Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 17 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.113.2023.2.EW

Zwolnienie od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, usług nauczania gry w szachy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 23 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, usług nauczania gry w szachy. Wniosek został uzupełniony pismem z 23 lutego 2023 r. (data wpływu 23 lutego 2023 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 marca 2023 r. (data wpływu 15 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi od 2017 r. jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (...). Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności świadczy osobiście usługi nauki gry w szachy. Wnioskodawca jest instruktorem szachowym. W (...) r. ukończył specjalny (...) kurs przygotowujący do przyznania tytułu instruktora szachowego (...), potwierdzającego posiadanie niezbędnych kompetencji i umiejętności do prowadzenia zajęć szachowych. Wnioskodawca posiada certyfikat wydany przez ten związek. Wnioskodawca nie posiada wykształcenia pedagogicznego, ale jako instruktor posiada wiedzę, doświadczenie szachowe i pedagogiczne, które pozwalają efektywnie i w przystępny sposób przekazywać podopiecznym wiedzę o grze w szachy. Wnioskodawca świadczy usługi nauczania w następujących formach:

-lekcji prowadzonych w przedszkolach,

-lekcji prowadzonych w szkołach,

-lekcji indywidualnych,

-lekcji grupowych.

Lekcje prowadzone w przedszkolach i szkołach zwykle obejmują grupę kilku, kilkunastu uczniów. Zajęcia prowadzone są w formie stacjonarnej, jak również on-line. Lekcje on-line są prowadzone bezpośrednio, „na żywo”, bez wcześniejszych nagrań. Obecnie, Wnioskodawca uczy ponad (...) uczniów. Wielu uczniów bierze udział w turniejach odnosząc liczne sukcesy. Wnioskodawca kładzie nacisk na wysoki poziom nauczania, co potwierdzają zdobyte przez podopiecznych medale Mistrzostw Polski, zarówno indywidualnie, jak i drużynowo, reprezentując swoją szkołę − co w poprzednim roku zaowocowało nawiązaniem współpracy z jednym z największych klubów szachowych w Polsce. Powyższe, potwierdza niezbędne kwalifikacje Wnioskodawcy oraz jakość świadczonych przez niego usług. Wnioskodawca, jako przedsiębiorca, nie jest jednostką objętą systemem oświaty, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. − Prawo oświatowe; uczelnią; jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk; instytutem badawczym. Prowadzone przez Wnioskodawcę zajęcia nauki gry w szachy nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub finansowanych ze środków publicznych. Wnioskodawca nie uzyskał również akredytacji, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. − Prawo oświatowe na prowadzone zajęcia nauki gry w szachy. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczy on usługi zgodne z podstawą programową przewidzianą dla kształcenia powszechnego. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 356 ze zm.). W podstawie programowej kształcenia na poziomie podstawowym wskazano, że w ramach edukacji matematycznej − w zakresie stosowania matematyki w sytuacjach życiowych oraz w innych obszarach edukacji − uczeń wykorzystuje warcaby, szachy i inne gry planszowe lub logiczne do rozwijania umiejętności myślenia strategicznego, logicznego, rozumienia zasad itd.; przekształca gry, tworząc własne strategie i zasady organizacyjne. Omawiane usługi obejmują więc w tym zakresie materiał dydaktyczny przewidziany w programie nauczania na poziomie podstawowym. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie opisanych usług wiąże się z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz ich rozwojem, co jest charakterystyczne dla kształcenia powszechnego, gdyż nauka gry w szachy pozwala w szczególności na rozwinięcie kompetencji z zakresu matematyki oraz logicznego myślenia, wiec wspiera ogólny rozwój kompetencji człowieka.

Uzupełnienie opisu sprawy − w odpowiedzi na pytanie tut. Organu z wezwania z 6 marca 2023 r. o treści:

1.Czy jest Pan podmiotem świadczącym usługi, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1983 ze zm.)? – wskazano, że Wnioskodawca nie jest podmiotem świadczącym usługi, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1983 ze zm.).

2.Czy istnieje związek pomiędzy treścią przekazywaną na prowadzonych zajęciach, a posiadanymi przez Pana kwalifikacjami? Jeśli tak, to proszę wyjaśnić jaki jest to związek – wskazano, że tak, Wnioskodawca jest instruktorem szachowym. Ukończył w tym zakresie kurs i posiada certyfikat (...), potwierdzający kompetencje i umiejętności prowadzenia zajęć nauki gry w szachy. Jako instruktor posiada również niezbędne doświadczenie praktyczne. Zatem, treść przekazywana podczas zajęć jest bezpośrednio związana w posiadanymi w tym zakresie kwalifikacjami.

3.Czy zakres świadczonych usług, tj. nauczania gry w szachy mieści się w podstawie programowej kształcenia na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym lub wyższym, tj. czy ww. usługi edukacyjne obejmują swoim zakresem materiał dydaktyczny przewidziany w programie nauczania placówek oświatowych? Jeśli tak, to należy wskazać w której − wskazano, że tak, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 356 z późn. zm.) w podstawie programowej kształcenia na poziomie podstawowym wskazano, że w ramach edukacji matematycznej − w zakresie stosowania matematyki w sytuacjach życiowych oraz w innych obszarach edukacji − uczeń wykorzystuje warcaby, szachy i inne gry planszowe lub logiczne do rozwijania umiejętności myślenia strategicznego, logicznego, rozumienia zasad itd.; przekształca gry, tworząc własne strategie i zasady organizacyjne. Omawiane usługi obejmują więc w tym zakresie materiał dydaktyczny przewidziany w programie nauczania na poziomie podstawowym.

4.Czy wskazane przez Pana lekcje grupowe czy indywidualne świadczone są również na rzecz osób dorosłych? − wskazano, że nie, Wnioskodawca, wskazanych we wniosku lekcji indywidualnych i grupowych nie świadczy na rzecz osób dorosłych.

5.W jakiej formie zawierana jest umowa na świadczone przez Pana ww. usługi, tj. w formie pisemnej, czy elektronicznej? − wskazano, że umowa zawierana jest w formie elektronicznej.

6.Czy usługi te kierowane są do konkretnych osób (treść lekcji dostosowana do konkretnego podopiecznego), czy są to te same nagrania i ćwiczenia dla danej grupy lub wszystkich podopiecznych? − wskazano, że zajęcia grupowe są dostosowane do poziomu zaawansowania całej grupy dzieci. Zajęcia indywidualne są dostosowane do konkretnego ucznia i jego poziomu zaawansowania.

7.Czy świadczone przez Pana usługi w zakresie nauczania gry w szachy są równoważne z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz ich rozwojem, co jest charakterystyczne dla kształcenia powszechnego? − wskazano, że tak, zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie opisanych usług wiąże się z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz ich rozwojem, co jest charakterystyczne dla kształcenia powszechnego, gdyż nauka gry w szachy pozwala w szczególności na rozwinięcie kompetencji z zakresu matematyki oraz logicznego myślenia, więc wspiera ogólny rozwój kompetencji człowieka.

8.Czy świadczone przez Pana usługi, tj. nauczania gry w szachy w formie nauczania online stanowią usługi elektroniczne w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.)? – wskazano, że artykuł 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L z 2011 r. Nr 77 str. 1), stanowi, że do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie − ze względu na ich charakter − jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

Zatem, za usługi elektroniczne uznaje się takie usługi, które spełniają następujące cechy:

1. są realizowane za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej;

2. świadczenie jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki,

3. ich wykonanie bez wykorzystania technologii informatycznej jest niemożliwe.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie świadczy on usług elektronicznych. Świadczone usługi nie są zautomatyzowane, a udział w nich Wnioskodawcy jest zdecydowanie większy niż niewielki, tak naprawdę jest ciągły. Wnioskodawca bierze czynny udział w prowadzonych zajęciach.

9. Czy świadczenie ww. usług, jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki? Jeśli nie, to należy dokładnie opisać udział człowieka w świadczeniu tych usług? − wskazano, że świadczone usługi nie są zautomatyzowane, a udział człowieka jest zdecydowanie większy niż niewielki, tak naprawdę jest ciągły. Świadczone usługi nie są w formie wcześniejszych nagrań. Udział człowieka polega na bezpośredniej pracy z uczniem w ramach zajęć „na żywo” w formie stacjonarnej lub on-line, analogicznie jak praca nauczyciela w szkole z dziećmi.

10.Czy świadczenie ww. usług możliwe jest bez wykorzystania technologii informacyjnej? − wskazano, że tak, świadczenie usług wskazanych we wniosku jest możliwe bez wykorzystania technologii informacyjnej.

11.Czy możliwe jest nabycie ww. usług bez możliwości udziału Pana w lekcji (na żywo w określonych porach) on-line, o których mowa w opisie sprawy? − wskazano, że nie, w zakresie usług wskazanych we wniosku nie ma możliwości ich nabycia bez udziału Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazuje jedynie tytułem doprecyzowania, że w ramach działalności świadczy również swoje usługi za pośrednictwem osób przez siebie zatrudnionych, natomiast ten zakres usług nie jest przedmiotem niniejszego wniosku. Przedmiotem wniosku są tylko te usługi nauki gry w szachy, które świadczy osobiście i bezpośrednio Wnioskodawca, a tych nie ma możliwości nabycia bez jego udziału.

Pytanie

Czy dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług nauki gry w szachy znajduje zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, dla świadczonych usług nauki gry w szachy znajduje zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 poz. 931), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. − Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia − oraz

c.dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Jednak, Wnioskodawca jako przedsiębiorca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. − Prawo oświatowe; uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk bądź instytutem badawczym. Zatem, Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Ponadto, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytacje w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. − Prawo oświatowe − wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.finansowane w całości ze środków publicznych − oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jednak prowadzone przez Wnioskodawcę zajęcia nauki gry w szachy nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub finansowanych ze środków publicznych.

Wnioskodawca nie uzyskał również akredytacji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. − Prawo oświatowe na prowadzone zajęcia nauki. Zatem Wnioskodawca, nie może korzystać również ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli. Powyższy przepis jest odzwierciedleniem regulacji art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej ze wskazanych przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Przywołany przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku świadczonych przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się do usług nauczania, które obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach oświatowych. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Bez znaczenia pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciel świadczący usługi nauczania jest zatrudniony przez inny podmiot, to nie łączy nauczyciela bezpośrednią relacją umowną z uczniami, lecz z podmiotem zatrudniającym.

Powyższe stanowisko potwierdza analiza orzeczeń TSUE. W zapadłym rozstrzygnięciu C-473/08 z 28 stycznia 2010 r. w sprawie Ingenieurburo Eulitz GbR Thomas und Marion Eulitz przeciwko Finanzamt Dresden I Trybunał stwierdził, że świadczenie polegające na nauczaniu, wykonywane przez dyplomowanego inżyniera w mającym formę prywatnoprawnego stowarzyszenia instytucie kształcenia, w ramach cykli szkoleń kończących się egzaminem, dla uczestników, którzy uzyskali już przynajmniej tytuł architekta lub inżyniera po ukończeniu instytutu szkolnictwa wyższego, względnie uzyskali inne równoważne wykształcenie, może stanowić „nauczanie [...] obejmujące edukację szkolną i uniwersytecką”. Działalność inna niż w charakterze nauczyciela sensu stricto może również zostać uznana za takie nauczanie, pod warunkiem, że jest wykonywana w ramach przekazywania wiedzy i umiejętności pomiędzy nauczycielem a uczniami lub studentami w zakresie edukacji szkolnej lub uniwersyteckiej. W wyroku tym wskazano, że:

− pkt 29 − Co się tyczy pojęcia „edukacja szkolna i uniwersytecka” zawartego w tym sformułowaniu, to Trybunał wyraźnie wstrzymując się od przedstawienia precyzyjnej jego definicji, wskazał w pkt 26 ww. wyroku w sprawie Haderer, że pojęcie to nie ogranicza się jedynie do nauczania, które kończy się egzaminami w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwią uzyskanie określonego wykształcenia w celu wykonywania danego zawodu, ale obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w szkołach lub na uniwersytetach w celu poszerzenia wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, iż działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego.

− pkt 33 − Wynika z tego, że świadczenia nauczyciela w ramach instytutu szkolnictwa nie muszą koniecznie stanowić, poza wszelkimi innymi elementami, „edukacji[i] szkolne[ej] i uniwersyteck[iej]” w rozumieniu art. 13 cześć A ust. 1 lit. j) szóstej dyrektywy, natomiast świadczenia takie mogą być objęte pojęciem „nauczanie [...] obejmujące edukację szkolną i uniwersytecką” w rozumieniu tego samego przepisu, w zakresie w jakim zawierają one przekazanie wiedzy i umiejętności pomiędzy nauczycielem a uczniami lub studentami w ramach szkolenia mającego na celu wykonywanie działalności zawodowej.

− pkt 35 − Jak sąd krajowy sam wskazał, nie należy dokonywać rozróżnienia dla celów podatku VAT pomiędzy nauczaniem uczniów lub studentów w ramach nauczania szkolnego lub uniwersyteckiego i nauczania osób posiadających już dyplom szkolny lub uniwersytecki, które na podstawie tego dyplomu kontynuują naukę zawodu. Podobnie jest w przypadku nauczania obejmującego tą edukację.

− pkt 36 − W końcu, jak wskazuje Komisja, rozróżnienie takie może się okazać trudne w odniesieniu do dziedziny nauczania. O ile prawdą jest, że pojęcia użyte dla określenia zwolnienia przewidzianego w art. 13 cześć A ust. 1 lit. j) szóstej dyrektywy powinny być przedmiotem ścisłej wykładni, to jednak przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacja szkolna i uniwersytecka” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane.

Natomiast zgodnie ze stanowiskiem TSUE, zajętym w wyroku C-445/05 z 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer przeciwko Finanzamt Wilmersdorf, Trybunał stwierdził, że działalność osoby fizycznej posiadającej status niezależnego współpracownika polegająca na udzielaniu lekcji wyrównawczych a także na prowadzeniu kursów ceramiki i garncarstwa w ośrodkach kształcenia dla dorosłych może być objętą zwolnieniem z podatku od wartości dodanej przewidzianym w art. 13 cześć A ust. 1 lit. j) szóstej dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych − wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku jedynie wówczas, gdy działalność ta polega na udzielaniu lekcji przez nauczyciela na własny rachunek i własną odpowiedzialność i obejmuje edukację szkolną lub uniwersytecką. Jednocześnie pod pojęciem nauczyciela należy rozumieć osobę, która posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności. Przy czym, nie musi to być nauczyciel w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2019 r. poz. 2215). „Nauczyciel” powinien zatem legitymować się wiedzą, kwalifikacjami zdobytymi w oficjalnym systemie nauczania (czy to publicznym, czy prywatnym), np. zgodnie z Prawem oświatowym, Prawem o szkolnictwie wyższym. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN wykształcenie to zasób wiedzy określony programem danej szkoły, jednocześnie, np. wykształcenie podstawowe to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole podstawowej i gimnazjum, wykształcenie średnie to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole średniej, wykształcenie wyższe to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w wyższej uczelni. Musi zatem istnieć związek pomiędzy treścią przekazywana na lekcji, a posiadanymi kwalifikacjami nauczającego. Wnioskodawca posiada doświadczenie i umiejętności szachowe, jak również odpowiedni warsztat dydaktyczny − co pozwala mu skutecznie i efektywnie przekazywać wiedzę swoim podopiecznym − zatem Wnioskodawcę można uznać za nauczyciela, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie posiada wykształcenia pedagogicznego, ale jest osobą, która posiada niezbędne umiejętności, którymi powinien legitymować się nauczyciel. Wnioskodawca dysponuje szeroką wiedzą i kwalifikacjami. Przy tym istnieje związek pomiędzy treścią przekazywaną podczas usługi nauczania gry w szachy, a posiadanymi kwalifikacjami Wnioskodawcy. Wnioskodawca posiada również niezbędną wiedzę z zakresu prowadzenia zajęć nauki gry w szachy (wiedzę jak efektywnie Wnioskodawca ma uczyć gry w szachy swoich uczniów).

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy spełniona jest przesłanka podmiotowa wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT. W dalszej kolejności ustalenia wymaga, czy spełniona została przesłanka przedmiotowa, tj. czy nauka gry w szachy przewidziana jest w powszechnym programie nauczania. Jak wskazano wcześniej, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 356 ze zm.) w podstawie programowej kształcenia na poziomie podstawowym wskazano, że w ramach edukacji matematycznej − w zakresie stosowania matematyki w sytuacjach życiowych oraz w innych obszarach edukacji − uczeń wykorzystuje warcaby, szachy i inne gry planszowe lub logiczne do rozwijania umiejętności myślenia strategicznego, logicznego, rozumienia zasad itd.; przekształca gry, tworząc własne strategie i zasady organizacyjne. Nie ulega wątpliwości, że nauka gry w szachy jest elementem nauczania realizowanym przez placówki oświatowe − Wnioskodawca sam w końcu prowadzi lekcje gry w szachy w szkołach i przedszkolach. Ponadto, nauczanie gry w szachy prowadzi do przekazania podopiecznym bardzo konkretnej wiedzy i umiejętności. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi nauczania gry w szachy obejmują materiał dydaktyczny przewidziany dla kształcenia powszechnego. Reasumując, skoro świadczone osobiście przez Wnioskodawcę usługi nauczania gry w szachy mieszczą się w podstawie programowej przewidzianej dla kształcenia powszechnego oraz Wnioskodawca jest nauczycielem (legitymuje się wiedzą i kwalifikacjami w zakresie nauki gry w szachy, które przekazuje podczas prywatnego nauczania) spełnione są przesłanki (przedmiotowa i podmiotowa) warunkujące zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT. W konsekwencji, dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług, znajduje zastosowanie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1)jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,

2)uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1983 ze zm.), zwanej dalej rozporządzeniem:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Powyższy przepis jest odzwierciedleniem regulacji art. 132 ust. 1 lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

Stosownie do regulacji art. 132 ust. 1 lit. i) i lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

i) kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie;

j) nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.

Z regulacji art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Przykładem takiej usługi jest udzielanie korepetycji. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń, czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciele świadczący usługi nauczania są zatrudnieni przez inny podmiot, to nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, lecz z podmiotem zatrudniającym.

Przywołany wyżej przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku świadczonych przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się zatem do usług nauczania, które obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć tu zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach oświatowych.

Powyższe stanowisko potwierdza analiza orzeczeń TSUE. W zapadłym rozstrzygnięciu C-473/08 z dnia 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz, Trybunał stwierdził, że nauczyciele świadczący usługi w ramach kursów organizowanych przez podmiot trzeci nie mogą zostać uznani za osoby nauczające „prywatnie” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. j VI Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE). W wyroku tym wskazano także, że: „Thomas Eulitz działał jako nauczyciel w ramach kursu szkoleniowego proponowanego przez podmiot trzeci – EIPOS. W świetle ustaleń sądu krajowego podmiot ten – a nie Thomas Eulitz – pełnił obowiązki instytucji szkoleniowej, w ramach której ten ostatni nauczał oraz świadczył usługi szkoleniowe uczestnikom rzeczonych kursów” (pkt 52).

Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, zajętym w wyroku C-445/05 z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy usługa jest świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też jednocześnie większej liczbie osób. W orzeczeniu tym Trybunał nadmienił, że pojęcie „edukacja szkolna i uniwersytecka” nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pan od 2017 r. jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (...). W ramach prowadzonej działalności świadczy Pan osobiście usługi nauki gry w szachy. Jest Pan instruktorem szachowym. W (...) r. ukończył Pan specjalny (...) kurs przygotowujący do przyznania tytułu instruktora szachowego (...), potwierdzającego posiadanie niezbędnych kompetencji i umiejętności do prowadzenia zajęć szachowych. Posiada Pan certyfikat wydany przez ten związek. Nie posiada Pan wykształcenia pedagogicznego, ale jako instruktor posiada wiedzę, doświadczenie szachowe i pedagogiczne, które pozwalają efektywnie i w przystępny sposób przekazywać podopiecznym wiedzę o grze w szachy. Świadczy Pan usługi nauczania w następujących formach:

-lekcji prowadzonych w przedszkolach,

-lekcji prowadzonych w szkołach,

-lekcji indywidualnych,

-lekcji grupowych.

Lekcje prowadzone w przedszkolach i szkołach zwykle obejmują grupę kilku, kilkunastu uczniów. Zajęcia prowadzone są w formie stacjonarnej, jak również on-line. Lekcje on-line są prowadzone bezpośrednio, „na żywo”, bez wcześniejszych nagrań. Obecnie, uczy Pan ponad (...) uczniów. Wielu uczniów bierze udział w turniejach odnosząc liczne sukcesy. Kładzie Pan nacisk na wysoki poziom nauczania, co potwierdzają zdobyte przez podopiecznych medale Mistrzostw Polski, zarówno indywidualnie, jak i drużynowo, reprezentując swoją szkołę − co w poprzednim roku zaowocowało nawiązaniem współpracy z jednym z największych klubów szachowych w Polsce. Powyższe, potwierdza niezbędne kwalifikacje oraz jakość świadczonych przez Pana usług. Jako przedsiębiorca, nie jest Pan jednostką objętą systemem oświaty, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. − Prawo oświatowe; uczelnią; jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk; instytutem badawczym. Prowadzone przez Pana zajęcia nauki gry w szachy nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub finansowanych ze środków publicznych. Nie uzyskał Pan również akredytacji, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. − Prawo oświatowe na prowadzone zajęcia nauki gry w szachy. Nie jest Pan podmiotem świadczącym usługi, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy świadczone przez Pana usługi nauczania gry w szachy korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że z opisu sprawy wynika, że nie jest Pan jednostką objętą systemem oświaty, w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe; nie jest Pan uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk oraz instytutem badawczym.

W rezultacie świadczone przez Pana usługi nauczania gry w szachy nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, ponieważ nie jest Pan podmiotem wymienionym w tym przepisie.

Natomiast, warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

·przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji oraz

·przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem.

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

W rozpatrywanej sprawie należy wskazać, że – jak Pan zaznaczył – zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej w podstawie programowej kształcenia na poziomie podstawowym wskazano, że w ramach edukacji matematycznej – w zakresie stosowania matematyki w sytuacjach życiowych oraz w innych obszarach edukacji – uczeń wykorzystuje warcaby, szachy i inne gry planszowe lub logiczne do rozwijania umiejętności myślenia strategicznego, logicznego, rozumienia zasad itd.; przekształca gry, tworząc własne strategie i zasady organizacyjne.

W tym miejscu należy wskazać, że w wyroku z 21 października 2021 r. w sprawie C-373/19 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że: „Pojęcie «kształcenia powszechnego lub wyższego» w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że nie obejmuje ono udzielania lekcji pływania przez szkołę pływania”.

W ww. wyroku TSUE wskazał, że choć prawdą jest, że udzielanie lekcji pływania przez szkołę pływania, ma pewne znaczenie i realizuje cel leżący w interesie ogólnym, to jednak jest ono nauczaniem specjalistycznym, świadczonym w sposób doraźny, które nie jest samo w sobie równoważne z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz ich rozwojem, co jest charakterystyczne dla kształcenia powszechnego lub wyższego. Jednocześnie TSUE powołał się na inne rozstrzygnięcia, tj. wyrok z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, a także postanowienie z dnia 7 października 2019 r., Finanzamt Hamburg-Barmbek-Uhlenhorst, C-47/19).

O ile nie można zanegować znaczenia wiedzy przekazanej w ramach kształcenia związanego z kierowaniem pojazdami samochodowymi oraz nauki żeglarstwa, w szczególności w celu stawienia czoła trudnym sytuacjom, a ogólniej w celu zapewnienia bezpieczeństwa i integralności fizycznej osób, o tyle Trybunał orzekł, odpowiednio, w ww. wyrokach, że tego rodzaju nauczanie nie jest objęte pojęciem „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112.

Biorąc pod uwagę ww. orzeczenie TSUE oraz okoliczności przedmiotowej sprawy należy uznać, że świadczone przez Pana usługi nauki gry w szachy świadczone na rzecz uczniów przedszkoli i szkół (dzieci i młodzieży) nie są usługami obejmującymi kształcenie powszechne na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym.

Nauczanie to nie ma w świetle ww. orzeczenia TSUE, charakteru kształcenia powszechnego ani wyższego, gdyż nie wiąże się z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębiania oraz rozwoju.

Odnosząc się do możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy dla świadczonych przez Pana usług należy również przeanalizować spełnienie przez Pana przesłanki podmiotowej wskazanej w ww. przepisie.

Należy zauważyć, że pod pojęciem nauczyciela należy rozumieć osobę, która posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności. Przy czym, nie musi to być nauczyciel w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1762 ze zm.), ale np. osoba, która posiada wykształcenie kierunkowe (np. ukończone studia wyższe z matematyki).

„Nauczyciel” powinien zatem legitymować się wiedzą, kwalifikacjami zdobytymi w oficjalnym systemie nauczania (czy to publicznym, czy prywatnym) np. zgodnie z Prawem oświatowym, Prawem o szkolnictwie wyższym.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN wykształcenie to zasób wiedzy określony programem danej szkoły, jednocześnie, np. wykształcenie podstawowe to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole podstawowej i gimnazjum, wykształcenie średnie to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole średniej, wykształcenie wyższe to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w wyższej uczelni. Musi zatem istnieć związek pomiędzy treścią przekazywaną na lekcji, a posiadanymi kwalifikacjami nauczającego.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że ukończył Pan jedynie kurs instruktora szachowego i posiada certyfikat. Nie posiada Pan wykształcenia pedagogicznego.

W konsekwencji – biorąc powyższe informacje pod uwagę – należy stwierdzić, że nie posiada Pan wykształcenia kierunkowego w dziedzinie związanej z grą w szachy (np. ukończonych studiów wyższych z tego zakresu).

Tym samym pomimo, że posiada Pan wiedzę oraz doświadczenie szachowe oraz pedagogiczne, które pozwalają efektywnie i w przystępny sposób przekazywać wiedzę o grze w szachy, to trzeba podkreślić, że nie posiada Pan wykształcenia kierunkowego ściśle w tym zakresie.

Należy bowiem powtórzyć, że pod pojęciem nauczyciela należy rozumieć osobę, która posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności. Nauczycielem może być osoba, która posiada wykształcenie kierunkowe (np. ukończone studia wyższe z danej dziedziny). „Nauczyciel” powinien zatem legitymować się wiedzą, kwalifikacjami zdobytymi w oficjalnym systemie nauczania (czy to publicznym, czy prywatnym) np. zgodnie z Prawem oświatowym, Prawem o szkolnictwie wyższym.

Tym samym nie można zgodzić się z Panem, że spełnia Pan przesłankę podmiotową do skorzystania ze zwolnienia na podstawie w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Zatem w odniesieniu do świadczenia usług nauczania gry w szachy nie spełnia Pan zarówno przesłanki przedmiotowej, jak i podmiotowej. Tym samym dla ww. usługi nie ma możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Podsumowując, mając na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa, należy wskazać, że świadczone przez Pana usługi nauczania gry w szachy nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

W konsekwencji Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00