykorzystywany na cele mieszkaniowe, nie powoduje, że ten lokal niemieszkalny staje się lokalem mieszkalnym, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali. Z opisu sprawy nie wynika, aby został spełniony warunek z art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali.

Podsumowując, podstawa opodatkowania powinna być określona łącznie i odpowiednio dla jednego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu (niemieszkalnego), jako wszystko co będzie stanowić zapłatę z tytułu dostawy tego prawa.

Tym samym, Pani stanowisko w zakresie określenia podstawy opodatkowania (w przypadku zastosowania łącznej ceny sprzedaży) odrębnie dla lokalu użytkowego i lokalu mieszkalnego według udziału powierzchni użytkowej poszczególnych lokali w łącznej powierzchni użytkowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W myśl art. 14b § 1a Ordynacji podatkowej:

W zakresie objętym wiążącymi informacjami stawkowymi, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie wydaje się interpretacji indywidualnych.

Tym samym, kwestia ustalenia wysokości stawki podatku VAT dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być rozstrzygnięta tylko w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy.

Stosownie do tego przepisu:

Wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1) opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;

2) klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:

a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,

b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie

– w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;

3) stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

W związku z powyższym należy podkreślić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii tego, jaka stawka podatku VAT jest właściwa dla dostawy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00