Interpretacja indywidualna z dnia 4 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.146.2023.2.ENB

Ustalenie rezydencji podatkowej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia rezydencji podatkowej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem  z 11 kwietnia 2023 r. (data wpływu 18 kwietnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 2013 r. pracuje Pan na co dzień na terytorium Wielkiej Brytanii w charakterze menadżera jednej z brytyjskich firm X. Od tego czasu osiąga Pan dochody jedynie w Wielkiej Brytanii i tylko tam płaci Pan podatek od tychże dochodów. Przez zdecydowaną część roku przebywa Pan w Wielkiej Brytanii, a co za tym idzie również tam Pan mieszka. W Polsce jest Pan okazjonalnie (w sumie około sześciu tygodni w roku), korzysta Pan z przysługującego urlopu wypoczynkowego bądź dodatkowych dni wolnych. Posiada Pan brytyjski numer identyfikacji podatkowej (National Insurance Number), brytyjskie ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz brytyjskie prawo jazdy. Od lipca 2019 r. posiada Pan także status osoby osiedlonej (który po wyjściu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej zastąpił status rezydenta). Nie posiada Pan brytyjskiego obywatelstwa. Od HMRC otrzymał Pan Letter of confirmation of residence. W dokumencie tym zawarte jest potwierdzenie HMRC, iż jest Pan rezydentem Wielkiej Brytanii dla celów podatkowych. HMRC poinformowało Pana, że nie wydaje Certificate of Residency (wymaganego przez polskie urzędy skarbowe) osobom, które osiągają dochody jedynie na terenie Wielkiej Brytanii. Ponadto uczestniczy Pan w życiu brytyjskiej parafii rzymsko-katolickiej w miejscowości A., w której to udziela się Pan, śpiewając z członkami chóru podczas niedzielnych nabożeństw. W Wielkiej Brytanii posiada Pan wielu przyjaciół.

W Polsce przebywa Pana żona wraz z dwójką dzieci. Z żoną jest Pan współwłaścicielem domu jednorodzinnego, jednak to żona głównie zajmuje się domem i pokrywa opłaty związane z jego utrzymaniem. Żona nieprzerwanie pracuje zawodowo w Polsce (od prawie 16 lat jest nauczycielką) i tu płaci podatki. Użytkuje również samochód, którego jest Pan właścicielem. Na terytorium Polski posiada Pan także działkę budowlaną, którą otrzymał w spadku po rodzicach w roku 2009.

Kontaktował się Pan z pracownikami Krajowej Infolinii Skarbowej, aby pomogli w ustaleniu, czy powinien rozliczać się Pan w Polsce z dochodów osiąganych w Wielkiej Brytanii. Wskazywano, że nie, jednak nie otrzymał Pan takiej opinii na piśmie.

W przesłanym uzupełnieniu wyjaśnił Pan, że wniosek dotyczy lat 2021-2022 i udzielone przez Pana wyjaśnienia dotyczą tego okresu. W roku 2021 oraz roku 2022 na terytorium Polski przebywał Pan krócej niż 183 dni (około 6 tygodni w każdym roku podczas urlopu wypoczynkowego lub dodatkowych dni wolnych od pracy).

Udzielając odpowiedzi na pytanie: „W jakim kraju – w okresie którego dotyczy wniosek – miał Pan stałe miejsce zamieszkania? Czy może stałe miejsce zamieszkania miał Pan zarówno w Polsce jak i Wielkiej Brytanii?” wyjaśnił Pan, że na co dzień przebywa Pan i pracuje w Wielkiej Brytanii, a więc również tutaj mieszka. Jest Pan tu bowiem przez większość dni w roku (ponad 300 dni). Nie dojeżdża Pan do pracy codziennie z Polski. Wspólnie z Panem w Wielkiej Brytanii zamieszkuje również kot. Pana najbliższa rodzina (żona i dzieci) mieszkają przez cały rok w Polsce. Gdy jest Pan w Polsce, każdorazowo zamieszkuje Pan z żoną i dziećmi we wspólnym domu. Kota podczas nieobecności pozostawia Pan w Wielkiej Brytanii pod opieką angielskich przyjaciół lub brata, który również pracuje na co dzień w Wielkiej Brytanii. Posiada Pan dwójkę dzieci w wieku 5 lat oraz 11 lat. Dzieci pozostają na utrzymaniu Pana i żony, która jest zatrudniona w Polsce i tu osiąga dochody. W Pana małżeństwie obowiązuje ustrój wspólności majątkowej. W zakresie aktywności wykraczającej poza pracę zawodową, to w Wielkiej Brytanii uczęszcza Pan co niedzielę na msze święte oraz udziela się Pan w kościelnym chórze. W Polsce (poza uczestnictwem w nabożeństwach) nie przejawia Pan tego typu aktywności.

W Polsce posiada Pan ubezpieczenie wspólnego domu oraz samochodu, a także konto bankowe w polskim banku. Posługuje się Pan polskim numerem telefonu. Nie posiada Pan kredytów oraz innych, poza wspomnianym wspólnym domem, samochodem i działką budowlaną, ruchomości czy też nieruchomości.

W Wielkiej Brytanii posiada Pan brytyjskie ubezpieczenie zdrowotne oraz społeczne, a także konto bankowe w brytyjskim banku. Jest Pan właścicielem ruchomości w postaci niektórych elementów wyposażenia lokalu, w którym Pan mieszka. Posługuje się Pan dwoma brytyjskimi numerami telefonu. Nie posiada Pan kredytów, nie jest właścicielem nieruchomości.

W latach 2021, 2022 przebywał Pan głównie w Wielkiej Brytanii (ponad 300 dni w każdym roku). Posiada Pan obywatelstwo polskie, w Wielkiej Brytanii - settled status (status osiedleńca). Do Wielkiej Brytanii wyjeżdża Pan w celach zarobkowych.

Pytanie

Czy w przedstawionej sytuacji podlega Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie w Polsce podlega Pan ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ze względu na szereg przesłanek takich jak: ścisłe powiązania z Wielką Brytanią w postaci interesów życiowych na terytorium Wielkiej Brytanii, pobyt powyżej 183 dni w roku podatkowym w Wielkiej Brytanii oraz z uwagi na posiadanie statusu osoby osiedlonej w Wielkiej Brytanii i uznawanie Pana przez Wielką Brytanię za brytyjskiego rezydenta dla celów podatkowych (co zostało udokumentowane w postaci załączników do wniosku). Uważa Pan, że Jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajduje się na terytorium Wielkiej Brytanii, dlatego dochody, które zostały przez Pana osiągnięte w Wielkiej Brytanii nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Na podstawie art. 4a ww. ustawy:

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z opisu zdarzenia wynika, że od 2013 r. pracuje Pan na co dzień na terytorium Wielkiej Brytanii w charakterze menadżera w brytyjskiej firmie. Od tego czasu osiąga Pan dochody jedynie w Wielkiej Brytanii. Przez zdecydowaną część roku przebywa Pan w Wielkiej Brytanii, a co za tym idzie również tam Pan mieszka. W Polsce jest Pan okazjonalnie (w sumie około sześciu tygodni w roku), korzysta Pan z przysługującego urlopu wypoczynkowego bądź dodatkowych dni wolnych. Posiada Pan brytyjski numer identyfikacji podatkowej, brytyjskie ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz brytyjskie prawo jazdy. Od lipca 2019 r. posiada Pan także status osoby osiedlonej. Nie posiada Pan brytyjskiego obywatelstwa. Od HMRC otrzymał Pan Letter of confirmation of residence zawierające potwierdzenie, że jest Pan rezydentem Wielkiej Brytanii dla celów podatkowych. Uczestniczy Pan w życiu brytyjskiej parafii rzymsko-katolickiej w miejscowości C., w której to udziela się Pan, śpiewając z członkami chóru podczas niedzielnych nabożeństw. W Wielkiej Brytanii posiada Pan wielu przyjaciół.

W Polsce przebywa Pana żona wraz z dwójką dzieci. Z żoną jest Pan współwłaścicielem domu jednorodzinnego, jednak to żona głównie zajmuje się domem i pokrywa opłaty związane z jego utrzymaniem. Żona użytkuje również samochód, którego jest Pan właścicielem. Na terytorium Polski posiada Pan także działkę budowlaną, którą otrzymał w spadku po rodzicach w roku 2009. W roku 2021 oraz roku 2022 na terytorium Polski przebywał Pan krócej niż 183 dni. Na co dzień przebywa Pan i pracuje w Wielkiej Brytanii, a więc również tutaj mieszka - jest Pan tu bowiem przez większość dni w roku. Nie dojeżdża Pan do pracy codziennie z Polski. Wspólnie z Panem w Wielkiej Brytanii zamieszkuje również kot. Pana najbliższa rodzina (żona i dzieci) mieszkają przez cały rok w Polsce. Gdy jest Pan w Polsce, każdorazowo zamieszkuje Pan z żoną i dziećmi we wspólnym domu. Dzieci w wieku 5 lat oraz 11 lat pozostają na utrzymaniu Pana i żony. W Pana małżeństwie obowiązuje ustrój wspólności majątkowej. W zakresie aktywności wykraczającej poza pracę zawodową, to w Wielkiej Brytanii uczęszcza Pan co niedzielę na msze święte oraz udziela się Pan w kościelnym chórze. W Polsce (poza uczestnictwem w nabożeństwach) nie przejawia Pan tego typu aktywności.

W Polsce posiada Pan ubezpieczenie wspólnego domu oraz samochodu, a także konto bankowe w polskim banku. Posługuje się Pan polskim numerem telefonu. Nie posiada Pan kredytów oraz innych, poza wspomnianym wspólnym domem, samochodem i działką budowlaną, ruchomości czy też nieruchomości.

W Wielkiej Brytanii posiada Pan brytyjskie ubezpieczenie zdrowotne oraz społeczne, a także konto bankowe w brytyjskim banku. Jest Pan właścicielem ruchomości w postaci niektórych elementów wyposażenia lokalu, w którym Pan mieszkam. Posługuje się Pan dwoma brytyjskimi numerami telefonu. Nie posiada Pan kredytów, nie jest właścicielem nieruchomości.

W latach 2021, 2022 przebywał Pan głównie w Wielkiej Brytanii (ponad 300 dni w każdym roku). Posiada Pan obywatelstwo polskie, w Wielkiej Brytanii - settled status (status osiedleńca). Do Wielkiej Brytanii wyjeżdża Pan w celach zarobkowych.

Mając zatem na uwadze, że w okresie którego dotyczy wniosek Pana rodzina, tj. małżonka oraz dwoje małoletnich, będących również na Pana utrzymaniu dzieci  mieszka w Polsce,  a ponadto w Polsce jest Pan współwłaścicielem domu jednorodzinnego, działki budowlanej, samochodu oraz posiada Pan konto bankowe, uznać należy, że ośrodek Pana interesów życiowych znajduje się w Polsce. Przedstawione przez Pana okoliczności wskazują bowiem na utrzymanie istotnych powiązań osobistych i gospodarczych z Polską. Oznacza to, że w oparciu o art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posiada Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Ponadto, mając na uwadze, że w okresie którego dotyczy wniosek posiada Pan również miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii ustalając rezydencję podatkową należy się odnieść do przepisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840, z późn. zm.).

Przy czym wskazać należy, że zarówno Polska, jak i Wielka Brytania notyfikowały ww. Konwencję polsko-brytyjską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1369). Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest dzień 1 lipca 2018 r., natomiast dla Wielkiej Brytanii dzień 1 października 2018 r.

Dla celów stosowania prawa, postanowienia Konwencji MLI muszą być interpretowane równolegle z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z uwzględnieniem stanowisk Umawiających się Państw w zakresie przyjęcia Konwencji MLI. Stanowisko Polski zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z dnia 6 czerwca 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1370), natomiast wspólne stanowisko Polski i Wielkiej Brytanii zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z dnia 11 października 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej w relacjach między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., oraz jej zastosowania w realizacji postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 2253).

Konwencja wchodzi w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, następujących po dacie zdeponowania piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 1 Konwencji MLI).

Dla każdego Sygnatariusza, który dokonuje ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej Konwencji po zdeponowaniu piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, niniejsza Konwencja wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą zdeponowania przez tego Sygnatariusza jego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 2 ww. Konwencji).

Z kolei, zasady stosowania jej postanowień w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej wynikają z art. 35 ww. Konwencji.

Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 35 ust. 1 Konwencji MLI:

Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Umowy podatkowej począwszy od innych dat niż data wejścia w życie. Przy tym, poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

W konsekwencji, jeżeli również w ww. stanowiskach nie wskazano inaczej, to zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI:

Należy w tym miejscu podkreślić, że art. 35 ust. 1 lit. a) Konwencji MLI odnosi się jedynie do podatków pobieranych u źródła od nierezydentów podatkowych – w przepisie tym jest bowiem mowa o podatkach pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji.

W odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, termin rozpoczęcia stosowania Konwencji MLI należy określić na podstawie art. 35 ust. 1 lit. b) Konwencji MLI.

Postanowienia ww. przepisów Konwencji MLI w zakresie pozostałych podatków mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2020 r.

Na podstawie art. 4 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej:

Na podstawie natomiast art. 4 ust. 2 tej Konwencji:

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przy tym wskazać należy, iż według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały.

Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Ponadto, jeżeli osoba, mająca ognisko domowe w jednym państwie, utworzyła ognisko domowe w drugim państwie z zachowaniem w całej pełni pierwszego ogniska, to fakt, iż pierwsze z nich zostało zachowane w środowisku, w którym osoba ta zawsze mieszkała, pracowała i w którym znajduje się jej rodzina i mienie, może w połączeniu z innymi elementami wskazywać, że osoba ta zachowała ośrodek swych życiowych interesów w pierwszym państwie.

W treści uzupełnienia wyjaśnił Pan, że posiada miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, jednakże przedstawione we wniosku okoliczności – w szczególności fakt, iż w Polsce zamieszkuje Pana rodzina, tj. żona oraz dwójka małoletnich dzieci, z którymi podczas pobytów w Polsce zamieszkuje Pan we wspólnym domu, wskazują, że posiada Pan stałe miejsce zamieszkania również w Polsce.

W takim przypadku nie jest możliwe ustalenie państwa rezydencji podatkowej w oparciu o pierwsze kryterium wynikające z art. 4 ust. 2 Konwencji. Wobec powyższego – jak już wyjaśniono – należy zastosować kolejne kryterium odnoszące do ściślejszych powiązań osobistych i gospodarczych (ośrodka interesów życiowych).

Zważywszy na okoliczność, że to z Polską łączą Pana ściślejsze powiązania osobiste, bowiem to w Polsce zamieszkuje Pana żona i dwoje małoletnich dzieci będących częściowo na Pana utrzymaniu, a ponadto w Polsce jest Pan współwłaścicielem domu jednorodzinnego, działki budowlanej, samochodu, konta bankowego, z żoną łączy Pana wspólność majątkowa, w Polsce posiada Pan ubezpieczenia majątkowe stwierdzić należy, że ośrodek Pana interesów życiowych znajduje się w Polsce. Uznać bowiem należy, że to z Polską a nie Wielką Brytanią łączą Pana ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, a w konsekwencji Pana ośrodek interesów życiowych położony jest w Polsce. Z Wielką Brytanią co prawda łączy Pana praca oraz związane z nią ubezpieczenia, konto bankowe, posiadanie kota oraz fakt śpiewania w chórze podczas niedzielnych nabożeństw - okoliczności te nie mogą przesądzić o ściślejszych powiązaniach osobistych i gospodarczych.

W konsekwencji Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych ustalonym w oparciu o normy kolizyjne zawarte w art. 4 ust. 2 Konwencji polsko-brytyjskiej jest Polska.

Powyższe znajduje potwierdzenie w treści Objaśnień podatkowych z 29 kwietnia 2021 r. wydanych przez Ministerstwo Finansów, które dotyczą zasad ustalania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencji podatkowej) osób fizycznych w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT) oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych, o którym mowa w art. 3 ust. 1 i 2a ustawy PIT. Celem objaśnień jest przedstawienie sposobu prawidłowego wypełnienia obowiązków podatkowych przez osoby fizyczne w Polsce, bowiem rezydencja podatkowa nie ma charakteru deklaratywnego, lecz związana jest z oceną całokształtu faktów i okoliczności. Z objaśnień tych wynika, że jeżeli podatnik zostaje uznany za rezydenta podatkowego drugiego państwa (na skutek spełnienia kryteriów przewidzianych w krajowym prawie podatkowym tego państwa) a w Polsce jest uznawany za rezydenta podatkowego na mocy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mamy do czynienia z podwójną rezydencją podatkową, i należy zastosować reguły kolizyjne. Wskazano w nich również, że w sytuacji gdy ustalenie państwa rezydencji nie jest możliwe w oparciu o pierwsze kryterium, jakim jest miejsce stałego zamieszkania, należy zastosować kolejne kryterium odnoszące się do ściślejszych powiązań osobistych i gospodarczych (ośrodka interesów życiowych). Przy czym z Objaśnień tych należy wywieść, że okoliczność położenia ośrodka interesów życiowych w Polsce potwierdza posiadanie w Polsce współmałżonka i dzieci, nieruchomości.

Oznacza to, że w latach 2021 i 2022 w Polsce podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegał Pan obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. W konsekwencji dochody uzyskane z pracy wykonywanej w Wielkiej Brytanii w latach 2021-2022 podlegały opodatkowaniu w Polsce – z uwzględnieniem przepisów dotyczących opodatkowania dochodów z pracy najemnej zawartych w Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych oraz regulacji dotyczących unikania podwójnego opodatkowania wynikających z Konwencji MLI.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).