Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 31 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.54.2023.1.ID
Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 pod warunkiem nieprzekroczenia limitu wartości sprzedaży wskazanego w tym przepisie oraz niewykonania czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
31 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do zwolnienia od podatku VAT – na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 13 ustawy – dla świadczonych usług polegających na odbiorze technicznym nieruchomości, wykonaniu raportu oraz termowizji.
Uzupełnili go Państwo pismem z 27 lutego 2023 r. (wpływ 27 lutego 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy zgłoszonym w CEIDG jest „(…)”, objęta grupowaniem 71.12.Z klasyfikacji PKD.
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje trzy rodzaje opisanych poniżej usług wykonywanych najczęściej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej:
1.Usługa odbioru technicznego nieruchomości – polega na ustaleniu stanu faktycznego lokalu mieszkalnego lub domu mieszkalnego pod kątem zgodności jego wykonania z projektem, obowiązującymi normami, przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. Usługa jest wykonywana na rzecz nabywców lokali/domów mieszkalnych, którzy dokonują ich odbioru w ramach zawartych umów z deweloperami. Wykonanie usługi polega na wizji lokalnej w obiekcie i przekazanie nabywcy lokalu/domu informacji co do odbieranego przedmiotu nabycia. W trakcie usługi inżynier wykonuje szereg czynności sprawdzających takich jak:
·sprawdzenia posadzek między innymi przy użyciu łaty w celu sprawdzenia czy ewentualne odchyłki od płaszczyzny lub poziomu przekraczają dopuszczalne normy;
·sprawdzenia zgodności wykonania posadzek z projektem i zasadami wiedzy technicznej (np. obecność i lokalizacja nacięć dylatacyjnych);
·sprawdzenia tynków między innymi przy użyciu łaty czy kątownicy w celu sprawdzenia czy ewentualne odchyłki przekraczają dopuszczalne normy w zakresie dwóch płaszczyzn prostopadłych (tzw. kąty), łatą dokonuje pomiaru w celu sprawdzenia odchyłek od płaszczyzny, pionowości czy poziomu tynków na ścianach i sufitach;
·sprawdzenia działania instalacji elektrycznej przy użyciu stosownego narzędzia (np. tester gniazd, multimetr);
·sprawdzenia działania instalacji wentylacji przy użyciu stosownego narzędzia (np. anemometr wiatraczkowy);
·sprawdzenia wykonania instalacji oraz rozkładu lokalu w zgodności z rzutem stanowiącym element dokumentacji;
·sprawdzenia wykonania robót budowlanych w zgodności ze standardem prac zawartych w umowie (zgodnie/niezgodnie);
·weryfikacja zgodności z inwentaryzacją powykonawczą powierzchni użytkowej przez wykonanie pomiaru powierzchni.
Usługa kończy się, gdy w wyniku przeprowadzonego sprawdzenia inżynier przekaże swoje uwagi co do stanu nieruchomości klientowi. Uwagi inżyniera mogą sprowadzać się do stwierdzenia o zgodności z prawem/normami i projektem albo stwierdzenia o naruszeniu określonych norm np. niezgodność metrażu, wady obiektu itp. Wskazana usługa obejmuje wyłącznie stwierdzenie stanu faktycznego i nie obejmuje innych elementów np. wskazówek co do sposobu usuwania wad czy usterek. Usługa jest wykonywana w formie ustnej po wykonaniu wizji lokalu/domu. W ramach tej usługi Wnioskodawca nie sporządza żadnego dokumentu w formie pisemnej, w którym następowałoby spisanie zaobserwowanego stanu faktycznego lokalu/domu.
2.Raport z odbioru technicznego nieruchomości – na życzenie odbiorców lokali/domów mieszkalnych Wnioskodawca sporządza pisemny dokument (raport), w którym następuje spisanie zaobserwowanego stanu faktycznego lokalu/domu w ramach usługi opisanej w punkcie 1;
3.Usługa termowizyjna – polega na ustaleniu stanu faktycznego lokalu/domu mieszkalnego przy użyciu kamery termowizyjnej z punktu widzenia własności cieplno-wilgotnościowych. Usługa polega na ustaleniu stanu faktycznego w formie odczytu komputerowego, który pozwala stwierdzić m.in.:
·stan i prawidłowość wykonania izolacji cieplnej obiektu;
·nieprawidłowości w zakresie np. mostków termicznych w warstwach izolacji, wykrywania zawilgoceń czy miejsc wycieków;
·nieszczelności w instalacji centralnego ogrzewania, ciepłej wody itp.
Opisane usługi Wnioskodawca wykonuje przy wykorzystaniu m.in. osób posiadających uprawnienia inżynierskie (uprawnienia do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie). Posiadanie ww. uprawnień nie jest jednak wymagane do wykonywania opisanych usług. Tego rodzaju usługę może wykonać każdy kto uważa, że posiada wiedzę i umiejętności wystarczające do jej wykonania. W praktyce jednak w ocenie Wnioskodawcy wykonanie ww. usług przez osoby posiadające uprawnienia inżynierskie zapewnia jakość wykonania tych usług i daje rękojmię wykorzystania wiedzy specjalistycznej.
Roczna wartość sprzedaży Wnioskodawcy z tytułu ww. usług nie przekracza kwoty 200.000 zł w tym odpowiedniej proporcji kwoty 200.000 zł za 2022 r. Wnioskodawca nie zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego VAT przewidzianego w art. 113 ust. 1 u.p.t.u. w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej, tj. w 2022 r.
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.).
Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności nie polegają i nie będą polegały na udzielaniu „porad, opinii i wyjaśnień”, charakterystycznych dla usług doradztwa.
Pytanie
Czy w świetle przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego odnoszącego się do zakresu wykonywanych usług, Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 u.p.t.u. w związku z art. 113 ust. 13 u.p.t.u?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy w przedstawionych okolicznościach odnoszących się do zakresu wykonywanych usług, Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 u.p.t.u. w związku z art. 113 ust. 13 u.p.t.u.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 u.p.t.u. zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Równocześnie zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b u.p.t.u. zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
Co do zasady usługi wchodzące w zakres doradztwa nie mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług. Zakres pojęciowy określenia „doradztwo” nie został jednak zdefiniowany w ustawie o VAT. Zgodnie ze znaczeniem podanym w Słowniku Języka Polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl/sjp/) „doradztwo” to „udzielanie fachowych porad”. W potocznym zatem znaczeniu zakresem doradztwa nie będą objęte te działania, które sprowadzają się do stwierdzania stanu faktycznego i nie obejmują udzielania wskazówek dotyczących postępowania w stosunku do stwierdzonego stanu faktycznego.
W świetle interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 9 kwietnia 2015 r., PT3.8101.2.2015.AEW. 16 dokonując analizy pojęcia „usług w zakresie doradztwa” do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b u.p.t.u. decydujące znaczenie ma wykładnia językowa, a nie przepisy regulujące wykonywanie określonego zawodu.
Z tych względów w ocenie Wnioskodawcy wykonywane przez niego usługi w zakresie odbioru technicznego, sporządzenia raportu z odbioru technicznego oraz usługi termowizyjnej nie stanowią usług z zakresu doradztwa. Okoliczność, że Wnioskodawca przy wykonywaniu usług wykorzystuje wiedzę z dziedziny np. budownictwa, konstrukcji obiektów itp. nie daje podstaw do stwierdzenia, że Wnioskodawca jest doradcą, czyli osobą, która „udziela fachowej porady”, czy „wskazuje sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tym samym nie zajdzie wyjątek przewidziany w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b u.p.t.u. wykluczający Wnioskodawcę z możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku– jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 lub art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a)transakcji związanych z nieruchomościami,
b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c)usług ubezpieczeniowych
– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może na podstawie powołanego przepisu, ponownie skorzystać z tego zwolnienia, jeżeli upłynął rok, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia. Podatnik ma prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego, przy spełnieniu zasad określonych m.in. w wyżej przytoczonych przepisach art. 113 ust. 1-10 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy:
W myśl art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniuprzepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Zgodnie z powołanym powyżej przepisem art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego Słownika, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje trzy rodzaje usług:
·usługa odbioru technicznego nieruchomości – wykonanie usługi polega na wizji lokalnej w obiekcie i przekazanie nabywcy lokalu/domu informacji co do przedmiotu nabycia;
·raport z odbioru technicznego nieruchomości, w którym następuje spisanie zaobserwowanego stanu faktycznego;
·usługa termowizyjna.
Wskazane powyżej usługi, jak zaznacza Wnioskodawca obejmują jedynie stwierdzenie stanu faktycznego danej nieruchomości i przekazanie tych danych klientowi i nie obejmują innych elementów np. wskazówek co do sposobu usuwania wad czy usterek. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie polegają i nie będą polegały również na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień, charakterystycznych dla usług doradztwa. Roczna wartość sprzedaży uzyskana przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia ww. usług nie przekracza kwoty 200.000 zł w tym odpowiedniej proporcji kwoty 200.000 zł za 2022r. Wnioskodawca nie zrezygnował również ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej, tj. w 2022 r.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust 1 w zw. z art. 113 ust. 13 ustawy dla wykonywanych w ramach działalności usług.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, jak również z treści analizowanego wniosku, należy stwierdzić, że w przypadku gdy Wnioskodawca prowadzi swoją działalność wyłącznie w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie obejmują usług w zakresie doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy oraz wartość uzyskana ze sprzedaży usług za rok 2022 nie przekroczy kwoty 200.000 zł – limitu przewidzianego w ustawie – to Wnioskodawca świadcząc przedmiotowe usługi ma prawo do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, do momentu przekroczenia kwoty 200.000 zł.
Podsumowując, w świetle przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego odnoszącego się do zakresu wykonywanych usług, Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ust. 1 ustawy, pod warunkiem nieprzekroczenia limitu wartości sprzedaży wskazanego w tym przepisie oraz niewykonywania czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W świetle art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right