Interpretacja indywidualna z dnia 9 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.113.2023.1.MK

W zakresie momentu zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków z tytułu zakupu usług transportowych węgla.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, uzupełniony 10 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków z tytułu zakupu usług transportowych węgla.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”), w której (…) udziałów po (…) zł posiada (…) Sp. z o.o. w X. Wnioskodawca został utworzony na podstawie aktu notarialnego z dnia (…) r. w celu przeniesienia z (…) Sp. z o.o. części działalności w zakresie produkcji energii cieplnej z paliwa węglowego. Po uzyskaniu przez Wnioskodawcę koncesji na produkcję energii cieplnej oraz po zatwierdzeniu przez (…) cen taryfowych na sprzedaż energii cieplnej dla Wnioskodawcy, z dniem (…) Sp. z o.o. w X. wniósł aportem do Wnioskodawcy zorganizowaną część przedsiębiorstwa w postaci Zakładu (…) obejmującego kotłownię węglową (...) kotłów węglowych wraz z infrastrukturą niezbędną do ich funkcjonowania) oraz wszystkich pracowników obsługujących kotłownię węglową.

Podstawową działalnością Spółki jest produkcja energii cieplnej z paliwa węglowego , która zasila miejski system ciepłowniczy. Jesteśmy czynnym podatnikiem VAT i płatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

(…) Wnioskodawca zakupił węgiel za kwotę netto (…) a koszt transportu (samochodowy i kolejowy) wyniósł (…) zł netto.

W (…) Wnioskodawca zakupił węgiel za kwotę netto (…) - koszt transportu (kolejowy i samochodowy) wyniósł (…) zł netto.

W (…) Wnioskodawca zakupił węgiel za kwotę netto (…) - koszt transportu (kolejowy i samochodowy) wyniósł (…) zł netto.

Zakupiony węgiel, zgodnie z zapisami polityki rachunkowości, przyjmowany jest na magazyn w cenie zakupu netto na podstawie dokumentu PZ (przychód zewnętrzny) a rozchodowywany i księgowany w koszty bilansowe jest sukcesywnie według zużycia na podstawie dokumentów RW (rozchód wewnętrzny). Dla potrzeb bilansowych, koszty transportu węgla, księgowane są na rozliczenia międzyokresowe kosztów i proporcjonalnie do ilości zużytego węgla, rozliczane w koszty bilansowe.

Na dzień bilansowy, tj. 31 grudnia 2022 r. na rozliczeniach międzyokresowych kosztów pozostała do rozliczenia kwota (…) zł. Dla celów podatkowych koszty transportu Wnioskodawca kwalifikuje jako koszty pośrednie i do kosztów podatkowych zalicza w dacie poniesienia.

Istotny element opisu stanu faktycznego zawarty został we własnym stanowisku w sprawie gdzie wskazaliście Państwo, że koszty transportu nabywanego węgla nie sposób przypisać do konkretnego przychodu Spółki.

Pytanie

Czy koszt zakupu usług transportowych węgla powstaje w dacie poniesienia tego kosztu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o PDOP, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Natomiast koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP).

Kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów. W przypadku kosztów bezpośrednich możliwe jest określenie wpływu danego kosztu na przychody podatnika, tj. ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Natomiast kosztem pośrednim jest wydatek, którego nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, pomimo że jego poniesienie jest racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do osiągnięcia przychodów. Nie pozostaje on w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, ponieważ brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nim przychód.

W ocenie Wnioskodawcy, koszty transportu nabywanego węgla, to w przypadku Spółki koszty pośrednio związane z przychodami, nie sposób bowiem przypisać ich do konkretnego przychodu.

Jak stanowi art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli jednak koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust 4e ustawy o PDOP).

Zgodnie z prezentowaną obecnie linią interpretacyjną organów podatkowych, o momencie ujęcia danego wydatku w kosztach uzyskaniach przychodów nie decyduje sposób ujęcia tego wydatku do celów rachunkowych.

W kwestii momentu ujmowania danego wydatku w kosztach uzyskania przychodów, organy podatkowe opowiadają się obecnie za autonomią prawa podatkowego w stosunku do prawa bilansowego. Innymi słowy, prawo bilansowe nie rozstrzyga o tym, kiedy należy zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 lutego 2019 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.524.2018.2.AW. Dzień uznania wydatku za koszt podatkowy nie jest zatem uzależniony od równoczesnego uznania go za koszt dla celów bilansowych (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 lipca 2020 r., znak: 0111-KDWB.4010.10.2020.1.APA, z 29 marca 2019 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.1.2019.2.MM oraz z 10 lutego 2022 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.634.2021.2.SK.

Tym samym, biorąc pod uwagę prezentowaną obecnie linię interpretacyjną organów podatkowych Wnioskodawca uważa, że dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, pośrednie koszty, które Spółka ponosi na transport węgla powinny być ujęte jako koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia, czyli w dniu, w którym ujęto te koszty w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (lub innego dokumentu) - bez względu na sposób ewidencjonowania i rozliczania tego kosztu dla celów bilansowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty te - do celów podatkowych - nie powinny być przyporządkowywane proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą, gdyż mają one charakter samoistny względem kosztów nabycia węgla, które to mogą dotyczyć okresu przekraczającego rok podatkowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Nadmieniam, że jednolity tekst ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ogłoszony jest w Dzienniku Ustaw z 2022 r. poz. 2587 ze zm.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.