Interpretacja indywidualna z dnia 13 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.57.2023.2.WH

W konsekwencji, do opisanej we wniosku transakcji sprzedaży działki nr 1 nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy ani z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dla sprzedaży działki nr 1. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 marca 2023 r. (wpływ 29 marca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina (...) jest właścicielem nieruchomości położnej w miejscowości (...), oznaczonej w ewidencji gruntów nr 1 o powierzchni 0,8522 ha. Nabyta została w wyniku komunalizacji na podstawie decyzji z 18 kwietnia 1994 roku znak: (…) wydanej przez Wojewodę (…). Posiada urządzoną księgę wieczystą kw nr (…) prowadzoną przez V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…).

Nieruchomość znajduje się na terenie:

‒ dla którego obecnie brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,

‒dla którego nie stwierdzono na dzień dzisiejszy istnienia w obiegu prawnym decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu obejmującej swoim zakresem przedmiotową nieruchomość.

Zgodnie z polityką przestrzenną dla obszaru Gminy (...) określoną w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy (...) działka oznaczona nr 1 znajduje na obszarach oznaczonych częściowo jako tereny zieleni łęgowej i łąk w strefie zwiększonych wymogów ochrony walorów przyrodniczych - lokalna eko-strefa, oraz w niewielkiej części jako tereny mieszkaniowe jednorodzinne i zagrodowe.

Na podstawie map zagrożenia powodziowego, przedmiotowa działka znajduje się w całości na terenie szczególnego zagrożenia powodzią, jest to znaczne ograniczenie zagospodarowania i może skutkować brakiem możliwości zabudowy.

W ewidencji gruntów prowadzonej przez Starostę (…) sklasyfikowana została jako: w części łąki ŁV-0,2719 ha i w części nieużytek N-0,5803 ha.

Opis nieruchomości:

Nieruchomość gruntowa niezabudowana, stanowiąca działkę ewidencyjną oznaczoną nr 1, położona w miejscowości (...) bez dostępu do drogi publicznej. Teren płaski, podmokły, porośnięty niekoszonymi wysokimi trawami, na obrzeżach działki od strony północnej i południowej występują pojedyncze zadrzewienia - gatunek olcha, kształt działki nieregularny. W najbliższym sąsiedztwie tereny rolne, rzeka (…) oraz zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna. Przez działkę, od strony ulicy (…) przebiega kabel telekomunikacyjny.

Powyższa działka w latach 80-tych została zakupiona na własność Skarbu Państwa.

Nieruchomość ta nigdy nie była przez gminę wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej. Gmina nigdy nie ponosiła również żadnych wydatków inwestycyjnych na ulepszenie ww. nieruchomości. Ze względu na jej lokalizację i warunki terenowe, jest ona zbędna na realizację zadań publicznych.

Rada Miejska w (...) Uchwałą nr (…) z 31 października 2014 roku wyraziła zgodę na zbycie tej nieruchomości w związku z zainteresowaniem osób fizycznych na jej nabycie.

Sprzedaż ww. nastąpi w drodze przetargu nieograniczonego. Urządzenia znajdujące się na ww. działce nie stanowią własności gminy, lecz są własnością innych przedsiębiorstw, gmina nie ma prawa do rozporządzania nimi jako właściciel. Sprzedaż gruntu nie będzie obejmować dostawy kabla znajdującego się na tym gruncie.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Przebiegający przez działkę 1 kabel telekomunikacyjny, należący do operatora telekomunikacyjnego (...) stanowi obiekt liniowy w rozumieniu art. 3 pkt 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.). Kabel telekomunikacyjny przebiegający przez działkę nie jest dowieszony do już istniejącej linii kablowej nadziemnej. Kabel biegnie pod ziemią.

Pytanie

Czy sprzedaż powyższej nieruchomości gruntowej korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy teren niezabudowany nie jest terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, w związku z czym jego dostawa korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu- zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ponieważ gminna nieruchomość znajduje się na terenie dla którego obecnie brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jak i decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu Wnioskodawca uznaje za zasadne zastosowanie zwolnienia z podatku VAT do sprzedaży podmiotowej działki.

Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość gruntowa, niezabudowana znajdująca się na terenie podmokłym, przez który przebiega kabel telekomunikacyjny, który w rozumieniu art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane stanowi budowlę. Według Wnioskodawcy istotny jest natomiast charakter obiektu, który znajduje się na tej nieruchomości. Kabel telekomunikacyjny znajdujący się na działce nie ma znaczenia wiodącego dla określenia charakteru tego gruntu jako gruntu zabudowanego. Zgodnie z art. 49 § 1 ustawy Kodeks cywilny, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Kabel telekomunikacyjny nie stanowi własności sprzedającego, zarówno w sensie ekonomicznym, jak i prawnym, to wymaga przyjęcia, iż dostawie będą podlegać jedynie grunty, bez rzeczonych budowli. Samo umiejscowienie na działce zbywcy nie czyni ich bowiem przedmiotem transakcji. Jako urządzenie niestanowiące części składowych zbywanej działki nie może zarazem wpływać na opodatkowanie opisanych we wniosku dostaw, ani też decydować o charakterze nieruchomości.

Pomimo faktu, iż kabel stanowi obiekt budowlany Gmina stoi na stanowisku, że opisywana nieruchomość powinna podlegać sprzedaży zwolnionej, gdyż kabel telekomunikacyjny znajdujący się na działce nie ma znaczenia wiodącego dla określenia charakteru tego gruntu jako gruntu zabudowanego. Działka znajduje się na terenie szczególnego zagrożenia powodzią i tym samym w strefie zwiększonych wymogów walorów przyrodniczych, a obiekt budowlany w postaci kabla telekomunikacyjnego nie nadaje jej atrakcyjności. Kabel telekomunikacyjny stanowi słaby punkt działki, a nie jej zaletę. W związku z powyższym ww. urządzenie w postaci kabla telekomunikacyjnego nie może stać się argumentem wiodącym w sprawie uznania działki za działkę budowlaną. Posadowiony na działce kabel ogranicza przyszłego użytkownika w zagospodarowaniu nieruchomości według własnych potrzeb i upodobań.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r. Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Są Państwo właścicielem nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów nr 1. Nieruchomość została nabyta w wyniku komunalizacji na podstawie decyzji wydanej przez Wojewodę (…). Nieruchomość jest niezabudowana, stanowi działkę bez dostępu do drogi publicznej. Przez działkę przebiega kabel telekomunikacyjny. Ze względu na jej lokalizację i warunki terenowe, jest ona zbędna dla realizacji zadań publicznych. Rada Miejska w (...) wyraziła zgodę na zbycie tej nieruchomości w związku z zainteresowaniem osób fizycznych nabyciem działki. Sprzedaż działki nastąpi w drodze przetargu nieograniczonego.

Z analizy przedstawionego opisu sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa wynika, że dokonując zbycia działki nr 1 będą Państwo występowali w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W analizowanym przypadku dokonując sprzedaży nieruchomości (działki nr 1) będą Państwo działać jako podatnik podatku VAT, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy i wyłączenie wynikające z art. 15 ust. 6 ustawy nie będzie miało w tym przypadku zastosowania.

Zatem dostawa ww. nieruchomości (działki nr 1) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Stosownie do art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 48 Kodeksu cywilnego:

Tak więc rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej. Zgodnie zatem z zasadą „superficies solo cedit”, gdy władający gruntem poniósł nakłady na tę nieruchomość, stają się one własnością właściciela gruntu.

Jednak w myśl art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego:

Ponadto, zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane:

Stosownie zaś do art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane:

Jednocześnie wskazać w tym miejscu należy, że wyrażenia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” zawartego w przytoczonym wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług nie należy utożsamiać z prawem własności. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, definiując wyrażenie „dostawa towarów” akcentuje „własność ekonomiczną” funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego, regulujących przeniesienie prawa własności.

W orzeczeniu C-320/88 Staatssecretaris van Financiën v Shipping and Forwarding Enterprise Safe B.V. TSUE wyraził pogląd, że

Uwzględniając przywołane regulacje prawne należy stwierdzić, że w sytuacji gdy przedmiotem sprzedaży jest grunt, na którym posadowiony jest budynek/budowla, niestanowiący własności zbywcy, to mimo, iż ten obiekt budowlany stanowi w świetle prawa cywilnego część składową nieruchomości – w świetle ustawy o podatku od towarów i usług nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tym obiektem jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i w sensie prawnym), a zatem przedmiotem dostawy jest w takim przypadku tylko sam grunt (jako grunt zabudowany).

W opisie sprawy wskazano, że przez działkę 1 przebiega kabel telekomunikacyjny, należący do operatora telekomunikacyjnego. Sprzedaż gruntu nie będzie obejmować dostawy kabla telekomunikacyjnego znajdującego się na działce nr 1.

Zatem należy uznać, że obiekt liniowy w postaci kabla telekomunikacyjnego nie będzie częścią składową sprzedawanej działki, gdyż jest przedmiotem odrębnej własności. Tym samym wskazany obiekt nie będzie przedmiotem dostawy towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, dokonanej w ramach sprzedaży działki nr 1.

W konsekwencji należy stwierdzić, że przedmiotem dostawy będzie wyłącznie sam grunt.

Jednocześnie wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza „każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

W konsekwencji, w przypadku nieruchomości gruntowych niezabudowanych opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania od podatku VAT przy sprzedaży gruntu w postaci terenów niezabudowanych nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że zbycie działki nr 1, nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Wskazali Państwo, że nieruchomość (działka nr 1) znajduje się na terenie, dla którego obecnie brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz dla którego nie stwierdzono istnienia w obiegu prawnym decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Jednakże, z opisu sprawy wynika, że przez działkę nr 1 przebiega kabel telekomunikacyjny. Wskazali Państwo, że kabel telekomunikacyjny przebiegający przez działkę stanowi obiekt liniowy w rozumieniu art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane. Kabel telekomunikacyjny nie jest dowieszony do już istniejącej linii kablowej nadziemnej, biegnie pod ziemią.

Wobec tak przedstawionego opisu sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że skoro na działce znajduje się ww. obiekt, który nie stanowi Państwa własności – w świetle ustawy – nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tym obiektem jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i prawnym), a zatem przedmiotem dostawy może być sam grunt. Jednakże gruntu opisanego w złożonym wniosku nie można uznać za teren niezabudowany w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, bowiem znajduje się na nim obiekt liniowy w postaci kabla telekomunikacyjnego.

Jednocześnie należy wskazać, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

‒towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,

‒przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

We wniosku wskazali Państwo, że działka nr 1 nigdy nie była wykorzystywana przez Państwa na potrzeby działalności gospodarczej. Zatem w analizowanym przypadku nie można uznać, że działka ta była wykorzystywana przez Państwa w całym okresie posiadania na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Jednocześnie we wniosku wskazano, że działka nr 1 została nabyta w wyniku komunalizacji na podstawie decyzji z 18 kwietnia 1994 roku wydanej przez Wojewodę (…).

Zatem należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku dostawa działki nr 1 nie spełni przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, do opisanej we wniosku transakcji sprzedaży działki nr 1 nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy ani z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).