Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 25 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.5.2023.3.ALN
Uznanie wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki Czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Możliwość skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy. Sposób dokumentowania Czynności wykonywanych przez Wspólnika. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę wynikającego z faktur wystawionych przez Wspólnika.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie:
·uznania wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki Czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT,
·możliwości skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy,
·sposobu dokumentowania Czynności wykonywanych przez Wspólnika,
·prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę wynikającego z faktur wystawionych przez Wspólnika.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
4 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 4 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w zakresie:
·uznania wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki Czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT,
·możliwości skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy,
·sposobu dokumentowania Czynności wykonywanych przez Wspólnika,
·prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę wynikającego z faktur wystawionych przez Wspólnika.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 kwietnia 2023 r. (data wpływu 7 kwietnia 2023 r.)
Treść wniosku wspólnego jest następująca.
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1) Zainteresowany będący stroną postępowania: X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (…)
2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania: Y(…)
3) Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: Z(…)
Opis stanu faktycznego
(ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)
Zainteresowany będący stroną postępowania jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Firma spółki brzmi: „X Sp. z o.o.”. Siedziba spółki znajduje się w (...). W dalszej części wniosku będzie ona nazywana „Spółką” lub „Wnioskodawcą”. Numery identyfikacyjne Spółki to: NIP: (...), nr KRS: (...), REGON: (...). Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Spółka prowadzi działalność głównie w zakresie usług magazynowo-logistycznych. W KRS jako przeważający przedmiot działalności wskazano kod PKD: 82,92, Z, DZIAŁALNOŚĆ ZWIĄZANA Z PAKOWANIEM. Kapitał zakładowy Spółki wynosi (...) zł.
W skład Spółki wchodzi 2 wspólników:
• Y, posiadający 2.290 udziałów po (...) zł, o łącznej wartości nominalnej (...) zł,
• Z, posiadająca 980 udziałów po (...) zł, o łącznej wartości nominalnej (...) zł.
Zarząd Spółki składa się z 2 członków: Y pełniącego funkcję Prezesa Zarządu oraz Z, sprawującej obowiązki Wiceprezes Zarządu. Każdy z członków zarządu jest uprawniony do reprezentowania Spółki samodzielnie. Y nie prowadzi zorganizowanej jednoosobowej działalności gospodarczej, w szczególności nie jest zarejestrowany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej ani nie posiada statusu podatnika VAT czynnego. W dalszej części wniosku Y będzie nazywany „Wspólnikiem 1”. Z nie prowadzi zorganizowanej jednoosobowej działalności gospodarczej, w szczególności nie jest zarejestrowana w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej ani nie posiada statusu podatnika VAT czynnego. W dalszej części wniosku Z będzie nazywany „Wspólnikiem 2”. Dla zachowania czytelności Wniosku, Wspólnik 1 oraz Wspólnik 2 będą łącznie nazywani „Wspólnikiem OF” (OF – skrót od „osoba fizyczna”). Zgodnie z § 10 ust. 4 umowy Spółki wspólnik Y, w związku z objęciem przez niego 2.290 udziałów w kapitale zakładowym spółki, zobowiązany jest do powtarzających się w każdym miesiącu kalendarzowym świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki polegających na świadczeniu usług administracyjnych, kadrowych, dokonywaniu płatności wynagrodzeń, podatków i innych zobowiązań publicznoprawnych w imieniu pracowników i spółki, uczestnictwie w spotkaniach i rozmowach negocjacyjnych. Zgodnie z § 10 ust. 5 umowy Spółki usługi będą świadczone przez Wspólnika 1 na rzecz Spółki. Zgodnie z § 10 ust. 6 umowy Spółki wymienione wyżej usługi będą świadczone przez zobowiązanego Wspólnika 1 w wymiarze nie mniejszym niż 60 godzin miesięcznie. Zgodnie z § 10 ust. 7 Wspólnik 1, w związku ze świadczeniem opisanych usług na rzecz Spółki, jest uprawniony do wynagrodzenia, które będzie wyliczone poprzez iloczyn stawki godzinowej oraz liczby godzin świadczeń wykonywanych przez wspólnika w danym miesiącu. Stawka godzinowa zostanie określona w odrębnej uchwale. Zgodnie z § 10 ust. 8 umowy Spółki wspólnik Z, w związku z objęciem przez nią 980 udziałów w kapitale zakładowym spółki, zobowiązana jest do powtarzających się w każdym miesiącu kalendarzowym świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki polegających na sporządzaniu raportów i przeprowadzaniu analiz biznesowych, kalkulowaniu stawek świadczonych przez Spółkę usług, nawiązywanie relacji handlowych, w tym z podmiotami zagranicznymi, czynności rachunkowe we współpracy z zewnętrznym biurem księgowym, oraz dotyczące organizacji procesów produkcji. Zgodnie z § 10 ust. 9 umowy Spółki usługi będą świadczone przez Wspólnika 2 na rzecz Spółki. Zgodnie z § 10 ust. 10 umowy Spółki wymienione wyżej czynności będą wykonywane przez zobowiązanego Wspólnika 2 w wymiarze nie mniejszym niż 50 godzin miesięcznie. Zgodnie z § 10 ust. 11 Wspólnik 2, w związku ze świadczeniem opisanych usług na rzecz Spółki, jest uprawniony do wynagrodzenia, które będzie wyliczone poprzez iloczyn stawki godzinowej oraz liczby godzin świadczeń wykonywanych przez wspólnika w danym miesiącu. Stawka godzinowa zostanie określona w odrębnej uchwale. Zgodnie z § 10 ust. 12 w przypadku zbycia udziałów związanych z wykonywaniem powtarzających się świadczeń względem Spółki, wszyscy wspólnicy spółki w drodze jednomyślnej uchwały mogą zwolnić nabywcę tych udziałów z obowiązku dokonywania powtarzających się świadczeń. W ramach § 10 ust. 13 Wspólnik 1 wyraził zgodę na obowiązek opisany w § 10 ust. 4. W ramach § 10 ust. 14 Wspólnik 2 wyraził zgodę na obowiązek opisany w § 10 ust. 8. W dalszej części wniosku obowiązki Wspólnika OF na rzecz Spółki opisane w § 10 ust. 4-14 umowy spółki będą nazywane: „Czynnościami”. Podstawą prawną do nałożenia na Wspólnika OF obowiązku wykonywania Czynności jest art. 176 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 z późn. zm.). W dalszej części wniosku ustawa ta będzie nazywana w skrócie „KSH”. Wspólnik 1 ani Wspólnik 2 rozpoczęli wykonywanie Czynności na rzecz Spółki, oraz pobierają wynagrodzenie z tego tytułu. Wspólnik 1, Wspólnik 2 oraz Spółka uzgodnili sposób wykonywania Czynności, który został wdrożony. Mimo tego, że Wspólnik 1 oraz Wspólnik 2 zostali zobowiązani do świadczenia różnych rodzajowo czynności, ustalili oni ze Spółką tożsame zasady współpracy, które zostaną poniżej przedstawione. Po uzyskaniu indywidualnej interpretacji podatkowej, Wspólnicy i Spółka ewentualnie złożą korekty podatkowe. Czynności są wykonywane zarówno w siedzibie Spółki, jak i poza nią w tzw. formule zdalnej. Przy wykonywaniu Czynności Wspólnik OF korzysta z komputera i telefonu należącego do Spółki, wyposażenia biurowego Spółki oraz innych Jej zasobów technicznych. Wspólnik OF korzysta także z numeru telefonu zarejestrowanego na spółkę, a także z konta poczty elektronicznej należącej do Spółki. Podczas wykonywania Czynności Wspólnik OF kontaktuje się z innymi podmiotami w imieniu Spółki. Wspólnik OF jest uprawniony do wglądu we wszystkie dokumenty Spółki, niezależnie od formy ich utrwalenia. Podczas wykonywania Czynności Wspólnik OF współpracuje z pracownikami Spółki, w tym korzysta z dokumentów opracowanych przez pracowników, otrzymuje od nich informacje, a także może wnioskować o ich wsparcie merytoryczne (np. o przygotowanie dodatkowych dokumentów). Wspólnik OF ewidencjonuje godziny wykonywania Czynności w formie ewidencji pisemnej. Po zakończeniu każdego miesiąca, ewidencja zostaje przekazana Spółce. Wspólnik OF wykonuje Czynności w godzinach i w miejscu wybranym przez Wspólnika OF. Spółka wypłaca Wspólnikowi OF wynagrodzenie z tytułu wykonywania Czynności. Wynagrodzenie Wspólnika OF z tytułu wykonywania Czynności ma charakter stały. Wynagrodzenie jest wyliczane poprzez iloczyn stawki godzinowej oraz liczby godzin świadczeń wykonanych przez Wspólnika OF w danym miesiącu. Stawka godzinowa wynagrodzenia jest stała i została ustalona w formie uchwały. Wysokość stawki godzinowej nie jest uzależniona od wyników finansowych Spółki (w tym wysokości osiąganego przez Nią przychodu czy dochodu) czy wpływu Czynności na wyniki finansowe spółki. Umowa spółki nie przewiduje zmiennych elementów wynagrodzenia, takich jak prowizje, premie czy dodatki motywacyjne. Warunkiem wypłaty wynagrodzenia na rzecz Wspólnika OF jest wykonywanie przez niego Czynności w wymiarze nie mniejszym niż określono w umowie spółki. Jeżeli czasowy wymiar wykonywania Czynności będzie niższy, Spółka może odmówić wypłaty wynagrodzenia. Wpływ Wspólnika OF na wysokość przyznanego wynagrodzenia wyraża się jedynie w tym, że w umowie spółki przyjęto wynagrodzenie według stawki godzinowej. Im czasowy wymiar wykonywania Czynności będzie wyższy, tym wynagrodzenie przysługujące Wspólnikowi OF będzie wyższe. Umowa nie przewiduje dodatkowego wynagrodzenia za przekroczenie limitu godzin. Umowa spółki nie przewiduje w ramach wynagrodzenia dodatków motywacyjnych, prowizji, premii bądź innych składników wynagrodzenia uzależnionych od działań Wspólnika OF. Wspólnik OF przy wykonywaniu Czynności ma możliwość korzystania także ze środków majątkowych spółki. Jeżeli wykonanie Czynności wymaga poniesienia wydatków, to są one finansowane bezpośrednio z majątku Spółki, a nie majątku Wspólnika OF. Wydatek jest ponoszony bezpośrednio przez Spółkę, strony nie przewidują rozliczenia na zasadzie potrącenia czy tzw. refaktury. Wspólnik OF podczas wykonywania Czynności jest uprawniony do wyrażania oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki na następujących warunkach: Wspólnik OF przy wykonywaniu Czynności może składać oświadczenia woli na takich samych zasadach jak pełnomocnik Spółki, umocowany pracownik czy osoba czynna w lokalu (art. 97 Kodeksu cywilnego). Jeżeli przez wzgląd na charakter Czynności konieczne będzie złożenie oświadczenia w imieniu Spółki, zarząd Spółki uprzednio udzieli Wspólnikowi OF stosownego pełnomocnictwa lub umocowania. Warto podkreślić, że Czynności nie obejmują prowadzenia spraw spółki i jej reprezentowania, czyli czynności zastrzeżonych do kompetencji zarządu (art. 201 §1 KSH). Przykładowo, w ramach Czynności Wspólnik OF nie będzie zawierał umów w imieniu Spółki z kontrahentami Spółki. Umowa Spółki nie uprawnia Wspólnika OF do powierzenia wykonywania Czynności innym podmiotom. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wspólnikiem OF a Spółką jest to zabronione. Wspólnik OF nie zawarł i nie zawrze odrębnej umowy cywilnej na świadczenie Czynności ze Spółką. Ryzyko gospodarcze za Czynności wykonywane przez Wspólnika OF ponosi wyłącznie Spółka. Wspólnik nie ponosi odpowiedzialności za wykonywane Czynności wobec osób trzecich, zaś wobec Spółki ponosi odpowiedzialność na zasadach ogólnych. Świadczone przez Wspólnika 1 (Y) usługi na rzecz Spółki są ściśle związane z wykonywaniem bezpośrednio przez Spółkę czynności opodatkowanych w rozumieniu ustawy o VAT. Obowiązki nałożone na Wspólnika 1 na podstawie umowy spółki obejmują Czynności o charakterze administracyjnym czy kadrowym, a zatem są to usługi bezpośrednio związane z bieżącą działalnością operacyjną Spółki. Świadczone przez Wspólnika 2 (Z) usługi na rzecz Spółki są ściśle związane z wykonywaniem bezpośrednio przez Spółkę czynności opodatkowanych w rozumieniu ustawy o VAT. Obowiązki nałożone na Wspólnika 2 na podstawie umowy spółki obejmują Czynności polegające na sporządzaniu raportów czy sprawowaniu czynności rachunkowych, a zatem są to usługi bezpośrednio związane z bieżącą działalnością operacyjną Spółki.
Pomimo tego, że Wspólnik 1 i Wspólnik 2 są względem siebie odrębnymi i niezależnymi podmiotami oraz będą wykonywali różne rodzajowo czynności, to zdaniem Wnioskodawcy uzasadnione jest wyrażenie wspólnego stanowiska co do skutków podatkowych wykonywania czynności przez oboje tych wspólników.
Przemawiają za tym następujące względy:
·tożsame ustalone warunki współpracy, w tym warunki wykonywania czynności, organizacji współpracy ze Spółką, dokonywania rozliczeń, ewidencjonowania czynności, wypłaty wynagrodzenia czy odpowiedzialności za wykonywanie czynności,
·tożsamy podmiot, na rzecz którego Czynności są wykonywane, tj. Spółka,
·tożsama podstawa wykonywania czynności, tj. umowa spółki oraz art. 176 KSH.
Tym samym w ocenie Wnioskodawcy wykonywanie czynności przez Wspólnika 1 na rzecz Spółki będzie wywoływało takie same skutki podatkowe, jak wykonywanie analogicznych czynności przez Wspólnika 2 na rzecz Spółki. Wobec tego, dla zachowania czytelności wniosku, w dalszej części wniosku Wnioskodawca będzie posługiwał się zbiorczym terminem „Wspólnika OF” łącznie dla Wspólnika 1 i Wspólnika 2, a także przedstawi własne stanowisko wspólne dla obu tych podmiotów.
W uzupełnieniu wskazaliście Państwo:
a)Czy umowy o wykonywanie usług wskazanych we wniosku przez Wspólników – Pana Y i Panią Z, zostały zawarte w związku z regulacjami ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz.U. z 2020 r. poz. 1907 ze zm.)?
Podstawą do wykonywania czynności przez Wspólników - Pana Y i Panią Z - jest umowa spółki. Umowa spółki nie jest zawierana w związku z regulacją powołanej ustawy. Zgodnie z art. 1 powołanej ustawy, reguluje ona sposób wykonywania uprawnień z akcji przysługujących: Skarbowi Państwa, jednostkom samorządu terytorialnego lub ich związkom, państwowym osobom prawnym, komunalnym osobom prawnym. Spółka nie jest jednym z takich podmiotów.
b)Czy z warunków wykonywania usług wynika, że Wspólnicy – Pan Y i Pani Z, dysponują niezależnością i samodzielnością w działaniu, pozwalającą na uznanie iż działają jako profesjonalne podmioty prowadzące działalność gospodarczą? Jeżeli tak, należy opisać szczegółowo w jaki sposób, w działaniu Pana Y i Pani Z, ta samodzielność i niezależność się przejawia.
Wskazani wspólnicy decydują o miejscu i czasie wykonywania świadczeń. Wspólnicy decydują samodzielnie o sposobie wykonania świadczenia. Spółka nie organizuje Wspólnikom sposobu wykonywania świadczeń, w tym nie wyznacza im miejsca czy czasu wykonania tych świadczeń. W Spółce nie wyznaczono osoby, która kontrolowałaby sposób wykonywania świadczeń przez wskazanych Wspólnikom. Wspólnicy nie są związani poleceniami służbowymi lub innymi wytycznymi Spółki. Wspólnicy w ramach wykonywanych Czynności nie zostali włączeni do struktury organizacyjnej Spółki, np. do konkretnego działu pracowników. Wspólnicy ponoszą nieograniczoną odpowiedzialność wobec Spółki. W ocenie Zainteresowanego wskazane warunki wykonywania Czynności pozwalają stwierdzić, że Wspólnicy dysponują niezależnością i samodzielnością w działaniu, pozwalającą na uznanie, że działają jako profesjonalne podmioty prowadzące działalność gospodarczą.
c)Czy wynagrodzenie, które otrzymują Wspólnicy – Pan Y i Pani Z z tytułu świadczenia usług opisanych we wniosku, stanowi przychód, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022r. poz. 2647 ze zm.)? Należy wskazać konkretny ustęp art. 12 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wynagrodzenie nie stanowi przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zdaniem Wnioskodawcy stanowi ono dla Wspólników przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 przedmiotowej ustawy. Czynności będą świadczone na podstawie umowy Spółki, a nie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy. Wnioskodawca wskazuje, że kwestia kwalifikacji przychodu osiąganego przez Wspólników stanowi przedmiot jednego z pytań przedstawionych do rozstrzygnięcia w ramach niniejszego wniosku. Wobec tego ocena skutków podatkowych dokonana przez Wnioskodawcę nie powinna stanowić elementu opisu stanu faktycznego.
d)Czy wynagrodzenie, które otrzymują Wspólnicy – Pan Y i Pani Z z tytułu świadczenia usług opisanych we wniosku, stanowi przychód, o którym mowa w przepisach art. 13 pkt 2-9 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Należy wskazać konkretny punkt art. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wynagrodzenie nie stanowi przychodu, o którym mowa w przepisach art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zdaniem Wnioskodawcy stanowi ono przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 przedmiotowej ustawy. Czynności będą świadczone na podstawie umowie Spółki. Przychody z tego rodzaju współpracy nie zostały wymienione w art. 13 ust. 2-9 przedmiotowej ustawy. Wnioskodawca wskazuje, że kwestia kwalifikacji przychodu osiąganego przez Wspólników stanowi przedmiot jednego z pytań przedstawionych do rozstrzygnięcia w ramach niniejszego wniosku. Wobec tego ocena skutków podatkowych dokonana przez Wnioskodawcę nie powinna stanowić elementu opisu stanu faktycznego.
e)Czy Wspólnicy – Pan Y i Pani Z są lub będą (proszę podać datę) zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług?
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, wspólnik Y nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W najbliższym czasie nie zamierza on także dokonać rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, zatem nie będzie miał on statusu takiego podatnika. Podobnie kwestia ta przedstawia się w przypadku wspólnika Z - nie jest ona zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W najbliższym czasie nie zamierza ona także dokonać rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, zatem nie będzie miał ona statusu takiego podatnika.
f)Czy kiedykolwiek Wspólnik - Pan Y był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to należy wskazać:
·W jakim okresie Pan Y był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?
·Z jakiego powodu Pan Y był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT? (czy utracił zwolnienie, czy zrezygnował ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.)? Prosimy o podanie dokładnej daty utraty tego zwolnienia lub rezygnacji z tego zwolnienia).
Pan Y prowadził indywidualną działalność gospodarczą pod firmą: „…" , NIP: (...). W ramach tej działalności zajmował się świadczeniem usług magazynowo-logistycznych. Działalność tę prowadził w okresie od 1 kwietnia 1992 r. do 5 września 2016 r. W czasie, gdy Y prowadził działalność gospodarczą był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Posiadał on status czynnego podatnika VAT, ponieważ prowadził działalność gospodarczą i przez wzgląd na wartość sprzedaży przekraczającą 200.000 zł rocznie nie miał on prawa do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT. Y nie miał prawa do korzystania ze zwolnienia od początku uchwalenia tego zwolnienia w ustawie o VAT. Y się zdecydował w 2016 r. na zakończenie prowadzenia indywidualnej działalności gospodarczej przez wzgląd na osiągane obroty tej działalności, rosnące ryzyko odpowiedzialności osobistej oraz na brak dostatecznych środków prawnych zapewniających sukcesję prawną w przypadku jego śmierci lub choroby. W dniu 26 sierpnia 2016 r. Y wraz z innymi osobami zawarł umowy spółki komandytowej, na mocy której wniósł on do tej spółki wkład niepieniężny w postaci prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa. Spółka komandytowa została zarejestrowana w dniu 5 września 2016 r. Dane tej spółki to: (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością X Spółka komandytowa, KRS:(...), NIP: (...). Obecnie ta spółka jest podmiotem wykreślonym z KRS, gdyż doszło do jej przekształcenia w X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością KRS: (...), NIP: (...).
g)W przypadku, gdy Wspólnik - Pan Y rozpocznie w danym roku podatkowym świadczenie usług, objętych zakresem wniosku, to prosimy o wskazanie czy wartość sprzedaży z tytułu wykonywanych Czynności, w proporcji do okresu świadczenia ww. usług w danym roku podatkowym, nie przekroczy kwoty 200.000 zł?
Przedmiotem wniosku jest zaistniały stan faktyczny. Wartość sprzedaży z tytułu wykonywanych Czynności przez tego Wspólnika nie przekroczy kwoty 200.000 zł w roku podatkowym - zarówno w obecnym, jak i w kolejnych latach podatkowych.
h)Czy Wspólnik - Pan Y będzie wykonywać na rzecz Spółki czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), np. prawnicze, w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego?
Przedmiotem wniosku jest zaistniały stan faktyczny. Wspólnik - Pan Y nie wykonuje ani nie będzie wykonywać na rzecz Spółki wskazanych czynności.
i)Czy poza czynnościami objętymi zakresem wniosku, Wspólnik – Pan Y będzie wykonywał czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to prosimy o wskazanie, jakie to będą czynności?
Wspólnik - Pan Y nie wykonuje ani nie będzie wykonywać na rzecz Spółki czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Dodać należy, że Wspólnik nie złożył także rezygnacji ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, ani nie zamierza składać takiej rezygnacji.
j)Czy kiedykolwiek Wspólnik - Pani Z była zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to należy wskazać:
·W jakim okresie Pani Z była zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?
·Z jakiego powodu Pani Z była zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT? (czy utraciła zwolnienie, czy zrezygnowała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.)? Prosimy o podanie dokładnej daty utraty tego zwolnienia lub rezygnacji z tego zwolnienia).
Pani Z nie była nigdy zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
k)W przypadku, gdy Wspólnik - Pani Z rozpocznie w danym roku podatkowym świadczenie usług, objętych zakresem wniosku, to prosimy o wskazanie czy wartość sprzedaży z tytułu wykonywanych Czynności, w proporcji do okresu świadczenia ww. usług w danym roku podatkowym, nie przekroczy kwoty 200.000 zł?
Przedmiotem wniosku jest zaistniały stan faktyczny. Wartość sprzedaży z tytułu wykonywanych Czynności przez tego Wspólnika nie przekroczy kwoty 200.000 zł w roku podatkowym - zarówno w obecnym, jak i w kolejnych latach podatkowych.
l)Czy Wspólnik - Pani Z będzie wykonywać na rzecz Spółki czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), np. prawnicze, w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego?
Przedmiotem wniosku jest zaistniały stan faktyczny. Wspólnik - Pani Z nie wykonuje ani nie będzie wykonywać na rzecz Spółki wskazanych czynności.
m)Czy poza czynnościami objętymi zakresem wniosku, Wspólnik – Pani Z będzie wykonywała czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to prosimy o wskazanie, jakie to będą czynności?
Wspólnik - Pani Z nie wykonuje ani nie będzie wykonywać na rzecz Spółki czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Dodać należy, że Wspólnik nie złożył także rezygnacji ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, ani nie zamierza składać takiej rezygnacji.
Pytania
1)Czy w powyżej opisanym zaistniałym stanie faktycznym Czynności wykonywane przez Wspólnika OF na rzecz Spółki będą uznawane za odpłatne świadczenie usług przez podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? (pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 3)
2)Czy Wspólnik OF może korzystać ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług? (pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 4)
3)Jakim dokumentem, na potrzeby podatku od towarów i usług, Wspólnik OF powinien dokumentować wykonywanie Czynności? (pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 5)
4)Przy założeniu, że Czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z dokumentu wystawionego przez Wspólnika OF w związku z wykonywaniem Czynności? (pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 6)
Państwa stanowisko w sprawie
Stanowisko w odpowiedzi na pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 3:
Czynności wykonywane przez Wspólnika OF na rzecz Spółki należy kwalifikować jako odpłatne świadczenie usług przez podatnika w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm. dalej jako: „ustawa o VAT). Tym samym w związku z wykonywaniem Czynności Wspólnik OF jest zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług (dalej:. podatku VAT).
Przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem VAT został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Przepis ten w sposób wyczerpujący wskazuje na wszystkie czynności i zdarzenia, do których zastosowanie mogą znaleźć przepisy ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Definicję „świadczenia usług" zawiera art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym należy przez ten termin rozumieć: „każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.”
Nie każde świadczenie wypełniające definicję z art. 8 ust. 1 stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT. Zgodnie z konstrukcją tego podatku, usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT tylko wówczas, gdy są wykonywane przez podatnika tego podatku. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2 tego artykułu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Czynności są świadczone przez Wspólnika na podstawie §10 ust. 2-6 umowy Spółki. Źródłem tych postanowień umownych jest art. 176 § 1 KSH. Zgodnie z tym przepisem, wspólnik może zostać zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki. Świadczenia tego typu pozwalają na unormowanie współpracy pomiędzy wspólnikiem a spółką w ramach stosunku korporacyjnego, bez wykorzystywania innych, nieadekwatnych w tym przypadku instytucji prawnych, jak np. stosunku pracy.
Czynności wykonywane przez Wspólnika OF na rzecz Spółki powinny wiązać się z wystąpieniem opodatkowania w ramach ustawy o VAT. Wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT są czynności, których ustawodawca, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że podmioty uzyskujące te przychody związane są ze zlecającym ich wykonanie więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków ich wykonania, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności.
Uznanie czynności za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy sprowadza się przede wszystkim na spełnieniu wymogu samodzielności (niezależności) przy realizacji tych czynności. Przy czym z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o VAT, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy o PIT.
Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1, przychód Wspólnika OF z tytułu wynagrodzenia za wykonywanie Czynności należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ustawy o PIT. Wnioskodawca wskazuje, że kwestia kwalifikacji przychodu stanowi przedmiot jednego z pytań przedstawionych do rozstrzygnięcia w ramach niniejszego wniosku. Wobec tego ocena skutków podatkowych dokonana przez Wnioskodawcę nie powinna stanowić elementu opisu zdarzenia przyszłego. Jest ona natomiast elementem własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.
Skoro zatem wynagrodzenie otrzymywane za wykonywanie czynności nie stanowi przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 oraz w art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT, to dla Czynności świadczonych przez Wspólnika nie dochodzi do spełnienia warunku, o którym mowa w art. 15 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT.
Wynagrodzenie z tytułu wykonywania Czynności stanowi dla Wspólnika OF jednego z przychodów, o którym mowa w art. 12 ust. 1-6 ustawy o PIT, czyli przychodów ze stosunku pracy i im podobnych. Ponadto z cytowanego powyżej przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną, za które uzyskuje przychody wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:
·wykonywania tych czynności,
·wynagrodzenia oraz
·odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
Zatem art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wyklucza opodatkowanie sprzedaży dokonywanej wyłącznie przez pracowników i inne osoby, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzi (stosunek podporządkowania) między pracodawcą a pracownikiem co do (w zakresie) warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy. Podczas wykonywania Czynności pomiędzy Spółką a Wspólnikiem OF nie występuje stosunek podporządkowania.
Nie ulega także wątpliwości, że Czynności Wspólnika OF są wykonywane za wynagrodzeniem, a zatem mają charakter odpłatny, wobec czego świadczenia te wypełnią wskazaną przesłankę uznania tych czynności za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.
Tym samym Wspólnik OF powinien być uznany za podmiot świadczący usługę, a Spółkę należy uznać za korzystającego z takiej usługi. Czynności, które Wspólnik OF zobowiązany jest wykonywać na rzecz Spółki, mają charakter odpłatny. Wobec tego otrzymane wynagrodzenie stanowi ekwiwalent za konkretną usługę, w konsekwencji czego Czynności powinny być uznane za odpłatne usługi w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT.
Wspólnika OF z tego tytułu uznać należy za podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, do której nie mają zastosowania ograniczenia wynikające z art. 15 ust. 3 tej ustawy. Wobec tego wykonywanie Czynność przez Wspólnika OF na rzecz Spółki należy uznać za odpłatne świadczenie usług, które powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.
Stanowisko Wnioskodawcy jest zbieżne z interpretacjami wydanymi przez tut. Organ, w tym: interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 września 2022 r., znak: 0113-KDIPT1-1.4012.517.2022.2.MSU.
Stanowisko w odpowiedzi na pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 4:
Wspólnik OF jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym, „zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku".
Zgodnie z umową Spółki, wartość wynagrodzenia Wspólnika OF z tytułu wykonywania Czynności jest ustalana w drodze uchwały. W dniu złożenia niniejszego wniosku nie przekracza ono 15.000 zł miesięcznie. Wedle zamierzeń wspólników Spółki, w najbliższych latach wartość tego wynagrodzenia nie będzie przekraczała 15.000 zł.
Wobec tego należy stwierdzić, że nie doszło do przekroczenia rocznego limitu wartości sprzedaży zwolnionej z podatku wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zarówno w aktualnym roku podatkowym, jak i w latach następnych. Jak wskazano w opisie zaistniałego stanu faktycznego. Wspólnik OF nie złożył rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 4 ustawy o VAT ani nie planuje złożenia takiej rezygnacji. Ponadto usługi odpowiadające Czynnościom nie zostały wymienione w art. 113 ust. 13, który zawiera wyłączenia od zwolnienia podmiotowego.
Dodać należy, że p. Y w przeszłości miał status czynnego podatnika VAT, jednak w 2016 r. zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej i utracił ten status. Wobec tego może on obecnie skorzystać ze zwolnienia, gdyż nie został on objęty dyspozycją art. 113 ust. 11 i 11a ustawy o VAT.
Tym samym z zaistniałym stanie faktycznym Wspólnik OF jest uprawniony do korzystania ze wskazanego powyżej zwolnienia podmiotowego. W konsekwencji, mimo że wykonywanie Czynności należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, to ostatecznie Wspólnik OF nie będzie zobowiązany do uregulowania podatku od towarów i usług.
Na marginesie należy dodać, że uznanie Czynność za odpłatne usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług nie oznacza, że na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych Wspólnik otrzymuje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Ustawa o PIT i ustawa o VAT są niezależnymi od siebie aktami prawnymi, wobec czego na potrzeby każdej z tych ustaw należy odrębnie interpretować pojęcie „działalności gospodarczej”.
Stanowisko w odpowiedzi na pytanie nr 5:
Z racji tego, że Wspólnik OF korzysta ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, nie występuje obowiązek dokumentowania Czynności przez Wspólnika poprzez wystawienie faktury lub innego, analogicznego dokumentu.
Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy o VAT podatnik nie jest zobowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Tym sam wystawienie faktury przez podatnika korzystającego z tego zwolnienia podmiotowego jest dobrowolne. Obowiązek wystawienia faktury powstaje dopiero wtedy, gdy zażąda tego nabywca w terminie 3 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym wykonano usługę (art. 106b ust. 3).
Podatnik zwolniony z VAT wystawia co do zasady faktury, nie dokumenty innego typu (np. rachunki), ponieważ podlega przepisom ustawy o VAT. Ustawa o VAT nie reguluje dokumentu nazywanego „rachunkiem”. W praktyce przyjmuje się, że rachunki wystawiają osoby, które prowadzą działalność zarobkową i nie podlega przepisom ustawy o VAT, na przykład osoba fizyczna wynajmująca lokal innej osobie fizycznej (tak też w artykule: Jak wystawiać faktury VAT opublikowanym na stronie ttps://www.biznes.gov.pl/pl/portal/00239 prowadzonej przez Ministerstwo Rozwoju i Technologii).
W omawianym stanie faktycznym Wspólnik OF korzysta ze zwolnienia podmiotowego z art. art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Skoro Spółka nie zgłosiła takiego żądania wobec Wspólnika OF, Wspólnik OF (na potrzeby podatku od towarów i usług) nie jest zobowiązany do wystawienia jakiegokolwiek dokumentu potwierdzającego wykonanie Czynności. Dopiero w sytuacji, gdy Spółka zgłosi żądanie z art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, Wspólnik OF zostanie zobowiązany do wystawienia dokumentu - będzie to faktura. W fakturze nie zostanie jednak wskazana stawka podatku VAT ani kwota podatku VAT, ponieważ Czynności nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Dodać należy, że dokumentowanie wykonywania Czynności przez Wspólnika OF poprzez wystawienie faktury stanie się obowiązkowe, gdy Wspólnik utraci prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, na przykład w wyniku przekroczenia limitu wartości sprzedaży wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Wynika to z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż na rzecz innego podatnika podatku VAT. Przez „sprzedaż” na potrzeby ustawy o VAT rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22) ustawy o VAT). Dopóki jednak Wspólnik OF może korzystać ze zwolnienia podmiotowego, obowiązek taki nie powstanie.
Obecnie zatem prawidłowy jest następujący sposób dokumentowania Czynności: Wspólnik OF wystawia wyłącznie ewidencję godzin wykonywania Czynności, natomiast nie wystawia innych dokumentów, zwłaszcza dokumentów o charakterze księgowym. Spółka na potrzeby prowadzenia ksiąg sporządza dokument wewnętrzny. Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy zostanie ocenione jako nieprawidłowe, Wspólnik OF oraz Spółka zmieni swoją praktykę dokumentowania Czynności.
Stanowisko Wnioskodawcy w odpowiedzi na pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 6.
Obecnie Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z dokumentów wystawionych przez Wspólnika OF w związku z wykonywaniem Czynności, gdyż Wspólnik OF korzysta ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Nawet jeżeli Wspólnik OF wystawi dokument, w którym ujawniona zostanie kwota podatku należnego (co byłoby nieprawidłową praktyką), to Spółka nie będzie mogła dokonać odliczenia tego podatku.
Natomiast biorąc pod uwagę przedmiot Czynności oraz charakter działalności Spółki, jeżeli w przyszłości Wspólnik OF utraci prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT lub zrezygnuje z tego zwolnienia, to Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z dokumentów wystawionych przez Wspólnika OF w związku z wykonywaniem Czynności. Dokumentami tymi będą faktury wystawione przez Wspólnika na rzecz spółki na podstawie art. 106b pkt 1) ustawy o VAT.
Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.
W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli w przyszłości Wspólnik OF utraci prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT lub zrezygnuje z tego zwolnienia, to zostaną spełnione przesłanki umożliwiające Spółce odliczenie podatku VAT wynikającego z wykonywania Czynności przez Wspólnika OF, tj.:
·Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT,
·wykonywanie Czynności zostanie udokumentowanie poprzez wystawienie przez Wspólnika OF faktury VAT, w której zostanie wskazana kwota podatku VAT należnego,
·Świadczone przez Wspólnika OF usługi na rzecz Spółki będą ściśle związane z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych. Obowiązki nałożone na Wspólnika OF na podstawie umowy spółki obejmą Czynności o charakterze administracyjnym, kadrowym (Wspólnik 1) czy polegające na sporządzaniu raportów i analiz biznesowych oraz dotyczące organizację procesów produkcji (Wspólnik 2), a zatem będą to usługi bezpośrednio związane z bieżącą działalnością operacyjną Spółki.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z kolei, art. 15 ust. 3 ustawy stanowi, że:
Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:
1) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1–6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2) (uchylony);
3) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
Przywołany przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług jest wynikiem dostosowania prawodawstwa krajowego do prawodawstwa wspólnotowego – art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą.
Zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 1 Dyrektywy:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
Natomiast art. 10 Dyrektywy stanowi, że:
Warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.
A zatem, wyłączone z opodatkowania są czynności, których prawodawca, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że podmioty uzyskujące te przychody związane są ze zlecającym ich wykonanie więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków ich wykonania, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności. Odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności, to odpowiedzialność wobec osób trzecich.
Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy.
Wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą tego, czy czynności wykonywane przez Wspólnika na rzecz Państwa Spółki będą stanowiły odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.
Uznanie czynności usługowych za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy sprowadza się przede wszystkim na spełnieniu wymogu samodzielności (niezależności) przy realizacji tych czynności.
Przy czym z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
We wniosku wskazali Państwo, że Państwa zdaniem wynagrodzenie, które Wspólnik otrzyma od Spółki za wykonywanie Czynności, nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych znak 0113-KDIPT2-3.4011.11.2023.4.MS Organ uznał za prawidłowe stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym, otrzymane przez Wspólników Spółki wynagrodzenie z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki będzie stanowić dla nich przychód z „innych źródeł”, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odnosząc się do kwestii objętej zakresem pytania oznaczonego w uzupełnieniu wniosku nr 3, w pierwszej kolejności należy wskazać, że skoro wynagrodzenie otrzymywane za wykonywanie czynności nie stanowi przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to dla ww. czynności świadczonych przez Wspólników nie jest spełniony warunek, o którym mowa w art. 15 ust. 3 pkt 1 ustawy.
Ponadto z cytowanego powyżej przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną, za które uzyskuje przychody wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:
-wykonywania tych czynności,
-wynagrodzenia oraz
-odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
Zatem, użycie słowa „samodzielnie” w kontekście art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzi (stosunek podporządkowania) między pracodawcą a pracownikiem co do (w zakresie) warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.
Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko powinny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
W analizowanej sprawie ze wskazanych przez Państwo okoliczności wynika, że wynagrodzenie, które Wspólnicy otrzymają od Państwa Spółki za wykonywanie Czynności, nie stanowi przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem analiza pozostałych warunków, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, jest bezprzedmiotowa. Tym samym świadczenie opisanych usług nie mieści się w dyspozycji ww. przepisu.
Zgodnie natomiast z treścią powołanego wyżej art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.
Tym samym w analizowanym przypadku każdy z obu Wspólników powinien być uznany za podmiot świadczący usługę, a Państwa Spółkę należy uznać za korzystającego z takiej usługi. Czynności, które jest zobowiązany wykonywać na rzecz Państwa Spółki każdy z obu Wspólników, mają charakter odpłatny. Tym samym otrzymane wynagrodzenie stanowić będzie ekwiwalent za konkretną usługę, którą w niniejszej sprawie jest świadczenie usług.
Odnośnie odpłatności za ww. świadczenia należy zauważyć, że ustawa nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.
W omawianej sprawie Czynności obu Wspólników w zamian za wynagrodzenie mają charakter odpłatny, zatem świadczenia te wypełnią wskazaną przesłankę uznania tych czynności za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.
W konsekwencji uznać należy, że Czynności wykonywane przez obu Wspólników na rzecz Państwa Spółki podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, a Wspólników z tego tytułu uznać należy za podatników podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, do której nie mają zastosowania ograniczenia wynikające z art. 15 ust. 3 tej ustawy.
Zatem stanowisko Zainteresowanych – w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego w uzupełnieniu wniosku nr 3 – należało uznać za prawidłowe.
Odnośnie natomiast możliwości skorzystania przez każdego z obu Wspólników ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy, wskazać należy, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Z kolei na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a. sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a. transakcji związanych z nieruchomościami,
b. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c. usług ubezpieczeniowych
– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Art. 113 ust. 4 ustawy stanowi, że:
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.
Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na mocy art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Stosownie do art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Jak wynika z art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1. dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d)terenów budowlanych,
e)nowych środków transportu,
f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2. świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
W opisie sprawy wskazaliście Państwo, że Pan Y prowadził indywidualną działalność gospodarczą. Działalność tę prowadził w okresie od 1 kwietnia 1992 r. do 5 września 2016 r. W czasie, gdy p. Y prowadził działalność gospodarczą był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Pan Y w 2016 r. zakończył prowadzenie indywidualnej działalności gospodarczej. Obecnie wartość sprzedaży z tytułu wykonywanych Czynności przez tego Wspólnika nie przekroczy kwoty 200.000 zł w roku podatkowym - zarówno w obecnym, jak i w kolejnych latach podatkowych. Wspólnik nie będzie wykonywać na rzecz Spółki czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.
Stosownie do art. 113 ust. 11 ustawy, Pan Y, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku, mógł, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Natomiast drugi ze Wspólników Pani Z nigdy nie był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży z tytułu wykonywanych Czynności nie przekroczy kwoty 200.000 zł w danym roku podatkowym. Wspólnik nie będzie wykonywać na rzecz Spółki czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.
Odnosząc się zatem do możliwości korzystania przez każdego z obu Wspólników ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wskazać należy, że w sytuacji, gdy Wspólnik rozpoczął wykonywanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności w zakresie opisanym we wniosku i nie są to - jak wskazaliście Państwo we wniosku - jakiekolwiek czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy, to każdy ze Wspólników może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 9 ustawy, dopóki nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego, w którym Wspólnik lub obaj Wspólnicy rozpoczęli wykonywanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności w zakresie opisanym we wniosku, wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Wspólnika działalności gospodarczej w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym przekroczy kwotę 200 000 zł – stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy – zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona.
W związku z tym, że - jak wynika z wniosku - wartość sprzedaży z tytułu wykonywanych Czynności nie przekroczy kwoty 200 000 zł zarówno w roku, w którym Wspólnicy rozpoczęli wykonywanie czynności, jak i w latach następnych i żaden z obu Wspólników nie zrezygnuje z ww. zwolnienia, to w kolejnych latach każdy z obu Wspólników może nadal korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Prawo do omawianego zwolnienia Wspólnik 1/Wspólnik 2 straci, gdy zacznie wykonywać którąkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.
Podsumowując, każdy z obu Wspólników z tytułu wykonywania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Czynności opisanych we wniosku na rzecz Spółki ma prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 9 ustawy.
Zatem stanowisko Zainteresowanych – w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego w uzupełnieniu wniosku nr 4 – należało uznać za prawidłowe.
Przechodząc do kwestii dokumentowania Czynności wykonywanych przez Wspólników, wskazać należy, że zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.
I tak, w myśl art. 106b ust. 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.
Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że:
Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.
W świetle art. 106b ust. 3 ustawy:
Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,
1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118
- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.
W myśl art. 106e ust. 1 pkt 19 lit. a ustawy, w przypadku, gdy podatnik dokonuje dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, to na fakturze wskazuje przepis ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego stosuje zwolnienie od podatku.
Jak wykazano powyżej, Czynności wykonywane przez Wspólników na rzecz Spółki podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, a Wspólnicy z tego tytułu są podatnikami podatku VAT, przy czym – jak wynika z przedstawionych we wniosku okoliczności – będą korzystali ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 9 ustawy.
Tak więc w myśl powołanych wyżej przepisów Wspólnik 1 i Wspólnik 2 zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, wyłącznie na żądanie nabywcy (tu Spółki) jest zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej wykonywane przez siebie Czynności z podaniem przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego stosuje zwolnienie od podatku, natomiast w przeciwnym przypadku nie ma takiego obowiązku.
Zatem stanowisko Zainteresowanych – w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego w uzupełnieniu wniosku nr 5 – należało uznać za prawidłowe.
Ponadto, wątpliwości Zainteresowanych dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawianych przez Wspólników w związku z wykonywaniem Czynności na rzecz Spółki.
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.
Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Z treści cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podstawę dokonania odliczenia stanowi faktura wystawiona przez uprawniony podmiot i dokumentująca czynności opodatkowane podatkiem VAT.
Jak wyżej rozstrzygnięto, Czynności wykonywane przez każdego z obu Wspólników na rzecz Spółki podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, a Wspólnicy z tego tytułu są podatnikami podatku VAT, przy czym korzystają Oni ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 9 ustawy. Ponadto Wspólnicy jako podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy wyłącznie na żądanie nabywcy (tu Spółki) są zobowiązani do wystawienia faktury dokumentującej wykonywane przez siebie Czynności z podaniem przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego stosuje zwolnienie od podatku. We wniosku wskazaliście Państwo również, że Wspólnicy nie złożą rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Każdy z obu Wspólników zamierza skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Zatem Spółce z tytułu Czynności wykonywanych przez obu Wspólników, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem Wspólnicy wykonujący Czynności korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 9 ustawy i zobowiązani są do dokumentowania tych świadczeń poprzez wystawianie faktury tylko na żądanie Spółki. Dlatego, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego nawet w sytuacji gdyby Wspólnik 1 bądź Wspólnik 2 wystawił fakturę z wykazanym podatkiem VAT, gdyż transakcja udokumentowana fakturą będzie zwolniona od podatku.
W sytuacji, gdy Wspólnik 1 lub Wspólnik 2 zrezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy lub utraci prawo do tego zwolnienia i będzie – stosowanie do art. 106b ust. 1 ustawy zobowiązany do wystawienia faktury z wykazana kwotą podatku, Spółce – zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi VAT – będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawianych przez Wspólnika w związku z wykonywaniem Czynności świadczonych przez Wspólnika/Wspólników.
Zatem stanowisko Zainteresowanych – w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego w uzupełnieniu wniosku nr 6 – należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right