Interpretacja indywidualna z dnia 23 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.298.2023.1.AKR

Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego (ulga dla seniorów).

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 31 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi dla seniorów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wiek emerytalny (60 lat dla kobiet) osiągnęła Pani w dniu 22 marca 2019 r. Po osiągnięciu wieku emerytalnego pracowała Pani dalej w …. do dnia 10 grudnia 2021 r. (bez możliwości skorzystania z ulgi dla pracującego seniora). Przepracowała Pani dodatkowo ponad 2 lata i 8 miesięcy. Łącznie w …. przepracowała Pani ponad 39 lat i 3 miesiące. Wynagrodzenie za pracę było płatne z dołu na dzień 10 następnego miesiąca kalendarzowego.

W dniu 21 grudnia 2021 r. ZUS wydał decyzję znak: … o przyznaniu emerytury od dnia 1 grudnia 2021 r. Pierwsze świadczenie z ZUS otrzymała Pani przelewem na konto w dniu 3 stycznia 2022 r. Natomiast wynagrodzenie za grudzień 2021 r. (wynagrodzenie za pracę, odprawę emerytalną, nagrodę jubileuszową, ekwiwalent za niewykorzystany urlop) otrzymała Pani przelewem na konto w dniu 7 stycznia 2022 r. – cztery dni później (kopia listy płac za grudzień 2021 r. w załączeniu).

W dniu 11 stycznia 2022 r. wystąpiła Pani z wnioskiem do ZUS o doliczenie składek, które wpłynęły za grudzień 2021 r. Decyzją z dnia 8 lutego 2022 r. znak: … (kopia w załączeniu) ZUS dokonuje ponownego ustalenia wysokości emerytury z uwzględnieniem składek za grudzień 2021 r. Wyrównanie należności zostało wypłacone ze świadczeniem emerytalnym za luty 2022 r. płatnym na dzień 25 każdego miesiąca.

Pytanie

Czy będzie Pani mogła skorzystać z ulgi dla pracującego seniora, mimo że pierwsze świadczenie emerytalne z ZUS otrzymała Pani 3 stycznia 2022 r. – a ostatnie wynagrodzenie za pracę i pochodne otrzymała Pani w dniu 7 stycznia 2022 r. (4 dni później)?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że zarówno wynagrodzenie za pracę jak i odprawa emerytalna, nagroda jubileuszowa i ekwiwalent za niewykorzystany urlop są przychodami ze stosunku pracy i stosuje się w odniesieniu do tych przychodów ulgę dla seniora, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Według Pani, nie ma przy tym znaczenia, kiedy faktycznie następuje wypłata tych świadczeń. Istotne jest to, iż prawo do tych świadczeń jako pracownik nabyła Pani jeszcze nie będąc emerytem.

W świetle powyższego wypłata wynagrodzenia za pracę i pochodnych – 4 dni po wypłacie pierwszego świadczenia emerytalnego z ZUS – nie powinno stanowić przeszkody do skorzystania z ulgi dla pracującego seniora za 2022 r. (PIT-0 dla seniora).

Przepracowała Pani po osiągnięciu wieku emerytalnego dodatkowo ponad 2 lata i 8 miesięcy aby podnieść sobie przyszłą emeryturę. Jest to dla Pani jedyna i ostatnia szansa na skorzystanie z tak wysokiej ulgi podatkowej i uzyskanie zwrotu podatku od przychodu osiągniętego z pracy na etacie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy art. 1 pkt 13 lit. a tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) oraz ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r.  o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265) – wprowadzono zwolnienie od opodatkowania zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Stosownie do art. 70 ust. 1 ww. ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw ww. art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku do dochodowym od osób fizycznych stosuje się do przychodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl natomiast art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy art. 32 ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r.:

Stosownie do art. 32 ust. 1h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r.:

W ramach „Polskiego Ładu” wprowadzono przepisy dla osób, które pomimo osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego nadal pozostają aktywne zawodowo i nie pobierają świadczeń emerytalno-rentowych, zwane potocznie „ulgą dla pracujących seniorów”. Ulga ta zapisana została w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uprawnionymi do korzystania z tego przywileju podatkowego są kobiety po ukończeniu 60. roku życia i mężczyźni po ukończeniu 65. roku życia pod warunkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskania objętych zwolnieniem przychodów. Analizowany przepis przewiduje zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów osiągniętych przez te osoby ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia zawieranych w ramach działalności wykonywanej osobiście, z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej według skali podatkowej, podatkiem liniowym lub ryczałtem ewidencjonowanym albo rozliczanych w ramach tzw. IP Box-a. Zwolnienie to jest limitowane – dotyczy bowiem przychodów w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Aby korzystać z omawianego zwolnienia, podatnik nie może również otrzymywać, mimo nabycia uprawnienia, świadczeń wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z wniosku wynika, że wiek emerytalny osiągnęła Pani w dniu 22 marca 2019 r. Po osiągnięciu wieku emerytalnego pracowała Pani dalej w Spółce, w której była Pani zatrudniona do dnia 10 grudnia 2021 r. W dniu 21 grudnia 2021 r. ZUS wydał decyzję o przyznaniu emerytury od dnia 1 grudnia 2021 r. Pierwsze świadczenie z ZUS otrzymała Pani przelewem na konto w dniu 3 stycznia 2022 r. Natomiast wynagrodzenie za grudzień 2021 r. (wynagrodzenie za pracę, odprawę emerytalną, nagrodę jubileuszową, ekwiwalent za niewykorzystany urlop) otrzymała Pani przelewem na konto w dniu 7 stycznia 2022 r.

Z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że zwolnione z podatku są przychody otrzymane przez podatnika, który mimo nabycia uprawnienia (prawa) do emerytury, tej emerytury nie otrzymuje. Tym samym, warunek „nieotrzymywania emerytury” jako warunek do zastosowania ww. zwolnienia podatkowego powinien być spełniony na moment otrzymania przychodu, tj. na moment wypłaty należności ze stosunku pracy. Jak wynika natomiast z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód powstaje w momencie otrzymania środków pieniężnych lub postawienia ich do dyspozycji podatnika.

Mają na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz wskazane wyżej uregulowania prawne stwierdzić należy, że przychód uzyskany przez Panią 7 stycznia 2022 r. z tytułu wynagrodzenia za grudzień 2021 r. (wynagrodzenia za pracę, odprawy emerytalnej, nagrody jubileuszowej, ekwiwalentu za niewykorzystany urlop) nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłata ww. świadczeń nastąpiła bowiem po wypłacie pierwszej emerytury, którą otrzymała Pani na konto 3 stycznia 2022 r. W Pani przypadku warunek „nieotrzymywania emerytury” jako warunek do zastosowania ww. zwolnienia podatkowego nie został spełniony.

Nie można zgodzić się z Pani stwierdzeniem zawartym w stanowisku, że: „Nie ma przy tym znaczenia, kiedy faktycznie następuje wypłata tych świadczeń. Istotne jest to, iż prawo do tych świadczeń jako pracownik nabyłam jeszcze nie będąc emerytem”. Z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wynika bowiem, że wskazana w tym przepisie ulga podatkowa przysługuje podatnikowi, który nie otrzymuje emerytury. W przedstawionym stanie faktycznym, wypłata Pani wynagrodzenia za pracę, odprawy emerytalnej, nagrody jubileuszowej, ekwiwalentu za niewykorzystany urlop nastąpiła 7 stycznia 2022 r., a więc po wypłacie Pani emerytury 3 stycznia 2022 r. Zauważyć należy także, że art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się do przychodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r., dlatego z punktu widzenia możliwości zastosowania przedmiotowej ulgi w Pani przypadku istotna jest data uzyskania przychodu z tytułu wynagrodzenia za grudzień 2021 r. (wynagrodzenia za pracę, odprawy emerytalnej, nagrody jubileuszowej, ekwiwalentu za niewykorzystany urlop) – 7 stycznia 2022 r., nie zaś data nabycia prawa do tych świadczeń jako pracownika.

Wobec powyższego, Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nbustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).