Interpretacja indywidualna z dnia 19 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.85.2023.1.JK

Uznanie, że opłaty wpisowe wnoszone przez osoby przystępujące do klubu nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że opłaty wpisowe wnoszone przez osoby przystępujące do klubu nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polską Spółką kapitałową i zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie działalności obiektów sportowych służących poprawie kondycji fizycznej.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka sprzedaje świadczenia (głównie na rzecz klientów indywidualnych), tj. usługi wstępu. Świadczenia te są opodatkowane VAT (według właściwej stawki) i co do zasady dokumentowane paragonami oraz fakturami VAT.

Szczególną część klientów Spółki stanowią posiadacze kart multisportowych, emitowanych przez podmioty prowadzące działalność w zakresie pośrednictwa pomiędzy podmiotami świadczącymi usługi dostępu do obiektów sportowych a potencjalnym odbiorcą usługi (klient indywidualny). Emitenci kart sportowych oferują swoim klientom możliwość zakupu kart uprawniających do korzystania z rozmaitych usług sportowych oferowanych przez różnych usługodawców (nie ograniczonych do jednego miejsca, np. konkretnego klubu fitness).

Usługodawcy dokonują świadczeń na rzecz posiadaczy kart multisportowych, a zapłata za ich realizację rozliczana jest na podstawie okresowo wystawianych faktur VAT z emitentami kart multisportowych, w oparciu o umowy współpracy regulujące zasady korzystania z obiektów i odpłatności za usługi.

Działalność Spółki skupia się na budowaniu szerokiego grona stałych klientów i odbiorców, którzy mogą korzystać z jej poszczególnych świadczeń i z którymi Spółka pozostaje w stałej interakcji. Klienci niekorzystający z kart multisportowych, uzyskują status klubowicza wraz z momentem zakupu karnetu/abonamentu na świadczenia realizowane przez Spółkę, kiedy to następuje identyfikacja/wpis klienta w bazie operacyjnej prowadzonej przez Spółkę oraz definiowany jest okres trwania więzi poprzez czas ważności karnetu (umowy).

W przypadku osób korzystających z kart multisportowych zainteresowanych korzystaniem ze świadczeń Spółki oraz utrzymywania bieżących interakcji ze Spółką, Spółka zamierza wprowadzić wymóg, aby formalnie przystąpiły one do Klubu prowadzonego przez Spółkę. Za rejestrację, a tym samym uzyskanie statusu Klubowicza Spółki, pobierana będzie opłata wpisowa. Opłata wpisowa będzie podstawą do tego, aby posiadacz karty multisportowej mógł nabywać od Spółki inne świadczenia, w szczególności usługi wstępu do klubu fitness.

Płatność za nabywane usługi dokonywana będzie przez emitenta karty multisportowej, na podstawie okresowych raportów świadczonych usług. W przypadku posiadacza karty multisportowej, wniesienie opłaty wpisowej nie wiąże się z żadną konkretną/wymierną korzyścią dla osoby przystępującej do klubu, poza samym przystąpieniem do tego klubu (i uzyskiwaniem bieżących informacji od Spółki związanych z jej ofertą). Z perspektywy Spółki, pozyskanie klubowicza daje możliwość pozostawania z nim w kontakcie (np. przekazywania mu ofert na nowe świadczenia Spółki, informacje o eventach, akcjach sportowych, akcjach informacyjnych w zakresie zdrowego trybu życia itp.), czy oceny istotnych informacji dotyczących tego klubowicza, w tym jego oczekiwań co do zakresu oferty Spółki.

Pytanie

Czy w świetle przepisów ustawy o VAT, tj. art. 8 ust. 1 i art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, opłaty wpisowe wnoszone przez osoby przystępujące do klubu stanowią wynagrodzenie za świadczenie podlegające opodatkowaniu VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów ustawy o VAT, tj. art. 8 ust. 1 i art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, opłaty wpisowe wnoszone przez osoby przystępujące do klubu nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie podlegające opodatkowaniu VAT.

W ocenie Spółki, opłaty wpisowe nie stanowią wynagrodzenia za świadczenia podlegające opodatkowaniu VAT, w żadnym bowiem przypadku, opłata wpisowa nie jest ekwiwalentem świadczenia zwrotnego, które Spółka realizowałaby na rzecz osoby wnoszącej opłatę.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Niemniej jednak, co potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE), nie każda płatność uzyskiwana przez podatnika powinna być utożsamiana z wynagrodzeniem za usługę podlegającą opodatkowaniu VAT. Przykładowo w orzeczeniu w sprawie C-102/86 (Apple and Pear Development) TSUE wskazał, że usługę można uznać za dokonywaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi. W wyroku tym TSUE wskazał, że opłaty uiszczane przez rolników na rzecz organizacji, do której przynależą, nie są wynagrodzeniem za jej usługi. Organizacja miała bowiem dowolność co do przeznaczenia otrzymywanych środków, jej członkowie zaś nie mieli bezpośredniego wpływu na ich spożytkowanie. Nie można zatem mówić, aby składka członkowska miała charakter zapłaty za usługę. W przywołanym orzeczeniu TSUE zaznaczył, że działania organizacji przynoszą korzyść ogółowi członków, jednakże brak jest bezpośredniego związku między wpłacaną kwotą a uzyskanym świadczeniem.

Uwzględniając zatem powyższe orzeczenie, aby uznać, że dane świadczenie ma charakter odpłatny, a więc stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

-istnieje konsument danego świadczenia;

-istnieje stosunek prawny między świadczącym usługę a usługobiorcą, w ramach którego świadczenia stron uznawane są za ekwiwalentne;

-między świadczeniem usługodawcy a wzajemnym świadczeniem usługobiorcy (wynagrodzeniem) istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym.

Mając na uwadze powyższe, opodatkowaniu, co do zasady, podlegają usługi świadczone odpłatnie, przy czym związek między otrzymanym wynagrodzeniem a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było stwierdzić, że płatność następuje za to świadczenie.

W przedmiotowej sytuacji, opłaty wpisowe, po pierwsze, nie stanowią odpłatności za żadne konkretne świadczenie ze strony Wnioskodawcy (w związku z wniesieniem opłaty, osoba zostaje członkiem klubu, w związku z czym może m.in. otrzymywać informacje handlowe od Wnioskodawcy, czy nabywać konkretne świadczenia Wnioskodawcy), po drugie, nie są one ekwiwalentne z żadnym świadczeniem Wnioskodawcy. Są one wyłącznie zapłatą za to, aby osoba stała się członkiem klubu Wnioskodawcy (co wytwarza więź pomiędzy członkiem klubu a Wnioskodawcą). Dlatego też, opłaty te nie mogą być traktowane jako wynagrodzenie za świadczenie usług przez Wnioskodawcę na rzecz osoby przystępującej do klubu (stąd nie powinny być obciążane VAT).

W konsekwencji, skoro opłata wpisowa nie stanowi wynagrodzenia za jakiekolwiek świadczenie podlegające opodatkowaniu VAT, to kwoty otrzymywane przez Wnioskodawcę, jako opłaty wpisowe, nie mogą być traktowane jako zaliczki (przedpłaty) na poczet jakichkolwiek świadczeń. W konsekwencji, wniesienie takiej opłaty nie będzie rodzić konsekwencji podatkowych w zakresie VAT po stronie Wnioskodawcy, w tym obowiązku rozliczenia VAT. Stanowisko znajduje poparcie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe.

Przykładowo, w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 maja 2014 r., sygn. IPPP1/443-255/14-2/AP, wskazano, że: „(...) Spółka oferuje posiadaczom Kart klubowych jedynie ekspektatywę możliwości nabycia towarów na preferencyjnych warunkach oraz uzyskania innych korzyści określonych w Regulaminie. Przekazanie Karty klubowej nie ma związku z określoną umową sprzedaży. Istotą członkostwa w Klubie jest zatem nabycie przez osobę fizyczną uprawnień o charakterze abstrakcyjnym. W konsekwencji, możliwe jest zaistnienie sytuacji, w której członek Klubu przez cały okres uczestnictwa w Klubie ani razu nie skorzysta z przywilejów przyznanych mu na mocy postanowień Regulaminu. Tym samym, przystępując do Klubu, dana osoba fizyczna nie nabywa też usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a jedynie możliwość uzyskania w przyszłości pewnych korzyści, dotyczących przede wszystkim warunków sprzedaży, przewidzianych w Regulaminie (...)”.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 24 listopada 2011 r., sygn. IPPP2/443-962/11-5/AK, gdzie wskazał, że: „(...) na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czynności, które podlegają opodatkowaniu, tj. dostawa towarów oraz świadczenie usług powinny mieć charakter odpłatny, z tym, że pomiędzy otrzymaną zapłatą, a wykonanym świadczeniem powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonanego świadczenia, a zatem wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. (...) Jeżeli nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy wnoszoną składką, a dostawą towarów lub usługą na rzecz jego członków (...) wówczas nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Składki te nie stanowią bowiem odpłatności za jakąkolwiek dostawę towarów lub usług i nie rodzą po stronie członka żadnego roszczenia (...)”.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że opłaty wpisowe wnoszone przez osoby chcące zostać członkami klubu Spółki nie stanowią wynagrodzenia za świadczenia podlegające opodatkowaniu VAT, a tym samym nie powinny być obciążane podatkiem. Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie także w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Przy czym, świadczenie usług nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy bowiem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy przy tym zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Opodatkowaniu podlegają tylko takie transakcje, w ramach których występuje możliwy do zidentyfikowania konsument towarów lub usług. W związku z tym zaniechanie działania lub tolerowanie czynności lub sytuacji podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta usługi.

Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy przy tym podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało – jako usługa – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Wskazać należy, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, przykładowo w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

Zatem, aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem, i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług należy rozumieć prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług, określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Wobec powyższej analizy, dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie, oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Należy zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Z kolei w myśl art. 19a ust. 8 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie działalności obiektów sportowych służących poprawie kondycji fizycznej.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Wnioskodawca sprzedaje świadczenia (głównie na rzecz klientów indywidualnych), tj. usługi wstępu. Świadczenia te są opodatkowane VAT (według właściwej stawki) i co do zasady dokumentowane paragonami oraz fakturami VAT.

Szczególną część klientów Spółki stanowią posiadacze kart multisportowych, emitowanych przez podmioty prowadzące działalność w zakresie pośrednictwa pomiędzy podmiotami świadczącymi usługi dostępu do obiektów sportowych a potencjalnym odbiorcą usługi (klient indywidualny). Emitenci kart sportowych oferują swoim klientom możliwość zakupu kart uprawniających do korzystania z rozmaitych usług sportowych oferowanych przez różnych usługodawców (nie ograniczonych do jednego miejsca, np. konkretnego klubu fitness).

Usługodawcy dokonują świadczeń na rzecz posiadaczy kart multisportowych, a zapłata za ich realizację rozliczana jest na podstawie okresowo wystawianych faktur VAT z emitentami kart multisportowych, w oparciu o umowy współpracy regulujące zasady korzystania z obiektów i odpłatności za usługi.

Działalność Spółki skupia się na budowaniu szerokiego grona stałych klientów i odbiorców, którzy mogą korzystać z jej poszczególnych świadczeń i z którymi Spółka pozostaje w stałej interakcji.

W przypadku osób korzystających z kart multisportowych zainteresowanych korzystaniem ze świadczeń Wnioskodawcy oraz utrzymywania bieżących interakcji ze Spółką, Wnioskodawca zamierza wprowadzić wymóg, aby formalnie przystąpiły one do Klubu prowadzonego przez Spółkę. Za rejestrację, a tym samym uzyskanie statusu Klubowicza Spółki, pobierana będzie opłata wpisowa. Opłata wpisowa będzie podstawą do tego, aby posiadacz karty multisportowej mógł nabywać od Wnioskodawcy inne świadczenia, w szczególności usługi wstępu do klubu fitness.

Płatność za nabywane usługi dokonywana będzie przez emitenta karty multisportowej, na podstawie okresowych raportów świadczonych usług. W przypadku posiadacza karty multisportowej, wniesienie opłaty wpisowej nie wiąże się z żadną konkretną/wymierną korzyścią dla osoby przystępującej do klubu, poza samym przystąpieniem do tego klubu (i uzyskiwaniem bieżących informacji od Spółki związanych z jej ofertą). Z perspektywy Spółki, pozyskanie klubowicza daje możliwość pozostawania z nim w kontakcie (np. przekazywania mu ofert na nowe świadczenia Wnioskodawcy, informacje o eventach, akcjach sportowych, akcjach informacyjnych w zakresie zdrowego trybu życia itp.), czy oceny istotnych informacji dotyczących tego klubowicza, w tym jego oczekiwań co do zakresu oferty Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia, czy opłaty wpisowe wnoszone przez osoby przystępujące do klubu stanowią wynagrodzenie za świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy ustawy zauważyć należy, że aby dana czynność (dostawa towarów, czy też świadczenie usług) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego. Otrzymana zapłata powinna być zatem konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności dokonanej w zamian za wynagrodzenie, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wpłacającego – tj. w tym przypadku przez posiadacza karty multisportowej, który dokona zapłaty opłaty wpisowej.

W analizowanej sprawie Spółka wskazała, że wniesienie opłaty wpisowej przez posiadacza karty multisportowej nie wiąże się z żadną konkretną/wymierną korzyścią dla osoby przystępującej do klubu, poza samym przystąpieniem do tego klubu (i uzyskiwaniem bieżących informacji od Spółki związanych z jej ofertą). Opłata wpisowa będzie podstawą do tego, aby posiadacz karty multisportowej mógł nabywać od Wnioskodawcy inne świadczenia, w szczególności usługi wstępu do klubu fitness. Płatność za nabywane usługi dokonywana będzie przez emitenta karty multisportowej, na podstawie okresowych raportów świadczonych usług. Pozyskanie klubowicza daje Spółce możliwość pozostawania z nim w kontakcie (np. przekazywania mu ofert na nowe świadczenia Wnioskodawcy, informacje o eventach, akcjach sportowych, akcjach informacyjnych w zakresie zdrowego trybu życia itp.), czy oceny istotnych informacji dotyczących tego klubowicza, w tym jego oczekiwań co do zakresu oferty Spółki.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że skoro opłata wpisowa nie jest zapłatą za jakąkolwiek czynność dokonywaną na rzecz klienta, to w konsekwencji nie stanowi ona wynagrodzenia za świadczenie usług, zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wobec tego opłaty wpisowe nie stanowią również zaliczki na poczet przyszłych usług świadczonych przez Spółkę.

Podsumowując, w świetle przepisów art. 8 ust. 1 i art. 19a ust. 8 ustawy, opłaty wpisowe wnoszone przez osoby przystępujące do klubu nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie podlegające opodatkowaniu VAT.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).