Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 20 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.113.2023.3.MSU

Zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy do sprzedaży licytacyjnej budynków i budowli posadowionych na działce o nr 1.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych przedstawionego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 20 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy do sprzedaży licytacyjnej budynków i budowli posadowionych na działce o nr 1.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 kwietnia 2023 r. (data wpływu) oraz 14 kwietnia 2023 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik Sądowy dla … w … . wszczął w sprawie KM …, egzekucję przeciwko dłużnikowi: Fundacja …., z nieruchomości położonej w …, ul. … o nr księgi wieczystej KW …. Nieruchomość obejmuje działkę gruntu nr 1 o powierzchni 0,0454 ha jest zabudowana budynkiem mieszkalnym o pow. użytkowej 100 m2 oraz budynkiem niemieszkalnym o pow. użytkowej 20 m2. Część nieruchomości mieszkalnej (16 m2) jest wynajmowana firmie … Sp. z o.o. zgodnie z umową najmu z 23.02.2017 r., a część firmie …. Sp. z o.o. (20 m2) zgodnie z umową najmu z 24.02.2017 r. Obie umowy zawarte są na 10 lat. Budynek mieszkalny zgodnie z kartoteką budynków ma oznaczenie nr ...., a niemieszkalny nr ....Brak kontaktu z prezesem Fundacji, kurator na dzień dzisiejszy ustanowiony, nie podał również istotnych danych dla kwestii związanych z podatkiem VAT. Na nieruchomości najprawdopodobniej czynione były nakłady.

W zakresie budynku mieszkalnego i niemieszkalnego: 1. Dłużnik nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nabył całą nieruchomość o nr KW …. w drodze datio in solutum, transakcja nie była opodatkowana podatkiem VAT; 2. Tak, one stanowią budynki w myśl art. 3 pkt 2 ustawy prawo budowlane; 3. Znajdują tam się media: sieć energii elektrycznej, sieć wodociągowa, sieć kanalizacyjna, sieć gazowa, sieć telekomunikacyjna; 4. Znajduje się tutaj ogrodzenie; 5. Symbol PKOP budynku mieszkalnego: 1110, budynku niemieszkalnego: 1274, 6. Budynki są związane trwale z gruntem, budowle nie są; 7. Budynki nie zostały wybudowane przez dłużnika, nabył je w drodze darowizny w dniu 21.02.2017 roku; 8. Dłużnikowi nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o naliczony, gdyż nie jest płatnikiem VAT. Ad. 9. Nie mam wiedzy na ten temat;10. Nastąpiło pierwsze zasiedlenie i miało miejsce w 1947 roku; 11. Nie ma Pan wiedzy, w wyniku jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie, z czynności dokonanych przez rzeczoznawcę majątkowego wynika, iż pierwsze zasiedlenie nastąpiło po wybudowaniu budynku; 12. Budynek był wykorzystywany przez poprzednich właścicieli, nie wie Pan w jakim celu; 13. Między pierwszym zasiedleniem nastąpił okres dłuższy niż 2 lata, brak dokładnej daty; 14. 15. Budynek nie był wykorzystywany przez dłużnika na cele działalności zwolnionej od podatku VAT; 16. Budynek mieszkalny jest przedmiotem najmu, został oddany w najem spółce z o.o. … – umowa z dnia 23.02.2021 r., powierzchnia: 20 m2 oraz spółce z o.o. …. – umowa z dnia 24.02.2021 r., powierzchnia 16 m2. Nie wie Pan  czy pozostała część budynku jest wynajmowana, ani czy wynajmowane są budynek niemieszkalny, budowle, niewynajmowana część budynku mieszkalnego; 17. Obie spółki – ww. najemcy złożyły oświadczenia, iż poczyniły na nieruchomość nakłady, jednak nie podały ich wysokości. Dłużnik nie ponosił nakładów na nieruchomość, natomiast najemcy w zamian za poniesione nakłady otrzymywali zwolnienie z płatności czynszu, w związku z czym czynności te nie były opodatkowane. Nakłady przez najemców były ponoszone w marcu 2022 r. Nakłady nie przekroczyły 30 % wartości nieruchomości. Oddanie do użytkowania ww. budynku mieszkalnego po ulepszeniu nastąpiło w maju 2022 r., w toku prac przekształcono budynek mieszkalny w biuro, po ulepszeniu nie miało miejsce pierwsze zasiedlenie budynku, budynek był wykorzystywany na cele działalności zwolnionej od VAT, natomiast przez najemców na cele działalności objętej VAT. II. w zakresie budowli i urządzeń budowlanych: .1. Dłużnik nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług; 2. Tak, stanowią budynki w myśl art. 3 pkt 2 ustawy prawo budowlane; 3. Tak, znajdują tam się media: sieć energii elektrycznej, sieć wodociągowa, sieć ogrodzenie; 5. Symbol PKOP budynku mieszkalnego: 1110, budynku niemieszkalnego: 1274; 6. Budynki są związane trwale z gruntem, budowle nie są; 7. Budynki nie zostały wybudowane przez dłużnika, nabył je w drodze darowizny w dniu 21.02.2017 roku; 8. Nie ma Pan wiedzy na ten temat; 9. Nie ma Pan wiedzy na ten temat; 10. Nastąpiło pierwsze zasiedlenie i miało miejsce w 1947roku; 11. Nie ma Pan wiedzy, w wyniku jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie, z czynności dokonanych przez rzeczoznawcę majątkowego wynika, iż pierwsze zasiedlenie nastąpiło po wybudowaniu budynku; 12. Tak, między pierwszym zasiedleniem nastąpił okres dłuższy niż 2 lata. Nie posiada Pan odpowiedzi na wszystkie pytania, mimo podjętych przez Pana działań. Działania te są udokumentowane w aktach sprawy. Podjęte działania potwierdzają niemożność uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika.

W uzupełnieniu wniosku na zadanie pytania wskazał Pan odpowiednio:

1.Czy budynki mieszkalny i niemieszkalny znajdujące się na działce nr 1, stanowią budynki w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021r., poz. 2351 z późn. zm.)?

Ad. 1

Tak, stanowią budynki.

2.Czy znajdujące się na ww. działce sieć energii elektrycznej, sieć wodociągowa oraz ogrodzenie stanowią budowle w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane?

Ad. 2

Tak, stanowią budowle.

3.Czy na ww. działce, znajdują się urządzenia budowlane, o których mowa w art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane? Jeśli tak, to należy wskazać, jakie oraz z którym budynkiem/budowlą są one powiązane?

Ad. 3

Tak, znajduje się tutaj ogrodzenie.

4.Z uwagi na okoliczność wskazaną w opisie sprawy, że „nastąpiło pierwsze zasiedlenie i miało miejsce w 1947roku”, należy wskazać do którego budynku/budowli położonych na działce nr 1 odnosi się wspomniane pierwsze zasiedlenie?

Ad. 4

Odnosi się to do budynku mieszkalnego.

5.Kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie położonego na działce nr 1 każdego budynku/budowli lub ich części w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.)? Należy wskazać dokładną datę odrębnie do każdego budynku/budowli.

Ad. 5

Budynek mieszkalny w 1947 roku, budynek niemieszkalny nie ma wiedzy co do dokładnej daty.

6.W wyniku jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku/budowli lub ich części? Należy wskazać odrębnie do każdego budynku/budowli.

Ad. 6

Nie mam wiedzy na ten temat.

7.Jeżeli nastąpiło pierwsze zasiedlenie części każdego budynku/budowli, to należy wskazać, w jakiej w części?

Ad. 7

Nie mam wiedzy na ten temat.

8.Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem każdego budynku/budowli lub ich części a ich dostawą, upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

Ad. 8

Tak.

9.Kiedy nastąpiło zajęcie do używania przez pierwszego właściciela każdego budynku/budowli? Należy wskazać dokładną datę.

Ad. 9

Budynek mieszkalny w 1947 roku, budynek niemieszkalny nie mam wiedzy co do dokładnej daty.

10.W jaki sposób dłużnik wykorzystywał/wykorzystuje każdy budynek/budowle? W szczególności należy wskazać:

-czy każdy budynek/budowla wykorzystywane były/są w działalności gospodarczej dłużnika i w jakim okresie?

-do jakich czynności był/jest wykorzystywany przezdłużnika każdy budynek/budowla, tj. czy do:

·czynności opodatkowanych podatkiem VAT,

·czynności zwolnionych od podatku VAT,

·czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?

Ad. 10

Budynki/budowle nie były/nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej dłużnika. Zatem każdy budynek/budowla nie był wykorzystywany do jakiejkolwiek czynności przez dłużnika.

11.Czy między dłużnikiem, a najemcami części ww. budynku mieszkalnego doszło/dojdzie od rozliczenia nakładów poniesionych na ich ulepszenie? Jeśli tak, to należy wskazać:

-w jaki sposób nastąpiło/nastąpi rozliczenie nakładów (jednorazowo, częściowo) oraz czy nastąpi to przed sprzedażą czy po sprzedaży?

-czy w stosunku do rozliczonych nakładów dłużnikowi przysługiwało/będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Odpowiedzi na ww. pytania należy udzielić osobno w odniesieniu do budynku mieszkalnego, budynku niemieszkalnego oraz budowli i urządzeń budowlanych (jeśli znajdują się na działce nr 1).

Ad. 11

Między dłużnikiem, a najemcami części ww. budynku mieszkalnego doszło do rozliczenia nakładów poniesionych na ich ulepszenie w zamian za zwolnienie z obowiązku płatności czynszu, dlatego te czynności nie były opodatkowane. Dłużnikowi nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższa odpowiedź dotyczy jedynie budynku mieszkalnego. Nie było nakładów najemców na ulepszenie budynku niemieszkalnego oraz budowli i urządzeń budowlanych.

12.Jeżeli nie posiada Pan informacji, o których mowa w ww. pytaniach, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług, to należy wskazać:

-czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Pana jako komornika działań?

-czy działania te zostały udokumentowane?

-czy podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika?

Ad. 12

Brak informacji jest wynikiem podjętych przez Pana jako komornika działań i działania te zostały udokumentowane. Podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika.

Następnie w uzupełnieniu wniosku z 14 kwietnia 2023 r. na pytanie „ Na jakiej podstawie wywiódł Pan, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem każdego budynku/budowli lub ich części a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata (odpowiedź na pytanie nr 8), skoro w odpowiedzi na pytanie nr 5 i 9 wskazał Pan, że nie ma wiedzy, co do dokładnej daty pierwszego zasiedlenia budynku niemieszkalnego i nie wskazał Pan daty pierwszego zasiedlenia poszczególnych budowli?”, wskazał Pan, że ma wiedzę jedynie o zasiedleniu budynku mieszkalnego, które nastąpiło w 1947 r. (dokładnej daty Pan nie posiada). Stąd Pana twierdzenie odnosiło się jedynie do budynku mieszkalnego.

Poza budynkiem mieszkalnym (1947 r. - chociaż to też nie jest dokładna data), nie posiada Pan dokładnych dat zasiedlenia pozostałych budowli.

Na pytanie „Kiedy nastąpiło zajęcie do używania przez pierwszego właściciela każdej budowli? Należy wskazać dokładną datę”, wskazał Pan, że nie ma wiedzy.

Dłużnik nie ponosił wydatków w odniesieniu do każdego budynku/budowli.

Brak informacji jest wynikiem podjętych przez Pana jako komornika działań. Działania te zostały udokumentowane. Podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika.

Pytanie ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku

Czy sprzedaż licytacyjna nieruchomości objętej działką o nr 1, położonej w …., ul. …., o nr księgi wieczystej KW …. będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku

W Pana ocenie, sprzedaż licytacyjna nieruchomości objętej działką o nr 1, położonej w …, ul. …., o nr księgi wieczystej KW ….., będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż nieruchomości w trybie egzekucji stanowi odpłatną dostawę towarów, co oznacza, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, objęta jest zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami budynki oraz grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi - Fundacji ….. z nieruchomości zbudowanej obejmującej działkę gruntu nr 1. Nieruchomość jest zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem niemieszkalnym. Na ww. działce znajdują się budowle (sieć energii elektrycznej, sieć wodociągowa, sieć kanalizacyjna, sieć gazowa, sieć telekomunikacyjna) oraz urządzenie budowlane (ogrodzenie). Budynek mieszkalny jest przedmiotem najmu, został oddany w najem Spółce z o.o. … - umowa z dnia 23.02.2021 r., powierzchnia: 20 mkw oraz Spółce z o.o. … - umowa z dnia 24.02.2021 r., powierzchnia 16 mkw. Nie wie Pan czy pozostała część budynku jest wynajmowana, ani czy wynajmowane są budynek niemieszkalny, budowle, niewynajmowana część budynku mieszkalnego. Obie spółki – ww. najemcy złożyły oświadczenia, iż poczyniły na nieruchomość nakłady. Nakłady przez najemców były ponoszone w marcu 2022 r. Nakłady nie przekroczyły 30 % wartości nieruchomości. Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, iż nie posiada Pan dokładnych dat zasiedlenia budynku niemieszkalnego i budowli. Dłużnik nie ponosił wydatków w odniesieniu do każdego budynku/budowli. Budynki/budowle nie były/nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej dłużnika. Zatem każdy budynek/budowla nie był wykorzystywany do jakiejkolwiek czynności przez dłużnika. Między dłużnikiem, a najemcami części ww. budynku mieszkalnego doszło do rozliczenia nakładów poniesionych na ich ulepszenie w zamian za zwolnienie z obowiązku płatności czynszu, dlatego te czynności nie były opodatkowane. Dłużnikowi nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie było nakładów najemców na ulepszenie budynku niemieszkalnego oraz budowli i urządzeń budowlanych.

Działalność fundacji uregulowana jest przepisami ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 2023 r., poz. 166).

Zgodnie z art. 1 ustawy o fundacjach:

Fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.

W myśl art. 4 ustawy o fundacjach:

Fundacja działa na podstawie przepisów niniejszej ustawy i statutu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o fundacjach:

Fundator ustala statut fundacji, określający jej nazwę, siedzibę i majątek, cele, zasady, formy i zakres działalności fundacji, skład i organizację zarządu, sposób powoływania oraz obowiązki i uprawnienia tego organu i jego członków. Statut może zawierać również inne postanowienia, w szczególności dotyczące prowadzenia przez fundację działalności gospodarczej, dopuszczalności i warunków jej połączenia z inną fundacją, zmiany celu lub statutu, a także przewidywać tworzenie obok zarządu innych organów fundacji.

Natomiast stosownie do art. 5 ust. 5 ww. ustawy o fundacjach:

Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów (…).

W świetle art. 7 ust. 1 i ust. 2 wskazanej ustawy o fundacjach:

Fundacja podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Fundacja uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.

Z cytowanych przepisów ustawy o fundacjach wynika, że Fundacja jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą. Działalność fundacji, co do zasady, można podzielić na działalność związaną z realizacją celów, dla których fundacja została powołana (statutową) oraz pozostałą działalność gospodarczą (która, co do zasady, ma wspomagać działalność statutową).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży. Działalność gospodarcza, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie musi być – co do zasady – prowadzona w celu uzyskania zysku. W ramach działalności gospodarczej podatnik VAT może dążyć do osiągnięcia celów innych niż zarobkowe. Tym samym, podatnikami VAT mogą być również podmioty typu non profit, realizujące np. zadania charytatywne, przy czym opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności wykonywane przez tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane pod tytułem odpłatnym. Bez znaczenia także dla bycia podatnikiem VAT jest efekt prowadzonej działalności, w szczególności, czy jest to działalność dochodowa, czy też przynosząca straty.

Zbycie nieruchomości opisanej w złożonym wniosku nastąpi w ramach rozporządzania majątkiem należącym do Fundacji. Mając zatem na uwadze opis sprawy w kontekście powołanych przepisów stwierdzić należy, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej (nr 1), dłużnik będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy:

Stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 tej ustawy:

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku/budowli do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku/budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku/budowli lub ich części oddano je w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku/budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku, budowli.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powyższy przepis wskazuje, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisu tego wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do budynków, budowli lub ich części będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r., poz. 2351 z późn. zm.).

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie z art. 3 pkt 3a ww. ustawy Prawo budowlane:

Obiekt liniowy należy rozumieć jako obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane oraz kable zainstalowane w kanale technologicznym nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Z kolei w myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

Przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z budynkiem/budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

Analiza przedstawionych okoliczności oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że dostawa budynku mieszkalnego znajdującego się na działce 1 nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynku upłyną co najmniej 2 lata. Jak wynika z opisu sprawy, pierwsze zasiedlenie budynku mieszkalnego nastąpiło około 1947 r. Dłużnik nie ponosił nakładów na nieruchomość, natomiast najemcy w zamian za poniesione nakłady otrzymywali zwolnienie z płatności czynszu, w związku z czym czynności te nie były opodatkowane. Nakłady przez najemców były ponoszone w marcu 2022 r. Nakłady nie przekroczyły 30 % wartości nieruchomości. Zatem od momentu zasiedlenia budynku mieszkalnego posadowionego na działce nr 1 do dnia jego sprzedaży minie okres dłuższy niż 2 lata. W konsekwencji, zostaną spełnione warunki umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy budynku mieszkalnego znajdującego się na działce nr 1, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione. W konsekwencji – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również sprzedaż części gruntu, na którym budynek mieszkalny jest posadowiony, będzie zwolniona od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z tym, że planowana transakcja sprzedaży w trybie licytacji komorniczej części działki nr 1 na której posadowiony jest budynek mieszkalny będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. czynności – wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy – jest bezzasadna.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:

Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9- 10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Tym samym, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis sprawy w odniesieniu do budynku niemieszkalnego oraz budowli nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż w drodze licytacji komorniczej ww. budynku niemieszkalnego i budowli oraz urządzenia budowlanego posadowionych na działce nr 1 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, gdyż brak jest niezbędnych informacji do dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów.

Jak wynika z przedstawionych we wniosku okoliczności – brak jest kontaktu z prezesem Fundacji, a kurator ustanowiony na dzień dzisiejszy, nie podał również istotnych danych dla kwestii związanych z podatkiem VAT. Brak informacji jest wynikiem podjętych przez Pana jako komornika działań i działania te zostały udokumentowane. Podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika.

W związku z powyższym, w odniesieniu do dostawy w drodze licytacji komorniczej ww. budynku niemieszkalnego oraz budowli posadowionych na działce nr 1 zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a nie będą spełnione, skoro podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku.

Jak wskazano wyżej, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W zakresie zaś zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, wskazać należy, że NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 stwierdził, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar, nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Przy sprzedaży budynku niemieszkalnego oraz budowli, nie będzie miał zatem zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ działkę nr 1 zabudowaną ww. obiektami – jak wynika z wniosku – dłużnik nabył w drodze datio in solutum i transakcja nie była opodatkowana podatkiem VAT. Budynki nie zostały wybudowane przez dłużnika, nabył je w drodze darowizny w dniu 21.02.2017 roku, zatem nie można uznać, że wystąpił lub nie wystąpił podatek od towarów i usług przy nabyciu tej nieruchomości. Nie można uznać, że dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem (nie został więc spełniony jeden z warunków określony w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy niezbędnych do zastosowania analizowanego zwolnienia).

Tym samym, w związku z powyższymi okolicznościami, w stosunku do planowanej sprzedaży budynku niemieszkalnego o pow. użytkowej 20 m2, oraz budowli nie znajdzie zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a oraz pkt 2 ustawy. Oznacza to, że sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT.

Opodatkowaniu właściwą stawką podatku będzie podlegała również – stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy – część działki nr 1, na której są posadowione ww. budynek niemieszkalny i budowle. Jednocześnie sprzedaż znajdującego się na działce urządzenia budowlanego będzie opodatkowana/zwolniona od podatku tak, jak obiekt budowlany, z którym to urządzenie jest powiązane.

W związku z powyższym, Pana stanowisko, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00