Interpretacja indywidualna z dnia 12 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.159.2023.2.WL

Brak obowiązku zapłaty podatku w związku ze sprzedażą udziału w niezabudowanej działce.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 2 marca 2023 r., który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku w związku ze sprzedażą udziału w niezabudowanej działce nr 1.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 kwietnia 2023 r. (data wpływu 2 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani właścicielką 1/3 nieruchomości gruntowej niezabudowanej położonej w miejscowości ..., Gmina ..., Powiat ...., obręb ... ..., działka numer 1 o powierzchni użytkowej ... ha (…). Nabyła Pani działkę na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia ... 2009 r. po ojcu.

Wraz z Panią na podstawie ww. postanowienia własność w częściach po 1/3 przedmiotowej nieruchomości nabyły matka … i siostra …. W 2009 r. złożyła Pani do Gminy ... wniosek o zmianę Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego. W dniu … 2022 r. Rada Gminy ... podjęła uchwałę nr … w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy ... etap … (Dz. U. Województwa … z …).

Po dokonanej zmianie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego działka 1 ma następujące przeznaczenie w planie:

–SO-2KDW Droga wewnętrzna (... m²),

–SO-3RM Tereny zabudowy zagrodowej (... m²),

–SO-7E Teren infrastruktury technicznej elektroenergetycznej (... m²),

–SO-1RM Tereny zabudowy zagrodowej (... m²).

Wskazana nieruchomość jest niezabudowana i nieuprawiana. Obecnie nie jest dzierżawiona. Do roku 2021 była dzierżawiona bez opłaty czynszu dzierżawnego (tj. wyłącznie dla uprawiania, żeby zapobiec wyjałowieniu ziemi). Nie prowadzi Pani działalności rolniczej, nie jest Pani rolnikiem ryczałtowym. Była Pani zatrudniona na umowę o pracę w …, w okresie od …. Z dniem … rozpoczęła Pani pracę w firmie … i pracuje tu do chwili obecnej, na umowie o pracę na czas nieokreślony. Nigdy nie prowadziła Pani własnej działalności gospodarczej. Zamierza Pani sprzedać działkę 1 w całości (matka i siostra będące właścicielkami w częściach 1/3 również wyrażają wolę sprzedaży). W celu sprzedaży działki planuje Pani skorzystać z ogłoszeń w Internecie. W razie niepowodzenia tej formy sprzedaży planuje skorzystać z agencji nieruchomości. Poza działką 1 jest Pani właścicielką 1/3 nieruchomości gruntowej zabudowanej położonej w miejscowości ..., Gmina ..., Powiat ...., obręb ... ..., działka numer 2 o powierzchni użytkowej … ha (…). Nie zamierza Pani sprzedawać tych nieruchomości, tak więc poza działką 1 nie posiada Pani innych nieruchomości do sprzedaży. Pieniądze ze sprzedaży działki chciałaby Pani przeznaczyć na zakup własnego mieszkania, ponieważ od wielu lat mieszka Pani w wynajmowanych nieruchomościach.

W uzupełnieniu wniosku, na pytania:

1.Czy nabycie 1/3 udziału w działce nr 1 nastąpiło w ramach czynności opodatkowanej, zwolnionej czy niepodlegającej podatkiem VAT?

2.Czy nabycie 1/3 udziału w działce nr 1 zostało udokumentowane fakturą? Jeśli tak, to czy na fakturze była wykazana kwota podatku VAT?

3.Czy przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem 1/3 udziału w działce nr 1?

4.Czy wykonała lub wykona Pani przed sprzedażą 1/3 udziału w działce nr 1 jakiekolwiek działania i nakłady w celu podniesienia wartości działki nr 1? Jeśli tak, to jakie?

5.Czy na dzień sprzedaży 1/3 udziału w działce nr 1, działka zostanie uzbrojona w media lub zostanie wydana decyzja związana z jej uzbrojeniem (np. budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, sieci kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne, inne – jeżeli tak, to jakie)? Jeżeli tak, to z czyjej inicjatywy zostaną wykonane te czynności?

6.Czy przed sprzedażą 1/3 udziału w działce nr 1 zamierza Pani dokonać podziału działki nr 1 na mniejsze działki?

7.Czy przed sprzedażą 1/3 udziału w działce zawarła/zawrze Pani umowę przedwstępną sprzedaży ww. udziału w działce nr 1 z nabywcą?

8.Jeśli zawarła/zawrze Paniumowę przedwstępną z nabywcą, to należy wskazać:

a)Jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy zawartej z przyszłym nabywcą, ciążą na Kupującym a jakie na Sprzedającym?

b)Czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały ustalone warunki, które muszą być spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działek na nabywcę? Jeśli tak, to jakie?

c)Czy przed sprzedażą działki udzieliła/udzieli Pani lub inny współwłaściciel nabywcy działek pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pani imieniu w sprawach dotyczących działki?

d)Jeżeli tak, to do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń udzieliła Pani pełnomocnictw nabywcy do występowania w Pani imieniu?

e)Jakich czynności dokona nabywca do momentu sprzedaży przez Panią udziału w działce w związku z udzielonym pełnomocnictwem?

wskazała Pani odpowiednio:

1.„Nabycie 1/3 udziału w działce 1 nastąpiło w ramach czynności niepodlegającej podatkiem VAT.

2.NIE.

3.NIE.

4.NIE.

5.NIE.

6.NIE.

7.NIE.

8.W związku z odpowiedzią przeczącą na pytanie nr 7, pytanie nr 8 mnie nie dotyczy.”

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy jako osoba fizyczna, nieprowadząca działalności gospodarczej, przy sprzedaży 1/3 nieruchomości gruntowej niezabudowanej położonej w miejscowości ..., Gmina ..., Powiat ..., obręb ... ..., działka numer 1 będzie musiała Pani zapłacić podatek VAT od sprzedaży?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Pani zdaniem, nie powinna Pani płacić podatku VAT, gdyż jest osoba fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Jest Pani właścicielką nieruchomości od 14 lat (data śmierci ojca), nie jest Pani inwestorem, jest Pani zatrudniona na umowie o pracę na czas nieokreślony, gdzie pieniądze ze sprzedaży nieruchomości chciałaby Pani przeznaczyć na zakup własnego mieszkania, a sprzedaży nie można przypisać znamion działalności gospodarczej.

Pozbywa się Pani majątku rodzinnego w postaci sprzedaży 1/3 nieruchomości gruntowej niezabudowanej położonej w miejscowości ..., Gmina ..., Powiat ..., obręb ... ....

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, gdyż w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1) określone udziały w nieruchomości,

2) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

W świetle art. 195 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Stosownie do art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.

Zgodnie z art. 198 ustawy Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału we współwłasności nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości (działki) istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży nieruchomości (działki) podejmowała/będzie Pani podejmowała aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.) – a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy – jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Analiza okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów przy uwzględnieniu orzeczenia TSUE, prowadzi do wniosku, że nie można uznać Pani za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży udziału w działce nr 1 będącej przedmiotem wniosku. Pomimo, że grunty spełniają definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, to okoliczności niniejszej sprawy nie wskazują, że sprzedając ww. udział w działce, będzie Pani działać w charakterze handlowca.

Działka będąca przedmiotem wniosku nie była przez Panią wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Nie prowadzi Pani działalności rolniczej, nie jest rolnikiem ryczałtowym. W 2009 r. złożyła Pani do Gminy ... wniosek o zmianę Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego. W dniu … 2022 r. Rada Gminy ... podjęła uchwałę w sprawie zmiany Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego. Po dokonanej zmianie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego działka nr 1 ma następujące przeznaczenie w planie:

–SO-2KDW Droga wewnętrzna (... m²),

–SO-3RM Tereny zabudowy zagrodowej (... m²),

–SO-7E Teren infrastruktury technicznej elektroenergetycznej (...m²),

–SO-1RM Tereny zabudowy zagrodowej (... m²).

Wskazana nieruchomość jest niezabudowana i nieuprawiana. Obecnie nie jest dzierżawiona. Do roku 2021 była dzierżawiona bez opłaty czynszu dzierżawnego (tj. wyłącznie dla uprawiania, żeby zapobiec wyjałowieniu ziemi).

Z wniosku wynika, że nabywca przedmiotowej działki nie jest określony (w celu sprzedaży udziału w działce nr 1 planuje Pani skorzystać z ogłoszeń w Internecie, w razie niepowodzenia tej formy sprzedaży planuje Pani skorzystać z agencji nieruchomości) oraz że nie podejmowała Pani żadnych działań i nakładów mających na celu podniesienie wartości nieruchomości. Do dnia sprzedaży Pani udział w działce nie zostanie również uzbrojony w media, a działka nie zostanie podzielona.

Zatem nie podejmowała i nie planuje Pani podejmować profesjonalnych czynności przygotowujących nieruchomość do sprzedaży i zbywając swój udział w działce nie będzie Pani wykonywała działań charakterystycznych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

Samo wystąpienie o zmianę w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego – nie może przesądzać o tym, że sprzedaż udziału w działce będzie podlegać opodatkowaniu. Również fakt, że do roku 2021 przedmiotowa działka była dzierżawiona nie przesądza w tej sytuacji o tym, że jej zbycie podlegać będzie opodatkowaniu, ponieważ była to dzierżawa bez opłaty czynszu dzierżawnego (tj. wyłącznie dla uprawiania, żeby zapobiec wyjałowieniu ziemi).

Tym samym nie wystąpi ciąg zdarzeń, który wskazywałby na Pani aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

W konsekwencji, dokonując sprzedaży udziału w działce nr 1, będącej przedmiotem wniosku, będzie Pani korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Zatem sprzedaż udziału w działce nr 1 będzie stanowiła działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Podsumowując, zbycie udziału w działce nr 1 nie będzie skutkowało uznaniem Pani za podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Pani, zgodnie z którym w związku z planowaną transakcją sprzedaży udziału w działce nr 1 nie powinna Pani płacić podatku VAT należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani sytuacji podatkowej i nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli przedmiotowej działki.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

–Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

–Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

–Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 259 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

̶w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

̶w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. 2651 ze zm.).