Jaka stawka VAT za remont biura
PROBLEM
Mój klient wykonał usługę budowlaną firmie, która wynajmuje mieszkanie na cele prowadzenia swojego biura. Po zakończonej usłudze chciałam wystawić fakturę na 23% ponieważ usługa została wykonana w mieszkaniu, ale faktura była na firmę z informacją, że jest to remont biura. Księgowy tej firmy domaga się faktury na 8%, posługując się art. 41 ust. 12 ustawy o VAT i twierdząc, że zawsze tak ma wystawiane i to jest prawidłowo. Nie mam przekonania, że użycie tego przepisu w tym przypadku jest uzasadnione. Czy można powołać się na ten przepis wystawiając fakturę na 8%?
RADA
W mojej ocenie decydująca jest faktyczna funkcja jaką pełni dany lokal, a w konsekwencji uważam, że w opisanej sytuacji właściwa jest stawka podstawowa 23%. Znane mi są jednak wyjaśnienia organów podatkowych, z których wynika, że decydujące znaczenie ma jednak formalno-prawny status danego lokalu. Przyjęcie takiego stanowiska oznaczałoby, że właściwa jest jednak stawka 8%.
UZASADNIENIE
Stawka VAT w budownictwie wynosi co do zasady 8% lub 23%. Obniżona stawka 8% ma zastosowanie do dostaw, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (zob. art. 41 ust. 12 pkt 1 w zw. z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT). W pozostałym zakresie stawka VAT w budownictwie wynosi 23% (na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).
Jak przy tym stanowi art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2022 r. poz. 1378 z późn. zm.), funkcjonalnie z nimi związaną. Z kolei art. 2 pkt 12 ustawy o VAT definiuje obiekty budownictwa mieszkaniowego jako budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.
Jak widać, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie należą lokale użytkowe znajdujące się w obiektach budownictwa mieszkaniowego. Niestety ustawa o VAT nie definiuje pojęcia lokalu użytkowego, czego skutkiem są wątpliwości, czy decydujący jest formalno-prawny status danego lokalu czy jego faktyczna funkcja.
W mojej ocenie decydująca jest faktyczna funkcja jaką pełni dany lokal, a w konsekwencji uważam, że w opisanej sytuacji właściwa jest stawka podstawowa 23%. Znane mi są jednak wyjaśnienia organów podatkowych, z których wynika, że decydujące znaczenie ma jednak formalno-prawny status danego lokalu (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 września 2019 r. – sygn. 0114-KDIP1-1.4012.330.2019.2.EW). Przyjęcie takiego stanowiska oznaczałoby, że właściwa jest jednak stawka 8%.
Niestety kwestia ta nie jest rozstrzygnięta, a w konsekwencji nie jestem w stanie udzielić jednoznacznej odpowiedzi na zadane pytanie. Zależy ono bowiem od przyjęcia jednego z dwóch wskazanych powyżej stanowisk.
- art. 41 ust. 1, 2 i 12 pkt 1, art. 146a pkt 2, art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. Dz.U. z 2022 r., poz. 931 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2023 r., poz. 566)
Tomasz Krywan
doradca podatkowy; specjalista w zakresie prawa podatkowego. Autor wielu praktycznych odpowiedzi na pytania z zakresu prawa podatkowego i licznych publikacji na ten temat
