Interpretacja indywidualna z dnia 12 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.199.2023.2.EC

Opodatkowanie renty wdowiej z Irlandii.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 28 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej z Irlandii. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 kwietnia 2023 r. (wpływ 24 kwietnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

W 2021 r. Wnioskodawczyni otrzymała z Irlandii rentę po zmarłym mężu. Renta wpływa  do banku i bank pobiera od tego świadczenia podatek i stawkę zdrowotną. W ostatnim czasie Wnioskodawczyni dowiedziała się, że Jej świadczenie jest zwolnione od podatku  w Polsce. Zwróciła się z zapytaniem do … .... i otrzymała informację potwierdzającą swoje przypuszczenia. Wnioskodawczyni została poinformowana, że pisemne potwierdzenie zgodności Jej stanowiska z polskim prawem podatkowym otrzyma w …., wnosząc o indywidualną interpretację przepisów podatkowych w swojej sprawie.

Mąż Wnioskodawczyni w latach 2006-2020 był rezydentem irlandzkim. Mieszkał w Irlandii, pracował, płacił podatki i wszystkie składki obowiązujące w Irlandii. W grudniu 2021 r. mąż zmarł. Za pośrednictwem ..... Wnioskodawczyni wysłała zapytanie do urzędu  w Irlandii, czy przysługuje Jej zasiłek po śmierci męża. W odpowiedzi otrzymała decyzję  z dnia 7 marca 2022 r., wydaną przez .....), na mocy której przyznano Wnioskodawczyni rentę rodzinną wdowią po zmarłym mężu (.....). Renta wdowia wypłacana jest przez ... w Irlandii (…..)  na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii. Świadczenie jest zwolnione całkowicie od podatków w Irlandii. Kwota wpłacana na konto jest kwotą netto. Wnioskodawczyni otrzymuje rentę w … na konto do banku w Polsce, jest przewalutowywana i bank odprowadza od tego świadczenia podatek i składkę zdrowotną. Do dyspozycji Wnioskodawczyni pozostają środki pomniejszone o ww. pobrania. Wnioskodawczyni jest obywatelem polskim. Na stałe mieszka w Polsce i nie zamierza z niej wyjeżdżać. W Polsce znajduje się Jej ośrodek interesów życiowych i w Polsce podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, więc świadczenie pobierane z Irlandii podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni nadmienia, że w okresie podatkowym obejmującym przedmiotowy wniosek, posiadała centrum interesów osobistych (ośrodek interesów życiowych) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Od 2017 r. przebywa nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Świadczenie „renta wdowia” zostało Jej przyznane na stałe od 17 grudnia 2021 r. Pierwszy przelew za okres od 17 grudnia 2021 r. do 10 marca 2022 r. otrzymała 11 marca 2022 r. Przyznana renta wdowia po zmarłym mężu jest świadczeniem rodzinnym przyznanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii. Otrzymywana przez Wnioskodawczynię renta wdowia jest wypłacana według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Irlandii i wypłacana jest z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Irlandii. Pierwszą zaliczkę na podatek dochodowy bank pobrał 31 marca 2022 r. na prośbę Wnioskodawczyni (nie znając przepisów prawa podatkowego wystąpiła z wnioskiem do banku o odprowadzanie podatku dochodowego). Informację, że Jej świadczenie  (renta wdowia), może być zwolnione z podatku dochodowego w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni uzyskała w lokalnym urzędzie skarbowym. Od października 2017 r. Wnioskodawczyni pobierała emeryturę w Polsce,  po śmierci męża wybrała rentę rodzinną jako świadczenie korzystniejsze, które … przyznał Wnioskodawczyni bezterminowo.

Pytanie

1.Czy renta wdowia po mężu otrzymywana z Irlandii, podlega opodatkowaniu w Polsce i czy w związku z tym bank słusznie odprowadza zaliczki na podatek dochodowy?

2.Czy w 2023 r. i w latach następnych Wnioskodawczyni powinna odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy?

3.Jeżeli niesłusznie w 2022 r. i poprzednich miesiącach 2023 r. bank pobrał i odprowadził zaliczki na podatek dochodowy, to czy Wnioskodawczyni może prosić o zwrot nienależnie zapłaconego podatku od świadczenia (renty wdowiej)?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1

Po przeanalizowaniu wielu interpretacji indywidualnych wydanych przez ..... w sprawach tożsamych oraz po rozmowie z pracownikiem informacji podatkowej w lokalnym urzędzie skarbowym, który zapoznał się ze sprawą, Wnioskodawczyni doszła do wniosku, że jeżeli Jej renta wdowia jest przyznana i wypłacana przez ..... na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii oraz jest zwolniona z podatków w Irlandii i podlega opodatkowaniu tylko w Polsce (Wnioskodawczyni ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce), to jest zwolniona z podatku PIT zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym bank niesłusznie pobiera i odprowadza zaliczki na podatek.

Ad 2

Według Wnioskodawczyni, jeżeli prawo podatkowe w Polsce nie ulegnie zmianie, nie powinna odprowadzać podatku od Jej świadczeń w 2023 r. i w latach następnych.

Ad 3

Według Wnioskodawczyni, jeżeli zaliczki zostały pobrane przez bank niesłusznie, powinna Ona mieć możliwość uzyskania zwrotu nienależnie zapłaconego podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Jak stanowi art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

W myśl art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 4a ww. ustawy:

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 1 ww. ustawy) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu sprawy wynika, że jest Pani obywatelem polskim, na stałe mieszka w Polsce i nie zamierza z niej wyjeżdżać. W Polsce znajduje się Pani ośrodek interesów życiowych i w Polsce podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W grudniu 2021 r. zmarł Pani mąż, po którym otrzymała Pani z Irlandii rentę.

Świadczenie „renta wdowia” zostało przyznane na stałe od 17 grudnia 2021 r. Pierwszy przelew za okres od 17 grudnia 2021 r. do 10 marca 2022 r. otrzymała Pani 11 marca 2022 r. Przyznana renta wdowia po zmarłym mężu jest świadczeniem rodzinnym przyznanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii. Otrzymywana renta wdowia jest wypłacana według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Irlandii, z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Irlandii. Świadczenie jest zwolnione całkowicie od podatków w Irlandii.

W związku z tym, że posiadała i posiada Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce oraz otrzymuje rentę wdowią z Irlandii, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdują przepisy Umowy zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29 poz. 129), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisanej przez Polskę i Irlandię w dniu 7 czerwca 2017 r. („Konwencja MLI”).

W myśl art. 18 ust. 1 ww. Umowy:

Stosownie do art. 18 ust. 2 ww. Umowy:

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ww. Umowy:

Mając na uwadze zacytowane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że otrzymywana przez Panią renta wdowia po zmarłym mężu z Irlandii, z uwagi na to, że Pani miejscem zamieszkania jest Polska, podlega opodatkowaniu w Polsce.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, otrzymywana przez Panią renta wdowia z Irlandii podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Jednocześnie jednak, skoro otrzymywana renta wdowia - jak Pani twierdzi - jest świadczeniem rodzinnym przyznanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii, to jest ona zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, w 2022 r. i w kolejnych miesiącach 2023 r. nie ciążył na Pani obowiązek odprowadzania z tego tytułu zaliczek na podatek dochodowy. Powyższe ustalenia będą miały również zastosowanie do ww. świadczenia wypłacanego w latach kolejnych, o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny.

Jak stanowi art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Zgodnie z art. 75 § 3 ww. ustawy:

W myśl art. 75 § 4 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 75 § 4a ww. ustawy:

Stosownie do art. 76 § 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 81 § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jednocześnie podkreślić należy, że zgodnie z art. 3 pkt 5 ww. ustawy:

Wskazać należy, że co do zasady nie występuje obowiązek wykazywania świadczenia, które podlega zwolnieniu przedmiotowemu, w zeznaniu rocznym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych.

W zaistniałej sytuacji, przysługuje Pani prawo skorygowania złożonej deklaracji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty do właściwego organu podatkowego, stosownie do przepisów ustawy Ordynacja podatkowa.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ww. ustawy).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., ul. …….., ….. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).