Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 26 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.109.2023.2.ENB
Zobowiązanie banku do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od świadczenia o charakterze emerytalno-rentowym otrzymywanego z Austrii.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 lutego 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 15 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania świadczenia otrzymywanego z Austrii. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 marca 2023 r. (wpływ 29 marca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Od ponad 30 lat mieszka Pani w Austrii, w A. Zachowała Pani polskie obywatelstwo i legitymuje się Pani polskim paszportem. Ma Pani 92 lata i mieszka sama w A. W związku z wiekiem postanowiła Pani jak najszybciej wrócić do Polski. Miało to nastąpić w 2020 r., ale ze względu na pandemię nie było to możliwe. Pani jedyna córka mieszka w Polsce i chce Pani pomóc.
W 2005 r. zmarł Pani mąż, obywatel Austrii. Był pracownikiem X w A. Zgodnie z przepisami X nie miała Pani prawa do renty wdowiej po zmarłym mężu, jednak zgodnie z uchwałą Zarządu X w A przyznano Pani dobrowolne świadczenie od dnia 1 października 2005 r. w postaci wypłacanego co miesiąc uposażenia pieniężnego. Po powrocie do Polski musi mieć Pani otwarte konto bankowe, aby otrzymywać przelewy z banku w Austrii. Bank Polski poinformował Panią, że nie będzie mógł opodatkować tych comiesięcznych kwot, ponieważ nie jest to „typowe” świadczenie emerytalne. Poradzono, aby w tej sprawie udać się do Urzędu Skarbowego, a Urząd odesłał do Krajowej Informacji Skarbowej.
X poinformował Panią, że nie będzie pobierał podatku od tych świadczeń jeżeli będzie potwierdzenie z polskiego Urzędu Skarbowego, że rozliczenie nastąpiło w Polsce (a tak z pewnością będzie po Pani powrocie). Świadczenie przyznane decyzją Zarządu X zostało nazwane świadczeniem dobrowolnym jednak naliczenie miesięcznego uposażenia podlega naliczeniu według systemów emerytalno-pracowniczych i jest co miesiąc opodatkowywane. Uzyskuje Pani również dochody z polskiego systemu emerytalnego (emerytura polska).
W przesłanym uzupełnieniu odpowiadając na pytanie czy w okresie, którego dotyczy wniosek będzie miała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, wyjaśniła Pani, że po powrocie do Polski będzie miała stałe miejsce zamieszkania i że, właściwym dla Pani organem podatkowym będzie Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. Świadczenie emerytalne z X będzie przesyłane do Polski, po Pani powrocie do Polski od czerwca 2023 r.
Świadczenie to zostało przyznane od 1 października 2005 r. po śmierci Pani męża który był pracownikiem X. Świadczenie było uzależnione od uprzedniej pracy Pani zmarłego małżonka. Zgodnie z przepisami X nie miała Pani prawa do renty wdowiej, jednak na mocy uchwały zarządu X przyznano Pani dobrowolne świadczenie w postaci comiesięcznego uposażenia pieniężnego. Była to sytuacja wyjątkowa, nie wynikająca z żadnych przepisów. Był to akt dobrej woli. Jest to świadczenie o charakterze emerytalno-rentowym. Naliczane jest według systemów emerytalno-pracowniczych i jest miesięcznie opodatkowane. W pismach jakie otrzymuje Pani z X to świadczenie jest określane jako świadczenie emerytalne. W dokumencie za styczeń 2023 w rubryce 1. pojawia się określenie „Pensionsbezug”, co w tłumaczeniu na język polski oznacza „świadczenie emerytalne”.
Pytanie
Czy będzie Pani zobowiązana do wpłacania zaliczek na podatek, czy też do pobierania zaliczek na podatek dochodowy będzie zobowiązany bank w Polsce ?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie zaliczki na podatek dochodowy powinny być pobierane przez bank w Polsce. W Pani przypadku byłby to Bank Y S.A.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W opisie zdarzenia wskazano, że od ponad 30 lat mieszka Pani w Austrii, w A. Zachowała Pani polskie obywatelstwo i legitymuje się Pani polskim paszportem. W 2005 r. zmarł Pani mąż, obywatel Austrii. Był pracownikiem X w A. Zgodnie z przepisami X nie miała Pani prawa do renty wdowiej po zmarłym mężu, jednak zgodnie z uchwałą Zarządu X w A przyznano Pani dobrowolne świadczenie od dnia 1 października 2005 r. w postaci wypłacanego co miesiąc uposażenia pieniężnego. Obecnie ma Pani 92 lata i w związku z wiekiem postanowiła Pani jak najszybciej wrócić do Polski. Po powrocie do Polski musi mieć Pani otwarte konto bankowe, aby otrzymywać przelewy z banku w Austrii. X poinformował Panią, że nie będzie pobierał podatku od tych świadczeń jeżeli będzie potwierdzenie z polskiego Urzędu Skarbowego, że rozliczenie nastąpiło w Polsce (a tak z pewnością będzie po Pani powrocie). Uzyskuje Pani również dochody z polskiego systemu emerytalnego (emerytura polska).
Po powrocie do Polski będzie tu miała Pani stałe miejsce zamieszkania. Świadczenie emerytalne z X będzie przesyłane do Polski, po Pani powrocie do Polski od czerwca 2023 r.
Świadczenie przyznane po śmierci męża było uzależnione od uprzedniej pracy Pani zmarłego małżonka. Zgodnie z przepisami X nie miała Pani prawa do renty wdowiej, jednak na mocy uchwały zarządu X przyznano Pani dobrowolne świadczenie w postaci comiesięcznego uposażenia pieniężnego. Była to sytuacja wyjątkowa, nie wynikająca z żadnych przepisów. Był to akt dobrej woli. Jest to świadczenie o charakterze emerytalno-rentowym. Naliczane jest według systemów emerytalno-pracowniczych i jest miesięcznie opodatkowane. W pismach jakie otrzymuje Pani z X to świadczenie jest określane jako świadczenie emerytalne. W dokumencie za styczeń 2023 w rubryce 1. Pojawia się określenie „Pensionsbezug”, co w tłumaczeniu na język polski oznacza „świadczenie emerytalne”.
Mając na uwadze, że po przeniesieniu miejsca zamieszkania do Polski będzie otrzymywała Pani z Austrii wskazane we wniosku świadczenie emerytalne, będą miały do niego zastosowanie przepisy umowy z 13 stycznia 2004 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r. Nr 224 poz. 1921 ze zm.), zmienionej 4 lutego 2008 r. protokołem zawartym między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zmianie umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz.U. Nr 222, poz. 1450).
Stosownie do art. 18 ust. 1 tej umowy:
Emerytury i podobne płatności lub renty otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.
W pierwszej kolejności odnosząc się do opodatkowania austriackiego świadczenia, które będzie Pani uzyskiwała po powrocie na stałe do Polski wyjaśnić należy, że oceniając, czy świadczenie to podlega opodatkowaniu w Polsce należy odnieść się do wskazówek zawartych w Komentarzu do Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD. Zawierane przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są bowiem wzorowane na Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, zatem interpretacja ich postanowień powinna uwzględniać ustalenia przyjęte na szczeblu OECD, znajdujące wyraz w wypracowanym przez państwa członkowskie tej organizacji, w tym również Polskę, Komentarzu do Modelowej Konwencji (MK).
Zgodnie z Komentarzem do art. 18 Konwencji Modelowej OECD, rodzaje wypłat objętych tym artykułem obejmują nie tylko emerytury wypłacane bezpośrednio byłym pracownikom najemnym, lecz również innym beneficjentom (na przykład żyjącym współmałżonkom lub dzieciom pracowników) oraz inne podobne świadczenia, na przykład renty starcze z tytułu dawnego zatrudnienia. Kwestię, czy takie wypłaty są objęte art. 18 można ocenić w zależności od ich istoty, z uwzględnieniem faktów i okoliczności, w których są dokonywane.
Ponadto art. 18 stosuje się wyłącznie do emerytur i podobnych świadczeń wypłacanych z tytułu wcześniejszego zatrudnienia, czyli takiego, które już ustało i nie istnieje w momencie wypłaty emerytury lub podobnego świadczenia. Emerytura jest płacona z tytułu wcześniejszego zatrudnienia, jeśli zatrudnienie to jest warunkiem otrzymania takiej emerytury. Na przykład: wysokość emerytury jest ustalana w oparciu o okres zatrudnienia i/lub wysokość wynagrodzenia, i/lub wysokość składek zapłaconych do systemu emerytalnego z tytułu wynagrodzenia itp. Należy jednak odróżnić emerytury i podobne świadczenia wypłacane z tytułu wcześniejszego zatrudnienia od wypłat, które są dokonywane danej osobie np. w związku z uprzednio łączącym ją z pracodawcą stosunkiem pracy, które nie mają charakteru emerytury lub podobnych świadczeń (np. premia wypłacana już po ustaniu zatrudnienia bądź odprawa).
Termin „emerytury i podobne świadczenia” oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej (Klaus Vogel on Double Taxation Convention A commentary to the OECD-, UN-, US Model Conventions for the Avoidance of Double Taxation on Income and Capital With Particular Reference to German Treaty Practice, Third Edition, Kluwer Law International, str. 1006, Nb 11 oraz str. 1008, Nb 14).
Art. 18 ma również zastosowanie do emerytur z tytułu usług świadczonych państwu lub jednej z jego jednostek terytorialnych lub organów lokalnych, które nie są objęte art. 19 ust. 2
Mając na uwadze powyższe uznać należy, że świadczenia które będzie Pani otrzymywała po przeniesieniu miejsca zamieszkania do Polski, które – jak Pani wyjaśniła – mają charakter świadczeń emerytalno-rentowych i tak też są określane w dokumentach które Pani otrzymuje, są naliczane według systemów emerytalno-pracowniczych, a ponadto których otrzymanie było uzależnione od uprzedniej pracy Pani zmarłego małżonka, stosownie do art. 18 ust. 1 ww. umowy będą podlegały opodatkowaniu wyłącznie w miejscu zamieszkania, tj. w Polsce. Do opodatkowania świadczeń uzyskanych po przeniesieniu miejsca zamieszkania do Polski zastosowanie znajdą więc przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na podstawie art. 9 ust. 1 tej ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłem przychodu jest m.in. emerytura lub renta.
W myśl art. 12 ust. 7 ustawy:
Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.
Natomiast na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne - od wypłacanych przez nie emerytur i rent z zagranicypomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b.
Zgodnie z art. 35 ust. 2 i ust. 3 ustawy:
Zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 2 albo 3, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.
Podatnik przy odbiorze emerytury lub renty, o której mowa w ust. 2, może wpłacić płatnikowi ustaloną zaliczkę w złotych. Wpłatę tę uznaje się za zaliczkę potrąconą przez płatnika.
Z opisanego przez Panią zdarzenia wynika, że świadczenie emerytalne otrzymywane z Austrii z X będzie przekazywane do Polski na Pani rachunek bankowy. Jeśli zatem za pośrednictwem banku w Polsce będzie Pani otrzymywała świadczenie emerytalne z Austrii to polski bank jako płatnik będzie zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right