Interpretacja indywidualna z dnia 9 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.123.2023.2.KK

Możliwość zastosowania stawki 0% właściwej dla eksportu towarów w przypadku wysyłki towarów za pośrednictwem A lub firmy kurierskiej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 10 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania stawki 0% właściwej dla eksportu towarów w przypadku wysyłki towarów za pośrednictwem A lub firmy kurierskiej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 kwietnia 2023 r. (wpływ 26 kwietnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży książek, kalendarzy, plakatów, wyrobów pończoszniczych oraz T-shirtów na rzecz osób fizycznych za pośrednictwem sklepów internetowych.

Jest Pani czynnym podatnikiem VAT posiadającym NIP europejski.

Swoje towary sprzedaje Pani zarówno klientom w Polsce oraz w Europie i na świecie. Dużą część Pani klientów stanowią osoby na stałe zamieszkujące poza terytorium Unii Europejskiej (m.in. w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Meksyku, Szwajcarii, Australii).

Kontrahenci, na rzecz których świadczy Pani opisane we wniosku usługi, nie posiadają działalności gospodarczej. Średnia ilość wysyłanych przez Panią przesyłek poza UE wynosi kilkaset sztuk rocznie. W przeważającej mierze są to przesyłki nisko-gabarytowe – koperty lub małe pudełka o średniej wartości kilkuset złotych.

Gdy klient spoza UE składa w Pani sklepie zamówienie, ma do wyboru dostawę A – rejestrowanym listem poleconym lub kurierem „B”. W terminie miesiąca (zazwyczaj jest to jednak kilka dni) od dnia otrzymania zapłaty, przesyła Pani klientowi towar. Po nadaniu przesyłki klient otrzymuje od Pani unikatowy numer przesyłki, dzięki któremu może śledzić jej aktualny status.

W przypadku A, do nadawania przesyłek używa Pani systemu „Elektroniczny Nadawca”. Przesyłki nadaje Pani we wskazanej na etykiecie placówce A. Dla każdej nadanej w ten sposób przesyłki może Pani wygenerować dokument elektroniczny „Raport PDF”. W raporcie znajdują się m.in. dane klienta oraz statusy dotyczące danej przesyłki – m.in. data nadania, wysłania przesyłki z Polski oraz doręczenia do klienta.

W przypadku wysyłki przez „B”, do nadawania używa Pani oficjalnej strony internetowej tego przewoźnika. Dla każdej przesyłki może Pani wygenerować pokwitowanie nadania oraz – gdy przesyłka trafi do klienta – dowód dostawy.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

1.W odpowiedzi na pytanie: „Czy oczekuje Pani wydania interpretacji indywidualnej w zakresie sprzedaży przez Panią towarów wyłącznie na rzecz osób fizycznych zamieszkałych poza terytorium Unii Europejskiej?”,

wskazała Pani: „Tak, oczekuję na wydania interpretacji indywidualnej w zakresie sprzedaży towarów wyłącznie na rzecz osób fizycznych zamieszkałych poza terytorium Unii Europejskiej”.

2.W odpowiedzi na pytanie: „Czy z posiadanych przez Panią dokumentów jednoznacznie wynika, że nastąpił wywóz towarów poza terytorium UE?”,

wskazała Pani: „Tak jak tłumaczyłam, posiadam informacje z systemu e-nadawca A. Mogę tam wygenerować raport na temat każdej wysłanej przesyłki, gdzie widać status przesyłki, dane nadawcy oraz odbiorcy, w tym informację gdy dotrze do odbiorcy”.

3.W odpowiedzi na pytanie: „Czy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy jest Pani każdorazowo w posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz sprzedawanych przez Panią towarów poza terytorium UE?”,

wskazała Pani: „Zazwyczaj czas przesyłki to maksymalnie kilka tygodni, ale może się zdarzyć, że paczka zostanie odebrana później, a więc dopiero po okresie rozliczeniowym.

Nie wiem co mam rozumieć jako dokument potwierdzający wywóz – czy będzie to zatem dowód nadania i odbioru paczki?

Nie posiadam dokumentów celnych, ponieważ są to przesyłki o niewielkiej wartości wysyłane do osób fizycznych.

Na tę chwilę stosuję krajowe stawki VAT dla tych wysyłek, nie stosowałam i nie stosuję zwolnienia VAT, do czasu aż nie uzyskam jednoznacznej interpretacji indywidualnej o tym, czy mam do tego prawo”.

Pytanie

Czy w świetle zaistniałych faktów transakcje, których Pani dokonuje, tj. sprzedaż książek, kalendarzy, plakatów, wyrobów pończoszniczych oraz T-shirtów na rzecz osób fizycznych zamieszkałych poza terytorium Polski i Unii Europejskiej, uprawniają Panią do zastosowania stawki 0% VAT, pod warunkiem uzyskania stosownego potwierdzenia wywozu z art. 41 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 41 ust. 6: „Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej”.

Natomiast ust. 6a podaje przykładowe dokumenty, które mogą potwierdzać wywóz towaru używając określenia „w szczególności”, co oznacza, że wskazany katalog dokumentów jest otwarty, a więc podatnik może posłużyć się także innymi dokumentami, które jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

6a: „Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3)zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny”.

W przypadku nie uzyskania dokumentów potwierdzających wywóz w wymaganym terminie, podatnik stosuje krajową stawkę podatku.

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż w terminie dwóch okresów rozliczeniowych, upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

28 marca 2019 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że przepisy krajowe nie mogą uzależniać prawa do stosowania zwolnienia z VAT dla wywozu towarów poza UE od objęcia tych towarów procedurą celną, gdy przesłanki do objęcia zwolnieniem – zwłaszcza przesłanka faktycznego wywozu towaru – zostały spełnione (sprawa C-275/18).

Natomiast wyrok TSUE z 28 lipca 2016 r., sprawa C-332/15 głosi pogląd, że zasada neutralności podatkowej w zakresie VAT wymaga, aby odliczenie podatku naliczonego zostało przyznane, jeżeli zostały spełnione wymogi materialne, nawet wówczas, gdy niektóre wymogi formalne zostały pominięte przez podatników.

Również Dyrektor KIS, rozpatrujący podobny przypadek, potwierdził, że dokument wygenerowany przez A uprawnia do stosowania stawki 0% VAT dla eksportu towarów (interpretacja indywidualna z 11 stycznia 2021 r., sygn. akt 0111-KDIB3-3.4012. 603.2020.1.MAZ): „(...) mając na uwadze przywołane orzeczenia TSUE i NSA należy uznać, że po spełnieniu reszty przesłanek, Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania stawki opodatkowania 0% przewidzianej dla eksportu towarów, które są wysyłane za pośrednictwem A do osób fizycznych zamieszkałych poza terytorium Unii Europejskiej, nieprowadzących działalności gospodarczej, w sytuacji, gdy Spółka posiada dokumenty pochodzące z Elektronicznego Systemu Nadawcy A, opatrzone statusem „doręczenie”, a w przypadku statusów: „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia” lub „Przesyłka wysłana z Polski” pod warunkiem, że posiada odpowiedzi z A na zgłoszenie reklamacyjne potwierdzające doręczenie przesyłki do adresata wraz z podaniem daty doręczenia”.

Na bazie powyższej argumentacji, uważa Pani, że dokumenty wygenerowane przez A oraz firmę kurierską „B”, których status wskazuje na wysłanie przesyłki z Polski i/lub doręczenie do klienta mogą stanowić dokument uprawniający Panią do stosowania zerowej stawki VAT w eksporcie towarów dla osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej, zamieszkałych poza terytorium Unii Europejskiej. Uważa Pani, że każdy z tych komunikatów potwierdza wywóz towarów i dokonanie tym samym, eksportu towarów poza UE.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 3 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 5 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast według art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy:

Ustawodawca, definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Aby zatem uznać daną czynność za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

-musi mieć miejsce jedna z czynności określonych w art. 7 ustawy;

-w konsekwencji tej czynności musi nastąpić wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni);

-wywóz towaru musi być potwierdzony przez organ celny określony w przepisach celnych.

Dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy) towar opuszcza terytorium kraju w celu dostarczenia go do kraju trzeciego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się przez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym i legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.

Należy w tym miejscu zauważyć, jak wskazuje art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów. Jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Tylko zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu w Polsce.

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Jedną z czynności, która korzysta z obniżonej stawki podatku od towarów i usług jest eksport towarów.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy:

Przy czym, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Według art. 41 ust. 6a ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy:

Jak stanowi art. 41 ust. 8 ustawy:

W myśl art. 41 ust. 9 ustawy:

Stosownie do art. 41 ust. 11 ustawy:

Wskazać jednak należy, że aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

‒ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

‒wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży książek, kalendarzy, plakatów, wyrobów pończoszniczych oraz T-shirtów na rzecz osób fizycznych za pośrednictwem sklepów internetowych.

Jest Pani czynnym podatnikiem VAT posiadającym NIP europejski.

Swoje towary sprzedaje Pani zarówno klientom w Polsce oraz w Europie i na świecie. Dużą część Pani klientów stanowią osoby na stałe zamieszkujące poza terytorium Unii Europejskiej (m.in. w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Meksyku, Szwajcarii, Australii).

Kontrahenci, na rzecz których świadczy Pani opisane we wniosku usługi, nie posiadają działalności gospodarczej. Średnia ilość wysyłanych przez Panią przesyłek poza UE wynosi kilkaset sztuk rocznie. W przeważającej mierze są to przesyłki nisko-gabarytowe – koperty lub małe pudełka o średniej wartości kilkuset złotych.

Gdy klient spoza UE składa w Pani sklepie zamówienie, ma do wyboru dostawę A – rejestrowanym listem poleconym lub kurierem „B”. W terminie miesiąca (zazwyczaj jest to jednak kilka dni) od dnia otrzymania zapłaty, przesyła Pani klientowi towar. Po nadaniu przesyłki klient otrzymuje od Pani unikatowy numer przesyłki, dzięki któremu może śledzić jej aktualny status.

W przypadku A, do nadawania przesyłek używa Pani systemu „Elektroniczny Nadawca”. Przesyłki nadaje Pani we wskazanej na etykiecie placówce A. Dla każdej nadanej w ten sposób przesyłki może Pani wygenerować dokument elektroniczny „Raport PDF”. W raporcie znajdują się m.in. dane klienta oraz statusy dotyczące danej przesyłki – m.in. data nadania, wysłania przesyłki z Polski oraz doręczenia do klienta.

W przypadku wysyłki przez „B”, do nadawania używa Pani oficjalnej strony internetowej tego przewoźnika. Dla każdej przesyłki może Pani wygenerować pokwitowanie nadania oraz – gdy przesyłka trafi do klienta – dowód dostawy.

Posiada Pani informacje z systemu e-nadawca A. Może Pani tam wygenerować raport na temat każdej wysłanej przesyłki, gdzie widać status przesyłki, dane nadawcy oraz odbiorcy, w tym informację gdy dotrze do odbiorcy.

Zazwyczaj czas przesyłki to maksymalnie kilka tygodni, ale może się zdarzyć, że paczka zostanie odebrana później, a więc dopiero po okresie rozliczeniowym.

Nie posiada Pani dokumentów celnych, ponieważ są to przesyłki o niewielkiej wartości wysyłane do osób fizycznych.

Na tę chwilę stosuje Pani krajowe stawki VAT dla tych wysyłek, nie stosowała i nie stosuje Pani zwolnienia VAT, do czasu aż nie uzyska Pani jednoznacznej interpretacji indywidualnej o tym, czy ma Pani do tego prawo.

Pani wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy dokonując sprzedaży towarów na rzecz osób fizycznych zamieszkałych poza terytorium Unii Europejskiej, ma Pani prawo do zastosowania stawki 0% VAT, w przypadku wysyłki towarów za pośrednictwem A lub firmy kurierskiej.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że z powołanego art. 2 pkt 8 ustawy wynika, że o eksporcie towarów można mówić wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Z kolei zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Zatem, aby Wnioskodawca mógł opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% – musi posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.

W tym miejscu wskazać należy, że w wyroku z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 dotyczącej podatnika, który wysyłał A poza terytorium Unii Europejskiej przedmioty kolekcjonerskie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że: „(…) w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).

Natomiast odpowiadając na pytanie prejudycjalne, TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

Do wskazanego orzeczenia TSUE odwołał się również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem A poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. We wskazanym wyroku NSA stwierdził: „Przenosząc te rozważania TSUE na grunt niniejszej sprawy wskazać trzeba, co zaznaczono już wyżej, że organy uznały za bezsporne dokonywanie dostaw przez skarżącego na rzecz osób fizycznych spoza terytorium UE. W żadnym miejscu zaskarżonych decyzji nie ma mowy o tym, by organy kwestionowały faktyczny wywóz towarów poza obszar Unii. Jedynym powodem odmowy zastosowania do nich stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a co za tym idzie braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny. W ocenie organu odwoławczego »(...) dla uznania – na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – danej dostawy towarów za eksport i w konsekwencji zastosowania stawki podatku 0% niezbędne jest potwierdzenie przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i posiadanie przez Podatnika takiego potwierdzenia«. W istocie więc organy nie kwestionowały wypełnienia wymogów materialnych eksportu, w tym wypadku faktycznego wyprowadzenia towarów z terytorium Unii, ale niedochowanie przez podatnika warunków formalnych (brak zgłoszenia do procedury celnej wywozu i brak stosownych dokumentów). Tymczasem, w świetle cytowanego szeroko wyżej orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna).

W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana. (…) W tym miejscu przypomnieć również należy, że w orzecznictwie sądów krajowych już wcześniej podkreślano, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (por. wyroki NSA: z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17)”.

W analizowanej sprawie,w przypadku gdy klient spoza UE składa w Pani sklepie zamówienie, ma do wyboru dostawę A – rejestrowanym listem poleconym lub kurierem „B”. W terminie miesiąca (zazwyczaj jest to jednak kilka dni) od dnia otrzymania zapłaty, przesyła Pani klientowi towar. Po nadaniu przesyłki klient otrzymuje od Pani unikatowy numer przesyłki, dzięki któremu może śledzić jej aktualny status. W przypadku A, do nadawania przesyłek używa Pani systemu „Elektroniczny Nadawca”. Przesyłki nadaje Pani we wskazanej na etykiecie placówce A. Dla każdej nadanej w ten sposób przesyłki może Pani wygenerować dokument elektroniczny „Raport PDF”. W raporcie znajdują się m.in. dane klienta oraz statusy dotyczące danej przesyłki – m.in. data nadania, wysłania przesyłki z Polski oraz doręczenia do klienta. W przypadku wysyłki przez „B”, do nadawania używa Pani oficjalnej strony internetowej tego przewoźnika. Dla każdej przesyłki może Pani wygenerować pokwitowanie nadania oraz – gdy przesyłka trafi do klienta – dowód dostawy. Nie posiada Pani dokumentów celnych, ponieważ są to przesyłki o niewielkiej wartości wysyłane do osób fizycznych.

Jak wynika zatem z opisu sprawy, będzie Pani posiadać następujące dokumenty, potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, tj.

-w przypadku przesyłki nadanej A może Pani wygenerować dokument elektroniczny „Raport PDF” zawierający m.in. dane klienta oraz statusy dotyczące danej przesyłki – m.in. data nadania, wysłania przesyłki z Polski oraz doręczenia do klienta,

-w przypadku wysyłki przez „B”, do każdej przesyłki może Pani wygenerować pokwitowanie nadania oraz – gdy przesyłka trafi do klienta – dowód dostawy.

Nie będą to wprawdzie dokumenty literalnie wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy, co jednak nie stanowi przeszkody w uznaniu, że spełniona zostanie przesłanka w zakresie udokumentowania wywozu, pozwalająca na uznanie, że w analizowanej sprawie doszło do eksportu towarów do nabywców spoza terytorium Unii Europejskiej.

W związku z powyższym, dokonując wysyłki towarów do konsumentów mających miejsce zamieszkania poza terytorium UE, będzie Pani uprawniona, na podstawie posiadanych ww. dokumentów, do zastosowania stawki podatku 0%, właściwej dla eksportu towarów.

Tym samym, mając na uwadze powołane orzeczenia TSUE oraz NSA, należy uznać, że w przypadku, gdy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie Pani dysponować ww. dokumentami, to będzie miała Pani prawo opodatkować dokonywane dostawy towarów z zastosowaniem stawki podatku VAT w wysokości 0%.

W konsekwencji, w opisanych okolicznościach, dokonując sprzedaży książek, kalendarzy, plakatów, wyrobów pończoszniczych oraz T-shirtów na rzecz osób fizycznych zamieszkałych poza terytorium Unii Europejskiej, będzie Pani uprawniona do zastosowania stawki 0% VAT.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ zastrzega, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi dysponuje podatnik rzeczywiście potwierdzają wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).