Interpretacja indywidualna z dnia 16 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.199.2023.1.MM

Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz możliwość rezygnacji z tego zwolnienia i wybór opodatkowania.

 Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz możliwości rezygnacji z tego zwolnienia i wyboru opodatkowania.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 11 maja 2023 r. (wpływ 11 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym na terytorium Polski pozarolniczą działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie świadczenia usług budowlano-montażowych, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowym położonej w (…), w dzielnicy (…), przy ul. (…) składającej się z działki gruntu nr 1 (obręb ewidencyjny (…), (…)) o powierzchni 0,0519 ha, zabudowanej budynkiem o powierzchni zabudowy 253,3 m² częściowo dwukondygnacyjnym, otoczonym powierzchnią utwardzoną z wyznaczonymi miejscami postojowymi. W otoczeniu znajduje się głównie zabudowa jednorodzinna. Dla nieruchomości prowadzona jest przez Sąd Rejonowy dla (…) IX Wydział Ksiąg Wieczystych księga wieczysta nr (…).

Budynek został zbudowany na przełomie lat 1998/1999, a następnie był modernizowany przez poprzedniego właściciela.

Według informacji posiadanych przez Wnioskodawcę, wynikających z danych ujawnionych w księdze wieczystej, zabudowana nieruchomość została nabyta 10 czerwca 2003 r. (rep. A nr (…)) przez A Sp. z o.o. (A) od osób fizycznych w drodze zwolnienia z długu w zamian za przeniesienie własności nieruchomości. Nabycie tej nieruchomości przez A zostało dokonane bez podatku od towarów i usług. Według posiadanych informacji, A przekazała budynek do korzystania, dokonując jego faktycznego pierwszego zasiedlenia (chociaż z punktu widzenia przepisów prawa budowalnego proces budowlany do dnia dzisiejszego nie został całkowicie zakończony) i wykorzystywała nieruchomość na potrzeby własne w zakresie prowadzonej przez siebie działalności.

4 września 2009 r. Wnioskodawca zawarł z A umowę w formie aktu notarialnego (rep. A nr A z 4 września 2009 r.) o przeniesienie własności nieruchomości, na mocy której A, będąca dłużnikiem Wnioskodawcy w celu zwolnienia się z zobowiązania wobec Wnioskodawcy przeniosła własność nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy. Określono przy tym, że wartość gruntu wynosiła (…) zł ((…)), a budynku (…) zł ((…)). Obie wyżej wskazane wartości były kwotami bez podatku VAT. Podatku tego od przedmiotowej transakcji nie naliczono.

Według danych zawartych w akcie notarialnym nabycia przeniesienie prawa własności nastąpiło w ramach instytucji prawa cywilnego określnej jako datio in solutum - świadczenie w miejsce wykonania (wypełnienia) - instytucji z art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, ze zm. - dalej jako KC).

Zgodnie z art. 354 § 1 k. c. dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje - także w sposób odpowiadający tym zwyczajom. Może się jednak zdarzyć, że oprócz wykonania takiego zobowiązania zgodnie z jego treścią dłużnik może również zaspokoić interes wierzyciela i wygasić taki stosunek zobowiązaniowy przez działanie, które nie pokrywa się z jego treścią.

Taką sytuację reguluje właśnie instytucja prawna datio in solutum określona w art. 453 k.c Zgodnie z art. 453 zd. 1 k. c. jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.

Za zgodą Wierzyciela – Wnioskodawcy, A w celu uregulowania swoich długów wobec Wnioskodawcy (z tytułu dostaw towarów i usług), nie dysponując środkami pieniężnymi, przeniosła w celu zwolnienia się z długu własność przedmiotowej nieruchomości.

Spółka zbywająca, A poinformowała przy transakcji, że wydanie nieruchomości na podstawie Umowy o przeniesienie własności nieruchomości stanowiło czynność poza zakresem ustawy o VAT i nie stanowiło dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym w dacie umowy) z uwagi na to, że przy jej nabyciu od osób fizycznych w 2003 r. A transakcja również nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług i Spółce zbywającej nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego. Umowa ta nie jest przedmiotem wniosku, dla porządku należy jednak wspomnieć, że wedle wiedzy Wnioskodawcy zasady jej opodatkowania VAT były w przeszłości przedmiotem kontroli zarówno u zbywcy (A) jak i nabywcy i przyjęte podejście nie zostało zakwestionowane.

Od czasów nabycia nieruchomości w 2009 r. Wnioskodawca nie dokonywał ulepszeń lub modernizacji, a w szczególności nie dokonywał wydatków na ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej. Nieruchomość stanowi własność Wnioskodawcy, ale nie jest w niej obecnie prowadzona żadna szczególna działalność. Budynek nie jest też wynajmowany. Jest wykorzystywany na potrzeby własne.

Obecnie, ponieważ Wnioskodawca potrzebuje uzyskać dodatkowe środki na bieżącą działalność, zamierza odebrać budynek pod względem Prawa budowlanego i następnie sprzedać nieruchomość na wolnym rynku, na rzecz osób trzecich, nie powiązanych z Wnioskodawcą.

W zakresie przyszłego stanu sprawy (planowanej transakcji), należy wziąć pod uwagę następujące przepisy prawa:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) opodatkowaniu VAT podlega co do zasady odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, niezależnie od tego (w myśl ust. 2), czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Przez ww. dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Opodatkowaniu VAT podlega więc także dostawa gruntów i budynków, jeżeli odbywa się w ramach tzw. pierwszego zasiedlenia lub przed nim lub kiedy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W myśl art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dostawę budynków, budowli lub ich części zwalnia się z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, albo pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie zaś z pkt 10a) zwolniona jest z VAT dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jeśli zaś je ponosił, to nie przekroczyły one 30% wartości początkowej.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki lub budowle albo ich części, rozstrzyga regulacja art. 29a ust. 8 ustawy o VAT - która stanowi, iż z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Podstawę opodatkowania stanowi wówczas kwota należna z tytułu sprzedaży budynków (budowli) trwale związanych z gruntem wraz z ceną gruntu.

W konsekwencji do dostawy gruntu zastosowanie ma taka sama stawka VAT jak do dostawy budynku, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli zatem dostawa budynków, budowli lub ich części będzie zwolniona z opodatkowania VAT, to również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony, objęta będzie zwolnieniem.

Zwolnienie wskazane w pkt 10 jest zwolnieniem względnym, to jest, zgodnie z art. 43 ust. 10 podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy (tu: i nabywca budynku, budowli lub ich części są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni oraz złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie o treści wskazanej w ust. 11, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części. Z kolei zwolnienie określone w ust. 10a ma charakter bezwzględny i podatnik nie ma możliwości wyboru opodatkowania.

Pytania

1)Czy odpłatne zbycie nieruchomości (budynku wraz z gruntem) przez Wnioskodawcę na rzecz osób trzecich na podstawie umowy sprzedaży będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?

2)Czy Wnioskodawcy i jego potencjalnemu kontrahentowi przysługuje prawo do rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania planowanego odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem od towarów i usług i wybór opodatkowania transakcji?

Państwa stanowisko w sprawie

Zważywszy, że:

a)Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w roku 2009 już po jej pierwszym zasiedleniu dokonanym jeszcze przez poprzednika prawnego, czyli A, który wykorzystywał przedmiotową nieruchomość w swojej działalności, pomimo braku jej formalnego odbioru z punktu widzenia Prawa budowlanego,

b)od tego pierwszego zasiedlenia upłynął okres znacznie przekraczający dwa lata,

c)Wnioskodawca nie dokonywał od czasu nabycia jakichkolwiek ulepszeń, na które podniósłby wydatki przekraczające 30% wartości początkowej, oraz

d)transakcja nabycia nieruchomości, dokonana w formie datio in solutum (przeniesienie własności nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu) nie podlegała opodatkowaniu w dacie jej dokonania oraz

e)Wnioskodawcy przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (bo podatek naliczony do odliczenia po stronie Wnioskodawcy nie wystąpił),

Wnioskodawca stoi na stanowisku że:

1)planowana sprzedaż nieruchomości (odpłatna dostawa) na rzecz osoby trzeciej, obejmująca grunt i budynek biurowy, będzie objęta zwolnieniem z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT;

2)w konsekwencji, planowana sprzedaż nieruchomości (odpłatna dostawa) na rzecz osoby trzeciej będzie względnie zwolniona z opodatkowania VAT, a stronom umowy, w tym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do rezygnacji ze zwolnienia i wyboru opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Spółka wskazuje dodatkowo, że 22 lipca 2021 r. wystąpiła o interpretację przepisów prawa podatkowego wskazując, że podlega bezwzględnemu zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT i że nie przysługuje jej prawo rezygnacji ze zwolnienia i poddanie transakcji sprzedaży opodatkowaniu VAT. Stanowisko to, w interpretacji z 3 września 2021 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.504.2021.1.EW, UNP: 1433762 zostało uznane przez Dyrektora KIS za nieprawidłowe. Organ uznał, że Spółka podlega zwolnieniu fakultatywnemu z opcją wyboru opodatkowania na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do powołanych powyżej przepisów budynki/budowle oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków i budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku budowli lub ich części oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Przy czym zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia od podatku i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego:

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do budynku biurowego miało miejsce pierwsze zasiedlenie oraz jaki okres upłynie pomiędzy jego pierwszym zasiedleniem a jego planowaną dostawą.

Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że planowana sprzedaż budynku biurowego otoczonego powierzchnią utwardzoną z wyznaczonymi miejscami parkingowymi nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynku upłyną co najmniej 2 lata. Z opisu sprawy wynika, że są Państwo właścicielem nieruchomości składającej się z działki gruntu nr (…) zabudowanej budynkiem biurowym otoczonym powierzchnią utwardzoną z wyznaczonymi miejscami postojowymi. Budynek został zbudowany na przełomie lat 1998/1999, a następnie był modernizowany przez poprzedniego właściciela. Zabudowana nieruchomość została nabyta w 2003 r. przez A od osób fizycznych w drodze zwolnienia z długu w zamian za przeniesienie własności nieruchomości. A przekazała budynek do korzystania, dokonując jego faktycznego pierwszego zasiedlenia (chociaż z punktu widzenia przepisów Prawa budowalnego proces budowlany do dnia dzisiejszego nie został całkowicie zakończony) i wykorzystywała nieruchomość na potrzeby własne w zakresie prowadzonej przez siebie działalności. We wrześniu 2009 r. A, będąca Państwa dłużnikiem w celu zwolnienia się z zobowiązania przeniosła własność nieruchomości na Państwa rzecz. Obecnie w nieruchomości nie jest prowadzona żadna działalność, budynek nie jest też wynajmowany, lecz jest wykorzystywany na potrzeby własne. Zatem do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy w stosunku do przedmiotowego budynku doszło wiele lat wcześniej w momencie rozpoczęcia użytkowania. Poza tym we wniosku wskazaliście Państwo, że od momentu nabycia nieruchomości w 2009 r. nie dokonywaliście Państwo ulepszeń lub modernizacji, a w szczególności nie dokonywaliście Państwo wydatków na ulepszenie nieruchomości przekraczających 30% jej wartości początkowej. Wobec tego planowana sprzedaż budynku biurowego nastąpi w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

W związku z tym, spełnione są przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym planowana przez Państwa sprzedaż budynku biurowego otoczonego powierzchnią utwardzoną z wyznaczonymi miejscami parkingowymi będzie podlegać zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione.

W konsekwencji – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również sprzedaż gruntu (działki nr 1), na którym posadowiony jest budynek biurowy otoczony powierzchnią utwardzoną z wyznaczonymi miejscami parkingowymi, będzie zwolniona od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem z uwagi, że planowana transakcja sprzedaży nieruchomości (działki nr 1 zabudowanej budynkiem biurowym otoczonym powierzchnią utwardzoną z wyznaczonymi miejscami parkingowymi) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. czynności – wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy – jest bezzasadna.

W związku z powyższym, strony będą uprawnione na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT do rezygnacji z tego zwolnienia i opodatkowania Transakcji podatkiem VAT - pod warunkiem złożenia zgodnego oświadczenia o wyborze opodatkowania dostawy podatkiem VAT, w sposób wskazany w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT.

Tym samym należy wskazać, że jeśli Strony Transakcji, tj. Państwo i Kupujący (potencjalny kontrahent) podejmą decyzję o rezygnacji ze zwolnienia od podatku, spełniając warunki z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, to dostawa nieruchomości (działki nr 1 zabudowanej budynkiem biurowym otoczonym powierzchnią utwardzoną z wyznaczonymi miejscami postojowymi), będzie podlegała opodatkowaniu według właściwej stawki podatku VAT.

Zatem oceniając całościowo Państwa stanowisko w zakresie pytań 1 i 2 uznaję je za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musicie się Państwo zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).