Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 13 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.111.2023.1.MM
Odpłatne zbycie nieruchomości po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej – określenie daty nabycia przedmiotowej nieruchomości.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 lutego 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Do końca czerwca 2022 r była Pani rezydentem podatkowym w Polsce. Z końcem czerwca 2022 r. wyjechała Pani na stałe do Niemiec i aktualnie jest Pani niemieckim rezydentem podatkowym, zaś w Polsce podlega Pani ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
W dniu 25 lutego 2016 r. – wraz z mężem – nabyła Pani (na podstawie umowy sprzedaży) na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomość w A., stanowiącą działkę gruntu numer 1, zabudowaną jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym typu „..." za cenę X złotych oraz udział wynoszący 969/29.261 części udziału we współwłasności nieruchomości stanowiącej działkę drogową oznaczoną nr 2 o powierzchni 840 m2 za cenę Y złotych (dalej zwane łącznie jako Nieruchomość). Zakup Nieruchomości był finansowany w określonej części kredytem.
W dniu 7 marca 2017 r. małżonkowie zawarli umowę majątkową małżeńską i ustanowili ustrój rozdzielności majątkowej oraz zawarli umowę podziału majątku wspólnego. Wskutek dokonanego podziału majątku wspólnego, nabyła Pani na wyłączność Nieruchomość, jednocześnie przejmując w całości dług wynikający z umowy kredytowej. Następnie w dniu 14 grudnia 2017 r. Sąd orzekł rozwód pomiędzy Panią, a jej mężem.
W dniu 22 czerwca 2022 r. (czyli po upływie 5 lat od zakupu Nieruchomości do majątku wspólnego) sprzedała Pani Nieruchomość na rzecz osoby trzeciej. W akcie notarialnym notariusz jako podstawę prawną nabycia przez Panią własności Nieruchomości wskazał umowę z dnia 7 marca 2017 r. tj. o podziale majątku wspólnego małżonków, natomiast pominął wskazanie umowy sprzedaży Nieruchomości z dnia 25 lutego 2016 r., na podstawie której Nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego małżonków.
Pytanie
Czy w związku z dokonaną w 2022 r. sprzedażą Nieruchomości, która w 2016 r. została nabyta do majątku wspólnego małżonków, a w 2017 r. przypadła Pani na wyłączność w ramach dokonanego podziału majątku wspólnego, ciąży na Pani obowiązek zapłaty w Polsce podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu uzyskanego dochodu ze sprzedaży Nieruchomości?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem w przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż przez nią Nieruchomości nie będzie w Polsce podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że sprzedaż ta nastąpiła po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, a tym samym nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT formułuje generalną zasadę, że jedynie sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest ono źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Oznacza to także, że w przypadku sprzedaży nieruchomości kluczowe znaczenie w kwestii opodatkowania PIT ma moment nabycia nieruchomości.
W tym kontekście uważa Pani, że należy odnieść się do jej sytuacji majątkowej w okresie małżeństwa w trakcie trwania ustroju wspólności majątkowej. Zgodnie z art. 31 § 1 Krio z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Zgodnie z art. 35 Krio w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie można również rozporządzać ani zobowiązywać do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Z kolei art. 43 § 1 Krio wskazuje, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Z uwagi na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia Nieruchomości w małżeństwie. Natomiast w momencie ustanowienia w małżeństwie rozdzielności majątkowej oraz dokonania podziału majątku wspólnego nie następuje ponowne nabycie Nieruchomości przez jednego z małżonków, ponieważ wspólność majątkowa ma charakter bezudziałowy.
Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości przez małżonka, któremu nieruchomość została przyznana w wyniku podziału majątku wspólnego, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych takiej transakcji ma data nabycia nieruchomości do majątku wspólnego małżonków.
Powyższe rozumienie znajduje potwierdzenie w regulacji art. 10 ust. 6 ustawy o PIT (obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.), zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
W niniejszej sprawie do nabycia Nieruchomości doszło w 2016 r., kiedy to Nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego małżonków. Zatem sprzedaż Nieruchomości, dokonana przez Panią w 2022 r. po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nie stanowi źródła przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy o PIT, ponieważ zbycie to nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca 2016 r., w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości do majątku wspólnego. W związku z powyższym, nie powstanie po Pani stronie obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu dokonanej sprzedaży Nieruchomości. 5 letni termin o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy o PIT upłynął z końcem 2021 r.
Jednocześnie - w obliczu jednoznacznej regulacji przepisu art. 10 ust. 6 ustawy o PIT - za całkowicie indyferentny dla sprawy należy uznać fakt dokonania przez małżonków w dniu 7 marca 2017 r. podziału majątku wspólnego w następstwie którego przypadła Pani na wyłączność Nieruchomość z jednoczesnym przejęciem całości zobowiązania z tytułu umowy kredytowej zaciągniętego przez małżonków na jej zakup. W szczególności nie sposób przyjąć, że ów podział skutkował ponownym nabyciem przez Panią Nieruchomości (udziału w Nieruchomości).
Wskazuje Pani, że podobne stanowisko do jej stanowiska prezentują również organy podatkowe np.: pismo z dnia 14 października 2022 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL2-1.4011.676.2022.2.MB, pismo z dnia 29 grudnia 2022 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0115-KDIT2.4011.570.2022.3.ŁS.
Ponadto, w dniu 31 marca 2021 r. wydana została interpretacja ogólna Ministra Finansów nr DD2.8201.7.2020 potwierdzająca, że 5-letni termin determinujący ustanie obowiązku zapłaty podatku dochodowego w przypadku zbycia nieruchomości powinien być liczony od dnia jej nabycia do majątku wspólnego, nie od dnia podpisania umowy o podziale majątku. Minister Finansów potwierdził, że jeżeli zbycie nieruchomości nastąpiło po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, a nieruchomość nabyta została do majątku objętego tą wspólnością majątkową, to pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c ustawy o PIT należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków.
Stąd dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych uznaje się, że w przypadku ustania wspólności majątkowej małżeńskiej nie następuje nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a – c ustawy o PIT przez małżonka, któremu przypadła ta nieruchomość, jeżeli nieruchomość objęta była wspólnością majątkową. Końcowo, Minister Finansów dostrzegł, że interpretacja taka uzasadniona jest dodatkowo obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. przepisem art. 10 ust. 6 ustawy o PIT.
Reasumując, stoi Pani na stanowisku, że po jej stronie nie powstał przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych z tytułu dokonanej w 2022 r. sprzedaży Nieruchomości.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Jak stanowi art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Jak wynika z opisu stanu faktycznego do końca czerwca 2022 r. była Pani rezydentem podatkowym w Polsce. Z końcem czerwca 2022 r. wyjechała Pani na stałe do Niemiec i aktualnie jest Pani niemieckim rezydentem podatkowym, zaś w Polsce podlega Pani ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
W dniu 25 lutego 2016 r. – wraz z mężem – nabyła Pani (na podstawie umowy sprzedaży) na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomość w A., stanowiącą działkę gruntu numer 1, zabudowaną jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym typu „...”. Zakup Nieruchomości był finansowany w określonej części kredytem.
W dniu 7 marca 2017 r. małżonkowie zawarli umowę majątkową małżeńską i ustanowili ustrój rozdzielności majątkowej oraz zawarli umowę podziału majątku wspólnego. Wskutek dokonanego podziału majątku wspólnego, nabyła Pani na wyłączność Nieruchomość, jednocześnie przejmując w całości dług wynikający z umowy kredytowej. Następnie w dniu 14 grudnia 2017 r. Sąd orzekł rozwód pomiędzy Panią, a jej mężem.
W dniu 22 czerwca 2022 r. (czyli po upływie 5 lat od zakupu Nieruchomości do majątku wspólnego) sprzedała Pani Nieruchomość na rzecz osoby trzeciej. W akcie notarialnym notariusz jako podstawę prawną nabycia przez Panią własności Nieruchomości wskazał umowę z dnia 7 marca 2017 r. tj. o podziale majątku wspólnego małżonków, natomiast pominął wskazanie umowy sprzedaży Nieruchomości z dnia 25 lutego 2016 r., na podstawie której Nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego małżonków.
Skoro zatem dopiero z końcem czerwca wyjechała Pani do Niemiec i aktualnie jest Pani niemieckim rezydentem podatkowym, jednakże w dniu dokonania sprzedaży nieruchomości (22 czerwca 2022 r.) była Pani polskim rezydentem podatkowym, a zatem podlegała Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, to skutki podatkowe sprzedaży ww. nieruchomości należy rozpatrywać w oparciu o polskie przepisy prawa.
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Tym samym dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości istotne jest ustalenie daty jej nabycia.
Zgodnie z art. 10 ust. 6 ww. ustawy:
W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Ponieważ opisaną we wniosku nieruchomość nabyła Pani w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, to należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.), w którym uregulowano stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami.
Na gruncie art. 31 § 1 przywołanej ustawy:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).
Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Stosownie do art. 35 ww. Kodeksu:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
W myśl art. 46 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
W sprawach nieunormowanych w artykułach poprzedzających od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku.
Co do zasady wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo. Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).
Zgodnie z art. 501 ww. Kodeksu:
W razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.
Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela. Z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.
Z art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.) w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz zacytowane przepisy prawa datą nabycia przez Panią nieruchomości opisanej we wniosku – stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest data jej nabycia do majątku wspólnego małżonków, tj. 2016 r. Zatem, odpłatne zbycie w 2022 r. tej nieruchomości (która w 2017 r. na mocy umowy majątkowej małżeńskiej ustanawiającej ustrój rozdzielności majątkowej i umowy o podział majątku wspólnego przypadła Pani na wyłączną własność) zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, a w konsekwencji sprzedaż ta nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.
W odniesieniu do powołanych przez Panią we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right