Interpretacja indywidualna z dnia 28 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.126.2023.1.NS

Wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek sygnowany datą 21 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, z faktur otrzymanych od (...). Uzupełnił go Pan pismem z 6 marca 2023 r. (wpływ 9 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od (…) września 2021 roku prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez Internet (PKD 47.91.Z), na podstawie wpisu w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej. Podatnikiem VAT czynnym jest Pan od (…) października 2021 r.

Dokonując dostaw towarów, rozlicza Pan podatek VAT należny – według obowiązujących stawek oraz od zakupów służących czynnościom opodatkowanym – udokumentowanych fakturami, odlicza Pan wynikający z nich podatek naliczony.

W związku ze świadczonymi czynnościami opodatkowanymi, zamierza Pan nabywać towary m.in. poprzez sklep internetowy (…).

Na udokumentowanie dokonanego zakupu każdorazowo otrzymuje Pan od tej firmy fakturę VAT, która zawiera:

-sformułowanie „Faktura Vat”,

-logo (…),

-adres rachunku – wskazane będą Pana dane, w tym NIP,

-adres dostawy,

-numer klienta,

-numer zamówienia,

-numer rachunku, rachunek z dnia,

-dostawa z dnia,

-numer produktu,

-produkt,

-cena jednostkowa netto,

-VAT PLN wraz z wyliczoną stawką (23%),

-wartość netto PLN,

-wartość brutto PLN,

-dane (…),

przy czym NIP nie zawiera przedrostka PL, jednocześnie nr NIP jest aktywny na tzw. białej liście podatników z adnotacją: „Figuruje w rejestrze VAT”; wskazana jest dokładna data rejestracji jako podatnika VAT oraz status podatnika czynny oraz na fakturze jest dopisek „Ten rachunek nie może zostać wykorzystany do odliczenia naliczonego podatku VAT. Zakup ten został dokonany do użytku osobistego”.

Zakupiony towar jest wysyłany do Pana z magazynu w Polsce.

Zakupione towary u kontrahenta będą przedmiotem dokonywanej przez Pana dostawy/wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów/sprzedaży wysyłkowej udokumentowanej fakturą (ew. paragonem fiskalnym).

Wątpliwości Pana dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego od otrzymanych faktur szczegółowo opisanych wyżej i wpływu ich treści na możliwość skorzystania z tego prawa w szczególności, w sytuacji gdy faktura/y zawierać będą sformułowanie „Ten rachunek nie może zostać wykorzystany do odliczenia naliczonego podatku VAT. Zakup ten został dokonany do użytku osobistego”, a także gdy Pana dane wskazane są na fakturze za pomocą nr Klienta oraz poprzez sformułowanie „adres rachunku”.

Pytanie

Czy przysługiwać będzie Panu prawo do odliczenia podatku VAT zawartego na wskazanych w stanie faktycznym fakturach, otrzymanych od (…)?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, przysługiwać Panu będzie prawo do odliczenia podatku VAT zawartego na wskazanych w stanie faktycznym fakturach, otrzymanych od (…).

UZASADNIENIE

Z art. 86 ust. 1 ustawy VAT wynika, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru/usługi.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że zgodnie z ogólną zasadą prawo do odliczenia kwot podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikowi VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów lub usług, które są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika więc, że w celu uzyskania prawa do odliczenia podatku należnego podatnik musi:

1.Dokonać zakupu towaru związanego z czynnością opodatkowaną.

2.Posiadać status podatnika VAT czynnego, aby móc zrealizować prawo do odliczenia.

3.Otrzymać fakturę dokumentującą zakup towaru.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, że prawo podatnika VAT do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest jednym z zasadniczych elementów konstrukcyjnych podatku od towarów i usług i takie rozumienie tego prawa jest bardzo istotną wytyczną przy wykładni przepisów ustawy VAT. W szczególności jak stwierdza się w literaturze „nie można (...) odbierać prawa do odliczenia podatku naliczonego tylko z powodu niespełnienia warunków formalnych, jakie prawo krajowe nakłada na podatników, jeśli tylko przyznanie w danej sytuacji podatnikowi prawa do odliczenia mieściłoby się w schemacie VAT”.

Prawo pomniejszenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, wynikające z zasady neutralności, stanowi więc jedno z podstawowych i fundamentalnych praw podatnika, wynikających z zasad samej konstrukcji podatku od towarów i usług, jako podatku od wartości dodanej. Zgodnie z zasadą neutralności podatek zapłacony przez podatnika VAT przy nabywaniu towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych nie stanowi dla niego faktycznego obciążenia podatkowego. Istotną cechą podatku VAT jest bowiem faktyczne opodatkowanie konsumpcji, przy jednoczesnym zapewnieniu neutralności tego podatku w poprzednich fazach obrotu.

Wszelkie korzystne dla podatnika konsekwencje wynikające z zasady neutralności podatku od towarów i usług są traktowane więc jako fundamentalne prawo podatnika. Tak rozumiana zasada neutralności znajduje swoje potwierdzenie także w orzecznictwie sądowym.

Mając na uwadze powyższe należy podkreślić więc, że faktura jest dokumentem jedynie potwierdzającym dokonanie dostawy towaru, a tym samym powstania prawa do odliczenia. Ma więc jedynie walor dowodowy, co znajduje swoje potwierdzenie chociażby w fakcie, że samo otrzymanie faktury, nawet spełniającej wszystkie wymogi formalne przewidziane przepisami prawa, nie będzie skutkowało przyznaniem prawa do odliczenia, gdy czynność ta nie została faktycznie wykonana.

Co zostało słusznie podkreślone w orzecznictwie, w sytuacji, gdy materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie, że dana faktura wystawiona została „z tytułu rzeczywiście zrealizowanych przez niego czynności, stanowiących wezwanie do zapłaty z tytułu ich wykonania, a jej wadliwość polega jedynie na błędnym określeniu tytułu jej wystawienia przez wskazanie na niej czynności innych, aniżeli te, które były przez niego wykonane, faktura taka, mimo że jest dotknięta wadliwością formalną daje podstawę do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, skoro rzeczywistą podstawę jej wystawienia stanowią czynności rzeczywiście wykonane”.

Z zasady neutralności wynika także, że wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego może mieć jedynie charakter wyjątkowy i może następować jedynie w enumeratywnie wyliczonych w przepisach prawnych przypadkach. Takie przypadki zawarte są w przepisie art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie wskazanego przepisu ustawy VAT można stwierdzić, iż wyłączenie prawa do odliczenia VAT naliczonego zostało zarezerwowane dla takich przypadków, w których wady/braki odnoszące się do danej faktury są tego rodzaju, iż wykluczają możliwość potraktowania tego dokumentu jako podstawy do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego.

W szczególności ew. błędy/nieścisłości faktury, które nie zostały wymienione w art. 88 ust. 3a ustawy VAT, należy kwalifikować jako uchybienia mniejszej wagi, które nie powodują wyłączenia po stronie podatnika VAT prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z takiej faktury. Potwierdza to np. treść uzasadnienia wyroku WSA w Łodzi z dnia 27 lutego 2008 r. (sygn. akt I SA/Ld 1136/07), w którym stwierdzono, że pozbawienie podatnika prawa do odliczenia dotyczyć może jedynie takich wad i braków faktury, które wyłączają identyfikacje podmiotów oraz przedmiotu transakcji, jak również ustalenie poprawności określenia podatku od wartości dodanej. Powyższe uwagi pozwalają na sformułowanie tezy, iż wady faktury musza być na tyle poważne, aby wykluczały możliwość traktowania tego dokumentu, jako faktury VAT.

Trzeba bowiem raz jeszcze zaznaczyć, że prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego jest jego głównym uprawnieniem, a zarazem istotą podatku naliczonego, który dla przedsiębiorców, będących podatnikami podatku od towarów i usług jest neutralny. A contrario, podatnik będzie mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego wówczas, gdy faktura zawiera drobne błędy o charakterze technicznym, określane niekiedy błędami mniejszej wagi. Pod pojęciem tym rozumieć należy wszelkiego rodzaju uchybienia przepisom dotyczącym rygorów formalnych faktury, których ciężar gatunkowy jest jednak tego rodzaju, iż nie wpływa na możliwość obniżenia podatku należnego.

Odnosząc to do opisanej we wniosku sytuacji i zdarzenia przyszłego należy wskazać, że zaistnieją przesłanki pozytywne możliwości odliczenia podatku naliczonego z otrzymywanych faktur, w szczególności będzie Pan miał status podatnika VAT czynnego oraz dokonywane zakupy będą miały związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, jednocześnie Pana zdaniem nie zaistnieją przesłanki negatywne uniemożliwiające odliczenie podatku naliczonego, w szczególności transakcja zostanie zrealizowana.

Jednocześnie bez wpływu na prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury pozostaje okoliczność dopisków wprowadzonych przez (…) oraz to, że Pana dane będą wskazane poprzez nr klienta oraz ich wskazanie poprzez sformułowanie „adres rachunku”, skoro z tych danych jednoznacznie wynikać będzie Pana status jako nabywcy towarów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” :

Według art. 15 ust 2 ustawy:

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a ustawy:

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Stosownie do treści art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy:

Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika (sprzedawcy) i nabywcy oraz ich adresy. Faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który powinien wynikać z zawartej umowy.

Celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. A zatem, jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego, wyłącznie z powodu braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania.

Należy zauważyć, że chociaż faktura powinna zawierać dane dotyczące nabywcy wymienione w art. 106e ust. 1 ustawy, to jednak niewskazanie niektórych z tych informacji nie wyklucza możliwości jego identyfikacji na podstawie pozostałych danych zawartych na fakturze.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez Internet. Jest Pan podatnikiem VAT czynnym od (…) października 2021 r. Dokonując dostaw towarów rozlicza Pan podatek należny VAT – według obowiązujących stawek oraz od zakupów służących czynnościom opodatkowanym – udokumentowanych fakturami, odlicza Pan wynikający z nich podatek naliczony. W związku ze świadczonymi czynnościami opodatkowanymi, zamierza Pan nabywać towary m.in. poprzez sklep internetowy (…).

Na udokumentowanie dokonanego zakupu każdorazowo otrzymuje Pan od tej firmy fakturę VAT, która zawiera:

-sformułowanie „Faktura Vat”,

-logo (...),

-adres rachunku – wskazane będą Pana dane, w tym NIP,

-adres dostawy,

-numer klienta,

-numer zamówienia,

-numer rachunku, rachunek z dnia,

-dostawa z dnia,

-numer produktu,

-produkt,

-cena jednostkowa netto,

-VAT PLN wraz wyliczoną stawka (23%),

-wartość netto PLN,

-wartość brutto PLN,

-dane (...),

oraz na fakturze jest dopisek „Ten rachunek nie może zostać wykorzystany do odliczenia naliczonego podatku VAT. Zakup ten został dokonany do użytku osobistego”. Zakupiony towar jest wysyłany do Pana z magazynu w Polsce.

Wątpliwości Pana dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur szczegółowo opisanych wyżej i wpływu ich treści na możliwość skorzystania z tego prawa, w szczególności w sytuacji, gdy faktura zawierać będzie sformułowanie „Ten rachunek nie może zostać wykorzystany do odliczenia naliczonego podatku VAT. Zakup ten został dokonany do użytku osobistego”, a także gdy Pana dane wskazane są na fakturze za pomocą nr Klienta oraz poprzez sformułowanie „adres rachunku”.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Przy czym należy podkreślić, że podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego stanowi faktura, bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota podatku wynikająca z faktury.

W analizowanej sprawie wystawiana faktura przez (…) zawiera wszystkie elementy faktury wymagane przepisami ustawy o podatku od towarów i usług wskazane w art. 106e ustawy. Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Przy czym przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają prawa podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od umieszczania stosownych „dopisków” na fakturach. Ustawodawca bowiem przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które zostały wskazane w art. 88 ustawy.

Analiza przedstawionego opisu sprawy i powołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie Pan nabywał – jako czynny, zarejestrowany podatnik VAT – towar, który każdorazowo będzie przedmiotem dokonywanej przez Pana dostawy oraz będzie Pan rozliczał należny podatek VAT według obowiązujących stawek, to będzie Panu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w otrzymanej fakturze, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. związek zakupionego towaru z opodatkowaną podatkiem VAT Pana działalnością gospodarczą. Jednocześnie nie znajduje tu zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy. W konsekwencji przy braku zaistnienia innych negatywnych przesłanek, będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z faktur wystawionych przez (…) dokumentujących nabycie przez Pana towaru.

Podsumowując, będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT zawartego na fakturach otrzymanych od (…).

Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do zamieszczonego zapisku na fakturze, o którym Pan wspomina należy wskazać, że wszelkie ustalenia co do przebiegu i dokumentowania transakcji powinny być przedmiotem uzgodnień pomiędzy stronami tej transakcji w celu uniknięcia nieprawidłowości w rozliczaniu podatku VAT zarówno przez sprzedawcę, jak i przez nabywcę.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).