Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 2 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.260.2019.8.PC
1. Czy Usługi IT (tj. Usługi Dostępu, Charakterystyczne Usługi IT oraz Inne Usługi IT) nie zostały wskazane w treści art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, a w konsekwencji koszty związane z ich nabyciem nie podlegają ograniczeniu w zakresie ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonemu w art. 15e ustawy o PDOP? 2. Czy Usługi B+R nie zostały wskazane w treści art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, a w konsekwencji koszty związane z ich nabyciem nie podlegają ograniczeniu w zakresie ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonemu w art. 15e ustawy o PDOP?
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
1.ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 12 czerwca 2019 r. (data wpływu 18 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 grudnia 2022 r. sygn. akt II FSK 1256/20 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 23 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Po 871/19 i
2.stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu fatycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:
-Usługi IT (tj. Usługi Dostępu, Charakterystyczne Usługi IT oraz Inne Usługi IT) nie zostały wskazane w treści art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, a w konsekwencji koszty związane z ich nabyciem nie podlegają ograniczeniu w zakresie ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonemu w art. 15e ustawy o PDOP;
-Usługi B+R nie zostały wskazane w treści art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, a w konsekwencji koszty związane z ich nabyciem nie podlegają ograniczeniu w zakresie ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonemu w art. 15e ustawy o PDOP,
jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 czerwca 2019 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 czerwca 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczył ustalenia, czy Usługi IT i Usługi B+R nie podlegają ograniczeniu w zakresie ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonemu w art. 15e ustawy o PDOP.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem 19 lipca 2019 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Spółka jest producentem materiałów budowlanych (dalej: „Produkty”) oraz członkiem grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”).
W celu osiągnięcia optymalnej efektywności działalności operacyjnej (produkcyjnej i dystrybucyjnej) Spółka nabywa od zagranicznego podmiotu z siedzibą w Niemczech, będącego dla Spółki podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.) oraz art. 11 ustawy o PDOP (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.) (dalej: „Usługodawca”) usługi (dalej: „Usługi”) obejmujące m.in.:
a)usługi F&E (dalej: „Usługi B+R”),
b)usługi informatyczne (dalej: „Usługi IT”).
Usługi B+R polegają na:
1)organizowaniu spotkań pracowników różnych podmiotów wchodzących w skład Grupy, które skutkują wymianą receptur związanych z Produktami, wiedzy dotyczącej technologii, badaniem Produktów, poszukiwaniem nowych surowców oraz współpracą w innych obszarach,
2)organizowaniu spotkań pracowników różnych podmiotów wchodzących w skład Grupy, które dotyczą współpracy w rozwiązywaniu konkretnych problemów, również dotyczących Spółki,
3)udzieleniu dostępu do następujących programów/systemów informatycznych:
- S. tj. programu do rejestracji, analiz i zarządzania pracą laboratorium, który jest wykorzystywany przez dział B+R, laboratoria kontroli jakości m.in. do dziennej rejestracji wyników badań, zarządzania recepturami oraz zwalniania receptur do produkcji,
- I. tj. programu związanego np. z zatwierdzaniem projektów w ramach B+R, badaniem surowców, nowymi Produktami,
- W. tj. programu wykorzystywanego przez dział B+R, product managera oraz Zarząd do rejestrowania, dokumentowania i zatwierdzania projektów do realizacji (w zakresie wdrożenia nowego Produktu, zmiany istniejącego Produktu, badania surowców i ich zamienników, przygotowywania kosztorysu prac, określania priorytetów poszczególnych projektów).
W przypadku usług B+R opisanych w pkt 1-2 informacje i wiedza uzyskane przez Spółkę mogą zostać udzielone nie tylko przez Usługodawcę, ale również przez przedstawicieli innych podmiotów wchodzących w skład Grupy. Jednocześnie, Spółka przekazuje wiedzę i informację przedstawicielom innych podmiotów wchodzących w skład Grupy.
Część Usług B+R opisana w pkt 3 nazywana będzie dalej „B+R IT”.
Usługi IT obejmują natomiast:
1)umożliwienie dostępu do C., tj. do platformy zdalnego dostępu do aplikacji biznesowych dla spółek należących do Grupy, poprzez którą odbywa się logowanie do wymienionych poniżej aplikacji (jako jedna z wielu form zabezpieczenia dostępu; C. umożliwia Spółce korzystanie z pakietu (...), z programu (...), itd.,
2)umożliwienie dostępu do M., tj. do systemu informacyjnego dla zarządu, kierownictwa sprzedaży, przedstawicieli handlowych, działu analiz i controllingu. Spółka wykorzystuje dane o obrotach z kontrahentami (dotyczy to zarówno dostawców, jak i odbiorców),
3)umożliwienie dostępu do aplikacji C., wykorzystywanej przez kierownictwo sprzedaży, zarząd i przedstawicieli handlowych oraz dział analiz sprzedażowych,
4)umożliwienie dostępu do aplikacji P., wykorzystywanej przez product managera i dział B+R; wspiera ona tworzenie i aplikowanie na stronie internetowej dokumentacji wymaganej na tej stronie (karty techniczne produktu, karty DOP, dokumenty obce np. certyfikaty, obiekty referencyjne itd.),
5)umożliwienie dostępu do S. tj. programu wykorzystywanego przez Zarząd, dział controllingu oraz dział finansowy do zarządzania inwestycjami, rejestrowania inwestycji, dokumentowania ofert oraz procesu akceptacji inwestycji (plan, zwolnienie do realizacji),
6)oraz w relatywnie małym stopniu usługi IT charakterystyczne dla kraju siedziby Wnioskodawcy (obejmujące np. koszty łącza transferu danych dla Spółki).
Usługi IT z punktów 1-5 będą łącznie nazywane „Usługami Dostępu”, a Usługi IT z punktu 6 będą nazywane „Charakterystycznymi Usługami IT”. W kolejnych latach specyfikacja Usług IT dla Wnioskodawcy może ulec zmianie, gdyż mogą zostać wdrożone nowe aplikacje/narzędzia, z których Spółka wcześniej nie korzystała. Niemniej, wymienione powyżej Usługi IT charakteryzują nabywane przez Wnioskodawcę usługi informatyczne.
Usługodawca dokonuje nabycia dostępu do ww. aplikacji/oprogramowania (pierwotnym usługodawcą jest profesjonalny podmiot zewnętrzny), a następnie obciąża nimi (dodając ewentualnie stosowną marżę) Spółkę, w zakresie, w jakim Spółka jest beneficjentem (rzeczywistym odbiorcą) dostępu. Rozliczenia za Usługi Dostępu opierają się na liczbie użytkowników (tj. pracowników Spółki) przypisanych do poszczególnych aplikacji. Korzystanie z powyższych aplikacji opiera się bowiem na delegowanych uprawnieniach dla poszczególnych użytkowników nadawanych centralnie na wniosek lokalnego kierownictwa danych działów biznesowych Spółki.
Dodatkowo, poza powyższymi usługami Spółka ponosi na rzecz Usługodawcy koszty innych Usług IT (dalej: „Inne Usługi IT”), tj. koszty zarządzania modułem (...), serwisu zarządzania (...), a także koszty usług związanych ze stroną internetową Spółki (hosting, aktualizacje techniczne, obsługa front-end i back-end strony oraz udostępnianie narzędzi dzięki, którym na stronie możliwe jest zamieszczenie treści własnych przez Spółkę).
Usługodawca działa pod nazwą X GmbH, a jego siedziba mieści się w (…). Z uwagi na fakt, że płatności z tytułu świadczenia usług B+R Oraz Usług IT mogą być opodatkowane w państwie rezydencji Usługodawcy, państwem, w którym mogą wystąpić skutki transgraniczne związane z niniejszym wnioskiem są (…).
Spółka wskazuje, że uzyskała interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 września 2018 r., znak sprawy 0111-KDIB1-3.4010.440.2018.1.IZ (dalej: „Interpretacja dot. Usług IT”) oraz 0111-KDIB 1-3.4010.322.2018.2.IZ (dalej: „Interpretacja dot. Usług B+R”), w których potwierdzono, że wydatki ponoszone tytułem zapłaty za Usługi IT oraz Usługi B+R nie podlegają ograniczeniom wskazanym w art. 15e ustawy o PDOP. Wnioskodawca występuje jednak z nowym wnioskiem względem Usług B+R i Usług IT ze względu na konieczność uwzględnienia zmian doprecyzowujących opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, nawet jeżeli zdaniem Wnioskodawcy nie mają one znaczenia dla sposobu traktowania tych usług na gruncie art. 15e ustawy o PDOP.
W uzupełnieniu wniosku z 18 lipca 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zawartego we Wniosku Wnioskodawca zawarł wyczerpujące informacje, które jego zdaniem powinny pozwolić Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej rozstrzygnąć kwestię, czy świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi F&E (Usługi B+R), tj. usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, zawierają w sobie elementy usług doradczych.
Wnioskodawca zaznacza, że ocena możliwości kwalifikacji usług F&E do usług wskazanych w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP (a zatem również do usług doradczych) wymaga dokonania – w oparciu o art. 15e ustawy o PDOP - oceny elementów składowych Usług B+R, w tym również dokonania oceny, czy Usługi B+R zawierają w sobie elementy usług doradczych. Jest to bowiem część zapytania Wnioskodawcy.
Kwestia kwalifikacji danych usług jako usług wskazanych w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP (a zatem również jako usług doradczych) jest kwestią ocenną, wymagającą interpretacji przepisów prawa podatkowego, a w konsekwencji to do kompetencji organu podatkowego należy dokonanie tej interpretacji. Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, na czym polegają Usługi B+R, natomiast to Organ, analizując wskazane przez Wnioskodawcę elementy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego powinien ocenić, czy Usługi B+R zawierają w sobie elementy usług doradczych, a w konsekwencji czy stanowią one usługi wskazane w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP (tj. czy stanowią m.in. usługi doradcze). Rozstrzygnięcie tego zagadnienia jest de facto istotą złożonego Wniosku. Od tego rozstrzygnięcia zależą bowiem konsekwencje podatkowe powstające dla Wnioskodawcy w związku z nabywaniem Usług B+R. Zarazem, jest to kwestia, która wielokrotnie była rozstrzygana przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych.
Jednocześnie, Wnioskodawca zaznacza, że jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zawartego we Wniosku Usługi B+R polegają na:
- organizowaniu spotkań pracowników różnych podmiotów wchodzących w skład Grupy, które skutkują wymianą receptur związanych z Produktami, wiedzy dotyczącej technologii, badaniem Produktów, poszukiwaniem nowych surowców oraz współpracą w innych obszarach,
- organizowaniu spotkań pracowników różnych podmiotów wchodzących w skład Grupy, które dotyczą współpracy w rozwiązywaniu konkretnych problemów, również dotyczących Spółki,
- udzieleniu dostępu do następujących programów/systemów informatycznych:
-S. tj. programu do rejestracji, analiz i zarządzania pracą laboratorium, który jest wykorzystywany przez dział B+R, laboratoria kontroli jakości m.in. do dziennej rejestracji wyników badań, zarządzania recepturami oraz zwalniania receptur do produkcji,
-I. tj. programu związanego np. z zatwierdzaniem projektów w ramach B+R, badaniem surowców, nowymi Produktami,
-W. tj. programu wykorzystywanego przez dział B+R, product managera oraz Zarząd do rejestrowania, dokumentowania i zatwierdzania projektów do realizacji (w zakresie wdrożenia nowego Produktu, zmiany istniejącego Produktu, badania surowców i ich zamienników, przygotowywania kosztorysu prac, określania priorytetów.
W przypadku usług B+R opisanych w pkt 1-2 informacje i wiedza uzyskane przez Spółkę mogą zostać udzielone nie tylko przez Usługodawcę, ale również przez przedstawicieli innych podmiotów wchodzących w skład Grupy. Jednocześnie, Spółka przekazuje wiedzę i informację przedstawicielom innych podmiotów wchodzących w skład Grupy.
Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, zawarł on we Wniosku wyczerpujące informacje, które powinny pozwolić Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej rozstrzygnąć kwestię, czy świadczone na rzecz Wnioskodawcy Usługi B+R zawierają w sobie elementy usług doradczych. Jednocześnie, w uzasadnieniu Wniosku Wnioskodawca odniósł się do powyższego, zawierając swoje stanowisko.
Niemniej jednak, czyniąc zadość sformułowanej w Wezwaniu wątpliwości Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zdaniem Wnioskodawcy, opisane w przedstawionym we Wniosku opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Usługi B+R nie zawierają w sobie elementów usług doradczych.
W przepisach zarówno ustawy o PDOP, jak również ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), brak jest regulacji, które nakładałaby na podatnika obowiązek dokonywania klasyfikacji nabywanych usług według symboli wskazanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).
Ponadto, żaden z przepisów ustawy o PDOP, w tym art. 15e, będący przedmiotem złożonego przez Spółkę wniosku, nie uzależnia skutków podatkowych od zaklasyfikowania lub braku zaklasyfikowania danej usługi do określonego symbolu PKWiU. Nomenklatura PKWiU została opracowana dla potrzeb przede wszystkim statystyki i tylko wyjątkowo jest wykorzystywana (w sposób pomocniczy) w zakresie niektórych regulacji podatkowych (przede wszystkim na gruncie VAT w zakresie stosowania obniżonych stawek podatku VAT), przy czym w takich sytuacjach przepisy podatkowe wprost odsyłają do odpowiednich symboli PKWiU. Takiego odesłania do nomenklatury PKWiU brak jest w przepisach ustawy o PDOP (w tym w art. 15e tej ustawy), które są przedmiotem Wniosku. Z tego względu Spółka nie ma obowiązku dokonywania klasyfikacji statystycznej PKWIU i tym samym nie przeprowadziła analizy klasyfikacji PKWiU nabywanych usług na potrzeby złożenia wniosku o interpretację. Co więcej, jak wskazał WSA w Poznaniu w wyroku z 21 grudnia 2018 r. sygn. I SA/Po 763/18 Zdaniem Sądu, (...), oceniając charakter (...) czynności, powinno się także brać pod uwagę, cel gospodarczy świadczenia, które ma być podobne do świadczenia wymienionego wprost w tym przepisie. Ponadto, zwraca uwagę fakt, że w art. 15e ust. 1 PDOP nie ma odniesienia do klasyfikacji statystycznej PKWiU. Stąd, odwołanie się organu przy wykładni pojęcia „świadczenie usług o podobnym charakterze, jedynie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) jest w ocenie Sądu nieuzasadnione.
Podkreślenia wymaga fakt, że usługi objęte Wnioskiem mają charakter niejednorodny, dlatego Wnioskodawca nie posiada odpowiedniej wiedzy i doświadczenia niezbędnego do jednoznacznego zaklasyfikowania przedmiotowych usług do odpowiedniego symbolu PKWiU. Ponadto, bardzo krótki termin odpowiedzi na wezwanie uniemożliwia Wnioskodawcy zwrócenie się z wnioskiem o zaklasyfikowanie przedmiotowych usług do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.
Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy, właściwymi symbolami PKWiU dla usług nabywanych przez Spółkę od zagranicznego podmiotu powiązanego, są/mogą być:
- 62.01.11.0 Usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania;
- 62.02.30.0 Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego;
- 62.03.12.0 Usługi związane z zarządzaniem systemami informatycznymi - zdaniem Wnioskodawcy grupowanie to może być właściwe dla tej części nabywanych przez Wnioskodawcę usług, która polega na udostępnianiu i weryfikacji funkcjonowania takich aplikacji/programów jak Outlook (poczta mailowa), programów G., M., P., I., I., platformy C., czy też polega na zapewnieniu funkcjonowania urządzeń firewall, strony internetowej, łącza internetowego. Ze względu na brak wyjaśnień do klasyfikacji PKWiU z 2008 r., Wnioskodawca w tym miejscu odwołał się do „Wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług (PKWiU 2015)” (dostęp elektroniczny 17 lipca 2019 r. http://stat.gov.pl/Klasyfikacje/doc/pkwiu 15/pdf/wyjasnieniaPKWiU2015 l0maj int.pdf), zgodnie z którymi grupowanie 62.03.12.0 Usługi związane z zarządzaniem systemami informatycznymi, obejmuje usługi związane z codziennym zarządzaniem systemami informatycznymi klienta i ich eksploatacją (grupowanie to nie uległo zmianie zatem odwołanie się do Wyjaśnień do PKWiU z 2015 r. jest w ocenie Wnioskodawcy uzasadnione). W opinii Wnioskodawcy, wskazane grupowanie nie obejmuje usług zarządzania i kontroli w rozumieniu art. 15e ustawy o PDOP. Należy bowiem podkreślić, że w treści wyjaśnień opublikowanych przez Ministerstwo Finansów w dniu 23 kwietnia 2018 r. dotyczących stosowania art. 15e ustawy o PDOP (dalej: „Wyjaśnienia”) wskazano, że: Do „usług zarzadzania i kontroli”, o których mowa w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT można w szczególności zaliczyć następujące usługi wskazane we wskazanej klasyfikacji statystycznej: 69.20.40.0 „Usługi zarządzania masą upadłościową”, 70.10.10.0 „Usługi firm centralnych (head offices) i holdingów, z wyłączeniem holdingów finansowych. Grupowanie to obejmuje usługi firm centralnych (head offices) i holdingów w zakresie kontrolowania i zarządzania innymi spółkami lub przedsiębiorstwami, 70.22.17.0 „Usługi zarządzania procesami gospodarczymi. Choć wskazany w wyjaśnieniach Ministerstwa Finansów katalog usług wchodzących w skład usług zarządzania i kontroli jest jedynie katalogiem przykładowym, to jednak wskazuje on na sposób rozumienia usług zarządzania i kontroli wymienionych w art. 15e ustawy o PDOP. Podane przykłady łączy bowiem odniesienie do określonej całości (masy upadłościowe, spółki, przedsiębiorstwa, procesy gospodarcze, a nie do programów/aplikacji) oraz zależność sposobu funkcjonowania usługobiorcy od usługodawcy (w podanych przykładach usługodawca zarządzał np. spółką). Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, usługi objęte grupowaniem 62.03.12.0 nie są podobne do wskazanych w Wyjaśnieniach przykładów i nie stanowią usług zarządzania i kontroli w rozumieniu art. 15e ustawy o PDOP;
- 62.09.20.0 Pozostałe usługi w zakresie technologii informatycznych i komputerowych, gdzie indziej niesklasyfikowane;
- 63.11.13.0 Usługi w zakresie udostępniania oprogramowania użytkowego;
- 62.01.11.0 Usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania;
- 63.11.12.0 Usługi zarządzania stronami internetowymi (hosting) - należy zaznaczyć, że zgodnie z przywołanymi wcześniej „Wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług (PKWiU 2015)” grupowanie to obejmuje odpowiednio usługi związane z dostarczeniem infrastruktury dla hostowania bazy klienta i powiązanych z nią plików zlokalizowanych w miejscu, które zapewnia szybkie, niezawodne połączenie z Internetem, które może być ograniczone do przechowywania na pojedynczym serwerze o pojemności dzielonej lub dedykowanej, bez usług dostawcy zarządzającego lub integrującego oprogramowanie użytkowe (za oprogramowanie na serwerze odpowiedzialny jest klient, a usługi gwarancyjne są standardowe i ograniczone, co do zakresu) lub pakietem usług składającym się z hostingu i zarządzania stroną Internetową oraz związanych z tym aplikacjami. Komentarz Wnioskodawcy w tym zakresie jest analogiczny jak dla grupowania 62.03.12.0, tj. usługi te nie są podobne do wskazanych w Wyjaśnieniach przykładów i nie stanowią usług zarządzania i kontroli w rozumieniu art. 15e ustawy o PDOP.
Dodatkowo w ocenie Wnioskodawcy właściwymi symbolami PKWiU dla Usług B+R mogą być również:
- 72.19.14.0 Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie chemii;
- 72.19.16.0 Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie biologii;
- 72.19.29.0 Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie techniki i technologii, z wyłączeniem biotechnologii;
- 72.19.12.0 Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie technologii komputerowych i informatyki;
- 82.30.11.0 Usługi związane z organizacją kongresów - należy zaznaczyć, że zgodnie z przywołanymi wcześniej „Wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług (PKWiU 2015)” grupowanie to obejmuje odpowiednio usługi związane z organizacją i zarządzaniem zjazdami i kongresami oraz usługi wspomagające ich organizację, włączając takie usługi jak doradztwo związane z kompleksową organizacją zjazdów i kongresów, włącznie ze zdefiniowaniem celów, określeniem źródeł finansowania np. przez sponsorowanie, pożyczki i opłaty rejestracyjne, oszacowaniem budżetu dochodów i wydatków i pozostałymi sprawami finansowymi. W wyjaśnieniach tych jako przykładowe usługi wchodzące w skład grupowania 82.30.11.0 zostały więc wskazane usługi doradztwa, przy czym zdaniem Wnioskodawcy wyjaśnienia wskazują te usługi jako przykładowe, które mogą (a nie muszą) wchodzić w zakres grupowania 82.30.11.0 Usługi związane z organizacją kongresów. Dlatego też usługi związane z organizacją kongresów nie powinny być, zdaniem Wnioskodawcy, utożsamiane z usługami polegającymi na doradztwie;
·85.59.13.2 Pozostałe usługi w zakresie doskonalenia zawodowego, gdzie indziej niesklasyfikowane.
Pytania
1.Czy Usługi IT (tj. Usługi Dostępu, Charakterystyczne Usługi IT oraz Inne Usługi IT) nie zostały wskazane w treści art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, a w konsekwencji koszty związane z ich nabyciem nie podlegają ograniczeniu w zakresie ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonemu w art. 15e ustawy o PDOP?
2.Czy Usługi B+R nie zostały wskazane w treści art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, a w konsekwencji koszty związane z ich nabyciem nie podlegają ograniczeniu w zakresie ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonemu w art. 15e ustawy o PDOP?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. 1.
Usługi IT (tj. Usługi Dostępu, Charakterystyczne Usługi IT oraz Inne Usługi IT) nie zostały wskazane w treści art. 15e ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 865, ze zm., dalej: „ustawa o PDOP”), a w konsekwencji koszty związane z ich nabyciem nie podlegają ograniczeniu w zakresie ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonemu w art. 15e ustawy o PDOP (zarówno w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., jak również w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.).
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.
Stosownie do treści art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:
1)usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
2)wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
3)przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze
- poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek (ustawa o PDOP w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.)
- poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, których mowa w art. 16a-16m, i odsetek (ustawa o PDOP w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.).
Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że objęcie wydatków poniesionych na Usługi IT limitem, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, zależy od tego, czy wydatki te stanowić będą koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.
Uwzględniając powyższe należy zatem dojść do wniosku, że koszty związane z Usługami Dostępu oraz Charakterystycznymi Usługami IT obejmujące np. koszty łącza transferu danych dla Spółki, ze względu na swoje cechy, nie zostały objęte katalogiem kosztów objętych limitem wskazanym w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP. Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, mogą one stanowić koszty podatkowe dla celów PDOP w pełnej wysokości ponoszonej przez Spółkę. Zdaniem Spółki, również Inne Usługi IT nie zostały objęte katalogiem kosztów objętych limitem wskazanym w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP.
Powyższe znajduje potwierdzenie w Interpretacji dotyczącej Usług IT, w której organ podatkowy stwierdził że: Stąd należy stwierdzić, że pojęcia „usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnych charakterze” użyte w art. 15e ust. 1 pkt 1 updop, nie odejmują opisanych we wniosku Usług IT. Brak jest w niniejszym przypadku wątpliwości, że Usługi IT nabywane od Usługodawcy nie są podobne do usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Świadczone ma rzecz Wnioskodawcy Usługi IT nie posiadają bowiem żadnych cech wspólnych z ww. świadczeniami. Usług IT nabywanych od Usługodawcy nie można więc zrównać z usługami doradczymi. Zgodnie z internetowym słownikiem PWN (https://sjp.pwn.pl) pojęcie „doradztwo” oznacza „udzielanie fachowych porad”.
Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika, by w ramach świadczenia Usług IT Usługodawca udzielał Wnioskodawcy porad. (...) Usługi IT nie odpowiadają także innym, wymienionym w art. 15e ust. 1 pkt 1 updop, usługom. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Usługi IT nie będą podlegały wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, ponieważ nie będą stanowić usług wymienionych w przepisie art. 15e ust. 1 pkt 1 updop.
Bez znaczenia zatem pozostaje w tym przypadku okoliczność, że Usługodawca jest podmiotem powiązanym względem Spółki, gdyż niespełnienie przestanki przedmiotowej wynikającej z art. 15e ust. 1 pkt 1 updop powoduje brak zastosowania omawianego przepisu w danej sprawie. Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że koszty poniesione przez Spółkę w związku z nabyciem Usług IT (w tym: Usług Dostępu, Charakterystycznych Usług IT oraz Innych Usług IT) nie podlegają wyłączeniu określonemu w art. 15e updop, w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem Usług IT (tj. Usług Dostępu, Charakterystycznych Usług IT oraz Innych Usług IT) nie podlegają ograniczeniu w zakresie ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonemu w art. 15e ustawy o PDOP (zarówno w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., jak również w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.).
Ad. 2.
Zdaniem Wnioskodawcy, Usługi B+R nie zostały wskazane w treści art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, a w konsekwencji koszty związane z ich nabyciem nie podlegają ograniczeniu w zakresie ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonemu w art. 15e ustawy o PDOP (zarówno w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., jak również w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.).
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.
Jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy względem pytania nr 1, zgodnie z art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:
1)usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
2)wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
3)przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze
- poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek (przepis ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.)
- poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek (przepis ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.).
Mając na uwadze charakterystykę Usług B+R, należy zdaniem Wnioskodawcy uznać, że nie mieszczą się one w opisanym powyżej art. 15e ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o PDOP. Tym samym objęcie wydatków poniesionych na Usługi B+R limitem, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, zależy od tego, czy wydatki te stanowić będą koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.
Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, opisane Usługi B+R nie stanowią usług reklamowych, badania rynku, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Należy tym samym rozważyć, czy Usługi B+R stanowić będą usługi doradcze, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych oraz świadczenia o podobnym charakterze.
Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl), „doradczy” to „służący radą”, „doradzający”. Z kolei „doradzać” to „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Wnioskodawca podkreśla, że próba zdefiniowania usług doradczych była podejmowana w orzecznictwie sądowo-administracyjnym na gruncie przepisów regulujących obowiązek poboru podatku u źródła (tj. art. 21 ustawy o PDOP). Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o PDOP, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20% przychodów, co oznacza że katalog usług wskazany w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o PDOP, obejmuje m.in. usługi (z wyłączeniem ubezpieczeń) wskazane w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, a zatem, zdaniem Wnioskodawcy, dokonując wykładni art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, można posiłkować się interpretacjami indywidualnymi i orzeczeniami sądów administracyjnych wydanymi na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o PDOP. Przykładowo, WSA w Warszawie w wyroku z 25 listopada 2016 r., sygn. akt III SA/WA 2968/16, stwierdził, że doradzanie polega na „wskazywaniu sposobu postępowania w jakiejś sprawie”. Sąd ten wskazał również na charakter konsultacyjny usług doradczych. WSA w Łodzi w nieprawomocnym wyroku z 18 sierpnia 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 540/16, definiując usługi doradcze wskazał, że ich zasadniczym celem jest udzielanie specjalistycznych porad. Sąd wskazał ponadto, że przy braku definicji legalnej, interpretując dany termin należy odwołać się do jego rozumienia w języku potocznym.
W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, usługi doradcze obejmują usługi polegające na wyrażaniu opinii w danej sprawie, nie obejmując jednocześnie usług polegających również na działaniu. Tymczasem, Usługi B+R polegają na organizowaniu spotkań, skutkujących m.in. wymianą wiedzy, badaniem Produktów oraz rozwijaniem współpracy w różnych obszarach (np. zakupowych), jak również udzielaniu dostępu do określonych programów/systemów, co oznacza że one również polegają na działaniu, a nie opiniowaniu.
Należy również podkreślić, że w przypadku Usług B+R opisanych w pkt 1-2 informacje i wiedza uzyskane przez Spółkę mogą zostać udzielone nie tylko przez Usługodawcę, ale również przez przedstawicieli innych podmiotów wchodzących w skład Grupy. Jednocześnie, Spółka również przekazuje wiedzę i informacje przedstawicielom innych podmiotów wchodzących w skład Grupy. Tym samym, Spółka nie nabywa wiedzy i informacji od Usługodawcy, lecz nabywa możliwość wymiany wiedzy z innymi podmiotami (w tym z Usługodawcą). Istotą Usług B+R opisanych w pkt 1-2 jest więc zdobywanie nowej wiedzy, nie zaś doradzanie. Efekty Usług B+R opisanych w pkt 1-2 stanowią zatem podstawę do podejmowania decyzji, jednak bez wskazania kierunku działań w tym zakresie. Zgodnie z powyższym działalność Usługodawcy nie może być utożsamiana z usługami doradczymi.
Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku usług doradczych istotna jest „nierówność” usługodawcy i usługobiorcy, wynikająca z tego, że jeden wyspecjalizowany podmiot doradza drugiemu. Tymczasem, w przypadku Usług B+R opisanych w pkt 1-2 dochodzi do współpracy i wymiany wiedzy między podmiotami, a zatem nie można mówić o jednokierunkowym doradzaniu. Tym samym, nie można twierdzić, że Usługi B+R opisane w pkt 1-2 świadczone na rzecz Wnioskodawcy są usługami doradczymi bądź świadczeniami o podobnym charakterze, bowiem ich cel oraz charakter są całkowicie inne.
Powyższe znalazło potwierdzenie w Interpretacji dot. Usług B+R, w której Dyrektor Krajowej Interpretacji Podatkowej stwierdził, że: Zatem wyżej wymienione działania polegające na usługach w zakresie działalności badawczo-rozwojowej (tj. Usługi B+R - przyp. Wnioskodawcy) nie są usługami doradczymi, których istota sprowadza się do wskazywania możliwych rozwiązań (w tym optymalnych z punktu widzenia Spółki). Usług w zakresie działalności badawczo-rozwojowej nabywanych od podmiotu powiązanego nie można więc zrównywać z usługami doradczymi. Zgodnie bowiem z internetowym słownikiem PWN (https://sjp.pwn.pl) pojęcie „doradztwo” oznacza „udzielanie fachowych porad.
W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy Usługi B+R nie stanowią usług doradczych bądź świadczeń o podobnym charakterze.
Natomiast „zarządzać” to, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl), 1. «wydać polecenie» 2. zarządzać «sprawować nad czymś zarząd», z kolei „kontrola” to 1. «sprawdzanie czegoś, zestawianie stanu faktycznego ze stanem wymaganym» 2. «nadzór nad kimś lub nad czymś», 3. pot. «instytucja lub osoba sprawująca nad czymś nadzór». Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, te Usługi B+R nie stanowią usług zarządzania i kontroli, skoro polegają one na organizowaniu spotkań służących wymianie wiedzy i rozwijaniu współpracy, jak również udzielaniu dostępu do określonych programów/systemów.
W konsekwencji, nie można twierdzić, że Usługi B+R świadczone na rzecz Wnioskodawcy są usługami zarządzania i kontroli bądź świadczeniami o podobnym charakterze, bowiem ich cel oraz charakter są całkowicie inne.
Z kolei „przetwarzać” to, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl), 1. «przekształcić coś twórczo», 2. «zmienić coś, nadając inny kształt, wygląd» 3. «opracować zebrane dane, informacje itp., wykorzystując technikę komputerową». Przetwarzanie danych polega zatem na przekształcaniu treści i postaci danych wejściowych. Przetwarzanie danych oznacza więc działalność informatyczną związaną z poddawaniem danych procesom przekształceniowym. Usługi przetwarzania danych mają zatem charakter odtwórczy, a ich sensem jest dokonywanie operacji na istniejących bazach (systemach) danych. Na odtwórczy charakter usług przetwarzania danych wskazuje np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 marca 2018 r., znak 0111-KDIB1-1.4010.33.2018.l.BS, w której stwierdził on że pojęcie „przetwarzania danych” dotyczy czynności mających charakter odtwórczy i obejmują elementy takie jak porządkowanie, archiwizowanie, zabezpieczenie oraz udostępnianie zbiorów danych. Powołując się na definicję słownikową (internetowy słownik PWN (https://sjp.pwn.pl) należy wskazać, że jednym ze znaczeń pojęcia „przetwarzać” jest „opracować zebrane dane”. Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, by przedmiotem usług świadczonych przez Usługodawcę miało być opracowywanie danych. Natomiast, Usługi B+R nie polegają na przetwarzaniu istniejących zbiorów danych, lecz na organizowaniu spotkań, skutkujących m.in. wymianą wiedzy, badaniem Produktów oraz rozwijaniem współpracy w różnych obszarach (np. zakupowych), jak również na udzielaniu dostępu do określonych programów/systemów. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, nie można twierdzić, że Usługi B+R świadczone na rzecz Wnioskodawcy, są usługami przetwarzania danych bądź świadczeniami o podobnym charakterze, bowiem ich cel oraz charakter są całkowicie inne.
Jak wskazano powyżej w próbie definiowania pojęcia usług doradczych aktualne jest orzecznictwo wydane na gruncie przepisów dotyczących podatku u źródła. Należy zatem podkreślić stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z 5 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2369/15, zgodnie z którym dla uznania, że świadczenie nie wymienione wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a jest objęte jego zakresem decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych. Powyższe stwierdzenie znajduje potwierdzenie w wyjaśnień opublikowanych przez Ministerstwo Finansów w dniu 23 kwietnia 2018 r. dotyczących stosowania art. 15e ustawy o PDOP, które wskazują wprost na przywołany przez Wnioskodawcę wyrok NSA. Mając na uwadze przedstawioną powyżej argumentację, nie można uznać, że w przypadku Usług B+R elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, przeważają nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych.
Jednocześnie, z uwagi na podobieństwo B+R IT do Usług IT (przede wszystkim Usług Dostępu) argumentacja Wnioskodawcy zaprezentowana w uzasadnieniu stanowiska Spółki względem pytania nr 1 znajduje zastosowanie również względem usług B+R IT.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem Usług B+R nie podlegają ograniczeniu w zakresie ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonemu w art. 15e ustawy o PDOP (zarówno w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., jak również w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.).
Powyższe znalazło potwierdzenie w Interpretacji dot. Usług B+R, w której Dyrektor Krajowej Interpretacji Podatkowej stwierdził, że: Usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej (tj. Usługi B+R - przyp. Wnioskodawcy) świadczone na rzecz Spółki nie są również podobne do pozostałych usług wymienionych w przepisie art. 15e ust. 1 pkt 1 updop (...) Świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej nie posiadają bowiem żadnych cech wspólnych z ww. świadczeniami. W związku z powyższym należy stwierdzić, że wydatki poniesione na nabycie usług w zakresie działalności badawczo-rozwojowej od podmiotu powiązanego nie podlegają/nie będą podlegały wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, ponieważ nie stanowią/nie będą stanowić usług wymienionych w przepisie art. 15e ust. 1 pkt 1 updop.
Interpretacja indywidualna
29 sierpnia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Państwa indywidualną interpretację Znak: 0111-KDIB1-3.4010.260.2019.2.BM, w której uznał Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:
-koszty związane z nabyciem Usług IT nie podlegają ograniczeniu w zakresie ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonemu w art. 15e ustawy o PDOP:
- w części dotyczącej usług PKWiU 62.03.11.0 Usługi związane z zarządzaniem systemami informatycznymi oraz PKWiU 63.11.12.0 Usługi zarządzania stronami internetowymi (hosting) - za nieprawidłowe,
- w pozostałej części w zakresie usług IT - za prawidłowe,
(pytanie oznaczone we wniosku nr 1);
- koszty związane z nabyciem Usług B+R nie podlegają ograniczeniu w zakresie ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonemu w art. 15e ustawy o PDOP:
- w części dotyczącej usług PKWiU 82.30.11.0 Usługi związane z organizacją kongresów - za nieprawidłowe,
- w pozostałej części w zakresie usług B+R - za prawidłowe
(pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
Interpretację doręczono Państwu 3 września 2019 r.
Skarga na interpretację indywidualną
Pismem z 2 października 2019 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Skarga wpłynęła 4 października 2019 r.
Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej Interpretacji oraz zasądzenie od Organu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.
Postępowanie przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił skarżoną interpretację wyrokiem z 23 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Po 871/19.
Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 15 grudnia 2022 r. sygn. akt II FSK 1256/20 oddalił skargę kasacyjną.
Wyrok z 23 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Po 871/19, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 15 grudnia 2022 r.
Akta sprawy wpłynęły 24 marca 2023 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania skarżonej interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszlego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259, dalej jako: „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right