Interpretacja indywidualna z dnia 21 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.24.2023.1.JK

Brak wpływu otrzymanego dofinansowania w formie podwyższenia kapitału zakładowego na prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków pokrytych tym dofinansowaniem oraz braku obowiązku wyliczenia i zastosowania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy do odliczania podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku wpływu otrzymanego dofinansowania w formie podwyższenia kapitału zakładowego na prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków pokrytych tym dofinansowaniem oraz braku obowiązku wyliczenia i zastosowania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy do odliczania podatku naliczonego.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 marca 2023 r. (wpływ 23 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca został utworzony przez Gminę Miasto S. pod nazwą (...) Sp. z o.o. Spółka została utworzona na bazie majątku zlikwidowanego zakładu budżetowego OSIR w S., a majątek tego zakładu został w części przeniesiony na nowo utworzoną spółkę. Obecnie Spółka jest właścicielem nieruchomości, na których zlokalizowane są obiekty sportowe m.in. pływalnia miejska, lodowisko sezonowe oraz hala sportowa, jak również jest współwłaścicielem nieruchomości, na której znajdują się obiekty składające się na kąpielisko i plażę nad jeziorem. Dodatkowo Spółka otrzymała do udostępniania beneficjentom końcowym nieruchomości stanowiące stadiony piłkarski i lekkoatletyczny, w ramach umowy użyczenia zawartej z Gminą Miasto S. Od kilku miesięcy Spółka jest zobowiązana do organizacji półkolonii, które to czynności są zwolnione od podatku VAT. W związku z tym, Spółka dokonuje odliczenia podatku naliczonego z uwzględnieniem dyspozycji art. 90 ust. 1 ustawy o VAT.

Zadaniem OSiR jest działanie na rzecz upowszechniania i rozwoju kultury fizycznej, sportu i turystyki, wyrażające się zaspokojeniem potrzeb mieszkańców w formie wykonywania usług rekreacyjno-sportowych i w takim zakresie prowadzi ona działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

OSIR wykonuje zadania własne Miasta S., obejmujące świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym (UOiG) w zakresie kultury fizycznej i sportu oraz utrzymuje tereny rekreacyjne i urządzenia sportowe. Od kwietnia 2019 r. wskazane zadania realizuje na podstawie Umowy Wykonawczej z 2019 r. do Uchwały Rady Miejskiej w S. nr (…). Przedmiotem niniejszej umowy są usługi, które w szczególności obejmują:

-zarządzanie i bieżące udostępnianie obiektów sportowo-rekreacyjnych do celów związanych z kulturą fizyczną, sportem i rekreacją,

-budowę, przebudowę, remont i utrzymanie obiektów sportowo-rekreacyjnych we właściwym stanie technicznym,

-organizowanie zleconych przez Miasto przedsięwzięć popularyzujących kulturę fizyczną, sport i rekreację z zapewnieniem odpowiednich standardów jakościowych świadczenia usług.

Wśród uzyskiwanych przychodów opodatkowanych podatkiem VAT Spółka wyróżnia:

1.Przychody w postaci wsparcia finansowego (dalej także: „Rekompensata”) od Gminy Miasta S. (dalej: „Miasto” lub „Gmina”), które Spółka otrzymuje na podstawie zawartej z Miastem umowy wykonawczej. Wysokość Rekompensaty ustalana jest dla każdego roku kalendarzowego, w oparciu o planowane koszty i przychody z działalności powierzonej Spółce przez Gminę. Rekompensata ma charakter ryczałtowy i jest przekazywana w miesięcznych transzach w wysokości 1/12 całkowitej kwoty finansowania. Ustalona kwota Rekompensaty nie może przekraczać kwot zabezpieczonych w budżecie Gminy na dany cel w danym roku. Po zakończonym roku dokonywany jest audyt, który służy określeniu finalnej wysokości osiągniętych przychodów i poniesionych kosztów oraz kwotę należnej faktycznie Rekompensaty. Ostateczne rozliczenie polega na wyrównaniu różnicy pomiędzy ryczałtowymi wpłatami z Gminy, a ustaloną w toku audytu ostateczną kwotą tego finansowania.

2.Przychody z działalności dodatkowej, wynikające ze świadczonych usług:

-zawieranie umów najmu i dzierżawy Obiektów Sportowo-Rekreacyjnych, niemających związku ze świadczeniem Usług Powierzonych, tj. m.in. wynajem garaży, wynajem terenu pod garaże, wynajem Obiektów Sportowo-Rekreacyjnych dla celów innych niż powierzone, wynajem terenów i powierzchni w celach reklamowych,

-udostępnianie Obiektów Sportowo-Rekreacyjnych, bądź ich części podmiotom korzystającym z nich na zasadach komercyjnych, tj. w szczególności w celu organizowania przez te podmioty zajęć w zakresie prowadzonej przez nie działalności gospodarczej,

-sprzedaż towarów na terenie Obiektów Sportowo-Rekreacyjnych,

-inna/pozostała działalność Spółki, niemająca bezpośredniego związku ze świadczeniem Usług Powierzonych, tj. organizacja imprez kulturalnych, rozrywkowych, innych niż wskazanych w Załączniku nr … do Umowy Wykonawczej itp.

-wynajem powierzchni obiektów sportowych na rzecz jednostek działających poza obszarem administracyjnym Gminy, np. pomieszczenia magazynowe dla firm prywatnych,

-wynajem obiektów na rzecz drużyn sportowych spoza Gminy,

-wynajem powierzchni reklamowych, garaży,

-odpłatne udostępnianie obiektów na cele organizowanych imprez innych niż powierzone przez Gminę, np. koncertów, rozgrywek amatorskiej piłki halowej,

-wynajem hali sportowej na rzecz jednostek działających poza obszarem administracyjnymi Gminy, firm prywatnych lub na cele inne niż związane ze świadczeniem usług powierzonych do realizacji przez Gminę.

Co istotne, na podstawie zawartej z Miastem umowy, Spółka zobowiązała się do nieprowadzenia działalności na rzecz podmiotów innych niż Miasto w stopniu zagrażającym utrzymaniu statusu podmiotu wewnętrznego Miasta, w rozumieniu Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (Dz. Urz. UE L 94 z 28.3.2014 r.). Umowa określa, że przychody pochodzące z tytułu świadczenia usług na rzecz Miasta, w tymi z Usług Powierzonych będą stanowiły ponad 80% przychodów z działalności operacyjnej Spółki. Oznacza to, że Spółka nie posiada pełnej swobody w zakresie samodzielnego kształtowania źródeł przychodów z działalności dodatkowej jak i ich proporcji względem usług świadczonych na rzecz Miasta.

Spółka jest w posiadaniu interpretacji indywidualnej z 2019 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zgodnie z którą wsparcie finansowe otrzymywane od Miasta na realizację celów określonych Umową, stanowi wynagrodzenie za usługi wykonywane na rzecz Miasta, tym samym stanowi „obrót”, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowany stawką 8%, a Spółka nie jest zobowiązana do stosowania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Spółka obecnie rozpoznaje wsparcie finansowe ze strony Miasta jako świadczenia realizowane na rzecz Gminy podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w niewielkim stopniu – usług zwolnionych od podatku.

Po dniu zawarcia Umowy Wykonawczej oraz kolejnych Aneksów do Umowy Wykonawczej doszło do wystąpienia okoliczności nadzwyczajnych o charakterze związanym z gwałtownym wzrostem cen mediów, a w szczególności kosztów energii, której wartość ceny jednostkowej zakupu w wyniku działań niezależnych od Spółki, i którym Spółka nie mogła zapobiec wzrosła w miesiącu sierpniu 2022 r. o 260%, zaś w kolejnych miesiącach wzrośnie o następne 50% w stosunku do miesiąca sierpnia br., notując wzrost o 450% od wartości bazowej. Drastyczny wzrost kosztów obsługi bankowej emisji obligacji spowodował, iż wartość obsługi emisji obligacji na przestrzeni ostatnich 6 miesięcy poprzedzających zawarcie niniejszego Aneksu wzrosła o 94%. Powyższa sytuacja została spowodowana kryzysem energetycznym, wzrostem poziomu inflacji oraz konfliktem wojennym na Ukrainie.

Powyżej wskazane okoliczności spowodowały, że koszt utrzymania obiektów, niezbędny do zapewnienia realizacji Usług Powierzonych, według szacunków wzrośnie do końca 2022 r. o kwotę 3.240.000,00 PLN brutto.

Na podstawie Umowy Wykonawczej do uchwały Rady Miejskiej w S. nr (…) zawartej w kwietniu 2019 r. strony zgodnie postanowiły, iż Miasto dokona podwyższenia kapitału zakładowego Spółki o kwotę 3.240.000,00 PLN. Podwyższenie kapitału zostało dokonane w 2022 r.

Jak wynika z posiadanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej realizacja celów określonych umową zawartą z Miastem stanowi odpłatne świadczenie usług co ma taki skutek, że wszystkie czynności wykonywane przez Spółkę stanowią działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Spółka wskazuje, że zarówno Umowa Wykonawcza jak też treść Aneksu nr (…) nie wskazują jakoby wsparcie finansowe udzielane przez Miasto stanowiło dotację, subwencję czy inną dopłatę o podobnymi charakterze, które miałyby bezpośredni wpływ na cenę towarów i usług, które na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o VAT stanowiłyby podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dofinansowanie w formie zwiększenia kapitału zakładowego pozostającego poza zakresem VAT nie skutkuje obowiązkiem wyliczenia i zastosowania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, otrzymane przez Spółkę dofinansowanie w formie zwiększenia kapitału zakładowego pozostającego poza zakresem VAT nie wpłynie na prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu zakupu towarów i usług pokrytych przez Wnioskodawcę z tej kwoty?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, dofinansowanie w formie zwiększenia kapitału zakładowego nie skutkuje koniecznością zastosowania tzw. pre-proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy dofinansowanie w formie zwiększenia kapitału zakładowego pozostającego poza zakresem VAT nie wpłynie na prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu zakupu towarów i usług pokrytych przez Wnioskodawcę z tej kwoty.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Na podstawie art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7.

Zatem, każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi zatem istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wyśmiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Na podstawie art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie m.in. z art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy o VAT, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać m.in. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza.

Zagadnienie podwyższenia kapitału zakładowego spółek z ograniczoną odpowiedzialnością zostało uregulowane w ustawie z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm., dalej k.s.h.). Podwyższenie kapitału zakładowego jest przeprowadzane w celu pozyskania nowych środków pieniężnych lub rzeczowych i może się dokonać przez wniesienie przez wspólników (udziałowców lub akcjonariuszy) dodatkowych wpłat lub wartości na nowe udziały lub akcje nowej emisji albo w wyniku podwyższenia wartości udziałów lub akcji dotychczasowych. Przepisy k.s.h. nie wprowadzają przy tym ograniczeń co do możliwości wielokrotnego podwyższania kapitału zakładowego, dlatego może być on podwyższany w danej spółce kilkakrotnie.

Wskazać należy, że samo podwyższenie kapitału zakładowego jest czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług – nie stanowi bowiem dostawy towarów ani świadczenia usług.

Stanowisko takie zajął także TSUE w wyroku z 26 maja 2005 r. w sprawie sygn. akt C-465/03 Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz. W orzeczeniu tym TSUE stwierdził, że emisja nowych akcji, bez względu na to, czy została dokonana w związku z wprowadzeniem danej spółki na giełdę, czy też nie, nie stanowi czynności należącej do zakresu przedmiotowego art. 2 pkt 1 VI Dyrektywy. Czynność taka nie stanowi bowiem ani dostawy towarów, ani świadczenia usług dokonywanych odpłatnie w rozumieniu tego przepisu.

Odnosząc powyższe do przedstawionej w stanie faktycznym sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy otrzymywane od Miasta dofinasowanie w formie zwiększenia kapitału zakładowego stanowi jedną z dopuszczalnych form przekazania środków podmiotowi (Spółce), będącej w 100% własnością Miasta. Miasto, przenosząc zadania własne do Spółki dostarcza jednocześnie środki na ich realizację. Przekazywane Spółce świadczenia (wsparcie) przyjmują różne formy, w tym podwyższenia kapitału zakładowego, dopłaty, pożyczki czy gwarancje wykupu emitowanych obligacji. Podwyższanie kapitału zakładowego czy przekazywanie dopłat, związane niekiedy z koniecznością dofinansowania podmiotów podejmujących się przedsięwzięć inwestycyjnych, wiąże się z kolei z podpisywaniem umów wsparcia pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego a ich spółkami. Podwyższenie kapitału zakładowego spółki komunalnej stanowi bezspornie sposób dofinansowania jej działalności. Zwiększenie wartości tego kapitału, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (z możliwością skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania spełniając ustawowo określone warunki).

Analizując sytuację Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu poniesionych wydatków pokrytych z kwoty otrzymanego od Miasta dofinansowania, należy wskazać, że jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do odliczenia przysługuje podatnikowi w zakresie, w jakim nabyte towary bądź usługi związane są z jego działalnością opodatkowaną. Bezspornie kwalifikacja taka obejmuje koszty mediów, w tym energii niezbędnych do realizowania usług na rzecz Miasta i bieżącej działalności Spółki.

Jak zatem wynika z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku, gdy podatnik wykonuje równocześnie działalność podlegającą opodatkowaniu VAT, tzn. opodatkowaną lub zwolnioną z podatku i działalność niepodlegającą takiemu opodatkowaniu, tzn. nienależącą do zakresu stosowania ustawy o VAT, odliczenie podatku naliczonego od wydatków poniesionych przez podatnika jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności podlegającej VAT w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Analogiczne stanowisko wynika z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, w szczególności z wyroku w sprawie C-437/06 Securenta oraz z wyroku w sprawie C-515/07 Vereniging Noordelijke Land- en Tuinbouw Organisatie (VNLTO).

Mając na uwadze powyższe, w pierwszej kolejności koniecznym jest ustalenie, które czynności wykonywane przez podatnika VAT należy uznać za realizowane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, a które są poza tą działalnością.

Działalność gospodarczą, należy rozumieć w kontekście przytoczonej powyżej definicji działalności gospodarczej, określonej przepisami art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT.

Zatem czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej będą czynności nie tylko te stricte podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale także i te działania (sytuacje), które występują w ramach działalności gospodarczej (czy też inaczej – „towarzyszące” tej działalności, wynikające z tej działalności) niezależnie od tego, czy ostatecznie bezpośrednio generują opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. W tej kategorii zawarte są również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT. Natomiast przez cele inne należy rozumieć taką sferę działalności danego podmiotu, niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową), a także cele prywatne, które z założenia nie mają nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika.

W uzasadnieniu do projektu rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej dla niektórych podatników z 23 września 2015 r. wskazano, iż: „Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej przepisami art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Mieścić będą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT, przykładowo otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności »trudnych« itp.”. Natomiast przez cele inne „rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową), a także cele prywatne, z definicji niemające nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika. Ponieważ jednak w przypadkach wskazanych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT (czyli w sytuacji użytku prywatnego dóbr inwestycyjnych, z wyjątkiem nieruchomości, włączonych do majątku przedsiębiorstwa, w odniesieniu do których został odliczony podatek naliczony), następuje obowiązek naliczenia podatku VAT, obowiązek wydzielenia podatku naliczonego w tym zakresie nie będzie miał zastosowania. Przez cele prywatne należy rozumieć cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych oraz członków stowarzyszenia”.

Korzystanie ze środków zgromadzonych przez Spółkę w wyniku podniesienia kapitału zakładowego mieści się zatem w zakresie definicji czynności realizowanych w ramach działalności gospodarczej, co więcej – środki te zostaną wykorzystane jedynie na cele działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Spółka przeznaczy bowiem otrzymane środki na pokrycie bieżących kosztów działalności gospodarczej (opłaty za media).

W ocenie Wnioskodawcy, otrzymane dofinansowanie w formie zwiększenia kapitału zakładowego Spółki nie wpływa na konieczność stosowania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, gdyż otrzymane kwoty dotyczą i są związane z działalnością gospodarczą Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zwiększenie kapitału zakładowego Spółki wynikające z Aneksu nr 10 do Umowy Wykonawczej nie stanowi także żadnej formy dotacji, subwencji, czy innej dopłaty o podobnym charakterze, mającej bezpośredni wpływ na cenę towarów i usług. Przyjęta forma dekapitalizowania w postaci zwiększenia kapitału zakładowego przeznaczona zostanie w pełni na bieżącą działalność gospodarczą Spółki w postaci pokrycia kosztów energii niezbędnej do realizacji zadań powierzonych/zleconych Spółce przez Miasto. Zatem zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że otrzymane kwoty stanowią pokrycie kosztów prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej – zgodnie z przyjęta proporcją, co nie jest przedmiotem wniosku) w ramach zadań własnych Miasta powierzonych Spółce do realizacji.

W ocenie Wnioskodawcy wykorzystanie tych środków kwalifikuje się do przyjętej w ustawie o VAT definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy:

1)przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków pokrytych z kwoty dofinansowania (dokapitalizowania) stanowiących opłaty za energię, w sposób zgodny z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT,

2)wykonując w całości czynności związane z działalnością gospodarczą nie będzie on zobowiązany do stosowania pre-proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto, z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług. Jeśli jednak dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2b ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy:

Należy zauważyć, że w przypadku gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do czynności opodatkowanych lub zwolnionych, to zastosowanie znajdą uregulowania zawarte w art. 90 ustawy, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Jak wynika z art. 90 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 90 ust. 2 ustawy:

Natomiast art. 90 ust. 3 ustawy wskazuje, że:

Zatem, dokonując analizy ww. przepisów stwierdzić należy, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Z powołanych przepisów wynika, że proporcja wyliczana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie w całości lub w części przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży.

Podkreślić należy, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (tj. opodatkowanych podatkiem VAT oraz zwolnionych z tego podatku). Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) został utworzony przez Gminę Miasto S. na bazie majątku zlikwidowanego zakładu budżetowego, a majątek tego zakładu został w części przeniesiony na nowo utworzoną Spółkę. Obecnie Spółka jest właścicielem nieruchomości, na których zlokalizowane są obiekty sportowe m.in. pływalnia miejska, lodowisko sezonowe oraz hala sportowa, jak również jest współwłaścicielem nieruchomości, na której znajdują się obiekty składające się na kąpielisko i plażę nad jeziorem. Dodatkowo Spółka otrzymała do udostępniania beneficjentom końcowym nieruchomości stanowiące stadiony piłkarski i lekkoatletyczny, w ramach umowy użyczenia zawartej z Gminą Miasto S. Od kilku miesięcy Spółka jest zobowiązana do organizacji półkolonii, które to czynności są zwolnione od podatku VAT. W związku z tym, Spółka dokonuje odliczenia podatku naliczonego z uwzględnieniem dyspozycji art. 90 ust. 1 ustawy.

Zadaniem Spółki jest działanie na rzecz upowszechniania i rozwoju kultury fizycznej, sportu i turystyki, wyrażające się zaspokojeniem potrzeb mieszkańców w formie wykonywania usług rekreacyjno-sportowych i w takim zakresie prowadzi ona działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Wnioskodawca wykonuje zadania własne Miasta, obejmujące świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym (UOiG) w zakresie kultury fizycznej i sportu oraz utrzymuje tereny rekreacyjne i urządzenia sportowe. Od 2019 r. wskazane zadania realizuje na podstawie Umowy Wykonawczej do Uchwały Rady Miejskiej. Przedmiotem niniejszej umowy są usługi, które w szczególności obejmują:

-zarządzanie i bieżące udostępnianie obiektów sportowo-rekreacyjnych do celów związanych z kulturą fizyczną, sportem i rekreacją,

-budowę, przebudowę, remont i utrzymanie obiektów sportowo-rekreacyjnych we właściwym stanie technicznym,

-organizowanie zleconych przez Miasto przedsięwzięć popularyzujących kulturę fizyczną, sport i rekreację z zapewnieniem odpowiednich standardów jakościowych świadczenia usług.

Wśród uzyskiwanych przychodów opodatkowanych podatkiem VAT Spółka wyróżnia:

1.Przychody w postaci wsparcia finansowego (Rekompensata) od Gminy, które Spółka otrzymuje na podstawie zawartej umowy wykonawczej. Wysokość Rekompensaty ustalana jest dla każdego roku kalendarzowego, w oparciu o planowane koszty i przychody z działalności powierzonej Spółce przez Gminę. Rekompensata ma charakter ryczałtowy i jest przekazywana w miesięcznych transzach w wysokości 1/12 całkowitej kwoty finansowania. Ustalona kwota Rekompensaty nie może przekraczać kwot zabezpieczonych w budżecie Gminy na dany cel w danym roku. Po zakończonym roku dokonywany jest audyt, który służy określeniu finalnej wysokości osiągniętych przychodów i poniesionych kosztów oraz kwotę należnej faktycznie Rekompensaty. Ostateczne rozliczenie polega na wyrównaniu różnicy pomiędzy ryczałtowymi wpłatami z Gminy, a ustaloną w toku audytu ostateczną kwotą tego finansowania.

2.Przychody z działalności dodatkowej, wynikające ze świadczonych usług:

-zawieranie umów najmu i dzierżawy Obiektów Sportowo-Rekreacyjnych, niemających związku ze świadczeniem Usług Powierzonych, tj. m.in. wynajem garaży, wynajem terenu pod garaże, wynajem Obiektów Sportowo-Rekreacyjnych dla celów innych niż powierzone, wynajem terenów i powierzchni w celach reklamowych,

-udostępnianie Obiektów Sportowo-Rekreacyjnych, bądź ich części podmiotom korzystającym z nich na zasadach komercyjnych, tj. w szczególności w celu organizowania przez te podmioty zajęć w zakresie prowadzonej przez nie działalności gospodarczej,

-sprzedaż towarów na terenie Obiektów Sportowo-Rekreacyjnych,

-inna/pozostała działalność Spółki, niemająca bezpośredniego związku ze świadczeniem Usług Powierzonych, tj. organizacja imprez kulturalnych, rozrywkowych, innych niż wskazanych w Załączniku do Umowy Wykonawczej itp.

-wynajem powierzchni obiektów sportowych na rzecz jednostek działających poza obszarem administracyjnym Gminy, np. pomieszczenia magazynowe dla firm prywatnych,

-wynajem obiektów na rzecz drużyn sportowych spoza Gminy,

-wynajem powierzchni reklamowych, garaży,

-odpłatne udostępnianie obiektów na cele organizowanych imprez innych niż powierzone przez Gminę, np. koncertów, rozgrywek amatorskiej piłki halowej,

-wynajem hali sportowej na rzecz jednostek działających poza obszarem administracyjnymi Gminy, firm prywatnych lub na cele inne niż związane ze świadczeniem usług powierzonych do realizacji przez Gminę.

Na podstawie zawartej z Miastem umowy, Spółka zobowiązała się do nieprowadzenia działalności na rzecz podmiotów innych niż Miasto w stopniu zagrażającym utrzymaniu statusu podmiotu wewnętrznego Miasta. Umowa określa, że przychody pochodzące z tytułu świadczenia usług na rzecz Miasta, w tymi z Usług Powierzonych będą stanowiły ponad 80% przychodów z działalności operacyjnej Spółki. Oznacza to, że Spółka nie posiada pełnej swobody w zakresie samodzielnego kształtowania źródeł przychodów z działalności dodatkowej jak i ich proporcji względem usług świadczonych na rzecz Miasta.

Spółka wskazała, iż jest w posiadaniu interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zgodnie z którą wsparcie finansowe otrzymywane od Miasta na realizację celów określonych Umową, stanowi wynagrodzenie za usługi wykonywane na rzecz Miasta, tym samym stanowi „obrót”, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, opodatkowany stawką 8%, a Spółka nie jest zobowiązana do stosowania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Spółka obecnie rozpoznaje wsparcie finansowe ze strony Miasta jako świadczenia realizowane na rzecz Gminy podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w niewielkim stopniu – usług zwolnionych od podatku.

Po dniu zawarcia Umowy Wykonawczej oraz kolejnych Aneksów do Umowy Wykonawczej doszło do wystąpienia okoliczności nadzwyczajnych o charakterze związanym z gwałtownym wzrostem cen mediów, a w szczególności kosztów energii, której wartość ceny jednostkowej zakupu w wyniku działań niezależnych od Spółki, i którym Spółka nie mogła zapobiec wzrosła w miesiącu sierpniu 2022 r. o 260%, zaś w kolejnych miesiącach wzrośnie o następne 50% w stosunku do miesiąca sierpnia br., notując wzrost o 450% od wartości bazowej. Drastyczny wzrost kosztów obsługi bankowej emisji obligacji spowodował, iż wartość obsługi emisji obligacji na przestrzeni ostatnich 6 miesięcy poprzedzających zawarcie niniejszego Aneksu wzrosła o 94%. Powyższa sytuacja została spowodowana kryzysem energetycznym, wzrostem poziomu inflacji oraz konfliktem wojennym na Ukrainie.

Powyżej wskazane okoliczności spowodowały, że koszt utrzymania obiektów, niezbędny do zapewnienia realizacji Usług Powierzonych, według szacunków wzrośnie do końca 2022 r. o kwotę 3.240.000,00 PLN brutto.

Na podstawie Umowy Wykonawczej do Uchwały Rady Miejskiej, strony zgodnie postanowiły, iż Miasto dokona podwyższenia kapitału zakładowego Spółki o kwotę 3.240.000,00 PLN. Podwyższenie kapitału zostało dokonane 8 listopada 2022 r.

Realizacja celów określonych umową zawartą z Miastem stanowi odpłatne świadczenie usług co ma taki skutek, że wszystkie czynności wykonywane przez Spółkę stanowią działalność gospodarczą, w rozumieniu przepis art. 15 ust. 2 ustawy.

Spółka wskazała, że zarówno Umowa Wykonawcza jak też treść Aneksu nie wskazują jakoby wsparcie finansowe udzielane przez Miasto stanowiło dotację, subwencję czy inną dopłatę o podobnymi charakterze, które miałyby bezpośredni wpływ na cenę towarów i usług, które na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy stanowiłyby podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy otrzymane dofinansowanie w formie zwiększenia kapitału zakładowego Spółki pozostającego poza zakresem VAT skutkuje obowiązkiem wyliczenia i zastosowania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy do odliczania podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na zakup towarów i usług pokrytych przez Wnioskodawcę tym dofinansowaniem.

Kwestie dotyczące podwyższenia kapitału zakładowego spółek z ograniczoną odpowiedzialnością zawarte zostały w ustawie Kodeks spółek handlowych z 15 września 2000 r. (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.) zwanej dalej: „Kodeksem”.

Na mocy art. 431 § 1 Kodeksu:

Jak wskazał Wnioskodawca podwyższenie kapitału zakładowego jest czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług – nie stanowi bowiem dostawy towarów ani świadczenia usług.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż otrzymane wsparcie finansowe udzielane przez Miasto nie stanowi dotacji, subwencji czy innej dopłaty o podobnymi charakterze, które miałyby bezpośredni wpływ na cenę towarów i usług, które na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy stanowiłyby podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29a ustawy. W myśl tego przepisu:

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków pokrytych otrzymanym ww. dofinansowaniem należy powtórzyć, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z kolei jak już wyżej wskazano, art. 86 ust. 2a ustawy ma zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Zatem podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a ustawy jest nabywanie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania przez podatnika czynności „innych niż działalność gospodarcza” (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka wykonuje zadania własne Miasta, obejmujące świadczenie usług w zakresie kultury fizycznej i sportu oraz utrzymuje tereny rekreacyjne i urządzenia sportowe. Spółka wskazane zadania realizuje na podstawie Umowy Wykonawczej do Uchwały Rady Miejskiej. Realizacja celów określonych umową zawartą z Miastem stanowi odpłatne świadczenie usług co ma taki skutek, że wszystkie czynności wykonywane przez Spółkę stanowią działalność gospodarczą, w rozumieniu przepis art. 15 ust. 2 ustawy. Spółka nie jest zobowiązana do stosowania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Spółka wykonuje na rzecz Miasta świadczenia opodatkowane podatkiem od towarów i usług i w niewielkim stopniu usługi zwolnione od podatku.

Z analizy przedmiotowej sprawy wynika, że Spółka przeznaczy środki pozyskane w wyniku podniesienia kapitału zakładowego Spółki na cele prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy (w ramach której wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz zwolnione od podatku VAT).

Spółka przeznaczy bowiem otrzymane od Miasta środki w postaci zwiększenia kapitału zakładowego Spółki na pokrycie bieżących kosztów prowadzonej działalności gospodarczej (tj. opłaty za media).

Ponadto z opisu sprawy wynika, że otrzymane wsparcie finansowe udzielane przez Miasto nie stanowi dotacji, subwencji czy innej dopłaty o podobnymi charakterze, które miałyby bezpośredni wpływ na cenę towarów i usług, które na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy stanowiłyby podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Otrzymane kwoty zostaną przeznaczone na pokrycie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej – opodatkowanej podatkiem VAT oraz zwolnionej od tego podatku.

Mając zatem na uwadze powyższe wskazać należy, że otrzymana kwota dofinansowania w formie zwiększenia kapitału zakładowego Spółki (która nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT oraz nie jest dotacją, subwencją i inną dopłatą o podobnym charakterze), ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki (opodatkowaną oraz zwolnioną od podatku VAT) i nie powoduje obowiązku wyliczenia i zastosowania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86. ust. 2a ustawy do odliczania podatku naliczonego od wydatków pokrywanych tym dofinansowaniem i ponoszonych w związku z prowadzoną ww. działalnością gospodarczą.

Spółka bowiem wykonuje wszystkie czynności wyłącznie w ramach działalności gospodarczej (opodatkowanej oraz zwolnionej od podatku VAT), nie wykonuje czynności innych niż działalność gospodarcza, w związku z tym nie ma Ona obowiązku stosowania do odliczania podatku naliczonego od wydatków związanych z tą działalnością prewspółczynnika, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Należy jeszcze raz podkreślić, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, w sytuacji gdy nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do określonego rodzaju czynności, to do odliczenia podatku naliczonego zastosowanie znajdą uregulowania zawarte w art. 90 ustawy, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Zauważyć należy, że proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy.

Zatem, otrzymane przez Spółkę dofinansowanie w formie zwiększenia kapitału zakładowego, z uwagi na fakt, że pozostaje ono poza zakresem VAT, czyli nie stanowi obrotu, o którym mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, to nie należy go uwzględniać przy wyliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji ww. dofinansowanie w formie zwiększenia kapitału zakładowego nie wpłynie na prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług (pokrytych tym dofinansowaniem) związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT oraz zwolnioną od tego podatku.

Podsumowując:

-Otrzymane przez Spółkę dofinansowanie w formie zwiększenia kapitału zakładowego pozostającego poza zakresem VAT nie skutkuje obowiązkiem wyliczenia i zastosowania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, w celu odliczania podatku naliczonego od wydatków pokrytych tym dofinansowaniem. Spółka ma prawo do odliczania podatku naliczonego od wydatków pokrytych ww. dofinansowaniem i wykorzystywanych w działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT oraz zwolnionej z tego podatku, zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 90 ust. 1-3 ustawy.

-Otrzymane przez Spółkę dofinansowanie w formie zwiększenia kapitału zakładowego pozostającego poza zakresem VAT nie wpłynie na prawo do odliczania podatku naliczonego od wydatków pokrytych z kwoty tego dofinansowania i wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).