Interpretacja indywidualna z dnia 28 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.91.2023.1.RK

Prawo do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT dla świadczonych przez Pana Usług Pośrednictwa.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT dla świadczonych przez Pana Usług Pośrednictwa.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą „(...)” i jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Główny przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy został sklasyfikowany jako „Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania” (kod 70.22.Z Polskiej Klasyfikacji Działalności).

Na podstawie umowy z 15 stycznia 2020 r. (dalej: „Umowa”) Wnioskodawca - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - świadczył usługi doradztwa biznesowego, usługi marketingowe, usługi wsparcia sprzedaży oraz usługi wdrożeniowe (dalej: „Usługi Wsparcia”) na rzecz spółki (dalej: „Spółka A”), prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie dostarczania kompleksowych rozwiązań z zakresu automatyzacji i robotyzacji procesów produkcyjnych, IT oraz IIoT (Industrial Internet of Things). Usługi Wsparcia świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki A dotyczyły jednego z obszarów działalności gospodarczej wydzielonego organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w ramach Spółki A, obejmującego dostarczanie rozwiązań w zakresie monitoringu zbiorników paliw i gazu ciekłego (dalej: „Biznes”), który jednocześnie funkcjonował w ramach Spółki A jako wydzielony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespół składników materialnych i niematerialnych, a także zespół pracowników i współpracowników oraz związany z nimi know-how (dalej: „ZCP”)

Uwzględniając fakt, iż Spółka A zainteresowana była przeniesieniem ZCP do odrębnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka B”), a następnie sprzedażą całości udziałów Spółki B (dalej: „Udziały”) na rzecz zainteresowanego inwestora lub inwestorów, a z kolei Wnioskodawca posiadał rozległą wiedzę odnośnie wszystkich aspektów związanych z prowadzeniem Biznesu i funkcjonowaniem ZCP, a także doświadczenie, znajomość rynku oraz sieć kontaktów, Spółka A postanowiła skorzystać z profesjonalnego wsparcia ze strony Wnioskodawcy w procesie poszukiwania inwestora lub inwestorów zainteresowanych nabyciem Udziałów.

Mając powyższe na uwadze, w dniu 1 stycznia 2022 r. Spółka A oraz Wnioskodawca podpisali umowę pośrednictwa (dalej: „Umowa Pośrednictwa”), na podstawie której Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia na rzecz Spółki A - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - usług w zakresie pośrednictwa przy sprzedaży Udziałów (dalej: „Usługi Pośrednictwa”). Zgodnie z Umową Pośrednictwa, Usługi Pośrednictwa obejmowały m. in. następujące czynności:

- ustalenie ze Spółką A strategii sprzedaży Udziałów i strategii negocjacji z inwestorami,

- identyfikację i nawiązanie kontaktów z inwestorami zainteresowanymi potencjalnie nabyciem Udziałów,

- udzielanie inwestorom wszelkich informacji odnoszących się do Biznesu, ZCP lub Udziałów, przekazywanie Spółce A informacji o inwestorach oraz prowadzenie wraz ze Spółką A wstępnych negocjacji z inwestorami,

- udzielanie wsparcia merytorycznego doradcom inwestorów oraz doradcom Spółki A w procesie przygotowania i weryfikacji ofert nabycia Udziałów,

- uczestnictwo w negocjacjach umowy sprzedaży Udziałów zawieranej z inwestorem / inwestorami, w tym ustalanie warunków finansowych sprzedaży Udziałów.

Umowa Pośrednictwa przewidywała, iż zobowiązania ciążące na Wnioskodawcy mają charakter zobowiązań rezultatu, a wynagrodzenie przewidziane w Umowie Pośrednictwa będzie należne na rzecz Wnioskodawcy wyłącznie pod warunkiem, iż Spółka A podpisze finalną umowę sprzedaży Udziałów z inwestorem / inwestorami pozyskanymi przez Wnioskodawcę.

Spółka B została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym w maju 2022 r., a w lipcu 2022 r. Spółka A wniosła do Spółki B wkład niepieniężny w postaci ZCP. W związku ze zbyciem ZCP przez Spółkę A na rzecz Spółki B, a co za tym idzie przejęciem prowadzenia Biznesu przez Spółkę B, na skutek cesji praw i obowiązków wynikających z Umowy, Wnioskodawca kontynuował świadczenie Usług Wsparcia w zakresie dotyczącym Biznesu na rzecz Spółki B.

Finalnie Spółka A sprzedała Udziały na rzecz inwestora (dalej: „Inwestor”), który został pozyskany przez Wnioskodawcę. Umowa sprzedaży udziałów została zawarta pomiędzy Spółką A oraz Inwestorem pod koniec 2022 r. Jednocześnie, zgodnie z postanowieniami Umowy, Wnioskodawca wystawił fakturę VAT za Usługi Pośrednictwa zrealizowane na rzecz Spółki A (dalej: „Faktura VAT”).

Faktura VAT wystawiona przez Wnioskodawcę zawierała VAT obliczony według stawki 23%, jednakże po uwagach zgłoszonych przez Spółkę A, Wnioskodawca powziął wątpliwość odnośnie prawidłowości w zakresie opodatkowania VAT.

Należy podkreślić, iż Udziały, których dotyczyły Usługi Pośrednictwa świadczone przez Wnioskodawcę, nie stanowiły praw majątkowych odzwierciedlających:

‒tytuł prawny do towarów,

‒tytuł własności nieruchomości,

‒prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

‒udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części,

‒ prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.

Finalnie Wnioskodawca zaznacza, iż nie skorzystał z możliwości przewidzianej w art. 43 ust. 22 ustawy o VAT i nie zrezygnował ze zwolnienia z opodatkowania VAT usług finansowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy o VAT.

Pytanie

Czy świadczenie przez Wnioskodawcę opisanych w stanie faktycznym Usług Pośrednictwa powinno korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a lit. a) ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, świadczenie przez Wnioskodawcę opisanych w stanie faktycznym Usług Pośrednictwa powinno korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a lit. a) ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40a lit. a) ustawy o VAT zwolnieniu z opodatkowania VAT podlegają usługi, w tym także usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w spółkach, z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi.

Jednocześnie art. 43 ust. 16 ustawy o VAT stanowi, że zwolnienie uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT nie znajduje zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:

‒ tytuł prawny do towarów,

‒ tytuł własności nieruchomości,

‒ prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

‒ udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części,

‒ prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.

Finalnie podkreślić należy, że zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2022 r. art. 43 ust. 22 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia z opodatkowania VAT usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy o VAT, świadczonych na rzecz podatników, i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem że:

‒ podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

‒ podatnik złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia.

Zwolnienie z opodatkowania VAT uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT stanowi implementację zwolnienia wynikającego z Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347 z 11 grudnia 2006 r. ze zm., dalej: „Dyrektywa VAT”). Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. f) Dyrektywy VAT, państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania transakcje, łącznie z pośrednictwem, jednakże z wyłączeniem przechowywania i zarządzania, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe, z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów, oraz praw lub papierów wartościowych, o których mowa w art. 15 ust. 2 Dyrektywy VAT.

Należy zaznaczyć, iż pojęcie „pośrednictwo”, którym posługuje się art. 135 ust. 1 lit. f) Dyrektywy VAT a także inne przepisy Dyrektywy VAT regulujące zakres zwolnienia z opodatkowania, były niejednokrotnie przedmiotem wykładni dokonywanej przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). Przykładowo, w uzasadnieniu wyroku z dnia 5 lipca 2012 r. w sprawie C-259/11 DTZ Zadelhoff vof przeciwko Staats-secretaris van Financien TSUE stwierdził: „ (...) bez konieczności stawiania pytań co do dokładnego zakresu pojęcia „pośrednictwa”, które pojawia się ponadto w innych przepisach szóstej dyrektywy, w szczególności w art. 13 część B lit. d) pkt 1-4, należy stwierdzić, że w kontekście owego pkt 5 pojęcie to obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa. Może ona polegać, między innymi na wskazaniu jej okazji do zawarcia umowy, na skontaktowaniu się z drugą stroną oraz na negocjowaniu w imieniu i na rachunek klienta szczegółów dotyczących świadczeń wzajemnych. Celem takiej działalności jest uczynić wszystko co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę, przy czym pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy”. Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało w uzasadnieniu wyroku z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie C453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde, w którym TSUE dodatkowo stwierdził: „Natomiast nie ma miejsca działalność polegająca na pośrednictwie, jeśli jedna ze stron umowy zleca podwykonawcy część czynności faktycznych związanych z umową”.

Na gruncie przepisów ustawy o VAT, szczegółowa analiza usług w zakresie pośrednictwa przy sprzedaży udziałów w kontekście zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 40a lit. a) ustawy o VAT, w szczególności z uwzględnieniem rozróżnienia pomiędzy usługami pośrednictwa oraz usługami doradztwa, została zaprezentowana m. in. w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 grudnia 2019 r. (sygn. I FSK 1279/17), w którym czytamy:

- „W stanie faktycznym opisanym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej świadczeniem głównym jest usługa pośrednictwa, natomiast usługi doradztwa finansowego mają względem niej charakter pomocniczy”,

- „Po pierwsze, wskazać należy na cel zawartej między skarżącym a M. umowy, którym jest znalezienie nabywcy na przeznaczony do sprzedaży pakiet udziałów Banku w E., co stanowi element konstytuujący usługę pośrednictwa”,

- „Po drugie, wszystkie czynności, które w ramach zawartej umowy wykonywać ma na rzecz skarżącej M. związane są bezpośrednio i nierozłącznie z usługą pośrednictwa w sprzedaży pakietu udziałów. W szczególności do zadań M. należy opracowanie koncepcji i struktury Transakcji, sporządzenie dokumentacji Transakcji, świadczenie usług wsparcia doradczego na rzecz Banku w zakresie przygotowania i prowadzenia procesu związanego z Transakcją oraz zarządzanie tym procesem. W rezultacie wszelkie czynności wykonywane na podstawie zawartej umowy z M. służą zawarciu Transakcji lub przygotowaniu do niej”,

- „Po trzecie, we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazano, że działając z upoważnienia skarżącego, M. zaangażowany był w proces identyfikacji potencjalnych nabywców, uczestniczył w negocjacjach oraz dokonywał analizy ofert kupna udziałów celem skutecznej realizacji transakcji. Do zleconych na podstawie umowy zadań M., zalicza się ponadto czynności administracyjne, które miały wpływ na przeprowadzenie transakcji, w szczególności przygotowywanie dokumentacji, umawianie spotkań biznesowych oraz należyte reprezentowanie interesów Banku. Wskazane czynności typowe są dla świadczenia usługi pośrednictwa”,

- „Po czwarte, na główny charakter usługi pośrednictwa względem pomocniczej usługi doradztwa finansowego wskazuje uzgodniona formuła wynagrodzenia dla M., przewidująca, że w zamian za wszystkie usługi świadczone na rzecz Banku mógł on otrzymać wynagrodzenie - wyłącznie w przypadku zawarcia i zakończenia (zamknięcia) transakcji sprzedaży udziałów. Brak odrębnie przewidzianego wynagrodzenia jednoznacznie wskazuje, że doradztwo finansowe stanowiło jedynie czynności pomocnicze względem usługi pośrednictwa. W sytuacji nieskuteczności działań pośredniczenia w sprzedaży udziałów M. nie przysługiwałoby bowiem żadne wynagrodzenie”,

- „Końcowo nie można także nie dostrzec, że w efekcie powyższych działań i pośrednictwa w realizacji transakcji przez M. doszło do sprzedaży 66% udziałów E. na rzecz W. - spółki zależnej amerykańskiej firmy O”.

Uwzględniając powyższe wytyczne wynikające z orzecznictwa, w ocenie Wnioskodawcy świadczone przez Wnioskodawcę Usługi Pośrednictwa powinny być uznane za usługi pośrednictwa w zakresie sprzedaży Udziałów na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 40a lit. a), ponieważ:

- podstawowym celem świadczonych przez Wnioskodawcę Usług Pośrednictwa było wyszukanie inwestora / inwestorów zainteresowanych nabyciem Udziałów od Spółki A (Spółka A od momentu podpisania Umowy Pośrednictwa zakładała, iż przedmiotem sprzedaży będą Udziały w Spółce B, do której przeniesiony zostanie Biznes w formie wyodrębnionego ZCP),

- wszystkie czynności realizowane przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy Pośrednictwa (ustalenie z strategii sprzedaży Udziałów, identyfikacja i nawiązanie kontaktów z inwestorami, udzielanie inwestorom oraz Spółce A wszelkich informacji niezbędnych do przeprowadzenia transakcji, udzielanie wsparcia merytorycznego doradcom w procesie przygotowania i weryfikacji ofert, uczestnictwo w negocjacjach) były w sposób bezpośredni i nierozłączny powiązane z planowaną transakcją sprzedaży Udziałów,

- ewentualne czynności, które mogłyby potencjalnie zostać scharakteryzowane jako czynności administracyjne, techniczne czy mające charakter doradztwa, miały charakter pomocniczy w stosunku do zdefiniowanego powyżej podstawowego celu Umowy Pośrednictwa, którym było znalezienie inwestora / inwestorów i doprowadzenie do zawarcia umowy sprzedaży Udziałów,

- zobowiązania ciążące na Wnioskodawcy na podstawie Umowy Pośrednictwa miały charakter zobowiązań rezultatu, a wynagrodzenie przewidziane w Umowie Pośrednictwa było należne na rzecz Wnioskodawcy wyłącznie pod warunkiem, iż Spółka A podpisze finalną umowę sprzedaży Udziałów z inwestorem / inwestorami pozyskanymi przez Wnioskodawcę,

- finalnie Spółka A sprzedała Udziały na rzecz Inwestora pozyskanego przez Wnioskodawcę w ramach Usług Pośrednictwa świadczonych w oparciu o Umowę Pośrednictwa.

Na marginesie Wnioskodawca pragnie jedynie nadmienić, iż sam proces stosownego wyodrębnienia ZCP/Biznesu oraz przeniesienia ZCP/Biznesu do Spółki B wymagał podejmowania przez Wnioskodawcę również czynności o charakterze stricte doradczym i technicznym, jednakże przedmiotowe czynności realizowane były przez Wnioskodawcę w ramach świadczenia Usług Wsparcia na podstawie Umowy, i nie są one przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Należy podkreślić, iż powyższe stanowisko znajduje jednolite potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Przykładowo, jak czytamy w uzasadnieniu interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 grudnia 2020 r. (0114-KDIP4-3.4012.490.2020.2.KM):

-„Zatem, zgodnie z orzecznictwem TSUE, usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić: (a) usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie, (b) z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej, (c) celem jest dążenie do zawarcia umowy (przy czym, pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy), (d) usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej)”,

-„Z opisu sprawy wynika, że zakresem faktycznych prac Wnioskodawcy w związku ze świadczoną usługą jest zidentyfikowanie i pozyskanie potencjalnych inwestorów zainteresowanych nabyciem udziałów w Spółce, dostarczenie zleceniodawcom informacji na temat potencjalnych inwestorów oraz warunków zawartych w otrzymanych od tych podmiotów ofertach nabycia udziałów, prowadzenie w imieniu wspólników wstępnych negocjacji z potencjalnymi inwestorami, zapewnienie zleceniodawcom wsparcia technicznego oraz merytorycznego oraz uczynienie wszystkiego co możliwe, aby dwie strony (zleceniodawcy oraz inwestor) zawarły umowę sprzedaży udziałów. Ponadto - jak wynika z okoliczności sprawy - wynagrodzenie Wnioskodawcy ma charakter wynagrodzenia od sukcesu, należnego tylko i wyłącznie w sytuacji, w której ostatecznie dojdzie do Transakcji sprzedaży udziałów”,

-„Należy zauważyć, że zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach Umowy z wskazuje, że całokształt obowiązków Wnioskodawcy ukierunkowany jest na kojarzenie z inwestorami zainteresowanymi nabyciem udziałów Spółki i doprowadzenie do transakcji nabycia przez inwestora ww. udziałów. Obowiązki wchodzące w zakres działań Wnioskodawcy mają na celu uczynienie wszystkiego co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę. Ponadto należy wskazać, że faktycznym beneficjentem usługi świadczonej przez Wnioskodawcę jest strona transakcji finansowej, tj. podmiot, który dokona transakcji sprzedaży udziałów Spółki oraz jest zobowiązany ponieść ekonomiczny koszt wynagrodzenia z tego tytułu wobec Wnioskodawcy. Jak wynika z okoliczności sprawy w zakres usług świadczonych przez Zainteresowanego wchodzi szereg czynności, które nie ograniczają się wyłącznie do czynności technicznych”,

-„Z uwagi zatem na przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa i orzecznictwo TSUE należy stwierdzić, że opisane usługi wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią usługi pośrednictwa”.

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało m. in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 stycznia 2023 r. (0112-KDIL1-3.4012.520.2022.1.KK), w uzasadnieniu której czytamy: „ Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa i orzecznictwo TSUE należy stwierdzić, że w zakres świadczonych przez Wnioskodawcę Usług pośrednictwa wchodzi szereg czynności, które nie ograniczają się wyłącznie do czynności technicznych. Usługi pośrednictwa świadczone przez Wnioskodawcę polegają na podejmowaniu szeregu czynności zmierzających do zawarcia finalnej umowy (np. umowy sprzedaży udziałów) pomiędzy stronami transakcji (kupującym i sprzedającym), z której jedną jest klient Wnioskodawcy. W ramach Usług pośrednictwa Wnioskodawca pozyskuje nabywcę lub zbywcę, prowadzi negocjacje komercyjne z nabywcą/zbywcą (negocjuje ceny, terminy, komentuje i negocjuje projekty umów) oraz zarządza procesem sprzedaży udziałów/ogółu praw i obowiązków w A (koordynuje proces sprzedaży, przygotowuje, organizuje i prowadzi spotkania pomiędzy sprzedającym i kupującym, w tym tzw. closingu - podpisanie dokumentów transakcyjnych). Wykonanie powyższych usług wymaga przygotowywania wielu dokumentów i materiałów w tym prezentacji, zestawień, kalkulacji, prognoz, itp. W przypadku gdy klientem Wnioskodawcy jest Sprzedający, w ramach umowy pośrednictwa i w ramach wynagrodzenia za Usługę pośrednictwa Wnioskodawca podejmuje także często szereg czynności ukierunkowanych na uatrakcyjnienie oferty sprzedającego w celu doprowadzenia do  zawarcia transakcji oraz zwiększenia ceny sprzedaży A. Wnioskodawca nie zawiera żadnych umów w imieniu swoich klientów (umowy sprzedaży udziałów lub ogółu praw i obowiązków w A są zawierane pomiędzy kontrahentami, z których jeden jest klientem Wnioskodawcy). Faktycznym beneficjentem świadczonych przez Wnioskodawcę Usług pośrednictwa jest strona transakcji finansowej, tj. klient, który dokona transakcji sprzedaży bądź nabycia udziałów lub ogółu praw i obowiązków oraz jest zobowiązany ponieść ekonomiczny koszt wynagrodzenia z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług. W związku z tym należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę Usługi pośrednictwa zbycia udziałów lub ogółu praw i obowiązków w A wypełniają wskazane wyżej istotne elementy, charakterystyczne dla usługi pośrednictwa”.

Podsumowując, nie powinno ulegać wątpliwości, że opisane przez Wnioskodawcę Usługi Pośrednictwa, świadczone na rzecz Spółki A w oparciu o Umowę Pośrednictwa, stanowią usługi pośrednictwa w zakresie sprzedaży Udziałów, a tym samym korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a lit. a) ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy,

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

‒w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;

‒świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Przy czym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.

Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę, należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

‒istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

‒wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

‒istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

‒odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

‒istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Należy wskazać, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy, nie jest uzależnione od rodzaju podmiotu świadczącego te usługi. Sam zakres usług jest bardzo szeroki, jedynym bowiem kryterium przedmiotowego zwolnienia jest świadczenie usług, których przedmiotem są udziały w spółkach lub innych podmiotach, jeżeli mają one osobowość prawną (a także usługi pośrednictwa w tym zakresie). W efekcie usługi dotyczące obrotu udziałami oraz pośrednictwa w tym zakresie korzystają ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy.

Jednocześnie, w myśl art. 43 ust. 15 ustawy:

Należy również wskazać, że na podstawie art. 43 ust. 16 ustawy:

Ponadto, zwrócić należy uwagę na obowiązujący od 1 stycznia 2022 r. przepis art. 43 ust. 22 ustawy, zgodnie z którym:

Stosownie zaś do ust. 23 ww. przepisu, również obowiązującego od 1 stycznia 2022 r.:

Powyższe zmiany przepisów umożliwiają wybór opodatkowania określonych usług, które dotychczas obligatoryjnie korzystały ze zwolnienia od podatku, w tym m.in. w zakresie usług pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w spółkach, przy czym możliwość wyboru opcji opodatkowania dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz innych podatników, przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 22 i 23 ustawy.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczania zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą, podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT.

W związku z tym, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani Dyrektywa 112 nie definiują pojęcia „pośrednictwo”, w celu określenia, jakie czynności należy rozumieć pod pojęciem usług pośrednictwa, należy oprzeć się na wykładni językowej, wspieranej przy tym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, wersja internetowa: http://sjp.pwn.pl), przez pośrednictwo należy rozumieć działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron. Równorzędnie, przez pośrednictwo rozumie się kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych, a więc załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, uczestniczenie w zawieraniu takich transakcji. W tym zakresie stwierdzić należy, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo. Z kolei z doktrynalnego punktu widzenia cechą charakterystyczną pośrednictwa odróżniającą ten stosunek od innych umów jest fakt, że bezpośrednią przyczyną zawarcia bezpośrednio lub pośrednio umowy są działania pośrednika. Innymi słowy przez umowę o pośrednictwo należałoby rozumieć taki stosunek prawny istniejący pomiędzy dwiema stronami, z których jedna (pośrednik) otrzymuje zlecenie od drugiej, aby doprowadzić do wymiany gospodarczej świadczeń z osobą trzecią, przy czym znalezienie kontrahenta ma stanowić bezpośredni i decydujący rezultat starań pośrednika. Bezpośrednim celem aktywności pośrednika jest wywołanie skutku prawnego, polegającego na wprowadzeniu zleceniodawcy (podmiotu zastępowanego) w stosunek umowny z osobą trzecią.

W celu rozstrzygnięcia, co w świetle przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa” warto odnieść się do wyroku z 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde, w którym TSUE stwierdził, że „(…) pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową”.

Natomiast w wyroku z 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 Commissioners of Customs & Excise przeciwko CSC Financial Services Ltd. Trybunał orzekł, że pojęcie pośrednictwa obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa.

Działalność ta może obejmować m.in. wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych. Celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. TSUE w orzeczeniu tym uznał, że znaczenie słowa „negocjacje”, w kontekście art. 13 część B lit. d pkt 5 VI Dyrektywy odnosi się „do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywaniu kontaktu z drugą stroną lub negocjowaniu, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Zatem, zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić:

- usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie;

- z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej;

- celem jest dążenie do zawarcia umowy (przy czym pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy);

- usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).

W konsekwencji, żeby uznać daną działalność za pośrednictwo konieczne jest, aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z czynności:

- wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia umowy;

- uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę;

- prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji;

- nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.

Nie oznacza to, że pośrednik nie może wykonywać dodatkowych czynności, jednakże aby czynności te można było zaliczyć do czynności pośredniczących konieczne jest, aby wywoływały skutek lub miały na celu wywołanie skutku dla wszystkich stron transakcji, innymi słowy konieczne jest, aby skutek tych czynności znalazł odzwierciedlenie w zawartej umowie pomiędzy stronami.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. 1 stycznia 2022 r. Spółka A podpisała z Panem Umowę Pośrednictwa, na podstawie której obowiązał się Pan do świadczenia na rzecz Spółki A - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - usług w zakresie pośrednictwa przy sprzedaży Udziałów („Usługi Pośrednictwa”). Zgodnie z Umową Pośrednictwa, Usługi Pośrednictwa obejmowały m. in. następujące czynności:

- ustalenie ze Spółką A strategii sprzedaży Udziałów i strategii negocjacji z inwestorami,

- identyfikację i nawiązanie kontaktów z inwestorami zainteresowanymi potencjalnie nabyciem Udziałów,

- udzielanie inwestorom wszelkich informacji odnoszących się do Biznesu, ZCP lub Udziałów, przekazywanie Spółce A informacji o inwestorach oraz prowadzenie wraz ze Spółką A wstępnych negocjacji z inwestorami,

- udzielanie wsparcia merytorycznego doradcom inwestorów oraz doradcom Spółki A w procesie przygotowania i weryfikacji ofert nabycia Udziałów,

- uczestnictwo w negocjacjach umowy sprzedaży Udziałów zawieranej z inwestorem / inwestorami, w tym ustalanie warunków finansowych sprzedaży Udziałów.

Umowa Pośrednictwa przewidywała, że zobowiązania ciążące na Panu mają charakter zobowiązań rezultatu, a wynagrodzenie przewidziane w Umowie Pośrednictwa będzie należne wyłącznie pod warunkiem, iż Spółka A podpisze finalną umowę sprzedaży Udziałów z inwestorem / inwestorami pozyskanymi przez Pana.

Finalnie Spółka A sprzedała Udziały na rzecz inwestora („Inwestor”), który został pozyskany przez Pana. Umowa sprzedaży udziałów została zawarta pomiędzy Spółką A oraz Inwestorem pod koniec 2022 r.

Nadmienił Pan, że Udziały, których dotyczyły Usługi Pośrednictwa świadczone przez Pana, nie stanowiły praw majątkowych odzwierciedlających:

- tytuł prawny do towarów,

- tytuł własności nieruchomości,

- prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

- udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części,

- prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.

Zaznaczył Pan także, że nie skorzystał Pan z możliwości przewidzianej w art. 43 ust. 22 ustawy o VAT i nie zrezygnował ze zwolnienia z opodatkowania VAT usług finansowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy o VAT.

Pana wątpliwości w przedmiotowej sprawie dotyczą tego, czy świadczone przez Pana Usługi stanowią usługi pośrednictwa korzystające ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a lit. a) ustawy.

Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa i orzecznictwo TSUE należy stwierdzić, że w zakres świadczonych przez Pana Usług Pośrednictwa wchodzi szereg czynności, które nie ograniczały się wyłącznie do czynności technicznych. Usługi świadczone przez Pana polegały na podejmowaniu szeregu czynności zmierzających do zawarcia finalnej umowy sprzedaży Udziałów pomiędzy stronami transakcji (Spółką A i inwestorem / inwestorami).W ramach Usług pośrednictwa ustalał Pan ze Spółką A strategię sprzedaży Udziałów i strategię negocjacji z inwestorem / inwestorami. Nawiązywał Pan kontakty z inwestorem / inwestorami zainteresowanymi nabyciem Udziałów oraz udzielał im wszelkich informacji odnoszących się do tych Udziałów. Uczestniczył Pan w negocjacjach umowy sprzedaży Udziałów zawieranej z inwestorem / inwestorami, w tym w ustalaniu warunków finansowych sprzedaży Udziałów. Ostatecznie Spółka A sprzedała Udziały na rzecz Inwestora, który został pozyskany przez Pana.

Niewątpliwie powyższe czynności wykonywane przez Pana miały na celu doprowadzenie do zawarcia umowy pomiędzy Spółką A i inwestorem / inwestorami. Wskazane czynności nie ograniczały się jedynie do czynności administracyjnych czy technicznych. Nie polegały jedynie na przekazywaniu informacji stronom transakcji. Ponadto, wynagrodzenie, które Pan otrzymał z tytułu świadczonych czynności (Usługi) było Panu należne dopiero, gdy Spółka A podpisała finalną umowę sprzedaży Udziałów na rzecz Inwestora.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że świadczone przez Pana Usługi Pośrednictwa w sprzedaży Udziałów wypełniają wskazane wyżej istotne elementy, charakterystyczne dla usługi pośrednictwa, spełniające przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy i korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. artykułu. 

W związku z powyższym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym / zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).